Barend Biesheuvel, „de
roos die bloeien zal"
CBS waakt over
ponskaarten
volkstelling
Kunstwereld nam afscheid
van Prinsenhof-directeur
Opstelling van „Linkse"
—combinatie krampachtig
PTT wil 60 miljoen
elastiekjes meer dan
driemaal gebruiken
Drs. D. H. G. Bolten met pensioen
Goed kwartaal
voor Slavenburg
Bejaardenconcert
in Kleine Zaal
Leerlingen-
uitvoeriug
conservatorium
Schitterend
spel van
Christine
Walevska
VRIJDAG 2 APRIL 1971
ALPHEN a/d RIJN De par
tijpolitieke opstelling van de link
se combinatie heeft mr. B. W.
Biesheuvel, lijsttrekker van de
ARP, gisteren in Alphen a/d Rijn
krampachtig genoemd. De instel
ling van de PvdA, D'66 en PPR
is eigenlijk negatief.
De grootste optimisten onder hen
durven niet te rekenen op het ver
krijgen van een meerderheid. Ze zijn
Bleehts aangewezen op een minder
heidsregering en proberen anderen te
verhinderen een homogene regering
Se verkrijgen. Maar een krachtige
meerderheidsregering is nodig, zei mr.
Biesheuvel. Na de verkiezingen zullen
kvij het gesprek met de VVD voortzet
ten.
Krampachtig is ook. dat D'66 en
eveneens de PvdA doen. a'sof de par
tijpolitieke en staatkundige vernieu
wingen het belangrijkste zijn. Zo
wordt de zaak buiten proporties ge
trokken. Alsof het niet gaat om
rechtvaardige sociaal-economische
verhoudingen, vernieuwingen van het
onderwijs en ook de buitenlandse po
litiek.
Mr. Biesheuvel sprak zich fel uit
tegen het tweepartijenstelsel, dat een
dagdroom is. Dit stelsel van twee
kleurloze centrumpartijen neemt het
politieke onbehagen niet weg. Een
bezwaar is ook, dat de politiek voor
taan wordt bedisseld in besloten ver
gadering van kleine toppen van de
partijen.
De linkse dombinatie, zei mr. Bies
heuvel, doet echter alsof het twee
partijenstelsel al bestaat. Aan de ver
kiezingsavond werkte een cabaret
groep mee, die als meezinger had:
..Als minister is hij geboren, hij lag
in de wieg van Colijn
Dezelfde pianiste had het program
ma geopend met Bach's Praeludium
en fuga in Fis in een technisch be
hoorlijk verzorgde verklanking. Zij
bracht verder ten gehore de derde
Ballade in As van Chopin,'waarin en
kele ritmische onvolkomenheden vie
len te signaleren, en drie fragmenten
uit Schumann's „Bunte Blatter",
technisch niet geheel gaaf, maar goed
romantisch van benadering.
Lia de Bruyn wist het publiek te
imponeren met een contrastrijke ver
sie van Franck's ..Prélude. Choral et
Fugue", zulks in plaats van het oor
spronkelijk aangekondigde eerste deel
uit Beethoven's sonate op 53, de For-
lane uit de suite „Le Tombeau de
Couperin" van Ravel en de technisch
veeleisende „Etude pour les huit
doigts" van Debussy.
Samen vertolkten de pianistes nog
drie gedeelten uit de vier-handige
suite „Dolly" van Fauré, waarmee zij
veel succes oogstten.
V.
Wijkverwarniing in
spoedvergadering
WADDINXVEEN Maandagavond
5 april komt de Waddinxveense ge
meenteraad om 8 uur bijeen in een
spoedeisende vergadering over het
onderzoek dat deze week is ingesteld
naar de centrale wijkverwarming. in
de Vondelwijk. Of de vergadering
openbaar of gesloten zal zijn, is nog
niet bekend.
DELFT Tijdens een bijzonder
druk bezochte officiële bijeenkomst
in de monumentale Oude Kerk in
Delft hebben velen uit de wereld van
de kunst en uit de Délftse samenle
ving afscheid genomen van de direc
teur ban het Prinsenhof museum, drs.
D. H. G. Bolten. Begin dit jaar be
reikte hij de pensioengerechtigde
leeftijd, een reden waarom hij het 19
jaar lang door hem waargenomen
werk neerlegt en zich in alle rust in
Veere gaat vestigen.
