HULP AAN ARME LANDEN
HAALT 1 PROCENT NIET
J
Groeiend aantal ernstige
ongelukken in vakantie
Tegenstellingen in
Parijse modeweek
Inbraken in
sterfhuizen
opgehelderd
Ll
Meeste schade aannieuwe auto's
De Arbeiderspers
verkoopt nu ook
handelsdrukkerij
Van Dalsumprijs
voor Bep Nooy
Uit de Haagse hof geplukt
n
Jhr De Ranitz
ambassadeur
in Parijs
Premier Meir;
Sow j et-regering
is krankzinnig
VRIJDAG 24 JULI 1970
De Parijse couturier Jacques Esterel volgt de huidige tendens niet: hij ontwerpt doodgemoedereerd mini, midi
en maxi, en met kleuren en vormen volgt hij ook zijn eigen weg. Hier eén der laatste creaties, kaftan (voor
man en vrouw) in wollen kastanje-witte jacquard.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Het automobi
listenlegioen dat zich snakkend
naar vakantie op rijkswegen,
Autobahnen, autoroutes, strada's
en bergwegen stort op weg naar
uitheemse oorden, wordt steeds
groter. De dood houdt evenwel
beangstigend nauwkeurig ge-
Élijke tred met deze wassende
•toeristenstroom.
f „Wij krijgen nu de dodenmeldingcn
I met twee tegelijk op het bureau, en
dat zal in de vakantietijd wel zo blij
ven ook", verwacht mejuffrouw M.
van Lennep. hoofd van de alarmcen
trale van de ANWB.
De dodelijke ongevallen zijn vaak
niet de schuld van de toerist en kun
nen evenmin worden toegeschreven
aan mankementen aan de wagen.
Om ongelukken te voorkomen, ad
viseert mejuffrouw Van Lennep: „Rij
minder hard". Verder is het raad
zaam dat men de auto op de juiste
manier laadt, dat men erop toeziet
dat de banden van de auto een goed
profiel hebben en dat mtn zich oriën
teert op de weg".
Overtuigend bewijs dat het niet de
rijdende autowrakken zijn die mees
tal dodelijke ongelukken veroorzaken,
zijn de schad»meldingen „Daarbij is
komen vast te staan dat de meeste
schade onstaan is aan nieuwe auto's",
vertelt mejuffrouw Van Lennep.
„Het zijn ook niet de auto's met
caravans die de brokken maken. Op
vallend is we) dat veel chauffeurs
hun caravan behoedzaam naar de
plaats van bestemming rijden, daarna
met de auto tochtjes gaan maken en
dan ineens zo zorgeloos zijn en in een
stemming verkeren van- nu kan ons
niets gebeuren", dat zii brokken ma
ken."
Naast de dodelijke ongelukken
wordt de ANWB-alarmcentrale ook
geconfronteerd met mensen die door
ziekte niet meer in staat zijn achter
het stuur van hun auto te klimmen,
„het zijn dit jaar weer de overspan
nenheid, de hartinfarcten en de nier
stenen die de toeristen parten spelen.
„Wij hebben iedere dag wel een
melding. Bij de overspannen mensen
is het gewoon een kwestie van niet
In diergaarde Blijdorp te Rotterdam is deze week een luiaardje
geboren. Een luiaard behoort tot die (benijdenswaardige) categorie
wezens, die het voor elkaar kunnen brengen vijftien uur van de dag
slapend door te brengen, maar misschien is dat in hun land van
herkomst (Brazilië) wel een noodzakelijk kwaad.
Op de foto: Trotse moeder luiaard met haar jongste telg. op wie ze
l efst twee-en-een-half jaar moet passen, dan is de baby volwassen.
uitgerust op vakantie gaan. De hart
infarcten vinden, dacht ik, hun oor
zaak vaak in de te grote inspannin
gen. Meestal gebeuren zij als de tent
juist is opgezet en alles klaar is, of
een paar dagen later, en dan prak
tisch altijd tijdens het ontbijt. De
nierstenen zijn mogelijk, een gevolg
van te weinig drinken in hoge tempe
raturen", aldus mejuffrouw Van Len
nep.
