LANDKAART
ZAK
KERN
Urliabo: vader stak
alles iii de kerk
Zendelingen moeten
Gabon verlaten
Ds. Toornvliet
in a
ppèl
Franse bisschoppen
tegen abortus
COMMENTAAR
Tweede keus
Tweede luchthaven
Triest
Een woord voor vandaag
BEROEPINGSWERK
Prof. Van Creve
overleden
Uw problee
is het
onze....
BLOEMEND AAL Ds. G.
Toornvliet gaat bij de generale
synode van de Gereformeerde
Kerken in appel tegen zijn af
zetting. Het is niet zijn bedoeling
een eigen kerk of groep te
stichten.
.,Wij hadden gezien de keiharde
lijn in het verleden deze afzetting
verwacht De Noordhollandse synoden
hebben hiermee getoond, geen bewo
genheid te bezitten voor de mensen in
nood en evenmin voor het werk on
der de moderne jeugd", aldus ds.
Toornvliet.
Hij vindt het ook juridisch een
trieste zaak. dat deze synoden, tegen
wie hij bij de generale synode ern
stige bezwaren heeft ingediend, niet
een paar maanden hebben willen
wachten tot deze generale synode ge
sproken heeft. ..Als aangeklaagden
zijn zij toch, als rechter in eigen zaak
opgetreden". Als lichtpunt ziet hij,
dat een kleine minderheid zich tegen
het afzettingsbesluit heeft verzet.
De pastorale raad rondom ds.
Toornvliet spreekt van een „kwetsend
en onwaardig besluit". De raad „zal
zijn werkzaamheden in de radioge
meente met des te groter ijver voort
zetten en het werk van ds. Toorn
vliet. die predikant in dienst van
Christus is en blijft, ondersteunen".
PARIJS De Franse rooms-ka-
tholieke bisschoppen hebben de abor
tus provocatus in ondubbelzinnige
termen veroordeeld.
De christelijke traditie, aldus hun
verklaring, is op dit punt volkomen
duidelijk. Het menselijk leven 'be
hoort aan niemand anders toe, dan
aan God. Abortus is evenals zelf
moord in strijd met de Bijbel.
De wetgeving moet de gezinnen de
helpende hand reiken en de opvoe
ding van de kinderen bevorderen.
Een maatschappij, die abortus propa
geert in die gevallen, waarin ernstige
afwijkingen, te duchten zijn, toont
hiermee niet in staat te zijn, de las
ten van -haar eigen 'zwakheden te
dragen, aldus het Franse episcopaat.
door H. Biersteker
OEGSTGEEST Emmanuel Urhobo, directeur van de com
missie voor herstel en wederopbouw van de Nigeriaanse raad
van kerken, draagt voor het gemak een kaart van zijn land op zak.
Om aan de Europeanen die hem. ernaar vragen, de door de oor-
log geteisterde provincies aan te wijzen. Maar hij haalt hem er ook
bij om over zichzelf en zijn voorgeslacht te vertellen als ik hem er
onder de lunch in Oegstgeest naar vraag. Urhobo is namelijk een
Urhobo. Zijn familienaam valt samen met zijn stamnaam. Hij
wijst op de kaart de plaatsen Warri en Sapole aan in Zuid-
Nigeria. „Toen de Engelsen in 1844 vroegen: wie zijn die mensen
hier?, luidde het antwoord: dat zijn de kinderen van Urhobo.
Sindsdien is dat onze stamnaam. Maar voor een stam zijn we
nogal klein: ongeveer tweehonderdduizend mensen. Dat is wel
een voordeel: tce hebben niet zoveel last van tribalisme."
Wie was dan Urhobo de eerste?
„Dat was een zoon van een der ko
ningen van het Benin-koninkrijk".
