Ratten van de Charitas'
doorkruisen collectes
Gerrie Mühren
zet beter Ajax
op 1-0 winst
Blijven we
Nieuwe NW-voorzitter wil
vakbeweging sterker maken
MALA-FIDE STICHTINGEN ACTIEVER DAN OOIT
NW-bond neemt
het op voor
gastarbeiders
A?- Striemend
Johan Cruyff:
„Ik heb lekker
gespeeld..."
Door DICK RINGLEVER
Gevecht Clay
nog onzeker
Drs. Ter Heide verwacht geen loonpauze
„Geen Portugese
Navo-bases"
r 9
ZATERDAG 31 OKTOBER 1970
Bert Mante: ratten van de charitas".
AMSTERDAM Gerrit Müh
ren heeft de sleutelwedstrijd te
gen PSV voor Ajax gewonnen.
Mühren was niet alleen de over
al aanwezige speler op het mid
denveld, hij maakte ook met een
strak afstandsschot een rech
te streep van meer dan 20 me
ter naar de lage linkerhoek, waar
Jan van Beveren veel te laat
heenging het beslissende doel
punt. De winnende treffer voor',
daarover kan geen twijfel be
staan, de beste ploeg.
Het duel tussen de Europacupdeel
nemers is niet de sensationele topper
geworden die 52.000 toeschouwers
verwachtten. Ajax was daarvoor niet
geniaal genoeg ondanks de aanwezig
heid van Cruyff gedurende de volle
egentig minuten. PSV was daarvoor
niet moedig genoeg.
De Eindhovenaren begonnen zuiver
verdedigend met Strik aan de voeten
van Van Dijk, Vos vastgekleefd aan
Cruyff, Munk Jensen als. schaduw
van Keizer en Kemper in de buurt
van Swart. Radovic en Van den Dun-
gen bleven oog achter de hand als
extra veiligheid. PSV rekende op
snelle uitvallen en ieder van de ver
dedigers heeft die taak proberen te
vervullen. Het gat echter tussen de
eigen muur en de open ruimte aan de
andere kant van het veld was daar
voor te groot.
Door de verdedigende speelwijze
van PSV werd het Ajax niet erg
moeilijk gemaakt. De achterhoede,
met Suurbier op de rechter- en de
voortreffelijke Neeskens op de lin
kerflank, kreeg alle gelegenheid zich
rustig in te spelen op de uitvallen
van PSV en de grillige wind, die de
bal de meest merkwaardige wendin
gen gaf.
Ajax had bovendien de macht op
het middenveld door Rijnders, Nees
kens, en Mühren. ,Dat goede midden
veld probeerde paniek te zaaien,
maar slaagde er niet in te oogsten
omdat de chaos in het Elndhovense
strafschopgebied maai niet wilde ko
men.
De aanval van Ajax had aan
kracht gewonnen. Alleen al door de
simnele aanwezigheid van Cruvff. De
„dreiging van „Johan" remde PSV, de
aanwezigheid van Cruyff stopte ech
ter ook Van Dijk af, die aan Ajax'
aanvalskracht zeer weinig bijdroeg.
In de eerste helft bleven de kansen
voor PSV tot slechts een enkele be
perkt, waaruit Schmidt Hansen de
bal van afstand striemend over de lat
AMSTERDAM Johan
Cruyff, terug in de ploeg die
hem in feite niet missen kan,
vond na de wedstrijd tegen PSV
dat hij lekker had gespeeld „lk
was alleen nog niet snel genoeg.
In de rust was de oxide plek
weer een beetje gevoelig. Ik kon
ook best merken dat ik lange
tijd geen echte wedstrijden heb
gespeeld, ik kan me niet herin
neren ooit ha een wedstrijd zo
moe te zijn geweest.
Pas vanmiddag laat heb ik ge
hoord dat ik zou meespelen. Ik
heb het einde van de wedstrijd
tenminste kunnen halen zon
der prik."
Cruyff, die maandag met
Ajax meegaat naar Bazel, had
er niet op gerekend dat de te
genstanders enigszins voorzich
tig met hem zouden ontsprin
gen. Dat gebeurde ook niet,
„maar", zei Cruyff, „Vos, die
bijna aldoor bij me was, heeft
niet alleen een goede, maar ook
een fatsoenlijke wedstrijd ge
speeld".
joeg. Keizer en Mühren waren op
passes van Cruyff en Rijnders veel
gevaarlijker. Het goede schot kwam
echter niet.
