haak Campanula's luiden in juni de klok Vroeger had je meer kontakt.. Penningen Wereldkampioen 3 k- - E 3_ s» 31 P V V 3 ar H a a a s W jusja BJH 1 pa s ff b m m m m Ri m i dialoog UITHALEN PUZZEL VAN DE WEEK ZATERDAG 6 JUNI 1770 I Ze worden klokjesbloemen genoemd de Campanula's, die als tuinplant vooral de junimaand luister verlenen. In de meeste gevallen zijn de bloemen inderdaad klokvormig, hoewel er zich ook meer trechtervormige en stervormige bloeiers onder be vinden. Denkt U maar aan de „Ster van Bethlehem", 'm deze tijd van *t jaar onder „sterren" bedolven en behorend tot de meest geliefde zomerbloeiers in huis. De Campanula's voor de tuin zijn bij hot publiek weinig bekend Er zijn reuzen bij met prachtige piramidale bloemtrossen, maar ook zoden- en kussenvormlge soorten, ideaal voor muurtjes, rotspartijen •n borders in kleine tuinen. Een van de mooiste en langst- bloeiende rotspianten is wel Cam panula murati8 'Maxima', meer be kend onder de oude naam Campa nula portenechlaglana 'Major' met •lachte ee.i hoogte van 10-15 cm., kruipend en zodenvormend, met rechtoostaande purperblauwe trechtervormige bloemen van juni tot In augustus. Ze is ook goed bestand tegen halfschaduw en leent zich ook goed voor bodembe dekking. Nog zo'n dwergvorm vinden we fn Campanula garganica, tegen woordig Campanula barbeyl ge noemd, een naam die nog niet is ingeburgerd. Ook zij heeft een kruipende groeiwijze en vormt mooie dichte pollen, overdekt met in verhouding grote lilablauwe ster vormige bloemen van Juni tot augustus, eveneens rijkbloelend. Hoewel Campanula carpatica kussens vo mt en dus als plant laag blijft, verheffen de wijde klok- vormige bloemen op ranke stelen zich tot ongeveer 30 cm hoogte. De kleuren variëren van zuiver wit tot lilablauw, lavendel- en donker blauw, naar gelang van de varië teit, bij elke vaste plantenkweker uit te zoeken. Het is een sterke plant en zowel bruikbaar op een muurtje en rotspartij als in grote groepen in de border op de voor ste rij. Meestal bloeit ze lets later en kan 't tot september volhouden. Geheel anders is de Campanula glomerata 'Superbe', het kluwen- klokje. waarvan de trechtervormige bloemen In een bolvormig scherm de toppen ce- stengels kronen. De kleur is donkerviolet en de plant neemt weinig ruimte In. De blade ren houden de stengels omvat en het geheel wordt ongeveer 40-50 cm. hoog. Fraaie borderplanten, ook In halfschaduw. Hiervan bestaat ook nog een dwergvorm met hetzelfde uiterlijk en kleur, Campanula glo merata 'Pusiila', die 15 - 20 cm hoog wordt en zich vooral op klei grond prachtig ontwikkelt Beide leveren prlrra snijbloemen. Een elegante verschijning is on getwijfeld Campanula persicifolia. Het perzikachtig klokje Campanula persicifolia is door haar ran ke bloeiwljze een sierlijke plant voor elke tuin. het perzikbladig klokje, dat welis waar van 50 - 100 cm hoog kan worden, maar weinig ruimte vraagt. De bloemen zijn wijd klokvormig en wie de uitgebloeide steeds ver wijdert zal er de gehele zomer van kunnen genieten. De kleuren varië ren van wit tof lilablauw en don kerlila. Ze zeelt zich zelf ook uit en de bloemen zijn zeer houdbaar in de vaas. Veeleisend zijn ze niet wat de grondsoort betreft, al gedijen Campanula's beter In goede voed zame tulnaa'de dan in schrale grond. Dat zij ook tegen meer of minder schaduw bestand zijn maakt ze voor elke ongunstig gelegen stadstuin extra aantrekkelijk. A. C. MULLER-IDZERDA Correspondent!