arthoffs Vogel van de week'
s niet zomaar een vogelboek
MM)H
TV-commentaar
biitieke macht kentert
n gunste middenstand
Technisch
Prodeha-voorzitter Muller:
'71
17
WOENSDAG 9 JUNI 1971
Misschien wel het meest beluisterde radioprogramma op zondagmorgen
is 'Weer of geen weervan Bert Garthoff en Leo de Beer. Hoe groot
de luisterdichtheid wel is, ondervindt u als u eens naïef Garthoffs raad
opvolgt, wanneer hij een tentoonstelling of een gebeurtenis aanbeveelt.
U blijkt dan zeer zeker niet de enige te zijn die op die manier een plezie
rige zondagmiddag dacht te gaan doorbrengen en u mag blij zijn als u
een zwakke glimp opvangt van datgene waarvoor u gekomen bent..
Eén programmapunt in
„Weer of geen weer" dat u
zonder consequenties en
met bijzonder plezier kunt
aanhoren, is zijn Vogel
van de week", ingeleid en
doorioenen met de geluiden
en geluidjes die die weke
lijkse vogel maakt. Uitga
ve Ploegsma, Amsterdam
J84 blz., prijs 12.90) Tus
sen het getjakker van de
merel, de schelle baltsroep
van de torenvalk en het
sjilpen van dé huismus
klinkt zijn prettige stemge
luid, dat de ene geestige
woordspeling na de ande
re moeiteloos de huiskamer
in Iaat rollen.
Hij presteert het al pra
tende droge wetenschappe
lijke namen te noemen
zonder de luisteraar af te
schrikken. integendeel,
daar spits tekst en uitleg
van te geven en ook daarin
een woordkunstenaar te
zijn. „Atra betekent zwart,
dofzwart, wat heel goed
klopt. Maar Fulica zit
moeilijker. Dat is namelijk
het woord dat de oude Ro
meinen gebruikten voor het
waterhoen! Onze meerkoet
zou dan een dofzwart wa
terhoen zijn. Met evenveel
recht kun je een waterhoen
een roodgebleste meerkoet
noemen. Maar och, na
men..."
Over de smient, die door
Linnaeus Anas penelops
werd genoemd, hetgeen in
zijn „Systema Naturae"
met een drukfout ver
scheen als Anas penelope,
hetgeen sindsdien de
officiële naam is gebleven:
„de wetenschap heeft soms
meer weg van een wetten
schap".
Reacties
Heel 1970 (N'70) door
heeft Bert Garthoff een
persoonlijke impressie ge
geven van zomaar een vo
gel, die in ons land voor
komt. Van een vogel die
dagelijks te zien is, of die u
builen moet opzoeken, of
die zo af en toe maar eens
ons land met een bezoek
vereert. De reacties die hij
op „Vogel van de week"
kreeg, waren zo talrijk dat
hij er aanleiding in zag de
teksten over de
tweeënvijftig vogels van
1970 te bundelen. In dit
boek vindt u ze gerang
schikt naar de weken
waarin ze zich van hun
beste kant laten zien.
Garthoff is geen vakbio-
loog, maar een gewone vo
gelliefhebber, die zich er in
zijn tekst niet direct om
bekommert hoe een vogel
te onderscheiden is van an
dere. Daar zijn vogelgidsen
voor en daar zijn er genoeg
van in de handel. Hij ge
niet als hij de vogels ziet
en hoort, en van dat genie
ten wil hij anderen iets
vertellen, hij wil hen op
peppen ze ook zo gade te
slaan.
Zijn rake radiotyperin
gen van deze vogels hebben
niets van hun zeggings
kracht verloren in dit boek.
al heeft hij zijn spreektaal
iets moeten aanpassen en
stroomlijnen. Al lezende
hoort u hem praten. Over
de grutto: „Hoe de Fran
sen een zo sierlijke en
vloeiend gelijnde vogel
barge kunnen noemen, wat
óf hooiberg betekent öff
platboomde schuit... Maar
ja, een regeltje hoger zegt
mijn woordenboek: bardot
kleine muilezel... Ze zeggen
er overigens wel heel braaf
bij queue noire". Bij die
barge dan, bij die grutto,
dus die zwarte staart heb
ben ze toch wel opge
merkt".
