UAA1 Geneesmiddel te veel
een onbekende zaak
Luipaardbont is
gevlekt konijn
Conflict
ïog slechter Rijnwater
onoverkomelijk voor
waterleidingbedrijven
Kant en klare 4
kunsthars vnlpasta
Haven van Amsterdam
wordt gediscrimineerd'"
Verontrusting l)ij PvdA
over welzijnsbeleid
Industrie wil meer voorlichting
Meeste Britten
tegen de EEG
7
DONDERDAG 28 OKTOBER 1971
(Vervolg van pag. 1)
[jet is dan ook begrijpelijk dat de
iring alles in het werk stelt om
deze steeds groter wordende
j werklozen overal waar zulks
jijk is, werk te vinden. De over-
Jtomst die de Holland-Amerika
f vorig jaar met de Indonesische
ing sloot waarbij deze Neder-
rederij als eerste rederij ter
fid het recht verwierf om cruise
ten in de Indonesische archipel te
i voor rijke toeirsten, bood de
.ing in Djakarta uiteraard een
e kans om voor enige Honderden
Indonesiërs een werkgelegen-
te reserveren op de schepen. De
jichtigheid die toch wel het Ne-
inds-Indische bewind destijds
:htte, is door de huidige Indone-
bewindslieden kennelijk niet
fcht genomen.
Sprookjesachtig
jendeel. De mogelijkheid om op
t schepen lonen te verdienen die
jeleken bij de ambtenaren-sala-
sen in het land sprookjesachtig
j werd zelfs aangewend om jon-
tiui die ten koste van veel geld dt
]udie aan de Middelbare School
_joid hadden en zelfs al op uni-
siteiten studeerden, voor deze
i te interesseren.
de eerste maanden die voor
gecontracteerde Indonesische
ïngeren ook al niet zonder moei-
Jkheden zijn verlopen, werden zij
fin tenslotte in Rotterdam uitge-
Tuifcl door de dames en heren van
Indonesische ambassade in Ne-
rland, nadat zij die in de lounge
de „Rotterdam" hadden be-
rs" van Indonesië in den
■eemde waren geroemd; velen van
n konden zich echter niet los ma-
>n van het gevoel door hun eigen
gering aan de Holland Amerika
jn te ,zijn verkcoht als „djongos"
end en door hen als „djongos" en
!|j t werd voor hen te veel.
1 opdracht van de Indonesische
j hebben de Indonesische am-
fcdes in Den Haag en Washington
kt overleg met de directie van de
|and-Amerika Lijn over deze In
dische bedienden geadviseerd, om
lelhamels te ontslaan. De werkge-
liheid voor Indonesiërs op buiten-
Jse boten moest behouden blijven.
■OME (Rtr) Alle ambtenaren
lome van het Italiaanse ministe-
[van buitenlandse zaken zijn gis-
rond door hun vakverenigingen
jepen tot een staking op van-
en morgen. De vakverenigingen
I, dat de ambtenaren van buiten-
|se zaken evenveel salaris krijgen
ambtenaren van andere mi-
5 in Rome.
Van onze redacteur wetenschappen
ROTTERDAM Bijna iedereen gebruikt af en toe geneesmidde
len, samen geven we er elk jaar een miljard gulden aap uit, maar
we weten er als publiek eigenlijk erg weinig over.
Het onderwijs beéteedt geen aan
dacht aan medische zaken, wie zich
ziek voelt krijgt van zijn dokter als
dat nodig is een recept dat hij niet
kan lezen en vaak erg weinig in
formatie, hij vraagt zelf ook niet veel,
de apotheek levert hem pillen of wat
dan ook in blanco verpakking met als
enige mededeling "mevrouw Jansen,
driemaal daags een tablet"
Aan de groeiende voorlichtingsbe
hoefte en in het algemeen de integra
tie van het geneesmiddel in onze sa
menleving was gisteren de jaarlijkse
openbare vergadering gewijd van de
stichting Voorlichtingscentrum van
de farmaceutische industrie.
