Nikita Chroestsjow legde de grondslagen-
voor nieuw tijdperk in Rusland
Fins plan erkenning DDR
dilemma voor Bonn
VS: China kan plaats-
van Taiwan innemen]
i
Vi
Schiphol stop
belt luchthaven
bijna de mist in
Vrouwen kunnen
nu lid worden
van YMCA
Twee
vrouwen
als
deskundigen op
bisschoppensynode
Ontsnapte gevangene
aangehouden
Premier Gaudhi
naar Moskou
Geheimzinnig
bankroof
MAANDAG i3 SEPTEMBER 197;
Door HUIB HENDRIKSE
Leonid Breznjew was de belangrijkste feestredenaar, toen Nikita Sergejewitsj Chroes
tsjow op 17 april 1964 zijn zeventigste verjaardag vierde. Hij had tot taak de jarige leider
een hoge onderscheiding op te spelden en sprak daarbij de woorden:
„Beste Nikita Sergejewitsj! Ik kan mijn blijdschap en ontroering in verband met de opdracht
u de verdiende onderscheiding uit te reiken niet verbergen. Met deze onderscheiding markeren
de partij, de regering en heel het volk uw grote verdiensten voor de versterking van de macht
van ons vaderland, de opbouw van het communisme, in de strijd voor de vrede en het geluk der
mensen. Heel uw heldhaftig leven van strijder en communist is aan deze edele doeleinden ge
wijd."
In de gelukwens van het centrale comité van de
partij werd Chroestsjow geprezen als een uitzonder
lijk leider, die algemeen bemind werd: „Uw activiteit
tot heil van ons vaderland en van de gehele progres
sieve mensheid heeft de diepe erkentelijkheid, de
hoogachting en de liefde van het Sowjet-volk en van
de werkers in de gehele wereld verworven". De hoop
werd uitgesproken dat men nog „vele jaren" van zijn
leiderschap zou mogen profteren.
Zes maanden later, op 16 oktober 1964, kreeg de
verbijsterde bevolking van de Sowjet-Unie te horen
dat N. S. Chroestsjow „in verband met zijn gevorder
de leeftijd en de verslechtering van zijn gezondheids
toestand" was afgetreden als eerste secretaris van de
communistische partij 'en als minister-president. De
dag daarop viel de Prawda voor het eerst de politiek
van Chroestsjow aan, zonder evenwel zijn naam te
noemen. Het dagelijks orgaan van de communistische
partij verweet de verstoten leider ondermeer „wilde
plannenmakerij", „overhaaste, los van de werkelijk
heid staande besluiten en handelingen", „pralerij en
holle rhetoriek". Er volgden meer van dit soort aan
vallen maar de openlijke verguizing van Chroestsjow
duurde niet lang. Het streven van zijn opvolgers
het kleurloze driemanschap Breznjew, Kosygin, Pod-
gomy was er op gericht hem zo snel mogelijk te
reduceren tot een volkomen onbeduidende figuur,
aan wie geen woord meer moest worden vuil ge
maakt. Terwijl Stalin in een voorzichtig tempo steeds
meer werd gerehabiliteerd, werd de naam van
Chroestsjow bijna geheel weggesponsd uit de ge
schiedenis van de Sowjet-Unie.
Het moet deze ijdele man, die zo'n geweldige gel
dingsdrang had, gedurende de laatste jaren van zijn
leven wel uitermate gegriefd hebben dat hij behan
deld werd als. een functionaris, die nog minder dan
een bijrol heeft gespeeld. De zwijgzaamheid van het
Kremlin rondom zijn dood en de begrafenis, die hij
krijgt, tonen aan dat de huidige leiders van de
Sowjet-Unie het noodzakelijk achten dit beleid ten
aanzien van Chroestsjow voort te zetten. Als de derde
markante leider, die de Sowjet-Unie heeft gehad, zou
hij er recht op hebben met officiële eer begraven te
worden achter het mausoleum van Lenin, in de
smalle strook grond voor de bakstenen muur van het
Kremlin, die aèn het Rode Plein grenst. Stalin ligt
daar ook begraven en Breznjew heeft een flink
borstbeeld op zijn graf laten plaatsen.