* en oplossingen ssn de heer H. i. J. Slavekoorde, Ooudrelnet- straat 125, Dsn Haag. De opgaven van deze rubriek gaan ditmaal over penningen: niet nadrukkelijk, laat staan opdringerig, meer ze zijn er wel. In alle drie de opgaven. Wij nemen aan dat U weet wat penningen zijn: posities waarin een bepaald stuk of bepaalde stukken van een gedeelte van hun bewe gingsvrijheid beroofd zijn niet in die zin dat zij niet zouden kun nen spelen omdat hun „loopbaan" versperd te omdat zij andere, zwaarder wegende taken hebben te verrichten. Voorbeeld: Een loper mag niet spelen omdat anders ^ijn eigen koning schaak zou komen te staan. Ander voorbeeld: Een paard bijvoorbeeld mag niet spelen omdat anders de eigen dame door een licht stuk van de tegenpartij geslagen zou kunnen worden. Penningen zijn beurtelings uiterst plezierig en bijzonder hinderlijk. Plezierig Indien men ze de tegen stander kan aandoen, hinderlijk in dien men er zelf de nare beperkin gen van ondervindt. Met dit al tevens een aardige aanwijzing voor het vinden van de oplossing van opgave 3. (1) Flllppov Galstsr. Het ging als volgt: 1. Pxg3ll 2 15 Lxf5 3. Kxg3 Dxh3t 4. Kf4 g5t 5. Kxg5 Dg4t 6. Kh6 Dg6 mat. (2) Ahues Schories. Op 1. Ph3 2. Ldl volgde: 2 Pxg4t (3. fxg4 Dh6t 4. Kf3 (of 4. K2 Lxg4t 5. Kei (Ixdl en 6. Kxdl gaat nu niet wegens 6 Pf2t) 4. Lxg4tl 5. Kg2 Pf4t 6. KF1 Dxhlt 7. Pxhl Lxdl 8 Pa5 Kf7 9 Pf2 Lc2 en zwart won makkelijk met zijn twee plusplon- (3) Goldin Ambarjon. De gevraagde zet is 1. DdSII Wit dreigt 2. Dxf7 plua 3. De8 mat en ook 3. Pd6t Er volgde 1. Lxd5 (1. K7 2 Pf5t gXf5 3. exf5t plus mat in enkele zetten) 2. exd5 en daar mee ziet men de zin van Het dameoffer: Er dreigt 3. Te8 mat. Zwart gaf het daarom op. Met 1. Tgll stelde wit zijn tegenstan der een aardige val. Zwart trapte er prompt In. Hoe ging dat? Het twsal'de Russische Invitatie- toumooi In Samarkand was wat de winnaar betreft een verrassing. Wereldkampioen Andrelko werd overtroefd door landgenoot Tsjego- lew. De door sommigen reeds afge schreven oud-wereldkampioen be schikt over een grote dosis vecht lust, doorzettingsvermogen en een onuitputtelijke hoeveelheid energie. Voor Koeperman blijkt tegenwoor dig de derde plaats te zijn wegge legd. Zo cok hier Na zijn land genoot Telpes komf de tweede sur prise In de persoon van Buster Smith die vijfde werd voor v. d. Sluis en Davldow. Landskampioen Gantwarg neeft zijn grote vorm kennelijk nog steeds niet hervon den en werd 9e. Onze tweede landgenoot Henk Wemer bezette met 6 punt9n de voorlaatste plaats. Wim van der Sluis speelt het iedere keer weer opnieuw klaar om goed temg te komen. Hij verloor slechts eenmaal (van Smith) en bleef tegen de sterke Russische spelers ongeslagen, bereikte tegen hen zelfs een positieve score. Uit het ovenement deze standen: Zwart: 3, 4, 6. 16. 17. 18. 19,23 wit: 20. 26, 27 33. 34. 36. 38. 47. Zwart vervolgde met 410 waarop wit een laatste kans waag de door het voor winst evenwel niet voldoende 3328 23x21 20—14 18- -22? Beter is 1923. 