Bijsluiter
(Van een onzer verslaggevers)
[OTTERDAM Van het ongezonde, vuile en weinige water dat
het ogenblik door de Rijn stroomt kunnen de vijftig waterleiding-
tijven die daarvan afhankelijk zijn alleen nog maar drinkwater
iken door alle technische zeilen bij te zetten. De bedrijven werken
de top van hun kunnen. „Een slechter jaar dan dit zouden we niet
Ucunnen", waarschuwde voorzitter ir. G. Kopf van de Internatio-
je werkgemeenschap van Rijnwaterleidingsbedrijven (IAWR).
j moeten zorgen dat de „kwali-
van het Rijnwater om te begin
niet nog verder terugloopt, de lo-
van industrieel afvalwater moe
orden gedwongen tot zuivering,
ie verplichting moet door de
teiten scherp worden gecontro-
de boodschap die de IAWR
ar gisteren begonnen jaarverga-
had voor de twintig miljoen
die opgewerkt Rijnwater
drinken en de overheden die
de situatie verantwoordelijk
Nieuwe stoffen
tnauwend is dat er door verbeter-
nderzoektechnieken telkens nieu-
themische stoffen in het Rijnwa-
vorden ontdekt waar niemand op
kend had, waarvan niemand ook
evolgen kan overzien,
t koolstoffilters van een waterlei-
bedrijf de laatste zuiverings
voor leidingwater werden in
Duitse centrale laboratorium in
sruhe vijftig chloorhoudende or-
sche stoffen geïsoleerd waarvan
voorkomen in Rijnwater onbe-
was. En wat er door het filter
de leidingen in ging weet me
ld.
mate van zuivering van riool-
fvalwater voordat het in de Rijn
t, loopt langs het stroomgebied
1 uiteen. In Zwitserland passeert
lelft eerst een zuiveringsinstalla-
n West-Du itsland 60 procent en
ederland 40 procent (in het oog
ide voorbeelden zijn Arnhem,
legen en Rotterdam, waar de rio-
irect in de rivier uitmonden).
iar in Nederland zijn we in ieder
1 zo ver dat de zuiveringscapaci-
nu sneller groeit dan de vervui-
zei minister Drees in zijn ope-
srede. In Zwitserland is een wet
ehandeling die de zuivering bin-
tien jaar voor 100 procent ver-
it stelt.
Frankrijk
ankrijk neemt in het overzicht
droevige plaats in het heeft
stukje Rijn niet nodig voor de
kwatervoorziening maar gebruikt
wel als afvalput, onder andere
zout (het zoutgehalte ligt in Eol-
am nog steeds boven 300 milli-
i chloride per liter),
ankrijk is ook niet aangesloten
de IAWR. en neemt in de Raad
Europa een afwijzend standpunt
■n opzichte van de Europese con-
ie voor de bescherming 'van in-
ationale wateren, waaraan in
atsburg wordt gewerkt.
5t ontwerp van die conventie stelt
land verantwoordelijk voor het
niet, zet niet uit, scheurt niet.
nodeloos ongefust Zóudèri maken).
Maar de commissie vond na ernstig
beraad de huidige situatie toch beter.
Wetswijziging
Maar het probleem bestaat wel de
gelijk, zei een representant van de
industrie: de Nederlandse bijsluiter is
namelijk, anders dan in het buiten
land, zuiver voor de arts bestemd. De
wetgever wil namelijk maar één ge
schrift bij het geneesmiddel zien,
waar alle informatie op staat.
Er zou een vereenvoudigde bijslui
ter voor de patiënt moeten komen,
maar daar is dan toch wetswijziging
voor nodig. Die zou er best eens kun
nen komen in het kader van de EEG-
integratie, Nederland staat internatio
naal gezien alleen met zijn huidige
standpunt.
Dat vond mr. Goudsmit helemaal
niet' erg. Maar als het vanwege de
Europese gedachte moest veranderen,
dan was hij daar ook niet bang voor.
En zo bleef het probleem onopgelost
en voor een deel onuitgesproken.
Duisternis
Want op de achtergrond speelt ook
de gedachte mee dat een bijsluiter
een soort publiciteit voor de fabri
kant is, waarmee hij het verbruik
wel eens zou kunnen willen stimule
ren.
