Dit kerstfeest grootste
mijn
dilemma van
lever]
MINDER GEWICHTIG DOEN EN
IN DE WERELD ZIJN
MEER
Taizé - startpunt voor
modern jeugdwerk
Een woord voor vandaag
Uw probleem
is het
onze....
Kerken
samen in
Noord-India
Kerkfusie in
Engeland
Overpeinzingen van een Braziliaans vakbondsmam
Gereformeerde
Gemeenten in
Zuid-Afrika
VERBINDING „GELOOF EN WERKEN'
Evangelist Herman van Well over christelijke gereformeerden
VVDM mag gaan
meepraten
Kritische brochure
over prof. Kuitert
Leviticus is een wonderlijk boek. De eerste zeven hoofdstukken zijn
geheel gewijd aan offers, die de Joden moesten brengen. Ons zeggen
die hoofdstukken weinig. We slaan ze meestal over als we aan tafel
de bijbel lezen. Zelden preekt een predikant over een tekst uit dat
boek. Waarom staan dergelijke hoofdstukken in de bijbel. Deze zijn
toch zinloos voor ons. Deze offers mogen hun zin voor ons verloren
hebben, in de zin dat wij ze niet mogen brengen, ze profeteren en
hun profetie werd vervuld. Ieder op hun eigen wijze wijzen Ze heen
naar het groter offer dat 'Christus zou brengen en gebracht heeft.
Zij zeiden dat er geen vergeving is, zonder het bloed dat vergoten
moest worden. Iedere keer weer als een vader zijn handen op de kop
van een lam legde, erkende hij dat hij zijn zonden niet kon boeten.
Niemand is in staat zichzelf te reinigen. Wij hebben hulp nodig, of
we nu sterk zijn of zwak, arm of rijk. En Christus is gekomen om
te helpen. Johannes de Doper zei: Zie het Lam Gods. Hij kwam
om ons te bevrijden van onze zonden, om ons te reinigen, te recht
vaardigen. Hij stierf in onze plaats opdat wij leven zouden.
Wc lezen vandaag: Johannes 21 vers tot 1 tot 14.
DtNSDAG 15 DECEMBER 19701
-feu
Brieven die niet zijn voorzien
van naam en adres kunnen niet In
oebandellng worden genomen. Ge
heimhouding is verzekerd. Vragen
die niet onderling met elkaar In
verband staan moeten In afzonder
lijke b. leven worden gesteld. Per
brief dient een gulden1 aan postze
gels te worden Ingesloten.
Vraag: Er zijn nog zilveren gul
dens en rijksdaalders in omloop. Is
het zakelijk gezien interessant
thans deze munten „vast te houden"
of „op te potten", met het oog op een
vermoedelijk later hogere waarden?
Antwoord: Het is nog niet bekend
wanneer de zilveren rijksdaalders en
guldens uit de roulatie genomen
worden. Er is geen vaste en ook nog
geen streefdatum, maar geleidelijk
worden ze aan de omloop onttrok
ken. De zilverwaarde is altijd aan
scherpe schommelingen onderhevig
geweest, maar blijft nagenoeg altijd
beneden de omloopwaarde, omdat de
munten uit de omloop verdwijnen
zodra de zilverwaarde hoger wordt.
Het gehalte van de zilveren mun
ten is daarom indertijd verlaagd,
omdat er op een bepaald moment te
veel munten uit de omloop verdwe
nen. Waarschijnlijk zijn er al veel
dergelijke munten opgepot, zodat
men ze later als koffie- en theele
pels of in verzamelingen terugvindt.
De verzamelwaarde zal daarom
voorlopig niet te hoog worden. Zake
lijk gezien valt er daarom geen goe
de raad te geven.
Iets anders is het wanneer men
complete series bezit. Er zijn name
lijk schaarse jaren, zodat een com
plete serie bij verzamelaars steeds in
trek is.
