Cubanen zoré voor
Spaanse protestanten
'rol. Buikhuisen
wil aftreden
Wegenplan biedt
geen oplossing
Gastvrijheid in christelijke scholen Vakcentrales
libetle
zes jaar geëist
Katholieke bond heeft Misdrij ven in
kritiek op cijfers verkeer liepen
Centraal Planbureau iets teruS
Kampeerkaart Militair doodde vriendiii J
rordt afgeschaft
Kleurloze
benen
zijn taboe
deze winter
Lücker weg
bij De Tijd
9
DDNiDiBRiDAG 11 NOVEMBER 1971
door Jan Roelfs
I MADRID Meer dan tienduizend Cubanen wachten
in Spanje om te kunnen emigreren naar de Verenigde
btaten. Cubaanse families, die het midden-Amerikaanse
eiland verlaten, kunnen niet rechtstreeks naar de V.S.
reizen. Dat moet via een ander land en omdat vele Cubanen
lich verwant voelen met Spanje als 'het oude moederland'
ktrijken ze daar in groten getale neer
In Spanje vormen ze al enige
tren een sociaal en economisch
robleem. Daarbij komt dat het
iet-voltallige gezinnen zijn, die
ekelijks per vliegtuig arriveren.
de regel gaan moeders met
nderen vooruit; de vader moet
eelal nog een jaar in een Cu-
aans arbeidskamp werken, al-
orens hij met achterlating van
le bezittingen zich bij het
azin in Spanje kan voegen. Het
duidelijk, dat de ononderbro-
en komst van Cubanen een
vare belasting vormt voor de
ich al niet zo rooskleurige
)aanse arbeidsmarkt (niet voor
ets zwermen Spaanse arbeiders
t over Europese landen)
■fe Wachttijden
Het was niet mogelijk een excact
fer te krijgen van het aantal Cu-
nen, dat in Spanje in afwachting
rkeert. Wel is duidelijk, dat er eni-
duizenden kinderen tot 16 jaar
n. Het feit, dat de Amerikanen de
piigratie-eisen onlangs hebben ver-
ierpt geschoolde arbeiders en
idemici hebben de voorkeur en
rkloze Amerikanen in eigen land
igen niet worden gepasseerd
dt voor de Cubanen in Spanje tot
ichttijden van één tot drie jaar.
Waarom verlaten duizenden Cuba-
n het land van Castro? De motieven
n uiteenlopend. In het algemeen
iter moet in aanmerking worden
ïomen, dat veel Cubanen familie-
en hebben in de Verenigde Sta-
na Charlotta Gutierrez, „moeder
de Cubaantjes": Stuur ons
kleren en brillen
ten, in Spanje of andere Spaans
sprekende landen. De drang naar be
tere levensomstandigheden, teleurstel
ling ten aanzien van de verwach
tingen van het regiem en zoveel an
dere factoren zijn voor Cubanen aan
leiding een uitreisvisum aan te vragen.
Wie met Cubanen in Spanje spreekt
via een tolk hoort uiteenlo
pende verhalen, die moeilijk te con
troleren zijn.
De Spaanse Evangelische Kerk
heeft ^zich niet onttrokken aan de
problematiek, die het groeiende Cu
baanse invasieleger in de grote centra
als Madrid, Barcelona, Sevilla, ver
oorzaakt. De moeders en dochters
kunnen heel moeilijk werk vinden.
Opgeschoten jongens komen het laat
ste jaar spaarzaam uit de vliegtuigen,
omdat Castro zuinig is met visa in die
leeftijdsgroep. De Cubaanse moeders
in Spanje leven in pensions, waarvan
ze de huur betalen dank zij giften
van familieleden in de V.S. Het is
begrijpelijk, dat lang niet alle Cu
baanse families onder deze omstan
digheden in de overbevolkte Spaan
se steden leven. Er is Veel sociale
nood, er is grote behoefte aan on
derwijs voor de Cubaanse kinderen,
die een ander soort Spaans spreken.