En aan de kant van de arts spelen
ook de laatste resten mee van het
oude beeld van de alwetende genees
heer, die zijn alwetendheid mede
handhaaft door zijn handelen in duis
ternis (of blanco verpakkingen) te
hullen. De discussie duurt voort.
In een praatje-vooraf kwam daar
een oud zeer aan de orde waar al
jaren wat vruchteloos over gepraat
wordt, de „bijsluiterkwestie". Volgens
wettelijk voorschrift móet de indus
trie verpakte geneesmiddelen voor
zien van een medische gebruiksaan
wijzing, de „bijsluiter" die alle voor
de arts belangrijke gegevens bevat;
waar het middel voor dient, wanneer
het juist niet gebruikt mag worden,
de dosering, bijverschijnselen.
Volgens een ander wettelijk voor
schrift moet de apotheker die het
middel aflevert eerst die bijsluiter er
weer uit halen en weggooien, zulks
tot verdriet van de fabrikant die ook
de patiënt graag zou willen
voorlichten.
Ono verzichtelijk
Het gesprek hierover tussen fabri
kanten, overheid, artsen en apothe
kers is niet altijd even overzichtelijk
geweest en de communicatiestoornis
zette zich ook gisteren rustig voort.
Mr. C. J. Goudsmit, voorzitter van
de Geneesmiddelencommissie, legde
uit dat het probleem eigenlijk niet
bestond. Als de arts namelijk (in het
potjeslatijn) op het recept zet dat de
bijsluiter moet worden meegeleverd
gebeurt dat gewoon.
De enige denkbare wijziging is het
omkeren van de regeling: de bijslui
ter laten zitten tenzij de arts voor
schrijft dat hij er uit moet (bijvoor
beeld omdat de gegevens de patiënt
schoonhouden van „zijn" stuk rivier
met de verplichting de eventuele
schade aan stroomafwaarts gelegen
landen te vergoeden. Ook Oostenrijk,
dat een zelfde relatie met de Donau
heeft als Frankrijk met de Rijn, is in
het geheel niet enthousiast over zo'n
financiële regeling.
De IAWR is in toenemende mate
bezorgd over de verwarming van de
Rijn, gezien de plannen voor twintig
nog te bouwen elektriciteitscentrales
langs de rivier. Die centrales gebrui
ken het Rijnwater voor koeling,
waarna het daardoor warm geworden
water weer wordt geloosd. In een gis
teren aangenomen resolutie wordt ge
pleit voor een plan voor warmtebe
lasting door koelwater.
Als dat niet gebeurt dreigen er
ernstige moeilijkheden: toename van
algengroei en verrottingsprocessen, en
grote moeilijkheden voor de drinkwa
terbereiding.
Koeltorens
Voorzitter Kopf: bij een kerncen
trale horen gewoon koeltorens, die
voorkomen dat de afvalwarmte in de
rivier terechtkomt. De eerste Duitse
nucleaire centrale heeft daar in ieder
geval al grond voor gereserveerd. In
Zwitserland mogen nieuwe centrales
geen warm water afvoeren.
Deze geluiden zullen bij de Neder
landse elektriciteitsproducenten met
gemengde gevoelens zijn opgevangen.
In het Arnhemse hoofdkwartier stelt
men zich voor, het de komende dertig
jaar nog zonder koeltorens af te kun-
DOE-HET-ZELVERS ATTENTIE!
Wat slecht te repareren lijkt
lukt met PORION, de in Zwitserland
ontwikkelde universele kunsthars
VUL/STOP/PLAMUUR-MASSA.
Gebruiksgereed, geen verlies van.
resten, onbeperkt houdbaar. On
misbaar bij elk karwei. Hecht op al
les; op hout, steen, beton, metaal,
tegels, glas. noem maar op. en zowel
op droge als vochtige ondergrond.