Een aantal sprekers bezong tijdens
de sfeervolle bijeenkomst die voor
afging aan een zeer drukbezochte re
ceptie in fraaie bewoordingen en
uitgebreide uiteenzettingen de vele
kwaliteiten van de scheidende direc
teur, en sprak er hun blijdschap over
uit dat dezè specifieke kwaliteiten
met volle inzet aan het Prinsenhof
museum en het rijksmuseum Lam
bert van Meerten besteed zijn.
De plaatsvervangend directéur-gc-
neraal van het ministerie voor cultu
rele zaken, mr. R. Hotke, dankte di
recteur Bolten voor het vele werk dat
hij voor het rijksmuseum Lambert
van Meerten als directeur heeft ge
daan. „Door niets te doen heeft u veel
gedaan", sprak de directeur generaal,
doelend op het feit dat de kunsthisto
ricus altijd tijdelijke stromingen cn
aandrang tot veranderen het hoofd
heeft weten te Weden, dit resulterend
in het behoud van alles in het mu
seum, waar nu iedereen tevreden
over is.
Beurs
De voorzitter van de antiekbeurs
die reeds sinds 1949 in het Prinsenhof
wordt gehouden sprak de scheidende
directeur loftuitend toe, evenals colle
ga museumdirecteur drs. J. C. Ebbin-
ge-Wubbe van het museum Boymans.
Ten slotte sprak burgemeester mr
J. M. Ravesloot namens het gemeen
tebestuur zijn grote dank uit voor het
feit dat drs. Bolten het historische
Delftse museum zo'n internationaal
karakter heeft gegeven. Hij overhan
digde de erepenning van de gemeente
in goud.
Dc heer Bolten op zijn beurt over
handigde de nieuwe directeur van de
beide musea, de jonge Rein-Arend
Leeuw de sleutel van het Prinsenmu
seum, hiermee zijn definitieve ver
trek symboliserend.
ROTTERDAM Slavenburg's
Bank heeft een goed eerste kwartaal
gehad dit jaar. Tijdens de jaarverga
dering werd meegedeeld, dat de re
sultaten over de eerste drie maanden,
van dit jaar zeker niet zijn achterge
bleven bij die over dezelfde periode
van het vorig jaar
Over een voorstel tot wijziging van
de statuten, waarin het geplaatste
aandelenkapitaal wordt verhoogd van
ƒ32.5 min. naar ƒ38 5 min. kon niet
worden gestemd omdat het vereiste
quorum niet aanwezig was. Hierover
zal op 26 april worden beslist. De
raad van commissarissen wilden nog
niet ingaan op een voorstel van een.
van de aandeelhouders het plafond
van het totale aandelenkapitaal a 50
min. te verhogen en over te gaan tot
de uitgifte in kleine coupures.
Van een onzer verslaggevers
ALPHEN AAN DEN RIJN
Nageoogd door nieuwsgierige
dorpelingen dendert de vier me
ter hoge dubbeldeksbus door h<A
vredige Boskoop. Het ongebrui
kelijke, groene vervoermiddel
wordt voorafgegaan door een ge
luidswagen en gevolgd door een
stuk of wat personenauto's. Een
metalen stem verkondigt het
volk grotè blijdschap: in de
'hoogste bus van Nederland' zit
'het langste Kamerlid', Barend
Biesheuvel. De 'Biesheuvel-dag',
waartoe de anti-revolutionaire
Kamercentrale Leiden deze eer
ste april heeft uitgeroepen, is ten
slotte ook voor Boskoop aange
broken.
De metalen stem behoort toe aan
Arjos-bestuurder Dick van Vliet,
evenals Barend een minnaar van
openheid, want zonder omwegen
meldt hij het reisdoel van de bus: de
bloemkwekerij van Jan Spek, waar
de lijsttrekker van de evangelische
volkspartij een naar hem genoemde
oranje-rode roos zal worden aangebo
den.
In de bus zelf zweept die roos de
gemoederen hoog op. Bij het naderen
van de kwekerij barst het dozijn tie
nermeisjes dat Biesheuvel deze dag
omzwermt, los in gezang. „Rooie ro
zen voor Barend", zingen ze, „hij is
het wel waard, rooie rozen voor Ba
rend, want hij werkt als een paard."