En een stukje verder:
En een stukje verder: „Als
als je haar ziet, zijn vrouw,
zo in het voorjaar... en je
blijft eens rustig een tijdje
langs de weiderand zitten
kijken en luisteren... en je
hoort die gruttoman over
de lettergrepen van zijn
eigen jodels buitelen, schie
lijk door de lucht roeiend
in één juichende regenboog
van geroep., dan zeg je
geen naam meer. Ook geen
ander woord. Hoogstens
dankjewel. Tegen iets. Te
gen ergens. Tegen het ge
luk dat dit bestaat".
Kluut - kluit
Of over de kluut: „Zo'n
zestig jaar geleden heette
hij kluit. Dat wil zeggen in
de boeken over vogels en
in krantestukjes. De volks
mond heeft hem nooit an-
De koekoek van Bewick, zoals hy op het titelblad en als
wcekvogel in 'Vogel van de week' staat.
ders dan kluut genoemd.
Het geluid dat het dier
maakt, geeft die naam min
of meer vanzelf aan. Al
thans de uu-klank die er
vaak fel jubelend uit komt,
driftig van voorjaarsleven.
Maar ja, die vogel kon nu
wel kluut roepen, en dat de
boeren en dorpsmensen
hem dat nazeiden was be
grijpelijk, die spraken im
mers zo plat dat ze van
zichzelf zeiden dat ze van
buten kwamen. Terwijl de
welopgevoede stadsburger
wel beter wist. Die zei bui
ten, die kende zijn be
schaafde taal, en die zei
dus ook kluit. Je zei im
mers ook niet maai kersen
op z'n plat al komt die
naam van de maaitijd
waarin die kersen net rij
pen nee, je zei meiker
sen, je wist hoe het hoor
de".
Wat u wel mist, zijn de
vogelgeluiden. Maar daar
staat tegenover dat „Vogel
van de week" op bijzon
dere illustraties kan bogen.
Het zijn nu eens geen
aquarellen of pentekenin
gen van vogeltekenaars als
Stuurman en Slijper, die
vele van de Nederlandse
vogelboeken verluchtten,
maar reprodukties van
achttiende-eeuwse houtgra
vures, prenten van een
meesterhand, van Thomas
Betoick, Europa's grootste
houtgraveur rond 1800. Net
als Garthoff had Bewick
een bijzondere voorliefde
voor vogels. Hij sneed ze
niet alleen in hout, maar
schreef er ook een tweede
lig werk over: „A History
of Britisji Birds". De we
tenschap eerde hem door
de kleine zwaan, Cygnus
bewickii, naar hem te noe
men. Als het maar even
kon, tekende hij zijn vogels
in het veld, wat voor die
tijd iets opmerkelijks was.
Houtgravures
Voor het eerst maakte hij
de houtgravures tot een
kunst op zich zelf in de
westerse wereld. In plaats
van de langse kant van
het hout te gebruiken, wat
alle andere graveurs deden
en wat altijd een vrij fors
en strak karakter aan de
afdrukken gaf, bewerkte
Bewick de kopse kant van
het hout. Met deze werk
wijze wist hij een bijzon
dere fijnheid van lijn en
zachtheid van toon te be
reiken. Opmerkelijk zijn de
fijne details en de aan
dacht voor achtergrond en
omgeving. Garthoff zelf
zegt van Bewick: „Die man
tekende vogels, bijna twee
eeuwen geleden, zoals ik
mijzelf over ze hoor pra
ten".
H. van H.
De AVRO-documentaire „Bras van
de Rijkswaterstaat" die gisteravond
werd vertoond, was gebaseerd op de
gelukkige gedachte, dat een technisch
project alleen nauwelijks interessant
is voor de televisie. Dus had men het
graven van een mammoetgeul bij
Hoek van Holland gekoppeld aan de
levensgeschiedenis van een medewer
ker aan het werk.
