15 het W aarom deed „Sneek" niets tegen prof. Kuitert KERI Fidel Castro citee uit de bijbel Gereformeerde logé moet soms van her der sjouwen... Uw probleem Vraag waarvoor gereformeerde synode staat onze KWARTET- TROUW Ambtenaren willen niet extra matigen Een woord voor vandaag COMMENTAREN Nieuwe wedijver Puzzelhoek Doopakkoor in België Predikant nai Nes Ammin 2 DONDERDAG 25 NOVEMBER |EL Brieven die niet zijn voorzien van naam en adres kannen niet in behandeling worden genomen. Ge heimhouding ls verzekerd. Vragen die niet onderling met elkaar in verband staan moeten ln afzonder lijke brieven worden gesteld. Per brief dient een galden aan post zegels te worden Ingesloten. Vraag: Al 41 jaar wonen we in het zelfde huis. Ik heb er al verscheidene malen veranderingen in aangebracht. Sinds jaren heeft de woningstichting weinig aan onderhoud gedaan. De meeste bewoners hebben hun huisje zelf helemaal opgeknapt en veran- rerd, steeds met toestemming van de stichting. Ook de voorgevels zijn al lang niet meer eender. Het aanzien van de straat is zeer gedaald. Vier van de 24 woningen zijn onbewoon baar verklaard en ontsieren de straat nog verder met gebroken ruiten, ver wilderde heggen, enz. Nu heb ik laatst gevraagd, de kleine ruiten van de woonkamer te mogen vervangen, door één grote binnen de bestaande houten kozijnen, dus zonder in de muren te breken. Dit wordt gewei gerd. Het bestuur in zijn huidige sa menstelling staat vijandig tegenover verbeteringen die de bewoners zelf aanbrengen. Men zegt: De eigenaar is baas. Als er wat aan de huizen ge daan moet worden, doen wij dat. Het komt erop neer, dat ze misschien van alle 20 huizen de voorruit veranderen als ze weer gespaard hébben, dus over 4 of 5 jaar. Men streeft ernaar de huizen nog tien jaar in stand te houden, wat niet wil zeggen dat ze per se in 1Ö81 worden afgebroken. Mijn vrouw en ik zijn niet jong meer. U begrijpt dus dat we er nu van willen genieten. Ik heb vergun ning van het gemeentebestuur vol gens advies van de welstandscommis sie van stad- en landschap en tech nisch bureau Krimpenerwaard. Is er een instantie, waarop ik me rede lijkerwijs kan beroepen Onze stich ting staat geheel los van de landelijke organisaties. Kunnen ze me beletten de verandering uit te voeren? Als er een rechtzaak van komt. wat zal dan vermoedelijk de uitspraak zijn. Antwoord: Het is gebruikelijk en zeer redelijk dat de huisheer (in dit geval de stichting) dergelijke veran deringen toelaat op voorwaarde, dat bij vertrek alles in de oude toestand hersteld wordt. Gebeurt dit niet, dan herstelt de huisheer de oude toestand op kosten van de huurder. Bij derge lijke veranderingen van het uiterlijk der woning is steeds toestemming van de huisheer nodig; de toestemming van de gemeente is niet voldoende. Inderdaad zou een vijandig bestuur de verandering kunnen verbieden en trachten u via de rechter te dwingen de oude toestand te herstellen. Alleen als een weigering kennelijke plagerij en buitengewoon onredelijk is, zoudt u een proces winnen. Is het niet mo gelijk met één van de invloedrijke bestuursleden te praten, of anders met een gemeenteraadslid, dat zijn invloed kan aanwenden en de zaak voor u kan bemiddelen? U kunt dan aan <le hand van de werktekening la ten zien, dat er niets aan de gevel wordt gebroken en dat als de stich ting eens de gehele straat onder han den gaat nemen, ook uw huis de beurt kan ondergaan. van een onzer redacteuren LUNTEREN De vraag waarvoor de gereformeerde synode gisteren kwam te was deze: waarom heeft de vorige synode, in Sneek gehouden, geen maatregelen genomen professor Kuitert? Is het niet zaak. de besluiten van ..Sneek" in dit opzicht te herzien? De de heeft gisteren op deze vraag nog geen antwoord gegeven. Uit het stapeltje bezwaarschriften en bezorgde brieven had de synode