Beyers Naudé betreurt
handelwijze Wereldraad
Politieke neutraliteit
ondenkbaar in kerk
KerkÊanëer:
r
Dr. Visser t Hooft
zondag 70 jaar
Paus heft
bijna al zijn
gardes op
Kernprobleem van d(
kerk: geloofscrisis
Een woord voor vandaag
„Waarom ons niet geraadpleegd
Controle nodig
KAPERS
Uw probleem
is het onze
VORSTER
Raadsels
BEROEPINGSWERK
DR. KESSLER
NAAR NBG
HANS THIMME
Blij met hervormde visie
Snelle verlichting
van pijn in spierf
en gewrichten
Ën Simon antwoordde en zeidie: Meester, de gehele nacht door heb
ben wij hard gewerkt en niets gevangenmaar op uw woord zal ik
de netten uitzetten (Lucas 5l5).
Feitelijk hoeft de Here de vissers niets te vertellen. Zij weten best
hoe ze moeten vissen. En ze weten ook, dat de vangst de ene dag
kan meevallen en de andere dag kan tegenvallend Dit keer is het
tegengevallen. De hele nacht hard gewerkt en niets gevangen. Alle
moeite is voor niets geweest.
En dan die merkwaardige opdracht: Ga naar diep water en zet uw
netten uit om te vissen. Simon staat op dat moment voor een beslis
sing. Zal hij gehoor geven aan wat Jezus zegt? Of zal hij de erva
ringen van de voorbije nacht zwaarder laten wegen?
In zijn antwoord laat hij merken, dat hij weinig verwacht van een
nieuwe poging. „Hard gewerkt en niets gevangen". Maar toch: „Op
uw woord zal ik de netten uitzetten."
Niet kunnen geloven in een goede afloop en toch doen. Denkeh: het
kan niet, en toch opnieuw beginnen. Op uw woord! Daarin ligt het
geheim.
Wij lezen vandaag Jacobus 2:1-13.
WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1970p
C. F. BEYERS NAUDÉ
tegen èlk geweld
(Van onze kerkredactie)
DURBAN De directeur van het Christelijk Instituut, J. Beyers
Naudé, betreurt het dat de Wereldraad van Kerken voordat hij
het besluit nam tot ondersteuning van Afrikaanse vrijheidsbewe
gingen, de nationale raden van kerken in de betrokken landen niet
geraadpleegd heeft.
Hij heeft er ook bezwaa rtegen, dat de Wereldraad geen controle
zal uitoefenen op de besteding van de geschonken gelden.
heeft nog eens onderstreept, dat
Zuid-Afrika niet langer kan gedogen
dat kerken in het land lid zijn van de
Wereldraad.
(Van onze kerkj edactie)
BRUSSEL Het internationale rk
theologencongres in de Belgische
hoofdstad mag 'geen vrijblijvende
zaak worden. Daarom heeft de voor
zitter, prof. dr. Schillebeeckx, laten
stemmen over het al ot niet gaan for
muleren van resoluties, welke in het
eerste geval deze vrijblijvendheid
zouden kunnen voorkomen. Twee
derde van het congres bleek vóór re
soluties ie zijn. die als richtlijnen
voor ver Ier denken kunnen worden
beschouwd
Over elke ontwerp-resolutie zal
worden gestemd De haalbaarheid is
afhankelijk van minimaal tweederde
meerderheid. Voor het tot deze beslis
sing kwam is er op het congres nogal
wat geha :<etak over geweest.
Hij zei dit op de jaarvergadering
van het Christelijk Instituut. Tegelijk
zei hij te hopen dat blank Zuid-Afri
ka nu eindelijk eens goed gaat be-
I grijpen in welke mate de christelijke
DEN HAAG Prins Bernhard is i wereld de „onrechtvaardige en o».i-
gistermiddag voor enige weken naar menselijke-apartheid verwerpt.
Tanzania vertrokken. De vergadering sprak uit dat het
Christelijk Instituut het gébruik van
geweld in de strijd tegen de apart
heidspolitiek .duidelijk en onbe
perkt" afwijst. Zij veroordeelde ech
ter tegelijk het geweld, dat aange
wend wordt tot handhaving van de
aparthei ispolitiek.