3—9; ook 10—15, 14x12, 17x8. 26x17, 8—12) Corraapondenti* aan de heer a. J. Ivene, Frankenslag 69, Dan Haag. 14x5 22—27 5x11 6x17 34—29 3—9 29—24 9—14 47—41 27—32 3631 en zwart staakte de strijd. Zwart: 2. 18. 18. 19. 23. 24. 25. 26 wit: 27, 28 30. 32. 34. 35. 38. 43. Spelv9rloop: 27 38—33 met remise. Niet aoed zou zijn geweest 28—22? wegens 26—31 op 27x37 wint zwart eenvoudig op 22x13 19x8 30x28 3'x42met winst. Van de Canadezen Is ons buiten Deslauriers en Dagenais weinig bekend. Hier een compositie van de Canadees cfie aan het eerste open kamploen8chnp in Hengelo deel nam: Zwart: 4, 9, 14. 16. 18, 20, 21. 22. 23. 45 wit: 25, 27, 30, 32, 33. 38, 42, 43, 44, 50. 32—281 23x32 gedwongen 423711 22x42 38x27 21x32 33—28 32x23 43-37 42x33 44—40 45x34 30x10 5x14 25x3. EB ■ja 3 m m u 3 si k m 9 m i ah m m B B m m m Marty De 15-jarige trompettist, Riny Schreyenberg heeft onder zijn artiestennaam Marty een stereo l.p. gemaakt, die verrassend ge noemd mag worden Zijn eerste opname bij Phonogram en zijn optreden in de Vuist van Willem Duys. wezen al In de richting van een grote cairière als trompettist. Marty studeert op het ogenblik aan het stedelijk conservatorium te Groningen. Zeven j&ar heeft hij les gehad van Frits Grin trompettist van het Concertgebouworkest. De resul taten daarvan kan men beluiste ren op z'jn uitstekende Decca- plaat met muziek op het terrein van de lichte muze, waaronder de bekende „Maanserenade" die hem populair maakte en die zijn naam binnen enkele weken hoog noteerde op de Nederlandse hit lijsten. Onmiskenbaar is Marty een be gaafd musicus waarvan we nog veel kunnen verwachten, al heeft hij zijn persoonlijke stijl nog niet gevonden. N'ettemln Is zijn vir tuositeit op dit gevoelige instru ment resHs groot. Decca stereo 349 002 EHY (ook mono afspeel baar). Chansons Bij Artone verscheen een plaat met chansons, gezongen door Marie Laforêt. Deze vijfde l.p. van het ..meisje met de gouden ogen" is een stukje muziek, waarbij men in de roze sche meruren plezierig kan wegdro men. Charmant en zeer melo dieus zijn vooral de chansons „L'Alr que tu jouais pour moi" met een sfbere begeleiding van Los Incas, die ook de muziek van het Spaanse lied „El Polo" ver zorgen. La valse des petlts chiens btencs", Julie Creve- coeur" en „Aime-moi jusqu'a de- main". Helaas zijn er ook andere lied jes. die een beetje vlakjes en zoet klinken. Deze indruk wordt wellicht teweeggebracht door de zoetgevooisde orkestbegeleiding onder directie van André Popp, maar ook door de lichtelijk mono tone manier van zingen, die Ma rie Laforêt bij deze chansons aanwendt. Een jonge moeder in een nieuwbouwwijk zegt dit op onze vragen over „communicatie": „Wij sljn lid van een kleine ge meente en hebben het goed met elkaar. Wat de flat betreft, we zijn goed met de buren, maar vroeger ging ja gemakkelijker met elkaar om. Wij woonden vroeger in een poort met 25 men sen. Je leefde volledig met elkaar mee, nu is dat niet meer zo. De mensen aan de overkant ken ik bij naam, wat verder ken ik ze van gezicht, maar verderop niet meer. Zoiets kwam vroeger niet voor, je deelde samen lief en leed. Ik geloof wel, dat de flat- bouw danr Iets mee te maken heeft. Overleed vroeger