Kikkert: De CHU verloor door verkeerde campagne Benna a beschermt tegen tandbederf Per auto naar het werk is heel gewoon geworden Nieuwe ASVA-voorzitter wil acties gaan voeren 7 Cordobes op de horens GEEN FEEST VOOR JUBILEREND KAMERLID het remiaat, het remiaat Uit de Haagse hof geplukt Macht Vakcentrales steunen bonden acties tegen HAL Weer vrouwelijke ambassadeur in Den Haag Status van taxi wordt beschermd 7 DONDERDAG 27 MEI 197 I Van onze parlementsredactie DEN HAAG De heer H. Kikkert, CHU, is volgende week vrijdag 25 jaar lid van de Twee de Kamer. Maar hij heeft er wei nig behoefte aan dit zilveren jubileum te vieren; die datum van 4 juni moet maar in alle rust voorbijgaan. Zelf zegt hij ervan: „Bij mij bestaat een duidelijke onvrede met de gang van zaken in de CHU". De nederlaag van de CHU wijt het jubilerende Kamerlid aan de verkeerde verkiezingscam pagne. Die nederlaag kwam voor hem des te pijnlijker aan, omdat hij tijdens de campagne de voor zitter, prof. J. W. van Hulst, in een brief had gewaarschuwd. Men luisterde niet naar hem; hij kreeg niet eens antwoord op zijn brief. De heer Kikkert zegt: „Mijn ervaring als elf jaar vakbonds bestuurder en 25 jaar Kamerlid, eerde mij, dat-het volk met het ïoedje en de toeter geheel an- lers zou reageren op wat de po- itieke leiders zouden zeggen." Kikkerts voorspelling kwam uit. Direct na de verkiezingen liet hij in iet unieblad „De Nederlander" dui- lelijk zijn ongenoegen blijken. Eigen- ijk moeten lijsttrekker Udink en 'oorzitter Van Hulst de consequenties rekken uit alles en hun functies in ie unie beschikbaar stellen, vindt het Camerlid Kikkert. Hij voegt eraan toe: dat zal straks nog wel gebeuren lok. Fouten De eerste fout was, dat Udink vorig aar zijn benoeming tot lijsttrekker lanvaardde, terwijl 14 van de 18 Ka nerkieskringen hem niet hadden ge leund. Hij kreeg 'de meerderheid loor de gekwalificeerde stemmen Udink ging in zijn campagne op de aw en order-toer en mikte zo op de temmen van zeer rechts, die toch liet op de CHU werden uitgebracht, fikkert zag alles met ergernis aan, laar Udink wijzigde zijn koers niet. Lijstaanvoerder minister Udink •erd na de verkiezingen tot fractie- oorzitter gekozen. Maar hij kreeg liet- de stem van Kikkert. Kikkert roeit èr ook niet zoveel voor dat dink weer in het kabinet stapt. Ze ouden hem in de gaten en je krijgt I ezelfde ellende als met Beernink, die het laatst ook niets goeds meer I on doen, aldus het bezwaar van Kik- I ert. De CHU, die geen emancipatiepar- j is in tegenstelling tot de KVP en RP heeft altijd haar eigen gezicht ehad. Maar dat gezicht heeft men oor de verkiezingen niet laten zien. 1 at is de oorzaak van de dreun, ver- laart de heer Kikkert. De deconfessionalisering is veel linder een reden, omdat de CHU >oit zo confessioneel was. Men heeft ch in de campagne laten adviseren 3or deskundigen, die produkten we- n te verkopen, maar die geen ver and hebben van politiek. De heer Kikkert, die in dienstjaren et oudste lid van de Kamer is, eent dat nu duidelijk en eerlijk ge zegd moet worden, dat het doel van de samenwerking van de confessione le partijen is, de samenvoeging van KVP, CHU en ARP tot één christelij ke volkspartij; dat wordt geen KVP, maar een CVP. Nu moet gesteld wor den, dat de drie partijen over vier jaar met één lijst uitkomen. Komt deze samenwerking er niet dan vallen de partijen terug tot de grootte van bijvoorbeeld GPV. Links van midden De heer Kikkert kwam, hoewel niet voorgedragen door het CNV, 25 jaar geleden als vakbondsleider in de ka mer. Hij voelde zich toen links van het midden staan. iHij meent die posi tie nog in de CHU in te nemen. Maar de unie heeft wel een ontwikkeling meegemaakt. Vooral de rechter-vleu- gel (Centrum Gespreksgroep) heeft zich gepolariseerd; de tegenstellingen zijn verscherpt. Nee. louter arbeidsvreugde geeft het politieke werk niet, bekent het jubilerende Kamerlid. En hij spreekt met een zeker heimwee over de tijd, dat hij als jonge vakbondsbestuurder in de crisisjaren op een motor door Drente