Narigheid met kinderen Gods!
Bluyssen en Ernst voor
overleg naar Vaticaan
TOiM
Minder activiteiten
van zending en
missie in Israël
Onder wij zer sopleiding
meer gericht op
sociale vaardigheden
Puzzelhoek
1
COMMENTAREN
Dunnetjes
Castro
Vc
Een woord voor vandaag
BEROEPINGSWERI
DE KER
DE WERELD
2
DONDERDAG TT NOVEMBER l9Wuv
Vaticaan in zorgen over godsdienstcursus
Bisschop Ernst
Meer religieuze boeken
in Oost-Duitsland
DEN HAAG Het vorig jaar zijn
in Oost-Duitsland 292 nieuwe boek
werken op het gebied van de religie
en de theologie verschenen. Dat is
meer dan in de jaren daarvoor. De
nieuwe religieuze en theologische
werken maakten vorig jaar vijf pro
cent uit van het totaal aantal in
Oost-Duitsland verschenen boeken.
Het aantal religieuze boekwerken
heeft in Oost-Duitsland gemiddeld
nooit meer bedragen dan 3Vt procent
van de totale lectuur.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN BOSCH De bisschoppen van Den Bosch en Breda. Bluyssen
en Ernst, gaan 21 november naar Rome om de bezwaren te bespreken
die gerezen zijn tegen een godsdienstcursus, die sinds 1969 gebruikt
wordt in de hoogste klassen van de r.k. middelbare scholen in Noord-
Brabant.
De bisschoppen hebben een brief
ontvangen van de curiekardinalen
Seper (congregatie voor de geloofs
leer en Wright (congregatie voor de
priesters), waarin zij opheldering
vragen. De kardinalen schrijven, dat
gewichtige bezwaren, die in Neder
land tegen de cursus geuit zijn, aan
leiding vormden voor een „ernstig
onderzoek" in Rome. Naast veel
waardering hebben de congregaties
ook bezwaren. Zij menen, dat deze
niet weg te nemen zijn met het ver
anderen van details. De cursus strijdt
in verschillende opzichten met de ge
loofsleer.
(Van een medewerker)
JERUZALEM In Haifa,
Jaffa en Jeruzalem zijn scholen
van de missie en zending al ge
ruime tijd gesloten. Niet meer
dan een paar honderd kinderen
van joodse afkomst volgen nog
onderwijs op de christelijke
scholen in Israël, die een capa
citeit hebben voor een veelvoud
van het huidige leerlingental.
Vijftien jaar geleden waren nog
tweeduizend joodse kinderen op de
scholen van zending en missie. Ook
kwartet i trouw
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester. G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
op de christelijke kostscholen in Is
raël is het aantal leerlingen terugge
lopen, sinds de regering heeft* bepaald
dat op deze scholen alleen kinderen
mogen worden opgevoed van gelijke
religie als op deze internaten wordt
aangehangen.
Op het Israëlische ministerie van
godsdienstzaken stelt men vast, dat
zending en msisie tot de overtuiging
zijn gekomen dat activiteiten in Is
raël nauwelijks resultaten opleveren.
Dat zou een reden zijn waarom de
werkzaamheden vrijwel tot stilstand
zijn gekomen. Een andere oorzaak
zou zijn. dat men zich in christelijke
kringen bewust werd dat de weer
standen in Israël zo groot werden dat
de regering gedwongen zou worden
maatregelen te nemen.
Nog geen tien joden per jaar gaan
in Israël over tot het christendom en
geven hun verandering van religie op
aan de autoriteiten. Een naar schat
ting nog kleiner getal doet dat zonder
daar ruchtbaarheid aan te geven.
Voornamelijk zijn missie en zen
ding nog werkzaam bij gemengde hu
welijken. Het gaat hier om immi
granten uit Oosteuropese landen die
met hun niet-joodse echtgenote naar
Israël zijn gekomen. Vaak poogt men
te beletten dat deze vrouwen in Is
raël tot het jodendom overgaan en
streeft men er naar de kinderen uit
deze huwelijken bekend te maken
met het christendom.
