bij beroepsrenners Oranje-equipe vertrouwen in te veel Priem „Jempie" Monseré nieuwe generatie exponent Keetie kansloos tegen sterke Russische meisjes Evert Schneider; verspeelt titel aan Fred Hemmes Joop Stakenborg fa Attaques fa Hoogtepunt fa Uiterste fa Beslissing Verre reis tevergeefs gemaakt... 10 MAANDAG 17 AUGUSTUS 1970 Hij staat bij de burgerlijke 6tand in zijn woonplaats Roesselaere ingeschreven als Jean- Pierre, maar de wielerwereld kent hem al enkele jaren als „Jempie" Monseré. Deze 21-jarige Belg bewees in het door storm geteisterde Mallorypark dat zijn talent groot genoeg is voor wereld titel. Na een levendige koers, waarin de Italianen probeerden om na hun echec bij de baanwed- strijden tenminste dit kampioenschap in de wacht te slepen, veroverde de Vlaming Monseré zijn eerste grote trofee in de wielersport en bovendien de belangrijkste die men kent: De regenboogtrui bij de profs op de weg. Jempie Monseré trad uit de schaduw, waarin hij het eerste jaar als beroepsrenner had moeten leven. In de grote klassiekers van dit jaar was hij nauwelijks opgevallen, omdat hij zijn krachten steeds in dienst had moeten stellen van de sprinters Eric Leman en Roger de Vlaeminck. Voor de Tour de France had Monseré zelf be dankt, omdat hij zichzelf nog te jong achtte. De leiding van Mars-Flandria had dit kunnen billijken er nu trok zij van dit /ersrandige beleia, dat trou wens ook tea opzichte van Joop Zoe temelk was gevoerd, met als resultaat zijn fraaie tweede plaats in de ronde van Frankrijk, opnieuw een hoge rente. Tenmi iste hoogstwaarschijnlijk, want Monseré heeft de laatste tijd uit Italië niet onaanzienlijke aanbiedin gen gehad. v'.njral MolUni, dat sterk aan verjongt ig toe is, heeft veel aan dacht voor de jonge Belg, die deze mogelijkheid heeft uitgebuit om zijn prijs nij Ma^s-Flandria op te schroe ven. •fe Inde kaart Het is niet onmogelijk, dat de ge ruchten rondom Monseré hem in de kaart hebben gespeeld in dit wereld kampioenschap. Want er was ook nog sprake van dat de jonge Vlaming in dienst zou lr»den van de formatie van Eddy Merckx, welke dat volgend seizoen ook mag zijn. DB gerucht was tijdens de roroe van Frankrijk ver spreid en naar aanleiding daarvan had Merckx zijn jonge concurrent bij de Belgische keuzeheren aanbevolen voor de ploeg van Leicester. Een de finitieve keus had Monseré intussen nog niet gemankt, toen hij samen met 04 co lega's een ongekend aantal voor net kampioenschap van de be- roepsren.iers aan Je start stond. Zijn vorm had de BeJg in Parijs Luxemburg bewezen, toen hij de eerste efappe won. Daarna had hij verder meegereden als tialning voor Engeland. Wellicht hebben de drie grootmacnte.i, die om het bezit van deze nu hoog op de wielerladder gestegen jo ïge huisvader strijden hij is ruim drie jaar getrouwd met een beeldsc.i >on meisje hem wel gevallig willen zijn. Jan Janssen was érvan overtuigd, dat he' kampioen schap van Monseré enerzijds een spel van Molteni's moet zijn geweest, ter wijl anderzijds Merckx hem (Jans sen) belet zo hebben om uit het veld weg 'e komorL „Ik stona vandaag in het boekje vin Merckx", zei Janssen bitter. „Hij gaf me geen kans om te de marreren". Ook zei hij er zeker van te zijn dat Monseré weggaat bij Mars Flandria en in Ixalië zal gaan rijden. Dat kan dan zowel bi; Mclteni als bij Merckx zijn. •fe Helemaal alleen Hoe het ook zij, Monseré, die het vorige jaar m Tsjechosiowakije bij de amateurs achter de Deer. Mortensen tweede werd m als prof ae ronde van Lombardije uiteindelijk „won", omdat Karstens wegens