Vraag: Wat is het verschil tussen
een pistool en revolver? Kan een ge
woon burger een wapenvergunning
krijgen?
Antwoord: Een pistool heeft en
losse loop en is half automatisch.
Een revolver heeft een achterstuk en
loop, die aan elkaar vastzitten. Een
rondwentelende cilinder zorgt dat na
elk schot weer een patroon voor de
loop komt (meestal zes maal), volau
tomatisch.
Als u lid is ven een schietvere
niging (waarvan de leden hun eigen
wapen hebben) moet u een vervoer-
vergunning hebben. Als u aange
houden wordt 's avonds laat, wan
neer u daarvandaan komt, vraagt
men naar een geleidebiljet. Dit geldt
ook voor alle slag- en steekwapens.
Een nachtwaker heeft voor een
gummistok of ploertendoder een ge
leidebiljet nodig, enz.
Vergunningen worden aange
vraagd bij de commissaris der Ko
ningin in de provincie.
Kruiswoord-puzzel
zonder zwart
Horizontaal: 1. begripsomschrijving.
2. lofspraak - ongaarne. 3. radkrans -
mikpunt, 4. niet dicht opeen staande -
rivier in Rusland - plaats in Zweden. 5.
cum notis (afk.) - reigerachtige vogel -
vallei, 6. plaatsje onder Vries - lof - vis,
7. kweek - vaarwel, 8. uitbraaksel van
een vulkaan - Noors christenprediker,
9. dakbedekking (Ind.) - kweken.
Verticaal: 1. nadelig saldo - muziek
noot, 2. rampzalige toestand - afk. van
atmosfeer. 3. specerij - schortje, 4. on
edel - waterstand, 5. plaats op Ameland
- beetwortel - voegwoord (Fr.). 6.
hoofdstroom van Voor Indié - woede. 7.
teugel - zuidvrucht, 8. denkbeeld - stre
ling - lidwoord, 9. soort bier - niet ver
gezeld.
Oplossing vorige puzzel
Hor: 1. neppe. 5. naar, 7. ransel, 9. par
ket, 10. BK. 12. laat, 13. reder. 14. arm.
15. kil. 16. no.. 17. bo„ IR ere, 19. ego, 20.
aorta. 21. omen, 22. n.l., 23. stapel, 25.
nestel, 27. Neer, 28. enter.
Vet*: 1. N.G.. 2. praam, 3. part, 4. enk.
5. netel. 6. al. a serie. 9. parool, 10.
bengel. 11. kroon, 12. Laban. 15. krats.
18. etser, 19. emelt, 21. open, 24. Ate, 25.
Ne. 26. ar.
BEROEPINGSWERK
NED. HERV. KERK
Beroepen te Kollum (Fr.): C. J.
Baart te Raamsdonkveer.
Aangenomen naar Kruiningen
(toez.): H. Bossenbroek te Bussum.
Bedankt voor Dordrecht: C. den
Boer te Zeist; voor Soest (geestel. ver
zorger Zonnegloren): H. W. Colstee
te Zuidlaren
GEREF. KERKEN
Beroepen te Harderwijk: D. Klop
penburg te Drachten; te Waarder: A.
C. Langendijk te Scheemda.
Aangenomen naar Dronten: D. W.
Dondorp te Voorhuizen, die bedankte
voor Enkhuizen en voor Hoogezand.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Papendrecht: J. v.
Amstel te Middelburg; voor Droge-
ham: A. W. Drechsler te Den Haag-
Zuid.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Groningen: A. Hoo-
gerland te Werkendam.
GEREF. KERKEN (vrij gem.)
Aangenomen naar Daarlerveen: G.
A. Jansen te Loppersum.
(Van onze kerkredactie)
NAGPOER Tijdens een
plechtige kerkdienst in de Mid
den-Indische stad Nagpoer heb
ben zes kerken in India zich ver
enigd en samen de Kerk van
Noord-India gevormd. De kerk
omvat 700.000 mensen.
