Nog geen besluit inzake
de bezwaarschriften
Hartkliniek gaat
geen twee jaar
«po
Sociale uitkering hoge|
KWARTET-
TROUW
Prof. Pen verwacht
aanhoudende inflatie
BEROEPINGSWERK
GEREFORMEERDE SYNODE:
Moeilijk lerend kind
niet altijd naar blo
Eeii woord voor vandaag
Fievet: Ons een rad voor ogen gedraa
Prijsstijging zelfs 10 procent
COMMENTAREN
Amateurisme
ZATERDAG 27 NOVEMBER
NED. HERV. KERK:
Beroepen: te Deil en Enspijk: J. F
Hoekstra, laatstelijk pred. Reformed
Church te Canada, wonende te Zie-
rikzee: te Utrecht: B. E. T. Rutgers te
Wijdenes c.a.
Aangenomen: naar Waarde (toez.)
W. B. v. d. Woord, kand. te Beesd.
Bedankt: voor Putten en voor Wa
penveld: W. van Gorsel te Oude Ton-
ge.
Bedankt: voor Zetten-AndelstC.
den Boer te Zeist.
GEREF. KERKEN
28 november 1971
Afschud: van Oostkapelle: L. Hart-
holt. ber. te Urk. Intrede: te Veenen-
daal: K. J. Arwert uit Balk.
Met ingang is emeritaat verleend
aan G. Koenekoop te Rotterdam voor
de arbeid in de gemeenteziekenhui
zen.
GEREF. KERKEN' (VRIJG.)
Bedankt: voor Hamilton (Can.): W
Wierenga te Berkel-Rodenrijs.
CHR. GEREF. KERKEN
3 december 1971
Intrede: te Drachten: C. Bos uit
Zuidland en Spijkenisse.
Beroepen: te Murmerwoude en te
Rijnsburg: P. den Butter te Bunscho
ten - Spakenburg.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen: te Borsselen: C. de Rid
der te Nunspeet; te Clifton (USA): P.
Honkoop te Kampen.
NED. HERV. KERK
28 november 1971
Afscheid: van Nieuw Vossemeer en
Halsteren als vicaris: mej. H. Valk.
kand. te Halsteren, ber. als predikan
te te Aardenburg en St. Kruis.
Met ingang van 1 december is om
gezondheidsredenen vervroegd emeri
taat verleend aan A. J. Jörg te Den
Haag en aan J. L. Maris te Zuidland.
Zij zullen niet in een kerkdienst offi
cieel afscheid nemen.
Van een onzer verslaggevers
LUNTEREN De generale synode der gereformeerde kerken is gisteren tot 10 januari
uiteengegaan: na een discussie van een dag lang over de bezwaarschriften, welke bij baar waren
binnengekomen, en de daarover ingediende rapporten (waarover we gisteren al bericht heb
ben). Tot een besluit is het niet gekomen: een commissie ad hoe gaat zich buigen over het stapel
tje ingediende amendementen, om straks een nieuw geformuleerd voorstel aan de synode voor
te leggen. v
sie stelde de voorzitter voor nu niet
haastje-repje een beslissing te force-
ren en ook niet zoiets als een
handreiking aan de commissie in de
trant van: die kant willen we in elk
geval op.
Commissie
Gauw genoeg kwam naar voren dat
er synodeleden waren die voelden
voor een „afgezwakt" voorstel-Riet-
veld en anderen voor een wat minder
rigoureus voorstel-Van Til. Diegenen
namelijk die de weg op wilden gaan
van een verder gesprek, wensten niet
allen (misschien wel geen van allen)
zo nadrukkelijk de juridische leer-
tucht opzij te schuiven als dr. Riet
veld had gedaan.
en de spanningen komen daarvan
daan dat zelfs die dingen in discussie
komen. En moeten we dan maar blij
ven afwachten?
Tolerantie
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter).