Hoe zeer hij ook nog na zijn dood vernederd wordt,
de tijd zal nog wel eens aanbreken dat men ook in
de Sowjet-Unie zal toegeven dat Chroestsjow een uit
zonderlijk leider is geweest. „De fundamentele, meest
bestendige karaktertrek van de geschiedenis van
Rusland is zijn vertraagde ontwikkeling met de daar
uit voortspruitende economische achterlijkheid, pri
mitieve maatschappijvormen en laag cultuurniveau",
zo heeft de Russische revolutionair Trotski opge
merkt. In de Russische geschiedenis zijn er telkens
weer hervormers naar voren gekomen, die getracht
hebben door een revolutie van bovenaf de gevolgen
van deze vertraagde ontwikkeling op te heffen. Het
lijkt mij niet overdreven om Chroestsjow de laatste
grote modemisator te noemen, die Rusland gekend
heeft.
Hoewel hij met uitspraken als: „In de politiek kan
men geen subjectivist zijn, kan men niet handelen
naar de regel: wat ik wil, dat krijg ik ook wel voor
elkaar" duidelijk toonde een nuchtere kijk te hebben
op zijn machtspositie, vergat hij deze wijsheid op
vallend vaak. Hij heeft zich inderdaad in zeer sterke
mate bezondigd aan „wilde plannenmakerij", zoals
de Prawda direct na zijn val opmerkte. Hij had de
neiging om op roekeloze wijze allerlei reorganisaties
door te voeren, die op hun beurt weer nieuwe her
vormingen noodzakelijk maakten. Hoewel hij door
zijn al te onstuimige drang naar veranderingen zich
zelf tenslotte te gronde heeft gericht, is hij in zijn
belangrijkste opzet goeddeels geslaagd. Chroestsjow
heeft de Sowjet-Unie getransformeerd van een door
en door verzwakt en verziekt land, waar het leven
onder de heerschappij van Stalin in allé opzichten
verstard was, tot een supermogenheid met een onge
kende macht, een grote mate van zelfvertrouwen en
de allures van een vitale welvaartsstaat. Zijn op
volgers hebben het proces van modernisering op al
lerlei gebieden afgeremd, maar kunnen het zich niet
veroorloven het geheel tot staan te brengen. Chroest
sjow leidde de Sowjet-Unie naar een nieuwe fase in
haar ontwikkeling, die zijn eigen eisen blijft stellen.
Zijn invloed doet zich dan ook nog voortdurend gel
den.
Nikita Sergejewitsj Chroestsjow was buiten de
Sowjet-Unie vrijwel geheel onbekend, toen hij in
1953, na de dood van Stalin, belast werd met de lei
ding van de communistische partij. Hij was op 17
april 1894 geboren in Kalinowka, een dorpje in de
Russische provincie Koersk. Hij was van zeer arme
afkomst, waar hij later uitermate trots op was. Zelf
heeft hij over zijn afkomst verteld: „Mijn grootvader
was een ongeletterde lijfeigene boer. Hij was het
eigendom van een grootgrondbezitter en kon worden
verkocht of zelfs, zoals vaak gebeurde, tegen een hond
worden geruild. Mijn vader was een mijnwerker en
ik heb zelf ook in de mijn gewerkt als bankwerker".
Hoewel hij al 23 jaar was, toen Lenin in november
1917 de macht in Rusland veroverde, was Chroests
jow destijds nog geen bolsjewiek. Opmerkelijk was
dat niet, want de bolsjewiki vormden maar een kleine
partij, die niet in staat werd geacht het chaotische
en arme Rusland te gaan regeren. Op zijn vroegst
sloot hij zich pas zes maanden na de Oktoberrevo
lutie bij de partij van Lenin aan, al is Chroestsjow
het later zelf gaan voorstellen alsof hij een rode revo
lutionair van het eerste uur was. Als de sluwe Russi
sche boer, die hij in alle opzichten, was, had hij eerst
echter wijselijk de kat uit de boom gekeken. Hoe
onbesuisd hij ook vaak te werk is gegaan, in de strijd
om hogere posities te verwerven toonde hij zich een
gevaarlijk tacticus en vergiste hij zich nooit ernstig.
