Verbijsterend Requiem
van Bernd Zimmermann
Dodelijke klappen vielen
tijdens ruzie over schuld
Veel doden 111 verkeer
in het weekeinde
Ned. Bachvereniging3
JOSQUIN DES PREZ
ll
1<
Delftse chauffeur hekent moord op zijn vrouw
Uw probleem
is het
onze....
Luchtvaartbedrijf wil
bejaarden voor
minder laten reizen
Publiek loopt weg uit
Festivalconcert
Laatste mulo
diploma's
uitgereikt
ide
grote klankschoonhei
Het weer in Euri
in lang concert herdach
>£a;
Van een verslaggever
DELFT/LEIDEN Een hooglopende ruzie over door zijn vrouw
gemaakte schulden was volgens de 30-jarige Delftse vrachtwagen
chauffeur C. van P. de aanleiding voor de dodelijke klappen die hij
zijn 32-jarige vrouw vorige week zondagnacht in de slaapkamer van
hun flatwoning in de Wilgenlaan in Delft gaf.
De politie kreeg uit de bekentenis-
een van Van P. (vrijdagavond vrijwel
direkt na zyn arrestatie gaf hij toe
zijn vrouw doodgeslagen te hebben)
de indruk dat de verstandhouding in
het huwelijk sterk onder de schulden
van de vrouw heeft geleden. Zo zou
de fraude die Van P. een paar jaar
geleden pleegde en waarvoor hij toen
tot een geldboete werd veroordeeld,
gepleegd zijn om de schulden van zijn
vrouw te betalen.
Het echtpaar was ongeveer tweeën
half jaar getrouwd. Mevrouw Van P.
was gescheiden en de vier kinderen
waren uit het huwelijk van haar
eerste man. Van P. was op de hoogte
dat zijn vrouw ondertussen een
schuld van ongeveer duizend gulden
had bij een postorderbedrijf. Ook
andere rekeningen zouden nog niet
vereffend zijn geweest tot een totaal
bedrag schatte de politie van
meer dan tweeduizend gulden.
DRIFTBUI
Over deze zaken kregen man en
vrouw vorige week zondagavond ruzie
die zich tot de slaapkamer voortzette.
Van P. heeft een van de rekeningen
uit haar tasje gepakt maar zijn vrouw
griste de rekening weer terug waarbij
zij riep dat die zaak hem niets aan
ging en hem een klap in het gezicht
gaf. Van P. ontstak in een driftbui
en haalde uit de gangkast een stalen,
ongeveer zestig centimeter grote gas-
pijp waarmee hij zijn vrouw bedreig
de. Toen zij hem uitlachte sloeg hij
tweemaal en de vrouw viel bloedend
op het bed.
Van P. kreeg volgens zyn zeggen
een flauwte en zakte naast het oed
ineen. Eerst uren later zou hij door
gehuil van een der kinderen tot be
wustzijn gekomen zijn en gezien heb
ben dat zijn vrouw; die al geen te
kenen van leven zou hebben gegeven,
uit haar mond bloedde. Dit wilde hij
afsnoeren met een ceintuur, wat maar
gedeeltelijk lukte. Hieruit zouden de
wurgsporen zijn te verklaren.
IN DE KELDER
De man heeft de vrouw vervolgens
naar de kelder gebracht en daar neer-
glegd. Hij bracht 's morgens de kin
deren naar school en kocht in de stad
wat jutezakken en plastic. Zijn moe
der belde hij op met het verzoek op
de kinderen te komen passen. Tegen
haar (en tegen andere familieleden)
vertelde hij dat zijn vrouw was weg
gegaan om voor studenten te werken.
Tegen de kinderen zei hij dat hun
moeder in het ziekenhuis was opge
nomen.
's avonds haalde hy met zijn eigen
auto zijn moeder op en 's nachts wik
kelde hij in de kelder het lichaam van
zijn vrouw in jute en plastic, legde
het in zijn vrachtwagen, reed naar
Leiden en legde het lijk daar in een
sloot
Van P. deed dit, zegt hij, opzette
lijk zodat het lichaam zou worden
gevonden want. zegt hy, 'ik heb haar
dood niet gewild en wilde dat haar af
wezigheid zou worden opgehelderd',
Hij zei opgelucht te zijn dat hij was
gearresteerd.
