BINNENVALLEN IN KOFFIEBAR VAN YOUTH FOR CHRIST Kerk heeft kinderen nodig on het heil te leren vieren Jongeren in Evian voelen zich teleurgesteld Nauwe samenwerking Wereldraad met NIEUWE GEZANGEI NIET VOOR 1972 S Een woord voor vandaag Lutheranen achter Camara Geen duidelijk partij kiezen voor lijdenden Scherper dan ooit in eigen wereld van jeugd inleven Twee Hongaarse zendelingen naar Kenia Oecumene kost tijd BEROEPINGSWEE KIND EN GELOOF (slot) ZATERDAG 25 JULI 1970 ..En Simon antwoordde en zeid'e: Meesier, de gehele nacht door hebben wij hard gewerkt en niets gevangen, maar op uw woord zal ik de netten uitzetten" (Lucas 5:5). Veel vertrouwen heeft Sinton in Jezus' aanwijzing niet gehad. Stel je voor: hij een visser die echt wel wist hoe hij moest vissen, hoefde heus niets te vertellen. Het zou niemand hebben verbaasd als hij er op had laten volgen: Het is goed bedoeld van u, maar wij geven er echt de brui aan voor vandaag. En dat zegt Simon nu net niet. Hij zegt: maar op uw woord zal ik de netten uitzetten." Merkwaardige tegenstelling. In feite er niet in geloven en toch doen. Denken: Het heeft geen zin, het kan niet, en toch „op uw woord" proberen. De verantwoording helemaal leg gen op Hem, Die zegt: Al schijnt het je dwaasheid, toch maar doen. Op uw woord! Het is het enige wat de mens kan doen: „Op uw woordgehoor geven aan wat Jezus van hem vraagt. Helemaal af stappen van wat hij er zelf van denkt. Here, mijn ervaring is, dat het uitloopt op een fiasco, maar Gij zegt het, dus ik doe het. De eeuwen door nebben de kinderen Gods, dwars tegen alle verwachtin gen van mensen in. het onmogelijke mogelijk zien worden op Uw woord. We lezen vandaag: Exodus 24 vers 1 tol 18. We lezen morgen: Exodus 25 vers 1 tot 22. (Van onze kerkredactie) EVIAN De lutherse wereld assemblee steunt de kandidatuur van de Braziliaanse aarts bisschop Dom Helder Camara voor de Nobelprijs voor de vrede. Met 105 tegen 55 stemmen werd een resolutie aanvaard, waarin Camara genoemd wordt als symbool voor hen, die hun leven hebben gewijd aan de strijd tegen ortderdrukking en on menselijke levensomstandigheden. Bij het indienen van de resolutie zei de Zweedse hoogleraar Gustav Wingrén, dat ze bedoeld is om „onze j solidariteit te tonen met de armen j en verdrukten in Brazilië". Anderen i noemen de resolutie een logisch ge- volg van het besluit om de assem- i blee niet in Brazilië te houden. De tegenstemmers hadden bezwaar tegen de motiveringen, flie zij meer algemeen gesteld hadden willen zien. j Zo zei bisschop Fridtjov Birkeli van Oslo, die ook tegengestemd had, dat hij persoonlijk naar de Nobelprijs commissie zal schrijven om voor Ca mara te pleiten. (Van onze kerkredactie) EVIAN De teleurtelling van de jeugdige deelnemers over het verloop van de lutherse wereldassemblee, maar ook hun onmacht om hun bedoelingen aan de ouderen duidelijk te ma ken, werden duidelijk op de jeugdavond, die in het kader van het officiële assemblee programma plaatsvond. Het pretentieuze thema „Gezonden ln de wereld" is niet konkreet aan gepakt, klaagden de jongeren, die hun ongenoegen daags tevoren al duidelijk hadden gemaakt door een happening voor het congresgebouw. Zij wierpen toen de grote stapel rapporten, die de assemblee tot dat moment had opge leverd, demonstratief in een prullebak, die zij 's avonds tijdens een plenaire vergadering op het podium deponeer den. In plaats dat de assemblee zich dui delijk solidair verklaarde met de hon gerden in lijdenden in de wereld, bood ze de „manicure van een nette, kleine organisatie". De LWF wil niet duidelijk partij kiezen, omdat ze nie mand wil kwetsen. Daardoor zijn de jongeren, die vóór nog onder de in druk zijn van hun reizen door Latijns- Amerika, voor de