Anders zou hij Stalin ook niet overleefd hebben en
zou hij tenslotte niet de hoogste macht in de Sowjet-
Unie hebben veroverd.
Chroestsjow was volkomen een produkt van het
stalinisme, maar het bijzondere van hem was dat hij
zijn eigen persoonlijkheid wist te bewaren. Hij begon
zijn politieke carrière als een onbeduidende partij
functionaris in het Donbekken. Hij heeft daarna alles
gedaan wat Stalin van hem eiste en dat was niet
weinig en is dikwijls met een onvoorstelbare
wreedheid opgetreden. Toch werd hij geen kleurloze
partijbureaucraat, die afgesneden van de bevolking
leefde. Hij heeft herhaaldelijk getoond goed te besef
fen wat er onder de gewone inwoners van de Sowjet-
Unie leefde. Hij bleef ook hun taal spreken en kon er
als leider van de Sowjet-Unie over opscheppen dat
hij een moeilijke term niet goed kon uitspreken. Als
functionaris van Stalin hield hij er bovendien zeer
eigen denkbeelden op na, maar wist daar zo nodig
over te zwijgen, hoe praatlustig hij ook was.
Toen Stalin op 5 maart 1953 stierf, maakte
Chroestsjow reeds lange tijd deel uit van de hoogste
partijleiding. Hij leek echter wel allerminst de aan
gewezen figuur om de Sowjet-Unie te gaan moderni
seren, de noodzaak waarvan door een belangrijk deel
door de Sowjet-elite werd ingezien. Als partijleider
stond Chroestsjow aanvankelijk volkomen aan de
kant van de meest conservatieve stalinistische krach
ten. Hij hamerde er op dat de zware industrie de
meeste aandacht moest blijven krijgen, terwijl de
premier geworden Georgi Malenkow het accent legde
op de snelle ontwikkeling van de produktie van con
sumptiegoederen. Chroestsjow moet terdege beseft
hebben dat Malenkow gelijk had, maar zijn tijd wat
al te ver vooruit was. Nadat hij actief had meege
werkt om Malenkow de politieke wildernis in te
sturen, nam hij zijn belangrijkste ideeën over.
Chroestsjow is wel de vader van het goulash-commu-
nisme genoemd. Zelf heeft hij daarover gezegd: „Als
we de mensen niets beters zouden beloven dan alleen
maar revolutie, dan zouden ze zich het hoofd krab
ben en zeggen: is het niet beter om goede goulash
te hebben?"
Zijn pogingen om de Sowjet-Unie te hervormen tot
een moderne, welvarende industriestaat, die op z'n
minst een gelijkwaardige partner van de Verenigde
Staten zou kunnen zijn, kregen op dramatische wijze
gestalte op het 20ste congres van de communistische
partij, dat in februari 1956 te Moskou werd gehou
den. In een lange, heftige rede viel hij de politiek
van Stalin aan. Daarmee beroofde hij de Sowjet-
Unie van haar vreselijke afgod want dat was
Stalin nog steeds en zette hij de revolutie van bo
venaf in werking, die hij noodzakelijk achtte om
Rusland machtiger en welvarender te maken. „Ame
rika inhalen en voorbij streven" was een van de
meest geliefde leuzen van Chroestsjow.
De destalinisatie, zoals Chroestsjow die wenste, was
een zeer beperkte revolutie en had in de eerste
plaats tot doel het leven in de Sowjet-Unie te nor
maliseren. De mensen moesten weer op een gewone
wijze hun werk kunnen doen, zonder angst opgepakt
te worden, en ze moesten er merkbaar beter van
worden. Op allerlei manieren probeerde Chroestsjow
Rusland weer in beweging te brengen, maar het
moest zich wel zo bewegen als hij uitstippelde. Tel
kens weer moest hij op bepaalde maatregelen terug
komen of harde dwangmethoden toepassen om het
moderniseringsproces onder controle te houden. Het
is hem nooit helemaal gelukt, want de destalinisatie
kreeg haar eigen dynamiek.