doping gediskwalifi ceerd was, moest?.het tenslotte hele maal a'leen doen. En hij deed het overtuigend. Net als zaterdag de Deen Schmidt bij de amateurs de marreerde Monseré vlak voor de laatste bocht van het parkoers in Mallorvark tn nam zoveel voor sprong, dat hij ruim voor de meet al rechtop *on gaan zitten om Juichend van zijn triomf te genieten. Morten sen, /orig jaar nog te steik voor hem bij de amatjjrs. werd nu tweede..... De overwinning van Monseré, sinds 1934, toen d - 20-jarige Belg Karei Kaers .n Leipzig wertldkampioen werd. de jongste drager van de re- Jan van Katwijk en Jan Jansen bij de ravitaillering. genboogtrui bij de profs, redde in dit wereldkampioenschap de eer voor België, dat het bij de ba an wedstrij den en bij de amateurs op de weg wel tot net erepodium. maar niet tot de hoogste trede had gebracht. Voor Joop Zoetemelk kwam de overwinning van Monseré niet als een verrassing: „Hij reed natuurlijk verschrikkelijk goed. Monseré was mijn favoriet na Parijs Luxem burg" Zoete.relk, blii met de zege van zijn ploegmakker had zelf ook geprobeerd om een paai keer uit het peloton te ontsnappen, maar dat was hem niet gelukt. Eerlijk 8ls altijd zei de Zuidnollander: „Ik za' wel niet hdrd genoeg gereden hebben". De Nederlanders hadder zich trou wens In dere wedstrijd toch opval lend weinig laren zien. A"een heel in het begin toen een grote groep van 23 man ontstond met favorieten als Merckx, Al Mg. Gimondi, Verbeeck, Roger de Viaminck. Adorni, Van Springel en Gosta Petterson, waren Harm Ottenbros, Geraru Vianen en René Pijnen erbij geweest. Passief Bijna steeds echter ontbraken de Nederlandse renners bi, de interes sante pogingen, vooral van de Italia nen om de tit»l, die Adorni vorig jaar aan Har.-n Ottenbros had verspeeld, terug te halen. Waarom waren er geen Nederlanders bii toen, nadat die eerste grote vlucht van de groep Merckx ongedaan was gemaakt, Dan- celli, Motta en Monseré aan de haal gingen? Wat later kwamen de Fransman Vasseur, de B-it Wright en de Italia nen Santambrogio en Gimondi bij hen. Dolman zei er vo. overtuiging over: ,D;e groep met Gimondi had geen kans". Dut bleek achteraf waar te zijn gewast, want de vlucht die een groo:ste vunst van 2 min 47 sec opleverde, we'd inderdaad teniet ge daan. Maar toen de zeven waren ach- terhaa'd en Gimondi en Vasseur doorgingen sprongen er weer geen Nederlanders mee. Wel Monseré, Thomas Petterson (hij zou door pech afvallen), de Fransman Rouxel, de Deen Mortensen en de Brit West. Het was de beslissende slag Dolman er kende Jater1 „We hadden Inderdaad de laa.ste zestig km beter moeten op letten". De nieuwe kopgroep h'eld het vol tot het einde, alle pogingen in de laatste -onde van Godefroot, Bitossi en Veroeeck ten spijl. De door dit drietal ontstrtre worstelingen hadden wel tot resultaat dat de winst van de vluchters tot nog geen 20 sec slonk, maar die marge was ruim voldoende BERLIJN De Nederlandse gang maker Joop Stakenburg die de afge lopen week met Cees Stam wereld kampioen werd, is bij een val in Berlijn ernstig gewond geraakt. De wedstrijd werd afgebroken en Stam die op dat moment aan de kop lag, werd tot winnaar verklaard. Stam liep geen letsel op. Tijdens een wedstrijd over 40 km klapte de achterband van Staken- burgs motor. In de stelle bocht kon de Amsterdammer zijn machine niet in bedwang houden en werd in zijn val geraakt door de 300 kilo zware machine. De gangmaker werd in be wusteloze toestand naar een zieken huis gebracht. voor de koplopers om tenslotte onder ling uit *e maken wie voor