Urhobo's vinger schuift over de
kaart naar het noorden, naar een stad
uit de vijfde eeuw. De plaats waar de
beroemde Benin-bronzen werden ge
vonden, die door archeologen heel
lang aan de Portugezen zijn toege
schreven omdat zij zich niet konden
voorstellen, dat Afrikanen zoiets kon
den maken. De koningszoon Urhobo
rebelleerde en werd verslagen. Men
wees hem een nieuw woongebied aan
in de buurt van Warri en Sapole.
Daar heeft hij zich voortgeplant. De
Urhobo die nu tegenover mij zit is
een regelrechte afstammeling van
hem.
„Mijn grootvader had tien vrou
wen. Hij was het laatste stamhoofd
van de Urhobo's. Zijn eerste vrouw
werd rooms-katholiek en daarmee de
hele familie. De zoons wilden geen
stamhoofd meer worden. Ook mijn
vader heeft onder zware druk ge
staan om het te worden, hij was de
tweede zoon. Maar hij heeft het niet
gedaan. Gélukkig maar, anders had
ik nu voor die keus gestaan."
Maar u bent zelf niet katholiek.
„Dat is een hele geschiedenis. Mijn
vader voelde zich al gauw niet meer
thuis in de r.k. kerk, die was hem te
mystiek. Hij ergerde zich aan de on
verstaanbare Latijnse missen. Ik ge
loof dat hij daarvoor te rationeel was
ingesteld. Hij heeft nooit meer dan
lagere school gehad maar hij was heel
ontwikkeld. Ik herinner me ook dat
hij in ons dorp als de beste timmer
man bekend stond. Waar hij dat van
daan had weet ik niet eens. In 1931,
het jaar waarin ik geboren werd,
ging hij over naar de Jehova's getui
gen. Dat was nogal een stap en de
missionarissen waren erg kwaad. Zij
vonden twee keer een voorwendsel
om hem op te laten sluiten. Ze stuur
den zelfs honden op hem af, die hem
overal hebben gebeten. Maar bij de
Jehova-getuigen heeft hij het ook
niet lang uitgehouden. Het had hem
aanvankelijk wel bevredigd, dat hij
nu in een bijbel kon lezen, maar hij
las er zoveel in, dat hij al gauw aan
de dogma's van deze mensen begon te
twijfelen. In 1933 brak hij ermee en
toen kwam hij opnieuw in de gevan
genis. Hij had allerlei lectuur van
hen weggegeven die hij had moeten
verkopen. Daarvoor eisten de getui
gen nu het geld op. Eh dat had hij
Er zullen in Nederland waarschijnlijk maar wei
nig echte geestdriftigen rondlopen over de deze
week door de Tweede amer aangenomen plannen
van minister Schut inzake de zgn. huurharmoni-
satie.
Dat is een beetje te begrijpen, want in zekere
zin zijn deze plannen, ook in de ogen van de mi
nister zelf, een tweede keus. Immers: de minister
heeft aanvankelijk met veel enthousiasme de
plannen van zijn voorgangers Bogaers verdedigd
om door middel van een soort huurbelasting het
soms schrijnende onrecht weg te nemen van'men
sen met een behoorlijk of zelfs hoog inkomen, die
een lage of in verhouding tot het inkomen zeer
lage huur verwonen.
Dat was een goede en redelijke zaak, die echter
in de Eerste Kamer afgestemd is. Het valt in de
minister te prijzen, dat hij het er niet bij heeft
laten zitten en een nieuwe poging heeft nodernomen
om het soms absurde en alleen maar door het
toeval gerechtvaardigde verschil in huren tussen
De strijd om de plaats van de tweede nationale
luchthaven spitst zich toe op een strijd tussen
Amsterdam en Rotterdam. Amsterdam kiest voor
de Markerwaard en Rotterdam geeft duidelijk de
voorkeur aan de Delta bij Steenbergen in West-
Brabant.