Ook Dick van Vliet is zijn emoties
nauwelijks meer meester. Hij krijgt
een visioen waarin hij de nieuwe sa
menstelling van de Kamer ziet. De
ARP, meldt "hij, heeft 20 zetels vero
verd, een forse winst dus. Het moet
aan die roos liggen, de Barend-Bies-
heuvel-roos, „de roos", jubelt Van
Vliet, „die bloeien zal".
Het bezoek aan de kwekerij is dui
delijk het hoogtepunt van de „Bies
heuvel-dag" in het land van Rijn en
Goqwe. Omstuwd door getrouwen
trekken mr. B W. Biesheuvel en het
Kamerlid dr. C. Boertien op deze dag
van dorp tot stad om erachter te ko-
'men met welke noden het kiezersvolk
worstelt. Links en (ook wel degelijk)
rechts handen drukkend en bemoedi
gende woorden sprekend, verkleinen
zij de afstand tussen kiezer en geko-
In Boskoop kreeg de A.R.-
lijsttrekker een exemplaar van
de naar hem genoemde roos
aangeboden.
Biesheuvel bij zijn dubbel
dekker
zene, tussen Gouda, Boskoop, Leiden,
Alphen en Den Haag.
De dag is, om half negen 's mor
gens, uiterst huiselijk begonnen in de
woonkamer van partijgenoot H. Vink
in Gouda. Genoeglijk aan een stroop
wafeltje knabbelend, laat de montere
lijsttrekker Biesheuvel zich in grote
trekken informeren over de proble
men in de regio die hij zal bezoeken.
Iemand oppert dat Biesheuvel iets
slaagt er niet in het geschokte ver
trouwen van zijn opponent te herstel
len. Trouwens, de tijd ontbreekt hem
daartoe; er zijn nog zoveel armen die
in en buiten Gouda aan bod moeten
komen.
Concessies
zou kunnen zeggen over de slechte
wegverbindingen in de Krimpener-
waard. Biesheuvel lijkt daar niet
wakker van gelegen te hebben, maar
zo'n man heeft natuurlijk meer din
gen aan z'n hoofd. In elk geval is hij
van tenminste één goed voornemen
bezield: „Ik beloof niks", roept hij
uit. Voor het geval iemand in zijn
gevolg hem dat kwalijk mocht ne
men, voegt hij eraan toe: „Den Uyl
heeft eerst van alles beloofd, maar
die is daar ook op teruggekomen".
Biesheuvel blijkt woord te houden.
Op de kaasmarkt van Gouda, waar
hij zijn eerste contact met de kiezer
legt, beperkt hij zich tot vriendelijke
woorden, steeds vergezeld van een
brede glimlach. Na op de stoep van
het Waaggebouw een boerenkaas in
ontvangst te hebben genomen, maakt
hij een praatje met een stoffenkoop-
man, die hem complimenteert met
zijn televisie-optreden. „Van Den Uyl
en Vondeling", meldt de man, „be
grijp ik niks, maar u, en niet om u
nou naar de mond te praten, hoor, u
kan ik tenminste begrijpen".
Een oude baas die de lijsttrekker
even later tegmoet treedt, is minder
goed over het optreden van de evan
gelische voorman te spreken. Hij ver
wijt hem te heulen met de rijken ten
nadele van de armen. Biesheuvel
ROTTERDAM Het laatste in de
serie concerten voor bejaarden, don
derdagochtend in de goed bezette
Kleine Doelenzaal. werd zoals gebrui
kelijk verzorgd door leerlingen van
het Conservatorium, ditmaal door de
pianistes Lia de Btuyn cn Marijke
Fibbe, benevens een aantal leerlingen
van de ritmiek-afdcling.
De ritmiek, deze keer vqor het
eerst, was op charmante wijze verte
genwoordigd met een tweetal korte
stukken: een Gigue in d van Handel
en „Le petit Nègre" van Debussy. De
presentatie was ontwapenend, waar
bij de pianobegeleiding werd ver
zorgd door Marijke Fibbe.
Na nog een bezoek te hebben ge
bracht aan een splinternieuw zieken
huis in Gouda, waar de verslagge
vers, onder wie het Hier-en-Nu-team
van de NCRV-tv, niet in de voet
sporen van de voorman mogen tre
den, omdat deze als „particulier"
blijkt te zijn uitgenodigd, is het ge
zelschap al weer onderweg naar
Waddinxveen.