We kregen sterk de indruk, dat de
aanwezigheid van de Cubanen, die
de Spaanse regering onbeperkt toe
laat. steeds meer moeilijkheden op
levert. Vijftien procent van de in
Spanje verblijvende Cubanen is pro
testants, af-.omstig van verschillende
kerken op Cuba.
De Spaanse protestanten willen (on
geacht hun beperkte mogelijkheden)
voor de Cubanen (ongeacht hun ker
kelijke gezindheid) doen wat mogelijk
is. Dat betekent, dat ze voorzover
plaats en financien het toelaten, Cu
baantjes opnemen op de beide scholen
met de bijbel, het Colegio Juan de
Valdas en het school-internaat „El
Porvenir", onder. Spaans-Duitse lei
ding. Deze kinderen brengen nauwe
lijks tien peseta's per dag (vijftig cent)
mee. De protestantse instituten heb-
ben zich een extra zware taak op de
schouders geladen. Zij menen echter
dat daadwerkelijke zorg voor Cubaan
se kinderen behoort tot hun evange
lische opdracht.
Brillen
Dona Carlotta Gutièrrez. zelf Cu
baanse. echtgenote van een accoun
tant, die met haar man al drie jaar
de ziel is van de Cubaanse kolonie
en als „moeder der Cubanen" een so
ciale werkster van het eerste uur,
troffen we in „De Valdes".
Zij kent tientallen kinderen, kent
hun jongste geschiedenissen, kent de
maatschappelijke nood, fungeert als
hulpcentrale en vroeg mij: „Kunnen
de Nederlandse kerken kleren en
brillen zenden? Alstublieft, doe uw
best. Honderden Cubaanse kinderen
verpauperen."
Ze kan aangrijpend vertellen over
de sociale nood, de verborgen armoe
de en onvermijdelijk de morele
gevaren, die de emigranten bedreigen.
Ze wees mij kinderen aan, van wie de
moeder in Madrid is gestorven, kin
deren, die verweesd zijn achtergeble
ven, kinderen, die niet weten wat hun
toekomst wordt.
De Australische ambassade maakt
propaganda: gratis overtocht en een
woning naar het laatst ontdekte we
relddeel, een contract voor een paar
jaar en dan naar de V.S. Een enkele
Cubaanse familie doet dit, maar zij
blijft uitkijken naar de Verenigde
Staten als een land van belofte.
Met enig kunst- en vliegwerk kan
De Valdes in 1972 honderd Cubaantjes
onderwijs geven, maar dat betekent
dan honderd maal duizend gulden
Directeur Poveda: „Kan dit geld er
komen via uw Santa-Klaus-actie?
(Slechts een heel enkele Spanjaard
weet wie Sinterklaas is).
Wereldraad
Ds. Arvid 01eson,_een Amerikaan,
is sinds een half jaar namens de we
reldraad van kerken in Madrid aan
wezig voor hulpverlening aan de Cu
banen. Hij wordt allerminst een
voudig geconfronteerd met een Cu
baans-Spaanse mentaliteit.
In zijn kantoor, boven een evan
gelische kerk in het hartje van Ma
drid, zegt hij onder meer: „In Spanje
zijn thans volgens onze cijfers
vierduizend Cubaanse kinderen in de
schoolplichtige leeftijd. Hun aantal
breidt zich maandelijks uit. De Cuba
nen raken hier snel ontmoedigd: vrij
wel geen werkgelegenheid, geen on
derwijs voor hun kinderen. De evan
gelische scholen doen wat mogelijk
is, maar hun mogelijkheden zijn ui
terst beperkt. Onderwijs (onder auspi
ciën van de evangelische kerk )en
sociale handreiking zijn afhankelijk
van steun uit het buitenland: De we
reldraad helpt Cubanen met admini
stratieve faciliteiten, we onderhou
den nauwe contacten met de Ameri
kaanse ambassade en met Cubaanse
predikanten. De wereldraad van ker
ken heeft hier een bescheiden hulp
organisatie in het leven geroepen: bij
aankomende en vertrekkende vlieg
tuigen met emigranten zijn we aan
wezig. Voorop staat, dat de Cubanen
Schoolklas in Juan de Valdes: Wie
zijn var\ Cuba? Vingers omhoog.
een enorm offer hebben gebracht
door hun geboorteland te verlaten."