Volgende maand ontvangt de regering het
tweede rapport-Falkenhagen, waarin gesteld zou
worden, dat Steenbergen te ver uit de randstad
ligt. Maar het Nederlands Economisch Instituut zou
weer tot de conclusie zijn gekomen, dat het
Steenbergen moet zijn. Elke gelegenheid wordt nu
dankbaar aangegrepen om op elkaar te vuren.
De publicatie van het rapport van het Luchtha
ven (bouw) bureau N.V. Naco, over een derde
plan, namelijk de aanleg van een tweede bulder-
baan van 3,5 km bij Zestienhoven, was zo'n aanlei
ding. Meteen werd de indruk gevestigd, dat dit
voor de Rotterdamse raad bestemde rapport een
manoeuvre was in de strijd om de tweede nationale
luchthaven.
Als dit waar is, krijgt het spel haast een luguber
aspect. Want de voorgestelde bulderbaan ligt
ingeklemd tussen de dichte bebouwing van de
Rotterdamse wiiken Hillegersberg, Schiebroek en
Overschie. de Schiedamse wijk Kethel, en de
gemeenten Berkel en Rodenrijs, Bergschenhoek en
Bleiswijk.
Het Nederlands Katholiek Ondernemersverbond
en het Nederlands Christelijk Ondernemersver
bond hebben besloten hun federatieve samenwer
king voor een belangrijk deel te verbreken, omdat
zo luidt de verklaring gebleken is, dat de
verschillen in geaardheid en opvatting van deze
beide middenstandscentrales groter zijn dan bij
de opzet van de federatie in 1968 werd gedacht.
Verschillen, die kennelijk zo groot zijn (of de
kans kregen dat te worden), dat een overbrugging
ervan op dit moment tot de onmogelijkheden be
hoort.
Dit is betreurenswaardig, want juist het midden-
en kleinbedrijf heeft behoefte aan krachtige
organisaties met een eensgezind beleid ten aan
zien van de belangen van een bedrijfstak, die de
laatste tientallen jaren (en nog steeds) bijzonder
harde klappen te verduren krijgt.
voor en na de oorlog gebouwde huizen weg te
nemen.
Mede door dit verschil is er naast de zo duidelijk
aan de dag tredende woningnood nog zoveel ver
borgen (maar volstrekt niet minder ernstige)
„woonnood".
In de door ons gebruikte woorden „tweede keus"
ligt het oordeel reeds besloten. Het eerste plan
voor de huurbelasting was ons heel wat liever ge
weest, maar wie op grond van deze voorkeur zich
misprijzend over deze huurharmonisatie uitlaat,
maakt het goede tot de vijand van het betere.
Er mag straks voor de Eerste Kamer eigenlijk
maar één reden zijn dit voorstel te verwerpen,
namelijk als de Kamer daarmee aangeeft te willen
terugkeren op haar eerdere beslissing tot verwer
ping van de huurbelasting.
Toegegeven: als parlementaire procedure zou
het niet zo fraai en elegant zijn; omwille van de
keus van het betere boven het goede zijn er van
die gekke momenten, dat je haast iets dergelijks
kan hopen.
Bovenien is de afstand tot de drukke rijksweg
Rotterdam—Den Haag slechts enkele tientallen
meters. Wanneer dit plan doorgaat, komt er mid
den in de randstad een luchthaven te liggen met
een veel grotere capaciteit dan Schiphol nu. In
Delft en ook Den Haag zal men eveneens weet
krijgen van toenemende geluidshinder en lucht
verontreiniging door de vliegtuigen.
Het is opvallend, dat in de discussie over de
tweede nationale luchthaven de afstand tot de
stedelijke agglomeraties evenals de economische
motieven zo'n grote rol spelen; veel minder
aandacht wordt besteed aan de geringere kansen
om in de toekomst redelijk in de randstad te kun
nen wonen en leven. Men lijkt niets geleerd te
hebben van de felle reacties op de uitbreiding van
Schiphol.