Aangenomen wordt, dat Rome ge
alarmeerd is door publikaties in de
conservatieve rooms-katholieke
maandbladen Confrontatie en Waar
heid en Leven. Het maartnummer
van Confrontatie bevatte een artikel
van 32 pagina's, waarin de cursus be
titeld werd als „modemisme in Rein-
kultur, zonder veel omhulling of mis
leidende verpakking, zonder poging
om de katechese in een nog wat tra
ditioneel gewaad te steken."
De ..experimentele uitgave van een
cursus katechese voor de drie hoogste
klassen van het HAVO en VWO is tot
stand gèkomen in opdracht van „Ons
Middelbaar Onderwijs", een stichting
die in Noord-Brabant 26 r.k. scholen
voor VWO en HAVO beheert. De cur
sus wordt uitgegeven als losbladig-
werkschrift door de Bossche uitgever
Malmberg. Een kleine dertig auteurs,
die bijna allemaal zelf in het gods
dienstonderwijs werkzaam zijn, wer
ken eraan mee. Zij worden weten-
schappelijk bijgestaan door een team
van deskundigen van de Nijmeegse
universiteit, onder wie de theologen
prof. dr. B. van Iersel en prof. dr.
Luc Grollenberg.
Prof. dr. P. van der Ploeg, ook van
de Nijmeegse theologische faculteit
en vaste medewerker van Confron
tatie. noemt de cursus „humanistisch
gericht en in dat opzicht nog verder
gaand dan de Nieuwe Katechismus".
Enkele van de bezwaren, zoals die in
Confrontatie en Waarheid en Leven
naar voren zijn gekomen: de godde
lijke oorsprong van de bijbel wordt
verworpen en alle nadruk wordt ge
legd op de tijdgebondenheid van de
bijbel; leerstukken als over de godde
lijkheid van Christus, de Drieëenheid
en de erfzonde worden onder de tafel
gewerkt of tegengesproken; wonderen
worden als onhistorisch afgewezen;
het unieke karakter van de rooms-
katholieke kerk komt niet uit.
Uit eigen beweging
De bisschoppen zijn niet naar Rome
ontboden. Wel hebben zij na de ont
vangst van de brieven een vergade
ring gehad met een aantal medewer
kers aan de cursus. Nu hebben zij
besloten, uit eigen beweging naar Ro
me te 'gaan om' de kwestie uit de
wereld te helpen.
Bisschop Bluyssen zei na afloop,
dat hij nog te slecht op de hoogte is
van de inhoud van de cursue, om nu
al een gefundeerd antwoord te geven
op de vraag, of ze in conflict is met
de geloofsleer. Maar hij heeft alle
vertrouwen in de werkgroep. De
groep verdient alle aanmoediging,
omdat er grote behoefte bestaat aan
goed katechetisch materiaal. Overi
gens zei bisschop Bluyssen wel, dat
de zaak niet vergeleken mag worden
met de Nieuwe Katechismus. omdat
de cursus waarom het nu gaat. niet
in opdracht van de bisschoppen ge
schreven is en ook niet door hen is
geautoriseerd.
Volgens de voorzitter van „Ons
Middelbaar Onderwijs" mr. J. F. M.
Molkenboer gebruiken tal van scho
len elders in het land de Brabantse
cursus ook reeds. „Wij kunnen er niet
genoeg van laten drukken Met grote
zorg is dit project opgezet. £r is twee
ton aan ten koste gelegd."