Ook op het gebied van de buitenlandse politiek
begon Chroestsjow de toestand zoveel mogelijk te
normaliseren. Rusland moest niet langer de grote
boeman van het Westen zijn, zo vond hij. Chroests
jow brak met de klassieke stelling van het marxis-
me-lenimsme dat oorlogen onvermijdelijk zijn zolang
als het imperialisme nog bestaat. Tot grote opluchting
van de Russische bevolking kwam hij beweren dat
het voorkomen van oorlogen beslist wel mogelijk
was en door de aanwezigheid van kernwapens ook
noodzakelijk was. De macht van de socialistische
landen, zo leerde Chroestsjow, was zo geweldig toe
genomen dat men thans in staat was de imperialisten
te doen afzien van eventuele oorlogsavonturen. Ame
rika, de oorlogszuchtige aanvoerder van het impe
rialisme, zou door de Sowjet-Unie, het vredelievende
bolwerk van het socialisme, gedwongen worden de
politiek van vreedzame coëxistentie te aanvaarden.
Ondertussen moesten Rusland en de andere socialis
tische landen een gigantisch industrieel apparaat op
Chroestsjow samen met president Kennedy.
bouwen, zodat hun toenemende welvaart de arbeiders
in de kapitalistische landen zou aansporen het kapi
talisme de doodsteek te geven. Hoewel Chroestsjow
luidkeels verkondigde zichzelf als „een doodgraver
van het5 kapitalisme" te beschouwen, liet hij wijselijk
in het midden wat de Sowjet-Unie zou doen indien
er in een westers land een communistische revolutie
zou uitbreken. Vermoedelijk was zijn plan in zo'n
geval niets te doen.
De politiek van vreedzame coëxistentie, zoals
Chroestsjow die met zoveel verve bepleitte, ging er
van uit dat „er zelfs onder de meest verwoede vij
anden van het communisme mensen met een gezonde
geest zijn", zoals hij zei. „Alleen krankzinnigen en
maniakken kunnen thans tot een nieuwe wereld
oorlog oproepen". Om conflicten, die tot oorlog zou
den kunnen leiden, zoveel mogelijk te voorkomen,
moest de Sowjet-Unie proberen in de eerste plaats
tot redelijke betrekkingen met Amerika te komen.
Deze opvatting bracht hem in 'n hevig conflict met
China, dat zich door de Verenigde Staten bedreigd
voelde en de vrees had dat Rusland en Amerika
samen de lakens wilde gaan uitdelen in de wereld.
Het verzet tegen, zijn politiek noemde Chroestsjow
oorlogshitserij en hij begon Mao Tsetoeng er tenslotte
van te beschuldigen dat die de hele wereld in vlam
wilde zetten. Dat Chroestsjow de vreedzame coëxis
tentie overigens niet opvatte als een star beginsel
als een rustig naast elkaar bestaan heeft hij voor
al door het verschepen van raketten naar Cuba over
duidelijk bewezen. Hij wilde de macht van Amerika
zoveel mogelijk terugdringen, echter zonder het risico
van een oorlog te lopen.
Als zovele modernisators had Chroestsjow
willen doen dan waartoe hij werkelijk in staat
Hij had met Napoleon en Lenin de nogal roeki
instelling gemeen dat hij uitging van de stel
„On s'engage et puison voit" door Lenin
taald met de woorden: „Eerst stort men zich i
strijd en dan zal men wel verder zien". Hij i
vaak constateren dat het hopeloos mis ging zod
gedwongen werd een wispelturig zig-zag bele
voeren. Hij wilde de Sowjet-Unie moderniseren
der echter de wezenlijke kenmerken van het sta
tische systeem aan te tasten. Hij wilde meer
maar ook meer en, betere kanonnen. Hij wilde
lijke betrekkingen met Amerika en de andere
terse landen, maar tegelijk de invoed van de S
Unie ten koste van het Westen vergroten. Htj
het socialistische kamp uit de Stalin-tijd hervtm.
