Het treurige brume
rariteitenkabinet
k
Naar ander kampeerbelei,
in groen landschap
OPGESPOORD GEVAARLIJK SPEELGOED
Alleen provincie kan
Berken wonde helpen
Klik-klak-ballen:
waanzinnig speelgoel
Luchtkartering
ITC van Delft
Leeuwenhorst
blijft nog
congrescentrum
GEMEENTERAADSLID VAN WIJK: naar Enschede
Miljoenenschade
door hagel in
de fruitteelt
Scherp toezicht
op ontgifting
van Rijnwater
Kneuzingen gevolg van nieuw „spell
Wegwerkt
dodelijk I
geschept I
Mr. Engelsman: Vier of vijf provincies
6
DINSDAG 17 AUGUSTUS!
DEN HAAG Wie kijkt er nog van op. Van vernuftig aange
dreven hondjes, die blaffend en kwispelstaartend de pluchen
achterpoot verheffen. Of van poppen die in hun voorgeborgte een
mechanische woordenschat verborgen houden die doet denken
aan een grammofoonplatencursus Nederlandse taal voor begin-
n§is. Niemand toch zeker. Het is toch algemeen bekend dat de
internationale speelgoedfabrikantenwereld met niet aflatende
energie en met verbluffende vindingrijkheid speels de nieuwste
6peelgoedsnufjes aan de jeugdige volke etaleert. Allemaal met de
nobelste bedoeling om de mens althans in zijn eerste levensjaren
een plezante blik op het nog lange leven te gunnen.
Toch hebben de speelgoedfa
brikanten in hun constante ver
nieuwingsdrift heuse bokken ge
schoten, die voor een deel staan
opgeslagen in het treurige brui
ne rariteitenkabinet van de
Haagse Keuringsdienst van Wa
ren. Want deze dienst aan de
Prinsegracht 50 beperkt haar kri
tische activiteiten niet alleen tot
eet- en drinkwaren. Het gaat de
dienst om de volksgezondheid,
maar dan wel in breder verband
Dr. Th. Brouwer, directeur van d#
Keuringsdienst van Waren in Den
Haag met gevaarlijk speelgoed, dat
zijn dienst opspoorde.
dan alleen maar hantering van
het aroma-, jus- en soepbesluit
of het jam- en limonadebesluit."
Speelgoed kan ook een gevaar in
houden voor de volksgezondheid,
evenals cosmetica en was- en
reinigingsmiddelen. Ook deze
waren, de zogenaamde aangewe
zen waren, worden daarom door
ons steekproefsgewijs, gecontro
leerd", vertelt dr. Th. Brouwer,
directeur van de Keuringsdienst
van Waren.
GEEN FARCE
Een blik in het rariteitenkabinet,
vergezeld van deskundig commentaar
van dr. Brouwer, maakt al snel dui
delijk dat die controle geen farce is.
Af en toe bekruipt je zelfs het angsti
ge gevoel dat de speelgoedfabrikanten
op ludieke wijze geprobeerd hebben
hun klandizie naar het leven te staan.
Maar omdat dat ongeveer gelijk staat
aan het slachten van de kip met de
gouden eieren zal dat ongetwijfeld
niet hun opzet geweest zijn.
Een onveilig stuk speelgoed is bij
voorbeeld de „dondersteen". Van iets
met zo'n benaming kan je tenslotte
ook niets anders verwachten. Maar
de bedoeling op zich was leuk. Ter
wijl de verzamelde familie en kennis
sen tomatensoep zit te lepelen kon
kleine Pietje zo'n „dondersteen" ter
aarde werpen die dan daverend ex
plodeerde. Zo iets kon leuke gevolgen
hebben, maar In leder geval minder
leuke voor Pietje. Die kreeg onge
twijfeld op zijn „donder" en als hij de
steen niet gooide dan bestond er al
tijd een redelijke kans dat hij dat
ding in zijn mond stopte.
„Maar op die „dondersteen" is een
laag gistige witte fosfor aangebracht;
die stenen konden dus uitermate ge
vaarlijk zijn voor de kinderen", aldus
dr. Brouwer.
Even gevaarlijk blijken die zo
schattige opgezette eendekuikentjes
te zijn, die zoon- of dochterlief zo fijn
kan knuffelen. „Die dingen zijn be
streken met rattekruid, omdat dat
zo'n goed conserveringsmiddel is".