In het grootste deel van de uitzen
ding werd dat idee niet zo erg waar
gemaakt. De oorzaak daarvan leek
voornamelijk te zijn dat men weinig
nieuwsgierig ivas naar Bras zelf. Zijn
gezinsleven kreeg ook iets van een
technisch project: trouwen, twee kin
deren, een auto, een iets grotere auto.
Daarnaast: schepen die tien miljoen
hadden gekost, betonfabrieken, as-
faltfabrieken en ten slotte een mam
moettanker. Dat effect werd nog ver
sterkt doordat er veelvuldig overgan
gen werden gebruikt in de tekst als:
de bibberlijn geeft de bodemgesteld
heid weer. Ik hoef niet meer te bib
beren want ik ben geslaagd t^oor
mijn examen. Of na de opmerking
dat de kapitein van een mammoet-
tanker een zware verantwoordelijk
heid draagt, een opmerking dat ook
de vader van een gezin die heeft. Pas
helemaal op het eind werd het inte
ressant. Het was ons al opgevallen
dat Bras zijn haar in de loop van de
zes jaar langer was gaan dragen en
jawel hoor: hij zei dat er tien jaar
geleden nog niet werd gesproken over
milieuproblemen en dat er zes jaar
geleden nog niet werd gedacht over
maatschappijvernieuwing. Uit eigen
beweging stelde hij voor de Maas
vlakte een generatie lang braak te
laten liggen. Dat was een opvallende
uitspraak voor een man die een mi
nuut of twintig tevoren (dan was on
geveer een jaar of drie terug in de
tijd) opgetogen had gejuicht bij het
zien van een rij betonnen blokken
(„een magnifiek gezicht, daar wordt
je stil van"). Het zou natuurlijk in
hoge mate onredelijk zijn, van samen
steller Will Simon achteraf te eisen
op deze mentaliteitsverandering ver
dacht te zijn. Die kon het zes jaar
geleden, toen hij met de documentai
re begon, ook niet weten. Maar voor
ons was het het meest intrigerende
deel van de documentaire.
Alleen de progressieve fracties
waren gisteravond vrij. De rest be
raadde zich over de nieuwe voorstel
len van Steenkamp. Daarvan waren
de sporen duidelijk te vinden in de
actualiteitenrubrieken. Brandpunt
sprak met Van Mierlo; Televizier
met Den Uyl. Die laatste vond dat hij
aan de beurt zou moeten komen wan
neer Steenkmap mocht falen. Van
Mierlo zei. dat wanneer de confessio
nele partijen akkoord zouden gaan
met een compromis, zij het belang
rijkste deel van hun program voor
zich uit zouden schuiven naar 1973.
C.J.L.
O
Van een onzer verslaggevers
pELDOORN Er is sprake van een kentering wat betreft de
ping van politieke macht ten gunste van de middenstand. Dit
lie heer J. F. Muller, voorzitter van Prodeha (de protestants-
ttelijke bond van detaillisten in een groot aantal branches).
lit verband merkte hij op dat
leen de oprichting van de Ne-
Middenstands-Partij in die
wijst, maar ook het feit dat
laatste verkiezingen „diverse
:e partijen zich als bescherm-
van de middenstand hebben
prpen.
feens de heer Mulder ontwikkelt
Be situatie in de branches, die
na omvat (huishoudelijke arti-
speelgoed, gereedschappen
liet gunstig. De omzetten waren
;te maanden niet best en ver-
j zit er niet direct in. In de
ide jaren zal het voor velen een
e zijn van zijn of niet-zijn. De
[>m de klant zal scherper wor-
lede door het optreden van mo-
nog meer zelfbedieningswaren-
irt 1930 liep in Nederland het
kleinere zaken maar de
tijd verdwijnen er ook al gro-
met de helft terug. Naar ver-
ng sluiten de ee-stvolgende
tien jaar nog een 65.000 winkels hun
deuren terwijl er 30.000 geopend zul
len worden, veelal grotere
In tegenstelling tot het grootwin
kelbedrijf lopen de omzetcijfers in
het midden- en kleinbedrijf regelma
tig wat terug. Men schiet in het alge
meen tekort op het punt van de ex
pansie. „Maar dat is", aldus de heer
Mulder, .,ook een kwestie van poli
tiek. En politiek is een kwestie van
macht. Die macht hebben we tot nog
toe niet kunnen ontwikkelen".