ronkte. Onderwijzer A. de Jong jr. voorzitter van de Chr. Bestu renbond in Beilen en Westerbork, heeft hem als oudere in de moeilijke tijd geholpen. Samen trokken ze eens naar het werklozenkamp bij Witte- veen. Daar zaten de Amsterdammers zonder werk, die met de schop de heide moesten ontginnen. Wandluizen Eéns in de vier weken mochten ze naar huis, totdat er een wandluis- plaag in de barakken uitbrak. Het betekende i extra-verlof, want de wandluizen werden in het weekeinde bespoten. Vraag bij het bezoek aan het kamp: „Hoe komen we aan wandluizen?" De voorzitter van de Chr. Besturenbond, die niet onbekend was in Amsterdam, gaf advies. De import van Amsterdamse wand luizen in Drente slaagde. Winst voor de 'ontginners: vaker dan eens in de vier weken naar huis. Het was een harde periode. Kik kerts vader was kleine boer en ver venen De familie Kikkert was arbei der onder de arbeiders. Negentien jaar oud, was Kikkert voorzitter van de plaatselijke afdeling van de NCLO. Hij kwam in vaste dienst van het CNV, toen hij 23 jaar was. Dat was het begin van de lange loopbaan als vakbondsbestuurder en politicus. Over vier jaar houdt het 58- jarige Kamerlid ermee op. Dan zullen Kikkerts memoires ver schijnen, met de harde, maar mooie Drentse verhalen en met politieke onthullingen. Reken maar, zegt hij. Alleen kan het verhaal van de CHU nog niet worden geschre ven. Kikkert ziet de toekomst van de Unie niet somber in. De Unie moet een geheel nieuwe start maken, betoogt de jubilaris, dan komen de stemmen ook weer terug. Wie weet, kan het slot van de memoires weer vreugdevol zijn. En is dan toch reden tot een uit gesteld, maar uitgelaten jubi leumfeest. Saigon zal noordelijke gevangenen uitleveren SAIGON (AFP) Zuid-Vietnam is bereid het voorstel van Noord-Viet- nam te aanvaarden over de vrijlating van 570 zieke of invalide Noordviet- namese gevangenen, die in handen van de zuidelijken zijn. Dit is giste ren door het ministerie van buiten landse zaken in Saigon meegedeeld. De Zuidvietnamese regering voegt daaraan toe tevens bereid te zijn 1200 Noordvietnamezen die al langer dan vier jaar krijgsgevangen zijn, aan een neutraal land over te dragen. op al mijn verse groene blaadjes. Saus van Remia. Sla-saus. Gemaakt van zonnebloemolie. De énige sla-saus die van zonne bloemolie is gemaakt. Zo vers uit de vacuumfles. De fles waarin de sla-saus vers blijft. Tijdelijk van 170 ct voor 140 ct. Maak me lekker met sla-saus van Remia. Dan smaék ik veel lekkerder. zonnebloem sla-saus Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM Constant Vecht, de nieuwe voorzitter van de studentenraad van de Universiteit van Amsterdam (ASVA), ziet de toekomst van de studentenoppositie weer wat zonniger in. De buitenwacht heeft een jaar lang weinig van de activisten gehoord, re deneert hij, doordat ze bezig waren met theoretische analyses van de maatschappij. Nu zijn ze echter niet alleen in .Amsterdam weer voorne mens acties te gaan voeren. Eén van de middelen om hun eigen wat inge dutte achterban mee te krijgen in de strijd tegen de studieduurverkorting a la Posthumus en de democratisering volgens de wet-Veringa, is de behar tiging van de studentenbelangen. In een gisteren verschenen brochu re wordt duidelijk gemaakt waarom die materiële belangenbehartiging no dig is. „De bezuinigingen op beurzen en docenten, de technocratische be stuursstructuur en de herziening van de studie volgens Posthumus hebben directe, schadelijke gevolgen voor het levenspeil en de werksituatie van de studenten. Vergeet niet, dat steeds minder studenten later bevoorrechte posities gaan innemen, en steeds meer werknemers worden die onder worpen zijn aan de harde wetten van het kapitalistische productieproces". Volksbedrog Voor de beroemde Spaanse stierenvechter El Cordobes verliep it eerste stierengevecht van dit seizoen in Coroba weinig for- inlijk, zoals uit deze foto mag blaken. Dit gevoelige hoogstandje tam hem op lichte verwondingen te staan. (Van een onzer verslaggeefsters) AMSTERDAM Per auto naar het wérk is in veel