KENTERING MERKBAAR Handel in meisje| tegengesproken Gereformeerde Bijbelstichting met eigen uitgave Statenvertaling Parousia in Wassenaar even vakantiecentrum DRUK BEZOCHTE TOOGDAG IN BARNEVELD De Banier stoot drukkerij af Een ivoord voor vandaag YOGA-KLOOSTER VOOR EUROPA BEROEPÏNGSWERK Theologie in ban van rationalisme REACTIE VATICAAN In het eerste hoofdstuk van de brief van Paulus aan de Romeinen worden de christenen met verschillende namen genoemd. Wij zijn: „geroepenen van Jezus Christus", geliefden Gods", geroepen heili gen" Het opmerkelijkste is wel de eerste naam: geroepenen van Jezus Christus" Daarin zit eigenlijk onze gehele levensgeschiedenis. Onze vroomheid begint niet in ons eigen hart. Een zorgvuldige, via psy chologische wetten gecultiveerde vroomheid brengt ons niet dichter bij God. Het kan zelfs God in de weg staan. De grote verandering komt pas als van de overzijde van de kloof tussen God en ons de stem van Christus tot ons komt. Dat Woord heeft, als het eerste Woord in de bijbel, een scheppende werking. Het kan een kil, dood hart binnendringen en er nieuw leven schep pen. Dat nieuwe leven is de enige bodem waarop een echte, bijbelse vroomheid kan groeien. Bijbelse vroomheid maakt ons tot echt mens, begaan met het lot van de medemensen, omdat God begaan is met hun lot. Het plaatst ons naast de gevallen menshet leert ons hem lief te hebben, omdat God hem lief heeft. We lezen vandaag: 2 Timoteus 3 vers 1 tot 9. Het huis met het blauwe dak, l kantieoord in gebruik is bij de Parousia, dat than seven als va- Torchbearers (Fakkeldragers). JONGELUI KIJKEN OGEN UIT (Van een medewerker) WASSENAAR In „Parouiia", het bekende huis met het blauwe dak aan de Rijksstraatweg, is deze weken een uniek jeugdprogramma aan de gang. dat di» jaar voor het eerst in Nederland wordt gehouden. Toen de Engelse majoor W. Ian Thomas na de Duitse capitulatie in 1945 het bankroet zag van de jeugd van dat land. besloot hij iets voor hen te doen. Hij stichtte Capemwray Hall, een christelijk jcugdvakantie- en conferentieoord. Daarvoor koos hij een oud kasteel tn Noord Engeland, in Camforth, Lancastershire. Zijn eerste doel was om jongelui een echte vakantie te bieden. Een echte vakantie, volgens majoor Thomas, is er een die aan dacht schenkt aan di hele mens, ook geestelijk. Daarom staan niet alléén -port, spel en trips in de omgeving op het programma. Iedere dag wordt be gonnen en oesioten ir.ct een korte bijeenkomst. Die is verplicht. Daarin worden de jongelui cp eigentijdse manier geconfronteerd met de aloude boodscnap, die fonkelnieuw blijft. Het idee sloeg aan. De jeugd kwam in groten getale. Niet alleen uit Duitsland. Zo'n drieduizend jongelui uit de hele wereld bevolken nu jaar lijks Capemwray Hall. genwoordigd zijn. Uiteraard kunnen alleen diegenen deze volgen die de Engelse taal voldoende machtig zijn. De vakken zijn zowel theoretisch (Oud en Nieuw Testament, homile tiek) als praktisch (Zondagsschool- en kinderwerk, evangelisatie en zen ding). De toeloop is groot. Hoewel men er honderdenvijftig tegelijk kan plaat sen, tijn er op dit moment zevenhon derd aanvtagen. Wel een bewijs hoe veel jongeren zich bewust zijn van een geestelijke lacure en daaraan wat willen doen Er zijn dj laatste jaren ook korte cursussen in Duitsland en Noorwegen, zodat meer jongelui en meer taal groepen geho.pen kunnen worden. - Op ile lijst van vijfendertig landen waarheen o idsludente i terugkeerden prijken naast NederUnd en andere Europese landen, namen van landen zoals: Tsjecho-Slowakijt Grieken land, Jordanië en Korea. Folders met meer ii.iormatie wor den graag verstrekt. Aai es: J. M. Du- rieux, Anth. van Dijcklaan 133, Voor schoten. Vasteland Toen bleetc dat deze vakanties in een behoefte voorzager., ging men uitbre-den naar het vasteland. Noor wegen, Duitaiand, Spanje en Oostenrijk hebben nu hun eigen cen trum. Nederland heeft nog geen eigen gebouw en huurt daarom een be staand conferentieoord De