Groter deel van welvaart in woningbouw stoppen TEKORT AAN PERSONEEL BELET HARTOPERATIES Sigaret moordt Engeland uit I oord en aar pleit voor vrouw van slachtoffer Incident bij opening vakbeurs Machevo Marcel van Dam (omstreden) plan vanavond voor tv. Leraren stellen: bij gelijke examens niet minder lessen femina 7 VRIJDAG 15 OKTOBER 1971 Van onze soc.-economischc redactie HILVERSUM De Nederlandse bevolking moet een groter deel in de welvaartsgroei in de woningbouw steken. Dit is volgens /ara-ombudsman drs. Marcel van Dam het fundament voor de op- ossing van de woningnood en dit zal hij vanavond op de televisie [Nederland 1, 21.00 uur) verdedigen, misschien ook nog vele malen laarna. Marcel van Dam heeft op 17 sep- imber in het speciale programma Ombudsman U" een even simpel als msireden plan gelanceerd. Simpel mdal met een half procent van de jrstkomende loonsverhoging jaar- jks 5000 goedkope woningen kunnen (orden gebouwd. Omstreden omdat actiegroepen, po- itieke scribenten en woningbouwdes- undigen zich na de uitzending heb- en opgemaakt om 't plan als on innig dan wel a-sociaal („Geen ar- eider mag een cent missen") van de and te wijzen. Erg onder de indruk van deze ver wijten is Van Dam niet. Een NÖS- cnquête heeft immers aan het licht gebracht dat de uitzending door vier miljoen mensen is gezien, dat twee derde van de geënquêteerden voor h ;t plan was en dat minder dan een op tier, tegen was. „Opmerkelijk is", zegt Marcel van Dam achter 'n kop koffie (tien cent) in de Vara-kantine, „dat er bij de veie. over het algemeen positieve, re acties veel goed-gedocumenteerde brieven zaten. Beter gedocumenteerd dan we gewoonlijk binnen krijgen." listeren is in Utrecht de vak- i trs Machevo Milieu geopend. Duitse fabrikant M. Ollbrich erhahdigde het miljardste in Ne- rland verkochte blokpak aan de I Coöperatieve Melk Centrale-voor zitter A. van Leeuwen (links). Li blokpakken wordt melk, vla of yoghurt verkocht. Van een verslaggever UTRECHT Marieke Schoe- rs van de aktiegroep „Stro- i" heeft gisteren voor een üident gezorgd bij de opening de vakbeurs Machevo in recht. Machevo is een vak- urs voor milieubeheeersings- chnieken en voor machines lor de procesindustrie. Ja de openingsrede van de direc- :-generaal van industrie en han- mr. J. C. van Alphen de Veer, iep ze de microfoon en zei dat al- het afremmen van de industriële lei de oplossing van het milieupro- em kan brengen. Algemeen offensief )e actiegroep is van mening dat utelen aan het milieu geen zin ft als daarvoor steeds nieuwe utels geproduceerd moeten worden, dii verband hebben leden van de iegroep sleuteltjes aan de genodig- i uitgedeeld. >e voorzitter van de vereniging chevo, de heer F. L. Hartong, vpnd demonstratie een voorbeeld van elkaar toespelen van de zwarte Daartegen had hij eerder in een spraak stelling genomen. Alleen een algemeen offensief tegen de' mi lieuvervuiling kan naar zijn mening tor oplossingen leiden. Op de vakbeurs heeft de voorzitter van de coöperatieve melkcentrale, de heer A. van Leeuwen, het miljardste in Nederland afgezette „blokpak" (voor de verpakking van melk, vla of yoghurt) in ontvangst genomen. Deze gebeurtenis markeerde de e- norm snelle groei die de weggooiver- pakking in Nederland te zien heeft gegeven In 1965 werd nog ruim driekwart van alle melk en melkpro- dukten in flessen verkocht en 20 pro cent als losse melk. Slechts drie pro cent kwam in dat jaar op rekening van de eenmalige verpakking. Thans wordt al 31 procent in eenmalige ver pakking omgezet. Bijna