dit discussiepunt gehaald. De lank moedige houding van „Sneek" jegens de Amsterdamse ethicus en dogmati cus prof. dr. H. M. Kuitert. De kerke- 1 raad van Urk bijv. was het niet eens met wat de Sneker synode gezegd had met betrekking tot het uitblijven van maatregelen, nl. „dat de eenheid van het kerkelijk belijden niet op zo danige wijze in het geding moet wor den geacht, dat daarover thans nade re beslissingen zouden moeten wor den genomen". Want, aluds Urk, de eenheid van het kerkelijk belijden is wél in het geding, en op zeer funda mentele punten. Nu dreigt in de gere formeerde kerken een volledige leer- vrijheid. De kerkeraad van Hijken was te leurgesteld, ook hierover dat aan prof. Kuitert ten aanzien van de om streden punten geen spreek- en schrijfverbod was opgelegd. De ker keraad van Uithuizen (waar ds. E. J. Oomkens, de voorzitter van de ver eniging van verontrusten, predikant is) stelde vast dat, hoewel de synode moest constateren dat prof. Kuiter op een punt van fundamentele bete kenis afwijkt van Schrijft en belijde nis, zij naliet ook maar enige maatre gel tegen hem te nemen. Tachtig le den van de kerk te Assen noemden de Sneker besluiten onduidelijk en onbevredigend. PROF. DR. N. H. RIDDERBOS ...nieuwe beleidslijn... De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Trouw Commissie van hoofdredactie: J. de Berg (voorzitter), H. P. Ester. G. J. Brinkman, J. van Hofwegen. Van onze soc.-economisch redactie DEN HAAG De Algemene rooms-katholieke boud van over heidspersoneel (ARKA) zou het „hoogst onverstandig" vinden, als de salarissen van de ambtenaren sterker zouden worden gematigd dan de sa- larissep in het bedrijfsleven. Te gro te verschillen in honorering tussen volgens ARKA het risico op. dal het schip van de staat niet meer in staat is een juiste koers te varen bij gebrek aan voldoende en kundige be manning. Dit verklaarde de voorzitter van de ARKA, de heer J. J. Loerakker, gisteren op de tweedaagse conferentie van deze bond in Den Haag. Als de loonontwikkeling in het bedrijfsleven dat meebrengt, is de ARKA bereid te aanvaarden dat de overheid als werkgeefster voor haar werknemers deze loonontwikkeling volgt. Dat is een logische consequentie van voort zetting van het zogenaamde trendbe- leid. De ARKA kan er volgens de heer Loerakker niet mee akkoord gaan, als de overheid verdergaande dus een zijdige maatregelen voor haar ambtenaren zou treffen. ..Zo'n ge dragslijn zou om twee redenen on aanvaardbaar zijn: uit rechtvaardig heid en uit doelmatigheidsoverwegin gen". aldus de heer Loerakker. Uit een vraaggesprek met minister Geertsema (binnenlandse zaken) in het officieel orgaan van de ARKA bliikt overigens, dat de minister de zelfde mening is toegedaan. Mr. Geertsema zegt in dit vraageesorek onder andere, dat de overheid voor zichtig moet zijn bii het afremmen van de salarisverhogingen van hogere en top-ambtenaren. „De achterstand van de salarissen van deze functiona rissen is, ln vergelijking met overeen komstige functies in het bedrijfs- ven, toch al groot", aldus minister Geertsema. Op het ARKA-congres is gisteren ook bekend gemaakt dat de ARKA nauwer zal gaan samenwerken met de Katholieke bond van overheids personeel. de Kabo. PROF. DR. C. AUGUSTIJN ...historiciteit... nadruk heeft gelegd op datgene wat allen samenbond inzake het belijden over zonde en genade en dat is even eens in de uitspraken vastgelegd. De synode van Sneek zou, aldus de com missie, als ze dit noodzakelijk had geacht, niet voor schorsingen en deinsd. Van deze noodzakelijkheid was de synode echter niet overtuigd. Ze heeft durven hopen, dat dit alles kan worden voorkomen. Vandaar ook dat ze een deputaatschap heeft inge steld om het gesprek met prof. Kui tert voort te zetten. Het leek de synodale commissie, dat de Sneker synode hierin juist