Onschadelij k voor de handen. Krimpt
Koningin Juliana, premier Osswald
van Hessen en prins Bernhard zijn
getuigen van een historische Romein
se paardenrace in de omgeving van
Dillenburg.
ti
In emmertjes van 1 kg f 8.55.2 kg
fl5.30,5kgf29.95, bij dhz-, verf-, ijzer
waren- en bouwmaterialenhandel.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG „De Amster
damse haven is in wezen gezond
en we zijn niet van plan een on
gunstige ontwikkeling over ons
te laten komen. Het zit Amster
dam echter tegen. Fusies en con
centraties vallen de laatste tijd
in het nadeel van Amsterdam
en in het voordeel van Rotter
dam uit. Er is zelfs sprake van
een „uitkleden" van de Amster
damse haven".
Aldus de commissie-havenbeleid
Amsterdam die gisteren de ernstige
Amsterdamse situatie heeft voorge
legd aan de vaste commissie voor
verkeer en waterstaat uit de Tweede
Kamer met het oog op de behande
ling van de begroting volgende week.
De commissie havenbeleid bestaat
uit de werknemersleden van de on
dernemingsraden van de verschillen
de Amsterdamse havenbedrijven Te
genover ons verklaarden zij, dat er in
de Amsterdamse haven een sfeer van
ongerustheid bestaat. Men ziet het
verkeerd gaan. Vanuit deze achter
grond opereert de commissie haven
beleid. De stemming in de haven is:
stoppen of doorgaan.
Discriminatie
De ongerustheid betreft de positie
van de Amsterdamse haven in het
algemeen en de teruggang bij het
stukgoedvervoer. De havenwerkers
dringen in de eerste plaats aan op
een duidelijke omschrijving van een
nationaal zeehavenbeleid. Er moet
gestreefd worden naar een goede ar-
beidsverdeling, gericht op de toe
komst, tussen het Scheldebekken,
Rotterdam, de Eemshaven en Am
sterdam. Er zijn echter, zo verzeker
den de Amsterdammers, aanwijzin
gen van discriminatie.
Tussen de vorige regering en de ge
meente Amsterdam zijn overeen
komsten gesloten over een aantal in
frastructurele werken. Voorbeelden:
de ringweg rond Amsterdam, de aan
leg van de Hemtunnel en de verbete
ring van het Amsterdam-Rijnkanaal.
Het gaat hier niet om vage toezeg
gingen. Maar onbegrijpelijk is, dat de
afspraken door de regering Biesheu
vel niet worden overgenomen. Dat
blijkt uit de begroting voor verkeer
en waterstaat.
De ringweg, zo liet de commissie
havenbeleid in het besloten onder
houd met de Kamerleden weten, is
van enorm belang voor het goederen
vervoer.
De meerjaren investeringen, ge
pland door Amsterdam voor het oos
telijk havengebied, verliezen een stuk
van hun waarde, als het obstakel
Hembrug niet tijdig wordt opge
ruimd.
Echt kwaad zijn de leden van de
Amsterdamse ondernemingsraden
over de temporisering van de werken
van het Amsterdam-Rijnkanaal. Zij
zeiden tegen de Kamerleden: de on
gelijke behandeling ten opzichte van
de Rijn-Schelde verbinding, waarvoor
de plannen zijn gehandhaafd, wekt
de indruk, dat een overeenkomst met
België zwaarder weegt, dat een soort
gelijke afspraak met Amsterdam. Wil
Amsterdam gelijke kansen krijgen bij
'de ontwikkeling van de duwvaart,
dan zal er meer moeten gebeuren dan
in de begroting staat.
Besnoeiing subsidies
De situatie in de Amsterdamse ha
ven is ongunstig. Daarom is het on
begrijpelijk, dat besnoeid wordt op de
subsidies voor de arbeidersfondsen
(het gaat hier om een soort egalisatie
fonds voor onproduktieve dagen).
De herziening van het subsidiebe
leid brengt het voortbestaan van de
fondsen in gevaar. Gevolg: vooroor
logse verhoudingen toen de havenar
beider moest zien in de kroeg aan
zijn werk te komen. Aangedrongen is
verder op een spoedig uitsluitsel over
de Amsterdamse Voorhaven.