Na rust ging PSV wat aanvallender
spelen en trainer Linder injecteerde
de aanval met De Vrindt en Hiddink.
Dat echter had geen effect omdat in
de slopende voorgaande periode het
scherp er al bij de anderen was af
gesleten. Juist op het moment waarop
Ajax iets terug moest, sloeg de Am
sterdamse ploeg toe. Minder door
eigen verdiensten dan door fouten
van PSV. Kemper kopte de bal uit
een ongevaarlijke voorzet voor de
voeten van "ühren, Van Beveren
reageerde veel te laat op het af
standsschot.
Na die treffer trok Ajax zich enigs
zins terug en ging spelen op de uit
val. Het kreeg daardoor betere kan
sen dan PSV in de hele wedstrijd.
Keizer behandelde echter een voorzet
van Krol (opgeschreven wegens spel
bederf) niet nauwkeurig genoeg. In
de voor-laatste minuut moest Mühren
na een geweldige actie van Cruyff.
die er weer bijna helemaal was, net
iets te gehaast schieten.
UTRECHT Dat ie altijd vaste prik: wanneer landelijke ac
ties worden gehouden voor liefdadige doelen, storten zich ook de
beunhazen op de markt van vrijgevigheid. De „ratten van de
charitas" noemt Bert Mante, directeur van het landelijk collecte-
bureau ^n Utrecht, de tallozen, die opererend onder fraaie
dekmantels de argeloze het geld uit de zak kloppen.
De dekmantel is meestal de Indrukwekkende naam van een stichting, die
zich zegt te beijveren voor liefdadig werk, maar in feite niets 'anders doet dan
de portemonnaie van de oprichters en colporteurs spekken.
Zeker acht maal per dag krijgt
Bert Mante, die deze week een lande
lijke actie voert voor de geestelijk
gehandicapten, alarmerende telefoon
tjes van zijn mensen, die alwéér zo'n
beunhazen-actie hebben gesignaleerd.
Tijdens een gesprek in zijn kantoor
aan Utrechts Hogendorpstraat komen
er twee binnen. Eén uit Enschede,
waar colporteurs leuren met repro
ducties „ten bate van de gehandicap
ten" en één uit Naaldwijk, waar
pleisters blijken te worden ingezet
voor de brave doelstellingen van de
stichting-met-de-mooie-naam.
Zijn directe reactie: politie bellen.
„Ja. daar moet onmiddellijk kracht
dadig een eind aan worden gemaakt.
Schiet ze maar dood", voegt hij de
inspecteur van dienst toe.
En even later: „door al deze zaken,
kom ik nauwelijks meer aan m'n
werken toe. De hele dag gaat het zo
door. En het droevige is, dat onze
collecte er nadeel van ondervindt.
Want wat krijgen onze collectanten
te horen als ze aankloppen op een
adres dat al eerder door zo'n malafide
stichting is benaderd: goeie man, ik
heb al gegeven, ze zijn al geweest.
Kijk, zulke mensen betalen natuur
lijk niet zo gauw voor een tweede
keer. Voor ons betekent dat duidelijk
een strop".
Machteloos
„Het ergste is", zegt hij, „dat we er
zo weinig tegen kunnen doen. Eigen
lijk staan we machteloos. Want a) die
stichtingen opereren heel behoedzaam
binnen de grenzen van de wet. Je
kunt ze niet pakken. Waarom niet?
Wel .omdat de meeste inderdaad een
deel van hun opbrengst afstaan aan
liefdadige doelen. En omdat nog
steeds niet wettelijk is geregeld welk
deel van de opbrengst dat moet zijn,
volstaan ze meestal met een schijntje.
Een bedragjebijvoorbeeld van een
paar duizend gulden .Dat wordt na
tuurlijk niet gegeven aan het bureau,
dat de actie organiseert, maar aan
een of ander particulier tehuis. Als ze
dat eenmaal hebben gedaan, zitten ze
goed en zijn ze juridisch niet te pak
ken".