NIET BIJBENEN
De politie tekent hierbij aan dat.
Van P. een redelijk salaris verdiende,
maar dat hij echter de schulden van
zijn vrouw kennelijk niet kon bijbe
nen. Zyn verklaringen lijken de poli
tie aannemelijk maar zij heeft er wel
moeite mee de 'gevoeligheid van de
man in zyn bekentenissen te rijmen
met de koele berekening waarmee hij
na de moord te werk ging: nadat hy
dinsdag zijn werk bij een groentenex-
peditiebedrijf had hervat, zei hy de
hele week dat zijn vrouw was gaan
werken, terwijl zijn moeder onder
tussen sliep in het bed, waarin de
moord had plaatsgevonden.
Brieven die niet zijn voorzien
van naam en adres kunnen niet In
behandeling worden genomen. Ge
heimhouding ls verzekerd. Vragen
die niet onderling met elkaar In
verband staan moeten ln afzonder
lijke brieven worden gesteld. Per
Tief dient een gulden aan postze-
«els te worden Ingesloten.
In Erica (Drente) is zondag de
veertigjarige G. E. uit Coevorden
met zijn auto van de weg geraakt
en tegen een boom gebotst, en kort
daarna overleden.
De 58-jarige schilder Sj. van der
Velde uit Hooghalen (Bellen) is
kort na een botsing op een krui
sing in Hooghalen overleden.
De 16-jarige scholier M. H. G. De-
bije uit Beek (L.) is in de Diep
straat in Hulsbferg (L.) met zijn
bromfiets tegen een autobus ge
botst en kort daarna overleden.
De 58-jarige H. Oskam uit Maars-
sen is in zijn woonplaats op een
geparkeerde auto gebotst en omge
komen; waarschijnlijk was hij tij
dens de rit door slaap overmand.
Op de hoek Overtoom-Nassaukade
in Amsterdam is de 32-jarige H
de Hartog met zijn auto tegen een
tegemoetkomende vrachtauto ge
botst en omgekomen; twee inzit
tenden van de vrachtauto werden
gewond.
De 22-jarige J. Thomassen uit
Harderwijk is omgekomen nadat
de auto waarin hij meereed met
grote snelheid tegen een boom ge
botst was. De bestuurder werd ge
wond.
De 27-jarige mevrouw T. Alsema-
Bos uit Veend am was één van de
drie slachtoffers van een ongeluk
Van een verslaggever
SCHIPHOL De Canadese lucht
vaartmaatschappij CP-Air heeft de
internationale luchtvaartorganisatie
IATA verzocht een verlaagd tarief te
mogen invoeren voor bejaarden, die
naar Canada reizen. Het luchtvaart
bedrijf acht deze tariefsverlaging
vooral van belang voor de vele
ouders van Nederlandse emigranten,
die hun kinderen in Canada willen
bezoeken.
CP-Air heeft voorgesteld de prijs
van bijvoorbeeld een retourvlucht
Amsterdam-Montreal vast te stellen
op 200 dollar (700 gulden) voor perso
nen ouder dan 05 jaar. Het 'aagste
tarief dat thans op deze vlucht moge
lijk is, bedraagt 283 dollar (990 gul
den).
Van een verslaggever
EINDHOVEN In Eindhoven ia
driekwart van het publiek weggelo
pen bij het electro-instnimen'aal
concert van het ensemble ..Het Le
ven" uit Den Haag, dat in het kader
van het Holland Festival in de
schouwburg werd gegeven.
Reeds bij de uitvoering v8n het
eerste nummer. Musica per Gruppi
van Victor Wentink. verlieten tiental
len van de 250 bezoekers de zaal. Tij
dens de uitvoering van „De lange
mars", door Dick Raaijmakers in op
dacht van B en W van Eindhovc-n
geschreven, was al de helft van het
publiek verdwenen, terwijl het laat
ste stuk „Het leven van Rosa Luxem
burg" van Gilius van Bergljk r.og
door s'echts 60 bezoekers werd be
luisterd.
Wettelijke aansprakelijkheid (wan
neer moet schade vergoed worden en
wat zijn de verzekeringsmogelijkhe
den?) door mr. dr. G. van Reenen.
Uitg. De Haan, Bussum 69 blz.
