schaak
Ficusproblemen
M
Montuur in
Die ene zet
A
Ei
a
Zit niet in wanhoop
op dood te wachten
Extra slag
ZATERDAG 24 JULI 1971
Wat de moeilijkheden betreft, die zich voordoen bij de ver
zorging, wint de Ficus elastica (rubberplant) het van de even
eens populaire gatenplant. In de loop der jaren zijn er al heel
wat vragen over deze statige plant met haar grote glanzende
bladeren bij ons binnen gekomen. Het grootste probleem schijnt
wel te zitten in de lengtegroei en vooral in nieuwbouwhuizen
met lage plafonds komt de top nog wel eens klem te zitten.
En daarmee begint meestal de ellende. Mag je nu zo maar die
lastige top afsnijden en proberen er een nieuwe plant van te
kweken? En wat doe je dan met dat toploze restant, waar in
eens alle attractie van af is?
Kijk eerst eens of de plant een
zware houtige stengel heeft. In dat
geval snijden we de top liever niet
zonder meer af Om te stekken,
maar nemen we onze toevlucht tot
„marcotteren" weliswaar een vorm
van stekken, maar een tikje inge
wikkelder.
Deze methode wordt door kwe
kers toegepast tussen december
en apHl, maar liefhebbers denken
er p»e aan als er volop groei in de
plao» zit, dus In voorjaar en zomer.
Op een plaats ongeveer 20-25 cm
on'ier de top. net zoals 't uitkomt
p**it de plaats van de bladeren,
•oordt met een scherp mes oen op
waartse snede in de bast gegeven
tot in de kern van 't hout. Groei
stof b.v. Rhizopon A, in kleinver-
pakking bij de zaadhandel verkrijg
baar, komt daarbij uitstekend van
pas. Los er tussen strooien geeft
uiteraard enig verlies. Vroeger
stopte men er een graankorrel in,
omdat bij het ontkiemen een groei
stof vrij komt, die de wortelvor
ming van de stek bevordert. In de
stad heb je zo iets meestal niet bl|
de hand. De al of niet met groei
stof bestrooldè snede wortft dan
verder met een wigje, b.v. lucifer,
opengehouden.
Om dit geheel wordt een prop
vochtig veenmos (sphagnum) ge
bonden van ongeveer tien cm dik
te, die op zijn beurt in plastic
wordt verpakt Belangrijk is het om
eens in de drie tot vier weken te
controleren en het mos zo nodig
nat te maken. De aarde in die tijd
niet begieten. Zodra er wortelt|es
door het mos groeien, de zaak uit
peilen en onder de wortels afsnij
den. Daarna oppotten In b.v. gelij
ke delen bladaarde, oude koemest
en scherp zand of goede kant-en-
klare potgrond met wat extra koe
mest (droog verkrijgbaar).
Wat het toploze restant betreft,
dat krijgt geen nieuwe top, maar
kan zioh wel gaan vertakken. Op
zich zelf kan zo'n struikvormige Fi
cus een sieraad worden voor 6en
kale hoek of hal.
Het model wordt mooier als de
X Marcotteren
Ficus elastica.
beeld' operatie
plant wat dieper wordt Ingesneden.
Bladeren met een stukje bast van'
de stengel laten zich ook weer
stekken. Altijd insnoeien tot vlak
boven een blad, waaruit zich een
jonge scheut kan ontwikkelen. Om
dit te forceren wordt wel eens on
der het bewuste blad een schilfer
van de bast afgenomen, opdat de
sapstroom zich daarboven enigs
zins ophoopt en zijn steentje bij
draagt tot vorming van een ionge
loot. Bij niet houtige stengels kan
de top met drie tot vier bladeren in
half turfmolm, half scherp zand on
der plastic gestekt worden. Soms
lukt het ook in een fles water, al
wordt op de eerste manier eerder
een goed doorgroeiend jong plant
je verkregen.