Gezien de ligging tussen de Rotterdamse en
Antwerpse industriële concentraties en de ont
wikkeling van West-Brabant zou veel voor Steen
bergen te zeggen zijn. Het kiezen voor Zestienho
ven als tijdelijke oplossing zal ernstig afbreuk
doen aan de leefbaarheid in een dichtbevolkt deel
van de randstad.
Er moet gauw beslist worden over de plaats van
de tweede nationale luchthaven. Bij de kabinets
formatie zal deze zaak aan de orde dienen te
komen.
De georganiseerde middenstand heeft na de
oorlog lange tijd geworsteld met de handicap, dat
zelden of nooit tot een eensgezindheid kon worden
gekomen.
Gelukkig kwam hierin de laatste iaren aanzien
lijke verbetering. De confessionele federatie werd
geboren, aangedreven tevens door de noodzaak om
de stérk stijgende kosten van de organisaties in
bedwang te houden.
Die positieve ontwikkeling heeft nu een ge
voelige klap gekregen. Dat is triest.
Hopelijk is het uiteenvallen van deze federatie
van tijdelijke aard. Pogingen tot herstel van de
breuk zullen in de toekomst wellicht opnieuw
ondernomen worden, maar dan met een degelijker
voorbereiding, die voor de toekomst meer zeker
heid biedt.
niet. Toen ging hij zestig dagen de
gevangenis in. Mijn vader, Okhole
Urhobo, was een dappere man. Hij
heeft nooit geprobeerd om de strijd te
ontwijken, ook als hij in de knoei zat.
En hij heeft van die bestraffingen
door buitenlandse geestelijken nooit
haatgevoelens overgehouden."
Ook geen minderwaardigheidsge
voel?
„Niet in het minst. In 1933 richtte
hij zijn eigen kerk op: de Gods King
doms Society. Die bestaat nog. Het
was een van de eerste onafhankelijke
Afrikaanse kerken in dit gebied. Ik
zou zeggen: het zionistische type
Afrikaanse kerk. Allemaal Oude Tes
tament bijna geen spoor van het
Nieuwe. Dat is ook de reden gewor
den waarom ik er later uit ben ge
gaan. Maar tot mijn achttiende jaar
ben ik mijn vaders rechterhand ge
weest in deze kerk, hoewel ik al wel
vaak twijfelde. Ik kon me niet voor
stellen, dat dit nu de enige ware kerk
was, zoals mijn vader zei, er waren
immers zoveel andere kerken. Vooral
in Lagos, waar ik met mijn acht
tiende jaar in de journalistiek ging,
begon ik er losser van te komen. Om
streeks 1950 hoorde je overal de roep
om onafhankelijkheid van het Britse
imperium. Mijn vader was daar ty
pisch op zijn manier actief in. Hij
preekte overal rond: onafhankelijk
heid ja, maar niet van God. Ik heb
later nog vaak aan die woorden terug
moeten denken, vooral na 1963 toen
ik de verdeeldheid en het politieke
geharrewar en de carrièrejacht overal
om me heen zag. In 1952 stond ik aan
zijn graf. Het was het jaar waarin we
samen naar Europa hooDten te gaan,
uitgezonden door de Gods Kingdom
Society. Het geld voor de reis was
bijna bijeengebracht en in Europa
moesten we ons maar zien te redden.