Het hadden er 1.300.000 kunnen
zijn, als de methodisten zich niet in
de laatste maanden zouden hebben
teruggetrokken.
LONDEN Na jaren besprekin
gen is het verenigingsplan gepubli
ceerd van de Congregationalistische
Kerk en de Presbyteriaanse Kerk in
Engeland.
Deze kerken hebben respectievelijk
170.000 en 65.000 leden. (De presbyte
rianen in Engeland staan los van de
Schotse presbyteriaanse kerk).
In mei zullen de synoden van bei
de kerken op dezelfde dag over het
plan beslissen. Wordt het door beiden
aanvaard, dan gaat het naar de clas
ses en kerkeraden. Vindt het ook daar
een voldoende meerderheid, dan komt
het voor de tweede maal in de syno
den. In oktober 1972 zal de vereniging
dan een feit zijn.
De naam van de nieuwe kerk zal
Verenigde Hervormde Kerk zijn.
Onderscheiding
voor Tinbergen
DEN HAAG Bij zijn afscheid als
voorzitter van de nationale raad van
advies inzake hulpverlening aan min
der ontwikkelde landen is prof. dr. J.
Tinbergen gisteren bij bevordering
benoemd tot grootofficier in de orde
van Oranje Nassau. De versierselen
werden hem overhandigd door minis
ter Udink van ontwikkelingssamen
werking.
Dr. Tinbergen is als voorzitter af
getreden in verband met zijn vele
andere werkzaamheden- 'Hij blijft lid
van de raad. Als voorzitter wordt hij
opgevolgd door prof. dr. Patijn.
(Van een onzer verslaggeefsters)
4MSTERDAM Voor mij
wordt dit kerstfeest van het jaar
1970 het grootste dilemma van
mijn leven."
In het kerstnummer van De
Goede Tijding is een brief opge
nomen van een plaatselijk be
stuurder van een christelijke
vakbondsorganisatie voor fa
brieksarbeiders in Brazilië. Hij
snijdt daarmee een probleem
aan, dat velen bezighoudt.
Hij schrijft: „Ik geloof in Christus.
Ik geloof, dat Hij ons de weg wil
wijzen. Ik geloof ook, dat die weg ons
leidt naar de gerechtigheid. Maar ik
ben die weg kwijt
Er is een tijd geweest, dat ik dacht
het heel duidelijk te zien Het was
dacht ik, een kwestie van activiteit.
Van organisatie. Mensen uit hun on
wetendheid halen. Ze leren lezen en
schrijven. Ze leren hoe je je als ar
beiders moest organiseren. Hoe je op
je rechten moest staan. Hoe je als het
nodig was een vuist moest maken.
Daarom ben ik in de vakbeweging
gegaan.
Revolutie
Prof. dr. J. Tinbergen ontving uil handen van minister Udink de versierse
len, behorende bij de benoeming tot groot-officier in de orde van Oranje-
Nassau, ter gelegenheid van zijn afscheid als voorzitter van de nationale ad
viesraad voor ontwikkelingshulp.
Maar waar ik zo mee zit. is met de
vraag of we er op deze manier ko
men. Of deze stap-voor-stap methode
de juiste weg is. Als ik afga op de
resultaten, dan betwijfel ik het zelf.
Het gaat te langzaam. Eigenlijk: het
gaat helemaal niet. En dan sta je
voor het alternatief: revolutie. Ge
weld. Maar is dèt dan wel de juiste
weg?
Alweer afgaande op het resultaat:
in elk geval betekent revolutie een
geweldige stroomversnelling. Maar
(Van onze kerkredactie)
DEN HAAG De Gereformeerde
Gemeenten hebben een dochterge-
meente gesticht in Zuid-Afrika.
Op 29 november heeft ds. K. de Gier
uit Den Haag een gemeente geïnsti
tueerd in Randburg, gelegen tussen
Pretoria en Johannesburg. Hij beves
tigde twee ouderlingen en twee dia
kenen.