nergens wordt meer losse melk verkocht. Op de beurs worden machines en apparaten tentoongesteld voor de chemische, farmaceutische, proces-, voedings-, genotmiddelen- en zuivelin dustrie. Voorts apparaten voor de be heersing van het milieu. Mr. J. C. van Alphen de Veer zei dat de groei van de economie nodig blijft, niet alleen om het welvaarts peil \erder te verhogen, maar ook om de vaak kostbare voorzieningen te kunnen treffen die nodig zijn om de aantasting van het milieu terug te dringen. Het plan is inmiddels toegezonden aan 1500 organisaties met het verzoek het in eigen kring te bespreken. Van avond laat Van Dam filmfragmenten van bijeenkomsten van vakbondsle den en huisvrouwen en van werkne mers bij de Hoogovens zien. Ook is er ruimte gereserveerd voor de Nederlandse vereniging voor maatschappelijk werk Humanitas (35.000 leden) die op gironummer 582.000 te Amsterdam onder vermel ding van „Advertentie-Aktie-Wo- ningnood" geld wil inzamelen om in «le dagbladen per advertentie het „Plan-woningnood" te publiceren. Tijdens uitzendingen op radio en tv, maar ook in publikaties, heeft Van Dam, staatssecretaris in het voormalige schaduwkabinet van Den Uyl. zijn plan verdedigd. „Simpele waarheden wekken vaak grote woede eh ontsteltenis bij twee groepen", schreef hij duidelijk geïrriteerd in Vri] Nederland. „In de eerste plaats bij die mensen die er een geloof op na houden dat die simpele waarheid niet verdraagt. En in de tweede plaats bij deskundi gen, want die hebben geleerd dat simpele plannen altijd gepaard gaan mot „een ontoelaatbare onderschat ting van de problematiek." 0 Alleen krepeergevallen Verbaasd toont Marcel van Dam zich over de tegenkantingen nog steeds. „De deskundigen hebben zich volledig op de uitwerking van het plan geworpen, maar dat is voor mij het minst belangrijke. Ik ben bereid om elke goede suggestie over te ne men. Overigens: wat is er gezegd over het dreigende gebrek aan bouw grond, het gebrek aan bestekklare plannen, over procedures die te lang duren, dat zijn allemaal opmerkingen die betrekking hebben op de gehele woningbouw. Maar wij pretenderen niet het wo- n'ngbouwprobleem te kunnen oplos sen, we willen alleen iets doen voor de krepeergevallen. Ik zie ook niet in waarom een eventueel besluit van de Nederlandse bevolking om een half procent van de loonstijging af te staan moet worden betiteld als lief dadigheid", aldus de ombudsman. Ook wijst hij op pogingen van de vakcentrales om door inhouding van de inflatiecorrectie geld vrij te krij gen voor de sociale woningbouw. „Dat is niet haalbaar", voorspelt Van Dam. „De vakbonden hebben evenwel in hun actieprogramma eisen gefor muleerd met betrekking tot de wo ningbouw. Ze zullen naar middelen moeten .zoeken om hun plannen waar te maken. Ik weet dat er in vak bondskringen serieus over dit plan wordt gepraat." 0 Ouder (lruk Dat de vakbonden al allerwege on der druk worden gezet om zich te matigen is Van Dam niet ontgaan. Ook niet dat de vakbonden met het zelfde probleem als de Vara zitten. Hoe betrek je de hogere inkomens groepen bij de matiging? Als je al leen al de weerstand van de ambte narenbonden ziet tegen de bevriezing van de topsalarissen is er weinig re den tot optimisme. Aan alle matigingsplannen kleven dezelfde bezwaren, geeft Van Dam toe. Je kunt niet de garantie geven dat de hogere inkomens, vooral uit de vrije beroepen, meedoen. Dat moet op basis van vrijwilligheid. We werken aan een plan om iedereen bij de ma- tjging te betrekken... maar dat plan is nog erg pril." 0 