mee
Jeiródfaerberövaiders Ëaan
Gastarbeiders
voor verzorging
van bejaarden?
met tiun tijd
ook
Rijnpoorthaven nu ook
in streekplan
3R ecli ter-M aasoevc r- est
Grandioos
Natuurliefhebber
„LANGHARIGE" S. BAKKER BIJNA
25 JAAR OP OCKENBURG
Stamping Ground
biedt zuivere
impressie van
Popfestival
POPMUZIEK
VERDRONG
VOLKSDANS
in kralingen
j] Seen spelletjes
Corvee
Portugezen
bedreigd met
uitwijzing
5
DONDERDAG 1 JULI 1971
wassen worden. In Frankrijk heeft
men daar iets op gevonden. Bij do
prijs per nacht telt men een franc op.
die bij het vertrek terug betaald
wordt, als het corvee goed gedaan is.
Ik vind dat niet zo noodzakelijk. Het
loopt toch wel. Vaak zijn er mcnwn
die niet warm eten omdat zij het te
duur vinden.
Die laat ik dan gratis meeëten, op
voorwaarde dat zij afwassen. Anders
ga ik bijvoorbeeld naar een groep
Engelsen toe. maak een gezellig bab
beltje en terwijl ik wegloop zeg ik: O
ja, 'dat beetje afwas komt zeker wel
voor elkaar, hé?"
Tot zover is Bakker duidelijk een
man die zijn devies, het met je tijd
meegaan, heeft waargemaakt, maar
dat blijkt meer een zaak van het
hoofd dan van het hart: „Weet je,
eigenlijk ben ik verschrikkelijk ro
mantisch. Daarom vind ik volksdan
sen ook zo geweldig. Je zweeft als het
ware over de dansvloer. Daar zie je
bij die moderne dansen niets van.
Ze raken elkaar bijna niet meer
aan. Het is allemaal zo koud en kil.
Ik was eens in München bij een diri
gent. De hele avond heb ik bijna al
leen maar naar hem gekeken, met de
muziek op de achtergrond."
Hij is nu gaan staan en zijn armen
maken brede zwaaien, ter verduidelij
king van zijn woorden. „Eerlijk, dat
was grandioos. De rillingen liepen
over m'n rug. Opera, volksmuziek en
klassiek, dat spreekt me aan. Ik heb
zelf een flinke verzameling klassieke
platen, waarvan ik er af en toe een
paar met mijn zoon ruil tegen pop
platen, want je moet wel op de hoog
te blijven.
Er zijn ook besl goede groepen bij.
alleen kan ik me vreselijk kwaad
maken, als ze klassiieke melodieën
gaan omwerken in hun stijl. Dat vind
ik een soort majesteitsschennis. Naast
het luisteren naar muziek schrijf ik
ook artikelen en sonts een boek. In de
oorlog heb ik eens een eerste prijs
gewonnen'bij een wedstrijd.
Het zou gedrukt worden, maar de
drukkerij ging over de kop en toen
het na de oorlog uitkwam, was ieder
een me allang weer vergeten en er
werden er maar een kleine tiendui
zend van verkocht. Schilderen doe ik
ook. Kun je je zo lekker in uitlevén."
„Ik kan ook urenlang gewoon van
de natuur genieten Het is toch ge
weldig om in alle rust bijvoorbeeld
de vogels te bestuderen? Maar waar
vind je die rust nog? Zelfs in Fries
land, ik ben in Leeuwarden geboren,
planten ze overal al bungalows neer.
Dat is toch zonde."
Op slag zit hier dan toch de oude,
vertrouwde jeugdherbergvader. Een
man, die het betreurt dat er 's mor
gens voor dag en dauw geen wande
lingen meer gemaakt worden, dat er
geen belangstelling meer is voor zijn
pianospel bij het open haardvuur en
dat liefhebbers van het volksdansen
steeds meer in de minderheid komen.