heeft gehandeld. „Sneek" heeft im mers duidelijk, waar ze afwijking van de belijdenis meende te moeten constateren, die afwijking aangewe zen. Maar ze heeft daarnaast ook ge let op dat wat bij alle verschil van mening verenigt. En de Sneker synode wilde een po ging doen, door een voortgezet ge sprek, om zo mogelijk te komen tot bevestiging en herstel van de een heid. Met andere woorden, zo betoogt de commissie tenslotte, de synode van Sneek is dus de weg van waarheid en eenheid ingeslagen en heeft het één niet willen opofferen aan het ander. Met het invoeren van leervrijheid of iets dergelijks heeft dit dan ook mets te maken, integendeel, dit is de goede schriftuurlijke weg, aldus de conclu sie van de-eommlssfe,- In brede lagen De synodale commissie, welke de behandeling van deze zaak had voor bereid en wier woordvoerder ds. W. Feenstra uit Leek was, trok uit de ingekomen stukken én uit discussies in de kerkelijke pers en debatten op vergaderingen de conclusie dat het punt in kwestie in brede lagen van de kerk leeft. In haar rapport stelt de commissie vast dat „Sneek" uitsprak dat de ontkenning door prof. Kuitert van de historiciteit van de zondeval als de afwending van de mens van zijn God aan de aanvang van de menselijke geschiedenis, niet in over eenstemming is met wat de synode van Amsterdan (19671968) uitsprak, toen deze synode de binding aan de Asser leyuitspraak van 1926 ophief. Maar, fö' betoogt aan dl WWiMséte; blijkens de bewoordingen van de uit spraak van „Sneek" heeft de Sneker synode niet meer uitgesproken dan dat de inzichten van prof. Kuitert over de zondeval niet in overeen stemming zijn met een vroeger gedane synodale uitspraak, nl. die van „Am sterdam". En omdat „Amsterdam" verwees naar de belijdenis en over fundamentele waarheden sprak, moest dit gebrek aan overeenstem ming ook als een ernstige zaak wor- den beschouwd, en dat sprak de sy- jsm j-^m Deze uitspraak is naar het oordeel BEROEPINCSWERK IKUIP van de commissie reeds een maatre- tot (als voorlopige oeslissing) het con stateren en niet is overgegaan tot verdere oordeelvellingen Verscheidene synodeleden vonden dat deze overweging veel lógischer voerde naar het voorstel der commis sie, om het beleid van „Sneek" goed te keuren, dan wat in het rapport van dominee Feenstra werd opge merkt over het niet terugdeinzen voor schorsingen en afzettingen. Ove rigens vond ds. A. C. van Nood uit Velsen wel aanleiding vast te stellen dat het voortgezet gesprek met prof. Kuitert niet zo ie^s is als een dialoog tussen gelijkberechtigden: de synode van Sneek heeft tenslotte een niet onduidelijk oordeel uitgesproken! Ds. D. H. Borgers uit Soest, en an deren met hem, zouden willen dat aan prof. Kuitert verzocht werd. in woord en geschrift geen publiciteit te geven aan zijn standpunt met betrek king tot de historiciteit van de zonde val. Anders denkt men met enig recht dat de Sneker uitspraken niets voorstellen, zei drs. A. M. van der Zanden uit Emlichheim. Prof. dr. C. Augustijn uit Amster dam ik behoor tot degenen die het gevoelen van prof. Kuitert delen") vond dat men niet kan spreken over de historiciteit van de zondeval. Want, zo betoogde hij, eerst gebruik je een term uit de historische weten schap (historiciteit wil zeggen dat het historisch verifieerbaar moet zijn) en daarna wordt er een dogmatische term gebruikt, en dit is een onmoge lijke verbinding. Volgens prof. Augustijn zou je wel kunnen spreken over de historiciteit van de zondeval van Adam („al aan vaard ik dat niet"). Prof. Augustijn meende dat het betoog in het rapport van ds. Feenstra logisch moet voeren naar de conclusie dat we maatregelen moeten nemen. De hoogleraar meende echter dat de in het geding zijnde problemen behoren tot die van de theologie. Dat wil niet zeggen dat de kerk er helemaal niets mee te