Iemand in Je straat, dan werd er „geslo ten". Nu weet je nauwelijks wie er overleden is als je een stoet ziet. Nog 'ets: wat gaan er weini gen condoleren bij een sterfge val. Ja. wel als het een tragische omstandigheid betreft, maar waarom niet bij iemand die zo maar stillotjos zijn gang ging?" Een weduwe ervaart medele ven na het overlijden van haar man: „Met het gemis moet Ik zelf klaar komen. Wat mijn buren be treft, we wonen nu al 35 jaar naast elkaar. Als je in narigheid zit help Je elkaar, maar verder gaan we niet met elkaar om. Ik onderhoud veel interkerkelijke contacten, en heb geen kindëren of familie in de etad. Je praat niet met buren of kennissen over in tiem verdriet. MUn man en Ik wa ren geestelijk zo een, en dat mis ik zo erg. Er is zoveel wat veran dert In de kerk en daar zou ik zo graag over wilten praten. Ik vind het moe'lijk alleen op pad te gaan, als weduwe word je anders ontvangen dan als echtpaar. Ik heb wel eens een weduwe horen zeggen dat het een zegen was dat bij de heidenen de vrouw met de man verbrand werd. Dat is wel heel erg, zo'n reactie, maar het tekent de gru welijke eenzaamheid Wij moeten daar over heengroelen-, maar ik ben 46 jaar samen met mijn man geweest, een grote eenheid. Nu zijn er mensen die goed be doeld overigens je bemoede ren willen en raad geven, maar ik wil zo graag zelfstandig blijven. Nog iets: mijn man reed me altijd in de auto, hij bracht en haalde me nu moet ik op 71-jarige leeftijd met trein, auto en bus reizen. Voel gaat automatisch en je kunt haast niet vragen; dat is niet makkelijk als je ouder wordt." „Ja", beaamt een lezeres uit Dubbeldam, „ik geloof dat wij met alles wat wij zoal als vooruit gang bestempelen steeds eenza mer worden. Al ben ik nog niet zo oud. ik waag het om te zeg gen: vroeger gingen we gezellig bij elkaar buurten Nu denk je: laat Ik maar liever thuis blijven dan stoor ik mijn buren niet als zij naar da televisie willen kijken. .Zelfs op verjaardagen blijft de tv aan staan. Wat het medeleven met de nood van de mensen in de buurt betreft. Je zou soms in een opwelling je diensten aan willen bieden bij mensen in nood. Maar de mensen staan zo op zichzelf dat ze niet eens tot een gesprek komen al stuur je er met tact op aan dat ze bij je kunnen aankloppen. De mensen zijn bang dat het bemoeizucht is van de ander. Soms zijn ze te trots om over hun nroeilijkheden te praten. Vroeger was het In dorpen wel iets beter dan In grote steden. Nu Is er geen verechil dacht ik. In een dorp wagen de mensen minder omdat alles vlugger uit lekt. Je kun jezelf niet opdringen al weet je dat ze zorgen hebben. Het ligt de mens wel om aan de mensen in de verte te denken en niet aan je buurman. Hoe verder weg hoe minder echte last! Je praat erover en gaat over tot de orde van de dag. De moeilijkhe den in onze gezinnen zijn ook niet zo makkelijk op te lossen. Er is altijd wrijving geweest tussen ouders en kinderen. Om de vrede te bewaren geven wij de kinde ren veel te veel toe in alles. Dat is de ondergang van volk en we reld. Het gezag moet in onze ge zinnen oeginnen. Wij moeten door ons gedrag gezag afdwin gen, de kinderen moeten al vroeg weten wl6 de baas is In huis." „Niet ondanks de moderne