Bisschop Éluyssen
1
2
3
6
5
b
7
8
9
10
li
12
13
16
15
16
17
18
19
20
21
22
23
26
25
27
28
30
ll
32
33
36
35
35
38
39
60
uu
,5
De regering heeft wel bijzonder dunnetjes ge
reageerd op het doorwrochte rapport van de com-
missie-Rooij waarin na een in verbluffend tem
po verrichte studie voorstellen zijn geformu
leerd voor het verlenen van steun aan de noodlij
dende kranten. Die voorstellen kwamen hierop
neer dat de overheid eerst een noodvoorziening
zal moeten instellen om de kranten bij wie de nood
tot aan de lippen was gestegen, overleving van de
onmiddellijke crisis mogelijk te maken, en vervol
gens een bedrijfsfonds in te stellen.
Vijf volle maanden later, op 9 november, heeft
minister Engels eindelijk tijd gevonden voor een
briefje ter beantwoording van de commissie-Rooij.
Er staat in dat het bedrijfsfonds er komt en zal
worden gericht op herstructurering om in de toe
komst rendabele exploitatie mogelijk te maken
maar dat de noodvoorziening niet doorgaat.
Met welke argumenten heeft de regering de
noodvoorziening afgewezen? In de voorstellen van
de commissie-Rooij liggen die voorziening en het
bedrijfsfonds in eikaars verlengde omdat voor veel
kranten de onmiddellijke hulp inmiddels evenzeer
als het bedrijfsfonds nodig is geworden om een
redelijk uitzicht op rentabiliteit te kunnen krij
gen. Wat zijn voorts precies „de maatregelen van
krediet-facilitaire aard" die in het kader van het
De communicatie staat momenteel hoog geno
teerd op het terrein van de internationale politiek.
De wereldleiders werken opzienbarende reispro
gramma's af, terwijl uit koude oorlog-sferen ont
sproten blokkades, boycotten en muren een zekere
neiging tot ontbinding vertonen.
Dat dit proces ook aan Latijns-Amerika niet
voorbijgaat, mag blijken uit het huidige bezoek
van de Cubaanse leider Fidel Castro aan Chili. De
isolering van Castro's regime begon in 1960, nadat
Cuba Amerikaans bezit onteigende, wat weer
Amerikaanse represailles uitlokte en in 1962 leid
de tot de uitstoting van Cuba uit de Organisatie
van Amerikaanse Staten (OAS). Twee jaar later
besloten alle Latijnsamerikaanse staten met uit
zondering van Mexico vaak onder zware Ame
rikaanse druk alle diplomatieke en commerciële
relaties met Cuba te verbreken.
Castro bevorderde zijn isolement in niet geringe
mate door de guerrilla-beweging in Latijns-Ame
rika op ruime schaal te steunen. Zonder veel suc
ces, want het castristische guerrilla-model bleek
niet erg te gedijen. De dood van Che Guevara in
1967 leverde wel een internationale martelaar op,
maar bezegelde niettemin het faillissement van
Castro's revolutie-export naar het vasteland. De
Cubaanse leider trok zijn conclusies en beperkte
zich in toenemende mate tot zijn suikereiland, wat
bedrijfsfonds worden genomen? Hoever zal de her
structurering moeten gaan voordat het fonds kan
gaan werken? Wat blijft er nog over van de di
versiteit van meningsuiting na al dat herstructu
reren? Wat wil de regering in het fonds stoppen
en wat komt eruit?
Het zijn vragen die de minister bij de behande
ling van de CRM-begroting in de Tweede Kamer
van veel kanten zijn voorgehouden. Op geen ervan
heeft hij een duidelijk antwoord gegeven. Dat is
ook wel zo makkelijk, want een antwoord op elk
van die vragen zal overtuigend aantonen dat de
noodvoorziening niet voor niets noodvoorziening
heet, dat de commissie-Rooij niet zonder goede
gronden tot een dergelijke maatregel heeft gead
viseerd. En dan zou de minister misschien wel
moeten zeggen: Ja, het is wel waar, eigenlijk zou
de noodvoorziening moeten worden verstrekt,
maar helaas vinden VVD en DS'70 het niet goed
dat we het doen. En zodra de lieve vrede en de
goede samenwerking in het geding zijn, dan staan
dierbaarheden over de verscheidenheid van me
ningsuiting tegenover een andere dierbaarheid, na
melijk de regeerbaarheid van het land waarmee
we ook voorzichtig moeten zijn.