maken zou hebben, maar het betekent wel. dat er geen vragen van de laatste ernst in het geding zijn. Het debat leverde een reeks amen dementen op. Zo wenste prof. dr. N. H. Ridderbos uit Amsterdam in het besluit duidelijk gestipuleerd te zien. dat in Sneek toch wel een voor de gereformeerde kerken nieuwe beleids lijn gevolgd is. De synodale commis sie gaat zich met het moderamen over de amendementen buigen en hoopt daarna met een nieuw gefor muleerd voorstel te komen. Petrus zei: „Gij zijt de Christus.Die belijdenis gebruikt de I land om de discipelen te leren wat de Messias komt doen dachten aan de kroon, Hij spreekt van het kruis. Zij drooi van regeren. Hij profeteert het lijden. Het kenmerkende woord van de Here Jezus is, „dat de a mensen veel moest lijden en verworpenworden.Het ki de zonde van de mensen aan de kaak. Het kruis veroordi mensen. Maar de zin is niet af. De Heiland „moest sterven en opst Het kruis is ook het teken van de overwinning. De mens zondig dat' hij zelfs de Zoon van God vermoordt. Zo sterk i macht van de zonde. Maar de macht van God is groter. De n kan God niet vernietigen. God heeft het laatste woord. De n kan - om moderne taal te spreken God doodverklaren, i de doöd wordt overwonnen. Als christenen kunnen we tegeii de radicale theologie, een nog veel radicalere stellen: leven. De macht van Christus is een totaal andere dan wereldse i.. De wereldse macht wil onderwerpen. Gad onderwerpt ZichA de mensen in Christus. 1 We lezen vandaag: Openbaringen 7:1—12. SANTIAGO (EFE) Met een bijbel in zijn hand is premier Fidel Castro van Cuba dinsdag avond uit het aartsbisschoppelij ke paleis in Santiago gekomen, waar hij met kardinaal Silva Henriquez, primqat van Chili, ge sproken had over „de taak van de kerk als promotor van het bevrijdingsproces van de mens". De gebaarde, in veldtenue gestoken Castro, die onmiddellijk omstuwd werd door tientallen verslaggevers, begon uit de bijbel te citeren om te bewijzen, dat zowel het christendom als het marxisme „de mens willen verlossen van onmenselijke uitbui ting". „Vergeet nooit de woorden van Christus", aldus Castro, „dat het ge- Discussie In de discussie kwam naar voren dat er oorspronkelijk een ander com missierapport op tafel had gelegen namelijk van dr. O. C. Broeks Roelofs uit Zuidlaren. In dat rapport was ge steld dat de synode van Sneek opzet telijk en welbewust had gekozen voor de weg, waarop zij zich heeft beperkt gel. Afgezien Het commissierapport vervolgt: van nadere beslissingen op dat moment heeft de synode van Sneek echter welbewust afgezien. In de eerste plaats omdat bleek dat prof. Kuitert ook op de synode niet alleen stond. Dit betekent natuurlijk niet, zoals sommigen ten onrechte hebben ge concludeerd, dat naar het oordeel van de synode een dwaling minder ernstig zou zijn, als hij door velen of in elk geval door meer dan één persoon werd aangehangen, neen, maar de sy node heeft ln haar uitspraken onder indruk van de situatie in de kerken, de gespreksmogelijkheid met prof. Kuitert en met hen die zijn gevoelens delen, niet willen afsnijden. Vervolgens wijst de commissie erop dat de synode van Sneek ook sterke NED. HERV. KERK Beroepen: te Koudekerk a.d. Rijn: D. W. Koelman te Geldermalsen; te Woudenberg: A. den Hartogh té Ede. GEREF. KERKEN (VRIJG.) Bedankt: voor Dokkum: P Ded- dens te Rozenburg. CHR. GEREF. KERKEN Beroepen: te Assen: J. de Jong te Emmeloord; te Zwolle: J. de Vuyst te Zutphen. Bedankt: voor Mijdrecht: M. W. Nieuwenhuijze te Delft. De gissingen over de betekenis van China's toe treding tot de Verenigde Naties op allerlei gebie den lopen nogal uiteen. Zal de volksrepubliek speerpunt willen worden in de stormloop die de arme landen volgend jaar, zoveel mogelijk ver enigd, hopen te ondernemen op het bastion der rijke landen? Of zal zij eerst