De huop werd uitgesproken, dat
geen Zuidafrikaanse lidkerk van de
Wereldraad deze organisatie zal ver
laten. De suggestie werd uitgesproken
dat de Wereldraad een delegatie naar
Zuid-Afrika zal zenden om alle in het
geding zijnde vragen met mensen van
de blanke en de niet-blanke kerken
te bespraken.
üw brieven worden alle
persooulyk beantwoord en be
horen daarom van naam en
adres voorzien te zjjn. Ge
heimhouding is verzekerd. U
gelieve één gulden aan post
zegels bij te sluiten. Een se
lectie uit de antwoorden pu
bliceren we in deze rubrifk.
Vraag: Is een prijr van 125 voor
een munt van Valentianus II niet
bijzonder weinig?
Antwoord: Neen. De prijs van
munten hangt zeer a' van de staat
waarin de munten zich bevinden.
Prijzen van goed bewaarde stukken
kunnen wiss='en van 20 tot vele
honde.den guldens. De meeste beho
ren niet tot de duurste.
Vraag: Bij het vissen op. de Lem
mer ontdekte ik bij een der gevan
gen orasems een plaatje met het op
schrift 31P612 en aan de andere zij
de Ketchum Wat betekent dit?
Antwoord: De brasem is een van
de 18 000 stuks, die in december 1968
door het hmnologisch instituut, af
deling Tjeukemeer. zijn gemerkt en
uitgetet.
De bedoeling ls drieërlei: Ten eer
ste na te gaan hoeveel brasems er in
het meer zijn (de gemerkte mengen
zich met de ongemerkte, waardoor
men uit d? verhouding tussen ge
vangen gemerkte en ongemerkte vis
kan nagaan wat het totale aantal
moet zijn). Ten tweede: om (aan de
hand van berichten van hengelaars
na te gaan hoeveel vis in de zdmer
het meer veriaat en waar deze heen
gaat. Ten 'derde: de groeisnelheid te
bepalen. De uitgezette vissen zijn
namelrk stuk voor stuk gemeten.
Uit de gegevens kan men berekenen
wat de oroduktie van het meer aan
brasem is en hoe deze tot stan^
komt. Tevens bekHlrt men welk
voedsel de brasem gebruikt en hoe
veel van dat voedsel aanwezig -is.
De 'esubaten van dit onderzoek
worden gebruikt ter oplossing van
het vraagstuk hoe men het water
kan gebruiken om bet wereld-
voedseltekort te bestreden. Ter be-
antwoordin» van dit vraagstuk werd
het Internationaal biologisch pro
gramma ongesteld 'Hieraan werkt
het limnó'arisch fzoetwaterbmlo-
gisc'n) instituut med»
De resultatefl zijn ook belanff'ik
voor soort- en beroepsv'ficerij in Ne
derland. Wanneer men dus een ge
merkte vis vangt, melde men dit aan
het instituut afdelin" Tieukemeer.
Oostp;v«e (brug), Friesland.
Hulp van lezer: Jaren geleden
werd gewaagd naar een lied, waar
van enkele regels luiden: ..Een
vlucht van bonte kraaien streek ne
der in het bos". Thans meldt een
lezer ons. de tekst van dit lied ge
vonden te hebben. Helaas zonder
toonzetting, maar de belangstel
lenden zullen zich de wijs nog wel
herinneren. Belangstellenden kun
nen zich met ons in verbinding stel
len.
Vraag: Is er een speciale school
voor de brandweer?
Antwoord: Neen. Elke gemeente
leidt haar -igen personeel op.
Met het aannemen van de resolu
tieprocedure wordt afgerekend met
de meni.ig van een aantal critici, die
stelden dat de leiding van het congres
zou willen manipuleren om de r.k.
kerk in de door hen gewenste rich
ting te duwen.