Hij heeft echter ingezien, rlat de
jeugd dit niet meer wil en hij past
zich aan. Zelfs zijn haar heeft hij
laten groeien, maar dan kan ook uit
gelegd worden als een uiting van ar
tisticiteit.
ROTTERDAM „We praten
over geestelijke dingen, over
God, over de vrede." In enkele
woorden geeft Alan, lead guitar-
speler van de popgroep Quintes
sence, weer dat tijdens het Kra-
lingse popfestival niet alleen
maar naar de muziek van de
vele groepen werd geluisterd.
door
Zettie
Leeuwenburgh
Een kenmerk dat ook duidelijk
naar voren komt in de film Stam
ping Ground, die woensdagavond in
de Cineac-AD in première ging. In
kleur, met een vier sporen geluids
band wordt een zuivere impressie ge
geven van het popfestival, dat zoveel
stof heeft doen opwaaien.
Wie het festival zelf heeft meege
maakt. zal desondanks met enige ver
bijstering constateren dat zoveel dui
zenden mensen in alle rust, zonder
spanningen en wanklanken, op zo'n
klein stuk grond drie dagen en drie
nachten bij elkaar konden zijn.
Ze kwamen uit heel Europa en van
overzee en om dit te benadrukken
heeft de regisseur, Jason Pohland,
fitsen' ingevoegd van het stille Kin
derdijk en de lege grachten van Am
sterdam, die in schrille tegenstelling
staan tot de drukte in Kralingen.
De camera werd veel gericht op
het optredèn van bekende groepen
als Santana, Canned Heat, Jefferson
Airplane, The Birds, Family, Soft
Machine en Pink Floyd. Daarnaast
werden op boeiende wijze vraagge
sprekken met de artiesten gemon
teerd.
Voor de velen die het festival be
zochten. zal Stamping Ground ten
dele een herinnering zijn, ten dele
ook een hernieuwde kennismaking
met iets wat één keer kon in Neder
land. Voor niet-bezoekers is het een
boeiende documentatie, die zuiver
weergeeft hoe het was.
De artistieke belevingen en de na
tuur zijn op verantwoorde wijze in
de film verwerkt. Zelfs werd gebruik
gemaakt van het overrompelende on
weer. dat velen onder grote vellen
plastic joeg. Geen seconde hindert de
rollende donder, maar sluit aan op een
stormachtig beeld van huizenhoge
golven aan zee.
Zeker kan men stellen dat Stam
ping Ground op artistieke verant
woorde wijze werd gemonteerd. Mede
hierdoor kan men de voorzichtige ver
wachting uitspreken, dat Stamping
Ground een succes kan worden. Een
succes, dat de organisatoren, George
Knap en Berry Visser, hard nodig
hebben.
Daar blijft immers nog steeds de
grote schuld, die zij binnen de Stich
ting Holland Popfestival moeten af
betalen. Komt daar nog bij de pro-
duktie van de film, die de makers,
Wolf Schmidt en Sam Waynberg,
meer dan een miljoen heeft gekost.
George Knap heeft met Stamping
Ground een mijlpaal bereikt. Het
hangt van deze film af. wat hij ver
der gaat doen. Wordt de film inder
daad een succes dan denkt hij aan
het organiseren van een nieuw fes
tival.
„Niet alleen pop", zo vertelt hij.
„Het culturele gebied biedt zoveel,
en het bos is zo groot". Stamping
Ground duurt 110 minuten en zal
behalve in Rotterdam tegelijkertijd
vertoond worden in Amsterdam, Den
Haag en Utrecht.
DEN HAAG Een gesten
cilde noodkreet was onlangs
voor het verzorgingstehuis Kra
nenburg aan de Morsestraat in
Den Haag de laatste strohalm
voor hulp. Waar talloze adver
tenties gefaald hadden pro
beerde men op deze manier de
wijkbewoners rond het verzor
gingstehuis er toe te brengen
het nijpende personeelstekort
in het tehuis te niet te doen.