José Antonio Marquéz (36), Cubaan,
destijds werkzaam bij de waterstaat
van Havanna, de (sociale) rechterhand
van ds. Oleson, behoeft maar een wil
lekeurige greep te doen:
„Orlando Barquié arriveerde hier
kortgeleden met zijn vrouw en in
gezelschap van drie weeskinderen.
Hun moeder, van Jamaicaanse af
komst, was drie maanden geleden in
Cuba overleden. De vader was drie
jaar tevoren gevlucht via de Ameri
kaanse marinebasis Guantanamo. De
Barquié's wonen nu met Mario (5),
Antonio (6) en Lucilda (7), in een
pension. Het is tot nu toe niet mo
gelijk gebleken de vader van de kin
deren op te sporen. Zij ontvangen
geen financiële hul^, ze leven 'van de
ene dag in de andere.
Marquéz vertelt, dat bij een begra
fenis onder de Cubanen een collecte
wordt gehouden ter bestrijding van
de kosten. De Cubanen zijn bijzonder
bang om ziek te worden, omdat er
geen geld is voor arts en medicijnen.
Dona Carlotta en Marquéz zouden
een boek kunnen schrijven over de
Cubaanse tragedie in Spanje, over
een langdurig „tussenspel" waarvan
de wereld geen weet heeft. Maar
daarvoor hebben ze geen tijd.
Dat doet Steve Feke, een jonge
Amerikaanse schrijver van Hongaar
se afkomst, die een maand had uit
getrokken om het Cubaanse probleem
in dit deel van Europa te bestuderen.
Op de Plaza Mayor heeft hij mij een
avond lang z'n ervaringen verteld.
Verbijsterend en niet te plaatsen in
de denkwereld van de West-Europe
aan.
De christelijke instituten hebben
plaats ingeruimd voor de Pedro's uit
Cuba en de Pedro's uit Madrid. An
ders gezegd: ze delen hun armoede
met Cubanen.
Met dat alles vormen de Cubaanse
kinderen een zware belasting voor
het onderwijs van de scholen der
evangelische kerk.
N.V. De Christelijke Pers (Trouw en
Kwartet: Amsterdam giro: 1.69.09.68.
Bankrelatie: Ned. Middenstandsbank,
Amsterdam, no. 69.73.60.768.
Van onze parlementsredactie
EN HAAG De kampeerkaart
met ingang van 1 januari 1974
meer nodig zijn, zo heeft staats-
relaris Vonhoff gisteravond in de
eede Kamer meegedeeld,
aast het in bezit hebben van een
|peerkaart bestaat in Nederland
de mogelijkheid een vergunning
camperen te krijgen van de over-
L De staatssecretaris zag in deze
[unning een mogelijkheid om het
ren bij de boer te regelen,
besluit van de ANWB de kam-
:aart af te schaffen vindt grote
ming in kringen van de recrea-
Het wordt als een dwaasheid be-
iwd dat men voor een overnach-
in een hotel geen speciale kaart
heeft maar voor het kamperen
Van een verslaggever
DEN HAAG De advocaat
fiscaal bij het hoog militair ge
rechtshof heeft gisteren een ge
vangenisstraf van zes jaar geëist
met aftrek van voorarrest en
ontslag uit militaire dienst tegen
de 48-jarige wachtmeester eerste
klas C. W. H. B. uit Amersfoort.
De man bekende op 3 juni in de
Prins Bernhardkazerne in Amersfoort
zijn 14-jarig vriendinnetje Gerrie van
de Biezen om het leven te hebben
gebracht door haar met een hamer op
het hoofd te slaan en haar dafcrna de
fan een onzer verslaggevers
pRONINGEN Professor dr.