Reeds geruime tijd kwam daar een
groep Nederlandse emigranten bijeen
om een preek te lezen. Deze maand
zullen nog enkele gezinnen uit Neder
land vertrekken, om zich bij deze ge
meente te voegen.
In januari zal ds. A. Vergunst uit
Rotterdam een bezoek brengen aan
Zuid-Afrika. Hij gaat als secretaris
van zendingsdeputaten.
De Gereformeerde Gemeenten zijn
al enkele jaren op zoek naar een der
de zendingsterrein (naast West-Irian
en Nigeria). De onderhandelingen
over een project in Zuid-Afrika zijn
nu zover gevorderd, dat ter voorbe
reiding van de verdere beslissingen
een kennisname van de plaatselijke
omstandigheden noodzakelijk is.
De reis zal vijf weken duren. Ds.
Vergunst zal tevens naar het terrein
in Nigeria gaan. Ten aanzien van de
zending daar zullen zendingsdeputa
ten enkele beslissingen moeten ne
men, waarvoor kennis van de situatie
uitermate belangrijk is.
nu bekijk ik het van de andere kant.
Niet van de praktische, maar van de
principiële kant.
En ik vraag me af: welke weg wijst
Christus ons?
Het is heel duidelijk, zou ik den
ken, dat revolutie in een land als het
onze, maar ook in de meeste andere
landen, betekent dat er bloed vloeit
Veel bloed vermoedelijk. Dat is altijd
het gevolg van geweld.
Folteringen
En kan, mag ik als christen die weg
opgaan? De toestanden hier zijn ten
hemel schreiend. Het onrecht is god
geklaagd. En als ze u proberen wijs
te maken, dat folteringen en marte
lingen en dergelijke hier niet voorko
men, dan zeg ik u: het gebeurt, en
het gebeurt op een dusdanige wijze
dat zelfs de na,zi's hier nog wat van
hadden kunnen leren.
Er is uitbuiting tot en met. De
rechten van de arbeiders worden ge
saboteerd. De massa's kleine boeren
kunnen nog niet eens de hongerige
monden van hun eigen families voe
den en in sommige delen van het
land lijden honderdduizenden honger.
En dat in een land, dat alle mogelijk
heden tot werkelijke welvaart in zich
heeft.
En dan komt weer de vraag: welke
weg? Stap-voor-stap? Of de revo
lutie? Wij hebben in de afgelopen
weken veel gesproken over de we
reldraad van kerken, die enkele hon
derdduizenden dollars gegeven heeft
aan bevrijdingsbewegingen in de we
reld. Mag het dus toch?
Legitiem
Heeft het geweld een legitieme
plaats in het christelijk geloof? Maar
wat moet ik dan met Christus aan?
Ik meen toch dat hij een ander voor
beeld heeft gegeven.... Denk niet dat
ik nu over theoretische dingen praat
of theologische haarkloverij bedrijf.
Dit zijn vragen, die de jonge men
sen in mijn afdeling me stellen.
Wordt het niet tijd dat Ave geweren
gaan aanschaffen? En handgranaten?
Wordt het niet tijd om ons met
Is de stap-voor-stap methode
voor Brazilië de juiste weg?
geweld te verschaffen wat ons moet
vreedzame middelen niet gelukt?
Ik weet het niet meer. Niet, dat ik
bang ben. Soms denk ik wel eens dat
het inderdaad beter is om dan maar
in het gevecht te vallen in plaats van
een heel leven van de ene teleurstel
ling naar de andere te werken
Maar de vraag waar ik niet om
heen kan is: kun je kerstfeest viere:
met bloed aan je handen? Ik weegel
wel, miljoenen soldaten in Europi e
bijvoorbeeld, en in Vietnam, hebbeira'
dat gedaan. Ze moesten wel. Ze kon
den moeilijk anders. Het was hm
oorlog niet... Maar ik, ik kan anders
Ik hoef niet. Kan ik Kerstfeest viere
met bloed aan mijn handen?