H. P. Ester, G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
Om één hunner het woord te ge
ven: prof. dr. N. H. Ridderbos uit
Amsterdam vond dat er zeker een
moment kan komen dat het al te gor
tig wordt. Maar, zo voegde hij er na
drukkelijk aan toe, er is thans een
grotere mate van tolerantie nodig.
Prof. Ridderbos dacht dat het voor
stel-Van Til, waar je het wellicht
louter theoretisch mee eens zou kun
nen zijn, voorbij gaat aan de inge
wikkeldheid van de tegenwoordige si
tuatie.
Ds. Van Til wil „van stonde aan"
toetsing, daarmee voor de januarizit-
ting klaar zijn en dan ook voorstellen
op tafel hebben, „hoe verder te han
delen". Op welke manier? Door „de
oude manier" toe te passen? Dan zou
hijzelf ook in moeilijkheden kunnen
komen! Eerder had de Kamper prof.
dr. J. T. Bakker opgemerkt dat je
'toch niet op een bepaald ogenblik de
belijdenis als een meetlat uit de kast
kunt halen.
Ds. Van Til was weinig gesticht
door die opmerking. Deze zelfde sy
node, zo betoogde hij, heeft met zo
veel woorden uitgesproken dat er
dingen zijn die onder ons vaststaan,
(Van onze ónderw(jsredactie)
AMSTERDAM Niet alle kinderen, die door de samenleving als
zwakzinnig bestempeld worden, zijn dat ook inderdaad. Een deel van
de kinderen dat op een BLO-school zit, hoort daar niet thuis. Tot de
ze conclusie komt mej. K. Geensen in een proefschrift „Prestaties van
moeilijk lerende kinderen", waarop ze gisteren aan de Universiteit
van Amsterdam promoveerde tot doctor in de sociale wetenschappen.
Mej. Geensen heeft als onderdeel
van het Amsterdamse Onderzoek
Geestelijk Gehandicapten (uitgevoerd
door het instituut voor arbeidsvraag
stukken van de Tilburgse hogeschool,
samen met de gezondheidsorganisatie
TNO) een psychologisch onderzoek
beschreven onder kinderen van 10 tot
13 jaar. Als zwakzinnig werden'in dit
onderzoek die mensen beschouwd die
"niet voldoen aan de verwachtingen
die de samenleving van haar leden
heeft"; mensen die een IQ halen van
ten hoogste 79. Voor de kinderen uit
mej. Geensens onderzoek zou men
kunnen zeggen, dat de samenleving
vooral verwachtingen heeft dat die
ouders de opvoedingsproblemen van
hun kinderen zelf kunnen oplossen.
Het doel van het Amsterdamse on
derzoek was vast te stellen hoeveel
zwakzinnigen er zijn, en hoe vaak de
verschillende graden ervan voorko
men. Ook zijn de vormen van bege
leiding onderzocht die voor de zwak
zinnigen en voor de gezinnen waarin
ze leven gewenst zijn.
Prestaties
Een niet onaanzienlijk deel van de
487 onderzochte kinderen bleek niet
te "voldoen" aan het zwakzinnig
heidscriterium dat was aangelegd. Er
werden zelfs IQ's van normaal be
gaafd niveau in de groep aangetrof
fen. Wel houdt mej. Geensen reke
ning met de mogelijkheid, dat de on
derzoekers een beetje subjectief ge
weest zijn; bij het zien van zeer
slechte prestaties is het mogelijk dat
wat betere prestaties hoger aangesla
gen worden dan ze waard zijn. Men
wordt waarschijnlijk wat toleranter
ten aanzien van tekorten in antwoor
den als men zo zelden goede ant
woorden krijgt.
Ondanks deze niet ondenkbare sub
jectiviteit is mej. Geensen ervan
overtuigd, dat er kinderen bij waren,
die volkomen terecht een IQ van 80
of meer scoorden. Zodat vermoed kan
worden, dat die kinderen ten onrech
te op een BLO-school zitten. Verder
viel op dat de scores van de jongens
opvallend verschilden van die van de
meisjes. De jongens scoorden gemid
deld hoger.