een jaar de fel begeerde regenboogtrui mag dragen. Het werd Monseré, wiens overgang naa^ een andere ploeg door deze trofee bemoeilijkt is Want vol gens UCI-reg ement mat; de wereld kampioen als hij van baas verandert het volgende jaar nog niet met de reclame van zijn nieuwe „eigenaar" op de regenboogtrui rijden en dat moet voor de eigenlijke heersers in de wielersport een onaantrekkelijke gedachte zijn. •fa Tiende plaats Nederland tenslotte, dat vorig jaar wel erg verwend was met het onver wachte kampioenschap van Harm Ot tenbros, moest nu tevrecen zijn met een aan'al hescheider. plaatsingen. Gerard Vianen, ijverig als altiijd, maar *e aat negonnen was als tiende de beste Nederlander. De zaterdag avond tot stand gekomen overeen komst had v/einig resultaat opgele verd. Dat alle tien Nedeiianders bin nenkwamen was een schrale troost. De Belg „Jempie" Monsere 21 jaar uit zijn nog zo korte loopbaan oud behaalt hier het mooiste succes Wereldkampioen bij de profs. SCHEVENINGEN Eén seconde lang heeft Evert Schneider zich kampioen van Nederland gewaand. Met een juichkreet hief' de lange Rotterdamse pleziertennisser de armen omhoog, deed een'- paar stappen naar voren, aarzelde toen de kreet „Out" niet klonk en zag de bal, die ver uit leek te gaan, terug waaien op de kruising van de lijnen. Een beslissend moment in een door stormwind om speelde partij, die uitgroeide tot één van de meest bizarre finales ooit bij een nationaal kampioenschap gespeeld. Want hoewel Schneider direct erop ook nog een derde matchpoint kreeg, benutte hij zijn kansen niet en In- plaats dat het duel eindigde met 64 6—3 6—2 in zijn voordeel, kwam er nog een vervolg van hondernegenen veertig slagenwisselingen. Aan het eind waarvan de acht jaar jongere Fred Hemmes zich kampioen van Ne derland kon noemen met de score: 4—6 3—6 7—5 6—1 6—4. Het lot bleef niet de gehele middag nukkig ten opzichte van de old-ti mers. Betty Stöve, die evenals Evert Schneider zeven jaar geleden voor het eerst tot de eindstrijd doordrong, mocht wel haar eerste titel grijpen: 1_3 6—2 6—2 tegen de tweevoudige kampioene Marijke Schaar. Daarmee werd recht gedaan aan de talenten van het 25-jarige Rotterdamse meisje, die de laatste drie jaar wegens ziekte niet had kunnen deelnemen en voor die tijd te ongedurig was geweest om haar mannelijk aandoende volley- en smash voldoende voor te bereiden. Op de lijn Er zal nog lang over worden na gepraat hoe Schneider de finale In gewonnen positie toch nog uit handen heeft kunnen geven, of hoe Fred Hemmes uit verloren positie erin slaagde terug te komen. Een ding staat vast: De bal kwam bij het tweede matchpoint bovenop de lijn terecht. „Als die bal uit was geweest en de lijnrechter had niets gezegd, LEICESTER Het geheime wapen van wegcoach Joop Midde- link faalde zaterdag in de wedstrijd van de amateurs. Alle voor spellingen van de ronde Amsterdammer liepen op niets uit toen de negentienjarige Zeeuw Cees Priem, die door Middelink naar voren was geschoven voor het geval de tegenstanders hun koers te veel op de vedetten in de Nederlandse ploeg zouden afstemmen, op het beslissende moment faalde. te vroeg op de koers had gedrukt (Middelink: „Wij hadden nog wel zo afgesproken dat hij tot de laatste paar ronden zou wachten, maar dit ls zijn temperament nu eenmaal"), was ook voor Priem blijven rijden: „Net zo goed als zij verdedigden toen ik metMatoesek wegwas". Door kramp, zoals Priem zelf na afloop vertelde. Het was hem vijf ki lometer voor het einde van een vrij vlakke koers, die evenals het vorige