Woédend Een woedende vertegenwoordiger van c« actiegroep Het oude Westen riep tijdens de eerste uitzending Van Dam toe dat de schuld van de wo- .ningnood nog steeds bij het kapitaal ligt. „Trek ze weg die schijnheilige gezichten, slaat die huichelaars in mekaar Geen arbeider mag een cent van zijn loon missen. Laat ze het Ha len bi) de couponnetjesknippers, bij de sjacheraars, bij alles wat de arbei ders uitzuigt", aldus deze klassestrij der. Deze oproep is ook na de uitzending zij het in veel voorzichtiger be woordingen aan Van Dam voorge legd. Waarom geen actie om de instu- tuticnele beleggers, verzekeraars en pensioenfondsen, te dwingen een deel van hun geld zonder of tegen een zeer lage rente in de sociale woning- ouuw te steken? Dat geld is tenslotte afkomstig van premie-betalende werknemers. „Daar zie ik ook wel iets in, merkt Vart Dam op, maar we moeten wel bedenken dat de beleggers uitke ringsverplichtingen hebben en dat zij bij gelijk blijvende verplichtingen en bij een gelijk blijvend rendement de eventuele kosten via premie-verho gingen zullen verhalen. Wie betaalt er dan? De loontrekker toch! 0 Stap voor stap Nog een portie conflictstof, regel recht ontleend aan de klasse- strijd. ligt opgehoopt in de vraag of het Vara-plan als gelegenheidsoplos sing de noodzaak tot structurele wij- z'gingen te komen niet in de weg zou staan. Een strijdpunt waarover menig sociaal-democraat zich destijds het hoofd heeft gebroken. Van Dam: „Ik dacht dat we sinds Troelstra voor de stap-voor-stap op lossing hadden gekozen. Sla er de ge schiedenis van de politiek maar op na. Structuurveranderingen zijn al tijd vooraf gegaan door gelegenheids- oplossingen. Denk maar aan de armenzorg, die '■s uitgegroeid tot de bijstandswet, de Noodwet Drees is de AOW geworden. Volgens mij moeten we verder vech ten voor de structurele oplossingen, maar ondertussen moeten we doen wat we kunnen aan de woningnood. 0 Gelegenheidsoplossing Ook actiegroepen hameren op het aambeeld van de structuurverande ringen maar houden zich zelf bijna uitsluitend bezig met gelegenheidsop- lossingen als de aanleg van douches en groenstroken in saneringswijken. Dat zijp op zichzelf hele belangrijke verbeteringen, maar het heeft on danks hun pogingen tot politisering niets met structuurveranderingen te maken. Marcel van Dan besluit met rie op merking dat het krankzinnig is dat de Nederlandse bevolking er na 26 jaar woningnood niet in slaagt of ferbereidheid om deze nood op te los sen politiek te vertalen. Want, zegt Van Dam, de woningnood is een poli-, tieke zaak bij uitstek. Dit is dan ook een buitenparlementaire actie." Elf leden van de Nederlandse Ver eniging van hartpatiënten hebben gistermiddag een lijkkist afgeleverd bij het Academisch Ziekenhuis in Utrecht. Zij protesteren op die manier tegen het nog steeds niet functioneren van de hypermoderne hartkliniek van het ziekenhuis. Van een verslaggever DEN HAAG De algemene ver eniging van schoolleiders, de raad van leraren en het mavo-verband zijn tegen een vermindering van het aantal leraarlessen in het voortgezet onderwijs. Zij menen dat het aantal wekelijkse lessen niet van 32 uur kan worden teruggebracht tot 30 uur, in dien gelijktijdig wordt bepaald dat de exameneisen gelijk blijven. De drie organisaties weigeren over leg over deze zaak zolang het parle ment een dergelijke maatregel niet dwingend heeft voorgeschreven. Onderwijskundig is de in de begro ting aangekondigde maatregel niet te verdedigen, aldus de organisaties. Zo wel voor leerlingen