onderwerping eisen aan haar ontwikkelingsmodel en daarmee de scha pen van de bokken willen scheiden? Of een der de mogelijkheid zal China in zijn externe eco nomische betrekkingen zijn dierbaarste beginse len net zo ontoepasselijk vinden als het christe lijke Westen en het communistische Oosten? Uit het laatste bulletin van de NOVIB over de conferentie van de ontwikkelingslanden in Lima ter voorbereiding van de derde wereldhandels- en ontwikkelingsconferentie UNCTAD III in San tiago de Chili, blijkt, dat de Russen zich in elk ge val wèl zorgen maken over grote Chinese activi teit op dit gebied. In de afgelopen jaren is herhaaldelijk gebleken, dat de onderhandelingspositie van de meeste lan den van de Derde Wereld voortdurend verslech tert, aangezien wat zij te bieden hebben, van ver dwijnende betekenis is tegenover wat de geïn dustrialiseerde landen door middel van hun tech nologie kunnen opbrengen. De rijke landen hebben de arme steeds minder nodig behalve dan wat betreft de exploitatie van bodemschatten, maar ook daarbij is de kennis en de kapitaalmacht van de rijke landen meestal onvervangbaar. Effectieve druk hebben de ontwikkelingslanden dan ook bij de vorige UNCTAD-conferenties niet op de rijke landen kunnen uitoefenen. Ook bij de pogingen om de monetaire crisis op te lossen, is gebleken, hoezeer de ontwikkelingslanden aan de genade der rijke landen zijn overgeleverd. De di recteur van het Internationaal Monetair Fonds, Schweitzer, heeft pas nog voorspeld, dat de ont wikkelingslanden het zwaarst zullen lijden van de huidige monetaire moeilijkheden. En in net jaar verslag van de Wereldbank werd geconstateerd, dat de ontwikkelingslanden in 1970 ruim het dub bele van wat ze in dat jaar méér verdienden aan hun export, moesten betalen aan rente en aflos sing van leningen. Tegen deze achtergrond kan de toetreding van China tot de internationaal spraakmakende ge meente alleen maar positief worden gewaardeerd. Want China behoort tot de Derde Wereld en ver tegenwoordigt een grote macht. Zelfs wanneer het erop uit is om polariserend op te treden, waarvoor de toch al zwakke een heid van de groep van 77 ontwikkelingslanden zou worden verbroken, dan nog kan de uitwerking daarvan gunstig zijn. Het is de enige manier om de Verenigde Staten, de EEG en de Sowjetunie te wekken uit hun nonchalance ten opzichte van de arme landen en de aspiraties van hun bevol king. Zo ontstaat in elk geval een nieuw wed ijver. vergelijkbaar met de rivaliteit die zich gel den deed in de periode van de koude oorlog, die achteraf bezien voor de ontwikkelingslanden (toen nog veelal onder koloniaal bestuur) zeker niet de slechtste tijd is geweest. Kruiswoord-puzzel Horizontaal: 1. vrouwenfiguur als schoorzuil, 8. familielid, 9. elk, 10. en personne (afk.), 12. water in Utrecht, 13. moerasvogel, 15. plaats in N.Br., 17. plaats in Gelderland, 19. meisjesnaam, 21 dus (Lat), 23. profeet, 24. Rijksgrens (afk.), 25. zwartkoorn, 26. familielid, 27. gemak, 29. touw (scheepst.), 31. mond van een dier, 32. verlegen. 34. hoge priester te Silo, 35. zijtak Rijn, 37. ge hoororgaan, 39. bergplaats, 41. bijb. fi guur, 43. voorvoegsel, 44. herbergier. Verticaal: 1. volksnaam van de kauw, 2. meisjesnaam, 3. honingbij, 4. tegen, 5. zwakke, 6. godin van de toorn, 7. water in Friesland, 8. ellendig, 11. reiziger, 12. nauw, 14. jong schaap, 16. luidruchtig feest 18. muntachtige plant. 20. fakkel distel, 22. lied, 23. soort bijl, 28. sneeuw- schaats, 30. voorzetsel, 32. modder, 33. Europeaan. 36. tussenzetsel, 38. tel woord (Eng.). 40. Algemeen Kiesrecht (afk.), 42. muzieknoot 4a voegwoord. Oplossing vorige puzzel Hor.: 1. toorn, 4. do, 5. al. 7. mals. 9. stap, 11. lam. 12. til, 14. aar, 16. Po, 1& en, 19. ra. 20. Em, 21. de, 22. eg. 2a ar, 25. ka. 27. eed. 29. adé, 31. aal. 33. leek, 35. vals. 37. R.N., 39. at 40. sesam. Vert.: 1. tol. 2. os. 3. nat. 4. damp. 6. laan, 7. ma. 8. at, 9. s.L. 10. pa, 11. larie, 13. ik. 15. regel. 