Mej. Geensen doet tenslotte de aan
beveling het rijke materiaal, dat uit
het onderzoek verkregen werd. ver
der te bewerken. Het zou jammer
zijn het bij de vrij oppervlakkige be
werking in het proefschrift te laten.
Amper aangeraakt
De problemen waar het om gaat
worden eigenlijk maar amper aange
raakt in de bezwaarschriften, zei dr.
F. L. Bos uit Vlaardingen. Ze zijn er
ook vaak te ingewikkeld voor (tevo
ren had dr. Rietveld er op geatten
deerd dat ze ook waarlijk niet alleen
in de gereformeerde kerken leven),
en je kunt ook niet meteen de band
aan de belijdenis in het geding bren
gen, want de meeste vragen van nu
worden niet in de belijdenis beant
woord.
En als 't wel gebeurt, is de pro
bleemstelling toch anders, zodat een
constatering van afwijking van de
belijdenis aan het gewraakte stand
punt geen recht doet. Dr. Bos stelde
voor een brede raad voor kerk en
theologie in te stellen, teneinde
„daarin de tegenwoordige vragen en
moeilijkheden door te spreken, om zo
in de weg van ernstig overleg tot be
vestiging van de eenheid van het ge
loof in Christus te komen".
Deputaatschap
Ds. J. L. van Apeldoorn uit Biltho-
ven kwam met een, door tien andere
synodeleden mee ondertekend, voor
stel: laat een deputaatschap studie
maken van de vragen die samenhan
gen met de aard van het Schriftge
zag en met het verstaan van de Heili
ge Schrift als Gods openbaring en
leg de resultaten van de studie neer
in een voorlichtingsgeschrift voor de
gemeente.
Hij wilde de weg op van een gere
formeerde pendant van de hervormde
„Klare wijn". Er wordt vaker gepraat
vanuit een bepaalde Schriftbeschou
wing dan vanuit de Schrift zelf, zei
ds. Van Apeldoorn. De Wassenaarse
mr. R. J. Mulder, het vqorstel van ds.
Van Apeldoorn steunend, vond aan
leiding te attenderen op het onver
draagzame geschrijf van zowel
„rechts" (Waarheid en Eenheid) als
„Links" (Voorlopig).
Geen vrije discussie
Ds. L. H. Kwast uit Sneek had
eerst zes en later negen mede-onder
tekenaars voor zijn amendering van
het voorstel-Van Til. Hij had er o.m.
de datum in januari uitgehaald en
sprak over rapportage van het resul
taat der toetsing aan Schrift en be
lijdenis „nog tijdens de zitting van
deze synode" (die ook nog in februa
rimaart bijeen denkt te komen).
Ds. Kwast dacht dat de ingekomen
bezwaarschriften nog maar een stuk
je van de ijsberg van bezwaren lieten
zien en hij zei verder dat je, de weg-
Rietveld gaande, terecht komt bij de
institutionalisering van de modalitei-
tenkerk. De belijdenis ter discussie
stellen? Best, maar dan nooit in vrije
discussie, maar met de Heilige
Schrift als norm.
Prof. dr. J. van den Berg uit Am
sterdam was niet erg te spreken over
het voorstel-Kwast, vooral niet omdat
daarin al een oordeel stond: „Ver
schillende in bezwaarschriften bestre
den beschouwingen dragen in sterke
mate bij tot onderlinge kerkelijke en
persoonlijke vervreemding".
Je kunt hetzelfde zeggen van ver
scheidene bezwaarschriften zélf,
dacht prof. Van den Berg, die verder
vond dat je niet alleen maar over
crisis en malaise moet praten: we
kunnen ook dankbaar vaststellen dat
er mensen zijn die de geestelijke
moed opbrengen aan de problemen
van vandaag te gaan staan, zei hij
met nadruk. Dat dienen we positief te
begeleiden en die positieve begelei
ding kan rustig kritiek insluiten, al
dus prof. Van den Berg.