tot een socialistisch gemenebest de andere 4 I
listische staten zouden zich ontwikkelen tot intftuu
maar normale bondgenoten van Rusland. Hij W au
echter met een meedogenloze felheid op alsruu
socialistisch land probeerde zich als een volw.'
bondgenoot te gedragen. Moskou was dan wel uu
meer het leidende centrum, maar het moest w<
hoorzaamd worden. uu
Er is ontzettend veel slechts te zeggen over uu
Russische leider, die in de taal van het gewoni uui
zijn politiek op zo'n opmerkelijke en vaak ge
wijze kon verduidelijken. Maar het blijft de
verdienste van Chroestsjow dat hij de grond UU1
heeft gelegd voor een nieuw tijdperk in de S<
Unie, al kan het nog lang duren voor dat dit v? UU1
lijk aanbreekt.
uui
yoep
SCHIPHOL Bewoners uit Haar
lem en omgeving, die contacten heb
ben met de actiegroep „Schiphol
stop", zijn zaterdag, tot daden over
gegaan. Met veelvuldige en nietszeg
gende telefoontjes proberen zij net
telefoonverkeer van de luchthaven
lam te leggen.
De telefonades begonnen omstreeks
half negen zaterdagmorgen. Van de
kant van de luchthaven werd gezegd,
dat tussen tien. uur en ongeveer half
elf, alle lijnen van de luchthaven be
zet waren en er inderdaad van over
last sprake was. Met volgens de
woordvoerder van de luchthaven
„domme vragen" als „Hoe laat is het"
en „Wat voor weer krijgen we" pro
beren ze het telefoonverkeer van se
rieuze reizigers onmogelijk te maken.
De telefoonnummers van de KLM
op Schiphol worden niet gedraaid.
Het is de actiegroep alleen begonnen
om de luchthaven.
Het is de leden van de actiegroep
niet gelukt, om de luchthaven hele
maal onbereikbaar te maken. Volgens
een zegsman was het, behoudens tus
sen tien uur en half elf, voor iedereen
mogelijk verbinding te krijgen, zij
het soms na vele malen proberen
MANCHESTER (AP) - De Yourg
Men's Christian Association (YMCA)
heeft na 127 jaar besloten vrouwen
tot het lidmaatschap toe te laten.
Een voorstel om alcoholische dran
ken in de hostels en recreatiecentra
van de vereniging te verkopen werd
echter verworpen.
De besluiten werden genomen op
een vergadering van 500 gedelegeer
den, die de 100.000 Britse YMCA-le-
den vertegenwoordigden. Het hoofd
doel van de vergadering was de ont
wikkeling van een methode om de
beweging nieuw leven in te blazen
Zij die bezwaren hadden tegen de
toelating van vrouwen voerden aan
dat de YMCA-centra geen facilteiten
voor vrouwen bezaten.
Een der leden stond toen op en
verklaarde dat dan onmiddellijk een
begin diende te worden gemaakt met
de bouw van damestoiletten. Daarna
werd het voorstel met een grote
meerderheid aangenomen.
BONN, HELSINKI (Reuter, UPI, DPA, AP) Dc Westduitse
regering had geen onmiddellijke reactie op het Finse aanbod tegelij
kertijd met de Bondsrepubliek Duitsland en de Duitse Democrati
sche Republiek diplomatieke betrekkingen aan te knopen.
Tot op heden heeft Finland alleen
handelsbetrekkingen met de beide
Duitse staten. De neutraliteitspolitiek
van de Finnen heeft aanknopen
van diplomatieke betrekkingen tot
dusver onmogelijk gemaakt. Ver
wacht wordt dat Bonn begrip zal to
nen voor het Finse aanbod.
In het verleden heeft het echter be
zwaar gemaakt tegen het onderhou
den van relaties met landen, die ook
banden met de DDR aanknoopten. De
Westduitse regering wil eerst de za
ken tussen de beide Duitse staten on
derling geregeld zien.