Ik had daar al miin hoop op gesteld,
want ik wilde miin vader meer van
de kerk laten zien. Zijn leer was he
lemaal Mo7aïtisch en wettisch Hij
leefde er zelf ook streng naar. Ik was
in Lagos toen hij op zijn voettochten
langs zijn gemeenten ziek werd. Hij
had het te druk om zich te laten be
handelen en stierf. Hij had mij tot
ziin opvoleer bestemd, maar ik ben
het niet geworden. Van 1952 tot 1960
was ik in Londen. Ik begon daar met
een schriftelijke les in de journalis
tiek, maar merkte, dat mijn kennis
daarvoor te gering was. In de acht
jaar daarop heb ik echter een graad
in de rechten en in economie kunnen
halen. Ik verdiende miin studie met
alleriei baanües In lOPO. twee weken
na de verlening van de onafhanke-
t lijkheid. kwam ik in Lagos terug. Ik
was geëxcommuniceerd uit de Gods
Kingdom Societv. De brieven, die ik
uit Fngeland naar huis schreef had
den daar genoeg aanleiding toe gege
ven. Ik ben nu baptist. Die kerk is in
Nigeria voortgekomen uit het zen
dingswerk van de Southern Baptists
in Amerika, maar daar zijn we nu
onafhankelijk van."
Was u door uw studie niet meer
bestemd voor de politiek?
„In het begin dacht ik van wel.
Mijn neef zat op het ministerie van
financ'ën en ik heb hem gevraagd of
dat ook iets voor mij zou zijn. Maar ik
had geen schijn van kans. Je bent in
Afrika niet belangrijk' als je niet oud
bent. Dat probleem zit overal in het
Afrikaanse leiderschap, dat is mis
schien de achtergrond van al die
staatsgrepen. De traditie is nu een
maal dat een leider zich tot zijn dood
toe geroepen acht. Ook uit revolutie
opgekomen dus niet traditionele lei
ders vervallen in dezelfde fout
Je kunt met democratische midde
len, door het volk tot leider worden
uitgeroepen en als dan je tijd is ge
komen, ga je met allerlei ondemocra
tische middelen alles op alles zetten
om aan de macht te blijven: leger,
politie, buitenlandse invloed enzo
voort. Bovendien kunnen de leiders
KWARTET TROUW
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
D^rdts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester, G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
Als Christus de wijnstok gebruikt als een beeld van het chris
leven, waarschuwt Hij voor twee dingen. De eerste waarschuwi
dat de ranken die geen vrucht 'dragen worden afgekapt. Het
christelijk leven wordt hier gezien vanuit zijn doelmatigheid.
God wil ons gebruiken.
We kunnen God alleen verheerlijken door Zijn Heer-zijn,
heerschappij te proclameren. En die proclameren we niet in A
mei, maar juist op aarde. Als ons leven daar niet op gericht
het onvruchtbaar. Als een kerk dat niet meer als haar taak i
die kerk onvruchtbaar.
Maar de eigenaar van een wijngaard doet nog meer. De n
die wel vrucht dragen snoeit hij. Dat kunnen we ook verwacht
ons leven. Daarbij gaat het niet om zondige en zieke plekken i
leven die weggesneden moeten worden maar om wat uiterlijk
maal niet verkeerd lijkt of is.
Juist in onze tijd komen zoveel dingen op ons af, maar ze j
ons af. Ze leggen beslag op onze tijd en geld en op onze
kracht zonder bij te dragen aan het grote doel van God. Di
wil Hij dat ze uit ons leven verdwijnen.
We lezen vandaag: Numeri 21 vers 4 tot 9.
We lezen morgen: Jozua 1 vers 1 tot 9.
EMMANUEL URHABO
alles betalen om de meest verfijnde
medische zorg te krijgen. Daardoor
houden ze het ook nog langer uit dan
de vroegere heersers. Ik ben een ad
vocatenkantoor begonnen en achteraf
ben ik blij dat ik onafhankelijk bleef
van de regering.
Er is zoveel meer te doen, vooral in
de kerken. De kerken kunnen leiding
geven bij het evolutieproces in onze
samenleving. Zij zijn in ons deel van
het land het best verspreid. En het
blijkt nu wel bij onze hulp-operaties
in de getroffen provincies: je kunt
erop rekenen en er is een goede con
trole. Stamtegenstellingen worden on
dergeschikt gemaakt, vriend en
vijand van een jaar geleden werken
samen en er is een effectieve con
trole. Het is ook multiraciaal, ook
buitenlanders in onze teams hoeven
niet te huichelen.