Zwijgen
Deze hoogleraar ontried voorts ten
sterkste aanvaarding van het amen
dement van de Soester ds. D. H. Bor-
gers dat in gewijzigde vorm overeind
was gebleven (dit ter correctie van
een gisteren gepubliceerde medede
ling onzerzijds) en beoogde, „aan de
theologen wier zaak sub judice is,
dringend te verzoeken aan hun in be
spreking zijnde standpunten, geen
publiciteit te geven in woord en ge
schrift". Mogen zij, die „toevallig"
geen zaak hebben lopen, wel schrij
ven? Dit bezwaar had later ds. L. A.
van Nood uit Velsen ook. Zo leg je
toch de hele discussie stil?, zei prof.
Van den Berg, die overigens met mr.
Mulder een zekere terughoudendheid
Wel zou toejuichen.
Prof. dr. D. Nauta uit Amsterdam
zou een amendement la ds. Borgers
willen richten op de prediking en de
catechese. Daar moet de kerk op let
ten, daar mogen kwesties die in be
handeling zijn, niet ingedragen wor
den. Ds. Van Nood viel hem daarin
bij.
Laten we, stelde dr. Kruyswijk
voor. alle amendementen bij elkaar
harken en ze in handen geven van
een commissie ad hoe. Deze commis
sie kan dan in de zitting van januari
wellicht met een nieuw geformuleerd
voorstel komen, waarin denkbeelden
tijdens het debat naar voren ge
bracht, verwerkt zijn.
De overgrote meerderheid van de
synode ging hiermee akkoord. Ds.
Kwast hoopte wel dat er in zat, dat
deze Dordtse synode in 't begin van
maart provisorisch gesloten zal wor
den, opdat op een later tijdstip „Dor
drecht" alsnog antwoord zal kunnen
geven aan de bezwaarden, want die
hebben daar recht op. Ds. Van Til
waarschuwde nog: als je leerkwesties
uit de weg wil. krijgen wij straks op
onze beurt zoiets als afscheiding, do
leantie en ..lege kerken.
Marcus 8 27 9:1 eindigt met de woorden van Christus:
:zijn sommigen onder degenen, die hier staan, die de dood voc
ker niet zullen smaken, voordat zij zien dat het Koninkrijk G
gekomen is met kracht.Is het Koninkrijk al gekomen? We
den nog steeds: „Uw Koninkrijk kome!"
Daarom is dit een moeilijke tekst, waar sommigen niet goed
mee weten. De discipelen en de andere mensen hebben immer
lang de dood gesmaakt
Beter is het echter het eerste vers van hoofdstuk 9 te trekken
Marcus 9 2-13. Daar zien we hoe Christus Zijn discipelen ®h0
neemt op de berg, althans drie van hen. „En Zijn gedaante hac
anderde voor hun ogen.Ze zien de Heer die gesproken h kir
van Zijn komend lijden en sterven, verheerlijkt worden.
Vergeet niet dat in het oosten de Koning en zijn rijk één n
De heerlijkheid van het rijk, moet weerspiegeld zijn in zijn
ning. En omgekeerd, de heerlijkheid van de Koning is de ht ipse
lijkheid van het rijk.
Als de discipelen hun Heer verheerlijkt zien, aanschouwen zij
heerlijkheid van het Rijk Gods. Het is een rijk waarin Mozes
Elia een plaats hebben, dat dus de aardse grenzen doorbrei itst
een Rijk waarin God Zelf zegt dat Hij door Zijn Zoon spreisch
„Hoort Hem", zegt God, ook als Hij spreekt over lijden
kruis.
We lezen vandaag: Openbaringen 21:1—8.
We lezen morgen: Genesis 1:1—5.
Geen uitstel
DR
tzol
nd
de i
kon
raai
el 1
drei
me
Tot
(Pv
Ds. Van Nood zei verder: over af
wachten gesproken, ook de leugen
beschikt graag over veel tijd! Deze
predikant wenste geen uitstel, maar
duidelijke taal van déze synode, ook
om eventueel sommigen van onver
diende blaam te zuiveren, want die
kant is er ook.