A. C. MULLER-IDZERDA
Correspondentie en oplossingen
aan de heer H. i. J. Slavekoorde,
Goudreinetstraat 125, Den Haag
Wij onderbreken even het ritme
van de laatste weken een on
gedwongen, half-systematlsche be
handeling van allerlei typen van
combinaties omdat wij een klei
ne serie andère combinaties te
genkwamen, waarvan het aantrek
kelijke (naar het ons voorkwam) in
deze vakantletijd vooral hierin ge
legen moest zi|n dat de oplossing
slechts één zet vergtl
Dit klinkt natuurlijk mooier dan
het in werkelijkheid is, want men
kan nu eenmaal niet In het wilde
weg een „eerste zet" kiezen en
deze met een triomfantelijk gezicht
als dè oplossing aanbieden. Men
zal ook moeten kunnen waarmaken
dat deze eerste zet inderdaad tot
de ondergang van de tegenstander
leidt.
Het verschil met het meer ge
bruikelijke type van opgave zit dan
ook sléchts hierin dat de tegen
stander het na die eerste zet on
middellijk heeft Opgegeven, torwi|l
hij dit in andere opgaven gewoon
lijk slechts na een kortere of lan
gere reeks zetten doet.
Om U een al te grote teleurstel
ling te besparen, zi| nog meege
deeld dat de bewijsvoering in op
gave 1 maximaal 7 zetten vergt, in
de belde andere opgaven aanzien
lijk minder. Alles saamgenomen
geloven wij dat wij het de oolosser
toch bepaald niet moeilijker ge
maakt hebben dan
gaande weken.'
OPLOSSINGEN
OPGAVE Wit won als volgt: 1. Pxf7
Txd8 (Indien 1. Pxd3 dan 2. Pq5t Kh6
3. Txh7 mat) 2. Pxd8t Kf6 3. Pxe6 en
wint.
OPGAVE 2. Hier Is het oplossingsbe
loop Iets langer: 1. DcSt Te7 2. Pg6tl
Kxf7 (Indien 2. hxg6 dan 3. Th8t Kxf7
4. fxg5t Ke6 5. Telt met spoedig mat) 3.
fxgS Kg8 (Indien 3. K>(g6 dan 4. Df5
mat) 4. Pxe7t Kh8 5. Pg6t Kg8 6. DfSt
Txf8 7. Txf8 mat.
OPGAVE 3. En hier loopt het vlot
achter elkaar: 1. Px95l Lxg5 2. Txg5
Lxc4 3. Txg7t Kh8 4. Txd7t Kg8 5. Tg7t
Kh8 6. Tc7 Kg8 7. Txc4 en zwart gaf het
I
A
X
ér
A
i
i
i
4
i
A
A
JL
m.
Ha!
Wit aan zet won. Hoe?
Zwart aan zet won. Hoe?
Wit aan zet won. Hoe?
Correspondentie aan de heer A.
Ivens, Frankenslag 69, Den Haag.
En nu winst?
De komende landenwedstrijd te
gen de Russische cracks houdt al
le gemoederen In beweging. En te
recht. Hier strijden de sterkste
damnaties om de (officieuze) we-
reldsuprematie. Tot nu toe hebben
onze landgenoten vier maal het on
derspit gedolven. Toch krijgen wij
de indruk dat het verschil steeds
kleiner zal worden, al blijven uit
schieters in voor ons ongunstige
zin steeds een acute dreiging vor
men.
Ons drietal Sijbrands, Wiersma,
Rozenburg, moet in staat worden
geacht voor een kleine plusscore
te kunnen zorgen. Degene die te
gen Tsjegolev moet optornen, heeft
het bijzonder moeilijk. Laten wij
Sijbrands en Wiersma buiten be
schouwing dan zouden dit alleen
Roozenburg en Bronstring met re-
KORCHOW
delijke kans op een onbeslist aan
kunnen.
Wij menen dat vooral Bergsma
en Van der Sluis de uitslag zullen
beïnvloeden Beiden hebben een
sterk moreel. Bergsma heeft het
echter in Bolzano niet zo geweldig
gedaan en bij Van der Sluis speelt
vooral de physieke conditie een
rol. Twee jaar geleden, waren wij
het dichtst bij een overwinning.
Eenmaal zal het er van moeten ko
men.
Uit de praktijk blijven wij nog
steeds bi] het Scholten-Honigtor-
nooi.