assemblee, „ge- frusteerd en teleurgesteld." Wij weten Geen concurrerende grootheden (Van onze kerkredactie) EVIAN Voor nauwe samen werking tussen de Lutherse We reldfederatie en de Wereldraad van Kerken heeft sectie II (oecu mene) van de lutherse wereld assemblee zich uitgesproken. Ge zien de overeenkomst van doel stelling mogen de beide organi saties zich niet als concurreren de grootheden zien. De Lutherse Wereldfederatie is er van af het begin op gericht geweest haar werk in het kader van de oecu menische beweging te verrichten. Samen met de andere confessionele wereld organisaties moet de LFW" niet alleen de internationale oecu menische discussie, maar ook het sa mengroeien van de kerkfamiliea be vorderen en zo een belangrijke lever- enaan de totale oecumenische ont wikkeling. Onbenut Aan deze uitspraken gaan in het sectierapport fundamentele uitspra ken over de eenheid der kerken vooraf. Als een „nog onbenut oecu menisch hoofdstuk van de lutherse traditie" noemt het rappoort de over tuiging. dat „overal, waar mensen door schriftuurlijke prediking, doop en avondmaal de verzekering ont vangen, dat zij alleen uit genade gerechtvaardigd zijn", de voorwaar de voor kerkelijke gemeenschap ge geven is. „De verschillen in uitleg en het doorgeven van het evangelie, die ook verder in de leer en de kerkorde kun nen blijven, zyn geen voldoende grond, om de kerken van elkaar te scheiden." Het rapport zegt, dat de eenheid ln het dienen niet uitgespeeld mag worden tegen de eenheid in het ge loof. Het streven naar grotere ge meenschap in het organisatorische moet zo nauw mogelijk verbonden met de worsteling om grotere ge meenschap ln het verstaan van de Heilige Schrift. Letterlijk volgt er dan: „Daarmee wordt de stelling, die tot nu toe gold „geformuleerde consensus als voor waarde van krkelijke gemeenschap" gematigd, maar ook de tegengestelde stelling „eerst samenwerken en dan opheldering van de leerversehillen" afgewezen. Dat de lutherse kerken ln hun atrij- den voor de zuivere leer dikwijls te zelfbewust geweest zijn, ontslaat hen niet van de verantwoordelijkheid, bij het zoeken naar eenheid steeds weer de waarheidsvraag te stellen. Pinksteren eHt rapport gaat ook met name in op de pinksterbeweging. oewHel na de Rooms-Katholleke Kerk geen kerk zover van de pinksterbeweging ver- j wijderd is als de lutherse, is ook hier het oecumenisch klimaat de laatste jaren beslissend veranderd, aldus het rapport. De erkenning, dat de pinksterbewe ging „een levend deel van de alge mene kerk" is, maakt duidelijk, dat de tijd rijp is voor een gesprek tussen de pinksterbeweging en de Lutherse Wereldfederatie. Met instemming werd kennis geno men va nde suggestie van de Brazi liaanse pinksterpredikant Manuel de Mello, om volgend jaar in Brazilië een gezamenlijke conferentie te be leggen. De assemblee ging niet in op de suggestie van de Duitse predikant E. E. Eisenbeiss, die de assemblee als waarnemer namens de Evangelische Kerk van Rijnland bijwoonde. Hij pleitte voor samengaan van de Lu therse Wereldfederatie en de Her vormde Wereldbond tot één protes tantse wereldbond", om zich gezamen lijk nog "beslister en bezielder voor de christelijke eenheid in te zetten." Wel zullen beide organisaties sa menwerken bij de voorbereiding van hun congressen. niet, waartoe deze assemblee nog dient, zei een van hen. Praten Maar tegelijk moesten de jongeren deze avond ook kritiek incasseren, zelfs uit eigen gelederen. Een jeugdige afgevaardigde wierp haar collega's voor, dat zij zelf deden, wat zij ande ren verweten: „Wij hebben er zoveel overgepraat, dat er zoveel gepraat wordt en zelfs nu praten wij alleen hierover". Een Duitse diacones keerde zich tegen het abstracte praten engage ment. In plaats van altijd over de