communicatiemiddelen, maar daardoor kan de moderne mens eenzaam z:|n", zegt een leider van een Jeugdhaven in Rotter dam. „In sommige gezinnen is de tv belangrijker dan het kind, dat betreft dus een groep van de maatschappij. In de zwak sociale gezinnen vind je dat heel sterk. Wat kan een ouder doen? Veel begrip tonen, ook veel mogelijk heden geven, in ons geval een plaatsvervanger voor het gezin geven 'n de zin van clubhuizen. En dan niet zo een. waar je in en uit kunt lopen, daar wordt de eenzame nog eenzamer. Hij krijgt geen kans om zich te binden, ge- gesprekken te voeren. Een jonger mens mo9t op een bepaalde wij ze door een oudere gegrepen worden. Op zich Is de jeugd na tuurlijk even eerlijk als de jeugd vnn vroager. Ik werk nu acht jaar In het clubhuis. We hebben een enorm leuke qroep van tweehonderd kinderen in de leeftijd van vijf jaar tot de oudsten, die zelf hun ledengeld beheren Ze kochten een pick-up met platen en wer ken aan het interieur van het ge bouw. Ideaal is ate er een moge lijkheid tot binding ontstaat. Wij hebben gelukkig weinig mutatie in personeel. Er is weliswaar tv, daar kijkt een groepje meisjes naar. Op ae club doe je echter niet, wat thuis moet Wij houden ons aan strenge methoden. De kinderen (ook de leeftijd van de lagere school) hebben inspraak, ze stellen wensen, maar wij pro grammeren. Na 12-jarige leeftijd speelt de beroepskeuze mee. Is er een individu die wil solderen, dan mag hli dat. We werken met groepen van vijftien, dat vind ik het maximum wat twee leiders kunnen overzien. We hebben veel contact met de ouders, over leer moeilijkheden of bijvoorbeeld het vakantiekamp." CHARLES DICKENS DE LOTGEVALLEN VAN NICOLAAS NICKLEBY 193 ju. 'Ik heb die knaap meer gezien,' zei Nicolaas. - 'Zo!' zei zijn nieuwe bva nis. - 'Jazeker!' hernam Nicolaas. 'Wacht eens! - Ja - in een verhtjdi kantoor, in West-end. Ik herinner mij nu zijri gezicht.' Het was inderdaad Tom, de lelijke klerk. L, 'Het is zonderling,' zei Nicolaas, denkend hoe onverwacht dit verhijst! kantoor hem telkens in gedachten werd gebracht. - 'Ik ben u zeer plicht voor het aanbod van uw hulp,' zei de jongeman lachend, terfce hij een kaartje uit zijn zak haalde. 'Misschien wilt u zo goed zijn miP° zeggen, waar ik u kan komen bedanken.' PJ Nicolaas keek op het kaartje, terwijl hij het zijne gaf, en riep met Ha wondering uit: 'Meneer Frank Cheeryble? Toch niet de neef van defv* broeders Cheeryble, die morgen komen zou?' - 'Ik ben eigenlijk gL, neef van de firma,' antwoordde Frank schertsend. 'Maar het is waaipo ben de neef van de twee brave oude lieden, die u bedoelt, en u bent ni ik zie, meneer Nickleby, over wie ik zoveel gehoord heb. Dit is een omQ wachte ontmoeting, maar daarom niet minder aangenaam.' I Nicolaas beantwoordde dit compliment met een van gelijke aard,eel stelde zijn nieuwe vriend aan John Browdie en zijn vrouw voor, waaF0' het gezelschap zich weer naar de kamer begaf, en daar nog een aarPr naam half uur doorbracht, nadat mevrouw Browdie het gesprek waskig gonnen met te zeggen, dat van alle opgeflikte nufjes, die zij ooit hadfio zien, dat dingetje beneden het zotste en lelijkste was. j™ Deze meneer Frank Cheeryble was wel, zoals men uit het pas voorge^ai lene kon opmaken, enigszins driftig en opvliegend van aard, maar tevflal vrolijk, geestig en goedhartig, terwijl hij in zijn gezicht en karakter had, dat Nicolaas aan de goede tweelingbroers herinnerde. Zijn rnaipp ren waren net als de hunne, en zijn toon had die hartelijkheid, die vbel de meeste mensen, die iets edelmoedigs in hun aard hebben, zo mendis. sta 'Maar het is toch zonderling met die kerel uit dat verhuurkantoor,' daphi Nicolaas. 