,Sizzen is neeat, mar dwaen is in ding' Ard Schenk: „Ik heerenveen smilde ben één van de zeven" VRIJDAG 22 JANUARI 1971 HEERENVEEN Euro pees kampioenschap hardrij den op de schaats voor heren. Heerenveen, 23 en 24 januari 1971. Ijsstadion Thalf. Der tigduizend mensen op de tri bunes. Topsport op de gladde piste. Friesland glimt van trots. „Sizzen is neat, mar dwaen is in ding". Niet praten, doen. Of. op zijn Rotterdam: „Geen woor den maar daden". Achter dit onderhand door veelvuldig gebruik versleten cliché schuilt de met verve aange kondigde perfecte organisatie van dit grootse schaatsfestijn. De alternatieve elfsteden tocht kan beginnen. Lichten uit. spot aan. De hon derden werkers hebben de baan vrijgemaakt voor de matadoren op de schaats. Comello, sinds kort KNSB-directeur en enthousiast chef-regisseur van dit gigantische spectakelstuk heeft zijn draai boek vorige week vrijdag al dicht geklapt. Toen al was de zaak de fi nitief rond. Alles tot en met de puntjes geregeld. Na weken, nee maanden van noeste arbeid. Na talloze vergaderingen, die op ma rathonzittingen leken. Het sa menspel tussen vooral de Ko ninklijke Nederlandse Schaatsen rijders bond en de Koninklijke jsvereniging Thialf moet dit weekeinde in een onvergetelij sportfestijn culmineren. Heeren veen heeft bijvoorbaat al geno ten. „Want Heerenveen is sport- minded", zegt de heer J. Rond hout, ambtenaar van sport en re creatie van de 30.000 inwoners tellende gemeente. „Achttien pro cent van de bevolking is hier in de sport actief. Dat is meer dan 7 pet boven het landelijk gemiddel de. Daarom hebben de verenigin gen nooit over hun accommoda ties te klagen gehad. De sport krijgt van de gemeente erg veel aan dacht. Want naast de kunstijs baan heeft Heerenveen een sport hal, een instructiebad, een ver warmd 50 m. bad, een atletiek baan en tientallen sportvelden. Een echt tekort aan accommoda ties hebben we hiet dan ook niet. Al blijven er altijd wensen na tuurlijk. Vooral in de buitendro pen. Perfect Hoe belangrijk de sport voor deze Friese gemeente wel ts be wijst het enthousiaste optreden van het beheer- en adviesor gaan, waarin naast één wethou der en drie raadsleden vertegen woordigers van de sportvereni gingen zitting hebben. Een sportraad met verstrekkende ver antwoordelijkheden. Rondhout: „Die raad Functioneert perfect, in de maandelijkse vergaderin gen delegeert het college van burgemeester en wethouders tal rijke zaken naar dit orgaan. Zij beheert alles wat in de gemeente bij de sport betrokken is. Pas als er echt onderwerpen, die het be leid raken, in het geding komen, beslist de gemeenteraad". Heerenveen is ook Heerenveen de voetbalclub, boordevol tradi tie. Dankzij vooral „us" Abe Len stra, nog steeds Frieslands meest fameuze sportheld. Het huidige .eerste divisie" elftal profiteert feitelijk nog steeds van de roem, die Lenstra in deze club jaren geleden bijeen geschopt heeft. Voor het nieuwe seizoen heeft de spottpark een gloednieuwe acco.- modatie, met een overdekte tri bune. een kantine, kleedkamers en een ruimte voor de medische staf. De actieve sportbeoefening is in I-Ieerenveen in 8 jaar met 40 pet toegenomen. De IJsbaan Thialf drukt een onmiskenbaar stempel op de sportontwikkeling in geheel Friesland. Nog gretiger dan voor heen bindt de Fries de ijzers on der. Schaatsen, de nationale sport, die met het kaatsen,' het sktsjesilen en het fierljeppen tpolsstokspringen) de gemoederen danig in beweging kan brengen. Driehonderd bezoekers uit „Holland" vinden dit weekeind onderdak bij de bevolking van Heerenveen. Twee simpele adver tenties in een plaatselijk dagblad waren voldoende voor een stroom aanmeldingen van particulieren, die de VVV spontaan hulp aan boden. Hotelbedden