SNELHEID 80 KM
Erg leuk, maar zeer gevaarlijk wa
ren ook de auto's die met kleine ra
ketten konden worden aangedreven.
„Die raketjes waren ongeveer als
zware rotjes die de auto een snelheid
van tachtig kilometer konden geven",
verklaart dr. Brouwer. Levensgevaar
lijk dus voor het kind die de auto
ging aandrijven, maar ook voor de
andere familieleden die konden ver
wachten dat er een projectiel met een
snelheid van tachtig kilometer op hun
af kwam. Om nog maar niet te spre
ken van de averij, die aan deuren,
behang of verf kon worden aange
bracht.
Een ander exemplaar is een for
nuis dat beneden en boven verhit
kan worden. „Als je de zaak beneden
aan stak dan werd het zo heet dat
het fornuis boven in de fik vloog", is
de, toelichting van de directeur bij
het zwartgeblakerde fornuisje dat hij
uit het kabinet haalt.
PLUCHEN HONDJE
De voorraad ln het rariteitenkabi
net is echAer nog niet uitgeput. Dr.
Brouwer Iaat nog krijtjes zien met
een hoog loodgehalte, een kinder-
strijkijzer van 220 volt dat zeer warm
kan worden, blokjes, droge brandstof
die door kinderen gemakkelijk als
snoepgoed worden gezion, een schom
mel met scherpe randen die langzaam
maar zeker het touw doorsnijden en
zovoorts" enzovoorts. Als laatste komt
er een pluchen hondje uit dat met
DDT gepregneerd is. „Dat hondje was
enerzijds bedoeld om vliegen en an
dere insecten te doden en anderzijds
als knuffeldiertje voor kinderen".
KLACHTEN
De voorraad in het kabinet is ont
staan door steekproeven van de Keu
ringsdienst van Waren, maar ook
naar aanleiding., van klachten. „Laat
de mensen als zij het idee hebben dat
er met een stuk speelgoed iets mis is.
vooral niet schromen om naar onze
dienst te stappen. Wij zullen de
klacht dan zeker onderzoeken."
Als de klacht gegrond blijkt te zijn
kunnen er van de kant van de dienst
verschillende maatregelen worden ge
troffen. „Er zijn diverse mogelijkhe
den. Wij kunnen een waarschuwing
geven, dat is de lichtste straf. Als het
erger is kunnen wij via de rechter
proces-verbaal laten opmaken. Maar
wanneer het helemaal te gek wordt
dan is zelfs sluiting van het bedrijf
mogelijk. En bovendien komt het wel
vof-r dat wij partijen goederen in be
slag nemen." -
MACHTELOOS
Toch is het optreden van de
Keuringsdienst van Waren ook
aan beperkingen gebonden.
Neem bijvoorbeeld dat kinder
strijkijzer van 220 Volt. Als wij
dat in een winkel op de speel
goedafdeling aantreffen kunnen
wij optreden. Maar als de win
kelier het dan van de speelgoed
afdeling weghaalt en het bijvoor
beeld op de afdeling reisartike
len neerzet als klein, gemakke
lijk mee te nemen strijkijzer
kunnen wij niet optreden. Dan
staan wij machteloos".
ROTTERDAM Het voorma
lige klein seminarie Leeuwen
horst in Noordwijkerhout zal
verder worden verbouwd en ver
beterd om als congrescentrum te
functioneren. Daarmee heeft het
zich in Nederland een unieke
plaats verworven: het bisdom
Rotterdam exploiteert dit con
grescentrum, dat het afgelopen
half jaar niet alleen voor het
pastoraal concilie is gebruikt
maar voor allerlei niet-kerkelij-
ke doeleinden, van een accoun-.
tantscongres tot een congres
over verkeersveiligheid toe.
De plannen om het complex een
fraaie combinatie van logies, congres-
en parkeerruimte aan de voet van de
dumen te verkopen zijn op proble
men gestuit. Nog in juni van dit jaar
werd bekend dat het bestuurscollege
van het bisdom Rotterdam de inter-
naats-gebouwen van de hand wilde
doen. Er zijn namelijk nog maar en
kele leerlingen die in intemaatsver-
band in het voormalig klein-semina-
rie zijn opgenomen.