In de praktijk blijkt dat trouwens
toch ook al moeilijk omdat ze dik
wijls pér maand van naam verande
ren. Het oprichten van een stichting
is in Nederland namelijk een zaak,
die in een handomdraai is geregeld.
Bert Mante: „Dat er in ons land
vele tienduizenden stichtingen zijn,
toont dat wel aan. Wil je een stich
ting ter bevordering van naaktlopen
in Staphorst of een stichting, die het
kannibalisme op de Waddeneilanden
wil bevordereh, wel, je stapt maar
naar de notaris en voor 150 gulden is
die stichting er. En als je het dan
heel mooi wilt doen, laat je je regi
streren bij het centraal stichtingsre-
gister in Den Haag, dat ressorteert
onder het ministerie van justitie en
laat je je een nummer geven. Dat kan
mooi als vlag dienen op het briefpa
pier. Maar in werkelijkheid stelt het
niets voor".
Hoewel stichtingen met malafide
doelstellingen niet hun boeken niet
cijfers op tafel plegen te leggen, staat
volgens Mante wel vast, dat ze dik
geld verdienen.
Winsten
Officieel natuurlijk niet, want een
stichting mag geen winst maken.
Maar omdat salarissen onder kosten
van de stichting vallen, kan daar on
gelimiteerd mee gegoocheld worden.
Er zijn gevallen bekend van zoge
naamde directeuren, die - met vijf tot
tienduizend gulden ni de Week naar
huis gaan."
Hoe groot die winsten kunnen zijn,
illustreet Mante met een voorbeeld.
„Neem nou een man, die ergens
10.000 zaklantaarns vandaan haalt
voor een gulden per stuk. Dat kost
hem dan tien mille. Voeg daarbij nog
eens 5000 gulden kosten (telefoon, be
zorging en andere zaken), dan is de
man dus in totaal 15 mille kwijt.Maar
nu komt hel: die zaklantaarns wor
den verkocht voor 4,50 gulden, wat
een pobrengst van 45 mille oplevert.
Pure winst dus: 30 mille, vaak in een
paar weken tijd. Wat doet zo'n nian
dan? Hij zoekt fulks een instelling
voor geestelijk gehandicapten, blin
den. lammen of kreupelen, maakt 500
of 1000 gulden daaraan over en hij is
gedekt".
Mante geeft toe, dat niet helemaal
onbekend is welke stichting bona- en
welke mala-fide is. „Er is in Amster
dam een Centraal Archief- en Inlich
tingenbureau inzake het Collectewe
zen. Daar heeft men een zwarte lijst
aangelegd van stichtingen, die onbe
trouwbaar zijn. Het vervelende is
echter, dat die lijsten geheim zijn. Ze
gaan alleen naar de politie en die
afdelingen op de gemeentehuizen,
waar men zich met de collectes be
zighoudt. Een particulier krijgt er
geen inzage in. Maar afgezien daar
van: ook al wéét de politie, dat de
stichting X niet betrouwbaar is, dan
kan ze er vaak nog maar weinig aan
doen. Want die stichting Xkan, als
een nieuwe actie begint, wel haar
naam in stichting Y hebben laten
veranderen. En zoek dat dan maar
eens snel uit".
Toename
De „ratten van de charitas": ze zijn
deze herfst actiever dan ooit. Sinds
zij hun campagnes zéven jaar terug
startten (het idee werd ingevoerd
door een Canadees zakenman, die er
in eigen land al het nodige aan had
verdiend) zijn zij elk jaar actiever
geworden en is het aantal stichtingen
snel toegenomen. Met dweilen, zeep.
ansichtkaarten of handige attributen
voor de huishouding stropen de col
porteurs de straten af. Bellen aan
met een traan in de stem om te wij
zen op het liefdadige doel. De bona
fide actiebureaus zien machteloos toe.
Mante: „De enige manier om
deze praktijken drastisch uit te
bannen, is een nieuwe wet. Al
was het mgar een wetje, waarin
de verhouding tussen opbrengst
en het deel, dat moet worden
afgestaan, wordt vastgesteld.
Maar zolang die regeling er niet
is, kunnen we vrijwel niets
doen".