worden duur betaald. In een straal van 60 km rond Heerenveen zijn alle hotels vrijwel volgeboekt. Een deel van het schaatslegioen wijkt van avond zelfs uit naar de jeugdher bergen in Grouw en Sneek en bungalowparken in Zorgvliet en Bakkeveen. Een dichte mist, he vige sneeuiwal of ijzel zou voor de VV (en de kampioenschappen) een kleine ramp betekenen. Want dan zullen de blijversgenood zaakt zijn het grote ijsfeest (van avond op het met tegels bedekte kunstijs van de verwarmde ijs- hockeyhal) tot en met de laatste klank van een van de zes orkes ten mee te maken. Eten en drinken Sqhaatsen is eten en drinken voor de massa. Uit de keuken verschaft (chef A. v.d. Werf) de volgende imponerende cijfers: tijdens dit weekeinde rekent hij op de verkoop van 40.000 koppen erwtensoep (zo'n 10.000 liter), 6 tot 8000 maaltijden stampot boe renkool en hutspot met worst, 80.000 koppen koffie (10 tot 12.000 liter), 60.000 rookworsten (met een totale lengte van een kleine 10 km gelijk aan 25 baanronden) en 10.000 glaasjes jenever (2500 li ter). De heer v.d. Werf heeft voor deze gelegenheid de beschikking over een staf van bijna 150 man (en vrouw) aan personeel „Don derdag 's avonds stond de adver tentie in de krant, nog geen 24 uur later hadden we al 50 men sen te veel voor dit werk", ver meldt hij trots. Thialf, de schaatssport in heel Friesland, staat voor een nieuwe vuurproef. Dit Europees kam pioenschap is na de titelstrijd voor dames vorig seizoen, op nieuw een test voor het stadion, dat zelfs internationaal imposan ter wil worden dan een Neder lands Bislet. Daarvoor is het Friesland, daarvoor is het schaat sen. Een kampioenschap echter zonder deelnemer uit deze pro vincie. Jappie van Dijk werd tij dens de nationale kampioen schappen in Amsterdam uit de kernploeg gestoten. „It's all in the game", zegt Thialf-directeur Marius Roeper. „Maar ik ben er van overtuigd, dat binnen afzien bare tijd de Friese jeugd naar de top doorstoot. Nergens vind je zo veel talent als hier". industrieweg 11 HEERENVEEN Kunstijsbaan Thialf is voor het eerst in de historie het decor voor een Europees chaatstoernooi voor heren. Dit weekeinde zullen 's werelds topschaatsers al hun reserves aanspreken j het gevecht om de Europese schaatskroon. Een kroon, die nog altijd met veel overtuiging wordt edragen door Ard Schenk. De concurrentie lijkt in eerste instantie vooral te komen uit de rest van ,een Pfrommers keurtroep. Nederlands kampioen Jan Bols staat gereed om nu ook op internationaal iveau een titel te behalen. Kees Verkerk hunkert naar de glorie uit het recente verleden. hoofdkantoor len, want daardoor maak je ook de sport populair. In zo'n geval heeft dal praten over schaatsen een bepaalde achtergrond. Maar als het een pure privé-zaak betreft, moet het publiek daar buiten blijven. In de privé-sector mag het publiek niet ko men. Ik wel per se een klein stukje voor mijzelf over houden." Ondanks Ards successen was Kees Verkerk op het (voorlopige?) hoogte punt van zijn carrière een meer béju- beld man, dan de huidige kampioen. In Noorwegen en Zweden vindt Kee: Verkerk zelfs nu nog meer erkenning dan Ard Schenk. Als schaatser wordt hij daar hoger aangeslagen. Tor Berg, vorig seizoen coach van de Noren: „Verkerk is meer schaatser als Schenk. Hij is enorm populair in Noorwegen." Ook in Zweden spreekt de figuyr van Kees de massa blijk baar meer aan dan Schenk. Op de affiches voor het wereldkampioen schap in Gothenburg staan twee schaatsers afgebeeld. Niet Schenk de titelverdediger en bijvoorbeeld de Zweedse favoriet Goeran Claesson, maar Verkerk en Fornaess. Ard Schenk: „De manier waarop Kees de zaak aan het publiek verkoopt, komt wat sympathieker over. Het publiek vindt het