Een buitenlandse arts berichtte mij
laatst, dat hij vijf man had ontslagen
wegen corruptie. Ik heb die zaak uit
gezocht: ze waren een handeltje be
gonnen in de medicamenten die voor
een hospitaal bestemd waren. Als de
nood zo groot is komt die verleiding
overal op. Maar door die inschakeling
van de plaatselijke gemeenten is er
genoeg openbaarheid en controle."
Hebt u als advocaat ook zaken
behartigd tegen de staat?
„Natuurlijk. Als er geen rechtsbesef
is onder de mensen kan de staat zich
veel te veel veroorloven. Ik heb men
sen geholpen in wier land olie was
gevonden. De olie hoort aan de staat,
dat is wettelijk vastgelegd. Maar de
belangen van de mensen in wier land
zij wordt aangeboord, daar keek nie
mand naar om. De oliemaatschap
pijen sloten hun concessies af, maar
de mensen van wie de grond was
kregen een vergoeding van een paar
ponden. Ook de kerken hebben veel
te weinig geschoold kader om hun
zaak goed te beharigen".
Welke rol is voor de kerk wegge
legd in Afrika?
„De kerk heeft al veel gedaan. Zij
heeft door missie en zending Afrika
uit zijn isolement gehaald. Al die
mensen die zo sentimenteel doen over
ons verleden houden geen rekening
met de ernst van de toestand. Er is
honger, er is in veel landen overbe
volking, er is politieke onrust waarbij
verschillende buitenlandse machten
op hun voordeel azen.
Er is voor de onafhankelijk
veel te veel beloofd dat gezien dc
inkomstenbronnen onmogelijk waar
gemaakt kan worden. De handel met
ontwikkelde landen bevoordeelt auto
matisch die landen en niet Afrika, er
is geen behoorlijke planning en het
bestuurssysteem dat deze zou moeten
dragen ontbreekt. Het rassenvraag
stuk is een voortschrijdende ramp, de
situatie in Zuid Soedan kan tot een
godsdienstoorlog uitgroeien.
Afrika wordt eenvoudig geen tijd
gelaten voor vreedzame verandering.
Als rassenconflicten de hoon op stabi
liteit al niet verwoesten, dan zullen
stammentegenstellingen en andere
verdeeldheden verschillende landen
in een permanente staat van onrust
houden. En de kerk is niet klaar om
nieuwe noodsituaties het hoofd te
bieden. Toch zou zij daar het beste
onafhankelijke instrument voor kun
nen ziin, maar dan moet er heel wat
veranderen."
En wat zou er moeten veranderen?
„Ik noem u één ding. Over het al
gemeen zien de Afrikanen het chris
tendom niet als een gezindheid die
moet leiden tot geven, maar zij zijn
eraan .gewoon geraakt, te gaan zitten
wachten op wat zii ervan zullen ont
vangen: zoals onderwijs, medische
zorg enzovoort Die worden vrij ver
strekt of als een van die gunsten die
men geniet als men bij de club be
hoort."
Dat is begrijpelijk als men oit de
armoede omhoog probeert te komen.
Aan wie zouden ze een voorbeeld
moeten nemen?
„Dat is nu juist het probleem. De
levensstandaard van zendingswerkers
mag dan laae ziin in ve»*2eliikine met
die in de Verenigde Staten, hij is
aanzienlijk hoger dan de van de
meeste Afrikanen. Daarom zien de
meesten ook geen element van opof
fering bij de zendingswerkers en pra
ten dezen voor stoelen en banken als
zij oproepen tot offerbereidheid. Het
zal bij onszelf moeten opkomen. Mijn
vader, die had het. Hij heeft alles in
de kerk gestoken. Hij is arm gestor
ven."