ƒ5.90
op de Kielsterachterweg in Hooge-
zand. Zij zat op de duo van een
motor met zijspan die in de berm
terechtkwam en tegen een boom
botste. De bestuurder, de 47-jarige
Brit F. H. Hannant, zijn 51-jarige
echtgenote en mevrouw Halsema
werden op slag gedood. Het Britse
echtpaar, afkomstig uit New Mal
den, was naar Nederland gekomen
om hier de TT-races bij te wonen.
Bij een aanrijding op de kruising
Eellandweg-Biddinghuizerweg bij
Swifterbant (oost-Flevoland) is de
27-jarige mevrouw A. Wessel-Ha-
verkort uit Ommen omgekomen.
Haar man en haar éénjarig kind
werden gedood.
In Zelhem kwamen gistermiddag
de 26-jarige F. Th. W. Sneijders
uit Zutphen en zijn 56-jarige va
der, C. Th. M. Sneijders uit Blaak
om het leven toen hun auto tegen
een Hoorn botste.
DEN HAAG Staatssecretaris
Grosheide van onderwijs heeft zater
dag in Scheveningen de laatste mulo
diploma's uitgereikt. Na meer dan
een eeuw mulo en bijna driekwart
eeuw mulo-examens is dit schooltype
nu bijgezet in het onderwijsmuseum.
De mammoetwet heeft de mavo daar
voor in de plaats gebracht.
Dit jaar deden nog 56.000 leerlingen
mulo-examen. De laatste 23 van deze
laatste lichting kregen bij de uitrei
king van hun diploma van mr. Gros
heide te horen, dat veel kritiek op
mulo en mulo-examen mogelijk was
(geheugendril en examendressuur),
maar dat de enorme groei van het
mulo-onderwijs de waarde ervan toch
ruimschoots bewezen had
Volgend jaar is er voor een aantal
leerlingen nog een laatste kans om
een soort bezem-examen te doen. Bij
die gelegenheid zullen de rooms-ka-
tholieke examens (voor de tweede
maal in de geschiedenis) samenvallen
met de altijd al gecombineerde exa
mens van protestants en openbaar
onderwijs.
Vraag: Langs welke route kan ik
van Den Haag per brommer naar
Vijlen (bij Vaals) in Limburg gaan?
Is het misschien beter gedeeltelijk
over België te rijden?
Antwoord: Zorg in de eerste plaats
voor goede kaarten. De snelste en
gemakkelijkste route eventueel
over België staat daarop duidelijk
aangegeven. Deze behoeven we dus
niet te vermelden. Overigens raadt
de A.N.W.B. niet aan de korte route
over België te nemen.
We beperken ons daarpm tot de
mooiste routes.
Volg de rijksweg richting Gouda
tot de afslag naar Moordrecht. Daar
kunt u met een pontje (we hopen
tenminste dat het nog niet is afge
schaft) de IJssel oversteken en de
dijk volgen tot Haastrecht. U kunt
ook van Moordrecht langs Gouda
rijden en vandaar langs de Noorder-
of zuider-IJsseldijk Haastrecht be
reiken. Vervolgens langs de Vlist
over Bonrepas naar Schoonhoven.
Een andere mogelijkheid is van
Moordrecht over Nieuwerkerk naar
de stormkering bij Capelle te rijden
en vandaar de Lekdijk te volgen,
eventueel daar oversteken en de mo
lens van Elshout te bezichtigen. Dit
:s ook een goede route voor Rotter
dammers.
Van Schoonhoven of Elshout kan
men zich naar Nieuwpoort begeven.
Bezichtig vooral het stadje. Vandaar
is een goede weg naar Gorinchem,
waar men via de brug de Merwede
oversteekt. Vervolgens Woudrichem
bezichtigen en langs de dijk naar
Aalburg en over de brug naar Heus-
den. Vandaar gaan goede wegen
naar 's-Hertogenbosch. Als het te
laat wordt kunt u rechtstreeks over
Eindhoven naar Weert rijden. An
ders naar Veghel, naar keuze via
Hintham, Berlicum, Heeswijk of via
Michielsgestel en Schijndel. Van
Veghel over Gemert, Bakel, Deurne,
Meij el, Roggel richting Roermond
volgen tot Horn en vandaar richting
Wessem (desgewenst een klein eind
je om naar Thom, dat bijzonder
mooi is. Nu de Maas over naar
Maasbraaht Susteren, Sittard, grote
weg naar Heerlen, richting Vaals
Na Nijswiller spoedig rechts naar
Vijlen.
