Waarom die Angolazondag?
en wonen van
de
blinden ligt een halve eeuw
Hervormde predikanten i
gesprek met Septuagint
PPR
Bestuur Wereldraad
vergadert in Utrecht
Een woord voor vandaag
COMMENTAAR
Principe-akkoord
Onvolledig
De kerk in
de wereld
BEROEPINCSÏU0:'
De
Verkuyl c.s.
op de bres Tussen werken
DE BOUWPLAXXEX VAN SONNEHEEKDT
voor
UTRECHT De opmerkingen van
Arjos dat prof. Verkuyl c.s. kiezen
voor partijen die het bestaansrecht
van de christelijke partijen ontken
nen. is onjuist. De PPR wil een gewe
tensfunctie tegenover de christelijke
partijtn vervullen zonder hun be
staansrecht te ontkennen.
Dit bestaansrecht van de christe
lijke partijen wordt pas werkelijk
ernstig bedreigd, wanneer de naam
van Christus wordt verbonden aan
een politiek, die weigert een duidelijk
neen tegen de kernwapenstrategie uit
te spreken.
Aldus de ondertekenaars van de
stemverklaring van prof. dr. J. Ver
kuyl c.s. in een reactie op uitlatingen
van Arjos. Zoals bekend riepen vori
ge week prof. Verkuyl en-een negen
tal anderen de kiezers van confessio
nele partijen op ditmaal PPR te
stemmen.
De opmerking van Arjos wekt vol
gens de groep-Verkuyl de indruk dat
de Arjos op het standpunt staat, dat
de confessionele partijen nimmer met
PvdA en D'66 zouden mogen samen
werken. „Wij zien geen principieel
verschil tussen samenwerking voor
en na de verkiezingen, aldus de
groep-Verkuyl.
Tenslotte stellen Verkuyl c.s.: „Wij
kunnen de verantwoordelijkheid niet
dragen voor het aankoersen op een
regering die geen enkele daad zal
stellen waaruit afwijzing van "de
kernwapenstrategie kan blijken".
1
13
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Zandloper
Vul horizontaal in:
1. hovaardig, 2. niet scherp, 3. uitschot»
4. schoenvorm. 5. wees gegroet (Lat). 6.
klinker, 7. klinker. 8. papegaai. 9.
werpstrik, 10. opstandeling. 11. stengel,
12. deugniet
Bij juiste oplossing leest men verticaal
13 een andere naam voor naaldekervel.
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
1. k. 2. ik. 3. mis, 4. oele. 5 nadir. 6 or
naat.
KIMONO
Van een onzer verslaggevers
ERMELO „Zorgen door
zegen" heet de publikatie, die
de oud-journalist Henk Fidder,
thans directeur van de Christe
lijke Blindenbibliotheek te
Ermelo, heeft verzorgd in ver
band met het gouden jubileum
van het Christelijk Blinden
tehuis Sonneheerdt in Ermelo.
De publikatie is tegelijkertijd in
vier vormen verschenen, en dat
is waarschijnlijk een unieke
zaak: in gewone druk, in
brailledruk, op een gewone ge
luidsband en op een cassette
geluidsband.
Het titeltje klinkt ietwat merk
waardig, maar het is volkomen terza
ke, want er wil mee gezegd zijn, dat
vrucht-op-de-arbeid geen stilstand
duldt, doch nieuwe initiatieven
vraagt, en dat kost veel denkkracht,
tijd en financiën. Vooral ook het laat
ste. In het kader van het 50-jarig
bestaan van de vereniging wil men
een nieuw tehuis voor de blinden
bouwen. Daar is ongeveer drie mil
joen gulden mee gemoeid.
Met nauwelijks verholen trots heeft
de hoogbejaarde heer J. Munnik,
oud-directeur van Sonneheerdt, lid
van de propaganda-cpmmissie, vorige
week bij de jubileumviering een slor
dige anderhalf miljoen gulden aange
boden, resultaat van allerlei acties
Maar dat betekent dat er nog lVt
miljoen gulden bij moet komen, en
daarom haasten de heren J. Spruijt
en A. C. van der Wolf, de twee direc
teuren, zich mee te delen dat de ac
ties voorlopig nog niet worden stop-
Klaprooscomité
bestaat 25 jaar
Van een verslaggever
AMSTERDAM Het Nederlands
oorlogsgravencomité ook bekend
als het Klaprooscomité omdat het
geld voor het werk van deze organi
satie wordt bijeengebracht door de
kiaprooscollecte bestaat 25 jaar.