LIBREVILLE President
Bongo van de Middenafrikaan
se staat Gabon heeft zoals we
gisteren reeds in enkele edities
meldden bepaald dat alle bui
tenlandse protestantse geestelij
ken voor het eind van deze
maand het land moeten verlaten.
Dit besluit kwam nadat de twee
raden van de evangelische kerk
waren ontbonden.
De president had een bijeenkomst
van kerkelijke leiders met de rege
ring belegd met het doel een einde te
maken aan wat hij noemde „een pe
riode van onstabiliteit en wanorde in
de kerk".
Zo zou niet volgens de regels een
synode bijeen zijn geroepen terwijl
voorts op onwettige wijze de vorige
voorzitter ds. Ndonganvance zou zijn
afgezet. Op de bijeenkomst met het
staatshoofd werd besloten dat er zo
spoedig mogelijk een nationale syno
de bijeen moet komen om wat ge
noemd wordt „een gezagsgetrouwe
raad" te kiezen.
Tegenstellingen
Naar wij vernemen zijn er in de
evangelische kerk van Gabon reeds
geruime tijd moeilijkheden al gevolg
van stammentegenstellingen. Het
heeft er alle schijn van dat een be
paalde groep met hulp van de rege
ring de macht aan zich getrokken
heeft. Deze kerk is ontstaan uit
de Parijse zending.
De situatie was zo dat al eerder
de buitenlandse zendingsarbeiders,
overwegend Fransen, waren terugge
trokken. Degenen die nu in het land
zijn en door het besluit van president
Bongo worden getroffen, zijn overwe
gend Zwitsers. Zij waren door de Ga-
NED. HERVOMDE KERK
Beroepen te Sliedrecht: G. J. Tijs-
seling te Uithuizermeeden; te Vee-
nendaal: T. van 't Veld te Waddinx-
veen; te Driesum: P. v.d. Heuvel te
Hagestein; te Putten: C. den Boer te
Zeist; te Arkel: kand. J. Wolswinkel
te Woudenberg.
Bedankt voor NOP wijkg. Ens-
Kraggenburg: M. J. Kalvenhaar te
Vlagtwedde.
Afscheid op 14 maart van Papen-
drecht: R. J. v.d. Hoef ber. te Zeist;
van Leiden: dr. P. L. Schoonheim ber.
te Gulpen-Vaals.
Intrede op 14 maart te Sittard: G.
Verschragen uit 's-Gravenzande; te
Neede: A. van Leeuwen uit Almen; te
Rossum: N. W. v.d. Bent uit Apel
doorn.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Kampen: J. Baaijens
te Treebeek.
Benoemd tot godsdienstleraar aan
de chr. Nassau-scholengemeenschap
te Breda: kand. A. C. Bronswijk te
Breda die deze benoeming heeft aan
genomen (verb, ber.); tot legerpred.
lang verb. H. Wijnja te Arnhem.
Aangenomen naar Hengelo: W. L.
Mulder te Gorinchem.
Afscheid op 14 maart Van Borne:
A. J. Bos ber. te Berkel-Rodenrijs;
van Maassluis: I> A. Bohlmeijer ber.
te Eefde-Gorssel; van Rotterdam-
Pendrecht: H. Peper ber. te Baam.
Inttrede te Breda (lraar godsdien-
onderwijs aan de chr. Nassauscho-
lengemeenschap): kand. A. C. Brons
wijk te Breda.
GEREF. KERKEN VRIJG.
Aangenomen naar Harderwijk: J.
Bomhof te Bergentheim.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te IJsselmonde. E. Ve-
nema te Zwijndrecht; te -s-Graven-
pol der: O. Vogelaar te Uddel.
Afscheid op 16 maart van Utrecht:
C. Harinck ber. door de Netherland
Reformed Congregation te Franklin
Lakes (V.S.).
CHR. GEREF. KERKEN
Intrede op 17 maart te Sneek: J.