(1) Zwart: 2, 6/9, 13, 15/19,
21/24
Wit: 26, 28. 31/34, 36/33, 40/44,
48
Wit's laatste zet, 39-34, heeft
zwart mogelijk verrast. Nu Is Im-
RAMCHARAN
mers niet goed: 24-29; 33x24,
19x50; 28x19, 13x24; wegens
38-33, 50x28; 32x14.
(2)'Zwart: 13, 16, 18, 19, 23. 26.
30
Wit: 17, 27, 28. 32. 37. 38, 40
Zwart leek gebiologeerd door
zijn doorbraakkansen. HIJ overzag
echter de kleine combinaties die
erna kwam. 30-34; 40x29, 23x34;
17-111, 16x7; 27-21, 26x17; 28-22,
18x27; 32x1, 34-39, 1-6.
(3) Zwart: 2, 4, 6/8, 10/12, 14/17,
22, 23, 27
wit: 24, 26. 31, 34, 36, 38/45,
47,49
De oude vos weet hoe hij zwak
kere tegenstanders moet aanpak
ken. Hier verschalkte hij zijn oner
varen tegenstander met de zeven
klapper: 14-20; 39-337, 20x29;
33x24, 22-28; 31x33, 23-29; 34x23,
15-20; 24x15. 4-9, 15-13, 8x46.
KOEPERMAN
Binnen de gelederen van het
trio Emerson, Lake Palmer Is
alles koek en ei, al hadden ze
wat mij betreft het vrij recente
concert in Amsterdam gezien en
gehoord hebbende nog tijdens
dat optreden slaande ruzie mo
gen krijgen. Zelden heb ik zo vir
tuoos, magr tegelijkertijd zo on
doordacht, structuur- en essentie
loos muziek horen maken; hel
ene stijlcitaat botweg aan het an
dere plakkend, oorverdovend ge
raas zonder enige duidelijke zin,
een eenzame akoestische gitaar
pal na een serie vuurwerk op di
verse toetsenborden en af en toe
dan ook nog een flard tekst uit
de hoek van de Morele Herbewa
pening.
Dat waren enige moeilijke uren
destijds in het Concertgebouw,
maar niettemin heb ik het be
staan om tot driemaal toe Tarkus,
de nieuwe elpee van Het Virtuo
ze Trio, vla de geluidsinstallatie
tot mij te nemen. Om vervolgens
tot een conclusie te komen die
voldoende getekend is met bo
venstaande het concert betreffen
de regels.
Snel over naar Leon Russell and
The Shelter People (A N AMLS
65003). Verzoop Russells eerste
langspeler dank zij zijn ideeën
omtrent „tribalisatie" (hoe meer
zielen, hoe meer vreugd) nog in
een teveel aan stemmen en
strumenten: dit keer werd alles
wat strakker gehouden en wer
den bovendien de nogal obligate
blaaspartijen achterwege gelaten.
Het resultaat: een doorzichtig ge
heel van blues, rock en gospel
met nu duidelijk hoorbaar in
hoofdrol de schitterende „bezo
pen" stem en het stuwende pia
nospel van Leon Russell.
Vooral die stem. Een fascine
rend midden tussen Dr. John the
Nighttrlpper en Velvet Under
ground's Lou Reed, dat het best
bevalt in balade-achtlge, langzame
nummers als George Harrisons
Beware Of Darkness (ondanks
het onzin-arrangement, dat van
Tata Mirando's zigeuner-orkest
had kunnen zijn), The Ballad Of
Mad Dogs And Englishmen (on
danks de honingzoete strijkers
van ene Nick de Caro), Home
Sweet Oklahoma en Sweet Emily.
Ongedacht ging het ook toe
in het leven van mevrouw Brink
in Gouda: „Ik ben 76 on mijn
man 78. Onze buurman heeft
ons kort geleden uit het huis
geploft. Hij had namelilk de
gaskraan open laten staan. Eén
lucifer en daar gingen we! Mijn
man is hartpatiënt. Over lang-
harigen wilde deze lezeres ook
nog wat kwijt: er werken er
twee naast ons en wat ze voor
ons doen is niet te beschrijven.