In deze vergadering, waarin ook
zaken als huurverhoging bedrijfspan
den, marktonderzoek, lonen en prij
zen aandacht kregen, kwamen ook de
Makro-zaken (zelfbedieningsgroot
handel) ter sprake. Hoewel deze ,zijn
bedoeld voor de detaillist, bestaat bij
de kleinhandel de vrees dat via een
niet waterdicht pasjessysteem ook
aan de consument geleverd kan wor
den.
In verband hiermee is er een pres
siegroep gevormd, die probeert Makro
Vanavond te
horen
VANAVOND TE HOREN
HILVERSUM I NOS
19.00 uur Openbaar Kunstbezit
19.20 uur Snif, informatie uit de
wereld van de lichte muziek
20.00 uur Woensdagavond
muziekmagazine
de wind uit de zeilen te nemen. De
heer A. M. P. van Aelst, secretaris
van de Stichting Centrale Organisatie
Gebra. die hierbij een belangrijke rol
speelt, bracht in de Prodeha-vergade-
ring verslag uit van alle tot nu toe
ondernomen activiteiten.
Een van de activiteiten iö dat is
getracht fabrikanten en importeurs
ertoe te bewegen niet aan de Makro-
zaken te leveren. De voorlopige con
clusie is dat zij begrip hebben voor
het standpunt van de pressiegroep,
hoewel er verschillend wordt gedacht.
Van een boycot door Nederlandse be
drijven wordt niet bijzonder veel
verwacht. Dat komt ook door de
steeds meer toenemende internationa
lisering van de handel. Staakt Neder
land de leverantie, dan neemt het
buitenland die gewoon over
Belangrijk zou het al zijn, aldus de
heer Van Aelst. wanneer men in het
gesprek met Makro kon komen tot de
afspraak dat in elk geval de verticale
prijsbinding voor leveranciers en af
nemers wordt gehandhaafd
22.38 uur Mensen, ontmoetingen,
meningen
HILVERSUM II VARA
19.35 uur Damesorkest
20,05 Melodieën Expres
20.45 uur Rebelse liedjes
21.15 uur Promenade Orkest
21.45 uur Serenade, oude muziek
22.50 uur Jazz magazine
Vanavond te
zien
NEDERLAND 1 - NOS
20.30 Wereld der insecten, documen
taire
20.55 Vrouw met drie levens, hoofd
film
22.25 Studio Sport
NEDERLAND 2 - NCRV
19.05 Eddy Ready Go
20.21 Dock Green, politie-serie
20.05 Spel zonder grenzen
22.25 Gitaer by it boek
170
De ondervragingsofficier en de twee Tsjeka-mannen bleven achter
br. Berckheim volgde de man in het leer over een brede, stcnei
trap cn door een lange, kale gang naar een deur op de achtergrond
Daar stond een bewegingsloze sol<jaat van het Rode Leger voor me
geschouderd geweer.
De man in de leren kleding opende de deur en knikte uitnodigenc
naar Alexander Berckheim.
De ruimte waar zij zich in bevonden was niet bijzonder groot. Ei
stonden een paar stoelen tegen de kale muren, een leeg bureau, met
daarboven een foto van Lenin. Een oude, gebochelde man met een
pokdalig gezicht kwam hen tegemoet, pakte zwijgend twee stoelen
en verdween vervolgens weer door een deur achter in de kamer.
Meteen daarna kwam hij weer terug, knikte naar de man in het leer
terwijl hij met een zachte, bevende oude stem zei
"U wordt verwacht, mijnheer Berckheim."