Anti-democratisch
Het besluit van de V.N., de Albane
se resolutie aan te nemen, moet m.i.
worden gezien als een uiting van an
ti-Amerikaanse gezindheid De reso
lutie betrof immers niet alleen de
toelating van communistisch China,
doch tevens de uitstoting van een
kleine lid-staat, n.l. nationalistisch
China en dit laatste maakt het on
weersprekelijk, dat deze resolutie als
anti-democratisch moet worden be
stempeld.
Hierdoor faalt minister Schmelzer
in de verdediging van het Nederland
se standpunt, want ook de fcouding
van Nederland in deze zaak was anti
democratisch en anti-Amerikaans. Dit
was, zo bij de onthouding van stem
ming over de voorafgaande Ameri
kaanse resolutie (welke resolutie ge
richt was op bescherming van een
klein land) en dit was zo bij de stem
ming over de Albanese resolutie,
waarbij Nederland meezong in het
anti-Amerikaans gestemde koor der
VN.
De door minister Schmelzer ge
noemde pretentie van de regering
van Taiwan kan natuurlijk niet in
het minst een verklaring zijn voor het
Nederlands standpunt, want hierte
genover staat de communistische ex
pansie van het rijk van Mao (de mi
nister zal toch niet willen beweren
dat deze wel in de lijn van het Ne
derlandse standpunt ligt).
Den Haag H. van Bloois
Ander gedragspatroon (6)
Het zij mij vergund te reageren op
hetgeen ds. H. J. Smit in deze rubriek
heeft geschreven naar aanleiding van
mijn bijdrage over de zondagsviering.
Neen, wij vieren de zondag niet
omdat wij het niet wagen 2000 jaar
kerkgeschiedenis overboord te gooien.
Wat verkeerd is moet men beslist
overDoord werpen, al is het om zo te
zeggen 5000 jaar oud.
Men vraagt: „Toon mij een tekst,
die de zondagsviering gelast?" Ik kan
u wel bewijzen dat de viering van de
rustdag op zondag, de eerste dag der
week dus, geheel in overeenstemming
is met de Heilige Schrift. Het vieren
van de zevende dag als Sabbath was
speciaal gegeven voor Gods ieigen uit
verkoren volk, onder het oude ver
bond, omdat dit bij dat völk paste.
Maar voor Gods uitverkoren volk on
der het nieuwe verbond, dat uit alle
natiën zal worden vergaderd, is de
Sabbathsviering gegeven in een vorm,
die voor dat volk passend is. Er trad
een gewichtige verandering in, die
samenhangt met de verhouding van
Werkverbond en Genadeverbond, nl.
dat in het Nieuwe Testament de rust
dag niet meer op de zevende dag,
maar op de eerste dag der week ge
houden werd.
Een expresse ordinantie om niet
meer op de zevende, maar op de eer
ste dag der week te rusten is niet
gegeven, maar de apostelen hadden
dit een vanzelfsheid gevoeld, en zij
kwamen samen op de Dag des Heren,
en wij lezen van de usantie de eerste
dag der week te vieren: „Op elke
eerste dag der week legge een iege
lijk van u iets bij zichzelven weg" (1
Cor. 162), en Johanes ontving de
Openbaring van het laatste Bijbel
boek op de Dag des Heren
(Openb. 1 10). En van meet af heeft
de kerk des Heren zich aan deze hei
lige usantie gehouden, omdat zij leef
de uit het Genadeverbond.
In het Werkverbond kon het niet
anders of de rustdag moest aan het
eind der week komen, eerst na vol
brachte taak kan de mens van de
rust genieten, maar in het genadever
bond heeft Christus alles gedaan. Hij
heeft „volbracht", de rust wordt ge
schonken en verkwikt door die rust
gaat de mens tot zijn wekelijkse ar
beid in, de eerste .dag der week is
hem de dag der ruste geworden.
Ooltgensplaat P. Bom
LONDEN (Reuter) Volgens een
opiniepeiling, die gisteren aan de
vooravond van de stemming in het
Lagerhuis werd gepubliceerd, is 49
procent van de Britten tegen toetre
ding tot de EEG. 30 procent wil wel
aansluiting en 21 procent heeft geen
mening. Ondanks het persoonlijke
verzet is 84 procent van mening dat
Engeland toch lid zal worden van de
Europese gemeenschap een ge
dachte, die volkomen gedeeld wordt
door premier Edward Heath.