17. oer. 18. eek. 2a ader, 24. e.d., 26. aalt. 28. el. 29. A.K, 30. e.v„ 32. as, 34. Ens, 36. aam, 38. as. Van een onzer redacteuren LUNTEREN De Rotterdam se ds. P. Riemersma schetste gistermiddag ter gereformeerde synode met een paar forse stre ken het beeld van een gerefor meerd mens die, logerend in een grote stad, van her naar der moet sjouwen voordat hij een gewone, ordentelijke gerefor meerde kerkdienst kan mee maken. Ds. Riemersma voerde deze logé ten tonele om aan te tonen hoe onbekom merd bepaalde gereformeerde kerken zich soms storten in gemeenschappe lijke diensten met anderen, daarbij bestaande regelingen en bepalingen aan de laars lappend. Soms zou je willendat wij een neus hadden die zegt: zo moet het en niet anders, ver zuchtte de Rotterdamse pastor. Hij kreeg later steun van de rap porteur van het deputaatschap dat adviezen geeft aan kerkeraden en classes inzake eenheid, ds. Th. Boers- ma uit Leek. Deze had weliswaar niet zulke pakkende beelden bij zich als ds. Riemersma, maar ds. Boersma vond wél dat je door met anderen te zoeken, niet de verdeeldheid in eigen kring moet aanwakkeren: niet ieder een kan direct alles meemaken. En inderdaad, heel wat kerken gaan hun gang, volstrekt buiten elke richtlijn om. Ds. A. C. van Nood uit Velsen meende dat het onjuist is om zodra er in een gemeente maar een meerder heid is vóór het houden van een ge meenschappelijke kerkdienst met an deren, er dan ook maar toe over te gaan: het gaat toch om een zo groot mogelijke eenstemmigheid? Het zal inmiddels duidelijk zijn, dat. de synode doende was met het punt van gemeenschappelijke kerk diensten en wat daar allemaal aan vastzit. Tot dusver hadden we het neutraal over: met anderen, maar in de regel komt dat neer op: met her vormden. In het deputatenrapport werd dit ook geconstateerd. De deputaten stelden verder „met spijt" vast dat eenheid met die ker ken „waarmee onze gereformeerde kerken door bijzondere banden van belijdenis en geschiedenis verbonden zijn", ver te zoeken is: de christelijke gereformeerde kerken houden zich in de regel op een afstand en van de vrijgemaakte kerken geldt dit nog in sterkere mate. Wel zijn er, vooral in het zuiden en westen van ons land, ook veel contacten met rooms-katho- lieken. De discussie ging met name over een aantal voorgestelde richtlijnen voor gemeenschappelijke kerkdien sten met avondmaalsviering en doop- bediening. Hierbij kwamen vragen omtrent de tucht ter sprake: wat doe je als niet-belijdende leden hun kind willen laten dopen?, en: hoe zit dat met de vrijzinnigheid bij de her vormden? OPDRACHT Ter synode was de hervormde dr. C. P. van Andel uit Zoetermeer, lid van 'de raad voor het contact met an dere kerken. Hij kwam in het depu tatenrapport namen van gemeenten tegen die hem vertrouwd waren: ze komen nl. ook in het dossier van de hervormde raad voor. Dr. Van Andel was blij dat van gereformeerde kant de kwestie van belijden en tucht telkens wordt aan gesneden. Op dit punt zijn we im mers in de vorige eeuw uiteen ge gaan, zei hij, en u zou uw opdracht tegenover de hervormde kerk ver loochenen, wanneer u naliet bij deze zaak de vinger te leggen. Wat dr. Van Andel mishaagde (en hetzelfde geldt voor verschiedene sy nodeleden) was dat men soms bij een plaatselijke overeenkomst het zoekt in een mini-belijdenis. Dat houdt vaak verschraling in, zei hij, je vindt er zelden de rijkdom van het refor matorisch belijden in terug. We moeten elkaar verwijzen naar nns gemeenschappelijk belijden, ver volgde dr. Van Andel, we moeten niet garanties van elkaar vragen (de bij bel geeft ook geen garanties, alleen beloften!) we moeten elkaar vertrou wen schenken. Het synodaal