Ik weet het niet...."
(Van onze kerkredactie)
AMSTERDAM Volgens ds. N. A.
Schuman, wetenschappelijk mede
werker aan de VU (theologische fa
culteit) en tot voor kort predikant
van de gereformeerde kerk van
Westzaan, moet gevreesd worden, dat
de klassieke vormen van jeugdwerk
en jongerenpastoraat moeten worden
afgeschreven. Hoe het wèl moet, weet
hij niet zonder meer te beantwoor
den, maar hij kent een uitstekend
startpunt voor modern jeugdwerk: de
geest van Taizé.
Hij heeft een aantal oecumenische
jeugdreizen naar Taizé georganiseerd
vanuit Westzaan en dat beviel uitste
kend. In een gesprek met Kees van
Zweden van de Christelijke Jeugd
raad zegt hij erover in het kaderblad
Gaandeweg: Wat je in Taizé te zien
krijgt is uitgesproken jeugdwerk.
Taizé is een internationaal ontmoe
tingscentrum voor jongeren, maar het
opvallende is, dat de groepen in
hoofdzaak bestaande uit kerkelijke
jongeren geladen terugkomen. En
ze blijven dat ook.
(Van onze kerkredactie)
ROZENBURG Herman van Well,
evangelist van de christelijke gere
formeerde kerk van Rozenburg roept
nu niet direct hoera over de christe
lijke gereformeerde kerken, zoals de
ze zich manifesteren in allerlei orga
nisatorische zaken. Deze ontboeze
ming van hem is tc vinden in „Bran
ding", het discussie- en opinieblad
voor jongeren van deze kerken.
Hij zegt verder: „Om onnodige mis
verstanden te voorkomen wil ik er
direct bij zeggen, dat Ik in deze ker
ken ben opgegroeid, me er redelijk in
thuisvoel en van deze kerken houd
omdat ze mij de Heer van de kerk
dichterbij hebben gebracht."
Een van de zaken die deze evange
list telkens weer benauwt is de ge
wichtigheid die hij in zijn kerken
aantreft. Soms lijkt het net of de we
reld, of Nederland, draait om de on
geveer 70 000 mensen, die van deze
kerken lid zijn.
Van Well: „Iedere beslissing die ge
nomen moet worden, of het om be
langrijke of minder belangrijke zaken
gaat, wordt urenlang overwogen en
uitgedokterd, alsof het om een zaak
v<an nationaal of wereldbelang gaat.
De betrekkelijkheid van onze beslis
singen en van onszelf zien we maar
weinig in.
„Natuurlijk is onze binding aan het
verleden van belang. Maar eigenlijk
alleen voorzover het de allerbelang
rijkste zaak, namelijk de opstanding
van Jezus Christus betreft", aldus
Van Well, die „alle andere dingen"
daaraan ondergeschikt en daaruit
voortgekomen acht. Hij zou daarom
„die andere dingen" gr?ag wat be
trekkelijker willen zien, hetgeen ook
mag en zijns inziens zonder gevaar is.
Toekomst
„Het is één van de verrukkelijke
mogelijkheden die God ons geeft, dat
christenen niet meer uitsluitend be
hoeven te leven bij het verleden. Als
we niet uit de toekomst leven, dan
ligt het traditionalisme op de loer. of
het verlangen naar die goede oude
tijd.
Dan worden onze voorvaderen be
langrijker dan ónze kinderen; dan
doen we gewichtig want we hebben
zo'n goede traditie in ere te houden.
Kortom, we maken onszelf een beetje
lachwekkend. Is ons vastgrijpen van
het oude niet een symptoom van ons
te weinig leven uit het nieuwe leven,
dat we in Christus nu al heb-
ben?(...!)"
Fnuikend acht Van Well de groeps
vorming binnen de kerken: „De ene
l groep wil dwingend zijn mening aan
de andere groep opleggen. We verval
len zo gemakkelijk in een houding
van gelijk moeten en willen hebben.