'Zou die neef iets van dat knappe meisje kunnen weten? T^f Tim Linkinwater mij laatst vertelde, dat hij hier deel in de zaken |C(] krijgen, zei hij, dat hij vier jaar in Duitsland en zes maanden in het n<f"e den van Engeland had doorgebracht. Dat is vierenhalf jaar. Zij kan ouder dan zeventien of achttien jaar zijn, dus was zij nog een kind, ti hij wegging. Hij zal haar dus wel nooit gezien hebben en mij niets tlj haar kunnen zeggen. In ieder geval,' hier kwam Nicolaas op het po dat hij eigenlijk bedoelde, - 'is er geen gevaar, dat hij toen reeds Ir," hart gewonnerreou hebben. Dat is duidelijk.' ^ie Hij deed echter geen poging zijn aandoeningen en gedachten duidé te maken, maar ging zo voortmijmerend naar huis, en bleef de hele n>— in dezelfde trant dromen. Want nu hij zich overtuigd had dat Frl Cheeryble niet met de geheimzinnige jongedame bekend kon zijn, dacht hij dat hij zelf haar misschien nooit meer zou zien. Zo kwam c de morgenstond, en daarmee kantoortijd, en daarmee Frank Cheeryi en daarmee een lange reeks lachende wclkomstbegroetingen van de tt broers, en een meer ernstige en boekhouderachtige, maar nauwelijks m der hartelijke ontvangst van Tim Linkinwater. 'Dat Frank en meneer Nickleby elkaar gisteravond zo ontmoet hebbj zei Tim, langzaam van zijn hoge stoel komend, en met de rug tegen I lessenaar geleund het kantoor rondkijkend, 'dat die twee jongelieden kaar gisteravond op die manier hebben ontmoet, zeg ik, is een opmeij lijke toevalligheid. (WORDT VERVOL Onlangs, zo konden we in de kranten le zen, hebben vier bridgers In Canada melding gemaakt van een zeldzame kaartverdellng. Zij hadden alle vier dertien kaarten van één kleur, een zeer ongewoon Iets. De boeken zeggen dat zoiets één op de zoveel keer (volgt een verschrikkelijk lang en onuit spreekbaar cijfer) voorkomt. Bij een willekeu rige andere verdeling zal de kans groter zijn, maar toch la duplicatie een bijna zelden voorkomende toevalligheid. Des te groter moet de parate kennis zijn, zo men wil: de slagvaardigheid om een situa tie te beoordelen. Niet zelden komt men daarbij voor verrassingen te staan, omdat de kaartverdeling toch altijd weer anders is dan men veronderstelt. Pet af voor die speler die bij een lastig afspel het hoofd koel houdt en dat bod weet te maken dat misschien wel geflatteerd tot stand is gekomen. Dat de ge luksfactor altijd een rol blijft spelen, valt niet te ontkennen, maar sommige bridgers laten ook de daardoor ontstane kansen wel onbe nut. Onderstaand spel is daarvan een voor beeld. Oost speelde na een lichtvaardige bie ding drie SA, waartegen zuid met ruiten vrouw uitkwam. 