Nederlan ders gaan uiteraard liever naar het buitenland. Maar ons land blijkt in trek bij Europese jont,t 'ut uit andere landen. Zo komt het dat Noren. Duitsers en Engelsen deze weken vanuit Wassenaar uitzwermen over ons land. Overdag kuken ze hun ogen uit. Aan molens in Kinderdijk, bijvoor beeld. Ze hebïcn nor rooit zoveel waaiende wieken tegihjk gezien, 's Avonds, na u® maaltijt en een hartig spelle je vo''eybal. drommen ze sa men 'n de kapel Om te horen dat er ook geestelijk nog veel onoorgonnen gebied is. En dat Jezus Christus relevant is in hun leven. In 1970. En in hrn situatie. De heer J. M. Durleiix te Voorscho ten, die The Torchbearers in ons land vertegenwoordigt, zegt cat men liever onder ®en Nederlanc'se naam zou werken. Dit g'-.eft echter verwarring omdat de ver'aling. De Fakkeldra gers, de naam is die een (Christelijk Gereformeerde) groep draagt. Bijbelschool Hij vertelt verder dai de jeugd meer geboden wordt dan vakantie al leen. Majoor Thomas begon vijfen twintig jaar geleden ook met een bij belschool. De cursus is alleen bestemd voor leken, iVe daardmr meer toege rust worden om In het leven van elke dag als christen te leven en te dienen. Velen kunntn wel enkele maanden vrijaf «rijgen om zich geestelijk te bekwamen. Men kan kiezen uit een cursus van twee of zes maanden in Engeland. Het is niet ongewoon dat er in een eursus twintig nationaliteiten verte- De heer J. M. Durieux, die alles van de Torchbearers afweet. ZURICH Europa krijgt een Yoga- klooster. De „Christelijke Yoga-orde" van Goeroe Soebramoenija heeft be kend gemaakt, dat het klooster in Zwitserland zal komen. Volgens een woordvoerder van de orde is de toeloop zo groot, dat er in korte tijd kloosters tot stand gekomen zijn in San Francisco. Navada. op Ha waii alsmede op Ceylon. NED. HERV. KERK Beroepen door de stichting samen werkende kerken Amsterdam, S. S. W. A ertsen te Amsterdam-Sloten. Bedankt voor Neder-Langbroek, C. J. van den Broek te Weesp. BORSELE De driejarige Petrus de Putter uit Borsele is zaterdagmid dag onder een melkauto gekomen en kort daarna overleden. Het kind, dat tegen de wagen stond aangeleund, kwam onder de achterwielen terecht, toen het veortuig zich in beweging zette. II V'j'rs ii>n met Amerika In het tweede en laatste artikel, dat onze oud-kerkredacteur Jan J. van Capelleveen schreef naar aanleiding van zijn weerzien van de Verenigde Staten, die hij na veertien jaar op nieuw bezocht, gaat hij in op de ver anderingen in theologisch opzicht zoals die op hem afkwamen na ze gedurende lange tijd uit de verte te hebben gevolgd. Het betreft hier ui teraard persoonlijke indrukken. Meer moet men er niet uit willen halen. Amerikaanse dominees en priesters staan in de bedehuizen voor steeds meer lege kerkbanken. Alleen een figuur Billy Graham lijkt er nog in te slagen velen naar de Boodschap te doen luisteren. GRAND RAPIDS, MICHI GAN De wereld leert niet alleen een andere doorsnee Amerikaan kennen, maar ook een andere doorsnee Ameri kaanse christen. Direct na de oorlog ontmoetten we de man nen van Youth for Christ. Ze hulden een orthodoxe, per soonlijke evangelieverkondi ging in een muzikaal uiterst modern jasje. Ze brengen het „evangelie van de jazz", ver weet een groot dagblad hen. In de jaren zestig kwamen de intellectuelen. Billy Graham bracht bijvoorbeeld prof. dr. Carl F. H. Henry mee, die zo meende hij op voet van gelijk heid kon discuteren met de Eu ropese theologeb. En tientallen studenten zo niethonderden kwamen studeren aan Euro pese universiteiten. Amerikaan se theologen, als William Hamil ton, Thomas J. J. Altizer schok ten de Europese theologie. Voor het eerst bleek er voor Ame rikaanse theologische produkties plaats op de Europese boekenmarkt. Het is de vraag of dat ook in de jaren zeventig het geval zal zijn. Er is heel wat veranderd in de Amerikaanse kerkelijke en theologische wereld. Hoewel er wel gesproken kan wor den van een dporsnee Amerikaan, kan er eigenlijk