Zoiets is in „de wereld" een begrijpe
lijke zaak, maar in de gemeente moet
de bevrijding' door Christus ook op
dit punt wezenlijk functioneren. Wat
weer niet impliceert dat men het niet
altijd met elkaar eens behoeft te zijn
om toch samen gemeente te kunnen
heten".
Praten
„Met name als je de nood in de we
reld ziet doen zulke dingen als
groepsvorming pijn.Zoveel mensen
weten geen raad meer. De hele tie
nerwereld geeft één schreeuw om
echt leven. En wij, aldus Herman van
Well, „komen niet verder dan bij tijd
en wijle daar eens over te praten, er
een studiecommissie voor te benoe
men, te veroordelen wat naar onze
normen helemaal verkeerd is. Intus
sen doen we in feite niets aan de hele
affaire.
De kerkdeuren staan toch open?
weten we nog wel te zeggen. Als de
mensen willen, kunnen ze immers in
de kerk terecht? Maar welke kerk
dienst zal iemand die nooit de kerk
van binnen heeft gezien iets zeggen?
Wie ziet kans om de taal van het
evangelie om te zetten in de taal van
de hippies? En weten we in onze
kerkdienst naast de taal van het
evangelie ook de gemeenschapsvor-
mende invloed van het evangelie te
„verdaden"?
Voor het gevoel van Van Well is
het hele kerkelijke bedrijf een farce
zo lang meer tijd en aandacht besteed
wordt aan wel of niet gezangen of
nieuwe .psalmberijming zingen, dan
aan de nood van de wereld. Die we
reld is tenslotte ons werkterrein, dat
de grote Baas aan ons heeft gegeven.
Als we daar onze taak verzaken, ver
zaken we Hem.
Gefaald
Met name wil de evangelist dan
wijzen op de wereld waarin we alle
maal leven: ons werk, ons gezin, onze
buurt. Als we daar geen christen zijn,
als we daar falen, hebben we hele
maal gefaald. Ondanks onze zondagse
kerkgang, ondanks onze formulerin
gen en belijdenissen, ondanks ons
bijbellezen en ons gebed.
Als de nood van de wereld de
70.000 leden van de christelijke gere
formeerde kerken niet op het hart
gebonden ligt, zo besluit de schrijver,
dan kan het kerkelijke bedrijf nog
wel doordraaien, maar het is de grote
vraag of we dan nog kunnen spreken
van een kerk van Jezus Christus.
Het is geen goedkoop kick-effect,
geen roes, geen innerlijkheidsbevlie
ging maar een echte aanzet, die ze
mee naar huis nemen als iets zeer
wezenlijks. Het zijn deze mensen die
in dc gemeente voortdurend paraat
zijn. Je kunt altijd een beroep op ze
doen, niets is ze teveel, ze laten nooit
verstek gaan.
Authentiek
Taizé is namelijk authentiek. Die
broeders daar hebben een uitgespro
ken antenne voor jongeren en ze blij
ven er brpodnuchter onder, aldus ds.
Schuman. Ze zijn bovendien de eer
sten die de jongeren werkelijk terug
sturen naar hun eigen kerk.
Taizé benadrukt de persoonlijke
verhouding tot God. maar niet geïso
leerd, niet dwingerig en niet los van
alledag. Er is daar een enorme con
centratie op meditatie en gebed. En
stel je vpor, aldus de predikant, drie
maal per dag een kerkdienst die bar
stensvol jongeren zit. De intrigerende
vraag is natuurlijk waarom het daar
zo vol loopt en waarom het effect zo
blijvend is.
Misschien is het antwoord dat in
Taizé onmiskenbaar de wisselwerking
plaatsvindt. Het evangelie wérkt
daar. Het doet iets en het betekent
iets voor de werkelijkheid van alle
dag. Er vormt zich dan ook een echte
gemeenschap die feestviert en daarna
aan het werk gaat. Het geheel blijkt
operationeel te zijn.