Het comité werd in 1946 opgericht
om te gaan werken voor de nabe
staanden van de meer dan 30.000
in ons land begraven gesneuvelden
van de geallieerde bevrijdingslegers.
Hoofdtaak werd het verlenen van
gastvrijheid aan nabestaanden. Tien
duizenden zijn dank zij het
oorlogsgravencomité naar Nederland
gekomen om de graven van fami
lieleden te bezoeken.
Ter gelegenheid van het jubileum
wordt op 23 april in het congresge
bouw aan de Churchilllaan in Den
Haag een receptie gehouden.
Openbare bibliotheken
verkeren in gehlnoocl
UTRECHT De werkgroep pro
vinciale bibliotheek centrales en ver
tegenwoordigers van zelfstandige
openbare bibliotheken hebben in een
telegram aan minister Klompé hun
verontrusting uitgesproken over het
uitblijven van mogelijkheden om
nieuwe objecten van openbaar bi
bliotheekwerk in 1971 te honoreren.
Zij vragen de minister spoedig geld
toe te wijzen. Er zullen anders ern
stige financiële moeilijkheden ont
staan.
gezet. Als alles goed gaat, wordt het
ia 1972 bouwen.
Actief
Het waren „een aantal prominente
calvinisten", die in 1921 de vereniging
Christelijk Blindentehuis Sonne
heerdt stichtten. Eén van hen is nog
in leven; het is de 80-jarige heer H.
Munnik, broer van de voormalige di
recteur. Enig adellijk bloed heeft er
de jaren door ook altijd door het be
stuur gestroomd. Dat was niet alleen
uit een oogpunt van ornament, want
velen waren zeer actief bij het werk
betrokken, tot en met het periodiek
voorlezen van boeken en dergelijke
voor de blinden.
Nauwelijks vijf jaar na oprichting
van de vereniging kwam het tehuis al
van de grond. En heel kort daarna
startte ook de werkplaats al met de
bedoeling de blinden zoveel mogelijk
in staat te stellen zelf hun brood te
verdienen.
Paviljoen
Bij huisvesting en werk voor blin
den heeft het bestuur het niet gela
ten. Het voortvarende bestuur, dat de
laatste jaren wordt voorgezeten door
ds D. A. Zijlstra uit Amersfoort, heeft
méér gedaan. In de rug gesteund door
een althans voor een deel actief korps
van correspondenten, dat veel geld
bijeen wist te brengen, stichtte het
bestuur het moderne Henriëtte Pavil
joen voor bejaarde blinden en het
eveneens eigentijdse vakantieoord
voor blinden Dennenheul, dat tevens
conferentieplaats voor zienden is en
zelfs al dikwijls gasten van over de
oceaan heeft geherbergd. Op het ter
rein van Sonneheerdt, weelderig gele
gen bij de Veluwse bossen en zelf ook
één verrukkelijk, groene tuin, treft
men verder de overigens geheel op
eigen benen staande Christelijke
Blindenbibliotheek aan (directeur de
heer Henk Fidder), die op haar wijze
als een „oog" voor honderden niet-
zienden fungeert.
Duizenden-omzet
Terug naar de werkplaats van Son
neheerdt. Gaan we een kleine 50 jaar
terug, dan zien we omzetcijfers van
enkele duizenden guldens. En wat
meldt het jaarverslag over 1970? Een
omzet van nagenoeg driekwart mil
joen gld. Daarmee is de zaak ove
rigens nog niet self-supporting. En
daarom is het goed dat er de Wet
Sociale Werkvoorziening is. In het
Ee.i 'werkstukje' van Sonneheerdfs
braille-afdeling. De bijbel in braille
druk met op de voorgrond een bijbel
in gewone druk.
begin was het alleen mattenvlechten
en borstels maken, maar al gauw
kwam er de braille-afdeling bij. Het
was praktische allemaal handwerk.
Voor een deel is het nog handwerk
(borstels), want voor bepaalde blin
den bleef dat de aangewezen weg.
Meer dan honderd soorten borstels
worden er gemaakt. De bezemafde
ling (capaciteit 125.000 per jaar) werd
echter gemechaniseerd. Een semi-
automatisering vond plaats in het
textielbedrijf (handdoeken, theedoe
ken, stofdoeken, dekens).