Kerk m maatschappij was gisteren
het dagthema. Prof. dr. I. B. Metz,
hoogleraar aan de theologische facul
teit van de Münsterse universiteit, zei
er interessante dingen over. Hij
meent, dat de kerk haar kritisch ver
mogen veel meer moet richten tegen
totalitaire 6ystemen alsmede tegen
„ideologieën met eer. rechtlijnige,
ééndimensionale structuur" en zich
geheel moet inzetten voor de noodlij
denden in onderontwikkelde landen.
Dat vergt volgens hem een „poli
tieke tneologie" Hij signaleerde, dat
de r.k. kerk in feite nimmer politiek
neutraal is geweest. Onder het mom
van onschuld en onwetendheid heeft
zij politieke machten helpen in stand
houden en daarbij geen rekening ge
houden mpt leed en onderdrukking
'van velen. r
Kortom, de kerk heeft gefaald, en
doet dat nog steeds. Militante commu
nisten zijn al minder heftig in hun
verzet tegen de kerk. die zich immers
alleen maar met het individu be
moeit, zo vinden zij en westerse futu
rologen (wetenschapsmensen die zich
met de torkomst van de menselijke
samenleving bezighouden - red.) be
schouwen de kerk als een te ver
waarlozen fattor
Beharieuswaardig was wat prof.
Metz zei over de eenvoudige gelovi-
gën. Vel?n van hen voelen zich niet
meer thuis in een zich snel verande
rende ke Dat komt, omdat men de
ze gelovigen geen 'kritisch begrip
heeft bijgebracht voor het vermogen
van de kerk zich te hervormen en
toch trouw te blijven aan haar op
dracht.
Uit de strijd van christenen en niet-
christenen voor een betere maat
schappij blijkt zo zei vervolgens de
Amerikaanse theoloog G Baum, dat
de kerk niet meer als gesloten ge
meenschap beschouwd kan worden.
Een fout van de oecumene achtte
hij het. dat deze beweging er onvol
doende iii slaagt spontane samenwer
king tussen gescheiden christenen, die
zich over dezelfde kwesties bezorgd
maken, te raliseren
Vernieuwing
In verband met de tendens naar
ontmense'ijking in de technocratische
maatschappij pleitte prof Baum voor
de vorming van kleine gemeenschap
pen binn®*j de kerk. zoals de hippies
in de profane maatschappij. Die
groepjes zouden mede kunnen dienen
om het verstikkende karakter van de
kerk als totalitair instituut te door
breken en het religieuze leven in vrij
heid en creativiteit te vernieuwen.
Kritische noten uit de discussies:
Er wordt hier ondank-: veel goede wil
veel te aostract gepraat. Laten reso
luties in elk geval niets aan duide
lijkheid te wensen overlaten. -Laat
het congres solidariteit betuigen met
hen, die strijden voor de bevrijding
van de mens, waar ook ter wereld. -
Weten de theologen wel voldoende af
van het moderne levensgevoel? Het
lijkt er op dit congres soms op, dat
men bezig is met verwoede pogingen
om de kerk (of misschien zelfs het
beroep' theoloog?) te redden.
„slap" en „op geen enkele manier be
vredigend
Vorster kondigde reacties van de
regering aan, omdat er in deze kwes
tie „geen sprake van een compromis"
kan zijn, maar hij trad niet in bijzon
derheden. Minister Persei (justitie)
had een dag tevoren gezegd dat de
Wereldraad .niet in de ban gedaan
kan worden"
Het invloedrijke b'.ad Die Burger
Het besluit van de Zuidafrikaanse
raad van kerken om de relatie met de
Wereldraad niet te verbreken, heeft
de woede van regeringskringen opge
wekt. Premier Vorster noemde het
standpunt van de Zuidafrikaanse
raad (bezwaar tegen, maar ook begrip
voor het besluit van de Wereldraad)
MOSKOU In de Russische
hoofdstad heeft het de aandacht ge
trokken. dat in het kader van het
dertiende internationale congres voor
historische wetenschappen ook een
bijzondere biipenkomst voor kerkhis
torici is gehouden.
Ook in andere secties van het con
gres kwamen kerkhistorische thema's
aan de orde. Zo hield de werkgroep
„Renaissance en humanisme" zich
vrijwel uitsluitend met Erasmus be
zig.