Als een soos In de buurt uit
gaat, vernielen de soosleden al
les. Die twee horen er ook bij
maar doen dat niet, ze komen
vragen: oma is er bij u Iets
vernield, dan zullen ze eens v/at
zien. Ik wou maar zeggen: i..an-
haren, dat zegt niets, 'k heb
m'n vader nooit anders gekend
dan met snor en baardl"
Als kind verlangde ik al om
Israël te zien en in de straten
van Jeruzalem te lopen, Ja, in je
verbeelding was dat land nijna
de hemel. Toen we veertig jaar
getrouwd waren (vijf jaar gele
den) kwam dè grote verras
sing. We kregen van onze acht
kinderen een reis naar Israël
voor veertien daqen. Wat een
belevenis! We hebben qenoten.
Ik heb al ga ik nooit weer
met vakantie meer dan ge-
noq gehad. Jeruzalem heeft me
meer gedaan dan ik kan zeg-
qen. Wie zegt daar dat kinde
ren ondankbaar kunnen /ijn?"
schrijft mevrouw J. G. van de
Bos uit 's-Gravenzande.
Mevrouw I in Werkendam:
.Drieëntwintig jaar geleden
was Ik door alle doktoren en
specialisten opgegeven, ze kon
den niets meer aan me doen. Ik
was stijf en krom van de ze-
nuwreumatiek. Mijn knokkels
waren <Jik en pijnlijk. Mijn vin
gers van beide handen krom
als klauwen. Lopen betekende:
schuifelen en dan Tiog met veel
pijn. Wanneer ik in bed was
geholpen, lag ik als een blok,
want Ik kon me zelf niet om
draaien. Toen zag Ik me al voor
mijn verdere leven in een Inva-
lidenwagen rijden als een wrak.
Ik kon er zelf niet eens ingaan
zonder de hulp van anderen. Ik
was toen nog maar 39 jaar. Nu,
In de zestig jaar, doe ik alles
nog in huls. Eén dag is er een
hulpje voor het zware werk. Al
ruim twintig jaar ben ik de
chauffeur van mijn man, ik ben
nooit ziek of moe. Natuurlijk
besef ik heel goed dat het niet
mijn verdiensten zijn, maar ik
vind het fijn dit eens aan ande
ren te mogen doorgeven. Wij
mogen niet In wanhoop op onze
dood gaan zitten wachten, maar
dienen God te bidden of Hij de
middelen zegenen wil. Bij Agab
gebruikte Hij wilde vijgen. Wij
mogen ook geneesmiddelen ge
bruiken die geen dokter voor
schrijft. Niet altijd zal het baten,
In mijn geval wel. Ik kan er
God nog steeds voor danken.
Nee, dat had ik, krom van de
reuma, toen beslist niet kunnen
denken!"
De wegen die de Here met
ons houdt, zijn wonderlijk, er
vaart mevrouw Woudstra, Den
Haag. Ze was de jongste uit
een gezin met zes meisjes en
drie jongens, en, zoals dat dan
gaat met jongste dochters: toen
de anderen getrouwd waren
mocht zij haar ouders verzor
gen. „God nam moeder In 1932
van ons, en zeven jaar later
vader. Ik heb toen een paar
maanden alleen gewoond. Er
stonden verschillende wegen
voor mij open, maar ik wist niet
wat Ik doen zou. Ik was 34 jaar.
Toen kwam de predikant bij wie
ik op achttienjarige leeftijd op
catechisatie geweest was, nog
eens in zijn eerste gemeente
preken. Hij vroeg me, of ik zin
had in de stad waar hij nu
stond, bij een vader met twee
kinderen van dertien en vijftien
jaar huishoudster te worden.
Hier lag mijn taak zonneklaar.
In 1962 overleed mijn man. Met
Gods hulp leef ik verder, en
mag zeggen: soms eenzaam,
maar niet alleen!"
Te lopen waar Jezus wandel
de! „Als kind was ik er al weg
van om te zien waar Jezus leef
de op deze aarde. Op zeventig
jarige leeftijd heb ik die lang
gekoesterde wens in vervulling
zien gaan", meldt mevrouw H.