Een paar jaar geleden heeft minis
ter Roolvink een modern gebouw
voor dit doel in gebruik gesteld. Be
langrijk blijft uiteraard ook de brail-
ledrukkerij. Enkele opdrachten zijn:
de bijbel in braille, een radio- en tv-
blad in braille, woordenboeken in di
verse talen in braille, een schaakblad
voor blinden enz.
Directeur Van der Wolf: „Blinden
zorg is geen charitas. We verkopen
onze produkten niet langs de deur
aan particulieren. Oze afnemers zijn
de groothandel en groot-verbruikers.
Het is volwaardige arbeid, die onze
mensen Verrichten."
Het werken op Sonneheerdt ge
beurt in een moderne omgeving. Het
wonen geeft een grote tegenstelling te
zien. Directeur Spruijt: „Komen de
blinden van hun werk, dan duiken ze
ineens in een wereld van zo'n 45 jaar
terug. Kamertjes, die nog wel leuk
zijn om er een dagje als logé te ver
toeven of om er desnoods een paar
jaar als student in. te verblijven,
maar ongeschikt voor „levenslang",
zoals gezegd is. Het is niet plezierig
als je boven een radio hoort en bene
den een harmonium. De mensen zit
ten tot op de zolder. Er komt nog bij.
dat er vele kapotte leidingen zijn en
veel te weinig sanitaire voorzienin
gen."
Schets
Veel staat er nog niet op papier,
wat het nieuwe tehuis betreft. Er is
nog maar een schets, maar die is
meer om de gedachten te bepalen.
Het moet ongeveer die kant uit. Defi
nitief is er nog niets. Wat men in elk
geval wel wil, dat is een keuze-pak
ket. De blinden moeten er kunnen
wonen, desnoods moeten ze ook in
Ermelo kunnen wonen. Dan is het te
huis voor hen „slechts" een basis om
steeds op terug te kunnen vallen.
Eerder is met het oog óp de bouw
plannen een insvraakcommissie van
de bewoners gevormd.
„In dat geval kunnen ze er de
maaltijden komen gebruiken. Het dus
als een soort restaurant gebruiken.
Ook moeten ze er hun kleren kunnen
laten wassen, eventueel verstellen. Qf
er zich hun brieven lateri voorlezen.
We spelen maar wat met ideetjes.
Misschien kan een winkelier eens een
modeshowtje komen houden. Mis
schien zou er een supermarktje kun
nen komen. Een beetje Het Dorp dus.
We bouwen op een mooi plekje tegen
het dorp Ermelo aan. Op die manier,
verwachten we, wordt ook de com
municatie bevorderd."
UTRECHT Het centrale comité
(hoofdbestuur) van de wereldraad
van kerken zal van 13 tot 23 augustus
1972 in het Utrechtse jaarbeurs con
grescentrum bijeenkomen. Dit is aan
de raad van kerken in Nederland
megedeeld. De vergadering van de
verschillende commissies van het
comité zullen van 1 tot 12 augustus
worden gehouden.
iHet centrale comité van de wereld
raad komt om het anderhalf jaar bij
een. De laatste vergadering werd in
januari van dit jaar gehouden in Ad
dis Abeba.
Christus werd geboren om te dienen. Hij daalde van Zijn
se troon op aarde neer om Zijn schouders te plaatsen onde
lasten. Maar Hij werd opgewekt om Koning te zijn. Wij kunt
mensen sinds het eerste paasfeest niet meer vrijblijvend te%
Hem staan.
We worden voor een keus gesteld. Of we aanvaarden Zi
ningschap, of we verwerpen Hem als Koning. Er is geen
Hem niet volledig erkennen is Hem verwerpen.
Christus regeert niet voor eigen eer. Hij is opgewekt
heerschappij, alle macht en kracht" te onttronen, maar n
Zichzelf dan te verheffen tot alleenheerser. Christus kwamfn('
dienen.
Juist daarom is Christus ons vertrouwen zo waard. Hij
nimmer tot slaven vernederen. Hij zal ons altijd onze mei
waardigheid laten, omdat Hij niet op heersen uit is. Het gaat
tus niet om de macht, maar geheel en al om God.
We lezen vandaag: Romeinen 10:1 - 13.