(Van onze kerkredactie)
GENEVE De erepresident'
en vroegere secretaris-generaal
van de Wereldraad van Kerken,
dr. W. A. Visser 't Hooft, wordt
zondag zeventig jaar.
In de afgelopen vijftig jaar
heeft hij de ontwikkeling van
de oecumenische beweging voor
een belangrijk deel bepaald en
een wezenlijke bijdrage gele
verd aan de toenadering tussen
de kerken.
Reeds op 24-jarige leeftijd was
Visser 't Hooft staffunctionaris in
de wereldbond van CJMV's. Zeven
jaar later kreeg hij de leiding van
de ivereldïederatie van christenstu
denten. Op dé wereldconferentie
over Geloofsbelijdenis en Kerkorde
in Stockholm in 1925 was hij de
jongste afgevaardigde.
Toen in 1938 het voorlopig comité
van de Wereldraad in het leven ge
roepen werd. belastte men Visser
't Hooft als secretaris-generaal met
de organisatorische opbouw van de
wereldorganisatie. De tweede we
reldoorlog onderbrak dit werk,
maar ook in die tijd hield hij vait-
uit Genève contact met de kerken.
Toen in 1938 het voorlopig comité
dam de eerste assemblee van de
Wereldraad kon worden gehouden,
werd hij officieel tot secretaris-ge
neraal benoemd. Toen telde de We
reldraad 148 kerken. Nu zijn het er
meer dan 250. Toen Visser 't Hooft
in 1948 officieel begon, omvatte zijn
staf in Genève vijftien mensen. Nu
werken er aan de Route de Ferney
circa 250.
1966 droeg dr. Visser 't Hooft
zijn werk over aan de Amerikaan
dr. Eugene Carson Blake. Maar dat
betekende niet het eind van zijn
activiteiten voor de Wereldraad.
Tijdens grote samenkomsten, zoals
in 1968 in Uppsala, blijft hij een
belangrijke rol spelen. In Uppsala
werd hij ook tot erepresident be
noemd.
Dr. Visser 't Hooft ontving meer
dere eredoctoraten en het erebur
gerschap van Genève.
DEN HAAG „Zou de staats
secretaris bereid zijn om na te
gaan of hij wellicht in overwe
ging wil nemen of het aanbeve
ling verdient zich te beraden
over de vraag of op vragen van
leden van de Kamer op minder
raadselachtige wijze kan worden
geantwoord?"
Deze vraag heeft het socialis
tische Kamerlid Voogd voorge
legd aan staatssecretaris Krui-
singa.
Drs. Voogd geeft enkele voor
beelden: Wel is ondergetekende
bereid na te gaan of uitbreiding
van de werkgroep wellicht over
wogen kan worden" (antwoord
1/9 op vragen van de heer
Dolman).
Ondergetekende is bereid
zich tot de werkgroep te wenden
met het verzoek na te gaan of
het aanbeveling verdient zich te
beraden ever uitbreiding van de
verkgroep" (antiuoord 10/9 op
vragen van de heer Rietkerk).
NED. HERV. KERK
Beroepen te Bedum en te Kollum,
J. L. RaveSloot te Veen; te Nieuwer-
kerk aam den lilssèl (vac. C. Baas),
G. van Estrik te Genemuiden; te Spij-
kenissc (vac. G. J. T. van Dijk), H.
Bossenbroek te Bussum: te Ureterp,
M. van de Werfhorst, pred. met bijz.
opdr. van de Vrije Evangelische Ge
meenten (jeugdevangelisatie in dienst
I van de. Utrechtse hervormde jeugd-
raad).
Aangenomen naar Lathum, C. Co-
j lenbrander te Waarde; naar Soest, J.
Smit te Klazienaveen.
Bedankt voor Hardinxveld, H. Jon-
I gerden te Veenendaal; voor Steen-
j wijk (vac. G. de Roest; toez.), F. I.
Verbaas te Ugchelen.
GEREF. KERKEN
j Beroepen té Dordrecht (vac. A. Na-
I gelkerke; reet.), kand. dr. A. Dekker
te Rotterdam.