jaar een regenboogtrui voor een Deen en zilver en brons vóór Belgen ople verde, in de benen geslagen, net op het moment dat de 25-jarige kantoor bediende Jurgen Schmidt in het ge zelschap van de snelle Belg Tony Ga- kens zijn zoveelste wapenfeit van de ze wielerdag inluidde. De demarrage van het tweetal werd wel kort daarna teniet gedaan, maar toen Schmidt op de laatste kilo meter op het motorcircuit in Mallory Park opnieuw aanzette, behoorde Priem tot degenen die niet meer over de macht beschikten om de Deen van zijn triomf af te houden. Middelink was enerzijds teleurge- seld over het resultaat, anderzijds toch wel tevreden over de samenwer king in de ploeg, die naar zijn me ning uitstekend was geweest. „Wat we hadden afgesproken is gebeurd. De jongens hebben goed als ploeg ge reden, zowel toen Fedor den Hertog weg was als later, tijdens de vlucht van de groep met Priem". De bondscoach was te voorbarig In zijn conclusie. Want niét allen hadden zich opgeofferd voor de kansen van de Zeeuwse jongeling, wiens droge pace in de „finale" de doorslag had moeten geven. Matthijs de Koning bijvoorbeeld had in de laatste vijf kilometer nog enkele keren geprobeerd in zijn een tje het gat tussen de kopgroep en de hoofdmacht te overbruggen. Dat het mislukte was het gevolg van het hoge tempo in het veld. Maar die poging was fel symptomatisch voor de stem ming in de ploeg. De Koning ver klaarde het als volgt: „Er lagen acht man op kop en dat was wat anders dan toen Den Hertog met die Tsjech vooruit ging. Ik had wel vertrouwen in Priem, maar ik dacht zelf ook nog naar een goede plek te kunnen rij- .den. „De Amsterdammer Ben Janbroers, die zich volgens afspraak de hele koers had laten zien om zich te spa ren voor een eventuele massaspurt, zei niet te geloven dat er volledig voor Priem werd gereden. Hij haalde als voorbeeld de demarrage van De Koning aan. „Maar hij kreeg nog geen halve meter". Lijnrecht daartegenover stond de mening van Popke Oosterhof, die zei, dat er wel degelijk verdedigend was gereden toen Priem vooruit zat. „Dat blijkt wel uit het feit dat wij niet fietsten toen bij het ingaan van de laatste ronde de voorsprong van de kopgroep tot minder dan vijftien se conden was geslonken. Wij hadden hen gemakkelijk kunnen pakken". Oosterhof, die nog enige bedenktijd wil om te beslissen of hij naar de beroepsrenners zal overgaan, was overigens teleurgesteld in zijn ploeg makker: „Ik had Priem hoger ge schat, zeker goed voor een plaats bij de eerste drie". De Nederlandse kampioen Kees Koeken, die op elf seconden van de winnaar de spurt van het peloton won, hield zich op de vlakte. Hij lachte wat en liet zich niet uit over Priem. Fedor den Hertog, die zijn stempel Die vlucht van Den Hertog, ingezet nadat hij tegen een Algerijn was ge reden, was voor de Nederlanders een van de hoogtepunten in de wedstrijd van de amateurs. Er was de helft van de afstand (190 km) afgelegd, toen de Gelderlander in zijn fraaie stijl uit de hoofdmacht, die net een vlucht van een groep van elf met drie Belgen, de latere kampioen Schmidt, de sterke Rus Jardi en de befaamde Pool Cze- chowski onschadelijk had gemaakt, ontsnapte. Alleen de Tsjech Matoesek had de moed met de Nederlander mee te gaan. Gezamenlijk veroverden zij een voorsprong van een minuut, het grootste gat van deze in hoog tempo gereden race. Den Hertog, wiens be doeling het was een bruggehoofd te slaan voor landgenoten, slaagde niet. Ruim dertig km joegen de tijdelijke geallieerden in de hoofdmacht, bij wie de Belgen de leiding namen, ach