KWARTET I TROUW
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie-
J. de Berg (voorzitter),
H. P Ester, G. J. Brinkman
J. van Hofwegen.
UTRECHT De hervormde
predikantenvereniging heeft
woensdag tot besluit van haar
driedaagse vergadering een ta
melijk intense ontmoeting gehad
met Septuagint. Deze groep kri-
tik:he priesters en predikanten
had van zijn presentatie veel
werk gemaakt, en daarbij voor
al gedacht aan een bijbelse ar
gumentatie en een stuk praktijk.
Voor het eerste zorgde dr. G. H.
ter Schegget uit Driebergen,
voor het tweede ds. R. F. Snow
uit Den Bosch, die over een oecu
menische kritische gemeente in
zijn stad sprak met het enthou
siasme van een pinksterman die
van een opwekking getuigt.
Het begon, zo vertelde ds. Snow,
met ontmoetingen tussen mensen uit
allerlei verschillende sectoren van de
maatschappij, die door gebeurtenissen
om hen heen (b.v. in hun bedrijf, in
het onderwijs of de plaatselijke poli
tiek) geschokt waren en zich afvroe
gen of daar, gehoord het bijbels ge
tuigenis, niet wat aan gedaan moest
worden.
nog?; is het avondmaal te gel
als sluitstuk van politieke actie
Het evangelie spreekt ons v;
zoening en verlossing, zei ds.
en de gemeente heeft in deze
haar aandacht te richten op v
verzoent en niet verlost. En
fende de vrees dat alles opg
maatschappelijke actie zei hi
ervaring is anders. Opeens ki
een avond waarop de mensen
voor deze dingen inzetten gra i
elkaar willen praten over indii
nood, over ziekte, over de doo
het gebed.
Een hele batterij van Sept
leden stond klaar om te reag<
de vraag over het avondma
avondmaal en het gewone mei
leven zijn juist teveel uit elk]
trokken. Of (om opnieuw ds. a
citeren, die het gretigst op al
ging) het unieke van de kerï
juist, dat zij met eerbied ga
al die spelletjes nog heeft wai
het hart raken van de zaken .1
beroeren. Heel de verlegenhJ
de toestand waarin we zijn f
en de toekomst van de Heer ud
naar haken, worden hierin|
speeld.
Dat beantwoordt ook aan I
mei walaan geaaai,imoesi drs. Daniël de|
huisgemeente hnuwhe van de kritische gemeente j
ineh uit tot een netwerk van actie- hat bastaamie proq
groepen en tot steeds grotere b«een- „et blaatte Achtbaar te ma?
komsten waarin ook het avondmaal „m met dr Ter Schegget te~]
wordt bediend.
Eep aantal vragen uit de vergade
ring was bijna voorspelbaar: is de
bijbel alleen een boek voor maat
schappijkritiek?; hoe functioneert de
'verborgen omgang met de Heer' hier
Met de oplossing van het pensioen-vraagstuk
gaat het nu definitief de goede kant op. Het
principe-akkoord in de Stichting van de Arbeid
legt de grondslag voor een toekomstige pensioen
voorziening, welke alle werknemers in hun post-
actieve periode 70 van het laatst verdiende
inkomen (inclusief AOW) garandeert.
Het is goed zich hierbij te realiseren, dat er nog
verscheidene jaren overheen zullen gaan voordat
de wettelijke pensioenplicht een feit is. Er is nog
minstens een jaar nodig voor de uitwerking van
het thans bereikte akkoord. Vervolgens moet de
Sociaal-Economische Raad er nog een advies over
uitbrengen. En tenslotte dient er dan nog een
wetsontwerp voorbereid te worden, dat door de
parlementaire molen heen moet.
Als het meevalt, is het dan in 1975 zover. Maar
niemand moet denken dat we er dan al zijn. Zodra
het wetsontwerp het Staatsblad bereikt, is er een
sanering voor de toekomst bereikt. Er gaat dan
nog wel een periode van 10 a 15 jaar overheen om
tot de opbouw van een waardevast aanvullend
pensioen te geraken. Hetgeen betekent dat reeds
gepensioneerden en degenen die de pensioen-
De ondervoorzitter van de Centrale organisatie
voor toegepast wetenschappelijk onderzoek TNO
heeft een aantal behartenswaardige opmerkingen
gemaakt over de milieuvervuiling, de industrie en
de openheid. Die openheid over milieuvervuiling is
er bepaald nog niet, zei ir. Boon, en daardoor
brengt de industrie zichzelf ernstige schade toe.