landen geen utopie meer. Bij een onder zoek, dat Gallup en NIPO in Amerika, Japan, West-Duitsland, Finland en Nederland hielden, blijkt de auto, op Finland na, het meest vóór dit doel gebruikte vervoermiddel. Amerika staat bovenaan: meer dan de helft van de werknemers spoedt zich per auto naar het bedrijf. In West- Duitsland is dat 26, in Neder land 18 procent. Fietsen wordt alleen nog In Neder land en Japan gedaan, maar in ons land dan wel tweemaal zoveel. Brom fietsen komen in al deze landen voor (in Finland gaat men het meest daar op naar het werk), behalve in Japan. Het gebruik van openbare vervoer middelen is, althans volgens de steek proeven, overal teleurstellend. Bussen vervoeren naar verhouding de meeste werknemers (Finland en Japan staan beide met 10 procent bovenaan), maar tram en metro halen nauwelijks een paar procent; in ons land beperkt het tram- en metrovervoer van mensen op weg naar hun werk zich tot niet meer dan één procent. Treinen komen in Finland weer he lemaal niet aan bod, in de andere landen stapt 2 procent elke dag in de trein, maar in Japan 10. Lopen naar je werk schijnt alleen in Finland nog in trek te zijn: daar wandelt 27 pro cent dagelijks op en neer, in Duits land nog 13, maar in ons land neemt nog maar 4 procent deze lichaamsbe weging. Bijna twintig jaar geleden nam het NIPO hier eenzelfde steekproef. Hoe anders de situatie in 1952 was, blijkt wel uit het feit. dat toen nog 17 pro cent te voet de afstand naar het be drijf aflegde. Nu lijken er veel fiet sers en bromfietsers te zijn (18 pro cent van het totaal), maar in 1952 ging meer dan de helft van de werk nemers per rijwiel. Bussen en trams namen in die tijd nog 12 procent voor hun rekening, TERNEUZEN Technici van Dow Chemical gaan samen met Rijkswa terstaat en het Rijksinstituut voor zuivering van afvalwater (RIZA) kij ken naar de invloed van Dows afval water op het milieu in de Wester- schelde. Door het toevoegen van kleurstof gaat men meten hoe snel en hoe het water van Dow zich in het Scheldewater verspreidt. Deze mededeling komt enkele da gen nadat Dow bekend maakte, op zijn complex in Terneuzen dit jaar acht miljoen gulden te zullen investe ren in maatregelen ter bescherming van het milieu, drie maal zoveel als in voorgaande jaren. Die maatregelen zullen zowel betrekking hebben op de kwaliteit van het te lozen afvalwater, als op de luchtverontreiniging en de lawaaiproduktie. terwijl dat nu nog maar 4 procent is. Dat komt natuurlijk ook, doordat toen niet meer dan 5 procent zich kon permitteren per auto te gaan. Vakbondsman kandidaat KVP- voorzitterschap Van een verslaggever UTRECHT De heer P. van Zijl. secretaris van de Katholieke Bond van Vervoerspersoneel, is kandidaat voor het voorzitterschap van de KVP. Het is mogelijk dat hij mr. A. P. J. van der Stee in het najaar in deze functie opvolgt. Dit bleek gisteren op de bonds raadsvergadering van de KBV. De kandidatuur van de heer Van Zijl kwam ter sprake toen er gevraagd werd naar de politieke activiteiten van de bestuurders. Daarbij werd vooral gedoeld op de heer Van Zijl en de heer J. van der Doef, die staatsse cretaris is in het alternatieve kabinet van Den Uyl en op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer van de PvdA staat. KBV-voorzitter A. F. Jentjens maakte duidelijk, dat in de KBV cu mulatie van functies niet wordt geac cepteerd. Als één van de bestuurders een politieke functie aanvaardt, zal hij zijn baan bij de bond moeten op geven. Inflatie Er wordt vaak beweerd dat tegen inflatie weinig valt uit te richten. Als leek wil ik hier een paar suggesties doen. 1. Iedereen een vast percentage spa ren. 2. Loonsverhogingen afstemmen op de produktie en niet koppelen aan werktijdverkorting (want dat is een dubbele verhoging). 3. Sociale voorzieningen wijzigen, bijv. door de verzekerde zelf een eer ste risico te laten dragen. 4. Meer zelfdiscipline kweken, opdat we niet het onderste uit de kan willen. 5. Kinderbijslag binden aan een be paalde inkomensgrens (voor hogere in komens afschaffen). 