nu eenmaal prettiger dat je met een lach op het podium staat dan met een strak gezicht. Dat is een paar keer met mij gebeurd, toen Kees op het hoogste trapje stond. Overal was toen dolle pret en dan stond ik daar met een strak gezicht. Maar te ge makkelijk wordt vergeten dat ik ook graag op het hoogste schavotje had gestaan. Op zo'n moment moet ik dat verwerken. Dan kun je niet lachen, of je moet toneel spelen, en dat kan ik niet. Ik ben echt wel blij met het resultaat van een kameraad, maar ik ben liever zelf kampioen. Kees doet het anders, maar dat moet gespeeld zijn. Als hij na verslagen te zijn, la chend rond de baan rijdt, is dat ge speeld. Ik weet uit ervaring dat hij op zo'n moment een rot gevoel heelt. Dat hij toch kan blijven lachen, te kent hem Kees maakt dan de show. Maar ik vraag mij wel af waarom het geen tragische show kan zijn. Dat lijkt mij veel reëler." Het publiek is bereid om een veel- bejubeld kampioèn bij het minste of geringste falen keihard te laten val len. Schenk is zich dat ten volle be wust. „Die keiharde reactie van de mensen is een irreële zaak. Wanneer iemand geen kampioen wordt, wil dat nog niet zeggen dat zijn hele seizoen naar de knoppen is. Dat is over Kees gezegd na het vorig seizoen. Wie der de wordt in het wereldkampioen schap, wie bovendien een wereldre cord rijdt, is toch een fenomenaal schaatser. Door futiliteiten gingen voor Kees twee seizoenen lang wel de internationale kampioenschappen naar de knoppen. Bij hem ontbrak het geluk, het geluk dat volgens mij inhaerent is aan de topvorm. Schenk staaft zijn beweringen met onweerlegbare bewijzen. „Kees haal de in 1.960 een zilveren medaille op de Olympische Winterspelen in Inns bruck. Waarschijnlijk zal hij er vol gend jaar in Sapporo nog bij zijn. Dat betekent toch wel iets dat je als sportman twaalf jaar achtereen aan de top kunt meedraaien. Als je vijfde of zesde wordt heb je in de ogen van de mensen afgedaan. En het zijn „de mensen" die oordelen. Je loopt zelf ook in dat circus mee. Ik wil probe ren om er zo nuchter mogelijk tegen over te staan. Die schouderklopjes en dat gejubel is een volgende keer voor anderen bestemd. Je moet niet teveel op de populariteit drijven." Ondanks die nuchtere constatering leeft Ard Schenk voor zijn sport. „Het is moeilijk om te stoppen. Je kunt die mensen, waar je al zo lang mee optrekt en die sfeer niet missen. Dat is een puur menselijke reactie. Vooral als je ergens prettige herinne ringen aan bewaart. Dat is hetzelfde als wanneer iemand, die zijn hele le ven op een fabriek gewerkt heeft, op zijn '65ste wordt gepensioneerd. Die zal graag terugkomen, wanneer hij tenminste prettige herinneringen aan die fabriek bewaart." Jan Bols hier in volle actie. Hij dubbelt Ard Schenk op de tienduizend meter in de strijd om de Nederlandse schaats- titels, die veertien dagen gele den op de Jaap Eden-baan wer den gehouden. Zullen Jan en Ard ook tijdens komend schaatsweekeinde in Heeren veen de lakens uitdelen? Moei lijk te zeggen. Hoog gespannen zijn de verwachtingen wel dat ik vorig jaar wat onbevangener het seizoen tegemoet ging. Maar daar staat tegenover dat je nu sneller be reid bent conclusies te trekken, als je weet dat het goed gaat. Je kunt van tevoren niet bépalen wie er kampioen wórdt. Er zijn zes of zeven mensen, die voor die titel in aanmerking ko men. Ik ben één van hen." Het schaatsen is voor Ard duidelijk meer gaan betekenen na het laatste seizoen. Voor de Europese en wereld kampioenschappen in Innsbruck had hij laten weten dit jaar in verband met zijn studie minder intensief te zullen trainen. Schenk: „Door het succes wordt de vreugde, die je van de sport beleeft uiteraard steeds gro ter. Op een gegeven moment wil