ter de Nederlander aan, die tenslotte capituleerde. Onmiddellijk werd nu Cees Priem actief. De Zeeuw, die zich vele keren voor de Nederlandse zaak verdienste lijk had gemaakt door jagers terug te pakken, demarreerde samen met de Italiaan Giaccune en de Noor Milsett. Zij hadden evenmin succes. Er ont stond een nieuwe kopgroep met de Deen Blaudzun, de Belgen Gakens en Van der Linden en de Italiaan Do- mioni, bij wie zich de sterke Pool Szurkowski voegde. Niet voor lang, want de Pool, winnaar van Warschau - Berlijn - Praag, moest al snel door een lekke band afhaken. Cees Priem, in jeugdige overmoed bereid tot het uiterste te gaan in zijn eerste wereldkampioenschap, ging sa men met de Fransman Duchemin, een van de grote mannen uit de belang rijkste etappekoersen van dit jaar, op pad en kreeg aansluiting. Nog was de- intocht in de vuurlinie niet afgelopen. De Deen Schmidt sprong achter de koplopers adn, die hij tenslotte, sa men met Matousek, bereikte. In Nederlandse kringen groeide de hoop dat er weer eens een wereld kampioen uit de bus zou komen. Toen de formatie ook in de laatste ronde zijn voorsprong kon behouden. Het vertrouwen in Priem was groot, maar men bleef toch met beide benen op de grond staan. Daarom was de te leurstelling te verdragen toen Priem zijn spierpijn kreeg en hij geen ern stig te nemen deelnemer meer was in de ontknoping. Die finale kwam op het kleine mo torcircuit rond een rustiek meertje, waar enkele duizenden toeschouwers het gebeuren geheel konden volgen. In de laatste bocht, op enkele hon derden meters van de meet plaatste de onbekende Deen Jurgen Schmidt zijn beslissende demarrage. Iedereen werd er door verrast, maar vooral de Belgen Gakens en Van der Linden, die onder elkaar al de buit hadden zitten te verdelen. Met een voor sprong van enkele tientallen meters kwam Schmidt tenslotte op de eind streep af, waar hij opvolger werd va.n zijn landgenoot Leif Mortensen, die een jaar geleden in Tsjechosiowakije ook twee Belgen te slim was afge weest. Jurgen Schmidt, een renner zonder faam, die dit seizoen alleen maar een paar kleine overwinningen had be haald en pas donderdag in de ploe gentijdrit bij zijn landgenoten was opgevallen, had het puikje van de amateurs uit 'de gehele wereld zijn wil opgelegd. De vrijgezel uit het plaatsje Randers op Jutland denkt er nu over evenals Mortensen en Mo- gens Frey naar de beroepsrenners over te gaan. „Maar dan zal wel een fabriek een behoorlijk bedrag op ta fel moeten leggen." Dat is een bekend geluid. zou ik mijn rackets bij elkaar hebben gepakt en weg zijn gelopen," aldus Schneider. De volgende vraag is, wat er pre cies gebeurde op de bewuste drie matchpoints, het eerste werd wegge- volleerd door Fred Hemmes. Het was een van de sporadische keren dat zijn volley afdoende was, aanvallend spel was bij de stomachtige wind en op de doorweekte baan uitermate moeilijk. Bij het tweede matchpoint leek de bal eerst uit te gaan en waaide toen in. Geluk dus. Op het derde versloeg Schneider zich. Men ziet zelfs wat de match points betreft was er een volkomen evenwicht. Wat er daarna gebeurde is moeilijker te analyseren. In elk geval raakte Schneider uit zijn concentra tie. Bij 54 toen hij op eigen service de partij opnieuw had kunnen beslis sen, gaf hij na 300 enkele ongecon troleerde klappen en verloor de op lag, zoals hij ook de volgende service- -beurt zou weggeven. Daarna greep hemmes de set op het derde setpoint de set en was het rust. Kenmerk"nd was dat Schneider in deze perode zijn vertragende, dirigerende