6. Vakantiegeld op een andere ma nier berekenen (rare verhouding, bijv. 6 pet. van 10.000 of van een ton). En verder: wat meer beheersing, meer verantwoordelijkheidsbesef en weten dat je je niet alles kunt permit teren. NOORDWIJKERHOUT J. Wassenaar Controle brommers Terecht houdt de politie regelmatig controle op motorrijtuigen en op het zich houden aan de aangegeven snel heden. Ik vraag mij echter af of de controle op bromfietsen ook zo inten sief is. Wanneer men in de bebouwde kom achter een brommer rijdt, is de gemiddelde snelheid 45 km per i*ir, maar buiten de bebouwde kom torn je tot de ontstellende ontdekking, dat die dingen de 65 km en zelfs nog hoger halen. Deze brommers moeten dus zijn opgevoerd. In de buitenwijken worden leveils- gevaarlijke stunts uitgehaald met ne- gering van alle verkeersveiligheid. Ook hier behoort m.i. strenger controle te worden uitgeoefend. LEIDEN J. v.d. Meer tamstL.SAr.9s- door We zaten in de tuin. Lui, onver antwoordelijk lui, want er zou ge noeg te doen zijn. We constateerden het in trage opmerkingen. „Het gras moet eens gemaaid" en „Er moet nodig gewied worden". Maar we deden niets. Zeiden vaag, dat in die hoek daar eigenlijk eens wat rood moest kleuren en dat een clematis tegen het huis wondermooi zou zijn. De gastvrouw stond op en ging naar binnen om nieuwe verver singen te halen. Toerr stapten de kin deren het tuinhek binnen. Vier mi niatuurman sterk. Met ongekende beleefdheid wend den ze zich tot mij en vroegen: „Me vrouw, zouden wij deze tuin mogen opknappen?" Ik staarde ze aan, denkend aan de sprookjes, die kabouters zenden voor het werkDe kinderen echter ver moedden enige argwaan bij me en begonnen uit te leggen: „We zijn de hulpgroep". Gelukkig keerde de gastvrouw te rug en ving dit wonderverschijnsel op. De oudste jongen legde uit, dat ze hun diensten belangeloos aanboden uit behoefte tot helpen. Hij was kennelijk de commandant en na enig heen en weer gepraat verdeelde hij het werk. De grasma chine kwam te voorschijn, een snoei- schaar, een emmer voor het tuin- vuil. Ongelooflijk gedisciplineerd togen ze aan het werk. De commandant hanteerde de ma chine. maar hield tegelijkertijd hel oog op zijn helpers. Onderwees de jongste in het onderscheid tussen onkruid en echte planten, liet een ander een touwtje spannen om de randjes mooi af te steken. We zaten er ietwat verdwaasd bij. Conversatie was vrijwel onmogelijk door het geknerp van de machine en na eens een blik op elkaar en een: ,,Dat is te gekboden we onze diensten aan de commandant aan. Maar hij wimpelde af. Neen. zij zouden het doen. Daar waren ze de hulpgroep voor... We trokken ons maar in huis te rug en om ons toch ietwat verant woord te vinden wasten we een paar kopjes af en gingen toen enige lafe nis voor de kinderen klaarmaken. Kwamen opgewekt met het blad buiten, maar de commandant zei, dat eerst het karwei af moest. Toen de kleinste toch op de limonade afdren telde en een glas nam, pakte hij het resoluut af en wees streng op de laatste onkruidsprietjes in het bor desje. Aan alles komt een eind en een kraakheldere tuin lag gespreid. Het was rusten geblazen. Onze verbazing had het kookpunt bereikt en we be gonnen te informeren. De commandant bleek negen jaar te zijn. De vier anderen jongetjes uit de buurt. Ja, het initiatief kwam van hem. Ze deden boodschappen desge wenst, wasten af. Of mevrouw nog wat had? Naar geweten konden we „neen" zeggen. Wilden wetén'hoe hij op het idee gekomen was. Hij keek ons diep ernstig aan. „Ik had eerst een keng," zei hij. „Een "ken, wat is dat?" „Een gapkeng," zei hij zonder de brauweri te fronsen. „Zie je als Je met een paar bent kun je heel wat pikken". Toen snapten we het, hij was gangleider. teruggekeerd op het goede pad... „Nou," deden we pedagogisch. „Dit is veel beter..." Het knaapje haalde de schouders op en blikte koel naar zijn helpers: „Ze doen wat ik zeg, daar gaat het maar om..." We hebben toen alleen maar „O..." De ASVA-voorzitter vindt het vechten voor de eigen studentenbe langen niet in strijd met de, ook