I Aangenomen naar Culemborg,
kand. J. G. Meynen te IJsselmuiden,
I die bedankte voor Dalfsen.
Bedankt voor Zevenhuizen (Gr.), R.
der Nederlanden te Middenmeer.
GEREF. KERKEN (vrjjgem.)
j Beroepen te Apeldoorn. H. D. van
Herksen te Heemse; te Zuidhorn, H.
Mostert te Harderwijk.
GEREF. KERKEN (buiten verb.)
Beroepen te Haren, J. H. Veefkind
te Krommenie.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Drogeham, W. de
Joode te Rotterdam-Oost..
UNIE VAN BAPTISTEN GEM.
Beroepen te Nieuwe Pekela, R. Rei-
ling te Leiden.
AMSTERDAM Tol studiesecre
taris van de Raad voor contact en
overleg, die door het Nederlands bij
belgenootschap in het leven is geroe
pen, is benoemd dr. J B. A. Kesslcr
te Zeist.
Dr. Ke.sler zal/om te beginnen in
zicht zien te verkrijgen in alles wal
in ons land verschijnt op het gebied
van bijd^Igebruik en daarbij even
tuele manco's signaleren. Hij heeft
thans een dubbele functie, omdat hij
al eerder aan het Nederlands bijbel
instituut te Bosch en Duin als docent
was ver aonden.
Enkele jaren geledei promoveerde
dr. Kesslcr :n Utreclv op een studie
over kerken en zending in Peru, het
land waar hij tien jaar voor de zen
ding hee't gewerkt.
Die Kerkbode, het officiële orgaan
van de Nederduitse Gereformeerde
Kerk, verwijst onder het opschrift
„Heilige Corlog Versie 1970" naar
de Palestijnse kapers en stelt vast,
dat dit soort geweld ns het besluit
van de Wereldraad verdedigd kan
worden in naam van h et christendom.
De president van do gezamenlijke
lutherse kerken in zuidelijk Afrika,
H. van Delft, heeft verk'aard dat de
ze kerken de beslissing van de We-
relraad afkeuren als een „schijnhei
lige en onbroederlijke houding jegens
ons land en zijn gezamenlijke bevol
king". Svnodepresident ds. O. Milk
heeft telegrafisch in Genève gepro
testeerd legen „de financiële en mo
rele ondersteuning var subversieve
organisaties".
De enige instantie in Zuid-Afrika
die zich mt nu toe oper.lijk achter de
Wereldraad heeft gesteld, is de „Uni
versity Christian Movement", een or
ganisatie van christen-studenten. De
studenten verwijten de kerken fci hun
land een Eveeslachtige houding.
De ker;een keuren het af, als de
Wereldraad de bevrijdingsbewegin
gen geld geeft, omdat deze geweld
gebruiken, maar zij zwijgen als de
blanke regeringen in zuidelijk Afrika
de uitgaven voor militaire doeleindén
steeds meer opschroeven. Geen van
de kerkeiiike leiders heeft het Britse
wapenembargo tegen Zuid-Afrika ge
steund of veroordeeld, dat Zuidafri
kanen in Angola en Mozambique de
Portugezen helpen in de strijd tegen
de guerri'la's. aldus de studenten.
Kritiek op het besluit van de We
reldraad is ook gekomen van de
Duitser Hans Thimm^ de voorzitter
van de commissie voor Inter Church
Aid van de Wereldraad.
Thimine zei in een verklaring aan
het persbureau EPD letterlijk: „Het
is niet vo'doende dat vrijheidsbewe
gingen die geld van de oecumene
krijgen, dit geld niet zullen gebruiken
voor wapens of andere militaire doel
einden. Zeer beslist hen ik van me
ning, dat wij ons geld alleen mogen
uitgeven voor zulke vrijheidsbewe
gingen, die zich principeel onthouden
van wapeugebruik. Ik hoop dat dit in
dit geval opgehelderd wordt voordat
het geld verdeeld wordt.'1
ROME Paus Paulus wil eeu
maken aan het militair vertoon
zijn hof. Hij heeft bekend gema
drie van de vier pauselijke gardes
te heffen. Alleen de Zwitserse ga
wil hij aanhouden.