Nutbeij uit Scheveningen: „Het
werd een reis om nooit weer te
vergeten. Ik heb in het graf van
Jezus gestaan, op het meer van
Tiberias gevaren, gedronken uit
de bron van vader Jacob. Ik
heb bij de Klaagmuur vertoefd
en heb de Omar Moskee ge
zien. Het is te veel om op te
noemen, Ik heb er een dagboek
van bijgehouden".
„Onze oosterburen heb ik,
oorlogstiener, maar matig ge
waardeerd op zijn zachtst ge
zegd. Hun vej-blijf aan onze
kusten ?ag ik, „goede'Vader-
lander, nogal met enige scepsis
aan. Die vaders drilden hun
kinderen en met name de jon
gens als Feldwebels. Heraus en
herein-geschreeuw vao Muti, op
snauwerige toon met elkaar
spreken ook al meenden ze dat
niet zo erg tegenover elkaar.
Echter deze zomer ben ik ze
bijzonder gaan waarderen. Nu
de campings overstroomd raken
en het kamperen steeds meer
gemeengoed wordt voor Jan,en
alleman, zie je de horden uit de
stad zich in de natuur vestigen
als een flat op zijn kant. Bij
gebrek aan vuilstortkokers
wordt het vuil maar neergesme
ten, elk dringt voor z|jn beurt,
irritatie over en weer, om over
hygiëne maar te zwijgen (de
goeden niet te na gesproken).
Nu prefereer ik als buur op het
kampeerterrein een Duitser bo
ven een Nederlander., Hun orde
en vanzelfsprekende hygiëne
van groot tot klein geven me
net het gevoel over mijn land
genoten als wanneer ik de
schreeuwende supporters in het
buitenland hoor brallen van de
zilvervlooooooot. Om je over te
schamenl", aldus mevrouw
Polts uit Ommoord.
MARY STEWAR1
1
Morgen, zei ik bij mezelf, wil ik het kalmpjes I
doen, en rondzwerven langs de wallen en het Paleis j
de Pausen. Dan, de dag daarop...
Op dat moment vloog de rossige kat langs de spichj
boom naar boven om met een fikse sprong op mijn
kon te komen.
Ze wierp haar aanvaller een verpletterende blik to^J
ging zich rustig zitten wassen. Een sprong en een
houdend geblaf beneden verklaarden alles.
Toen volgde een slag, en het geluid van toesnell^
voeten.
De kat gaapte, streek een snorhaar recht, klauterdJ
gen een onmogelijke regenpijp op, en verdween opl
dak. Ik kwam overeind en keek over de leuning van)
balkon.
De binnenplaats, eerst zo leeg en vredig, leek eensl?
onwaarschijnlijk vol met een jongen en een grote J
die niet tot een bepaald ras behoorde. De laatste
•nog steeds ernstig naar het balkon, en sprong doello
en neer, in een uitbarsting van woede, haat en opil
ding, terwijl de jongen probeerde hem met één hanf
pakken en te kalmeren, en met zijn andere hand eenu
de tafeltjes dat omgegooid was, overeind te zetten, l
was er gelukkig niet een, dat gedekt was voor het diif
De tafel, die van ijzer was, was erg zwaar, en de
gen scheen er enige moeite mee te hebben hem op te
len. Tenslotte liet hij de hond lopen, en slaagde erin,®
behulp van beide handen, de tafel bijna half overein
krijgen. Toen ontdekte de hond, die een tikje langzj
van begrip, maar wel een doorzetter scheen te zijn
zijn prooi van het balkon verdienen was,en spronj
als een wilde verschillende kanten tegelijk op. Hij
tegen de jongen aan. De tafel plofte weer neer.
„O, Rommel!" zei de jongen, merkwaardig genoeg. I
Voor ik kon uitmaken wat voor taal dit was, keel
jongen omhoog en zag mij. Hij ging rechtop staat, si
zijn haar naar achteren van zijn voorhoofd, en grinrr
„J'espère," zei hij moeizaam, „qüe ce n'était pas *1
chat, mademoiselle?"