Wie de route via Weert kiest, kan
ook via Thorn naar Wessem
Een goede raad als u de korte rou
te via Rotterdam, Dordrecht, Breda,
Tilburg, Eindhoven kiest: Ga in de
vroegste uren door Rotterdam via de
Maasbrug en niet door de tunnel,
want dan moet u de roltrappen af
en op en dat valt niet mee.
I 21 JU-N^
GOUDA In een goed bezette
St. Janskerk heeft vrijdagavond
de door Charles de Woiff geleide
ederlandse Bachvereniging in het
kader van het Holland Festival
een uitvoering gegeven van licee
koortcerken die zich goed laten
combineren voor één concert.
Het betrof een continentale premiè
re (sedert de 18e eeuw dan) van een
Dies Irae van Bachs jongste zoon Jo-
hann Christian en de niet geheel vol
tooide c-moll mis (K.V.427) van Mo
zart. Medewerking verleenden de vo
cale solisten Ingeborg Reichelt en Ur
sula van 't Wout-Stamm, sopraan,
Marianne Dieleman, alt, Frank Pat
terson, tenor en Henk Smit, bas. De
begeleiding berustte bij het Radio
Kamerorkest en de organist Hans
Broekman.
Johann Christian Bach was 22 jaar
toen hij het Dies Irae voltooide in een
tijd dat hij zich in Italië onder lei
ding van Padre Martini stelde. Het
vriendelijke, zoet vloeiende melodi
sche aspect overheerst en vertoont
weinig of geen binding met de naïeve
tekst, die in de vertaling door Jan
Duin soms ;zelfs lachwekkend wordt
:hipi
Bf Sc?
lode-!
iren
htelin
KLM-
vaccir
Ne
ter
;q nisscl
n na
cbaar
Swits
?rr
ment
Calc
Weer of geen weer, de zomer staat zijn heerschappij niet meer af,
of de regen nu boosaardig of treiterend te werk gaat, tot groot ongerief
van de vroege vakantiegangers en vele andere zonnesympathisanten.
De jeugd heeft de zomerse lokroep allang begrepen en met beproefd
materiaal is wat nattigheid wel te verwaarlozen
houai» femwi.71
(uitdrukkingen in verband n
dag des oordeels als „Een trom tt
van te schrikken" en .Overa e
staal paniek, als de mensenzc
komen en wij in discussie raken
wagt
KLANKSCHOONHlt*
Maar in het dubbelkorig slo D(
de componist zich 'n bijzondei
contrapuntist die het vak tot
finesses bij zijn geniale vader
geleerd. Het werd een uitvoerii
grote klankschoonheid waarir
deelnemenden eigenlijk gelijk
cipeerden.
Het zwaartepunt van dit clangsl
lag echter in de na de pauze reed
vol uur duurde) uitgevoerde
mis van Mozart Ook dit wi Sch
evenals het Requiem niet vo
Het Credo kwam niet geheel
en 't Agnus Dei ontbreekt ze
heel. Na 't voorafgaande Died
van Johann Chr. Bach wordtl
weer sterk bepaald bij de grol
vloed die Mozart later in Londa
Bachs jongste telg heeft onda
Maar hoeveel dieper gaat de
telijke essentie van de mis. De|
raad die de Nederlander Baroj
Swieten aan Mozart gaf om mei
lyfoon te schrijven heeft de SalaONl
se meester wel zeer ter harte n A]
Ier,1
HOOGTEPUNTEN sd
tag
De Nederlandse Bachverei i
heeft onder Charles de Wolff <j in(j^
wonderenswaardige wijze de
gezongen. Hoogtepunten wareé"'
sterk aan Bachs Crucifixus uit F
Hohe Messe appelerend „Qui n in
met zijn verrassende chromatii
pianissimo-zang en het mai i„
Sanctus waarin de stralende oj 0
klank zich prachtig mengde mdat
koorzang.
Met zijn keus van solisten is l be
les de Wolff zeer gelukkig gei
Zowel individueel als in trio
kwartetverband hebben zij met 1
fraaie zang veel bijgedragen to
hoge niveau van deze indrukwelp he
de uitvoering.
daaj
Bon
de
max. min.