debat ging voor een "deel ook over kerkordelijke voetan gels en klemmen die er vooral liggen als het gaat om zoiets als federatieve verbintenissen op plaatselijke vlak (Geldrop). Vandaar dat daórvoor alleen nog maar voorlopige richtlijnen zijn aan vaard, Wat de aangenomen richtlij nen betreft, daarin wordt gesteld dat „de innerlijke eenheid van de eigen makkelijker voor een kameel i_ het oog van een naald te kruipeiKIe voor een rijke om het koninkrij! lru hemelen binnen te gaan." Chr lie' dom en Marxisme kunnen samei co° in de strijd voor sociale rechtvai 100 heid. 'lij In diverse uitspraken en paf*' van Christus, zoals die over de e' ke beloning van de man die een lv dag had gewerkt en zijn colle^an maar enkele uren had gezwoeg! ^s< de Marxist zich herkennen, ven de de Cubaanse leider. Castro verklaarde, dat hij houdt aan zijn marxistisch-len sche ideologie, maar dat hij „h a* loof en de gevoelens van andere lrL2, hetzelfde recht als hij haddi lct. eigen ideeën, respecteerde". |rig „Maar wat ik niet begrijper ->oc is, dat marxisten en christene ieü hetzelfde denken en willen, jy. zich geplaatst zien tegenover djet buiting van de ene mens door qnis dere, want dit is evenzeer in jeli met het marxisme als met het tendom'\ De Cubaanse premier, die o zijn ogenblik een bezoek aan Chili t een gaf toe, dat zijn belangstelling „Ho de kerk in hoofdzaak „strategistde omdat „de massa in de Latijnse rikaanse landen, die betrokken ijd< de strijd tegen het imperialisme, ert gieus en voor een groot deel ch 'ree leel H per ;rt T woordigers van de rooms-kath Jj kerk en vier protestantse kerk België hebben een „verklaring interkerkelijke erkenning vat "Q doop" ondertekend. De tekst is steld door een gemengde com onder leiding van prof. A. Pieti 1 prof. J. Vercruysse. De vier p £1* tantse kerken zijn de protes er kerk van België, de hervormde! 1 van België, de gereformeerde k Is I en de Deutschsprachige Evange d. Gemeinde. In Nederland k* era doopakkoorden van de rooms-1 del lieke kerk met de hervormde, i n formeerde en lutherse kerke >et stand in 1967 en 1968. hoe oei ribt Van een onzer verslaggevers LUNTEREN De gereforu mMtfin' synode heeft besloten medew#' te verlenen aan de vestiging vi predikantsplaats in Israël christelijke nederzetting Hes Aif, agi De predikant krijgt tot ta geestelijke verzorging van de vif r nielijk uit Nederlanders bei gemeenschap en de voorlichtin bezoekers. Hij komt in gezai dienst van de hervormde, de g«k« meerde en de chr. gercformeer jfll raël-colleges. De nederzetting telt op het ;m blik ruim-zestig bewoners. Bez N en groepen toeristen komen er i le delen van de wereld. Ond« zijn vele reisgroepen uit Ned( Op het ogenblik is men op He: lp min bezig met een uitbreiding H rozenkwekerij tot 2,5 hectare. I beurt met krachtige steun van j raëlische en de Nederlandse re die hiervoor ontwikkelingshul] I A. strekte. Dni max. temp. gist. „de innerlijke eenheid van de eigen C gemeente evenmin door het houden l-lpt nrppr in H 11 f I van gemeenschappelijke dienst als 1 1 ,'*'1 111 door nalatigheid in dezen mag wor den bedreigd: om deze gevaren te weren dient de gemeente zoveel mo gelijk vanaf het begin bij het overleg te Xvorden betrokken." In de richtlijnen wordt ook gespro ken over een verklaring „omtrent de gezamenlijke bereidheid tot een zorg vuldig pastoraat over de gemeente, met name rondom de avondmaalsvie ring". Een punt apart vormt de kwestie van het dopen van kinderen van doopleden; dit zal ter tafel worden gebracht in het gesprek met de her vormde kerk. Amsterdam regen Brussel bew. Frankfort bew. Genève bew. Innsbruck onbew. Kopenhagen sneeuw Londen bew. Luxemburg bew. Madrid onbew. Majorca bew. München bew. Nice Parijs Rome Wenen Ztlrich bew. bew. bew. bew. bew.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 2