Een tekort dat voor negentien
leegstaande verzorgingsbedden
had gezorgd en dat in een stad
waar een schreeuwende behoef
te bestaat aan verzorgingsbed
den.
ook dan rijden er problemen. „In de
eerste plaats weer het probleem
van de huisvesting, omdat buiten
landse werknemers uiteraard even
veel recht hebben op een behoorlijk
onderkomen.
INDONESISCH
Verder staat nog te bezien of het
economisch wel verantwoord is. De
Indonesische verpleegsters die wij
nu hebben aangetrokken verblijven
hier, overeenkomstig een voorwaar
de van Indonesië, voor de duur van
hunopleiding.
Daarna keren de meisjes weer te
rug. De opleiding van verzorgster
duurt twee jaar. Als dezelfde voor
waarde dan van toepassing zou zijn
betekent dit dat wij de meisjes na
twee jaar weer moeten terugsturen.
600 MAN
In Kranenburg is de situatie
weer opgeklaard, het appèl op de
wijkbewoners was niet vergeefs.
Waar moet het in de lockomst ech
ter naar toe. als nu al blijkt dat er
via de gebruikelijke manier ad
vertenties geen aanbod van per
soneel te venvachten is?
„Den Haag bestudeert op het
ogenblik met de andere grote ste
den in Nederland de mogelijkheid
om met buitenlandse hulp een op
lossing te vinden voor het perso
neelstekort in de verzorgingstehui
zen, een weg die ook Amsterdam al
is ingeslagen. Daarbij valt ook te
denken aan ontwikkelingslanden
omdat daar", zo zegt wethouder H.
F. Happel, van soc. zaken en volks
gezondheid, het bejaardenvraag-
stuk nu eenmaal niet speelt".
Den Haag heeft op dat gebied al
ervaring opgedaan met dc Indone
sische verpleegsters die voor het
gemeentelijk ziekenhuis werden
aangetrokken. ..De ervaring met
hen is bevredigend". Desondanks
gelooft de wethouder niet dat daar
mee het personeelsprobleem in dc
naaste toekomst voldoende zal wor
den opgelost.
De vooruitzichten zijn op het
ogenblik allesbehalve rooskleurig.
Nederland, en met name de grote
steden kampt met. een uiterst on
gunstige leeftijdsopbouw van haar
bevolking. „Den Haag is een pyra-
mide met een brede „bejaarde" top
en een smalle „jonge" basis. Het
gevolg daarvan is dat er niet vol
doende jongeren voorhanden zijn
om het aantal verzorgingsbehoe-
vende bejaarden te kunnen verzor
gen.
IDEALISME
Ondanks het feit dat het meren
deel van de bejaarden in hun eigen
behoeften kan voorzien en volko
men onafhankelijk is. Het perso
neelstekort is het gevolg van het
jongerentekort, het heeft niets te
maken met onvoldoende betaling of
een gebrek aan idealisme bij de
jongeren. Dat is er gelukkig wel
degelijk, er wordt op eigen initia
tief veel. gedaan voor de bejaarden.
Om wat jong bloed in Den Haag
te pompen lonkt Den Haag met an
dere grote steden dan ook over de
grenzen van de ontwikkelde landen
naar de ontwikkelingslanden. Maar
Het personeelstekort blijft voor
lopig nog nijpend, zelfs met de mo
gelijkheid nog nijpender te worden.
De tendens is namelijk, ook wet
houder Happel onderkent dal, dat
in de naaste toekomst de leeftijds
opbouw nog verder verslechtert. En
waartoe dat op dit moment reeds
geleid heeft illustreert de heer
Happel met de volgende cijfers.