MIAMI Het is niet zeker dat de
wedstrijd tussen ex-wereldkampioen
boksen in de zwaargewichtklasse
Cassius Clay en de Argentijn Oscar
Bonavena (28), doorgang zal kunnen
vinden op 8 december van dit jaar.
Bonavena liep namelijk in Buenos
Aires in een gevecht, dat hij wel won
door interventie van de scheidsrech
ter in de vierde ronde, tegen de Bra
ziliaan Luis Faustino Pires een ern
stige wond op onder zijn rechteroog.
Het is daarom aan gerechte twijfel
onderhevig dat de Argentijn op tijd
voldoende fit zal zijn voor een duel
met Cassius Clay.
groep meer met eigen ontwikkelin
gen.
Het onderzoek geeft natuurlijk
aanleiding tot interessante vragen
als waar de confessionele stemmen
zijn gebleven. De Vrije Universiteit
en Tilburg en Nijmegen geven dan
een aanwijzing in de richting van de
progressieve linkse partijen, terwijl
de VVD de trotse overwinnaar is
aan de oude universiteiten.
Belangrijker vraag is echter:
Waarom zijn onze argumenten niet
krachtig genoeg om te overtuigen?
De persoon
In de regeringsverklaring van a-
pril 1967 is 'n vernieUving van ons
staatkundig bestel aangekondigd.
Het verlangen hiernaar zou volgens
deze regeringsverklaring in brede
kringen van ons volk leven.
Maar van deze belangrijke ver
nieuwing is niets terecht gekomen,
doordat er te verschillend over werd
gedacht. De belangen van de poli
tieke partijen, die uiteraard het
eerst aan zichzelf denken, waren te
tegenstrijdig.
Na dan 3Vi jaar wachten op de
beloofde vernieuwing, werden deze
week plotseling twee wetsontwerpen
bij de griffie van de Tweede Kamer
gedeponeerd. Maar ze kwamen niet
van de regering. De fracties in de
Kamer namen zelf het initiatief.
Om eens te kijken wat het zou
worden. En om wat vuurwerk aan te
dragen voor de komende verkie
zingsstrijd.
Idealisme
TLJET overgrote deel van de
KVP-fraktie stelt een verhoging
van de kiesdrempel voor tot drie ze
tels om de versplintering van het
Parlement tegen te gaan en de oppo
sitiepartijen willen de kabinetsfor
mateur (die premier wordt) recht
streeks laten kiezen en 'n distric
tenstelsel invoeren. De bedoeling
van deze voorstellen is de kiezers
directer bij bestuur en beleid te be
trekken.
Nu is 't onderhand wel tot ieder
een in de Tweede Kamer doorge
drongen, dat het parlementaire stel
sel en onze democratie niet zo goed
functioneren. Maar de meningen lo
pen uiteen over de vraag, hoe de
zaak weer gezond te maken.
Wij zullen liet doen met de kracht
van onze argumenten, roepen de
idealisten. Dat doen wij ook, is het
antwoord van de in de eerste plaats
praktisch ingestelden, maar er is
toch geen bezwaar tegen, dat je bo
vendien een duw in de goede rich
ting geeft door het stelsel te veran
deren. Het gaat om belangrijke din
gen.
Liquidatie?
"T)E idealisten zijn vooral te vin-
u den bij de KVP, ARP en CHU.
Dat is niet zo verwonderlijk. De
confessionele partijen leven volgens
overtuiging en hebben héél wat te
overtuigen. Met kracht van argu
menten. Bijvoorbeeld in de studen
tenwereld.
Daar zijn de christelijke partijen
volgens een diepgaand onderzoek
van het bureau Veldkamp zo goed
als geliauideerd. Alleen wist de KVP
zich in Nijmegen, Tilburg, Wagenin-
gen en Eindhoven nog enigszins' te
handhaven.
Er is voor de leiding van deze
partijen haast reden om in paniek te
raken.
Als het goed is, moet na de uitslag
van dit onderzoek uitdrukkelijk de
vraag aan de orde worden gesteld:
Hoe lang bestaan we nog als grote
en middelgrote partij? Want de stu
dentenwereld is geen geïsoleerde
Ga je gang maar. Neem bijvoor
beeld de leden van het Nationaal
Evangelisch Verband. Het GPV
heeft de boot voor een nauwere sa
menwerking afgehouden en zal pas
in 1972 weer praten over een moge
lijk ineenschuiven van kandidaten
lijsten van het NEV en GPV.