spel los liet. Aan de andere kant snelde in deze kritieke situatie bondsoefenmeester Rinus Buytelaar naar beneden om Hemmes aanwijzingen te geven. Na de derde set verzocht de wedstrijdlei ding de heer Buytelaar daar weg te gaan. Het coachen van spelers tijdens een partij is nl. niet toegestaan. „Ik heb hem duidelijk met Hemmes zien praten", aldus scheidsrechter Savalle. „Wat hij gezegd heeft weet ik niet, maar het moet wel effectief geweest zijn want Hemmes won vier games achtereen". De nieuwe titelhouder ontkende aanwijzingen te hebben ontvangen. „Laten we het er op hou den, dat ik hem aanmoedigde, was alles wat de heer Buytelaar erover wilde zeggen. KEETIE HAGE zesde LEICESTER De Braziliaan Luiz Carlos Flores en de Uruguay- er Saul Alcantara hebben de ver re reis naar de wereldkampioen schappen wielrennen tevergeefs gemaakt. Want toen zij zaterdag aan de start stonden voor de wedstrijd der amateurs werden zij door de wedstrijdcommissaris- sen van het parcours gecomman deerd. Op het laatste nippetje was gebleken dat het tweetal als amateur een maand geleden deel had genomen aan de profronde van Portugal. Het reglement van de UCI staat dat niet toe. Als straf mochten de twee Zuidame rikanen gisteren ook niet uitko men bij de beroepsrenners. Zij zijn immers nog amateurs... LEICESTER „Er was geen mogelijkheid voor ons om weg te komen. Iedere keer wanneer een van ons demarreerde, gingen er zeker drie Russinnen mee", aldus Keetie Hage, favoriete in de wegwedstrijd van de dames maar zaterdagmorgen in de massale eindsprint niet verder reikend dan de zesde plaats. Keetie, die het parkoers veel te licht vond, klaagde er over dat de Russische Raisa Obodovskaja, haar tegenstandster ook in de strijd om de derde plaats in de achtervolging, de hele wedstrijd aan haar wiel had gereden. „Het lukte me niet om haar af te schudden Wat ik ook deed, Obodovskaja ging met mij mee". Voor de tweede maal in successie een Deense wereldkampioen bij de ama teur» Jurgen Schmit. Behalve dan op het laatste rechte eind, waarin de Russische Keetie achter zich '.iet en na haar 23-jarige landgenote Anna Konkir.a, een stu dente In de technologie uit Leningrad en de Italiaanse Morena Tartagni voor de tweede maal bij deze kam pioenschappen brons veioverde. De Russifinen, die altijd al in de dames wielrennerij hebben geëxcel- leerd maar af en toe een titel aan meisjes uit het westen hadden moe ten afstaan, hadden dit maal over de gehele linie gezegeviero. Van de in totaal negen medailles oi., de dames sleepten zij er maar liefst zeven in de wacht: drie in de sprint, twee op de achter/olging tn twee in de wegwed strijd. Als mannen De Nederlindse meisjes waren niet verbaasd over het succes van de Rus sinnen op de weg. „Zij reden als mannen" metr.de Hennv Faber-Hon- develd. Zij werkten met hun el'ebo- gen in de sprint en sneren alsof dat de gewoonste zaak van de wereld is". Truus van der Plaats ais vijfde beste Neder'andse in deze race. vertelde dat de sterke Russinnen de eindsprint heel vroeg hadden ingezet „Wij heb ben gefiets wal wij konden maar zij waren te sterk". In de eindsprint op de brede weg op het motercircuit in Mallory-park kwam de 23-jarige Tri us, smulders uit Ge wen enkele honderden meters voor ie finish ten val, sloeg met fiets en al over de kop en brak daarbij haar sleuteloeen. Ook dat verbaasde weinigen in -iet Nederlandse kamp.. Leidster Tini Brinkman zei tenmin ste: „Oh, Tr ios die van haast altijd. Zij zit al vol met littekens".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 10