Dit loste natuurlijk meteen de vraag van zijn nati
liteit op, maar ik heb bijzonder veel tact. Ik sch
mijn hoofd.
„Mijn Frans is niet zo erg goed," zei ik. „Spreekt
gels, monsieur?"
Hij keek uitbundig gelukkig.
„Wel, de kwestie is, dat ik een Engelsman ben," en
de hij. „Houd op, Rommel!" Hij greep de hond vastfc
den beet. „Hij heeft de kat geen pijn gedaan, wel? Il|
haar nog net naar het balkon springen."
„Ze keek niet zo erg bezorgd."
„O, dan is het in orde. Ik kan er hem maar nie!
krijgen-zich behoorlijk te gedragen, zoals - zoals hei
vreemdeling past. Gek lijkt dat om vreemdeling te
vindt u niet?"
Ik gaf toe dat dat inderdaad zo was.
„Bent u net aangekomen?"
„Omstreeks vier uur. Ja.'
H.
ela
'Dan heeft u nog niet veel van Avïgnon gezien. if.
JiI1T
iel
geen grappig stadje? Denkt u dat het aardig zult
den?"
„Wat ik tot nu toe heb gezien, bevalt me zeker. ViPn
het hier prettig?" "et
Het was natuurlijk een volkomen alledaagse en o|roc
vlakkige opmerking, maar zijn gezicht vertrok eige^ari
dig, terwijl hij de vraag overwoog.
(Wordt ver\
Pr
A 7 5 2
9864
O A 6 3 2
75
Een kleurcontract is kwetsbaar wanneer
bv. de tegenstander een extra slag kan be
werkstelligen door een aftroever. Niet altijd
valt dat te voorkomen, niettemin is down
gaan op deze manier weinig eervol. De kaar
ten liggen nu eenmaal zo. Maar in sommige
gevallen levert zo'n aftroever geen extra slag
op, al valt dat op het eerste gezicht niet te
doorzién.
Toch zal een tegenstander veelal snel van
zo'n mogelijkheid gebruik maken. Trouwens
wie weet wat er nog meer kan worden be
reikt.
Opmerkelijk in onderstaand spel Is dat het
geboden schoppencontract op de hierboven
aangegeven manier niet kon worden verhin
derd. De verdeling was:
B 9
9 A 10 3 2
O V 10 8
A 10 9 2
10 8 3
9
H B 9 7 4
V 8 6 3
H V 6 4
9HVB75
5
H B 4
Het biedverloop was: zuid één harten,
noord één schoppen, waarna vier schoppen
het eindcontract werd. Oost, de mogelijkheid
onderkennende van een extra slag, kwam
hiertegen uit met harten negen voor de aas,
waarna een kleintje harten volgde voor troet
drie.
Dit lijkt een extra slag, maar is het niet
Oost zal nu ruiten voorzetten, wat noord aan
slag brengt. Er volgen twee troefrondes,
waarna de verliezende ruiten van noord weg
kunnen op de vrljgespeelde harten van zuid:
de tien slagen worden gemakkelijk binnenge
haald.
Correspondentie aan de heer
Burg. Baumannlaan 163c, Rott
(olie
Nu ja, jammer, zal men zeggej®n
blijkbaar niet meer in dan Pu^
opgeraapte slagen.. Mogelijk zullejen
west gewoon tevreden zijn. De vtom:
meteen op of dat terecht Is. Welil'n
het afspel anders aan te geven, toPj^
oost en west samen voldoende (zeL0r<
tien punten om tegenspel te bi|et
meer te bereiken had oost natuui
andere uitkomst moeten gebruiker
de bieding immers In harten begonrijnn
Die uitkomst maakte het noord i
makkelijk: natuurlijk moest hij een L
afstaan, maar daar stond tegenovejehc
twee troefrondes al de baas we
noord en zuid beide twee troever™
den om af te troeven. Deze weten)
mede de lengte in harten, hadden
andere richting moeten laten ln#B
oost werkelijk had moeten spelen
volgende week.
idet
OPLOSSING VAN DE
VORIGE PUZZEL
HOR.: 1. dessin, 6. specie, 12. bate,
14. Avon, 18. Ta. 18. nu, 19. Rla, 21. en,
22, ge, 23. Insigne, 26. mortier, 29. list,
30. bieon, 32. eker, 33. e.o., 34. Aa, 36.