Dol uit Drachten.
ev. LUTH. KERK
Intrede op 14 maart te Nijmegen en
Grave: prop. C. F. G. E. Hallewas uit
Weesp.
ALG. DOOPSGEZ. SOC.
Intrede 14 maart te Holwerd-Blija
en te Hallum: prop. H. Th, Ament uit
Amsterdam.
bonese kerk zelf uitgenodigd
het land t komen als adviseurs.
In het zuiden van Gaboi werl
Christian en Missionary Allian
Nederland bekend als de Para i.
zending. Deze zending heeft aj(
meer het Nederlandse leraars -
paar drs. A. Louis naar Gabon ur
zonden. Het is niet bekend oi
maatregel van president Bongo
deze zending treft.
Van een onzer verslaggevers F
AMSTERDAM Dezer da;
prof. dr. S. van Creveld, een v
ontdekkers van de anti-hemofil
tor en directeur van de hem
kliniek in Bussum, overl
Van Creveld is gisteren in Mi
derberg begraven.
Prof. Van Creveld is gisteren irfïl
1936 samen met dr. W. M. Ben4te
anti-hemofil iefactor. Deze factoio
zorgt voor de stolling ontbreekt ip"
bloed van hemofiliepatiënten. Dl*
mofilie (ook wel bloederziekte*
noemd) is erfelijk en is mede b<
doordat zij voorkwam in Eur D
koningshuizen. De ziekte komt i
voor bij mannen, maar wordt ov
bracht door vrouwen. In ons lan
naar schatting
hemofiliepatiënten.
Prof. Van Creveld is hooglera;
weest in de kindergeneeskundi
de Universiteit van Amsterdar
1964 stichtte hij de hemofiliek
in Bussum, waarvan hij tot zijn
directeur was. Prof. Van Creveli
76 jaar.
Briever die niet zijn vooral
van naam en adres kunnen nlf
behandellne worden genomen,
heimlinufllne Is verzekerd. Vrtf"
die niet onderling met elkaar
verband staan moeten In afzon K
fljke b.'even worden eesteld.
brief dlenr een gulden aan
«els te worden Ingesloten
Vraag: Twintig jaar
(thans ben ik A.O.W-er) had bi:
spaarcenten, echte goede Hol v.
guldens. Ik kreeg toen de raad
lijke obligaties te kopen a 10 me
degelijke zaken en banken. Dinh
was toen 4'/s, 5 en ook 6 jldl
diezelfde tijd werden er iede
obligaties uitgeloot en dan c
men zijn 1000 terug of een i.
stuk, soms met wat hoger "j
maar thans gebeurt dit niet m raj
heb hiernaar al enkele kere rei
vraagd bij de bank, maar dan ra
antwoord: Er wordt wel uil
maar clan zijn uw stukken er g,
niet bij. En als men een sti c
vraagt, om te verkopen, dal fz(
men plus minus 200 minde xa
gen, en dan van die nikkele
dens. Alles wordt hoger en di
maar de rente van obligatie u0
Men moet wel eens iets extra G
kleren, of zo iets, maar een'
gatie uitloten met de volle 2"
er niet bij
Antwoord: Wat de uitlotii mi
treft, dit mag men de ban
kwalijk nemen. Df uitlotin ie
schiedt bij bona fide obligatie
geld onder controle van goediln;
mensen, die men vertrouwa |en
Het woord „uitloting" wijst op «r;
in dit geval dat er in iaren m< Co
koersen wél en in jaren me f'
koersen niet stukken van u s j
uitgeloot. Overigens kunnen
teleurstelling delen, want de 1 ïJ:
toestand levert grote onbillij br
en hardheden op, nu de staal *t,
zij inflatie op gemakkelijke
zijn schulden vermindert, m<
procenten per jaar Houd in i d.
val uw obligaties vast, wan U
moeten zij toch worden uit
terwijl er altijd de kans besti se!
de rentestand daalt en de koe
de obligaties stijgt. K