Aangezien de exploitatie als con
grescentrum lonend bleek, wil men
nu verbeteringen aanbrengen aan de
kamer- en sanitaire accommodaties
om de congresgangers béter te kun
nen ontvangen en uiteraard ook de
verkoopwaarde te verhogen Telkens
als er ruimte uit het internaatsge
deelte vrij komen, zullen deze bij het
congrescentrum worden getrokken.
Met de verbouwing is reeds een be
gin gemaakt. Het is nog steeds de
bedoeling van het bisdom het com
plex te verkopen, maar intussen wil
men tot een sluitende exploitatie ko
men opdat het geen verliespost voor
het bisdom wordt.
BERKENWOUDE „Wat er
ook gaat gebeuren, het is vrijwel
uitgesloten, dat wij een stap te
rug zullen doen. Aan de hand
van de daarvoor door de gemeen
tewet voorgeschreven procedure
kunnen wij de beide wethouders
één voor één dwingen af te tre
den". Aan het woord is het ge
meenteraadslid G. S. W. van
Wijk (WD), die met zijn drie
mede-opposanten in de raad de
beide wethouders J. Schep (ar)
en J. Rehorst (WD) van hun
plaats wil hebben.
Een motie van wantrouwen is reeds
tegen de wethouders ingediend, doch
deze is door het college naast zich
neergelegd en nu ziet het er naar uit
dat het eerste slachtoffer van de op
posanten in de raadsvergadering van
september zal vallen. De heer Van
Wijk zal dan mede trachten te be
werkstelligen z'n eigen fractiegenoot
wethouder Rehorst als zodanig te
„wippen".
Als het zo ver komt. dat de wet
houders aftreden, dan slaat de heer
Van Wijk zichzelf daarvoor niet op
de borst. „Want in wezen is het niet
meer dan een tragedie. Wij stellen
twee wethouders aan de kaak over
het door hen gevoerde beleid en in
feite kunnen zij er niets aan doen, dat
de gemeentepolitiek in Berkenwou-
de zo moeizaam en met zoveel pro
blemen bedreven wordt. Wat wij in
onze gemeente missen is een ener
gieke en krachtige burgemeester.
Eén van mijn grootste bezwaren tegen
burgemeester Luteyn is, dat hij nau
welijks bereid is advies van zijn
raadsleden aan te nemen of met hen
overleg te plegen."
Hoe deze hele affaire zich verder
ook mag gaan ontwikkelen; één ding
wil de heer Van Wijk graag voorop
stellen: het gemeentebelang. „Laten
we vooral niet uit het oog verliezen,
dat wij er zijn om de belangen van
de burger te dienen. We moeten het
beleid van b. en w. niet gaan boy
cotten om het nemen van besluiten
en dus het uitvoeren van allerlei
noodzakelijke werken onmogelijk te
maken."
Dc heer Van Wijk vindt dat nie
mand daarmee is gediend. „Wat wij
kunnen doen is ervoor zorgen dat nie
mand zich kandidaat stelt om de va
cante wethouderszetel in te nemen.
Dan wordt dc gemeente natuurlijk
tijdelijk onbestuurbaar, maar als zo'n
situatie te lang zou gaan duren, dan
grijpt de provinciale overheid in. En
alleen van die kant kan op officiële
wijze misschien iets bereikt worden
bij de burgemeester. Ik vind het een
leemte in onze gemeentewet dat
raadsleden niets kunnen ondernemen
tegen een burgemeester."
Een andere oplossing is volgens de
heer Van Wijk dat slechts één van de
beide wethouders aftreedt en wordt
vervangen. „Dat is overigens iets
waar ik steeds voor heb gepleit: één
wethouder uit het autochtone deel
van de bevolking en één uit de
„nieuwkomers". Maar ook daar heeft
burgemeester Luteyn nooit iets voor
.gevoeld", besluit de heer Van Wijk,
die zegt over de hele zaak niet al te
pessimistisch te zijn.
DEN HAAG Het is niet uitgeslo
ten dat dit jaar in de Nederlandse
fruitteelt vier zes miljoen gulden
hagelschade is aangericht. De Onder
linge fruittelers hagelverzekerings-
maatschappij, waarbij de meeste Ne-
derlandse fruittelers zijn verzekerd,
leidt dit af uit het feit, dat ze al van
meer dan dertig procent der verze
kerden een schademelding heeft ont
vangen.
De definitieve schade kan echter
bij iedere betrokkene pas vlak voor
de oogst worden vastgesteld. De
laatste appels worden in ons land
meestal eind oktober geoogst.