Buikhuisen overweegt af te
Ven als directeur en beheer-
I van het Criminologisch In-
tuut te Groningen. Oorzaak
1 de bezuinigingsmaatregelen
J de regering, die doorwerken
|de universitaire instellingen
i de universiteiten.
1 een brief aan het dagelijks be-
van de universiteit heeft prof.
""uisen meegedeeld niet langer de
twoordelijkheid te kunnen dra-
I onder de huidige financiële om-
J>digheden. Er staat overigens nog
P definitief vast omdat de hoogle-
£nog in onderhandeling is met de
Idlsche faculteit (waaronder zijn
P'tuut valt), aan welke faculteit
het universiteitsbestuur de zaak heeft
gedelegeerd. De heer Buikhuisen ver
wacht over een week een uitspraak.
Professor Buikhuisen kreeg be
kendheid door verschillende onder
zoeken op het gebied van wegge
bruik, drugs, misdaad en jongeren
etc. Hij meent thans echter geen
nieuwe projecten meer onder handen
te kunnen nemen, omdat aan alle
universitaire instellingen opdracht is
gegeven de toegestane kredieten
waarvoor eerder een potje bestond
onder geen beding meer te over
schrijden. Intussen is het Criminolo
gisch Instituut nog een bedrag van
9.000,- schuldig aan de universiteit,
wegens een overschrijding van de
kredieten van vorig jaar. Prof. Buik
huisen staat hiervoor ersoonlijk ga
rant. Het budget voor dit jaar is niet
eens voldoende om dit bed.'ag te dek
ken.
keel dicht te snoeren met een schoen
veter. Het stoffelijk overschot had hij
's nachts in zijn kamer in de kazerne
laten liggen en het de volgende dag
in een schuttersputje op het kazerne
terrein begraven. De krijgsraad in
Den Haag had hem wegens doodslag
tot zes jaar gevangenisstraf veroor
deeld, een straf die B. te zwaar vindt.
De wachtmeester kende de familie
van het geestelijk niet geheel vol
waardige meisje sinds enkele maan
den. Het meisje kwam bij het gezin
B. geregeld over de vloer. B. had
sexuele omgang met het meisje. Na
dat hij haar twee weken niet had
gezien, ontmoette hij het meisje de
avond van de derde juni weer. Zij
reed met hem mee naar de kazerne
en vertelde hem onderweg dat zij de
dag daarop naar de dokter moest. Uit
angst dat zij zwanger van hem zou
zijn en dat hun verhouding daardoor
wellicht bekend zou worden zou B. in
paniek geraakt zijn. Na een mislukte
poging tot sexueel contact in zijn ka
mer in de kazerne sloeg hij het meis-
fe met een Mj de gereedschappen op
zijn kamer liggende hamer driemaal
hard op het hoofd. Toen zij daarna
nog teken van leven bleek te verto
nen wurgde hij haar met een schoen
veter.
Het waarom van zijn handeier
werd ter zitting toch niet helemaal
duidelijk. „Ik was gespannen, ook
door de ziekte van mijn echtgenote,
maar ik snap hef z lf niet".
In zijn requisitoir stelde de advo
caat-fiscaal mr. G. de Lint dat B. het
verschrikkelijke misdrijf, dat bestiale
trekken vertoont, volledig moet wor
den aangerekend". Hij acht hem
schuldig aan doodslag. Het psychia
trisch rapport maakt echter aller
minst duidelijk welke drijfveren B.
tot zijn fatale daad gebracht hebben.
Het geeft daarover- geen uitsluitsel,
aldus mr. De Lint.
De raadsman, mr. G. Smelt vroeg
primair clementie. Er was sprake van
een incidentele ontoerekenbaarheid.
Het HMG doet woensdag 24 no
vember uitspraak.
Libelle bezocht voor u de
iaatste Parijse modeshows.
En stemde daar de nieuwe
panty-collectie op af.