Aan het eind gekomen van de lan
ge sprekerslijst (die praeses dr. A.
Kruyswijk wat door elkaar gehutseld
had, wat de levendigheid van het de
bat zéér ten goede kwam, want nu
eens kon een indiener van een amen
dement zijn woordje doen en dan
weer kon iemand er op ingaan en
zeggen dat-ie het niks of wel wat
'vond), aan het eind van de discus-
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT „De Nederlandse
hartpatiënt wordt in Utrecht
door het bestuur van het acade
misch ziekenhuis een rad voor
ogen gedraaid. Er wordt steeds
gedaan alsof wij maar wat klet
sen en onzin uitkramen.
Tijdens de twee protestacties die
wij in Utrecht hebben gehouden te
gen het nog steeds dicht zijn van de
open hartkliniek in het stads en aca
demische ziekenhuis in Utrecht heeft
men ons op alle mogelijke manier om
de tuin geleid. Iedereen die een be
langrijke naam heeft kwam opdraven
Het is al dikwijls geconstateerd: het werk van de
gekozen leden van de vertegenwoordigende en be
sturende lichamen neemt steeds meer toe als gevolg
van de uitbreiding en het steeds gecompliceerder
worden van de overheidstaken. De vergoeding voor
dit werk staat niet (of niet voldoende) in verhou
ding tot de hoeveelheid tijd, die eraan moet wor
den besteed en daarom komen niet voldoende ge
schikte mannen en vrouwen naar voren, en dat
komt dan weer de democratie niet ten goede, en
zovoort. Het verhaal is wel bekend:
De besturen van de vier grote gemeenten (Am
sterdam, Rotterdam. Den Haag en Utrecht) willen
daar iets aan doen door de leden van de gemeente
raden een wat ruimere financiële tegemoetkoming
te geven een soort basisbedrag, waar boven dan
het nu geldende systeem van presentiegelden kan
worden gehandhaafd.
De gedachte heeft, als men uitgaat van het in de
aanhef beknopt weergegeven verhaal, iets aantrek
kelijks. De vraag is alleen, of de in de aanhef ge
schetste moeilijkheden de waarheid, de gehele
waarheid en niets dan de waarheid zijn over de
moeilijkheden van de democratie. De oplossing van
het probleem van de democratische controle en
democratische besluitvorming wordt zo wel heel
erg in de richting van een professionalisering van
de politiek en de politici gezocht.
Dat woord „professionalisering" klinkt erg aan
trekkelijk in een tijd waarin het begrip amateur en
vooral het woord „amateurisme" steeds meer in
opspraak komen. Ten onrechte, lijkt ons, want ze
ker een goede democratie en een goed democratisch
functioneren van de overheid zullen het nooit kun
nen stellen zonder een enthousiaste en door gezond
verstand geleide controle van zo breed mogelijk
samengestelde groepen uit de burgerij.
Daarom lijkt het ons zaak, bij het speuren naar
een oplossing voor het in de aanhef gegeven pro
bleem het vooral niet alleen te zoeken in de fi
nanciële vergoeding, maar veeleer in pogingen om
dat enthousiasme en dat gezond verstand van zo
veel mogelijk groepen te stimuleren.
Dat zou bijvoorbeeld op het niveau van de gro
tere gemeenten kunnen gebeuren door de gemeen
telijke diensten en de colleges van B. en W. op
dracht te geven voor alle werkelijk belangrijke pro
jecten niet één afgerond plan in te dienen, maar
tegelijk een of twee alternatieven. Dan wordt voor
komen, dat de voorstellen van B. en W. met de hele
deskundigheid van het ambtenarenapparaat erach
ter een absolute geldigheid suggereren, die ze im
mers zelden hebben, maar alleen krijgen door het
ontberen, het moeten ontberen, van deskundig
voorbereide en begeleide alternatieven.
Dat dan ook de positie van de wethouders in
grote gemeenten anders zal worden (minder een
verlengstuk van het apparaat, meer „amateuris
tisch", veel meer echte bestuurders) is misschien
een bijkomend voordeel.