Door R. N. Degens
AMSTERDAM Vele minuten duurde het applaus waarmee het
publiek zondagavond in het Amsterdamse Concertgebouw zijn erken
telijkheid toonde voor de uitvoering van het „Rrequiem für einen
jungen Dichter" van Bernd Alois Zimmermann.
Voor deze uitvoering waren in het
geweer geroepen: het koor van de
NOS, het koor van de Oostenrijkse
Omroep, het RIAS Mannenkoor uit
Berlijn, het Radio Filharmonisch Or
kest, het Theo Loevendie Kwartet,
Dorothy Dorow, sopraan, Günther
Reich, bariton, Hans Franzen en Mat
thias Fuchs, declamatie. Verder was
er een belangrijk aandeel van op de
band opgenomen elèktro-akoestische
geluiden. Over dat alles had Michael
Glelen de leiding. Het „Requiem", dat
beslist geen requiem in de gebruike
lijke betekenis is, duurde in deze uit
voering ongeveer zeventig minuten.
Een uitvoering die los van de
waardering die men voor het werk
zou kunnen opbrengen op de toe
hoorders de indruk maakte van een
perfect getimede, en met verba
zingwekkende beheersing van onnoe
melijk veeleisende materiaal' gereali
seerde herscheppingen
Vermoedelijk zou Bernd Alois Zim
mermann in deze uitvoering niet he
lemaal, of misschien helemaal niet
gehoord hebben wat hij bedoelde in
deze gigantische partituur neer te
leggen. Bekend is dat van de (weini
ge) uitvoeringen van zijn werken tij
dens zijn leven (hij pleegde In 1970
op 52-jarige leeftijd zelfmoord) er
praktisch niet één was die aan zijn
verwachtingen voldeed. Gehoord zijn
zondagavond uitgevoerde Requiem
(zijn opera „Die Soldaten" zal later in
het Holland Festival enkele uitvoe-
en beleven) zal er, vanwege de ont
stellende eisen, wel altijd een discre
pantie zijn tussen hetgeen Zimmer
mann wilde en datgene wat daarvan
praktisch via een verklanking op an
deren kan worden overgebracht.
Alleen al de opstelling van de ko
ren. de instrumentalisten en de vele
luidsprekers op diverse plaatsen in de
zaal geeft steeds weer problemen.
Bijvoorbeeld: wie onvermijdelijk te
dicht bij een bepaalde% groep luid
sprekers zit. hoort de andere klank
bronnen in on-balans. Een probleem
van andere orde is. dat in de tekst
van dit requiem acht talen, vaak si
multaan worden gebruik', en het is
dan wel niet de bedoeling dat alles
letterlijk verstaan wordt, maar de
componist zelf is van deze teksten
uitgegaan. Derhalve is voor het be
grip van zijn bedoelingen toch wel
enige kennis van die teksten noodza
kelijk.
HELDHAFTIG
Ondanks dat komt van Zimmer-
mans bijna heldhaftige poging in dit
Requiem, de „verscheurdheid van on-,
fascinerende tijd" te laten doorklin
ken. wel heel veel over. Het is in
wezen een Mahleriaanse worsteling
met dè muzikale materie, zij het dat
Zimmermann zich daarbij distan
tieert van het aller-individueelste. In
de door hem gehanteerde techniek
van wat hij „muzikaal pluralisme"
noemt, worden citaat, collage en
eigen idee tot een stillistische een
heid, die tevens dient om een kogel
vormige voorstelling van de tijd.
waarin gisteren vandaag en morgen
worden samengebracht, te symbolise
ren.
Vandaar dat fragmenten uit rede
voeringen van politieke leiders uit
heden en verleden gemengd worden
met pop-muziek, met citaten uit het
klassieke repertoire, met teksten uit
de bijbel, geschriften van Mao, Joyce
en Camus, om er maar enkele te noe
men.
Het is, meer dan ooit bij muziek,
onbeschrijfelijk wat Zimmermann
hiermee ln dit stuk soms aan adem
benemends laat horen. Hoewel ken
nelijk zeer cerebraal gecomponeerd,
werkt het toch, door de onmiskenbare
bewogenheid die er de aandrift toe
was, heftig op de emoties van de toe
hoorder.