verre naaste te praten, zouden jullie er beter aan doen, om eerst eens de nabije naaste te dienen, zei zij. Ook werd de jongeren gevraagd, er begrip voor te hebben, dat de mo gelijkheden van de Lutherse Wereld federatie maar beperkt zijn. De LWF is geen superkerk, die commando's kan geven aan de aangesloten kerken. Wij zijn niet zo slecht geïnformeerd, als jullie denken, en wij willen het zelfde bereiken als jullie", zei een Amerikaan. Het verschil tussen jullie en ons ouderen bestaat alleen in de methode. Politiek is nog altijd de kunst van het mogelijke. Inderdaad jnist de bijdrage van de jongeren aan deze assemblee duidelijk de esprit van bijvoorbeeld de jonge renactie in Uppsala. Dat ziet ieder, die hun dagelijks verschijnend blad ,,L' Autre" met commentaren en Informa ties vergelijkt het het veel originelere „hot news" van de jongeren van 1968 in ppsala. Niet representatief Een ander soort ontevredenheid over de assemblee heeft secretaris-generaal dr. André Appel geuit. Hij vindt het niet juist, dat vele afgevaardigden te zeer hun persoonlijke mening geven en niet representatief optreden voor de kerk, die ze gestuurd heeft. Dc voorbereiding van de assemblee heeft zich op zo'n breed mogelijke basis op het grondvlak afegspeeld, maar wat heert dat voor zin. als de afgevaar digden niet het standpunt weergeven, dat collectief in hun kerken tot stand gekomen is, zo klaagde Appel. door Riet Dieiner UTRECHT Teeners, die ab soluut niets van het Evangelie afweten, komen bij tientallen naar de koffiebars van Youth for Christ om met christen-tee- ners te praten over alle moge lijke dingen, zoals de oorlog in Vietnam, sex, het leed, de dood en de kerk. Waarom komen ze vaak veertien avonden achter elkaar? „Omdat de sfeer zo prettig is en omdat je kunt praten", is praktisch altijd het ant woord. E- wordt vriendschap gesloten met jonge bewuste christenen, die werkelijk laten voelen, dat de Bijbel een boodschap heeft voor de jongeren van nu. De bars je kunt er behalve kof fie ook frisdranken kopen hebben een eigei atmosfeer vooi jongens en meisjes van zestien tot dertig jaar. Er staan sinaasappelkisten en er hangen visnetten en lampions. Jongeren praten met jongeren en dat mag soms wat dillettantistisc'n ge beuren, net is toch anders dan wan neer een predikant of een vader of moeder hen probeert te overtuigen of dat men zich inspant jongens en meisjes, die niets van de bijbel afwe ten in een kerk „voor gevorderden" te loodsen. Minipreek Er Is op een avond een muziekpro- grammaatje met folksongs, negro-spi- rituals en gewone evangelisatie liede- BOEDAPEST De Hongaarse Hervormde Kerk heeft twee mis sionaire predikanten uitgezonden naar Kenia. De een zal worden ver bonden aan een theologische school, de ander aan een landbouwcentrum, beide van de Presbyteriaanse Kerk van Oost-Afrika. Zij zijn de eerste Hongaarse zende lingen in de Derde wereld. De con tacten werden gelegd, toen de presi dent van de Keniase kerk in 1967 Hongarije bezocht ter gelegenheid van het vierhonderdjarig bestaan van de Hongaarse Hervórmde Kerk. Wereldraad: vrede verder weg dan ooit GENEVE De conferentie voor de wederopbouw in Vietnam, die de We reldraad van Kerken georganiseerd had voor oktober 1969 en die twee keer is uitgesteld, gaat nu definitief niet door. Op deze conferentie zouden plan nen worden gemaakt voor het op bouwwerk door de kerken na afloop van de oorlog. Maar de vrede lijkt nu verder weg dan ooit, aldus de We reldraad. Gewoon een kopje koffie halen, betalen en dan praten of zomaar niets doen. ren. De leider houdt een kernachtige minipreek van een paar minuten, die een geso/ïk moet uitlokken en twin tig tot dertig teamleden zitten overal verspreid. Omdat jonge mensen graag ,in contact komen