Daar staat een bezoek aan het be
jaardencentrum Anne Frank op het
programma. Biesheuvel betreedt daar
de woonkamer van een va nzijn par
tijgenoten, oud-burgemeester War-
naar van Waddinxveen, naar wiens
mening over de samenwerking met
KVP en OHU wordt geïnformeerd. De
bejaarde heer Warnaar juicht die
coöperatie toe, maar zou wel graag
zien dat zijn eigen partij haar identi
teit bewaarde. Met een breed gebaar
neemt Biesheuvel zijn zorgen daaro
ver weg.
Iets dieper graaf de discussie die
hij omstreeks het middaguur met
Leidse studenten in de sociëteit Mi
nerva voert. Maar ook daar wordt het
de naamgever van de Barend-Bies-
heuvel-roos niet al te moeilijk ge
maakt. Er wordt wat gehakketakt
over de vastgelopen besprekingen
met de „klein drie" en de VVD,
waarbij Biesheuvel er geen geheim
van wil maken, zoals hij zegt, dat hij
bij voortzetting van de besprekingen
na de verkiezingen consessies zal
moeten doen. Dat hij die concessies
aan de WD zal doen, maakt hij ook
de slechtste verstaander duidelijk.
Ook de anti-revolutionaire staats-
secreatris van onderwijs, mr. J. H.
Grosheide, die aan het tafelgesprek
deelneemt, komt er uiterst genadig
af. Boertien kan rustig blijven doore
ten; de enkele vraag die op zijn bui
tenlandse terrein ligt, kan Biesheuvel
zonder handomdraai aan.
Naamgenoot
Na deze intellectuele zijsprong ko
men 's middags, in Alphen aan den
Rijn, de „gewone" kiezers weer aan
de beurt. Het gezelschap bezoekt een
masten- en een tricotagefabriek,
waar vooral Biesheuvel zich omstan
dig laat voorlichten over de vervaar
diging van vlaggemasten en onder
jurken.
De meisjes in zijn gezelschap
strooien intussen kwistig met luci
fersdoosjes, vlaggetjes en ballonnen,
alles uitgevoerd in paars en voorzien
van de naam van de partij.
Behalve bedrijven komen ook een
huisvrouw en een middenstander aan
de beurt De huisvrouw, bij wie de
lijsttrekker gezellig is komen binnen
lopen, deelt zorglijk mee de lasten
van de werkende vrouw te zwaar te
vinden en de middenstander. Barend
Triest („een naagenoot", roept Bies
heuvel verheugd, „hoe heb ik het zo
kunnen uitzoeken") doet zijn naam
eer aan door over de btw te klagen.
Biesheuvel hoort alle klachten wel
willend en geduldig aan, niet verge
tend de klagers op het programma
van de ARP te wijzen. Immers, in
dat programma komen ze allemaal
aan de beurt, de middenstanders, de
gehuwde werkende vrouwen, de
werkende jongeren, de studenten. Als
ze verstandig zijn, laten ze zich bij de
verkiezingen door dat programma lei
den. Maar beloven kan Biesheuvel ze
natuurlijk niets.
ROTTERDAM Hoe eer. composi
tie staat of valt met de uitvoering,
hebben de bezoeker^ van de leerlin
gen-uitvoering van het Rotterdams
Conservatorium in de Willem Pijper
zaal woensdagavond kunnen horen.
De jonge pianiste, die daar de „Waïd-
steinsonate" van Ludwig van Beetho
ven speelde, deed dat technisch be
wonderenswaardig en ook wel gevoe
lig waar nodig, maar zij miste uiter
aard de menselijke diepte, die dit
werk zo intens boeiend kan maker-
Van Corrie de Raat uit de klasse van
Jaap Callenbach is best wat te ver
wachten, wat zeker ook het geval is
met Anneke Dekker uit diezelfde
klasse, die de avond met de „Sonate
no. 1 in f" van Prokofieff bliljant
ogende.
Tussen beide pianocomposities
klonken „Vier Siciiaanse miniaturen"
door hoboïst Erik Keuning uit de
klasse van Simon Houttuin muzikaal
en met bravour gespeeld.