Nu, één dïng is wel zeker: hoe verder er wordt
herstructureert, des te gemakkelijker zal het re
geren worden.
weer leidde tot een zekere ontspanning met het
vasteland.
Dit proces werd bevorderd door de groeiende
afkeer bij veel Latijnsamerikaanse landen tegen
de benauwende Noordamerikaanse invloed in hun
regio's. De fel-nationalistische stemming die hier
uit voortvloeide, het toenemende besef, dat de
OAS in het verleden niet zelden fungeerde als een
Amerikaans „ministerie van koloniën", de geslaag
de staatsgreep van links-nationalistische militai
ren in Peru (1968) en vooral de verkiezingsover
winning van de socialist Allende vorig jaar be
tekenden evenvele slagen voor het streven van
Washington Cuba te isoleren.
Chili heeft inmiddels de banden met Cuba vol
ledig hersteld, terwijl landen als Peru, Ecuador,
Colombia, Argentinië. Venezuela, Jamaica, Trini
dad en Panama steeds meer neiging vertonen dit
voorbeeld te volgen. Trouwens ook in de VS zijn
verwante geluiden te vernemen.
Zo adviseerde senator Fulbright Nixon onlangs
de Cuba-politiek te herzien. Tegelijk wees senator
Kennedy er op, dat Nixon dringend een kwartier
in een vliegtuig moet gaan zitten om Havanna te
bezoeken, als hij het ook nuttig vindt om naar de
andere kant van de wereld te reizen ter beëindi
ging van Mao's isolement. Als Nixon deze logica
honoreert, zal er opnieuw een fossiel uit de koude
oorlog-tijd bezwijken.
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal: 1. geslacht, 10. mand, 11.
soort gebakje, 12. landbouwwerktuig,
14. geit, 16. badplaats in Duitsland, 17.
peulvrucht, 19. kleverige stof. 21. water
in Friesland, 22. min, 24. duikereend, 26.
gemalen graan, 28 jong schaap, 31. vers,
33. tussenzetsel, 35. oude lengtemaat, 37.
water in Limburg, 39. scheik. element,
40. water in Utrecht, 42. rood in de wa
penkunde. 44. voorlichting, 45. snoer om
papieren aan te rijgen.
Vertioaal: 2. afnemend getij, 3 plaats
op Ameland, 4. leuk, 5 spil van een wiel,
6. gesloten, 7. honingbij, 8. plaats in
Duitsland, 9. streek op de grens van
N.-B. en Limburg, 13. gewicht, 15 heks,
18. vreemde munt, 20. insekteneter, 23.
pret. 25. dwaas, 27. oningewijde, 29. dof,
30. vrucht, 32. part, 34. vruchtenat, 36.
meisjesnaam, 38. koor van zangers, 4L
familielid, 43. muzieknoot
Oplossing vorige puzzel
Horizontaal: L ar. 2. karos, 7. do, 9. si
nopel, 12. spa, 13. Est, 15. ets, 17. Aa, 18.
meter, 20. re, 2L treil, 22. galon, 23. eg,
24. adres, 26. Po, 27. rem, 28. eel, 29. eer,
33. naderen, 37. ik, 38. patat 39. de.
Verticaal: 1. as, 2. kin, 3. An, 4. roest,
5. op, 6. set, 8. os, 10. spargel. 11. stroper,
12. sater, 13. Eelde, 14. tegel, 16. senor, 18.
Mia. 19. ras, 25. renet 30. map, 31. net,
32. pi, 34. da, 35. ra, 36. Ee.