Na zo'n houding zou ik teleurge
steld verder gaan. Zo niet de NEV-
ers: zij hebben een grenzeloze waar
dering voor Jongeling.
Over de doelstellingen van het
NEV schrijft dr. P. Siebesma in
„Staat en Evangelie": Met een
woordspeling op de naam van het
Tweede-Kamerlid, de heer Jonge
ling, zouden wij de doelstelling ook
aldus kunnen omschrijven: Een zo
groot mogelijk aantal „jongelingen"
in Eerste Kamer, Tweede Kamer,
Provinciale Staten en Openbare Li
chamen." Hier is dus de persoon die
krachtig overtuigt.
Ja, ga je gang maar. Maandag
avond in Rotterdam een drukbe
zochte verkiezingsvergadering van
de ARP. De deftige zaal, die beter
geschikt is voor de jaarvergadering
van de broederschap van notarissen
dan voor een politieke bijeenkomst,
vol met mannen, die niet zo erg
overtuigd behoeven te worden. Het
zijn kritische, maar trouwe stem
mers, die het contact met de voor
mannen op prijs stellen.
Er zijn er ook, die alles niet zo
vanzelfsprekend vinden. Wat zien
déze bezoekers? Een binnentredend
bestuur, datals een kerkeraad (ds)
Biesheuvel begeleidt. In de pauze
verdwijnt de optocht weer naar de
zijkamer om na het kopje koffie
nogmaals een opvallende entree te
maken.
Alles werkt mee om de afstand
tussen spreker en zaal zo groot mo
gelijk te maken.
Toch kwam de „oppositie". Onder
ave rp: het vooral in Rotterdam ac
tuele abortus-probleem. Je ziet Bies
heuvel bij zo'n debat er beter in ko
men.
Het gesprek werd echter nauwe
lijks mogelijk. Voor in de zaal begon
men, omdat het*al bijna half elf was
geworden, hinderlijk te klappen
Men wilde naar huis....
Geen begrip
T7TJK, wanneer je als jonge
moeder een oppas voor je kindje
weet te versieren en naar Atlanta
gaat omdat je je toch interesseert
voor de ARP, dan is het heel erg
weggeklapt te worden door in je
ogai geestelijk en maatschappelijk
gearriveerden. De klappen moet je
dan midden in je gezicht voelen.
Alle eer voor voorzitter H. A
Brokking. Hij vroeg de adressen van
de „oppositie" om het gesprek te
kunnen voortzetten.
De kracht van de overtuiging. Ga
je gang. In de studentenwereld wor
den de klanken niet meer verstaan
De uitzending is op de verkeerd^
golflengte. Wel klinkt nog mogelijk
de echo van het geklap. Probeer hei
maar. De politici van de confessione
le partijen hebben de sneller wor
dende stroom tegen van de ontkers
tening. We moeten ze op z'n minst
moed inspreken...
Ruimte
De discussie over de abortus vindt
een goede basis in de nota over ze
delijkheidsvraagstukken, die door
een commissie van de ARP is uitge
bracht.
De nota, die ook gepubliceerd
wordt in Nederlandse Gedachten, is
eerst in een oplage van 2.500 ge
drukt. Od de titeloagina staat „Not"
met betrekking tot Redelijkheids
vraagstukken". Dat moet dan een
omgekeerde Freudiaanse vergissing
zijn.
Overigens, de nota is zeer redelijk
De commissie ontdekte temeer met
welke geweldige problemen we hier
te maken hebben. De met eerbied
geschreven inleiding is hiervan
doordrongen.
Wellicht komt de nota hier en
daar als een ontploffend bommetje
aan.
Maar het is belangrijk te letten op
de uitgangspunten. Dan worden ook
de geschillen op dit terrein met de
WD en PvdA duidelijk.
Verkwikkend is de ruimte, die de
commissie laat, ook voor de dis
cussie. Deze ruimte is vaak gemis'
In zo'n ruimte kunnen de argu
menten weer kracht krijgen. Ove-
en weer.