Dokter
Om dergelijke nare zaken zoveel
mogelijk te voorkomen, adviseert zij
uitgerust op vakantie te gaan en eerst
de dokter te raadplegen of een va
kantie per auto wel verantwoord is.
Ander facet van de alarmcentrale,
die na twaalf iaar nog altijd een pro
beersel is, is de radio-oproepdienst.
Daarvan wil mejuffrouw Van Lennep
graag af. „Dit zou voor de toeristen
overbodig moeten zijn. Zij moeten
gewoon bericht achterlaten waar zij
zijn. En als zij rondtrekken moeten
zij maar een paar keer naar huis op
bellen of een telegram sturen om te
zeggen waar zij bereikbaar zijn."
Dat dit nogal eens vergeten wordt,
blijkt uit het feit dat jaarlijks 1.500
keer gebruik wordt gemaakt van de
radio-oproepdienst.
PARIJS De zestien lan-
den die het Comité voor ont
wikkelingssteun vormen heb
ben vorig jaar 13,3 miljard
dollar aan de ontwikkelings
landen verschaft; dat is 100
mijoen dollar meer dan in
1968.
Ondanks de stijging van de
totale steun (door ovcerheid en
particulieren), is dit maar 0,72
procent van het bruto nationaal
produkt der gezamenlijke lan
den tegen 0,79 procent in 1968.
De steun had vijf miljard dollar
hoger moeten zijn om het doel van
een procent van het bruto nationaal
produkt te bereiken. Dit was afge
sproken op de tweede UNCTAD-con-
ferentie in 1968 in New Delhi.
Met uitzondering van Amerika en
Zwitserland hebben de leden hun in
breng vorig jaar verhoogd. Zes lan
den gaven meer dan een procent van
hun bruto nationaal produkt: Neder
land, België. Denemarken, W.-Duits-
land, Frankrijk en Italië.
Overschreden
Denemarken en Italië overschreden
dit niveau voor het eerst. Zwitserland
zakte terug van 1,4 tot 0,64 procent;
oorzaak was een belangrijke verla
ging van de particuliere steun.
Het percentage van Amerika daal
de van 0,66 tot 0,49. Niettemin blijven
de VS de belangrijkste bijdrage leve
ren aan de ontwikkelingssteun, hoe
wel hun deel in het totaal van het
Comité is teruggelopen van 44 tot 36
procent.
AMSTERDAM De NV Arbei
derspers voert ondt rhande'irgen over
overname un d: handelsiliukkcrij
met drukkerij Brouwer tc Drift.
Dit is door de direr.ie van hei be
drijf in Delft bevestigd. Het personeel
van de Arbeicierspe-s is een hancte-
keningactie begonnen, uit protest te
gen de aangekondigd 2 verkoop van
het boekenbedrijf aan de Belgische
boekhandel Standaard.
De handtekeningen de actie was
op initiatief van de Amsterdamse
redactie van het Vrije Volk begonnen
zulle binnenkort worden aange
boden aan dc raad var. commissaris
sen van d? Arbeiderspers.
De volledige opheffing van de han
delsdrukkerij zou tot gevolg hebben
dat werknemers in Amsterdam zullen
moeten afvloeien.
Engeland geeft 0,84 procent van het
nationaal produkt, Japan 0,78. Vorig
jaar heeft voor het eerst de Westduit-
se steun aan particulier kapitaal die
van de VS voorbijgestreefd.
Voor Nederland gelden de volgende
cijfers (eerste getal 1968, tweede 1969,
alles uitgedrukt in miljoenen dollars):
totale netto steun 276 - 360; overheid
134 - 146; particulieren 142 - 214; to
taal in percentage van het nationaal
produkt 1.09 - 1,32.
Tijdens bezoekuur
(Van onze correspondente)
BREDA De Bredase
récherche is erin geslaagd de
hand te leggen op twee inbre
kers, die er de gewoonte van
maakten in te breken in sterf
huizen. Uit de krant haalden zij
overlijdensberichten en pleegden
hun kraak op het ogenblik dat de
familie van de overledene juist
de deur uit was. Op deze manier
wist het tweetal 108.035,te
stelen. Behalve op overlijdens
advertenties gingen de 30-jarige
Bredenaar W. L. en zijn 35-jarige
neef J. L. ook af op huwelijks
afkondigingen.