Geheimhouding, onjuiste of onvolledige infor-
mate over de rol van de industrie in de milieu
vervuiling, leidt tot een onnodige verslechtering
van haar image bij het publiek. Die opmerking
heeft des te meer gewicht, nu ze komt van een
topfunctionaris van TNO, een organisatie waarin
industriële en publieke belangen nauw met elkaar
zijn verweven.
Ir. Boon noemde drie overwegingen die de
gerechtigde leeftijd zien naderen, er niet of
nauwelijks meer van zullen profiteren.
Maar hoe dan ook; het is winst dat er nu
eindelijk een serieuze aanpak plaatsvindt van een
probleem, dat de laatste jaren een steeds nijpender
accent kreeg. Winst is ook, dat nu de belangrijkste
knelpunten zijn opgeruimd, die tot dusver de op
lossing van het pensioenprobleem vertraagden.
Een van die knelpunten was de mobiliteit van
de werknemer. Verandering van werkgever brengt
als regel verlies aan pensioenrechten mee. Daar
loopt menigeen heel luchtig overheen, maar het
breekt zo'n mobiele werknemer op, wanneer hij
eindelijk de actieve dienst verlaat. Dit frustrerende
verschijnsel zal dus tot het verleden gaan behoren.
De snelheid waarmee straks de algemene pen
sioenverzekering zal worden opgebouwd, zal
afhankelijk zijn van de bereidheid om bij onder
handelingen over CAO's een deel van de „loon
ruimte" voor pensioenvoorzieningen af te zonderen.
Een verstandig beleid zal kiezen voor minder con
tant geld in het loonzakje, omdat niemand er
onderuit kan, dat over de toekomst in het heden
wordt beslist.
industrie tot geheimhouding doen besluiten: vrees
voor het inlichten van concurrenten, vrees voor het
uitlokken van beperkende overheidsmaatregelen,
en vrees voor misbruik van de gegevens door de
pers. Hij vond dat die overwegingen geen hout
sneden, maar hield een slag om de arm wat betreft
de laatste: de geheimhouding tot de pers sluit
misverstanden niet uit, meende hij.
Die „misverstanden" zouden wel eens kunnen
voortkomen uit het gevoel bij de pers, dat men
onjuist of onvolledig wordt geïnformeerd. Als de
industrie, zoals ir. Boon voorspelt, tegen 1980
langzamerhand wél de nodige openheid betracht,
willen wij de heer Boon best voorspellen dat dan
ook de meeste „misverstanden met de pers" tot
het verleden behoren.'
Door H. Biersteker
„Mijn moeder
(o, zwarte moeders wier kin
deren zijn vertrokken) f
u zei mij dat ik moest wachten
en hopen
zoals uzelf hebt gedaan in de
verschrikkelijke uren
Maar in mij heeft het leven
die mysterieuze hoop gedood
Ik wacht niet meer
want op mij wórdt gewacht"
Dit schreef de Angolese medicus en
dichter Agostinho Neto aan het eind
van de vijftiger jaren. Hij is nu lei
der van de MPLA, de volksbeweging
voor de bevrijding van Angola, die
bijna een kwart van deze reusachtige
Portugese kolonie onder controle
heeft. Vorig jaar kreeg hij een hand
druk van de paus
Wat die „verschrikkelijke uren"
zijn, behoeft niet uitgelegd te worden.
Iels ervan werd mij duidelijk in een
brief die door het blad Internationale
Katholieke Informatie is gepubli
ceerd. Hij is door pater Joachim Pin
to de Andrade in de gevangenis van
Caxias geschreven.
„Belast met de experimentele paro
chie van de volkswijk Samba (van de
Angolese hoofdstad Loeanda - H.B.)
werd ik voortdurend geconfronteerd
met de willekeurige maatregelen van
de bestuursaxitoriteiten. De kinderen
van de missieschool die in de kapel
was-ingericht, werden dikwijls aan
gehouden op voorwendsel van landlo
perij en als dienstboden meegenomen
naar de huizen van de blanken. De
politie viel bij zonsopgang brutaal
binnen in hun hutten en sleurde ze
van hun strozakken. De kinderen wa
ren niettemin in het bezit van hun
zakboekje met foto, waarop mijn
handtekening met het zegel van het
aartsbisdom voorkwam (waardoor ze
te identificeren waren als scholieren
van de missie-instelling) en waarop
de onderwijzer hun trouwe aanwezig
heid in de klas noteerde. De politie
nam de boekjes af en verscheurde ze.