„De gemeentelijke tehuizen in
Den Haag hebben een organieke
sterkte van 600 personeelsleden. In
totaal zijn er echter 88 vacatures,
gemiddeld 14,5 per tehuis. Tussen
16 maart en eind mei is hel tekort
aan verzorgsters (was 10,6 pet.) ver
dubbeld, het tekort aan verpleegs
ters (40 pet.) is gelijk gebleven. In
het verzorgingstehuis Kranenburg
zijn 50 verzorgsters nodig, er ont
breken er 15. In het Strangeduinte-
huis, zijn veertig verzorgsters no
dig, er zijn er echter slechts 25".
Om aan de hachelijke situatie zo
goed mogelijk het hoofd te bieden
luidt het „urgentieprogramma" van
de wethouder, in afwachting van
het gewenste jonge bloed, als volgt.
„Houd de bejaarden die niet per se
behoeven te worden opgenomen
rr.et bejaardenhulp, thuis. Bouw zo
veel mogelijk bejaardenwoningen.
Er zijn op het ogenblik meer be
jaardenwoningen in aanbouw en
meer plannen voor bejaardenwo
ningen dan ooit tevoren, ook al is
dat een druppel op een gloeiende
plaat. Ook de bouw van verzor-
gings- en verpleegtehuizen moet
doorgaan.
EFFECTIEF
Of in de toekomst daarmee geen
gestencilde noodkreten meer ver
stuurd behoeven te worden, zoals
bi] huize Kranenburg, het geval
was. is voor de wethouder, een
open vraag.
De noodkreet was in elk geval
wel effectief. „Het heeft twee full
time en vijf parttime krachten op
geleverd en daarvoor zijn wij de
wijk erg erkentelijk. Door zo'n cir
culaire wordt de wijkgebondenheid
van het tehuis bovendien vergroot.
De mensen zien het tehuis niet
meer als een instituut waar zij
iedere dag zonder er bij na te den
ken voorbijkomen op weg naar
huis. Het is wat gaan betekenen
voor ze".
LOOSDUINEN „Een jaar of
tien geleden zou ik er achteraan
gegaan zijn, als een meisje van
een jaar of vijftien 's avonds het
park inging met een of andere
Italiaan. Dat interesseert me nu
niet meer. Die kinderen zijn mo
menteel veel volwassener wat
dat betreft, veel vrijer ook en je
kunt ze niet meer „kort" houden.
Tegen een condoomautomaat zou
ik dan ook geen bezwaar hebben
en ik zie er in de toekomst wel
een verschijnen. Hij zal er dan
hangen net als bijvoorbeeld een
kauwgomballenautomaat. Het
zijn tenslotte dingen van deze
tijd". Aldus illustreert de heer S.
Bakker, „vader" van de Haagse
jeugdherberg „Ockenburg", zijn
standpunt dat je met je tijd mee
moet gaan.
Om tot dit standpunt te komen, be
hoefde hij niet over één nacht ijs te
gaan: volgende maand bestaat het
jeugdhotel vijfentwintig jaar, waar
van hij slechts de eerste twee miste.
„Wij hebben met alle collega's uit
iNederland regelmatig vergaderingen,
waarop we mensen uitnodigen om
jons op de hoogte te houden van de
laatste ontwikkelingen. Zo hadden wc
laatst een dokter van de NVSH en
Idaarvoor een medewerker van een
|„drugteam"."
Zijn hoofd schudt echter nee, als
et gemengd slapen ter sprake komt.
ar zie ik niets in. Nog niet ten-
inste. Met die grote slaapzalen van
iu krijg je daar maar ellende mee. In
Ie toekomst is het misschien wel te
■ealiseren, maar dan moeten er ook
wil-^cleinere slaapvertrekken komen. Iets
ligt het met de drugs. Die wil
ik hier persé niet hebben en als ik
dat iemand ze in het gebouw ge-
30i>ruikt, wordt hij vriendelijk verzocht
"het te laten. Let wel, vriendelijk, ik
probeer altijd alles eerst gemoedelijk
pp te lossen en dat is me in de dertig
jaar dat ik dit werk doe vrij aardig
gelukt".