De recherche kwam de twee op het
spoor na een inbraak in een zeemle-
derfabriek in Teteringen. Toen zij by
hun duistere werk werden gestoord,
namen zy overhaast de vlucht en lie
ten nogal wat sporen na. De politie
verrichte huiszoeking en vond de
krantenknipsels in de klerenkast. Na
een scherp verhoor bekende het twee
tal vlot.
De inbrekers maakten er ook een
gewoonte van hun slag te slaan in
café's. Zij namen de eigenaar van de
zaak mee naar een ander etablisse
ment en zorgden dat de man voldoen
de te drinken kreeg. Na verloop van
tijd lieten zij hun slachtoffer met een
stuk in zijn kraag zitten, reden naar
zijn café en kraakten de geldla. Op die
manier wisten zij tienduizenden gul
dens buit te maken.
Hun grootste slag sloegen de twee
in een huis in de Van Limburg Sti-
rumstraat in Breda waarvan de be
woner in het ziekenhuis op sterven
lag. Tydens het bezoekuur drongen
zy het huis binnen en namen 16.000,-
mee.
AMSTERDAM De Albert van Dal-
sumprys van de gemeente Amster
dam. voor de beste toneelprestatie
in een Nederlands stuk, is voor 1969-
'70 uitgereikt aan de thans 77-jarige
actrice van het Amsterdamse Volks
toneel, Bep Nooy sr. De onderschei
ding wordt haar toegekend voor haar
rol van Na Druppel in Herman Bou-
bers toneelstuk De Jantjes.
De jury, Peter Lohr, Coos van Ho
boken en Ber Huising, zeggen in hun
advies aan B en W dat de jury, die
zeventien opgevoerde Nederlandse
stukken in haar oordeel heeft be
trokken, Bep Nooy wegens een indi
viduele prestatie heeft menen te moe
ten voordragen en wel om haar rol-
uitbeelding, bescheiden, maar gaaf,
doorleefd en innemend.
„Zij is een actrice, die zich altijd
voegde naar de belangen van haar
groep; die haar leven lang het door
gaans niet erkende en officieel be
schermde, maar wel populaire, toneel
heeft gediend met de voorbeeldige
toewijding, die zij nog onverminderd
opbrengt".
Vrijwel dagelijks zie ik iemand
aan de dood of minstens aan een
ernstig ongeluk ontsnappen. Dat
komt omdat ik op een strategisch
punt woon, vlak bij een hoek. Die
hoek is beveiligd door stoplichten,
maar daar het een kruising is met
het smalle gedeelte van de Laan van
Meerdervoort. super-racebaan van
Den Haag, negeert zeker eens per
kwartier iemand het rode licht en
rijdt in stormvaart door, zwenkend
langs het optrekkend verkeer uit de
zijstraat.
Als voetganger oversteken wan
neer voor u het licht op groen staat,
in goed vertrouwen dat het verkeer
stopt voor de zebra is ook levensge
vaarlijk.
Dus wacht ik op het hoekje tot
alle auto's voor de streep echt stil
staan, met hartkloppingen, wanneer
er weer een dolleman of -vrouw
doorracet. Meer geluk dan wijsheid,
dat de klappen komen of als ik niet
thuis ben. of wanneer ik in huis te
druk bezig ben om uit het raam te
kijken.
Zo ben ik nooit "getuige" geweest,
alleen maar toeschouwer, een enkele
maal dekenaandrager voor het
slachtoffer.
Dat toeschouwer dan altijd maar
even, meer om polshoogte te nemen,
want wat heeft het voor zin bij de
puinhoop te staan, wannen je toch
niets kunt doen om te helpen.
Daarom was ik zo verbaasd, de
foto's te zien van hét verschrikke
lijke ongeluk dat een week geleden
op de Gevers Deynootweg gebeurde.
Een tram boorde zich in een auto.
Twee zwaargewonden, die beklemd
in de auto zaten, en een kindje van
drie jaar. dat op slag dood was.