Mooie vriendjes
Volgens het kamerverslag maakt
afgevaardigde ir. Cornelisse© er be
zwaar tegen de auto een „beminde
vijand" te noemen. Hij voelt meer
voor de uitdrukking „mijn onstuimige
vriend".
Mooie vriendjes houdt ir. Cornelis-
sen er op na! Elke dag. vooral 's
maandags, kan hij in zijn krant lezen
hoeveel slachtoffers ziin vriendjes nu
weer hebben gemaakt. Overal in de
stad. maar vooral in de buurt van
stoolichten en viaducten kan hii hun
giftiee dagioen inademen en hun er
gerlijk lawaai ondergaan. In rapoor-
ten kan h'i lezen hoezeer zbn vrien
den het milieu helpen verpesten: hoe-
vpel Irod en hoev^l koolmonoxvde ze
uitbraken, hoeveel bomen er om hun
nentwil aoVa_T)t rpr.P4pn wnr-ton. hoe
veel vrucht-ha^o crond er vonr hun
nipz'crroe* worden
herschapen.
Heeft na- cv»^vol-
paandp on'" hJi
davoiiii-cp qptrct: weer
heelhujd.c thuiskomen9" H®+ Ijpzigep
van het gntSesd'e Vertel rrhi wi® uw
vrienden ziin en ik z3l zeepen w'e gij
züt", zou hier een zware bel°diginc
ziin. die ik een kamerlid niet wil
aandoen. Laat ik daarom besluiten
met een andere soreuk: Eén
fiets ''s beter dan een onstuimige
vriend.
Dordrecht
P. A. Hoogendoorn
„O God, Die ik loof, zwijg niet." Zo begint Psalm 109. Hiet
vinden we iets terug van wat in onze tijd de radicale jongeren
van de theologie ook uitroepen, of uitschreeuwen. Ook zij con
fronteren ons met de zwijgende God Die ze eerst zo hoog boven
de natuur en deze wereld verheven hebben dat ze Hem nu in dezi
wereld niet meer kunnen terugvinden. En toch is er een verschil
De radicale jongeren schreeuwen het. De psalmist zingt hetooi
al is het in een klaaglied, het blijft een lied.
Achter de schreeuw komt hoogstens nog de echo van de hoi
ruimte van het niets. Want al spreken de jonge theologen no\
met een zekere mate van toekomstverwachting, hun vermeteh
uitspraak God is dood" heeft men buiten de kerk vooral ver
staan zonder die hoop. Maar de psalm staat altijd in het kaqe
van de kerkdienst en iedere dienst eindigt met de zegen, ook
dienst waarin Psalm 109 wordt gezongen.
Bij de psalmist is het dan ook niet God die verdwenen is. H
is en blijft de Verbondsgod, Die altijd weer tot Zijn kinderen wi
JJ i iei..;uit a,?hrpii
•-"'JJ* O-•r i J1CI
zeggen: „Ik ben", dat door Christus herhaald en uitgebreu daal
wordt met: „Ik ben met u alle
We lezen vandaag: Mattheus 13:36—43.
LEIDl
buri
enki
het
geer
bou'
ik d
ontr
schc
Ha
:r
begi
der
riep
Toen
burj
dich
verc
gel ij
den
gen<
Rijn
het
gen.
et b
taui
schi
een
|wor
laat
stok
moe
meE
Gerefvredesberaai
over synoderappor
brei
hou
den
Van een verslaggever
(Van onze onderwysredactie)
LOCHEM Bij de onderwij
zersopleiding zal 'meer accent
moeten komen te liggen op de
traning in sociale vaardigheden,
zoals het werken in en met groe
pen, gesprekstechnieken en der
gelijke. Tijdens de opleiding zal
speciale aandacht besteed moe
ten worden aan een cultureel-
maatschappelijk programma. Dit
staat in een voorlopig rapport
over de nieuwe onderwijzer en
zijn opleiding, dat vandaag en
morgen in Lochem (bij het on
derwijsoverleg tussen departe
ment en onderwijsorganisaties)
aan de orde komt.