Vooral tussen 3 en 7 augustus zijn
harde klappen gevallen. Honderden
bedrijven liepen toen matige tot zwa
re hagelschade op. Van een aantal
bedrijven in de omgeving van Luttel-
geest in de Noordoostpolder werd
door grote brokken ijs de oogst ge
heel vernietigd. Het blad van de bo
men werd zwaar beschadigd en er
woeien bomen om.
Verder is er veel schade aan het
fruit in Zeeuws-Vlaanderen en op
Zuid-Beveland, maar ook de Betuwe,
Limburg, de IJsselstreek, Oostelijk
Flevoland en het noorden des lands.
DEN HAAG Als het bij Boeh-
hum vergiftigde water in de Rijn te
recht zal komen, zal het ontgift ,zljn
en een norm hebben, die eendui-
zendste Is van de World Health orga
nisation norm voor drinkwater.
Dit heeft het ministerie van ver
keer en waterstaat gisteren meege
deeld. Bij Bochum is, zoals bekend,
een cyaanvergiftiging opgetreden in
20.000 kutüeke meter water. Deze
hoeveelheid zal met ijzersulfaat wor
den ontgift en daarna via de rivier de
Emscher in de Rijn worden geloosd.
Het heeft dan een concentratie, die
een duizendste is van de norm, die de
Wereldgezondheidsorganisatie han
teert. Deze procedure zal ongeveer
25 dagen duren.
De behandeling wordt uitgevoerd
door Noordrijn-Westfalen. De contro
le wordt uitgeoefend door het Neder
lands Rijks-Instituut voor de Volks
gezondheid (ftlV), het Rijksinstituut
voor de Zuivering van Afvalwater
(RIZA), en het Rijksinstituut voor de
Drinkwatervoorziening in Rijswijk.
ROTTERDAM „Waanzinnig
speelgoed.!". Met deze niet mis te
verstane woorden duidt een Rot
terdamse arts de nieuwste rage
onder de jeugd aan: de klik-klak-
ballen. Twee vrij zware hard
plastic kogels aan een touiotje
moeten bij een juiste handbe
weging een ratelend geklik laten
horen. Als het goed gaat ten
minste. Gaat het eventjes fout
dan krijgt men bijgaand resul
taat. Kneuzingen aan polsen en-
armen. Het „spel" is via Duits
land naar Nederland overge
waaid en dreigt een complete
rage te worden. In hetzelfde
Duitsland overigens zijn de klik-
klak-ballen op scholen tot ver
boden speelgoed verklaard als
gevolg van de vele klachten over
verwondingen aan de armen. In
Nederland is het nog niet zo ver
maar artsen staan, gelet op de
opmerking „waanzinnig speel
goed", scherp afwijzend tege\
soort speeltuig. Goed uitkijk
dus het parool maar liever
de prullenbak in met de
klak-ballen.
GEERVLIET In Geervliet (1
ne-P.) is maandagmiddag de 64-hcZac
wegwerker P. Verhagen uit Anifyau
cobapolder geschept door een instel
nenauto terwijl hij bezig was stj
te trekken op het wegdek v<
Groenekruisweg in Geervliet. De
overleed ter plaatse.
De bestuurder van de personf
negeerde een inhaalverbod, dl
plaatse was ingesteld in verban(
de wegwerkzaamheden.
J
tteld
z<
DELFT Het gebouw van het
luchtkarteringsinstituut ITC aan de
Kanaalweg in Delft wordt momenteel
leeggeruimd. Het gehele instrumenta
rium en de inrichting wordt met
vrachtwagens naar Enschede ge
bracht. de nieuwe vestigingsplaats
van het instituut. Met het instituut
vertrekken deze maand 130 Werkne
mers naar de Twentse stad, met hun
gezinnen
Omdat het voor het lichtkarterings-
instituut onmogelijk bleek om in
Delft uit te breiden is besloten de
gehele dienst naar het oosten des
lands te verhuizen. Hier komt het
ITC in een gebouw in Enschede dat
aanvankelijk voor de textielindustrie
gebouwd was, niaar dat door de re
cente ontwikkeling in deze tak van
het bedrijfsleven nooit als zodanig is
gebruikt.