9tr„ 37. kit., 38. ra, 39. Ossa, 41. maté,
43. ar, 44. triakel, 45. ee, 47. aver, 49.
nier, 52. e.p., 54. er, 55. mul, 57. a.l., 58.
Ie, 59. gier, 61. Ni9an, 63. eden, 65.
onthaal, 67. mangaan, 69. uk, 70. om, 71.
dra, 73. o.a., 74. r.l., 75. does, 77. Gent,
79. korrel, 80. mentor.
VER.: 2. eb, 3. sanltas, 4. stug, 5. I.e.,
7. pa, 8. ever, 9. content, 10. In, 11.
•tilet, 13. II, 15. terra», 17. Anlo, 19.
rel», 20. Amor, 22. geer, 24. es., 25. n.b.,
27. on, 28. Ik, 31. stratus. 35. aster, 37.
kalis, 39. ora, 40. arr, 41. mens 42. eer,
46. dégout, 48. verhoor, 50. elegant, 51.
tennis, 53. pink, 55. mild, 56. lama, 58.
Lear, 60. et, 61. Na., 62. N.A., 64. da, 66.
Amer, 68. noen, 72. ra, 75. do, 76. Se.,
77. ge, 78. To.
INZENDINGEN
Oplossingen, uitsluitend op brief
kaart, worden voor donderdag aan
ons bureau verwacht. In de linker
bovenhoek vermelden: „PUZZEL
OPLOSSING". Er zijn drie prijzen:
een ven f 10 en twee van f 5.
PUZZEL VAN DE WE
KRUISWOORD-PUZZEL
"VI
Horizontaal: Islingerlijn, 7. schim, 13. jongensnaam, 14. hal
departement in Frankrijk, 17. muzieknoot,; 18. schelk. elemeiien
vis, 21. pers. voornaamw., 22. atmosfeer (afk.), 23. bemo& h
zeemacht, 28. mais, 30. familielid, 31. oude lengtemaat, 3sntl
vrucht in met stekels bezette schil (Ind.), 35. muzieknoot, jjuP!
glngstoestel, 38. lengtemaat (afk.), 39. voegwoord (Fr.), 40. b^os
weekt, 42. aalgeer, 43. smalle.weg, 44. kolenemmer, 45. afk. pee
46. Myth, figuur, 48. water doorlatend, 50. landbouwwerktuig, |ng
als staal, 55. bergplaats, 56. oefenproeftijd, 57. gissen, 59.
de rand van gletsjers, 62. wettig, 64. voorvoegsels, 65. vid|4
bedekt bloeienende plant, 68. muzieknoot, 69. rechten inb<
toespraak, 72. verzekeringsbrief, 74. akelige, 76. onderde
auto, 77. zich een air geven. ter
Verticaal: 1. vijzel, 2. gast, 3. Amsterdamse Tijd (afk.), 4. o^.j
maanstand, 6. zeehond, 7. modegek, 8. reeds, 9. tochten mak^5e
rekening (afk.), 11. bijb. figuur, 12. luchtsteen, 15. visje, 19cor:
van de Mohammedanen, 21. opium toebereid om te roken, P1}0
sel, 25. getimmerte, 26. bouwstof, 27. titel (afk.), 29. afnemer^
votre excellence (afk.), 32. buigzaam, 34. muziekinstrument£ar
vrucht, 37. dof, 40. vallei, 44. herkenningsteken, 45. rang, 4^teli
49. porseleinaarde, 51. ruiterlaarzen, 52. Assistent Engineel
afk. van heer, 54. bep. aank. voornaamw., 56. schelk. elemejdig
zetsel, 60. gehoororgaan (meerv.)), 61. insektencter, 63. glijjdaE
insekt, 67. verlegen, 71. kindergroet, 72. rivier in Italië, 73jv°l
(afk), 75. slede. r0C
i V