En op de stoepranden honderden.
mO til iff O
zo niet een paar duizend, die het
urenlange tobben om de slachtoffers
uit het wrak te zagen, stonden te
bekijken.
En dan als tegenstelling: de oproep
van de politie tot de passagiers van
de tram om fcens te komen vertellen
wat zij gemerkt hebben (het gaat
erom of de remmen van de tram
weigerden) heeft zegge en schrijve
één passagier opgeleverd.
Nu is het geen pretje om getuige
te zijn en de waarheid te vertellen.
Het is zelfs heel moeilijk. Weten en
denken zijn twee.
Eens in mijn leven heb ik moeten
vertellen of een stoplicht op oranje
of op rood stond toen mijn gast
heer-chauffeur netjes stopte terwijl
een achteropkomer knalhard door
reed. De aanrijder zat buiten dienst
tijd in een dienstauto, wat voor hem
een nare zaak was. Er was overigens
alleen blikschade.
Maar zijn verzekering wilde van
mij horen, dat het licht pp oranje
gestaan had en doorrijden nog gebo
den was geweest. Maar ik had geen
oranje gezien.
Alleen groen, rood, en een klap
gevoeld. Ten slotte was mijn taak
van passagier niet de verkeerslich
ten te bekijken.
Een jaar lang ben ik gebombar
deerd met brieven en vragen. Groen
- oranje - rood...?
Tot het me schemerde voor de
ogen...
Het was toen verschrikkelijk
moeilijk om niet op de suggesties
van wat ik had kunnen denken, in
te gaan.
Getuige zijn is geen pretje, grif
toegegeven. Maar de "pret' van het
kijken naar de ellende lijkt me hele
maal onbestaanbaar.
s
'f
alles goed en «vel
SGP
Alweer een kranteverslag met een
markante kop inzake het spreken van
een SGP-raadslid in de gemeenteraad
van Bodegraven. Zeggen de SGP-le-
den zulke markante dingen? Inder
daad doen ze dat. Maken ze zulke
markante opmerkingen? Nee, dat
niet; zij wijzen heel eenvoudig op
Gods geboden.
Toch blijkt zulk spreken niet meer
"in" te zijn. Daarom wordt een SGP
lid in vergaderingen tot een mar
kante figuur en hun spreken met
markante krantekoppen ingeluid.
Bah, wat een misselijk gedoe van
de radactie. Of bedoelt zij het juist
goed. zodat de SGP-stem zelfs via de
krant, goed doorklinkt? Was dat
maar waait
Stolwijk C. Burggraaf.
Mare Bohan ontwierp iwor de herfst/wintercollectie van het huis-Dior
deze bruidsjapon, waar de bruid er wel warmpjes in zal zitten. Op de
foto werpt de meester nog een laatste blik op zijn creatie.
(Van onze moderedactrice)
PARIJS .Als een sombere
regendag en een pittige vries-
morgen, zo verschilden de twee
collecties, die de dag van gisteren
beheersten.
De regendag, wat triest, wat
nevelig, maar met een geheel
eigen schoonheid, is de collectie
die Mare Bohan voor het huis
Dior ontwierp.
Pittig, vrolijk, uitnodigend
voor een lichte tred en diep
ademhalen is de collectie van
Guy Laroche, geïnspireerd op de
Russische boerin.
Dior: grijs, paars, donkerbruin,
zwart, dat zijn daar de kleuren. Een
wat slome midi-mode, die de oude
ren doet denken aan jurken en ensem
bles zo ongeveer van 1935. Alles „be
kroond" door onnozele ronde hoedjes
met voor een opgeslagen en achter
een neergeslagen rand.
De japonnen hebben een glad lijf
en een rok met plooien, die pas op
heuphoogte ontspringen. Mare Bohan
had nog veel pantalons in zijn col
lectie, al dan niet gecombineerd met
een cape. Ook die capes vallen sluik.
Ze waren voor de avond van fantas
tisch mooie materialen gemaakt, zelfs
van witte nerts en reikten dan tot de
voet.
Ieder model was overigens eigenlijk
heel simpel, maar prachtig va nsnit,
alleen zo vreselijk saai en zonder een
vleugje humor. Lange rechte mouwen
met kleine knoopjes tot de elleboog.