als voor leraren is dit zeer nadelig. Het ministerie heeft bovendien toegezegd dat de le raren van te voren in het overleg betrokken zouden worden. Deze af spraak ten spijt heeft het ministerie nu op eigen houtje een beslissing ge nomen. Dit zei prof. mr. I. A. Diepenhorst, voorzitter van het bestuur van het Academisch Ziekenhuis in Utrecht gistermiddag na afloop van een uren lange bespreking met het bestuur van de Nederlandse Vereniging van Hart patiënten, dat onder aanvoering stond van voorzitter Fievet. Deze vereniging, het wachten op het heropenen van hartkliniek in het Utrechtse ziekenhuis moe, ging giste ren evenals in januari van dit jaar tot actie over. Prof. Diepenhorst werd verweten, dat hij zijn in januari gedane belofte, dat de hartkliniek op 1 oktober weer zou draaien, niet nagekomen is. De heer Diepenhorst ontkende overigens deze belofte te hebben gedaan. Conclusie staatsrapport: LONDEN (AP) Tabak is de grootste moordenaar van Engeland. Dit wordt verklaard in een staats- rapport en onderstreept door een onafhankelijke organisatie die ta bak een groter gevaar voor het le ven acht dan alcohol of cocaïne. In het staatsrapport, voorbereid door Sir George Godber, hoofd van de medische dienst van het de partement van volksgezondheid, wordt verder gezegd, dat 1 op de 8 doden in de leeftijdsgroep van 35 tot 44 jaar, 1 op de vier in de leef tijdsgroep van 45 tot 64 jaar en 1 op de vijf in de leeftijdsgroep van 65 tot 74 jaar wordt veroorzaakt door het roken. Tabak, die het leven bedreigt dóór longkanker, bronchitis en ziekten van de kransslagader, be- Van een onzer verslaggevers UTRECHT „Het tekort aan geschoold verplegend personeel is op dit ogenblik de belangrijkste oorzaak dat in de hartchirurgische afdeling van het Academisch Ziekenhuis in Utrecht nog steeds geen open hartoperaties worden verricht. Het bestuur van het AZU heeft nooit een dag voorbij laten gaan om te trachten er voor te zorgen dat hier weer zo snel mogelijk open hartoperaties kunnen plaatsvinden. Ons kan niets worden verweten." Voor de samenwerking, die is aan gekondigd tussen het Utrechtse Anto- nius Ziekenhuis en het AZU (bij het uitvoeren van open hartoperaties had de heer Fievet weinig goede woorden over. Het Anthonius Ziekenhuis heeft de grootste wachtlijst van alle Nederlandse ziekenhuizen op dit ge bied. Hoe kan men daar dan het AZU van dienst zijn. Zij hebben er de handen vol aan de eigen aanvragen meende de heer Fievet. Hij beschuldigde het AZU er ook van, dat zij hebben getracht in Zuid- Afrika, de VS en Zweden hartchirur gen aan te trekken terwijl deskundi ge Nederlandse chirurgen zijn gepas seerd; hartchirurgen die een benoe ming zouden accepteren. In dit ver band werden de namen genoemd van dr. P. J. van der Schaar uit Eindho ven en dr. A. Eigelaar uit Groningen. Oorzaak van alle ellende noemde de heer Fievet het opleggen van een operatieverbod aan prof. Wieberdink in maart 1970. Dit verbod werd hem opgelegd door prof. Diepenhorst, die zelf geen medicus is. Hij had, toen hij zijn beslissing nam, rekening moeten houden met het feit dat er geen al ternatief was. Je kunt heel gemakke lijk .zeggen: ga maar, maar dan moet je eerst zorgen voor een opvolger. Groot verloop Het stilleggen van de open harto peraties heeft volgens de heer Fievet tot gevolg gehad dat er een groot verloop onder het personeel is ont staan. De deskundige medewerkers van het hartteam voelden er niet voor duimen te gaan draaien en ver trokken naar elders. Zo zouden on langs twee broeders die de