"Anatol Dimitrywitsj is nog iemand van de oude stempel", zei
de man in het leer met een vluchtige glimlach. "Hij zal dat mijn
beer nooit afleren. Gaat u maar. Alleen."
Met een zachte klik viel de deur in het slot.
De ongewone warmte in de grote, na de kaalheid van het trappen
huis en voorkamer verrassend leefbaar ingerichte kamer deed Alexan
der Berckheim duizelen, zodat hij zijn omgeving in het begin slechts
onduidelijk kon waarnemen.
Zware, ouderwetse meubelen. Kleurige Kaukasische tapijten. Een
grote, bijna tot aan het plafond reikende open haard. Lederfauteuils
rondom een ronde, kunstig gesneden salontafel. Daarboven een schil
derij van een veldslag: aanvallende Russische cavalerie, in gevecht
met Tataren, op de achtergrond de koepels van het Kremlin, goud
achtig glanzend in het gedempte licht van de zijden kap van een
staande schemerlamp.
"Mijnheer Dr. Berckheim?"
Een jonge, blonde vrouw kwam op hem af. Lang, knap, met hel
dere blauwe ogen die hem vragend opnamen en die geschrokken
verder open gingen toen zij zijn gehavende gezicht zag.
"Ja - ja stamelde hij verrast. "Neemt u mij niet kwalijk
"Ik ben blij om kennis met u te maken", zei de jonge vrouw ter
wijl haar stem net zo helder was als haar ogen. "Ik kan u niet zeggen
hoe gelukkig en hoe dankbaar
Nog voordat hij een afwerend gebaar had kunnen maken, greep
zij zijn hand, boog zich er overheen en kuste hem. Toen richtte zij
zich weer op, streek een haarsliert uit haar voorhoofd en glimlachte
verlegen naar hem. "Boris, mijn.man
"Wat doe jij hier, Nadja?" klonk vanuit de achtergrond een stem
die Alexander Berckheim eigenaardig bekend voorkwam. "Ik heb je
toch gevraagd
Een man gekleed in het uniform van een overste van het Rode
Leger kwam langzaam dichterbij. Een bleek, mager gezicht, een hoog
als uit marmer gehouwen voorhoofd. Hij leunde op krukken, zijn ene
broekspijp was leeg, omgevouwen en vastgespeld.
"Ik moest het hem toch zeggen, Boris 1" riep de jonge vrouw. "Be
grijp je dat niet?"
"Ik begrijp het", zei de overste.
"Je moet me beloven, Boris
"Ik kan je niets beloven. Zeg Wladimir dat hij ons een fles wijn
brengt. En ga nu, ga!"
(Wordt vervolgd)
Smidje Verholen en de veedieven van Texas
rkoop
>nder-
lur bij
NN
i'ersum I 402 m. NCRV
1.41 Nieuws). NOS: 19.00 April
»ar Kunstbezit. Morele
iwapenlng: 1910—19 20
het onmogelijke wordt
Ijk. gesprek NOS: 19.20
".N.I.F.: signalementen,
informatie en feiten
wereld van de lichte
k. 19.50 Voor blinden en
zienden. 20.00 (S) Woens-
ond - muziekmagazine;
nieuws, reportages, in-
5 en commentaren over
22.30 Nieuws. 22.38 (S)
ontmoetingen, inenin- Tim
1.55-24.00 Nieuws.
18.20-18.30 Uitzending van kertjes TV-serle voor
dades. Me siento fellz. La le
le. El Cigarron, Ziruma. Eh.
rigues. Entre SUverlo, racundo
y la luna, Causa nc nana. Ma
drigal, Infinito. Don't you talk
about it. Do you know him.
good morning. Over there.
Teasing love. That old feeling.
Let's do it, Blues in the night.
April In Paris. Shiny stoc
kings. Jumpln' at the woodsl-
de. Jamboree. One o'clock
(K) Jour- moderne .muziek. 15.oo christe
lijk gereformeerde middag-
dienst. NOS: 15.30 Spiegel van
Duitsland: Informaties en mu
ziek 16 00 Nieuws 18.03 Meer
over minder: De stem van de
sprekende minderheid NVRC:
17.30 NCRV en Bloc: actueel
Bclglc - Nederlands. 15.18 (K) programma met muzikale 11-
Reclame. NOS:
naai STER: 20 15 (K) Reclame.