Het rapport is opgesteld door een
werkgroep, samengesteld uit verte
genwoordigers van pedagogische aca
demies, pedagogische studiecentra,
inspectie en onderwijzersbonden. Ook
werkten een paar studenten mee.
Volgens de plannen zal in Lochem
ook gepraat worden over de reacties
van „de achterban" op dit rapport.
De conclusies van de besprekingen
worden dan in een definitief rapport
aan staatssecretaris Schelfhout ge
stuurd.
Het rapport gaat uit van een nieuw
type onderwijzer. De werkgroep stelt
vast, dat de exclusieve rol van de
onderwijzer uitgespeeld raakt. Het
aureool van de alwetende meester
binnen de beperkte gemeenschap van
stadswijk of dorp is, tegelijk met het
verloren gaan van het culturele isole
ment-van deze gemeenschappen, ver
dwenen. De onderwijzer van morgen
(de term heeft iets van een reclame-
term voor modemagazijnen) zal zijn
taak alleen in samenwerking met zijn
collega's en, in mindere mate, ook
met medewerkers van buiten de
school kunnen vervullen.
Voor de opleiding betekent deze
opvatting dat studenten énkele vak
ken kunnen laten rusten en dat ze
persoonlijke varianten kunnen aan
brengen in het studieprogramma, bij
voorbeeld naar aanleiding van de
vraag of ze zich vooral met het on
derwijs aan vier- tot achtjarigen, of
met oudere kinderen willen gaan be
zighouden. Studenten aan pedagogi
sche academies zullen een combinatie
van verplichte vakken, verplichte
keuzevakken en vrijblijvende keuze
vakken. moeten maken.
De structuur van de driejarige op
leiding zal er dan volgens de werk
groep als volgt moeten uitzien. Er
zijn drie soorten programma's, het al
gemene dat voor iedere student ge
volgd moet worden (het theoretisch
gedeelte van de pedagogisch-didacti-
sche vorming, Nederlands, rekenen,
de cultureel-maatschappelijke vor
ming plus een keuze uit korte cursus
sen Engels, schrijven, spraakverbete-
ring etc.), het differentiatieprogram
ma waaruit de student een bepaalde
keus moet maken (geschiedenis, aard
rijkskunde natuurkunde, biologie en
expressievakken zoals muziek en te
kenen) en het keuzevakkenprogram-
ma waaruit de student vrij mag kie
zen. Die keus zou dan bepaald kun
nen zijn door hobby's omdat hij voor
later verdere plannen heeft, of om
dat hij tijdens zijn studie graag (re)-
creatief bezig is. Daarnaast met een
pedagogische academie het recht hou
den godsdienstige of humanistisch
vormingsonderwijs te geven.
Wat de opleiding verder betreft: de
werkgtoep stelt voor te streven naar
„academisering", naar een meer vol
wassen studiesituatie voor de studen
ten, die in kleinere groepen of zelf
standig moeten kunnen werken (col
leges. niet meer dan 20 uur per week,
praktika, stages).
HEEMSTEDE Het gereformee
vredesberaad zegt in een verklarl
onder de indruk te zijn van de en
waarmee de deputaten van de gei
formeerde synode voor het oorlog
vraagstuk hebben gewezen op de de
tructieve kracht der modeme milifc
re middelen en op dè ontoereiken
heid van het zgn. machtsevenwic
als instrument tot handhaving van
internationale orde. Met zijn verkl
ring wil het gereformeerd vredesb
raad terwille van de duidelijkhe
zijn mening geven over het rapp
van de gereformeerde synodedeputi
over het oorlogsvraagstuk.