je twee dingen gaan doen: én schaatsen én studeren. Als je twee dingen sa men doet, zul je ergens een veer moeten laten. Het is of het een of het ander". Het zou Ard Schenk alle maal nog wel gelukt zijn als hij niet de „kater" van het wereldkampioen schap had moeten verwerken: de eindeloze reeks huldigingen. Schenk: „Je wordt overal voor gevraagd. Er komt een berg uitnodigingen en dan moet je de studie steeds maar weer onderbreken. Ik had bij het accepte ren van uitnodigingen nog veel ra- dikaler te werk moeten gaan dan het afgelopen seizoen. Ik heb er erg veel afgewezen, maar achteraf bezien ben ik nog te scheutig geweest. Ik bleef het hele jaar in de schaatssfeer. Het is moeilijk om je dan op de studie te concentreren. Toen heb ik gedacht als het toch een jaar van mijn studie kost: dan maar schaatsen." Ard heeft wat die huldigingen betreft al een berg ervaring opgedaan. „Je onder gaat alles vrij gelaten. Ik zit al vanaf het seizoen 1964-1965 samen met Kees aan de top. Je weet wat je te wach ten staat. Je ondergaat die nasleep met een zekere gelatenheid. Het mag natuurlijk nooit blijken in je houding tijdens de huldiging. Want er is ook een andere kant aan de medaille, een beetje bevrediging. Een huldiging is ergens een klein stukje eigenbelang." De populariteit van Ard Schenk is na zijn dominerende rol in zowel het Europees als het wereldkampioen schap van het vorige seizoen met sprongen omhoog gegaan. De 'eeuwi ge tweede' met het wat norse gezicht achter Keessie op het erepodium, to verde met de titel' de lach van de winnaar op zijn gelaat. Schenk: „Po pulariteit vind ik prettig zolang het met schaatsen te maken heeft. Maar het heeft ook zijn schaduwkanten. Ik hoef 's zomers niet te proberen om met mijn verloofde naar een dancing te gaan. Er zijn allerlei wild-vreemde mensen, die je aanklampen en over schaatsen willen praten. Daar heb ik op zo'n morpent helemaal geen zin in Dan is voor mij bij wijze van spreken knop C indrukken en bandje 3 laten afdraaien. Stomvervelend. Het is wat anders als je op festiviteiten komt, die in de schaatssfeer zijn georgani seerd. Dan wil ik wel praten, want dan kom ik als schaatser. Dan ben ik bereid om handtekeningen uit te de- et schaatsvolk is terecht optimis- i waar het de Nederlandse pres es betreft. Een optimisme dat in veken en maanden voor dit kam- mschap gevoed werd door on- rschijnlijk grote successen, zowel e breedte de overtuigende zege Ie interland tegen Noorwegen op het individuele plan. Ard enk, Jan Bols, Eddy Verheyen en Davos ook weer Kees Verkerk, ten reden gegeven voor dat opti- ne. Maar even terecht is Leen mmers nuchtere constatering dat :erst nog voor gereden dient te ien. De Noor Dag Fornaess hield in het voorseizoen angstwekkend t. Zijn overtuigende zege in het rse kampioenschap, dat vorige t werd gehouden, is echter een elijke sollicitatie naar de titel. En weed Goeran Claesson kwam vo- veekeinde op de wonderpiste van 1 op de 1500 meter tot een pres- die niet onder doet voor het ldrecord van Schenk in Davos. zijn de kleine dingen, die in een >ioenschap de doorslag geven Jan Bols. En het gelijk van de rlandse kampioen bleek tijdens lationale titelstrijd, waar Ard nk tijdens die gedenkwaardige 0 meter werd ont'ro""'-!. Maar idanks heeft diezelfde Ard nk groot eeliik wanneer h" «telt seizoen is gebleken dat Neder- er als schaatsnatie bijzonder voor staat Voorseizoen ropees en wereldkampioen Ard ik heeft een imponerend voor- en achter de rug. Het seizoen na riomfjaar beschouwt hij niet als last. „Die kampioenschapcer, ten mij niet. Na het vorige sei- heb ik mij erop ingesteld dat ik uw moest beginnen. Misschien

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1971 | | pagina 17