NCRV: 20 21 Doek green, TV-
serie. 21.05 <K) Eurovisie: spel
zonder grenzen 22.25 <K) Bij
belliederen NOS: 22.30-22 35
(K) Journaal.
Fabeltjeskrant. 19.23- Openbaar
kunstbezit in Vlaanderen. 19.33
Keurig Frans; zoeklicht. 19.39
Mededelingen en de
lustratio
19.45 Nieuws. 20.10 Tonuto: tendgymnastlok 7.20
TELEVISIE
jonge virtuozen. 20.45 Filmmu
seum van de schaterlach. 21.00
Filmpje. 21.05 (K) Spel zonder
grenzen vanuit Ricclone >2.30
Nederland I. NOS: 18.45 (K)
de leeuw. STElt; 18.50
(K) Reclame. NOS: 18.55 (K)
Journaal. STER: 19.00 (K) Re
clame. NOS: 19.05 Den Haag
vandaag. 19.10 (K) Dubbeldek-
PV. 18.30 (S) Klink Klaar.
nonsens. 19.30 Nieuws.
S) Dansorkest met diver-
Isten. 20 05 (S) Licht or-
vocale ensembles. 20.30
te grammofoonmuzlek
Rebelse liedjes. 21.15 <S)
made Orkest en zangso
de
Jeugd. IKOR/CVK/RKK19.30
Informatierubriek levende woord 7 16 (S) amuse
met een plaatje: lichte gram
mofoonmuzlek (8 30-8.33 De
groenteman) B.50 Morgenwij
ding NOS: 9 00 Vuurwerk 1}1J
een kopje thee (II): de tiener
en z'n ouders 9.33 Waterstan
den. AVRO: 9.40 9choolradlo.
10,00 Voor de kleutera lo.io Ar
beidsvitaminen (11.00 Nieuws»
11.30 Voor de vrouw (Om 11.53
Beursberichten) 12.30 Modern
platteland. 12.35 Sportrevue
13.00 Nieuws 13.11 Radiojour
naal 13.30 Muziek aan het hof
van Oranje-Nassau (II) 14.05
(S) Negentiende Europese mu
ziekfestival voor de jeugd
amuse- Neerpelt (België) 14 30 Biels
Kenmerk:
over kerk en samenleving, nerie: klassieke-
STER: 19.55 (K) Reclame NOS: mentsmuziek (gr) (7.30 Nieuws; co. wekelijkse strip 15.00 Voor
20 00 (K) Journaal. STER: 20.15 7.32-7 40 Actualiteiten; 8.00-8.10 de zieken 16.00 Nieuws 16.03
(K) Reclame. 20.20 Zendtijd
Politieke Partijen: Uitzending Nieu-
de PSP NOS: 20.30 (K) vrouw
Nieuws) 8.25 Overweging 8.30 Land der muzen: kunstmaga-
8 32 Voor de huis- zijn 17.00 Mobiel: muziek, ac-
(9.00-9.10 Gymnastiek tualltelten en radiospelletjes.
(S) Oude muziek Uit de wereld der insekten: 1. voor de huisvrouw) NOS: 10.00 met o.m. om: 17.40 Alles
2.30 Nieuws. 22.38 Me
en. 22 43 Actualieltcn
se Magazine. 23.15 (S)
►■Pop. 23.55-24.00 Nieuws.
GRAMMOFOON-
.TENPROGRAMMA
DRAADOMROEP
VANAVOND
VAN 18-20 UUR
Dagvlinders, filmreportage.
20 55 Vrouw met drie levens,
speelfilm. (Rijkskeuring: 18
jr.) 22.25 Studio 3port.
22.50-22.55 (K) Journaal.