De mentaliteit van de jongelui is
veranderd en de leiding van de
heeft zich daarbij
e zijpan te passen, of men wil of niet.
"roeger ging ik 's morgens voor het
wel eens een grote wandeling
met een groep. Daarna speelde
piano, terwijl zij meezongen. Dat is
iu ondenkbaar
Als ik dat zou proberen zouden ze
m I tewoon de radio keihard aanzetten.
|k vind het verschrikkelijk jammer
dat er ook geen spelletjes meer ge
daan worden of toneelstukjes opge
voerd. Maar ze willen het niet meer.
Ze willen gewoon zichzelf zijn en
doen waar ze zin in hebben. Ik laat
ze dan ook hun gang maar gaan."
Hierdoor behoort het dansen op
moderne muziek ook niet meer tot de
onmogelijkheden, in tegenstelling tot
enige jaren terug toen het volksdan
sen nog hoogtij vierde. Volksdansen
de van oudsher bekende manier om
zonder woorden iets van het tempe
rament en de mentaliteit van een an
der volk te weten te komen.
„Je komt ook gemakkelijker in
.contact met je mede-dansers, omdat
de stemming vrolijker is., Op deze
manier zijn er in de loop van de tijd
al heel wat relaties aangeknoopt tus
sen mensen van verschillende natio
naliteit. We zouden hier alleen nog
maar vreemd opkijken als er een
paar Russen binnenkomen.
Je moet ook weer niet denken dat
we nooit aan volksdansen doen, maar
de meeste jongelui dansen liever op
popmuziek en dat begrijp ik ergens
ook wel. Hoewel ik dat geschuifel op
die halve vierkante meter niet zo da-
egge
g zij!
k lij
een
justu
ROTTERDAM Het streek-
•lan Westland van 1961 zal wor-
e£re- ien herzien. In dit nieuwe
erdea treekplan. Rechter Maasoever-
bete vest, wordt rekening gehouden
amhe ontwikkelingen in de
ransportfunctie van de Rotter-
ii amse haven. Met uame de con-
ïandejainerisatie neemt een hoge
lucht.
d
begin
kssub
L H«
estuu
22 t
Besloten is over te gaan tot een
odanigc wijziging, dat „een nieuwe
aven wordt aangelegd met een aan-
uitendc groenstrook. Een industriële
itwikkeling in de onmiddellijke na-
Ijheid van deze haven, de Rijnpoorc-
aven wordt uitgesloten.
Rijn poorthaven
Centraal in het nieuwe streekplan
de geprojecteerde Rijnpoortha-
De aanleg van de haven is aan
gezien de sociaal-economi-
voordelen die de Nederlandse
ten deel vallen. Hieronder
de transportkostenbesparingen
een betere concurrentiepositie ten
van het buitenland. De ha-
wordt tevens benut voor de veer-
met Engeland.
De totale arbeidsbehoefte die door
verend vind." Het dansen, lezen en
discussiëren van nu vindt overigens
plaats op dezelfde plaats, waar ruim
driehonderd jaar geleden de eerste
eigenaar van „Oekenburgh", de dich
ter Jacob Westerbaen, zijn inspiratie
opdeed en dromerige verzen schreef.
„Ik dacht dat wij hier op „Ocken
burg" goed met de tijd zijn meege
gaan. Er zijn natuurlijk wel huisre
gels, maar daar moet je een beetje
soepel mee omspringen. Je kunt een
meisje van veertien of vijftien toch
niet in donker buiten laten staan als
>.e zich om half twee 's nachts nog
aan komt melden?