hartlong- •machine bedienden en vier operatie- zusters zijn vertrokken. Deze feiten werden later op de dag door de ziekenhuisdirectie niet ontkend. Om de kritiek over de gang van zaken in het AZU kracht bij te zet ten, verschenen tegen het middaguu- tien hartpatiënten in donkere kleding, met rouwbanden om bij de hoofdin gang van het Academisch Ziekenhuis. Een doodkist met een krans meevoe rend, waaraan een lint met opschrift „laatste groet kliniek Nederlandse hartpatiënten" was bevestigd. De kist werd voor de inmiddels gesloten toe gangshekken van het ziekenhuis ge plaatst. Spandoeken met leuzen als "Neder land telt 1.000.000 hart- en vaatpa- tiënten" was bevestigd. De kist werd voor de inmiddels gesloten toegangs- perkt de gemiddelde levensduur van de Engelse man tot 69,1 jaar, een van de kortste in de westelijke wereld. Op een lijst van 31 landen nemen Engeland en Wales de 17e plaats in, Noord-Ierland de 20ste en Schot land de 28ste. Het aantal sterfgevallen in Enge land beliep 540.196 in 1970 tegen 543.425 in 1969. Het aantal sterfge vallen ten gevolge van kanker steeg echtr van 108.290 tot 109.342. In het rapport worden stoffen die het leven kunnen bedreigen in deze volgorde van gevaarlijkheid ge noemd: tabak, alcohol, cocaïne, he roïne en andere opiaten, amfetami ne, barbituraten, marijuana, pero- leumdampen, asperine, hoeststroop- jes, thee en koffie. hekken van het ziekenhuis geplaatst. Spandoeken met leuzen als „Neder land telt 1.000.000 hart- en vaatpa- tiënten", „AZU ruimt probleem hart patiënten radicaal op" en „hartziek ten dagelijks doodsgevaar" werden op de achtergrond neergezet. Na enig praten werd de deputatie uitgenodigd voor een gesprek met prof mr. Die penhorst. Verhelderend „Het is een gesprek geweest waar de spaanders van afvlogen", zei prof. mr. Diepenhorst na afloop daarvan. De bespreking met de hartpatiënten had tot resultaat, dat over en weer de standpunten duidelijk zijn geworden. „Het is een verhelderend gesprek ge weest. Wij zijn mede tot de conclusie gekomen, dat de rol die het tekort aan verplegend personeel bij dit alles speelt, een belangrijke is", reageerde de heer Fievet. De bespreking heeft, naar hij ver der stelde, uitgewezen dat er achter de schermen de afgelopen maanden het nodige is gedaan om de open hartoperaties niet te blokkeren. In het Antonius Ziekenhuis, dat sinds kort nauw samenwerkt met het AZU is het aantal open hartoperaties opge lopen van 160 naar 200 per jaar. Dit aantal is momenteel het hoogste dat gehaald kan worden. Prof. mr. Die penhorst ontkende beschuldigingen van de hartpatiëntenvereniging, dat het hartchirurgisch centrum in het AZU ontmanteld zou worden. Wel is het mogelijk dat wij tijdelijk appara tuur, die op het ogenblik niet wftrdt gebruikt, elders inzetten. Het belang van de patiënten staat bij ons steeds voorop, aldus professor Diepenhorst. Als het tekort aan verplegend per soneel kan worden verminderd zal in de eerste plaats het hartteam, dat nu in het Antonius Ziekenhuis opereert worden uitgebreid. Daarna zal zo snel mogelijk het hartchirurgisch centrum in het AZU worden bemand. Met de belofte dat er meer bespre kingen zullen volgen in de komende maanden en dat het streven is in U- trecht te komen tot 500 open harto peraties per jaar, vertrokken de de monstrerende hartpatiënten in de na middag weer naar huis. PASAR MALAM op de Femina.'n Echte Indonesische markt met 1001 produkten.krontjong muziek en dansen, 'n Evenement 1 ^ahog' ii v. tan; wa; Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM „Ik vraag uiterste clementie voor mc- ouw Mazzilli-W. Ze was hele- aal in de macht van Ruud H. een laffe en smerige rol specl- Het is verschrikkelijk zoals de vrouw erbij heeft gehaald." odstil luistert donderdagmor- n het publiek in de Amster- tase rechtzaal, als de huur- tordenaar van de Italiaanse tauranthouder Romano Maz- li, Jacob v. d. V. (60) totaal verwacht z'n opdrachtgeefster gint vry te pleiten en Ruud H. hoofdschuldige aanwijst. de eerste dag van het proces ft v.d. V levenslang tegen zich ho- eisen, omdat „iemand die moord geld, het leven niet waard is" orden van de officier van justitie). Is z'n raadsman mr. Th. R. Bree- donderdagmorgen aan z'n plei- wil beginnen, vraagt v.d. V. ly de Chinees) het woord: „Nu waarschijnlijk is dat ik als lijk de angenis zal verlaten, wil ik de fk volkomen open gooien en vertel len wat er werkelijk is gebeurd." Verbluft luistert de zaal naar z'n lange monoloog die alleen een enkele keer wordt onderbroken door een op merking of aanmoediging van presi dent' mr. B. van der Waerden van de Amsterdamse rechtbank! „het is goed dat u zo open en eerlijk praat, dat waardeer ik." Het verhaal van Johnny komt erop neer dat :H. de enige stuwende kracht achter de hele moord is geweest. „In het begin zei hij alleen dat hij een goeie gabber voor een pa^r kraken zocht. Als huisschilder dupliceerde hij alle sleutels van huizen waar hij werkte. Die sleutels kreeg ik." Maar de inbraken leveren weinig op. Als H. hem voorstelt een mannetje te zoeken voor een moord, weigert hij eerst: „ik was inbreker, geen moorde naar." Later geeft hij toch toe, vindt iemand, maar deze verdwijnt met een voorschot. 0 Verantwoordelijk Johnny voelt zich verantwoordelijk voor de mislukking. H. stelde toen voor dat ik het zelf zou doen. Maar ik was net bezig met een kraak die me op andere wijze uit de geldzorgen kon helpen. Door toedoen van H. mislukte dat." Tenslotte geeft Johnny toe. Als hij hoort dat de moord in bed moet ge beuren protesteert hij nog één keer: „Ik vond het verschrikkelijk dat de vrouw er op die manier ook bij werd gelapt." V.d. V. drukt de rechter op z'n hart dat de vrouw helemaal in de macht van H. was. „Hij had een geweldig contact met vrouwen, het was verba zingwekkend hoe gauw hij ze haakte. Ikzelf ben door alle gevangenisjaren anders, nogal gesloten geworden. Ik had zo'n medelijden met haar en de kinderen. Nu ik waarschijnlijk voor het laatst voor een openbare rechts sitting sta. wil ik zeggen dat ze volkomen de waarheid heeft gesproken." De presi dent: „U praat dus niet voor uzelf maar voor mevrouw Mazzilli?" Verdachte! „Ik vraag voor haar uiterste clementie." 0 Occulte zaken De verdediger van v.d. V. vraagt zich af of de moorddaad erger wordt door betaling. Het geld zou voor ver dachte vooral een verlossing uit de eeuwige cirkel inbraak-gevangenis inbraak hebben betekend. Hij wijst op de goede opleiding van verdachte, z'n ongelukkige Jeugd in een wees huis. Later wordt Johnny niet geac cepteerd door z'n stiefmoeder. „Ver dachte heeft aan de rand van onze maatschappij z'n normbesef moeten vinden, hij was een uitgestotene." „Oog om oog. tand om tand" noemt mr. Breemer de eis tor. levenslang van officier Habermehl. Levenslang is noch uit 't oogpunt van preventie, noch uit 't oogpunt van vergelding noodzakelijk. „Werkelijk levenslang is 'n onmenselijke straf. Een sprank je hoop op vrijheid moet er ook voor v.d. V. blijven." 