In een rede voor radio en televisie
heeft de Finse president Urho Kekko
nen gezegd dat het aanbod van zijn
land bedoeld is om een nieuwe poli
tieke opening in de Europese verhou
dingen mogelijk te maken. Er is geen
sprake van een wijziging in de Finse
buitenlandse politiek.
Een regeling met de Duitse staten
moet vergezeld gaan van een akkoord
over de Finse neutraliteitspolitiek.
Ook moet er een verbod in worden
opgenomen van het gebruik van ge
weld of het dreigen er mee tussen de
drie staten.
Politieke kringen in Bonn menen
dat het Finse aanbod het overleg tus
sen de beide Duitse staten over uit
voering van het Berlijn-akkoord van
DEN HAAG In de Haarlemmer
meer is de Hagenaar L. D. aangehou
den die op 4 september ontsnapte uit
het Haagse huis van bewaring, waar
hij zat omdat hij er eind juli zou
hebben ingebroken. Hij wordt er van
verdacht, bij die gelegenheid achtdui
zend gulden te hebben meegenomen.
Bij zijn uitbraak was hij in gezel
schap van vier anderen, onder wie
zijn oudere broer D., die nog steeds
voortvluchtig zijn.
de Grote Vier kan verstoren. In Oost-
Berlijn is het denkbeeld enthousiast
ontvangen. Mede met het oog hierop
is men geneigd aan te nemen, dat het
Finse initiatief is ingegeven door de
Sowjet-Unie.
Finland wenst voorts nog een juri
dische regeling voor vergoeding van
de schade, die de Duitse troepen in de
tweede wereldoorlog hebben aange
richt.
Intussen heeft de Westduitse mi
nister van buitenlandse zaken, Walter
Scheel, op een vergadering van de
FDP in Beieren de DDR gewaar
schuwd, bij de onderhandelingen over
het Berlijn-akkoord niet terug te ke
ren tot de tactiek van de koude oor
log.
Kanselier Willy Brandt, die don
derdag met een militair vliegtuig
naar de Sowjet-unie vertrekt, zal
vrijdag tweemaal een ontmoeting met
partijleider Leonid Breznjew hebben,
het is mogelijk, dat zaterdag nog een
derde gesprek volgt.
In Wervik (België) onthulden de
zoon van Jan Boruans, broer van de
schrijver (rechts), en een dochter
van burgemeester Meerschran een
monument ter nagedachtenis van
prins Willem George Frederïk. Deze
prins was de jongste zoon van stad
houder Willem V. Hij vocht hier in
1793 tegen de Fransen. De Heem-
steedse archivaris Jan Bomans heejt
zich bijzonder ingespannen voor de
totstandkoming van het monument.
ROME (KNP) Paus Paulus heeft
bekend gemaakt, dat hij enkele leken
heeft benoemd tot experts bij de be
handeling van de rechtvaardigheid in
de wereld, door de aanstaande bis
schoppensynode. Onder die leken, al
dus de paus, bevinden zich twee da-
Het is tot dusver niet bekend wie
tot deskundigen zijh benoemd. Oud-
minister Klompé, lid van de pauselij
ke commissie Justitia et Pax, die
woensdag naar Rome vertrekt voor de
vergadering van de commissie, had
van de benoeming van lekendeskun-
dipen voor de synode nog niets ver
nomen. In deze commissie hebben
drie vrouwen zitting: een religieuze,
juffrouw Klompé en de Amerikaanse
hoogleraar Barbara Ward van Co-
luinbia-universiteit. Overigens is de
paus niet gehouden, per se deskundi
gen uit zijn commissie Justitia et pax
a.vn te trekken.
WASHINGTON (Reuter, UPI) George Bush, de leider vaJ
Amerikaanse delegatie bij de Verenigde Naties, heeft verklaard
het mogelijk en zelfs waarschijnlijk is, dat de .Volksrepubliek C
de zetel van Taiwan in de Veiligheidsraad gaat innemen.