met de jeugd van andere landen werken deze zomer Amerikaanse, Canadese. Finse eft En- gelde muziekgroepen mee. „De tent is iedere avond vol, juist met die mensen, die we bereiken wil len", vertelt ds. George A. Brucks (44), directeur van Youth for Christ- -Nederlaod, die zes jaar geleden met dit werk is begonnen, da,, een enorme vlucht heeft genomen en ook in ver schillend-? andere landen wordt nage- VQlgd.' Wat voor mensen „leggen aan?" Jonge mensen die de kerk een beetje vervelend vinden, anderen voor wie het gelo )f dood is. Maar ook .vaak echte „ruige" verslaafden aan verdo vende middelen, die eigenlijk hele maal ong?motiveerd leven Het is wel eens gebeurd, dat jon gens op weg waren om ergens in te breken. Onderweg liepen ze bij een koffiebar binnen om iets te gebrui ken. Ze bicven hangen, zelfs luisteren en praten en zagen tenslotte van hun oorspronkelijke voornemen af. Youth lor Christ werkt nauw met de kerken samen. In plaatsen, waar akties worden gehouden wordt zon dags in kerkdiensten ook ruimte ge geven aan een kort optreden van de jongeren. De medewerkers zijn ook kerklid of gaan naar de kerk. En men hoopt, dac de .gegrepenen" het voor- beeldzuilen volgen. Het naiorg-probleem ligt echter bij die jong mensen die niets van het Spirit Er is onder de jongeren een enorm zoeken naar God, vertelt ds. Brucks, maar dat dit werk moeilijker is dan ooit 'aa: hij tevens uitkomen. Meer dan ooit .eeft de jeugd in een eigen Wereld. Ze hebben hun eigen wetten, moraal en taal. „Je moet de spirit hebben van een zendeling, ook de taal leren en het gedragspatroon. Daarom moet een jeugdwerker zo scherp zlji." En dan nog: de jongeren zijn on derling weer zo verschillend. „Er is geen en <eie opmerking over de jeugd, die je niet kunt maken". De Youth for Chris* team-leden op het ogenblik 90 hebben voor hun were een gerichte training ge had. Dit houdt in bijbelstudie en het besprek ?i van de vragen die in de koffiebars opkwamen. Vragen bij- voorbee.d over oosterse godsdiensten en „als je dood bent. waar ga je dan naar toë*"' Belde partijen de koffieklanten, maar ook de teamleden hebben veel aan deze akties. Van de huidige team-'eden ziin er veel die indertijd (Van onze kerkredactie) DEN HAAG „Zonder al te optimistisch te zijn en al te pes simistisch" verwacht ds. F. H. Landsman, dat de nieuwe gezan genbundel voorjaar of zomer 1972 in de boekwinkels zal lig gen. De besprekingen over de inhoud zullen waarschijnlijk volgende maand kunnen worden afgesloten. Daarna rest nog de ingewikkelde procedure van het drukklaar maken, drukken en uitgeven. Dit Interkerkelijk Liedboek wordt een gezamenlijke bundel van de Ne derlandse Hervormde Kerk, de Gere formeerde Kerken, de Remonstrantse' Broederschap, de Doopsgezinde Broe derschap, de Evangelisch Lutherse Kerk en de Nederlandse Protestan tenbond. In antwoord op ongeduldige vragen schrijft ds. Landsman in „Hervormd Nederland": „Dingen komen meestal veel vlugger voor elkaar als een kerk eigen zaken kan beredderen. Samen werking met andere kerken vraagt een breder beraad, dat meestal tijd rovend is. Maar laat ik ook iel mijn eigen ongeduld een ogenblik ten voor wat het is toch mfcu eindigen met de constatering d^a; iets groots aan "het gebeuren iser van enorme betekenis kan zijn-je; het kerkelijk leven, voor het satd christen-zijn in ons land," at. Nog een opmerking van ds. Lam man: „misschien ten overvloede'ioi men zich een beeld van de niibi bundel wil vormen, is het ,)e; boekje" (de 102 gezangen) geen voorbeeld, want daarin komen fcv wel alleen nieuwe liederen vooi| nieuwe bundel bevat ook veel ij en vertrouwds. C NED. HERV. KERK fJi Emeritaat verleend-aan A. W.