Na. de pauze speelde Wessel iHenny
met warme muzikaliteit de „Sonate
in. G voor altviool en clavecimbel"
van Benedetto Marcello en liet Al-
bertine Carrière uit de klasse van Li
lian Lagaay in de „Sonate in F voor
altblokfluit" van Loeillet en in de
„Partita in c voor sopraanblokfluit"
van Telemanr. horen, dat zij het in
die oude kunst al heel ver heeft ge
bracht.
Vol schittering werden zowel de „5
Easy 1 pieces" van Strawinsky door
Elies Valkhof en Kees Langeveld als
diens „3 Easy pieces" door Cor de
Heus en Ben van der Linden alle
maal leerlingen, van Lilly van Spen-
gen ten gehore gebracht. Daar tus
sen in improviseerde een andere leer
ling van haar, Gert Schuil, briljant
maar wat voortdurend in het forte op
thema's van Strawinsky.
G. M. Dersjant
ROTTERDAM De twaalfjarige
Robert de Korver van de Mijnsheeren-
laan is gisteren geschept door een auto
toen hij met zijn fiets op de Van der
Duijn van Maasdamweg reed. De jon
den werd ongeveer 50 meter meege
nomen op de motorkap en viel toen op
het wegdek. Hij is met een hersen
schudding en snijwonden aan hoofd
en handen naar het Dijkzigtziekenhuis
gebracht.
VOORBURG Met televisie
camera's, schijnwerpers en zeer
frequente politiesurveillance
wordt momenteel de buitenkant
van de nieuwbouw van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek
permanent bewaakt. Zoals be
kend ligt in dit complex op de
hoek van de Prinses Beatrixlaan
een groot deel van de ponskaar
ten van de volkstelling opgesla
gen. Het CBS wil geen enkel
risico lopen dat kwaadwilligen
het gebouw binnen kunnen ko
men. De totale veiligheidsmaat
regelen zijn ongekend groot.
Dag cn nacht wordl het leven rond
het complex gevolgd door vijf tele-
visie-cameras, die op zeker twaalf
mol er hoge masten zijn aangebracht.
Monitors in. het gebouw registreren
alle beelden. Ampex-apparatuur zou
de beelden voorgoed vastleggen. Zelfs>
bandrecorders he?ft men in het mo
nitorcentrum geplaatst
De toegang tot deze ruimte is
streng verboden. De interne veilig
heidsmaatregelen zijn geheim gehou
den Wat echter wel vast staat is dat
ieder personeelslid van het CBS voor
zien is van een speciale pas. Zonder
dit toegangsbewijs is het bijzonder
moeilijk om binnen te komen. De
hoofdingang zit potdicht en wordt pas
geopend als de portier weet wat de
reden van de komst is. Wil men ie
mand in het gebouw spreken, dan
moet men een formulier invullen, een
zelfde regeling als bij het betreden
van militaire terreinen. Heeft men
het formulier ondertekend, dan kan
men vergezeld van een bode naar de
betreffende CBS-medewerker gaan.
Het zijn slechts enkelè indicaties,
dat men toch zwaar tilt aan de volle
dige geheimhouding van de gegevens
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Als iedere
medewerker van het Staatsbe
drijf der PTT de elastiekjes
waarmee hij werkte zorgvuldi
ger zou gebruiken, zou het be
drijf enkele tienduizenden gul
dens per jaar kunnen besparen.
De zeventigduizend PTT'ers ge
bruiken nu zestig miljoen elas
tiekjes niet meer dan twee tot
drie keer.
De centrale afdeling Postinformatie
en ArbeidStechniek van het bedrijf
zag dat getal liever verhoogd tot tien
keer, om daarmee de bezuiniging van
een miljoen gulden die bereikt werd
d'oor de omschakeling van touw naar
elastiek nog wat te verhogen.
Driekwart' van deze honderddui
zend kilo wegende berg, gaat aldus
een publikatie in het PTT-orgaan
„Aangetekend" door de handen van
de postdienst. Die dienst stapte in
1969 over op het elastiek
Dat rekbare stuk rubber bleek be
trouwbaarder dan het touwtje, goed
koper in aanschaf en het werkt snel
ler. Het doorsnee elastiek vertrekt
van een der 2200 postinrichlingen in
ons land, gewikkeld um een der
drieënveertig miljoen bundels die
jaarlijks verzonden worden.