In het gebouw, dat men momenteel
aan het leegruimen is blijft slechts
één afdeling van het luchtkarterings-
instituut achter: de Mining Explora
tion, ten behoeve van de studenten
van de Delftse Technische Hoge
school. Nu er in dit gebouw ruimte
vrijkomt zullen enkele kleine rijks
diensten zich hier. vestigen
Dit zijn het centraal Dureau van
Niwars (Nederlandse Interdeparte
mentale Werkgroep voor Aering Re
mote Sensing), de meetkuijdige dienst
van Rijkswaterstaat en de afdeling
Gebdesie van de Delftse TH.
Tot nu toe werkten bij het ITC 150
man. 130 hiervan hebben zich bereid
verklaard mee te verhuizen naar
Twente en voor de meesten van hen
is daar al woonruimte gevonden. Bij
na alle overigen konden bij de afde
ling Mining geplaatst worden, die in
Delft blijft Tenslotte heeft de ver
huizing tot 'enkele vrijwillige ontsla
gen geleid.
De meeste ITC-medewerkers heb
ben in Enschede reeds een huis toe
gewezen gekregen. Enkelen, die nog
geen huis hebben, zullen tijdelijk
zonder hun gezin worden onderge
bracht in een wooneenheid op de
campus van de Twentsche Technische
Hogeschool.
DEN HAAG „Neen, het
werk van een gedeputeerde was
voor mij geen verrassing; al gauw
was ik vertrouwd met de pro
vinciale problemen in Zuid-HoJ-
land". Aan het woord is mr. H.
B. Engelsman, die ruim een jaar
geleden voor de PvdA zitting
nam in het dagelijkse college
van gedeputeerden van Zuid-Hol
land. „Maar daarvoor zijn ook
wel redenen aan te geven", al
dus de 56-jarige provinciale be
stuurder. „Al achttien jaren lang
ben ik lid van Provinciale Sta
ten (een aantal jaren daarvan
fractievoorzitter) en diverse ja
ren ben ik lid geweest van de
Tweede Kamer. En dan weet je
onderhand wel wat er zo alle
maal aan de hand is. Vooral het
Kamerlidmaatschap is fascine
rend geweest; men komt er tot
een brede oriëntatie".
Mr. Engelsman „deed" daar voor
zijn fractie „binnenlandse zaken en
wat financiën". Bovendien is hij di
verse jaren lid geweest van het dage
lijks bestuur van Rijnmond. Met mr.
Engelsman praten is geen luchtig ge
sprek. Hij gaat gra^g diep op een
probleem in en hij weet er ook veel
vanaf. Is een probleem hem vreemd,
dan laat hij zich er ook -niet graag
over uit. Dat wekt maar verwarring
en daarmee heeft hij zelf eigenlijk
ook geen vrede.
Geboren in Indonesië beschouwt
mr. Engelsman zich toch als een ras
echte Rotterdammer. Daaraan doet
volgens hem niets af, dat hij tegen
woordig in het aangrenzende Schie
dam woont. Zoon van een inspecteur
taj Thomson's Havenbedrijf noemt
hij de havenactiviteiten van de
Maasstad het meest fascinerende van
Rotterdam. De Rotterdamse aard is,
zegt hij, het werk te laten voortgaan.
Amsterdam is een handelsstad maar
Rotterdam een werkstad.
MILIEUHYGIËNE
Politiek is mr. Engelsman zeer
geïnteresseerd .en de landspolitiek
volgt hij dan ook op de voet. Met
name houdt hem bezig de uitwerking
van de wetten op de milieuhygiëne
want als gedeputeerde is hij de aan
gewezene om die materie voor Zuid-
Holland te gaan klaren.
Hij zal zich dan ook in toenemende
mate gaan bemoeien met vuilnisstort
plaatsen, plaatsen met autowrakken,
de bescherming van de bodem, de
zwemplaatsen, de lucht- en de water
verontreiniging. Voorwaarde is even
wel, aldus de heer Engelsman, dat de
aangenomen wetten zo spoedig moge
lijk in uitvoering genomen worden.
De provincies en de waterschappen
zijn daarin grote taken toebedeeld.
De heer Engelsman staat ervoor klaar
Mr. H. B. ENGELSMAN
en wil zijn bescheiden afdeling daar
voor ruimer equiperen.