Van onze soc.-economische
redactie
AMSTERDAM Prof. dr. J.
Pen heeft een forse schep boven
op de toch al zeer zorgwekkende
sociaal-economische prognoses
voor volgend jaar gedaan. De
prijzen zullen volgens hem in
1972 bij een aanhoudende infla
tie, met acht, misschien zelfs met
tien procent stijgen, de lonen
gaan met vijftien procent om
hoog, terwijl de werkloosheid zal
oplopen tot 120.000 man.
De Groninger hoogleraar, die overi
gens van studentenzijde te horen
kreeg dat hij elitaire en cabareteske
neigingen heeft, deed zijn voorspel
lingen op het congres van de Vereni
ging van economische studenten aan
de Vrije Universiteit in Amsterdam.
Behalve een vorm van hypocrisie
noemde prof. Pen de inflatie een vol
strekt democratisch verschijnsel. Het
wordt volgens hem veroorzaakt door
gerechtvaardigde wensen van de be
langengroepen. die opkomen voor
meer overheidsuitgaven en minder
belastingen, hogere lonen en.betere
sociale voorzieningen, meer werkge
legenheid, aantrekkelijke winsten, op
de toekomst gerichte investeringen,
meer cultuur, beter onderwijs. „De
overheid die naar de burgers luistert
kan zich onvoldoende verzetten tegen
'net inflatieproces"
In zijn stellingen poneerde prof.
Pen verder dat de politici de inflatie
in de hand werken door de concurre
rende partijen de schuld te geven,
vooral als deze laatste in de regering
zitten. Zij verzwakken daarmee de
positie van de overheid. Bij regelma
tige wisselingen in de samenstelling
van de regeringen verliest gaandeweg
iedereen het vertrouwen in de over
heid. omdat iedereen het gevoel
krijgt dat het zittende kabinet er een
potje van maakt.
De gaten van Vondeling, Witteveen
en Nelissen zijn volgens de hoogle
raar slechts 't begin van een lange
reeks; kibbelen over de precieze
gang van zaken bij het ontstaan van
deze tekorten is onvermijdelijk, en
zeer democratisch, maar versluiert
volgens hem het feit dat er funda
mentele krachten werkzaam zijn die
deze tekorten zullen doen groeien.
„Deze versluiering belemmert de op
lossing: een inkomenspolitiek.
Tot nu toe hebben wij volgens prof.
Pen de inkomeenspolitick de nek om
gedraaid, en door polarisatie zijn wij
bezig een milieupolitiek in de kiem te
smoren. „Wil de democratie niet vast
lopen in de grote economische proble
men, dan zal zij met de grootste te
rughoudendheid moeten worden
beoefend. De politiek moet saai en
vervelend worden dat is de enige
manier om de economie uit het slop
te halen", aldus prof. Pen.
Over de actuele loon- en prijspoli
tiek merkte de hoogleraar op, dat de
12 procent loonsverhoging, die voor
1972 door de vakbonden wordt ge
vraagd, geen enkele matiging in
houdt. „Als Lanser zegt dat de infla
tie langzaam moet worden terugge
drongen, mag je '73 doorschrappen en
vervangen door St. Juttemis. Deze
matigingsvoorstellen komen néér op
een loeiende inflatie", aldus prof.
Pen, die hieraan toe voegde dat
werkgevers-voorzitter Bakkenist zich
te slap en als een onhandig tacticus
opstelt. Hij wil negen procent loons
verhoging geven, maar zelfs acht
procent zou al inflatie veroorzaken",
aldus prof. Pen.
tot professor Diepenhorst, de voorzit
ter van het ziekenhuisbestuur toe, om
ons te verzekeren dat het allemaal
niet zo erg was als wij zeiden. .Wij
zijn rondgeleid, maar juist de afde
lingen waar het om gaat en die leeg
staan kregen wij niet te zien. Op al
lerlei manieren wordt geprobeerd het
wanbeleid in de doofpot te stoppen.