Nederland II. NOS: 18.45 (K)
Tim en de leeuw. STER: 18.50
<K> Reclame. NOS: 18.55 (K)
Journaal STER: 19.00 (K) Re
clame. NCRV: 19 05 (K) Eddy
..Can Ready Go: muziekprogramma
voor de jeugd. STER: 19.55 (K)
Wat heeft dat kind?, pedagogi
sche rubriek 10.20 (S) Muziek
uit de Barok (opn) KRO: 11.00
Nieuws. 11.03 Voor de zieken
11.55 Mededelingen NCRV:
12.00 Lo6-Vast gevarieerd
programma (12.26 Mededelin
gen t.b.v. land- en tuinbouw;
de klub; 17.55 Mededelingen.
Hilversum ill. 240 m
NCRV: 9.00 Nieuws 9.03 Zing,
zing. zing! (10 00 Nieuws) EO:
u.oo Nieuws 11.03 Verzoekpla-
tenprogramma voor zieken
VPRO: 12.00 Nieuws 12.03 Felix
12.30 Nieuws; 12.41 Hier en Meurders Show 13.00 Nieuws
Nu: actualiteiten: 12 58 Rebus) 13 03 The
14.00 (S) Koninklijke Militaire KRO: 14.00-18.00
Kapel 14.30 (S) Debuut van (14 00,
jonge artiesten: klassieke en Nieu
Blow Show
Pop-mixture
16.00 en 17.00
74. „Meneer de baron heeft
groot gelijk," lispelde de
zwarte cowboy. „Het is hier
een geriefelijk en rustig
plekje. Wilt U misschien
even binnenkomen?" Hij gaf
een ruk aan een uitstekende
rotspunt en voor de ver*
baasde ogen van Jantje en
Sjarl rolde daar plotseling
een heel deel van de rots
wand weg en een ruime,
elektrisch verlichte toegang
was vrijgekomen. „Nou
breekt me klomp!" riep Jan
tje uit. „Casse mon saboo,"
mompelde Sjarl. „Moet wij
ier kaan binnen?" „Na
tuurlijk. mijn beste!" lachte
de zwarte cowboy. „Treedt
binnen en maak het U ge
makkelijk! En heb ik teveel gezegd, toen ik veronderstelde, dat dikke sheriff
Fatty U hier nooit zou kunnen vinden?" „Daar kon je wel 'es gelijk in heb
ben!" gichelde Jantje. „Die dikkerd komt nooit van ze leven over dat smalle
geitepaadje hiernaar toe!" Samen met Sjarl stond hij nog wat te ginnegappen
over de toestand daar in die rots en intussen haalde de zwarte cowboy zijn
mustang op, die in een frisse, ruime box werd ondergebracht. „Piekfijn voor
mekaar, hoor!" prees Platvink-Jantje. „Een moorddadig fijne schuilplaats voor
as de pliessie achter je anzit!" „Oe ebben jullie dees skuilplaats gevonden?"
wilde Sjarl weten. „Het zijn eel oude kemetselde muur! Wel zo oud als muur
van de beroemde kathedralen van la France, mijn vaderland!" „Kijk, kijk,
ik wist niet, dat ge zoveel belangstelling voor kathedralen had." lachte de
cowboy. „Maar ge hebt gelijk. Het zijn eeuwenoude gewelven en wij nebben
ze bij toeval ontdekt. Niemand weet waarvoor ze gediend hebben. Maar v;e
weten bliksems goed waarvoor ze nü dienen! Hahaha!" „We...? Wie we...??"
vroeg Jantje. „Bennen er dan nog meer kerels hier?" „We waren hier met
zijn drieën," lachte de cowboy. „Maar mijn baas achtte het nuttig het drieman
schap tot een vijfmanschap uit te breiden. Zoudt ge daar iets voor voelen?"
„Eerst dat snotlappie weg voor je kokkerd!" gelastte Jantje. „Je stem en je
kneveltje komme me namelijk zo bekend voor, zie je!" „Eindelijk dringt het
dan tot de dikke koppen door...," mompelde. Kaarttruc-Willem en hij ver
wijderde het maskertje van zijn gezicht.