BERT DE JON<~
(Van onze soc.-econ. redactie)
DEN AAG H— Drs. H. ter
Heide, toekomstig voorzitter van
het NVV, verwacht dat er vol
gend jaar geen loonpauze zal
komen. Om drie redenen, nl.
dat de gezamenlijke industriële
werkgeversorganisaties zich te
gen zo'n maatregel hebben uit
gesproken, dat de drie vakcen
trales er zéér sterk tegen zijn
en dat over vier maanden alge
mene verkiezingen worden ge
houden.
„ais we de. loonstijging volgend
jaar te sterk beperken, komen we aan
het eind van het jaar in precies de
zelfde situatie als nu en daar voel ik
helemaal niks voor", zei de 42-jarige
NVV-besluurder gisteren in zijn eer
ste ontmoeting met de pers sinds be
kend werd dat hij unaniem is voor
gedragen voor de opvolging van de
heer A. H. Kloos, die na ruim vijf
jaar NVV-top voorzitter wordt van
de VARA.
Zingen met CNV"
Drie kwartier te laat in Nieuw
spoort door parkeermoeilijkheden.
Een rustig en bezadigd man, zeker
van zichzelf, bekwaam econoom (ge
schoold aan de Vrije Universiteit),
spreekt zakelijk en to the point, zon
der omhaal van woorden en met min
der emoties dan zijn huidige baas.
,{Maar ik kan BBk we) boos worden,
hoor. Ik kan het alleen minder goed
spelen dan Kloos; wel word ik vaker
dan hij écht boos"...
Harry ter Heide, nu nog belast met
de algemene economische politiek van
het NVV en met EEG-problemen,
straks leider van nederlands grootste
vakcentrale (ruim 570.000 leden) en
als zodanig een invloedrijk man in
liet nationale sociaal-economische ge
beuren.
Ter Heide is „christelijk rood" of
„rood christelijk" (het verschil is
nooit helemaal duidelijk), hervormd
en lid van de sociale commissie van
de Raad van Kerken, maar niettemin
overtuigd NVV-er. „Ik vind het niet
nodig, dat er drie vakcentrales voor
dezelfde doeleinden strijden. Er kan
in één vakcentrale plaats zijn voor
alle levensbeschouwingen. Toch vind
ik het wel aardig op het CNV-congres
hun gezangen mee te kunnen zin
gen"....
Terug naar de loonpolitiek, waar
van niemand nog weet hoe het vol-
DRS. TER HEIDE
gend jaar zal gaan. Drs. Ter Heide:
„Ik vind die loonpauze, die de rege
ring wil en waarover de SER vol
gende maand moet adviseren, hele
maal niet nodig. De reële loonstijging
is dit jaar als gevolg van de 400 gul
den weliswaar opgelopen tot 5 a 6
procent, maar degenen, die daarover
zoveel drukte maken, vergeten dat de
reële inkomensverbetering vorig jaar
praktisch nul procent was. Als we
beide jaren samen voegen hebben we
een redelijk gemiddelde".
Wat dan volgend jaar mogelijk en
redelijk zou zijn?
Daarover wilde de heer Ter Heide
zich niet uitlaten, temeer omdat dat
ter beoordeling van de vakbonden is.
„Maar als we zien dat in West-Duits-
land een metaalcontract is afgesloten
met een globale loonstijging van 12
procent, die in de verschillende ge
bieden nog wel hoger zal worden, en
als we beseffen hoezeer wij econo
misch op dat land zijn georiënteerd,
dan moet het duidelijk zijn dat we
hier niet tot een te grote beperking
kunnen overgaan.
Anders komen we heel gauw wéér
in het schuitje van de spanningen te
zitten. Bovendien: het is primair de
taak van de werkgevers om te sterke
loonstijgingen tegen te gaan, de vak
beweging heeft van nature een ande
re taak.
Gevraagd naar wat hij de belang
rijkste doeleinden van zijn toekom
stig beleid als NVV-voorzitter ziet,
noemt drs. Ter Heide twee punten:
de vakbeweging sterker maken door
krachtig te streven naar grote een
heid en versterking van de positie
der werknemers binnen de onderne
ming.