In een brief aan zijn staatssecre
ris, kardihaal Villot, zegt de paus
alles in zijn omgeving duidelijk
religieuze karakter van zijn zend
moet tonen. Alles moet evangelis
eenvoud ademen. De bestaande ra
taire hofhouding beantwoordt
meer aan de behoeften van deze tij
De gardes die verdwijnen zijn
eeuwen oud en hebben hun oorspn
kelijke functies al lang verloren,
edelgarde teit zestig leden van de
meinse adel. De Palatijnse erewa
heeft 498 leden, terwijl de pausel
gendarmerie 145 politieagenten
vat.
Deze zevenhonderd zullen vooi
groot deel worden opgenomen ii
nieuw te vormen bureau, dat i
belast met dé orde en veiligheid io
Vaticaanstad.
Alleen de Zwitserse garde oni^e
veer zestig man wordt geha
haafd.
Ia
Prof. HERMAN RIDDERl,
goed gezien
-r -Trr
(Van onze kerkredactie)
I KAMPEN Al de moderniteit die
I wordt aangewend om de kerk en
haar boodschap aannemelijk te ma
ken, kan onnodige en ongeoorloofde
j obstakels en „ergernissen" uit de weg
ruimen. Maar dit alles kan voor de
j niet oppervlakkige mens, die zich niet
i aan iedere steen stoot, toch de harde
kern die er in de geloofskeuze en de
geloofscrisis ligt, niet verachten.
Dit zegt prof. dr. Herman Ridder
bos in.zijn commentaar Van week tot
week (Gereformeerd Weekblad),
waarin hij zich van harte blij toont
met de brief die het moderamen van
de hervormde synode onlangs over de
toekomst van de kerk aan de her
vormde gemeenten heeft geschreven,
omdat hierin zijns inziens naar de
kern: de huidige geloofscrisis, wordt
doorgestoten.
Het hervormd moderamen wijst
voor een oplossing van de geloofscri
sis rechtstreeks naar het evangelie en
schroomt niet te spreken van de zin
loosheid van alle hedendaagse twij
fels en aanvechtingen, wanneer men
zich niet door het evangelie wil laten
leren.
Daaraan ligt voor het besef van
prof. Ridderbos het juiste inzicht ten
grondslag, dat er in wat men de te
genwoordige geloofscrisis noemt ver
geleken bij vroeger meer gelijk ge
bleven dan veranderd is, namelijk de
mens in zijn eigenlijk bestaan en de
betekenis van Jezus Christus voor die
Wie zegt, aldus prof. Ridderbos, dat
de hedendaagse mens de taal van het
evangelie niet meer verstaat en dat
het de taak van de kerk is, dit op
nieuw voor hem te vertalen, raakt
daarom wel een zeer belangrijk punt
aan, maar zal tegelijk moeten toezien
dat hij daarmee het eigenlijke „pro
bleem" niet verschuift of uit de weg
gaat.
Want dat probleem zit niet in
feit dat de mens zo „hedendaags"
maar veeleer daarin, dat de hed
daagse mens zozeer méns is en
voor hem, niet minder dan voor f
mens van vóór 2000 jaar geldt,
Jezus alleen de weg tot de Vade
en dat wij moeten strijden om njei
gaan.
Daarom zal bij alle beslissingen,
de kerk in dit tijdsgewricht moet
men, de onaantastbaarheid van
evangelie haar boven alles mof
gaan.
Dat geldt ook voor de eenheid
de kerk, die in de brief van het
deramen ter sprake komt. Prof. t_j
derbos stemt geheel in met de L,
spraak, dat in dit vraagstuk
weg gevonden zal kunnen won-
die tot heil van de kerk is, als aar
waarheid geweld zou worden aar
daan terwille van de eenheid; ms{
dat evenmin de waarheid Gods zoi
met bepaalde inzichten in de fori
lering van deze waarheid mag
den vereenzelvigd, dat de geml
schap zou worden verbroken"
'Deze dubbele maatstaf geldt
de modaliteiten in en buiten de
vormde kerk; zij geldt óók voor
verhouding van de kerken onderl
Daarom kan voor de kerk ook
het laatste woord zijn wat, vol
dit schrijven, voor de jongere g<
ratie al dan niet duidelijk en bek
rijk is.