niet gesproken wor den van een doorsnee Amerikaanse christen. In wezen zijn er twee, een fudamentalist en een vrijzinnige. De ene wil tot in het uiterste trouw blij ven aan de bijbel, de andere even trouw aan de wereld. De een legt na druk op het evangelie van genade, de ander op het evangelie van sociale verandering. Zo was het in de jaren twintig en dertig. Zo is het nog altijd. Maar het opmerkelijke is dat ze bei den ongeveer dezelfde veranderingen hebben doorgemaakt. A pen proces In het beroemde „apenproces" kort na de Eerste wereldoorlog stond de vrijzinnige christen lijnrecht tegeno ver de fundamentalist. Een onderwij zer was aangeklaagd, omdat hij kin deren op een lagere school de evolu tieleer had bijgebracht. De funda mentalistische christenen waren zijn felle aanklagers; de vrijzinnigen wierpen zich op als zijn verdedigers. De eerste wonnen het proces. De laatsten wonnen de publiciteitsmedia voor zich. Vanaf dat moment bezaten zij een invloed die ver uitging boven hun aantal. In zijn vlijmscherpe beschouwingen schilderde de beroemde journalist H. L. Mencken de orthodoxe christenen als nachtuilen uit de middeleeuwen. Zij namen daar genoegen mee. Zij keerden zich af van studie en weten- sohap en hechtten alleen waarde aan de verkondiging van het evangelie, aan persoonlijke bekering. Hun evan gelie richtte zich meer op het hart dan op het hoofd. 't Merkwaardige was dat de vrij zinnigen zich al evenzeer afkeerden van theologische studie en weten schap. Zij bekommerden zich om de wereld, de structuren, de samenle vingsverbanden. Hun evangelie richt te zich meer op de handen dan op het hoofd. In de eerste periode na de jongste wereldoorlog traden de orthodoxen, of zoals zij zichzelf graag noemen: evangelische christenen, meer op de voorgrond, amerika kwam uit de oorlog tevoorschijn als een wereld macht. Het voelde zich verantwoorde lijk voor die wereld. Deze christenen geloofden, dat die verantwoordelijkheid het beste uit gedragen kon worden door het evan gelie overal te prediken en overal mensen op te roepen tot bekering. De apostolaire periode .in de Ameri kaanse geschiedenis schoof deze apo stolaire christenen naar de voorgrond. De vrijzinnigen stonden er wat verwe zen bij. Verzet Dit kerkelijk beeld veranderde plotseling, toen Amerika in de we reld op verzet begon te stuiten en overal opschriften versohenen met „Ami go home", ga naar huis, Ameri kaan. Inmiddels was de oecumenische beweging op gang gekomen en kerke lijke instituten beleefden een kort stondigreveil. Omdat de vrijzinnigen zich van de sleutelposities hadden meester ge maakt in de oudere, gevestigde ker ken en omdat de orthodoxie in de oecumenische beweging een soort geestelijke melaatsheid zag, weerspie gelde de Nationale Raad van Kerken in zijn spreken vrijwel uitsluitend deze vrijzinnige theologie. Als ooit iemand gaat promoveren op het politieke spreken van de Ame rikaanse kerken in de jaren zestig, zal het een dik proefschrift worden. Hij zal honderden pagina's nodig hebben om al de uitspraken op te nemen. En zeker twee boeken om alle reacties op dit politieke spreken van de kerken op te nemen, want het stuitte op een volksfront van verzet. De gevolgen zijn niet uitgebleven. De zendingsbesturen van de oudere Amerikaanse kerken klagen steen en been over gebrek aan geld en moeten telkens hun budgetten inkrimpen. Kerkèlijke bladen moeten hun ver schijning stop zetten. Theologische scholen moeten de deuren sluiten. Op het ogenblik is de Nationale Raad van Kerken zo goed als failliet, en al te uitgesproken predikanten preken tot steeds meer lege kerkbanken. Politiek 't Weekblad „US News and World- report" constateerde enkele weken geleden: „In de jaren zestig uitten de blanke vrijzinnige predikanten zich steeds nadrukkelijker over sociale en politieke kwesties. Zij namen deel aan demonstraties tegen de oorlog, keurden politie-optreden tegen zwar ten en studenten af en streden voor een betere sociale