Het ging om jongetjes van 7 tot 14
jaar. En zelfs meisjes van 4 tot 6 jaar,
die een pas geopende kleuterklas be
zochten, werden van hun speelgoed
weggesleept en verplicht in dienst te
treden als dienstmeisjes-speelkame
raadjes van de blanke kinderen".
Verder: „Ik sneed dit probleem
dikwijls aan bij de bisschop waarbij
ik hem mijn bedoeling vertelde dit
uiteen te zetten in een document aan
de officiële autoriteiten en een
audiëntie te verzoeken bij de gouver
neur generaal. De aartsbisschop ant
woordde mij steeds: „Je hebt gelijk
mijn zoon, maar ik ben degene, die
zich daarmee moet belasten. Als bis-
Agostinho Neto
schop en blanke zal mij niets overko
men, bovendien ben ik oud. Maar
vergeet niet, dat jij Angolees en
zwart bent. Jouw protest zal worden
uitgelegd als een 'daad van subversie
en racisme'.'
Andere loopbaan
Joachim Pinto de Andrade had een
schitterende kerkelijke loopbaan voor
zich toen hij in 1958 naar Angola te
rugkeerde: hij had het curriculum
voor toekomstige bisschoppen doorlo
pen en twee doctoraten verworven
aan de gregoriaanse universiteit.
Maar die loopbaan verliep anders dan
hij zich had voorgesteld en die
loopbaan bereikt z'n hoogtepunt nu
Andrade als hoofdverdachte terecht
staat in een proces „wegens subver
sieve handelingen om de provincie
Angola at/te scheiden van het moe
derland".
Sinds zijn aankomst in Loeanda
deed Andrade namelijk dingen die
helemaal niet verwacht werden van
iemand die kanselier was van het
aartsbisdom, hoogleraar aan het sé-
minarie, secretaris van de kerkelijke
kamer, rector in een klooster voor
vrouwelijke religieuzen, verantwoor
delijk voor een experimentele paro
chie in de voorstadswijk Samba en
geestelijk assistent van de Katholieke
Universitaire Liga. Hij tareigerde de
welkomstrede te houden voor de
nieuwe gouverneur-generaal, hij be
zocht veroordeelde nationalisten in de
gevangenis, hij hield „gewaagde"
preken, beheerde een fonds voor de
familieleden der gevangenen, en hij
bezocht regelmatig politiebureaus om
telkens weer navraag te doen naar de
opgepakte leerlingen van zijn missie
school. Zijn bisschop moedigde hem
bij alles aan en verklaarde dat hij
achter hem stond. Maar van enigerlei
actie van het Angolees episcopaat is
niets gebleken in de laatste tien jaar
toen Andrade van de éne cel naar de
i andere werd overgebracht. In 1968
kwam hij vrij op voorspraak van de
paus. In 1970 werd hij opnieuw gear
resteerd en nu staat hij terecht in
Lissabon. De internationale beweging
van solidaire priesters, die mede op
initiatief van de Nederlandse groep
Septuagint tot stand is gekomen,
heeft een waarnemer bij het proces.
Welke relatie?
Het lijkt misschien wat vreemd,
dat de laatste zondag voor de Neder
landse parlementsverkiezingen
waarbij allerlei binnenlandse kopzor
gen overheersen door Septuagint is
uitgeroepen tot Angola-zondag. Wat
voor relatie heeft Nederland daarmee
en wat moeten protestanten eraan
doen? Voor vele protestanten is het
een roomskatholiek zaakje. Hun zen
delingen werden inderdaad in het be
gin van de zestiger jaren al uit Ango
la gegooid mede omdat bleek dat
op hun zendingsterreinen de opstan
digheid was begonnen. Maar de ker
ken mogen op de laatste zondag voor
de nationale verkiezingen best laten
merken dat het christendom in
ternationaal is. Zoals ook verscheide
ne groepen in de Amerikaanse ker
ken doen, die met een boycot van
Gulf zijn begonnen. In de Noord-An-
golese enclave Cabinda werd de op
stand weggebombardeerd met behulp
van door Amerika geleverde vliegtui
gen. En voor wat hoort wat
daar exploiteert thans Gulf de olie
rijkdommen. Uit een bericht in de
Portugese pers is gebleken, dat Fok
ker Friendships die met uitvoer
vergunningen van de Nederlandse re
gering aan zgn. particuliere Portugese
luchtvaartmaatschappijen zijn gele
verd ingezet worden voor het ver
voer van Portugese troepen. De
Friendship is uitstekend geschikt
voor dit doel, dit type kan namelijk
op zeer kleine vliegveldjes landen. Er
zijn weer nieuwe besteld.