0 Weinig geestdrift De onverwachte verklaring van v.d. V. heeft weinig geeestdrifi bij de raadsman van Ruud H. gewekt. Mr. H. P. C. Reinhold: „ook al zegt ver dachte voor mevrouw Mazzilli te pleiten, hij ontlast daarmee ook wel bewust z'n eigen positie." Is Ruud H. nu werkelijk de make laar in moord, zoals de andere ver dachten hem afschilderen?" Of is hij in een situatie geraakt waaruit H. zich niet meer kon bevrijden," vraagt z'n raadsman retorisch. Het laatste is volgens hem het geval. Twee men sen, H. en de echtgenote Mazzilli ont moeten elkaar toevallig, „twee men sen die op elkaar passen als de sleu tel en het slot." Hij heeft enige belangstelling voor occulte zaken, zij heeft over hetzelfde onderwerp 22 boeken in de kast. „Wie nam nu het initiatief tot de moord, was de rol van de vrouw zo lijde lijk?" 0 Bedenkingen Volgens de raadsman niet: „Ook de vrouw probeert iH. meer in de schoe nen te schuiven dan hij gedaan heeft." Vijftien jaar gevangenisstraf (de eis) acht de raadsman teveel. „Dan gooien we hem voor de haaien. Hij zal nooit meer contact met z'n gezin krijgen. Hij wordt dan zelf een haai." Los van de strafmaat heeft mr. Reinold andere bedenkingen. Het is principieel onjuist dat één psychiater zowel een rapport opstelde over Ruud H. en de weduwe Mazzilli. Hij vraagt daarom een nieuw rapport. De president tot H: „Dat duurt dan wel vier maanden langer, hebt u dat ervoor over?" H. met gesmoorde stem: „Ik wil niets liever. Ik ben wel schuldig maar niet zo. Alles wordt hier omgedraaid. V. heeft me dinsdag na de eerste zit ting gedreigd dat hij me vandaag te pakken zou nemén omdat ik alles verraden zou hebben." 0 Boodschappenjongen" Het pleidooi van mr. 'J. Koevoet, raadsman voor mevrouw Mazzilli-W. wijst opnieuw H. aan als stuwende kracht in het hele drama. „Er is geen enkel bewijs dat de vrouw H. heeft overgehaald om een moordenaar voor haar man te zoeken. Toen ze H. de huissleutel gaf om de moordenaar 's nachts toe te laten was dat alleen een middel om de moord uit te voeren, het was geen uitlokking maar een medeplichtigheid aan moord." Volgens mr. Koevoet speelde Ruud een zelfstandige rol en was niet haar „boodschappenjongen" of de over brenger van het plan haar echtgenoot te vermoorden. „Dit angstige depres sieve wezentje" liet zich door H. ma nipuleren in een richting die gunstig was voor hém." 0 Geslotenheid Mr. Koevoet schildert z'n cliënte als een uiterst gevoelig meisje, onrijp en passief. In haar jeugd raakt ze emotioneel gestoord, er ontstaat een complex van onzekerheid, angst, ver dringing. „Zo ontstaat een gesloten heid die in een Gronings midden standsgezin geheel niet asl abnormaal werd gezien," aldus de raadsman. „Door deze ziekelijke afwijking kan ze op de avond van de moord in bed „De kleine waarheid" lezen. Dat is geen kilheid, geen ongevoeligheid maar een teken van het syndroom." Volgens de raadsman bagatelliseert de officier van justitie de uitkomst van het psychiatrisch onderzoek dat haar verminderd toerekeningsvatbaar verklaart. „Hoe kan de officier nu vragen dat iemand die het gebeuren alleen aan zich voorbij ziet gaan, in grijpt in dit gebeuren. 0 Kinderen Hij rekent haar aan dat ze zich heeft laten manipuleren. Dat zou juist zijn als ze volledig toereke ningsvatbaar zou zijn geweest. Dat was ze niet." Hij vraagt ook in 't belang van haar kinderen een korte vrijheidsstraf. Een snikkende mevrouw Mazzilli fluistert nog tegen de president dat ze het zo verschrikkelijk voor haar kinderen vindt. „Zij zijn het slachtof fer van alles." Uitspraak 28 oktober.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 7