wetgeving. Vandaag worden deze „activisten" geconfronteerd met onverschilligheid en zelfs vijandelijkheden van de kant van hun gemeenteleden en van de kant van hun hiërarchische organen." Heel veel predikanten hebben al lang de hoop opgegeven om via ker kelijke organen enige invloed te heb ben op hun samenleving. Zij begin nen zich in steeds groteren getale te rug te trekken uit hun kerkelijke po sities en zoeken nu politieke functies. Dit jaar is het aantal predikanten op verkiezingslijsten groter dan ooit in de Amerikaanse geschiedenis. Het lijkt er op dat journalisten die het kerkelijk gebeuren verslaan in de komende jaren minder aandacht be hoeven te schenken aan het politieke spreken van de kerk en meer aan dacht moeten geven aan politieke ac ties van bepaalde kerkelijke figuren. Terwijl de vrijzinnige christenen zich meester maakten van de schijn werpers van de publiciteit voltrok zich een Kuyperiaanse omwenteling in het fundamentalistische kamp. In de jaren vijftig kwamen enkele jonge Amerikaanse theologen tot het inzicht dat zij niet langer konden volstaan met een individualistisch ge tinte prediking van het evangelie. maar dat zij als evangelische christe nen een antwoord moesten geven op tal van actuele problemen die weten schap en wereld op hun weg brach ten. Zij werden al spoedig de „nieuw- evangelischen" genoemd. Door oecu- mensche leiders wordt tegenwoordig meestal gesproken van „conservatieve evangelischen", een term die in het jongste nummer van Christianity To day fel werd afgewezen. Dit blad, dat al veertien jaar be staat, werd de spreekbuis en de kern van deze nieuwe beweging. Bij een uitgesproken trouw aan de bijbel en de historische uitspraken van het ge loof wordt eerlijk gezocht naar ant woorden op de vragen van onze tijd. „Evangelischen werden anti-intel lectualistisch onder het mom van al leen aandacht te willen schenken aan de evangelieverkondiging", schreef Everett L. Cottel, president van Ma- lone College onlangs over hun hou ding in de jaren dertig. In de jaren zestig werd een oprech te poging ondernomen om te breken met deze eenzijdige instelling. De angst voor wetenschappelijke studie werd opzij gezet. Er groeide in deze kringen een diepe bewondering voor doctorstitels, en in het bijzonder voor Europese doctorstitels. Een maand reizen door de Verenig de Staten is waarschijnlijk niet ge noeg om werkelijk eep beeld te krij gen van de geestelijke sfeer in deze kringen. Maar de kerkdiensten die ik bijwoonde en de gesprekken die ik voerde wijzen wel in een bepaalde richting. Iedere preek die ik hoorde kon zo weggenomen zijn uit een dog matisch werk. e Twintig jaar geleden vonden di ie christenen hun kanselkracht in b lg belstudie. Nu schijnen ze hun krai a, te zoeken in dogmatiek en dan i heel sterk in een apologetische d< matiek. Veel verder dan het poner nc van theologische stellingen reikte prediking niet. Telkens weer moest ik denken de prediking die in Nederland in jaren dertig de hoofdtoon voerde de Gereformeerde Kerken, een pre king die scherp bekritiseerd wi door bijvoorbeeld ds. J. Overduin. De ontwikkeling wordt het best 11 schreven in woorden van C. S. Lev: die George McDonald citeert: „Er z vroeger ook al mensen geweest zich zozeer inspanden het besta V van God te bewijzen, dat ze in 1 ai geheel niet meer om God Zelf gaveijei Van veel orthodoxe kansels in An$o rika worden de mensen op het ogëei blik niet in wijsheid ondenvezi maar worden er bij hen theologis v feiten ingestampt. Deze donkere wolk is echter i helemaal zonder zilveren rand. B T nen deze beweging ontstaat een n: 1 we beweging, van hen die werke willen luisteren naar de bijbel naar de vragen van deze wereld, distanciëren zich van hun anti-int V lectualistisch verleden: het evangèn is meer dan een gevoelszaak. Maa ei distanciëren zich ook van het huiojioc neo-rationalisme. Vrt Het probleem is dat deze groeit cl groep nog te heterogeen is om s< rondom een bepaald blad of een paalde