BEHEERSING
Een bewijs voor de enorme beheer
sing waarmee Zimmermann in dit
stuk over zijn zelf gecreëerde stilisti
sche en technische middelen dispo
neert, is bijvoorbeeld het laatste van
de vier in elkaar overgaande delen.
Daar blijkt, beginnend met een frag
ment mannenkoor, een flard popmu
ziek, een suggestie van het slot van
Beethovens Negëhée en de stem van
Goebbels die de totale oorlog aankon
digt, nog een climax van pandemoni-
sche geluidsontladingen mogelijk na
alles wat vooraf is gegaan. Daar
krijgt het fortissimo in een menging
van alle klankschakeringen met niet
nader te onderscheiden details, een
volstrekt eigen identitiet die, aohter
en boven het directe geluid, klanken
van geheel ongekende aard en di
mensie laat doorkomen.
Dat is nog maar een van de vele
ongelofelijkheden die men ook bij de
ze uitvoering van dit „Requiem für
einen jungen Dichter" kan waarne
men. Een uitvoering waarover men
heel lang en uitgebreid zou kunnen
napraten, maar waarvan in elk geval
in het kort gezegd kan worden dat zij
een kennismaking met een van de
meest ambitieuze, meest complete en
moeilijkst te realiseren composities
van deze tijd mogelijk maakte.
Amsterdam
zw. bew.
14
11
Brussel
licht bew,
regen
17
9
Frankfort
18
13
Genève
licht bew.
25
10
Innsbruck
zw. bew.
20
11
Londen
regen
15
10
Kopenhagen bew
18
9
Luxemburg
bew.
14
9
Madrid
onbew.
32
12
Majorca
onbew.
24
11
München
bew.
18
11
Nice
bew.
22
17
Parijs
onbew.
21
12
Rome
onbew.
24
15
Wenen
regen
bow.
18
13
ZUrlch
23
14
imist
r oi
it op
e "W
gen,
dat
den
DEN HAAG Een leger van
vocalisten heeft in een veel te
lang programma zaterdagavond
hulde gebracht aan Josquin des
Prez, de Zuidnederlandse com
ponist die 450 jaar geleden over
leed. Dit evenemént, op initiatief
van. het mannenkoor Die Haghe
Jol
ziji
Sanghers, had plaats in een iMet
stekend bezette kloosterkerk fiaa:
het Haagse Voorhout. r^(
De vereniging voor Nederlar)rbl
muziekgeschiedenis heeft deze gfa{°
genheid aangegrepen om door mi£nev
van een speciale krant des Prez r
bekendheid te geven dan tot nuri v
het geval was. In dit verband maf'
naam van wijlen prof. SmijersT
onvermeld blijven; herontdek!
van het oeuvre van des Prez f
voor hem een levenswerk.
Onbekend
bdei
Reis
De trein was goed vol. Niet
alleen alle zitplaatsen bezet, maar
ook de bagagerekken vol.
Tegenover me een echtpaar, dat
zyn twee kinderen op de plaats
naast mij gestald had. Aan de
overzyde van het gangpad een
dubbel paar, op leeftijd enbij
zonder keurig aangedaan.
Omdat ik de eerste was geweest
zat ik aan het raam. De kinderen
bengelden naast me, mokkend en
dreinerig. Het jonge ouderpaar
trachtte vergeefs ze in het gareel
en in hun welopgevoedheid te
houden.
Opeens werd het me duidelijk,
wat er aan schortte. Ze welden tot
elke prijs het hoekplaatsje hebben.
Een vage poging van de vader zijn
raamplek te verruilen strandde op
de mededeling, dat die plaats
„achteruit" was en daar konden de
kindermagen niet tegen.
Ik had al drie trappen te pakken
en een kleef papiertje van een of
andere sabbel tegen mijn mouw
geplakt, toen ik de heldere ge
dachte kreeg, dat ik maar beter
mijn raamzetel kon verwisselen
voor hun gangbuurschap.
Vijf minuten hielp het. De ouders
keken tevreden en verdiepten zich
in de vakantiemogelijkheden, die
wachtten.
Het werd, begreep ik, een boer
derij met pony's en een zwembad
binnen handbereik.
„Ze kunnen de hele dag buiten
spelenzei de moeder en het
was net of ze er een zucht van
verlichting bij slaakte.