Chemisiers of japonnen met een en
veloppe rok. Naast bolero-achtige
jasjes ook lange jassen, die dan een
leren ceintuur hadden. Voor de avond
waren de kleuren niet zo triest, maar
heel vaa gen gedempt: abrikoos, nuan
ces grijs rose en barnsteen.
Laroche. bont, vrolijk, met zwie
rende rokken en kleurrijke dessins
was een volmaakte tegenstelling. Hier
ge enwat verveelde elègance, maar
bruisend leven. De mannequins wieg
den en dansten over een toneel als
gold het een folkloristisch ballet.
Na de zigeunermode van deze zo
mer heeft men de Russische boerin,
de rijke (als die er zijn) boerinne, die
naar een oogstfeest gaat, ontdekt. ZZe
dienen volgens Laroche begeleid te
DEN HAAG De huidige direc
teur-generaal politieke zaken van het
ministerie van buitenlandse zaken,
jonkheer mr. J. A. de Ranitz zal wor
den benoemd tot ambassadeur in Pa
rijs. In september zal hij worden op
gevolgd door D. W. Baron van Lyn-
den, thans gezant bij de ambassade in
Londen.
worden door elegante knapen met
Mao-colbertjes in zachte groene tint
liefst.
Hte waren zeker de bijzonder fraaie
materialen, dikwijls geborduurd, die
de japonnen tot zo'n verbluffend suc
ces maakten. Het zal dan ook de
vraag zijn hoe straks de confectie
met Laroches ideeën overweg kan.
Dat deze stijl vooral door de jonge
vrouwen graag geaccepteerd zal wor
den. lijdt bijna geen twijfel.
Ook de mantels hebben de Russi
sche stijl. Dit is niet nieuw. Vooral
in wildleer lopen za el een paar
seizoenen mee, maar door de ver
lengde roklijn hebben ze veel meer
allure gekregen. Brede randen vosse-
bont maken het allemaal nog zwieri
ger.
(vervolg pagina 1)
De Israëlische minister van buiten
landse zaken Eban heeft zonder
rechtstreeks commentaar te geven op
het Amerikaanse vredesinitiatief, de
gedachte van een „beperkt-staakt-
het-vuren" van de hand gewezen.
Hij noemde dit idee, dat door Egypte
is onderschreven, een „oorlogsfase".
Een onvoorwaardelijk staakt-het-
vuren, zoals is aanbevolen in de re
solutie van de Veiligheidsraad van 9
juni 1967, zou volgens de minister
daarentegen wel een stap op weg
naar de vrede betekenen.
Dan kunnen onderhandelingen
worden geopend die tot concrete re
sultaten zouden kunnen leiden, aldus
Eban.
Hij vatte een Israëlisch vredesplan
inde volgende hoofdpunten samen:
niet in de vorm als de broze wapen
stilstandovereenkomst van 1969, maar
vastgelegd in een door onderhandelen
tot stand gekomen vredesverdrag;
Ove ralle onderwerpen zal moeten
worden onderhandeld;
het vaststellen van nieuwe gren
zen, die precies dienen te worden
vastgelegd en te worden erkend, zoals
is gevraagd in de resolutie van de
Veiligheidsraad van 22 november
1967. Israel beschouwt de kwestie
niet als afgedaan
een internationale conferentie
over de Palestijnse vluchtelingen om
een plan op te stellen die het pro
bleem van deze .vluchtelingen zal
moeten oplosseh;
een gemeenschappelijke „open
grens" met Jordanië, waardoor dit
land een douane-vrije-toegang tot de
Middellandse Zee zal krijgen.
TEL AVIV Premier Golda Melr
heeft gisteren de Russische regering
'krankzinnig' genoemd wegens haar
behandeling van de Russische Joden.
..Het is de Sovjet-regering die krank
zinnig en gestoord is, en niet de J>-
dën die wegens hun wens om naar
Israël te gaan in het gekkenhuis wor
den opgesloten", aldus de Israëlische*
premier. Zij vergeleek de omstandig
heden waaronder de Joden in Rus
land moeten leven met die van de
Joden onder de Spaanse inquisitie.