Allerlei mensen zijn yan dit beleid al
de dupe geworden.
Deze felle ractie gaf de heer H. S.
Fievet in,Breda voorzitter van de Ne
derlandse, vereniging van hartpatiën
ten gisteravond op het openbaar wór
den van een brief die dr. R. S. Rene-
man, hoofd van het experimenteel la
boratorium van de hart- en vaatkli-
niek in het academisch ziekenhuis in
Utrecht heeft geschreven aan minis
ter De Braauw.
Specialisten weg
Dr. Reneman gaat in zijn schrijven
uitvoerig in op de kwestie- Wieber-
dink en alles wat daarop is gevolgd.
Vele gespecialiseerde medewerkers
van de kliniek en van het experimen
tele laboratorium zijn al vertrokken
of staan op het punt te vertrekken
omdat zij na het stopzetten van open
hartoperaties en na de onslagname
van professor Wieberdink vrijwel
niets meer te doen hebben. 'Dit perso
neelsverloop had mogelijk voorkomen
kunnen worden indien het aanbod
van collega dr. P. van der Schaar uit
Eindhoven was aanvaard, om han
gende de opvolgingsprocedure, de
hartchirurgie in het academisch zie
kenhuis te continueren. Bovendien
zou de moderne kliniek, die daarvoor
in het *AZU is ingericht dan ge
deeltelijk gebruikt zijn geworden,
waardoor tenminste een aantal pa-
tienten was geholpen, aldus dr. Rene
man in zijn brief die 13 oktober al is
verstuurd, de dag voordat de Neder
landse hartpatiënten hun tweede ac
tie bij het AZU hielden.
Dr. Reneman zegt verder dat be
noeming van een hartchirurg nu geen
oplossing betekent omdat deze man
bij gebrek aan gespecialiseerde mede
werkers weinig zal kunnen uitrich
ten. Dr. van der Schaar is door pro
fessor Wieberdink genoemd als een
geschikte opvolger. In een formeel
bi
tol
ld,
ieri
ard
chi
cl
DE
Ri
'kw
contact heeft dr Van der Schi
diensten aan het bestuur
AZU aangeboden. Men is et
niet op ingegaan om onduidel
denen.
De heer Fievet van de NedAfn
vereniging van hartpatiënten!
zonder blij met het bekend
van de brief van dr Reneman
een stafmedewerker uit het
huis aan het woord. Eindelij k'ng
iemand uit dat ziekenhuis i-vai
het beroepsgeheim waaracl ere:
medici zich zo graag verschuil v
broken. Dat. is terecht gebeure'. ègei
onjuist het argument van pi
roepggeheim te gebruiken in eadat
waar openheid is geboden al pge
heer Fievet. 0f
lsti
Geen zegsman
Hij voegt er meteen aan toe ,arv
Reneman niet degene is gewe iCid
de Nederlandse vereniging vafyoa
patiënten de afgelopen tijd aaiionc
maties heeft geholpen. Dat wc
mand anders. Zijn naam kan iifDe
lijk noemen, omdat wij ander zujj
maal niets meer aan de weet
komen. Als vereniging hebben pEI
elke universiteitskliniek onze
tingenbronnen. Soms zijn het ens
soren, in andere gevallen is h er£
plegend personeel. Het is za; jsc,
namen geheim te houden om pp6
anders ook in korte tijd op K(
zouden staan. em
De praktijk heeft uitgewez
iedereen, die een mond open
zijn mond voorbijpraat in or
valt en tot heengaan wordt ?«ai
gen. Voor dr Reneman vrees
opzicht ook het ergste. Zo ga
deskundigen weg, meent de he^il
vet.