Dat is, wat Nederland met Angola
te maken heeft. In de kerken, waar
het op 25 april Angola-zondag is.
krijgen de gemeenteleden gelegenheid
om mee te doen aan een brieven-ac-
tie aan de fractieleiders om aan te
dringen op stopzetting van de vlieg-
tulgleveranties, om bij te dragen in
de humanitaire hulp aan de bevrij
dingsbewegingen in Angola en Mo
zambique en om zich op te geven
voor huisvesting van een Portugese
deserteur.
htin
aan
ting
volger
,7Ste bli
^Ierem
het
igen 1
„De gemeente is de kiem!
brengt morgen in praktijk, zit
een tegenmilieu, een terugtl
bied, een plaats waar de vernj
den van het hart worden
nen, een leerhuis waar Iwij lei
zelf los te maken van de
dingen en ons aan de MessiaJ
ven, onszelf klasseloos maken 1
gerzin ontwikkelen met het I
het koninkrijk Gods. een lef
van het geweten en de fantas!
een moment van geborgenhej"
gemeente, maar in de gemej
kiemcel, als desem".
ANGOLA
Moeten we zondag over I
preken? Deze vraag was steq[
geven door de ervaring in
meenten dat de mensen aan z
derwerpen helemaal geen
hebben („moeten we niet een:
den een meisje te proteren t<
dat toch niet van ons houdt?w
sinds wanneer bepalen de b i-l
van de gemeente waarover dl W v
kant preekt?, zo luidde een'"
vraag.
De voorzitter van de pred
vereniging ds J. T. Wiersma, i
senaar, constateerde aan het i jnerer
de discussie: historisch gezien
we het er natuurlijk lelijk 1
zitten. Een voorbeeld daarv;
hij dat in hetzelfde jaar d£
theologische discussies op d»
van Dordrecht werden geho
1619, het eerste Nederlandse n„fcii
schip op Noord-Amerika voei ir||enjJ
de boeg de naam „Jezus".
Kort daarvoor had ds jhr.
M. van der Meer de Walcher
ritus te Utrecht, korzelig B
„wanneer het ooit eens afge
met die verdoemde tegenstell
zontaal-verticaal, waarvan
maal kunnen weten dat hij
staat. Wij nemen die werelc
zijn rotzooi in de kerk mee
zal er ook maar eens een kn
het hoenderhok moeten
laat die synode dan ook
beetje meer moed hebbel
dachten wij dat zij het werd
rapport over de kernwapen»
dat is langzamerhand weer
nee-zonder- ja's tot een
nee's geworden" ETERV
>p dc z
„Waar preekt u zondag? fentrak
meerde van achter de Septu ht zich
fel landmacht-aalmoezenie den m
Keesen. Misschien kwam de «terwo
daarover voort uit de geda n apri
Keesen wel eens wilde zien !n in ji
Van der Meer de Walehere De
zijn gemeente aanpakt. .Miss» Ren ii
omdat een legeraalmoezen voor
plots gegrepen werd door defn Haa
een oud-legerpredikant. »ri we
gcsteli
r in d
NED. HERV. KERR roblem
Beroepen: Te Veen (NB): |en va
Brummelen te Hierden. >m bars
GEREF. GEMEENTE^? VO°
Beroepen: Te Uddel: A. H< f ,V.on
te Werkendam. j
deze t
GEREF. KERKEN va" h
Beroepen: te Rotterdam-P mer Bi
H. Lijesen te Noordwijk. udigd j
UNIE v. BAPT. GEM. het ooi
Bedankt voor Delfzijl: R. 1
Leiden.
gezor
i«
3 ETER