^ te Noordbergum. ju GEREF. KERKEN R Beroepen te Amersfoort (a.s.11 M. van Harmeien), J. ter Horst t Graveland; te Bentheim (Dtsld.) Averes te Leimuiden. Eind augustus verschijnt ld uitgeverij AMBO in Bllthom het boek Kind en Geloof van remonstrantse predikante dr. -o L. Klink uit Haarlem. Het b<&r telt 300 pagina's en kost 12,50 ie iti Vandaag besluiten wij een i j rie besprekingen. Op dit b« volgen nog twee delen. Ie' ie' ..Kunt u geen nieuwe verzen voor ons schrijven", vraagt een jongetje in Brieven van kinderen aan God. „De kerk gaat wel, maar de muziek kan wel beter". Van een onzer verslag geefsters) BILTHOVEN „We zullen merken dat we de kinderen no dig hebben om werkelijk te le ren wat vieren van het heil is. Wat is het bij ons onbewogen, stijf, somber en traag! Wat zit er weinig ritme en bewogenheid in onze diensten, hoe weinig en thousiasme en blijdschap. Wat is het rationeel, met zwaarwichti ge betogen over God en het le ven, Er moet eens een frisse wind gaan waaien door het le rende, dogmatiserende, morali serende christendom", schrijft dr. J. L. Klink aan het eind van haar boek Kind en Geloof. Toch hoort het kind er principieel niet bij als de gemeente bijeenkomt. Men zou kunnen opmerken, dat er toch veel voor de kinderen wordt ge daan: zondagsschool, eigen kinder diensten en catechisaties. Maar gedu rende een van de belangrijkste 'perio des van het menselijk leven is men officieel uitgesloten en mag men niet aan het avondmaal zitten. „We klagen erover dat er zo weinig jeugd in de kerk komt. Er zijn blijk baar allemaal sensationele dingen no dig om hen daarheen te trekken. Maar als een mensenkind van het be gin af aan niet kan opgroeien in deze gemeenschap, hoe zou hij er zich ooit in thuisvoelen?" Onaantrekkelijk De opmerking „Arme schapen, wat zullen ze 2ich vervelen, van de preek begrijpen ze toch immers niets" be antwoordt dr. Klink met: „Wie zegt ons, dat, als wij in dit opzicht tot bekering gekomen zijn, de preken on begrijpelijk moeten blijven, de dien sten te lang, de geloofsgemeenschap voor kinderen onaantrekkelijk?'' De schrijfster verwacht er veel van als het kind volwaardig aan de kerk dienst kan deelnemen. Dat zal een bekering ten gevolge moeten hebben van vorm en beleving van de ge meenschap in de christelijke gemeen te, waardoor niet wordt ge'xnfantili- seerd, maar men groeit zo naar een volheid. „Al deze dingen klinken wellicht wat irreëel tegen de achtergrond van de onkerkelijkheid, misschien zelfs van de ineenstorting van het kerke lijk instituut. Wanneer men denkt aa.n al het cynisme ten aanzien van de kerk, de rancune, de onverschillig heid, hoe kan er dan nog om een plaats voor kinderen in de kerk gesmeekt wordenP", vraagt dr. Klink zich af. We besluiten dan deze bespreking met haar antwoord: „En toch Is die gemeenschap van Christus altijd al mysterieus geweest. Ze ging leven in tijden van vervolging, ze bloeide op tegen de verdrukking ln of ze ver plaatste zich naar nieuwe gebieden. Er gebeurt op het ogenblik met de kerk, maar is dat alleen l verval? Is er ooit zoveel belanj ling geweest voor haar proble zo'n heftige interesse voor thee en zijn veranderingen geen tekerj leven? Misschien wordt er juij deze turbulente tijd een nil Christusgemeenschap geboren,,' dan ook geen andere naam mee dragen dan die van Christus. De kerk van Christus is niet ze leeft misschien onherkenb^0 voort onder velerlei gestalten, mondiale denken, het elan der verlening, het ongeduldige verl naar een vernieuwing van de schappij, dat alles zou met mysterieuze Christusbeweging wereld kunnen samenhangen altijd zal de kerk ook blijven z naar wat meer is dan medemens heid en naastenliefde, naar wat is dan de wereldgeschiedenis ei naar datgene, wat deze geschia, uiteindelijk bepaalt."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 2