Les Colorés.
Als u ze ziet draagt u deze
winter alleen maar
collection:
les COloréS van
WASHINGTON (Reuter) Het
Amerikaanse Huis van Afgevaardig
den heeft gisteren de behandeling
uitgesteld van de resolutie waardoor
president Nixon tijdelijke fondsen
krijgt om het buitenlandse hulppro
gramma voorlopig voort te zetten.
Verwacht wordt dat de resolutie van
daag of morgen in stemming zal wor
den gebracht.
(Vervolg van pag. 1)
In de eisen, die metaalvakbonden
inmiddels op tafel hebben gelegd
voor de nieuwe cao's in de metaalin
dustrie en bij Hoogovens, waren t.a.v.
de gewenste beperking van de hogere
inkomens nog geen concrete voorstel
len gedaan in afwachting van de be
slissing der vakcentrales. Aangeno
men mag worden, dat bij de onder
handelingen over deze en andere
cao's, de bonden de voorkeur van hun
centrales zullen volgen, al blijft in
principe een andere keuze mogelijk,
want de vakcentrales kunnen niet
meer dan een advies geven.
De agrarische en voedingsbedrijfs-
bond van het NVV heeft zich vorige
week donderdag uitgesproken voor
het 450-gulden-plan, maar het is nog
de vraag of de agrarische bonden van
CNV en NKV dezelfde keuze zullen
maken dan wel of de NVV-bond als
nog een ander standpunt zal inne
men.
Nivellering
De uitspraak van de vakcentrales
houdt bij realisering in de cao-onder
handelingen een duidelijke inkomens
nivellering in. En het is juist daarte
gen, dat diverse organisaties van ho
ger personeel zich krachtig hebben
uitgesproken. Zij zijn wel tot mati
ging bereid, maar dan zonder inko
men saf grenzing.
Andere groepen van hogere inko
mens hebben zich evenwel concreter
over matiging uitgesproken. Sommige
voor een tijdelijke algehele bevrie
zing van de inkomens.
Zo zullen de salarissen van minis
ters en staatssecretarissen in 1972
niet omhoog gaan, aldus heeft het
ministerie van binnenlandse zaken
gisteravond meegedeeld. De bewinds
lieden ontvangen over 1972 geen reële
inkomensstijging en ook geen com
pensatie voor prijsverhogingen.
Het besluit van de regering bete
kent dat de salarissen worden ge
fixeerd op de situatie per 31 decem
ber, nl. 9710 gulden per maand voor
de ministers en 7.980 gulden per
maand voor de staatssecretarissen.
Deze salarissen zullen dus het gehele
jaar 1972 gelden.
Tegen het eind van 1972 zal wel
worden bezien of en zo ja in hoeverre
de prijsontwikkeling in dat jaar een
rol zal spelen bij het vaststellen van
de salarissen voor 1973 Van een na
betaling over 1972 zal echter geen
sprake zijn.
Sarah Armstrong-Jones (links) laat haar uniform goedkeuren door haar
moeder, prinses Margaret (midden). Zij werd geïnstalleerd als lid van de
plaatselijke padvindersclub, een onderafdeling van de „Girl Guide Move-
ment", de Engelse tegenhanger van onze padvindersvereniging. Prinses
Margaret is presidente van de „Girl Guide Movement".
(Van onze soc.-econ. redactie)
UTRECHT De Katholieke
bond van werknemers in de
bouwnijverheid heeft kritiek op
de berekeningen van het Centraal
Planbureau en op het werk van
de commissie economische des
kundigen, bestaande uit vijf
kroonleden van de SER, onder
wie de directeur van het Cen
traal Planbureau, prof. C. A. van
den Beid.
„Men behoeft er het Planbureau
niet van te verdenken veel oog te
hebben voor de belangen van de
werknemers. De werkgevers daaren
tegen konden zich geen betere hulp
wensen", schrijft de voorzitter van de
katholieke bouwbonden, de heer L.