We reden door een mistig land
schap, versluierd achter de bere
gende ramen.
't Jongetje, een spits kind, vroeg
de grote vraag: „En als het regent?
Wat dan?"
,,'t Regent niet", zei de vader
alsof hij het voor het beslissen had.
Het kind zong, het stemmetje
jengelig op en neer gaand: „Als 't
nou regent, regent, regent?"
De moeder probeerde te sussen,
de vader baste boos dat hij zijn
mond moest houden, maar het
zusje was broertje al bijgevallen.
De conducteur, die de kaartjes
kwam knippen bracht onverwacht
uitkomst door de aandacht volledig
af te leiden.
Aan mijn andere oor was de
conversatie ook bezig met de
wachtende vakantie.
Twee middelbare echtparen, die
kennelijk gevieren ter vakantie
gingen.
Ze vertelden elkaar de kleine
belevenissen van de laatste dag
voor ze op reis waren gegaan. De
mannen uit hun werk. dat hun
.gewichtig viel; de vrouwen huise
lijker, wie nu voor de planten
zorgde en zo.
En dat er nog iets van de stomerij
moest komen en hoe ze daar nog
achter aan geweest waren
Bekenden elkaar een wollen vest
te hebben meegenomen. „Voor als
we 's avonds in de tuin zitten
„Met een neutje", zei de grapjas,
die al een paar keer ze had laten
lachen.
De vrouwen giechelden wat,
maar de andere man keek naar
buiten, tegen de regen aan
De andere hoofden draaiden
meeze zwegen en staarden.
„Ik heb me zo op die tuin ver
heugd, zuchtte er een.
,,'t Regent niet aldoor", troostte
een ander zwak.
„De stoelen zyn natuurlyk door
nat", zei de regenkijker.
„Vegen we ze af", riep de
vrolijke.
„En ons goeie goed dan?", vroeg
een der vrouwen.
Dat stopte de conversatie. Allen
staarden nu in de mist, die hun
vakantie omhulde. De kinderen
hadden de oude deun terug
gevonden: „Als 't nou regent,
regent, regent?"
De vermaardheid die des PrezfS v
dens zijn leven genoot als de belang
rijkste componist van de Nederlaif11*
school, is niet bestand gebleken tej°rtl
de tijd. Lang niet alle gegevens <F|r
hem zijn bekend, zelfs niet over
jaar van geboorte. Een groot deel
zijn oeuvre is echter in onze
uitgegeven; de toekomst zal lererf; d
de belangstelling voor deze midPet
eeuwse componist de heruitff* c
rechtvaardigt. 81
Des Prez leefde en werkte orfciD
meer in Milaan, Rome en Parijs
dank zij zijn bijzondere zin v
klank en melodie, gepaard gaa
aan rijke inspiratie en technische
drevenheid, is hij tijdens 50
scheppende arbeid van grote beti
nis geworden voor het Renaissai
tijdperk. Het is voor twintigste-ee
se oren geen simpele zaak die gr<
heid van des Prez te herkennen er
onderkennen. Niet alleen de ba
maar vooral de achttiende en neg
tiende eeuw met hun romantiek st
de polyfonie in de weg.
ke
int
Ervaring
rtc
Motetten, misdelen en enkele chiQ0
sons kwamen zaterdagavond tot klj^
ken. Composities die meer dan i)et
en een halve eeuw geleden wer<
geschreven, een wonderlijke ervari
Als tegenstelling klonken twee co IE
posities van de dirigenten van de
voerende koren, namelijk Maur
Pirenne en Wim Wakelkamp, en
vergelijking een werk van Anto
Brumel, een zestiende-eeuwer.
compositie van Pirenne bleek een n
bar origineel werk, doch wel met
voel voor kleur en sfeer geschrev
Wakelkamps pennevrucht, getitl
Holland, bood het mannenkoor de
legenheid tot effectvolle zang.
zich echter weinigzeggend.
Medewerkenden aan deze des Pri
herdenking waren het koor van
St. Jans kathedraal uit 's-Hertogéne
bosch, onder leiding van Maurice Is
renne, het Brabants kamerkoor on^rd
leiding van Reinier Wakelkamp,
mannenkoor Die Haghe Sanghers
een koperkwintet bestaande uit led
van de Koninklijke militaire kap