Dol-leeg
Ds. Schuman ziet in dit verband
een kenmerkend verschil met Sja-
loom, waar het zijns inziens in feite
allemaal te krampachtig toegaat. Zo
van „het moet zo nodig", maar „na
een bepaalde tijd voel je je dol-leeg".
Taizé echter heeft naar de mening
van ds. Schuman het authentieke van
het kerk-zijn behouden en is daarom
misschien model. Je kunt daar ont
spannen zijn. Je kunt er het feest van
de overwinning vieren en dat feest
geeft geen aanleiding tot inactiviteit,
maar juist, verbluffend genoeg, tot
activiteit.
DEN HAAG Minister Den Toom
van defensie heeft er geen bezwaar
tegen, als de Vereniging van dienst
plichtige militairen (VVDM) wordt
toegelaten tot het georganiseerd over
leg met vertegenwoordigers van de
organisaties van militaire ambtenaren.
Een herziening van de regeling in
zake het georganiseerd overleg is
thans in voorbereiding.
Dat laatste spreekt de jonger*
aan. Ze willen waarachtig wel
sterke concentratie op de bijbel en o
God, maar dan moet de verbindings"
lijn naar het werkelijke leven er zijn[
Kortom: dc zaken moeten van havei;
tot gort relevant zijn(...).
Opening
Zodra jongeren in de gaten krijgeig
dat God in onze geschiedenis werkt r
en dat Hij ons daarbij nodig heeft
dan is er een opening gevonden. Dai
zijn ze erbij.
Je kunt je heel moeilijk voor d<
wereld inzetten zonder moedeloos t<
worden. Alles wijst immers op cata
strofe en ondergang. De tegenkrach
ten lijken oppermachtig. Pas al
ziet. dat het feest van de overwinn-ns
gevierd mag worden, kun je je ont
spannen en kun je aan de slag gaaa^
(Van onze kerkredactie)
ERMELO Verstaan we Kuitei
als we hem lezen is de titel van
brochure, die drs. S. Meijers, her
vormd predikant (geref.bond) te Er
melo als een bredere uitwerking vai
zijn artikel -in het blad Wapenveli
heeft doen verschijnen. De titel is
zoals hijzelf zegt, een beetje een on
deugende woordspeling op Kuitert
boekje Verstaat ge wat ge leest?, da!
is verschenen als een der Cahiers
voor de Gemeente en waarvan de ze
vende druk is verschenen.
In zijn brochure stelt de schrijvei
de vraag: Waar is het Kuitert om te
doen? Kuitert vraagt echter niet al
leen, aldus de schrijver in zijn voor
woord, hij wijst ook wegen aan in dt
hoop gevolgd te worden en te over
tuigen. Hoe hij tot 'deze wegen komi
en waar deze wegen heenleiden zoekt
de schrijver vervolgens te beoordeler
en drs. Meijers vervolgt dan: zijn
woorden zijn vaak de onze, maar zijn
taal niet.
In het slot van zijn brochure con
cludeert de schrijver onder meer.
Kuitert wil de biibel in de actua'iteit
van het heden brengen en oprui-
mingswerk doen op weg naar de toe
komst. Hij wil de Schrift voortgang
doen hebben naar de toekomst.
Ijverig wordt de wetenschap inge
schakeld. De aard waardoor deze be
drijvigheid wordt gekenmerkt, bergt
naar het oordeel van drs. Meijers
duidelijk onbijbelse elementen
zich al is de bedoeling legitiem.
Bij Kuitert vervaagt de grens tus
sen Schrift en kerkgeschiedenis. Ik
inspiratie wordt omgebogen naar ds
actualiteit van het heden, zo conclu
deert de schrijver voorts (Drs. S
Meijers, Verstaan we Kuitert als W
hem lezen, uitgave v/h Buijten er.
Schipperheijn, Amsterdam, 30 blz,
1,50).