Het beraad constateert allerei
met dankbaarheid dat de deputaj
in verschillende opzichten verder
gekomen in de richting waarin
denken over de moderne oorlog zi
zal hebben te ontwikkelen. f
Het vredesberaad stelt zich ech ,ef,
afwijzend op tegenover de deputat ^j,'
wanneer dezen uitgaande van een port
sitieve houding tegenover dehuidCn
overheden" zich beroepen op „alle f Ne
zond denken en handelen, dat da^,,
zij Gods genade in deze wereld
gevonden wordt". In een stuk oi
het oorlogsvraagstuk is naar de
ning van het vredesberaad zo'n
roep misplaatst, omdat o.m. in
ontwikkeling der moderne wapi
bepaalde normen overschreden
LEI
coli
est
b
wal
Ls
dND
'Ing
NED. HERV. KERK
Benoemd: tot medewerker bij 1
secr. van de synode: D. J. Karnden
directeur Nieuw Ruimzicht te Dr£ei<!
tergen.
Aangenomen: naar Herveld-Slijt^
Ewijk: K. de Ruiter te Herveld.
GEREF. KERKEN (VRIJG.) NP
Bedankt: vodr Ermelo: M. Brand 1
te Hengelo.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt: voor Bennekom: P. Biji
veld te Bussum.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen: te Herkingen: A. Ho
gerland te Werkendam; te Drachtig
L. Blok te Beekbergen.
srkl
door H. Biersteker
Prof. Schulte Nordholt maakte in zijn
laatste boek over de geschiedenis van de
Amerikaanse neger terloops de opmerking
dat Amerika een onrustige jeugd heeft, steeds
weer op zoek naar nieuwe zingeving. Men
is geneigd daaraan toe te voegen dat het land
ook een onrustige weekbladpers heeft, steeds
weer op zoek naar nieuwe omslag-verhalen.
Alle twee, die jeugd en weekbladpers, krach
tige stimulansen voor de opkomst en de uit
groei van de veelbesproken „Jesus-revolu-
tion".
Wanneer men de verhalen hoorde leek het een
soort happy end te gaan worden van het hele
avonturenboek dat de Amerikaanse jongeren de
laatste jaren hebben doorleefd: politiek protest,
oproepkaarten voor militaire dienst verbranden,
bloemenkinderen, hippies, drugs en wat niet al.
En nu, via de Jesus-movement krijgen de veront
ruste ouders hun verloren zonen en dochters weer
op een presenteerblaadje in de kerk terug en dan
is het meteen uit met al dat enge en ondermijnende
protestgedoe. Zo leek het. Massadopen in zee, nach
ten vol geloofsvreugde in daartoe ijlings van ban
ken ontdane kerken, kortom een nieuwe hoogcon
junctuur van de „Oldtime religion".
Maar zó gesmeerd gaat het helemaal niet, inte
gendeel. In hetzelfde „Christianity Today" dat Billy
Grahams toespraak in Amsterdam (voor het evange
lisatiecongres in augustus) nog afdrukt waarin Bil
ly er het begin van de grootste opwekking van
deze eeuw in meende te zien, staat een pijnlijke re
portage onder de titel: „Waar zijn al de kinderen
gebleven?" Het gaat over de plotselinge en myste
rieuze groei van een sektarische beweging onder
de titel „Kinderen van God" die zich uit het geheel
der Jesus-beweging begint af te zonderen. Voor
velen is het een gevaarlijk gedrocht dat telkens
krachtig in de hand bijt die het voedt, voor anderen
is het de eigenlijke kern van de Jezus-revolutie die
nu eenmaal onpopulair is omdat zij de totale over
gave van haar leden vraagt: alle bezittingen ter
beschikking stellen, niet roken, drinken, trippen of
andere boeken dan de Schrift lezen, vader en moe
der verlaten en „het stelsel" haten. Kortom, een
grimmig stel dat echter in het verleden juist zo
reusachtig veel vertrouwen kreeg omdat tot veler
verbazing de meest ontredderde gevallen van versla
ving en verpaupering op orde bracht. Maar nu
schrijft Edward Plowman erover in Christianity
Today: „Gezinnen liggen door de war. de hele be
weging wankelt, kerken zijn in moeilijkheden, zelfs
de mensen van Billy Grahams organisatie zijn op
drie manieren verdeeld over de Kinderen van God".