Uitstervende diersoorten
taboe voor Peter Voorn
Van een onzer verslaggeefsters
AMSTERDAM Hoedenontwer-
per Peter Voorn, wiens collecties
dltijd voornamelijk bestaan uit mo
dellen van bont, heeft besloten
principieel geen bont meer te ge
bruiken, afkomstig van luipaarden,
tijgers en andere uitstervende
diersoorten.
Hij gaat daarbij niet zover al?
prinses Beatrix, die geezgd heeft
dat ook het dragen van imitaties
van deze bontsoorten, afgeraden
moet worden, omdat deze de be
hoefte zouden scheppen aan het
„echte" produkt.
Peter Voorn brengt in zijn collec
tie hoeden, die weliswaar sprekend
lijken op hoeden van luipaard- of
tijgerbont, maar die in werkelijk
heid gemaakt zijn van konijnebont,
dat bedrukt is in een gevlekt des
sin.
Als extra hommage aan deze mei
uitsterven bedreigde diersoorten
brengt Peter Voorn brede stola's
van konijnebont, met incrustaties
in de vorm van tijgerkoppen.
Overigens schijnen er nog genoeg
niet-uitstervende diersoorten te zijn
om Peter Voorn aan een uitgebrei
de, fraaie bontcollectie te helpen.
Voor zijn winterassortiment maakt
hij gebruik van het bont van bever,
nerts, lam, vos, wasbeer en konijn.
Andere door hem gebruikte mate
rialen zijn: fluweel, jersey, vilt,
nappa en wildleer.
Wat betreft zijn bonthoe den is
Peter Voorn dit seizoen afgestapt
van de enorm grote Russische bont
mutsen en heeft hij gekozen voor
de (grote) baret, die achterop het
noofd of schuin boven een oor
wordt gedragen, voor de nauw om
het hoofd sluitende gedrapeèrde
turbans, asymmetrische kleine ba
retten en de langzamerhand al zo
bekende „schoffie"-petten met gro
te klep.
Verder zijn er veel alleraardigste
jersey-baretten, vaak met bijpas
sende sjaals en stola's.
Op z"n best blijft Peter Voorn
die tegenwoordig ook voor de be
kende Franse bontontwerper
Chombert werkt in de bonthoe-
den: prachtige modellen van in de
modetinten geverfde vos, sportieve
baretten van het goedkopere konij
nebont, indrukwekkende hoeden
(waarvoor eigenlijk het Franse
woord chapeaubeter op zijn
plaats zou zijn, dan het gewone
woordje „hoed") met brede randen,
versierd met wuivende struisveren
of halve-meterslange fazantveren.
Niet enthousiast konden wij zijn
over de serie modellen van zilver
en goudkleurig chroomleer. Peter
Voorn mag dit „enorm goede" mo
dellen vinden, wij vonden het de
minst geslaagde exemplaren uit
zijn overigens geslaagde collectie.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG Het bestuur
van de PvdA is verontrust over
het welzijnsbeleid van de rege
ring-Biesheuvel. De directe re
den van deze verontrusting is de
begroting van het ministerie van
cultuur, recreatie en maatschap
pelijk werk.
Daarom organiseert de PvdA zater
dag in Utrecht een protestbijeen
komst, waar onder meer een aantal
vertegenwoordigers van het welzijns
werk het woord zullen voeren.
Het partijbestuur wijst erop dat op
geen enkele wijze een oplossing
woedt geboden voor de steeds ernsti
ger wordende financiële moeilijkhe
den van de buurt- en clubhuizen en
de vrije jeugdvorming.
Ook biedt de begroting geen enkele
oplossing voor de financiële positie
van de oers. De kunstzinnige vorming
blijft sterk verwaarloosd en de mu
ziekscholen zien hun financiële moei
lijkheden toenemen. Bovendien, aldus
de PvdA, blijft het nationaal sportbe
leid in de mist.