Want hoe het evangelie versl
wil worden kan evenmin door
oudere generatie gedicteerd als
de jongere gerelativeerd worf^,.
Alle vlees is gras. zegt de bijbe'
heeft „zijn tijd" bijzonder spoedig
had. Maar het Woord Gods bl
over welks eigenlijke inhoud en
doeling niemand in het onzekere
hoeft te verkeren.
Fr
(Advertentie)
(Van onze kerkredactie)
APELDOORN Wie en wat
is eigenlijk de doorsnee-kerk
ganger? De man die geen ant
woord geeft. Hij protesteert en
beaamt niet. Zijn naam wordt
niet afgeroepen, want bij het
binnenkomen heeft hij met zijn
hoed ook zijn naam afgezet.
Daarom kan men hem de meest snij
dende waarheden zeggen, aldus het
landelijk blad van de Bond van
Vrije Evangelische gemeenten in
Nederland. Ons Orgaan, zonder hem
te wonden. Men kan overigens
volkomen terecht de kerkgangers
beschuldigen van alle overtredingen
der wet en niemand komt in verzet,
want iedereen heeft zich al gede-
personificeerd.
In de kerk staan beelden opgesteld.
Ze dragen de naam van dé mens
dé zondaar, dé gelovige, enzovoort.
En nu treden de voorgangers op
met de wet en het evangelie. Maar
meestal treffen ze alleen deze beel
den. die moeizaam overeind getild
worden of met veel lawaai ter aarde
storten.
De kerkgangers echter gaan onbe
schadigd naar huis. Men kan on
weersproken verkondigen dat het
gehoor tot de gruwelijkste misda
den in staat is, leugen, diefstal,
moord, echtbreuk. Maar waag het
niet deze algemeenheden toe te pas
sen op broeder Jansen of zuster
Pietersen, want je zou een oproer
ontketenen.
Een predikant had eens een catechis-
muspreek gemaakt, waarin hij een
levendig portret héd opgenomen
over de lasteraar en kwaadspreker.
Op de bewuste zondag komt hij de
kansel op en ziet vlak voor zich, op
de eerste rij, de grootste roddelaar
van heel de gemeente zitten.
De dominee schrok geweldig. Hij had
eerlijk gezegd bij het maken van
zijn preek niet aan hem gedacht.
Maar het kon niet missen of hij
moest wel zijn portret herkennen.
De vrees van de predikant was echter
ongegrond. Hij (de roddelaar) ver
telde. dat hijbijzonder genoten had.
Die zijn naam heeft afgelegd her
kent zichzelf immers niet meer?
Overigens was deze zelfde predikant
ook niet zonder zelfkritiek. Hij zei:
Wij, dominees, zijn geneigd het
hoofd te schudden over hen. die na
een ernstige preek rustig een kopje
koffie drinken, maar we doen het
zelf ook.
We zijn ongeduldig bij de zieke, die
zijn kwaal verreweg het belangrijk
ste onderwerp ter' wereld vindt.
Maar hoe zijn wij, als we kiespijn
hebben of een maag-darmcatarre?
Onze vrouwen weten het ant
woord.
Zalig zijn zij, die het Woord horen en
DOEN
Dringt direct door tot aan
de haard van de pijn
Oeumatische pijnen, spit, zenuwp 1
verstuikingen, stijve nek en ledenii
niets werkt sneller, niets werkt aan gel
ter verlichting van pijn dan Algesal-ba
Onmiddellijk in de huid doordringend,' i
Algesal diep op de weefsels in tot ai to
haard van de pijn (zonder oppervla
warmtesensatie oT irritatie van de
veroorzaken) en doorstraaltverlig
weefsels en spieren tol in de gewrk
Reumatische pijnen en stijfheid
spoedig plaats voor een durend sevot 'I
verlichting en welbehagen.
Wacht niet lot de pijn uitbreekt I M
dat U thuis altijd een lube Algesal b
hand hebt om zodra het nodig is de p
verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en