Brouwer in zijn bondsorgaan „Op de
steiger".
Volgens de heer Brouwer schat het
Centraal Planbureau de te verwach
ten produktiviteitsstijging altijd te
laag. Uit een tabel van schattingen
over vijf jaar trekt hij de conclusie,
dat het planbureau sinds 1967 gemid
deld 2,2 procent later schatte dan de
werkelijke produktiviteitstijging. De
ze „miskleun" heeft er toe bijgedra
gen dat over de jaren 1967-1970 de
reële verhoging van de lonen achter
bleef bij de stijging van de produkti-
viteit.
Onredelijk
De heer Brouwer vindt het onre
delijk en in het nadeel van de werk-
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De heer J. M. Lüc
ker, een van de twee hoofdredacteu
ren van het dagblad De Tijd, is op
zijn verzoek tijdelijk van zijn hoofd
redactionele werkzaamheden onfne-
ven. De directie van De Tijd heeft de
redactie daarvan afgelopen maandag
in kennis gesteld.
Officieel is daarbij meegedeeld dat de
heer Lücker zich tot 1 januari zal
wijden aan een studieopdracht van
de VNU, de uitgeefster van De Tijd.
Over de inhoud van die opdracht wil
de de heer Lücker gisteravond geen
mededelingen doen. Op de redactie van
De Tijd wordt er rekening mee ge
houden dat hoofdredacteur Lücker
ook na 1 januari niet zal terugkern.
De directie van de VNU zou de heer
Lücker in overweging hebben gege
ven ontslag te nemen. Tussen de re
dactie van De Tijd en de heer Lüo
ker, met drs. A. J. Cuppen hoofdre
dacteur van De Tijd, bestonden al
lange tijd grote spanningen.
De heer Lücker (57) was van 1945 tot
1964 hoofdredacteur van De Volks
krant. In laatstgenoemd jaar bood 'nij,
na een conflict met de directie, zijn
ontslag aan. Per 1 januari 1966 trad
hij in dienst als hoofdredacteur van
De Tijd. Voordat hij bij De Volks
krant kwam, was de heer Lücker van
1938 tot 1943 redacteur kunst en let
teren van De Telegraaf.
nemer nu van de vakbeweging te
verlangen de prognose van het Cen
traal Planbureau over te verwachten
produktiviteitsstijging als uitgangs
punt te nemen bij de loononderhan-
lingen.
De instelling van de commissie
economische deskundigen lijkt de
heer Brouwer ook geen gelukkige
greep, vooral niet nu hij kennis heeft
genomen van haar adviezen. Hij
vindt het optreden van het Planbu
reau en van de commissie vooral ge
vaarlijk in een situatie waarin er
weinig tijd voor onderhandelingen is.
De beleidsorganen van de vakcentra
les werden onverwacht tegenover
nieuwe cijfers geplaatst.
De bondsvoorzitter heeft de indruk
dat men zich zo langzamerhand moet
afvragen wat er van de veelgenoemde
democratisering overblijft als de
meer dan 1 miljoen leden van de drie
vakcentrales geen enkele kans krij
gen zich uit te spreken over een zaak
waar ze het grootste belang bij heb
ben. Hij noemt het daarom „eigenlijk
een gelukkige omstandigheid" dat de
vakbondsleden dit in de bedrijfstak
ken alsnog kunnen doen.
Tenslotte zegt de heer Brouwer dat
er nu concessies genoeg zijn gedaan.
Het gesprek met de regering zal
daarom zeker niet mogen leiden tot
verdere offers van de werknemers.
DEN HAAG Volgens voorlopige
tellingen is het aantal onherroepelijke
veroordelingen wegens verkeersmis-
drijven in de eerste helft van dit jaar
rond 7100, tegen 7400 in de eerste
helft van 1970.
Wegens rijden onder drankinvloed
met een motorrijtuig werden rond
2800 (2600) veroordelingen onherroe
pelijk. Voor bromfietsers en fietsers
samen liep het cijfer terug tot 660
(870).