4> 10 9 6 9VB62 O H 10 AV75 A B 8 10 7 5 3 O 9 6 4 2 •f» 9 4 Ruiten vrouw, die bleef, werd gevolgd door een lage ruiten voor de aas van oost. Te recht zag oost vele problemen. Zowel in rui ten als In harten mist hij hoge honneurs, terwijl klaveren evenmin hoopgevend is. Oost speculeerde op een extra slag in harten, om- dat hij daarvan de meeste kaarten bezat. Correaponrfentle aan de heer B. J. Burg. Baumannlaan 163c, Rotterda Daarom volgde de aas, waaronder, tol verbazing, de heer-sec (van zuid) viel. H| volgde voor de vrouw, die schoppei speelde. West aan slag probeerde klat voor de boer. Noord liet deze slag li Oost speelde weer harten voor noort' schoppen terugkwam. Andermaal west klaveren. Nu sloeg noord wel, mai resterende slagen zijn voor oost, die z< gen slagen oppakte. Natuurlijk zat het mee, maar na harten aas vond hij toch de Juiste speelwijze. Daarbij dient opgei dat vele spelers bij het zien van de b| de moed al zouden hebben opgegeven. Merkwaardigerwijs zal oost ook bijF andere uitkomst dit manke contract mi- Steeds blijkt spoedig dat harten valt en I een bijna Identiek afspel, temeer omdatl er terecht van uitging dat noord d tegenstander zou zijn. Men ziet wat met een zwakke kaart alE valt te bereiken. Men moet niet te snel! gen dat het weer een waardeloze kaafj maar er uitbaten wat erin zit. OPLOSSING VAN DE VORIGE PUZZEL HOR.: 1. karwei, 4. ergens, 7. label. 9. prei. 10. Ikat, 12. Edam, 13. Agnee. 14. melk, 15. liter, 18. Mei, 20. meent, 23. netel, 25. monter, 26. dollar, 27. tegel, 29. krats, 3t. lor, 32. 9naar, 37. tolk, 39. model, 40. geep, 41. trio 42. Oder, 43. eclat, 44. latter, 45. sandor. VERT.: 1. kaneel. 2. worm, 3. Ilias. 4. Ellsa, 5. gram, 6. ataket. 8. banket. 9. part, 11. tere. 16. Immer, 17. Emat, 18. merel, 19. leder, 21. ellen, 22. norle. 23. net, 24. lol. 28. gondel, 29. katrol. 30. aalt, 33. ader, 34. rapier. 35. Amoer. 36. plots, 38. krat. 40 gein INZENDINGEN Oplossingen, uitsluitend op brief kaart, worden voor donderdag aan ons bureau verwacht. !n de linker bovenhoek vermelden: „PUZZEL OPLOSSING". Er zijn drie prijzen: een van f 10 en twee van f 5. KRUISWOORD-PUZZEL I bc he HORIZONTAAL. 1. afsluiting, 5. brede grove lat, 10. tijdreks^e 12. lied, 13. Spaanse lengtemaat, 15. vreemde munt, 17. oningewiJdepM rustig, 20. strak, 22. landbouwwerktuig, 23. lidwoord, 25. rondhoutfl ui Gedeputeerde Staten (afk.), 27. wijze van leren, 31. muzieknoot, 32 W K van een wiel. 34. zeeprodukt, 41. reeds, 42. volksnaam van de kauv/drul voorzetsel. 44. heden, 45. landschap op de O.-kuat van Sumatra|3,9 eiland van Estland. 49. werktuig, 51. heks, 53. vogelverblljf, 55. eer hogepriester te Silo, 59. moeilijk, 60. dag der week. j °f VERTICAAL. 1. gevangenis. 2. vreemde munt, 3. getroffen, 4. klaar, 7. tocht, 8. plaats in Gelderl.; 9. verzoekschrift, 11. sledejj bergplaats, 15. voorzetsel, 16. boom, 17. dreef, 19. watering. 21.1 voor balspel. 24. afk. van item, 27. waterdoorlatend. 28. meisjesnaam00' opstootje, 30. stapel, 33. knikker (Z.N.), 35. kleurstof, 36. vogelf^ overblijfsel bij verbranding. 38. sporeplant, 39. voorteken, 40. vaikcha zijnde, 45. soort hond. 46. pers. voornaamwoord, 47. aardrljkskufl aanduiding. 48. smart. 50. bid (Lat.), 52. rivier in Rusland. 54. groPeke 56. voedsel. 57. voorvoegsel. 1 op

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1970 | | pagina 14