Hij is het roerend eens met 'Hl
nemans uitlating dat de hart n i
in het AZU de eerste twee j« hj
niet open zal gaan. Hetzelfde K
tijdens onze jongste demonstra rat
gezegd. Ik durf nu zelfs zover t j
dat ik dis mijn mening uitspr hc
de hartkliniek in het AZU noo 1<?
zal opengaan. Misschien komt
van de grond als over een jaar
het nieuwe academisch zieken
is. De hartpatiënten worden er ;err
pe van en dat is bijzonder tri(j°P
de heer Fievet.
rlai
het
De vóór 1 september 1971 in
gegane arbeidsongeschiktheids
uitkeringen zijn per 1 november
in het algemeen met 3,88 pro
cent verhoogd. Aangezien in
de arbeidsongeschiktheidsuitke
ringen, die na 31 augustus 1971
zijn ingegaan, reeds een deel
van de loonstijging is verwerkt,
zullen deze uitkeringen niet vol
ledig met 3,68% worden ver
hoogd.
De verhogingen van deze nieuwe
uitkeringen bedragen, indien zij zijn
ingegaan in de maand september 1971
3,02 procent; oktober 1971 1,9 procent.
Voorts zal het minimumdagloon
voor de berekening van de uitkerin
gen ingevolge de WAO worden -ver
hoogd tot 45,65. Het maximum dag
loon, waarnaar de uitkeringen inge
volge de WAO, de ziektewet (ZW) en
de werkloosheidswet (WW) worden
berekend, is per 1 november gestegen
van 108,20 tot 112,40. Ook voor de
berekening van de uitkeringen inge
volge de wet werkloosheidsvoorzie
ning is het maximum dagloon ingaan
de 1 november verhoogd tot 112,40.
Voor de berekening van de premies
ingevolge de WAO, de ZW en de WW
zal het maximum dagloon voor 1972
gehandhaafd blijven op ƒ108,
I a
De sociale verzekeringsuitkeringen zijn als volgt verhoogd:
AOW' PER JAAR PER MAAND
Gehuwde bejaarden van 6.840 tot 7.110, van 570,—tot 59 J
Ongehuwde bejaarden van 4.824 tot 5.016, van 402,tot 41 n,
AWW
Weduwen met kinderen van j 6.840 tot 7.110, van 570,tot 59
Weduwen zonder kinderen van 4.824 tot 5.016, van 402,tot 41
Wezen tot 10 jaar van 1.548 tot 1.614, van 129,tot 13 -|
Wezen van 10 tot 16 jaar van 2.292 tot 2.382. van 191,-
Wezen van 16 tot 27 jaar van 2.982 tot 3.102. van 248,50 tot 25
De kinderbijslagen per kwartaal zjjn als volgt verhoogd:
tJDl
Eerste kind
van 148,98 tot 15 e
Tweede en derde kind van 167,70 tot 17
Vierde en vjjfde kind van 223,86 tot
Zesde en zevende kind van 248,04 tot
Achtste en elk daaropvolgend kind van 274,56 tot 28
Door de verhoging van de AOW-
pensioenen zijn per 1 november 1971
ook de toelatingsgrens en de premie
inkomensgrenzen voor de verschillen
de klassen en de ziekenfondsverzeke
ring voor bejaarden opgetrokken. De
verhoging van deze grenzen is nodig
om te voorkomen dat bejaarden als
gevolg van de verhoging van hun
AOW-pensioen de hejaardenverzeke-
ring moeten verlaten dan wel een
hogere premie moeten gaan betalen.
De toelatingsgrens is per 1 november
vastgesteld op ƒ12.147,en zijn de
premie-inkomensgrenzen verhoogd tot
7.422,—, 8.432,— en 10.290,—.
Van november 1971 af zal de voor
1971 vastgestelde, hieronder vei
weekpremie verschuldigd zijn:
Inkomen op jaarbasis week
7.422,-
7.422,i 8.432,-
8.432,10.290,-
10.290,12.147,-
(voor ongehuwdent"*
Er wordt naar gestreefd d£,„
hoogde uitkeringen ingevol
AOW, de AWW en de WAO
gang van de uitbetaling
maand december 1971, zonoi
wijze van voorschot, te betalt
vens zal daarbij zoveel mogel
de achterstallige verhoging c
maand november worden uitb
he
1 aal