Bush zei dit in een interview met
het Amerikaanse weekblad US News
World Report. Vrijdag al had Bush
in Philadelphia in bedekte termen te
kennen gegeven, dat Amerika ernstig
denkt aan de mogelijkheid dat de
Volksrepubliek China Taiwan als
permanent lid van de Veiligheidsraad
gaat vervangen.
Taiwan (NationalistischChina)
moet echter lid blijven van de VN,
aldus Bush. De diplomaat zei dat de
Amerikaanse houding geen politiek
inhoudt van het scheppen van twee
China's, zoals Peking beweert, maar
louter „een constatering van twee be
staande realiteiten" is.
Amerikaanse diplomaten bij de VN
hebben steun gezocht voor twee reso
luties met betrekking tot China. De
eerste resolutie stelt voor de Volksre
publiek toe te laten tot de VN, maar
zegt niets over de zetel in de Veilig
heidsraad.
De tweede resolutie heeft ten doel
de uitstoting van Taiwan uit de VN
tot „een belangrijke kwestie" te ma-
NEW DELHI (Reuter) De pre
mier van India, mevrouw Indira
Gandhi, zal van 27 tot 29 september
een officieel bezoek aan de Sowjet-
Unie brengen.
Op 9 augustus heeft India met de
Sowjet-Unie een vriendschapsverdrag
gesloten. Volgens diplomatieke waar
nemers bevat het verdrag enkele on
duidelijk geformuleerde artikelen.
Mevrouw Gandhi zal waarschijnlijk
willen weten hoe het verdrag precies
geïnterpreteerd wordt door de leiders
van de Sowjet-Unie. Ongetwijfeld zal
zij ook de toestand in Oost-Pakistan
en de aanhoudende stroom vluchte
lingen ter sprake brengen.
In de periode van 29 oktober tot 10
november zal premier Gandhi bezoe
ken brengen aan Engeland, Amerika,
Frankrijk en West-Duitsland.
■u uur
uur
uur
ken, zodat daarvoor twee-derde
de stemmen nodig is. Tot no|
hebben slechts twee kleine La
Amerikaanse landen de tweede
lutie willen steunen.
De Japanse minister van bi
landse ^ken, Takao Fukuda, hei
Washington verklaard het Ai
kaanse plan om twee China's t
VN toe te laten niet te steunen.
Van een «nzer verslaggevers
DONGEN De 27-jarige
W. Brouwer van het bijkantoo lvem
de Boerenleenbank in Dongen e"^
zondagmiddag bijna drie uur op tt, i«
ten gezeten in een kast acht He
kluis in het bankgebouw. Hij eö: 1
daar om tien voor twaalf opge ka.,
door een met een pistool gewa dhoii;
indringer, die met ongeveer 21
gulden verdween.
de Oc
<S>
idovei
Liter
Ivers
V-Voc
De politie zei gisteren nog
aanwijzingen te hebben over
rover wel zou kunnen zijn.
De kassier werd gevonden do< Plant»
vrouw, die ongerust was gew
door het lange wegblijven vac versui
man. Deze had volgens zijn zeg!
zondag om twaalf uur een
gemaakt met een cliënt om eenfst
theek af te sluiten. Hij zou de
in het bankgebouw ontvangen
de kassier in het kantoor kwaï
hij opgewacht zijn door de gefl
de onbekende.
De politie wist gisteren nofba"
hoe deze man in het gebouw "l
kunnen komen. Ook wist de
niet wie de man was waarrt
kassier een afspraak had over
potheek, of deze man misschif gram
met de overval te maken kan 1
en of deze man het niet bijl
heeft gevonden dat de kassieiw
zoals afgesproken, op hem wach
Bovendien kon de politie ni
gen of het in Dongen normaf,lefl
bruik is op zondagmiddag afsi
met de bank over hypotheken
ken. Kassier Brouwer, die ani
jaar bij de Boerenleenbank wfi
door het gebeuren overstuur.
Nws.
afiUu
Mind,
repei
alpha
vord
ap.
wziek
deling
Urnaal
Midn:
orkesi
Antoi