Ernstig is ook dat de bewindslieden
van CRM zonder overleg met de be-
trokkehen ingrijpende beleidsombui
gingen tot stand brengen. De toepas
sing van het profijtbeginsel betekent
dat minst draagkrac'ntigen van een
aantal ontplooiingsmogelijkheden
worden afgesneden.
Het bestuur van de PvdA meent
dat de alternatieve begroting van de
PvdA. D'66 en PPR binnen de gren
zen van de financiële mogelijkheden
een aanzet vertoont voor een ander
welzijnsbeleid.
Ton van Duinhoven zal de tekst
van zijn afspraakje met zijn eigen
vrouw in „In de oksel van je arm"
moeten veranderen. Hij spreekt na
melijk af in de lounge van hotel Des
Indes.
Des Indes is niet meer. Pats boem
dicht!
Van de ene dag op de andere.
Des Indes, voor de buitenwacht
een statig bolwerk, maar eerlijk is
eerlijk, ik heb er zoveel gekke din
gen meegemaakt, dat de statigheid
me wel eens ontgaan is.
Zoals op die avond, dat de presi
dent van Argentinië Frondizi er tij
dens zijn staatsbezoek het contradi
ner voor koningin en prins gaf.
We hadden een verdekt plekje ge
kregen ergens boven, waardoor we
net de binnenkomst der gasten kon
den zien.
Eerst arriveerde de President en
zijn vtouw, prachtig in statietoilet.
Er moesten mantels en avondcapes
worden afgenomen en dat gebeurde
allemaal in een nogal nerveuze
sfeer, want blijkbaar was men iets
verlaat.
Iedereen draaide in een kleine
kring rond en daarbij wurmde
iemand zich zo onhandig uit zijn jas
dat mevrouw Frondizi een regel
rechte klap in haar gezicht kreeg....
Ze had nauwelijks tijd om zich
kwaad te maken, want daar zoefden
de deuren al open en traden de gas
ten binnen
En dan die keer, dat een ambassa
deur van een Afrikaans land zijn
geloofsbrieven moest gaan overhan
digen. ook in rok. Het escorte stond
al klaar en hij schreed door de hal
het plechtige ogenblik tegemoet....
Gekke dingen
toen zag ik het.... achter aan zijn
nek stak een rare wiek van zijn
das
Wat doen? Hem laten gaan en het
figuur doen slaan? Waarschuwen?
Vooruit maar, alle moed bij elkaar
en de excellentie achterna ge
stoven
Het was een boom van een man
en op mijn tenen met bibberende
vingers trachtte ik 's mans das cor
rect 'te bevestigen. Er was echter een
of ander mankement en het lukte
niet. Daar hij steeds zenuwachtiger
werd en niet stil stond en mijn ar
men lam van het reiken werden,
kwam er een paniektoestand, die
tenslotte werd opgelost door een ka
mermeisje met strikgaven.
En de vreselijke keer, dat ik er
heb geluncht met de vrouw van een
Franse ambassadeur. Er moest tij
dens dt maaltijd een verhaal uitko
men en ik had tot in finessess de
zaak geregeld. Was zelfs zover ge
gaan op slinkse wijze een fles rode
wijn van de eigen wijngaard van de
ambassadrice te veroveren en had
die keurig op temperatuur laten
'brengen.
Die zou de verrassing van het uur
worden...!
Hel&as, laat het goede mens nu vis
prefereren... en een lekker droog wit
wijntje kiezen...
Al verzon ik er nog snel een spe
ciale groenteschotel na, die wel rood
verdroeg, de mop was weg.
Na dat alles doorworsteld te heb
ben kwam mijn laatste vuurwerk.
Geheimzinnig onder tafel had ik een
hele vooraad sigaretten versierd.
Met en zonder mondstuk, pittige
gauloises en zachte Egyptische
Naar mijn idee zou ze seen keus
kunnen maken of ik had het voorra
dig....
Maar ze sloeg minzaam mijn offer
te af... o nee, ze rookte nooit, ten
zij.... zo'n charmant klein sigaartje-
als ik dat had?
Ik had het niet. Punt uit!
I