Het begon in 1968 al met David Berg, een vroegere
dominee van de Christian and Missionary Alliance
die zijn kinderen en aangetrouwde kinderen alle
maal oudtestamentische namen gegeven heeft en
Cm
een campagne begon voor „honderd procent disci
pelschap". Vooral de meer pinksterachtige kerken
vonden het prachtig en nodigden hen uit, maar
probeerden weer zo gauw mogelijk van hen af te
komen na het horen van hun bekeringsoproep: laat
U behouden uit het systeem, verkoop uw bezit
tingen en kom in onze gemeenschap levenHier
en daar werden zij zelfs door sterke ouderlingen lij
felijk de kerk uitgeworpen. De Californische tele
visie-dagsluiter Fred Jordan, tevens leider van een
soort inwendige zending „Zielekliniek" geheten,
haalde de uitdijende gemeenschap der Kinderen
Gods naar zijn landgoed en stak er veel geld in,
ongeveer een half miljoen dollar! Maar al spoedig
betreurde hij die investering. De Kinderen hadden
ichi
op hem tegen dat hij zijn levenswandel niet veri: e:
derde: hij zat in een kast van een huis toe te z
hoe zij zelf hun evangelische armoede beleefder &nt
Jordan hield zich wat hen betreft meer met 1
leer bezig en vond die bij nader inzien zó kett
dat hij voorstelde er enige ouderlingen uit te i a
ten. Maar de Kinderen waren meer dan ooit v
enigd en lieten zich samen van zijn erf zeti
Inmiddels hebben zij grote stukken van de Jez j;A:
beweging in hun messiaanse ijver meegesleept.
Atlanta ging een bekend evangelist, David Hoyt,
een heel boek geschreven had om de beweging
waarschuwen tegen verkeerde uitwassen, (onder
dere die van de Kinderen Gods!) plotseling met
hele aanhang naar de kinderen over.
Ondertussen vermenigvuldigen zich verhalen o
hekserij, hypnose en hersenspoeling bij de Kindei Lni
maar bewijzén zijn er niet. Alleen vallen er no
wat Kinderen af omdat zij het gezamenlijk hari j<j
uit het hoofd leren van reeksen bijbelhoofdstuk^
niet meer aankunnen. De Kinderen doen dat
een soort hamsteren. Zij verwachten spoedig
communistisch regime in Amerika dat alle biji
zal verbieden en hebben daarom zo'n haast om
uit het hoofd te leren. Tegelijk worden ze echter
communisme beschuldigd omdat ze alles geme
schappelijk hebben.
„Die tekst uit Handelingen is een beschrijvilvor,
niet een bevel", vermaant een begeleidend hoo .15
artikel in Christianity Today. „De Heilige Ge
leert de gelovige om als discipelen te leven in
van verschillende beroepen en omgevingen en
een houding ten opzichte van bezittingen
beroep aan te nemen die God tot eer strekt,
bekrompen inzichten van de Kinderen dienaangat^
de, tesamen met hun geestelijke eerzucht zijn
zig de Jezusbeweging te splijten en brengen
jongeren in verwarring die door God missch
tot een ander leven geroepen worden. Als de Kim
ren alleen maar gehoorzaamheid aan deze leve
wijze vragen dan missen ze iedere zin voor
schiedenis", aldus het hoofdartikel.
Hieruit blijkt ook de voornaamste kopzorg
de Kinderen Gods in hun maatschappij verooi
ken: niet zozeer hun puriteinse, uiterst fundam
talistische instelling, maar hun aanval op een
de meest geheiligde instellingen van het Wesi
het bezit.
te i
schi
it