Samenwerking
Het liefst zou de heer Ter Heide
één vakcentrale gevormd zien, omdat
„je nu met drie kusjbare apparaten
zit te werken aan een heleboel dingen
die je alle drie wilt bereiken en
waardoor je aan een heleboel anere
dingen, die je alle drie ook graag
wilt, niet toekomt".
De toekomstige NW-voorzitter be
seft echter, dat dit onder de huidige
omstandigheden niet te bereiken is en
hij voelt er daarom thans het meest
voor te streven naar een federatie
(een soort versterking van het huidi
ge overlegorgaan) met een democra
tische en effectieve besluitvorming.
En over de positie van de werkne
mer binnen de onderneming: „De on
dernemer is nu eigenlijk alleen nog
maar gebonden aan de arbeidsvoor
waarden, de cao, maar voor de rest
heeft hij de handen volkomen vrij.
Daarmee bevindt Nederland zich in
een unieke positie, hebben we ver
gelijken met zeer veel andere landen
een duidelijke achterstand.
Op nationaal niveau hebben we het
evenwicht aardig bereikt, binnen de
onderneming nog niet en dat is in
strijd met de ontwikkeling dat de ar
beid in het produktieproces een
steeds gewichtiger factor wordt. Dit
betekent niet, dat we nu op revolu
tionaire wijze een soort arbeiders
zelfbestuur moeten realiseren, maar
in die richting moeten toch wel stap
pen gedaan worden".
Drie jaar
Drs. Ter Heide vertelt, dat zijn arts
hem heeft aanbevolen de nieujye
functie niet langer dan drie jaar' te
vervullen. „Het is inderdaad geen
lichte baan. Wie zegt „dat knap ik
wel even op" is bij voorbaat onge
schikt."
Maar in de NW-top wordt al ge
zocht naar een verlichting van de
taak door delegatie. Drs. Ter heide:
„Er zijn bijvoorbeeld heel veel repre
sentatieve taken, die evengoed door
anderen kunnen worden verricht. En
ik zal me maar niet beschikbaar stel
len voor een ufnetie in de Staten-Ge-
neraal. Dat scheelt ook
UTRECHT De NVV-be-
stuurdersbond in Den Bosch
noemt het onverantwoordelijk
gastarbeiders aan te trekken,
wanneer zij niet op een mens
waardige wijze kunnen worden
ondergebracht. In een rapport
naar aanleiding van een onder
zoek in een aantal vreemdelin
genpensions in Den Bosch en
omgeving heeft de bestuurders-
bond alarm geslagen, zo bliikt
uit „De Vakbeweging" het offi
cieel orgaan van het NVV.
Behuizing van gastarbeiders (er
werken in Den Bosch en omgeving
zo'n 1200 buitenlandse arbeiders)
wordt ronduit slecht genoemd. Pen
sions worden volgepropt met het ge
volg dat de hygiënische toestanden
ten hemel schreiend zijn. Hier ep daar
bleek de elektrische installatie zo rot, 4
dat van een levensgevaarlijke toe-
stand moet worden gesproken. De sa
nitaire voorzieningen noemt de Bos
sche afdeling van het NW ronduit
schandalig.
In een huis met 23 gasten, die elk
17,50 per week betalen (per jaar
20.930) 3s het schoonhouden ear
zaak voor de bewoners. Na klachten
en de eis althans enkele sanitaire
voorzieningen te repareren en schoon
te maken, verscheen op 7 oktober «de
politie die de passen van de bewoners
meenam.
Een ander pand (52 personen, die
maandelijks samen ƒ4240 huur op
brengen) zou heel geschikt zijn voor
dit doel. als het fatsoenlijk werd on
derhouden. Het wemelt er nu van de
gasten die geen huur betalen: dikke
ratten.
DEN HAAG De regering is er
van ovestuigd dat indien Portugal
zijn bases in de overzeese gebiedsde
len aan de Navo zou aanbieden, de
verdragsorganisatie een dergelijk
aanbod niet in overweging zou ne
men.
De Portugese regering heeft echter
geen pfficieel aanbod van deze strek
king gedaan. Minister Luns heeft dit
vrijdag geantwoord op de schrifte
lijke vragen van de CH-Kamerleden
mr. C. Bos en drs. A. de Boo.