Doorrijden na een ongeval leidde
tot ca. 2140 veroordelingen (2250) en
veroorzaken van dood of zwaar li
chamelijk letsel door schuld tot 484
(600) veroordelingen. Van de laatste
gevallen waren er 58 (56) waarbij de
veroordeelde onder drankinvloed was.
Het aantal veroordelingen wegens
joy-riding liep iets terug: 430. tegen
vorig jaar 460.
Kant en klare universele kunsthars
vulpasta met gebundelde hechtkracht
op ELK materiaal, droog of vochtig,
binnen of buiten. Krimpt of scheurt
niet, zet niet uit. Onschadelijk voor
handen. Onbeperkt houdbaar. Geen ver
lies resten. Onmisbaar bij elk karwei:
STOPPEN, PLAMUREN, HERSTELLEN
van beton, houtrot, afdichten, enz.
1 kg ƒ8.55, 2 kg ƒ15.30, 6 kg ƒ29.95
bij winkels inhobby-endhz-artikelen,
verfwaren, ijzerwaren en bouwstoffen.
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAGMinister Drees
(Verkeer en Waterstaat) voelt
weinig voor het plan van de op
positie om de aanleg van wegen
in de Randstad verder te tempo
riseren ten gunste van de aanleg
van wegen naar het noorden,
oosten en zuiden van ons land.
De randstad is zo dicht bevolkt en
heeft op allerlei gebieden zoveel ach
terstand dat een verdergaande tem
porisering niet mogelijk is, zei de mi
nister gisteren op een vergadering
van de vaste Tweede-Kamercommis
sie van Verkeer en Waterstaat. Hij
voorzag vooral moeilijkheden wan
neer de uitbouw van de rijksweg
Rotterdam-Dordrecht en rijksweg 12
Den Haag-Utrecht zou worden ver
traagd.
Een van zijn ambtenaren, ir. Tops
verklaarde dat het rijkswegenplan in
de randstad de daar voorkomende
knelpunten terugdringt. „Het opposi
tieplan betekent in feite dat we rijks
wegen gaan aanleggen waar nog geen
knelpunten zijn en dat we de knel
punten in de randstad handhaven",
zo zei hij.
Drs Ed van Thljn (PvdA) verde
digde het plan met te zeggen dat
knelpunten ook op andere wijze be
streden kunnen worden dan door de
aanleg van tal van kunstwerken.
Overigens kreeg het plan inzoverre
de steun van de regeringspartijen dat
ook zij zeer beducht bleken te zijn
voor een temporisering van de wegen
naar de regio's. Naar de mening van
deze partijen is de aanleg van wegen
naar de regio's van essentiële beteke
nis voor de economische groei van
deze gebieden.
Vereniging: dood
door hartziekten
ligt veel hoger
Van een verslaggever
UTRECHT In een brief aan de
Gezondheidsraad vecht de Neder
landse hartpatiëntenvereniging een
aantal cijfers, zoals die vermeld staan
in het dinsdag gepubliceerde rapport
over hart- en vaatziekten van de
raad, aan.
Volgens de hartpatiëntenvereniging
staat in het rapport dat jaarlijks
24.000 mensen overlijden aan hart- cn
vaatziekten, waarvan 15.000 mannen
en 9.000 vrouwen. Volgens de vereni
ging, die zich daarbij baseert op cij
fers van het Centraal Bureau voor de
Statistiek zijn In 1969 in totaal 44.754
mensen overleden aan hart- en vaat
ziekten Van dit aantal stierven 14.000
mannen en 8.095 vrouwen aan de zo
genaamde coronaire hartziekten
(hartinfarct). In 1970 zijn, aldus de
brief, in totaal 46.672 mensen overle
den aan hart- en vaatziekten, van
wie 15.048 "mannen en 8.615 vrouwen-
aan coronaire hartziekten. De vereni
ging vreest dat deze cijfers voor 1971
nog hoger zullen zijn.