school te concentreren. groep bestaat nog uit naamlozen i waarschuwende stemmen steeds luider klinken. ROME Het Vaticaan laat een onderzoek instellen naar de werving van Indiase meisjesj die dan non worden in Europese (Van onze kerkredactie) BARNEVELD De gerefor meerde Bijbelstichting verwacht, als alles naar wens verloopt, eind 1971 met een eigen uitgave van de Statenvertaling op de markt te komen. Deze uitgave zal, behoudens spelling en enkele in onbruik ge raakte woorden, zo getrouw mo gelijk naar de editie-Van Raven- steyn van 1657 zijn. Deze bijbel (voorlopig alleen in het formaat huisbijbel) zal gedrukt worden in Engeland door de medewer king van de Trinitarian Bible Society. Zaterdag hield de Gereformeerde Bijbelstichting een druk bezochte toogdag in Bameveld. Voorzitter ds. J. van Haaren, predikant van de ge reformeerde gemeente te Amersfoort, stond er in zijn openingswoord bij stil, dat de GBS thans vijf jaar be staat. Het eerste doel was, de Statenver taling te handhaven. Men vreesde het opdringen van de Nieuwe Vertaling en tegelijk was er verwarring als ge volg van verschillende „herziene uit gaven" van de Statenvertaling, die de laatste jaren in de handel waren ge komen en die op bepaalde principië le punten afweken van de oorspron kelijke (bij voorbeeld „dodenrijk" in plaats van „hel"). Om aan deze ver warring een eind te maken, stelde de stichting zich de uitgave van een nieuwe standaardeditie ten doel. Mede ten einde ook op de zendings- velden de Bijbel in zo letterlijk mo gelijke vertalingen te kunnen ver spreiden, kwam er een samenwerking tot stand met het Britse Trinitarian Bible Society, dat al 140 jaar bestaat en op dezelfde grondslag staat. Daarom werd eind vorig jaar ook de naam van de stichting (aanvanke lijk „Stichting tot handhaving van de Statenvertaling") veranderd. ONMOGELIJK Wij zijn blij, dat wij dank zij de TBS nu los zijn van het Neder landsen Bijbelgenootschap, want sa menwerking daarmee Ls ons ten enen male onmogelijk geworden, aldus ds. Van Haaren. Het NBG laat de Bijbel vertalen door mensen die beslist ontkennen, dat de Bijbel van woord tot woord door de Heilige Geest geïnspireerd is. In plaats van naar letterlijkheid streeft het NBG primair naar een prettig leesbare vertaling. Ds. Van Haaren had ook ernstige bezwaren tegen de brochures, die het NBG verspreidt om het bijbellezen gemakkelijker te maken. „Die gaan je leren, hoe je de Bijbel verkeerd moet lezen. Het NBG propageert in deze boekjes het geloof in de historische onbetrouwbaarheid van de Schrift", aldus ds. Van Haaren. Hij betreurde het dit te moeten zeggen, want ds. Van Haaren stelde ook met nadruk vast, dat het NBG in het verleden heel veel goeds gedaan heeft. „Maar de koers van de laatste jaren is niet naar Gods Woord". ENGELAND De secretaris van de Trinitarian Bible Society, rev. T. H. Brown uit Londen, die de ruim tweeduizend aanwezigen in verdienstelijk Neder lands toesprak, schetste de geschie denis en de positie van zijn bijbelge nootschap, dat zich in 1831 losmaakte van het grote Brits en Buitenlands Bijbelgenootschap, omdat daar toen mensen in het bestuur zaten, die de godheid van Christus loochenden. Thans nog veel meer dan toen wor den de eeuwige waarheden aangeval len door mensen, die in kerken, uni versiteiten en bijbelgenootschappen vooraan staan. De nieuwe vertalingen hebben allen dit gemeen, dat ze veel zwakker spreken over de goddelijke heerlijkheid van Christus. Men maakt daarbij gebruik van een kleine groep handschriften, maar de grote meer derheid van de handschriften, ook van de in de laatste drie eeuwen gevonden zijn, bewijst de betrouw baarheid van de oude Engelse verta ling en de Statenvertaling. De Trinitarian Bible Society geeft de Bijbel uit in vele talen in meer dan honderd landen van de wereld. Vooral in Latijns-Amerika neemt de belangstelling de laatste jaren snel toe. Deze maand zijn er weer 15.000 bijbels naar toe gegaan vanuit Lon den. als