Als alle bedden dan al bezet zijn
zeg ik iröar dat ze zo lang in een
stoel kan zitten, want dat ls tenslotte
beter dan buiten. Als zo'n meisje hier
al logeert en ze doet zo iets. ben ik
formeel gerechtigd haar kaart in te
nemen, maar dat heb ik praktisch
nog nooit gedaan. Zoals ik al zei, ik
probeer alles altijd gemoedelijk op te
lossen."
de aanleg van de haven ontstaat is
gering: ruim 2000, merendeels zeer
gespecialiseerde, werknemers. Een in
dustriële bestemming van dit gebied
is ongewenst omdat de sterke toena
me van het aantal werknemers zou
leiden tot nieuwe ruimtebehoefte
voor woon- en verkeersfuntie De ha
ven krijgt een lengte van vijf kilome
ter en ligt aan de Nieuwe Waterweg
tussen Maassluis en Hoek van Hol
land.
Groenstrook
De verbindingszone tussen Midden-
Delfland en het kustgebied en de
groenstrook bezuiden het Staelduinse
bos krijgen een beperkte recreatieve
functie. De strook is erg smal; slechts
een wegverbinding naar het strand
bij Hoek van Holland kan erin wor
den ondergebracht.
Het strand- en duingebied bij Hoek
van Holland wordt geschikt gemaakt
voor dagrecreatie. De kustlijn wordt
uitgebouwd en de zandvlakte die
daar achter kpmt te liggen omvat
ruim 100 hectare.
Door de aanleg van deze groen
strook en de aanleg van de nieuwe
haven komt voor het agrarisch ge
bruik van dit gebied geen oppervlak
te beschikbaar Zodra de gebieden ten
noorden van Hoek van Holland bezet
zijn met kassen, bestaat voor de uit
breiding van de tuinbouw geen moge
lijkheid
Hoek von Holland
Dc ontwikkeling van Hock van
Holland kan niet los worden gezien
van de haven- en industriegebieden
aan de Waterweg. Gezien de afstand
van de stad tot de industrievestiging
op de Maasvlakte en de Europoort zal
Hoek van Holland slechte een be
perkte woonfunctie gaan vervullen.
Daarnaast hangt een eventuele uit
breiding af van een goede waarborg
van de milieuhygiënische omstandig
heden.
Op de vraag hoe het corvee gedaan
wordt, het verschijnen van de lijst,
waarop de taken verdeeld stonden,
wat voorheen voor de bezoeker aan
leiding was zich ogenblikkelijk te
„drukken", antwoord de heer Bakker:
„Dat is ook allemaal wat gemakkelij
ker geworden. Mijn „logé's" hoeven
geen waslokalen meer schoon te ma
ken, vloeren te dweilen of ramen te
lappen. Daar zijn werksters voor
aangenomen.
Wel behoren natuurlijk de bedden
opgemaakt te zijn en moet er afge-
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM De vreemde
lingenpolitie wil 18 Portugese
gastarbeiders uitwijzen ondanks
het feit dat de directie van Ver-
olme zich bereid heeft verklaard
hen in dienst te nemen en het
gewestelijk arbeidsbureau werk
vergunningen wil uitreiken.
Het socialistische kamerlid Wierin-
ga heeft hierover vragen aan de mi
nisters van justitie en volkshuisves
ting gesteld. De metaa'.bonden hebben
aan deze bewindslieden gevraagd te
voorkomen dat de gastarbeiders over
de zrens worden gezet
De Portugezen, die nu op het Rot
terdamse hoofdbureau van politie
worden vastgehouden, werkten eerst
via een koDpelbedrijf bij Verolme. Zij
kwamen als illegaal naar voren, toen
onder druk van overheid en vakbon
den de metaalbedrijven in het Water
weggebied besloten geen gebruik van
koppelbazen meer te maken.
Toen een lid van de ondernemings
raad van Verolme voor de Portugezen
op het hoofdbureau van politie de
laatste formaliteiten wilde regelen
hoorde hij onverwacht dat zij zouden
worden vastgehouden, omdat ze
waarschijnlijk zullen worden uitge
wezen. Daarover moet. zo zei de poli
tie van Rotterdam, de minister van
justitie beslissen.