door de ASVA geëiste, verbeteringen in lager- ten kleuteronderwijs, extra voorzieningen voor werkende jonge ren en dergelijke. De door minister Veringa en vele parlementariërs ver dedigde stelling dat de universiteiten de supersnelle stijging van hun uit gaven iets zullen moeten afremmen (wel stijgen, maar iets minder hard) om andere voorzieningen mogelijk te maken, zien zij als een vorm van volksbedrog waarvan kleuters of werkende jongeren toch niet beter worden. De ASVA zoekt de oplossing elders: verandering van de kapitalis tische maatschappij. En als men bin nen de huidige rijksbegroting wil blijven, dan kan er altijd wel wat van defensie af. De ASVA kondigde gisteren een „strijddag" aan op vrijdag a.s., waar bij geprobeerd wordt het grootste deel van de universiteit lam te leg gen. De voornaamste eisen voor de od •die dag georganiseerde demonstratie zijn: iHanden af van gedemocratiseer de afdelingen; en: intrekking wet- Posthumus. Van onze soc.-economische redactie URECHT Het overlegorgaan van de drie vakcentrales heeft zich solidair verklaard met het verzet van de vakbonden tegen de aangekondig de ontslagen bij de Holland-Amerika Lijn. Het overlegorgaan zal minister Roolvink en staatssecretaris Keyzer schriftelijk verzoeken de aangekon digde maatregelen ontslag voor 1Ó21 werknemers ongedaan te ma ken. De voorzitter van de Katholieke Bond van Vervoerspersoneel, de heer A. F. Jentjes, heeft dit gisteren be kendgemaakt op de bondsraadsverga dering van de KNVB in Utrecht. Hdj voegde hieraan toe dat de bonden sa men met de Federatie van Werkne mersorganisaties in de Zeevaart naar alle mogelijke middelen zullen zoeken om het massa-ontslag ongedaan te maken. De argumentatie van de HAL!di rectie dat het verzet van de vakbon den de werkgelegenheid voor officier en onderofficieren in gevaar zouden brengen wees d heer 'Jentjes van de hand. iHij noemde ht een merkwaar dige bewering voor een rederij die eerst de werkgelegenheid van 1021 man opzegt en die, indien zij ergens ter wereld goedkopere officieren zou kunnen krijgen „niet zal schromen om ook de huidige Nederlandse offi cieren op dezelfde botte en abrupte wijze aan de kant te eztten." Van onze Haagse redactie DEN HAAG Voor het eerst sinds vijftien jaar resideert in Den Haag weer een vrouwelijke amttessadeur. Het is Minerva Bernadine, die gister ochtend haar geloofsbrieven als am bassadeur van de Dominicaanse Re publiek aan Koningin Juliana over handigde. Mevr. Bernadine is achttien jaar ambassadeur van haar land bij de Verenigde Naties geweest en voorzit ter van verscheidene V.N.-commis- sies. Zij behoorde tot de ondertekenaars van het charter van de Verenigde Naties in San Francisco en van de verklaring van de Rechten van de Mens te Parijs. Op haar initiatief werd in deze verklaring nadrukkelijk de vrouw genoemd, in het oorspron kelijke ontwerp werd alleen van „a person" gesproken. Aan het brein van mevrouw Ber nadine is ook het verdrag ontsproten dat het mogelijk maakt voor de met een buitenlander huwende vrouw haar eigen nationaliteit te behouden. Ook de eerste ambassadeur van Ja maica in ons land en de nieuwe am bassadeur van Ethiopië boden giste ren hun geloofsbrieven aan. DEN HAAG Staatssecretaris M. J. Keyzer wil de status van een „ta xi" beschermen. Het publiek moet er op kunnen vertrouwen, aldus de be windsman, dat een personenauto met het uiterlijk kenmerk van een taxi ook een toegelaten taxi is. Hij heeft bij de Tweede Kamer een voorstel ingediend, om de wet auto vervoer personen te wijzigen. Daar mee wordt ondermeer beoogd te voorkomen dat degenen, die geen vergunning hebben voor het exploite ren van een taxi, zich gaan bedienen van personenauto's met het uiterlijk kenmerk van een taxi. Voorschrift wordt dat in elke personenauto met zo'n kenmerk een vergunningsbewijs aanwezig is. De voorgestelde wijzigingen van de wet zijn een uitvloeisel van de voor stellen van de stuurgroep taxi- en huurautovervoer, die een jaar geleden gedaan werden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 7