Gekomen op het bestemde adres
komt het elastiekje terecht in een
grote bak van waaruit c? bestellers
het elastiekje wikkelen om een van
hun bundels of waar het opnieuw ge
bruikt gaat worden voor een expe
ditie binnen het bedrijf. In handen
van de besteller maakt het elastiekje
meestal zijn laatste reis door de PTT-
wereld.
Hierna geraakt het voorwerp of in
een vuilnisbak of in handen van een
kwaliteitsbewust jongetje dat het
PTT-elastiekje best kan gebruiken
voor zijn katapult. Slechts de rubber
fabrieken zijn momenteel nog gebaat
bij deze „verspilling" binnen het
PTT-bedrijf.
van de volkstelling Lukt het echter
toch iemand illegaal het gebouw bin
nenkomt. dan is een druk op de knop
voldoende om via speciale alarmlij-
nen de politie te waarschuwen.
Ook de brandweer heeft een spe
ciale 'hotline" met het gebouw gekre-,
gen. Binnenkort zullen ook de com
puterruimten, waar de gegevens ver
werkt zullen worden, van een bevei
liging voorzien worden. Het is overi
gens de bedoeling om alle computer
centra van het rijk door middel van.
apparatuur te gaan bewaken.
Rond het gebouw van het CBS in
Voorburg staan ongeveer tien schijn
werpers met elk een verliehtingsea-
paciteit van 1000 watt. Zowel binnen
als buiten hei gebouw wordt de don
kerte van de nacht volledig opgege
ven. en wel zo, dat de tv-eameras vol
ledig kunnen werken.
"ROTTERDAM De Ameri->
kaanse celliste Christine
Walevska, soliste tijdens het don
derdagavond-concert van het
Philharmonisch onder Jean Four-
net in de Grote Doelen
zaal, heeft met haar weerga
ve van het concert in a, op. 129,
van Robert Schumann terecht
een grandioos succes geoogst.
Zij bespeelt haar prachtige instru
ment, één van de naar men zegt twee
bestaande Bergonzi's (uit 1745) op
weergaloze wijze: technisch onberis
pelijk, met een voortdurende zorg
voor een expressieve toonvorming en
met een meeslepend temperament.
~>at zij haar keuze op Schumann's
jetrekkelijk weinig gespeelde concert
liet vallen, pleit bovendien voor haar.
Dit stuk is, gelijk trouwens de meeste
muziek van deze meester, wars van
elk virtuoos vertoon, omdat het alleen
gediend is van een op puur poëtische
zeggingskracht gebaseerde vertolking.
Dit laatste was tijdens de weergave
van deze celliste leerling van Gre-
gor Piatigorskv. Maurice Maréchal,
Pierre Pasquier en Pierre Fournier
overduidelijk het geval: haar
hèrschepping in de ware zin van het
woord, wist het, auditorium van de
eerste tot de laatste noot te boeien.
De samenwerking met het fijnzin
nig reagerende orkest onder Fournet
celliste werd nergens overstemd
was eveneens van goed niveau, zodat
hier een in alle opzichten memorabele
prestatie werd geleverd.
Na de pauze stond het concert voor
orkest (geconcipieerd in de jaren
1950/54) van de Pool Witold Luto-
slawski op het programma. Het werd
een reproductie, waarvan de vonken
afvlogen. Er wordt in dit opus een
sterk beroep gedaan op de virtuoze
kwaliteiten van vrijwel alle instru
mentalisten; men zou het werk kun
nen beschouwen als een consequentie
van het gelijknamige werkstuk van
Bartok (waarmee het met name in de
finale een treffende overeenkomst
vertoont). Op het emotionele vlak
komt de ontvankelijke luisteraar wel
iswaar niet steeds aan zijn trekken,
maar visueel heeft het bijzonder veel
aantrekkelijks door het kundig te
genover elkaar stellen door de com
ponist van de verschillende instru
mentale groepen. Kortom, een in ho
ge mate diverterend muziekstuk, dat
zijn effect niet mist.
Het concert, dat vooraf al op ver
heugend peil was geopend met een
indringend gespeelde derde Suite in
D van Bach, zal hedenavond worden
herhaald: men verzuime deze kans
niet!
P.V.