EERDER TOT UITING
Mr. Engelsman heeft veel begrip en
waardering voor de traditionele orga
nen voor de diverse uitvoerende ta
ken van de provincie. Wat hem wel
dwars zit, is, dat het zo moeilijk is
om van bepaalde gewoonten en ge
bruiken af te wijken en een ander
beleid te accentueren. „Ik moet niet
altijd aan het eind van de lijn zitten
maar er ook eens tussendoor (dus
tussentijds van een bepaalde proce
dure) kunnen schieten. Dan komt een
beleid eerder tot uiting en wordt on
nodig werk vermeden".
Slecht is de heer Engelsman te
spreken over de voortgang van de
Haagse agglomeratie. Men is nog
steeds niet tot een gewestvorming ge
komen. Wat zich in Den Haag en de
zes overige agglomeratiegemeenten
manifesteert op bestuurlijk gebied is
diep treurig. Burgemeester Marijncn
wil wel maar er komt maar geen dui
delijkheid. Mr. Engelsman tekent
daarbij wel aan, dat ook het parle
ment in deze er niet uitspringt wat
de duidelijkheid betreft. Er zijn ook
uiteenlopende visies op het gebied
van stads- of streekgewesten. Ook de
provincies Iaat het uiteindelijk niet
onberoerd, en de heer Engelsman ziet
op den duur Nederland aaneenklon-
ten tot een vier- of vijftal provincies
inplaats v»n nu elf. Dan kan men ook
beter tot afbakening van taken ko
men.
PLANOLOGIE
Mr. Engelsman is de opvolger ver
leden jaar geworden van de bekende
gedeputeerde mevrouw mr. Chr. A.
dc Ruijter-de Zeeuw. Maar toch niet
geheel wat haar werk aangaat zo te
kent hij aan. De provinciale planolo
gie „doen we" tegenwoordig als een
„troika" en we spreken intern van
een zogenaamde „commissie-c". In
deze commissie hebben behalve hij
ook zitting: Ir. Buijscrt en dr. R.
Eysink beiden ook gedeputeerden.
De heer Eysink doet de algemene
planologie, de heer Buijsert dpren
stemmingsplannen alsmede de r S,
delijke streekplannen en de hefltbaa
gelsman de zuidelijke streekpl<iati(
Voorts neemt mr. Engelsman d
hele recreatie van Zuid-HollanqStat
zijn rekening en op dat gebied f
heel wat moeilijkheden.
De recreatie in Zuid-Holland
gedeputeerde Engelsman vrij
baar. We moeten trachten
druk wat af te leiden. Grote pi,
men heeft de provincie met de
galows. living-vans en caravans,
soonlijk wil hij de boer wel wat
laten met enige caravans op de
renerven. Voorts zal men naai
ander beleid moeten in Zuid-H<
en dan denkt hij met name ovi
méér aanleggen (of tolereren)
campings in Zuid-Holland,
streng moeten we te werk gaan
wilde vestigingen, zo meent hij
landschap moet intact blijven.
imei
om
ONDER DRUK
Hij heeft daarnaast nog eenïlN]
zorg, namelijk om een open
gebied te houden in het noor<
en noordoostelijke deel van
Holland. Vooral door de aanletoe*'
rijksweg 3 komt dit deel van di ten
vincie nog meer onder drul ;ast<
woonbebouwing en dit moeten iai
gengaan. Intensief overleg is d< j
gaande met de provincies Noon
land en Utrecht om tegenspel t(Sen;
ren. Verder wil de heer Enge ikei
ook gaan bezien of de provinciden
roepen is om wat meer plann
verzorgen voor de Zuidhollandsive 1
ningbouw. Elk dorpje wil maa s aa
kfeiden. Moeten we niet naar f han]
concentraties?, zo vraagt hij zi
Een woningonderzoek in de pr
Zuid-Holland alléén vindt hi
noodzakelijk worden. Tot nu to< l»|i
provincie maar achter de feitei
gehold, maar dat kan niet zo 1
doorgaan. pe
Tenslotte meent de heer Enge
nog, dat opgepast dient te v ifri
voor de uitbreidingen van de
venindustrieën. De druk op het
dengebied van Zuid-Holland 'i
geen industriële druk zijn en
..woondruk" betreft zullen weetten
moeten uitkienen wat wel en ruikt
niet gewenst is op de Zuid-Hol ft Fli
eilanden, want ook de ree v Yt
naast de landbouw moepnde
haar trekken komen daar.
8.13.0 berl pva rd 2952
j sc
Asi
de
;n tw