onderdeel van een bestelling van 125.000 exemplaren. Verontrust over deze ontwikkeling in Latijns-Amerika hebben het Brits en Buitenlands Bijbelgenootschap en het Amerikaans Bijbelgenootschap enkele maanden geleden contact op genomen met rev. Brown, maar hij maakte hen duidelijk, dat samenwer king ten enenmale onmogelijk was. Ds. A. J. Wijnmalen, hervormd te Maartensdijk, sprak over Elia en de weduwe van Zarfath. Dat op vele plaatsen in Nederland thans de zui vere bediening van Gods Woord ont breekt, komt mede door die theologie, die de Bijbel devalueerde tot een ge woon boek, gebrekkig en tijdgebon den, met alleen een zedelijk en geen goddelijk gezag. Ds. Wijnmaalen vreesde, dat God ook van Nederland, evenals eertijds van 'Israel, de profe tische bediening zal wegnemèn. MISVERSTAND Ds. F. Mallan, predikant van de ge reformeerde gemeente in Nederland in Gouda, waarschuwde voor het misverstand, als zou de GBS menen, dat de Statenvertaling goddelijk geïnspireerd zou zijn. Het is niet on geoorloofd, om de Bijbel opnieuw te vertalen. De Statenvertalers waren zich ervan bewust, dat hun werk voor verbetering vatbaar was. Maar toch hebben we, aldus ds. Mallan, aan een nieuwe vertaling geen be hoefte, want we geloven van harte, dat de Statenvertalers wel in bijzon dere mate door de Heilige Geest ver licht en geleid zijn in hun werk. Ds. H. van Leeuwen, christelijk ge reformeerd te Urk. liet zien, hoe de duivel Eva verleidde („Is het ook, dat God gezegd heeft?"). Zodra de be trouwbaarheid van Gods Woord in twijfel getrokken wordt, krijgt de duivel vrij spel. Ds. E. du Marchie van Voorthuy- sen, 'oud-gereformeerd te Urk. sprak een slotwoord, waarin hij er op wees. dat de Nieuwe Vertaling van de Bij bel niet, zoals de Statenvertaling, eindigt met het woordje „Amen". Ds. Du Marchie van Voorthuysen noemde dit een onmerkelijk bewijs van Gods voorzien<'°heid Amen betekent „Het zal waar en zeker zijn". De Nieuwe Vertaling is dus niet „waar en zeker", concludeerde hij. De collecten brachten ruim 11.000 gulden op. kloosters, zoals wij verledi t\ week uitvoerig meldden. Hoewel officieel ontkend wordt, er van een soort „handel" sprake zijn, kan toch wel worden aangei jj men dat het Vaticaan deze hele ga van zaken als zeer onduidelijk b schouwt. Met andere woorden: er wel degelijk iets aan de hand. Zoals wij meldden, zouden in Ind arme meisjes worden „aangetrokkei 'J die dan voor enkele duizenden gi E dens 1 per persoon naar Europi11 kloosters Italië, Frankrijk, Weir Duitsland zouden gaan. omdat die landen te weinig roepingen vo kloosters meer gevonden worden. Een woordvoerder van het Vatica zei, dat veel Europese orden kloosti in India hebben en dat het in verband logisch zou zijn om aldi ook novicen te werven. Echter li; het of de orden in Europa waar h hier om gaat géén kloosters in In< hebben. De woordvoerder uit Rome voeg eraan toe, dat in de publikaties zaken overdreven, dramatisch en vele gevallen absoluut onjuist zi voorgesteld. Het onderzoek, dat tha gaande is, zou straks de zaak in l juiste proporsies naar voren breng i VIANEN Naar wjj vemen heeft de NV De Banier haar nieui drukkerij te Vianen verkocht. De B nier zal alleen als uitgeverij blijv bestaan. Daartoe is het bedrijf wi •naar Utrecht verhuisd. In 1968 nam De Banier, die dan toe in Utrecht-Blauwkapel gevestigd, een nieuw complex in Vi nen in gebruik. Financiële tegensl gen zouden de oorzaak zijn waal de drukkerij nu is afgestoten. De drukkerij is verkocht aan Col bigraph. een combinatie waarin om meer Ten Hagen in Den Haag, die bouw uitgeeft, Langenhuysen in D Haag, Wattez voorheen Van Leeuw in Scheveningen en De Gruyter Sassenheim samenwerken. „De Banier", het weekblad van SGP, en „De Gezinsgids", uitgav van De Banier, zullen gewoon blijv vérschijnen. „De Saambinder", hel weekblad de Gereformeerde Gemeenten, „Bewaar het pand" zullen gedn blijven door de drukkerij in Viane

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 2