yWj
ISMAILA, een verlaten
spookstad aan Suezkanaal
ei°
lun
ïfil
„Kinderbijslag moet
veel hoger worden'
Nederlandse hulp voor
jeugdemigratie Israël
Tandartsen zeggen
dat 'kaas uit het vuistje'
goed is voor tanden.
Waarom?
Verdeeld rapport Gezinsbelangen
ongaar wijkt
"4iet MIG uit
naar Italië
er verenigingen
m leraren samen
Iritse troepen
3"ior onbepaalde
ijd in Ulster
Ernstige
beschuldiging
tegen Dubcek
Er zijn al kerstkransen
WZoetwarenbeurs een
snoepersdorado
Surinamer stak
belager neer
met broodmes
Columbia Eagle
vrijgegeven
Koningin Wilhelmina
mocht van dokter
niet naar Indië
Bijna alle bewoners geëvacueerd
SINAS
m
1
WOENSDAG 8 APRIL 1970
gev
wei
)an
DINE f—i Een 26-jarige luitenant
de Hongaarse luchtmacht is gis-
i met een MIG-15 straaljager
Italië uitgeweken.
ndor Zaboki landde op een voor-
Ei ge Duitse luchtmachtbasis nabij
ie. en vroeg politiek asiel aan.
MIG is onder de radar van
garlje, Zuidslavië, Oostenrijk en
doorgevlogen vanaf een basis
grens met Zuid-Slavië.
boki's voormalige instructeur
relde op 15 augustus 1969 met een
ji d 1-17 eveneens in de buurt van
log ie.
ie 1 ie Hongaarse toeristen die met
in mtie in Zuid-Slavië waren, zijn
be ren te voet naar Italië gevlucht.
c-n>k<
DEN HAAG De sectie gezinseco-
nomische vraagstukken van de natio
nale contactcommissie voor gezinsbe
langen is het onderling niet eens ge
worden over de vraag of de kinder
bijslag en/of de kinderaftrek moeten
worden verhoogd.
Een deel van de sectie vindt van
wel. Om economische redenen vindt
deze groep dat de „onderhoudskos
ten" voor kinderen integraal vergoed
moeten worden. En omdat kinderbij
slag en belastingaftrek nu slechts een
tegemoetkoming in de kosten geven,
wordt een aanzienlijke verhoging be
pleit.
De andere groep meent echter dat
het kindertal evenzeer een negatieve
invloed op de welvaart kan uitoefe
nen: als vergroting van het nationaal
inkomen overtroffen wordt door ver
groting van het kindertal, belemmert
dit de economische groei.
Verhoging van de kinderbijslagen
wordt door de eerste groep weliswaar
alleen op lange termijn mogelijk ge-
SD< Van onze onderwijsredacteur)
*n, dERSFOORT Na moeizaam
eé iverleg hebben vertegenwoordi-
*-van vier lerarenorganisaties
L JO, CVHO, het Genootschap
\Bonaventura in Amersfoort
gelegd voor de vorming
een landelijke organisatie met
„akkoord van Amersfoort"
nat< t in, dat de secties in hun eigen
rwijszuil hun vrijheid behouden,
kunnen ook een eigen mening
ondigen. dat afwijkt van heft
Ipunt van de landelijke organi-
Toch wordt van één organisa-
Zij"i «sproken,
ggg t samengaan heeft betrekking
n organisaties die tot nu toe over-
ciste e'e°d werden door de Raad van
kal en, dat wil zeggen de verenigin-
150( van leraren bij VWO en Havo.
tie ocenten van Mavo en beroeps-
tist< rwijs staan hier buiten.
INDEN De Britse troepen zul-
in Noord-Ierland blijven, zolang
ki aar nodig zijn. Minister van bin-
andse zaken Callaghan zei dit
e> ivond in het Lagerhuis tijdens
r spoeddebat over de opleving van
d« [ewelddadigheden in Noord-Ier -
ho<
ijd
AMSTERDAM Mevrouw Alix
baronesse de Rothschild, sedert 1969
wereldbeschermvrouwe van de Alijat
Hanoar de jeugdemigratie naar Is
rael en sedert 1945 burgemeester
van het dorp Reux in Normandië,
heeft een bezoek gebracht aan de
Stichting Vrienden van de Jeugd
Alijah in Amsterdam.
Mevrouw De Rothschild heeft er
specifieke vraagstukken voor wat be
treft de Nederlandse medewerking
aan de Alijat Hanoar besproken. De
Stichting Vrienden van de Jeugd
Alijah heeft verleden jaar 167.000
bijeengebracht.
De Alijat Hanoar is opgericht in
1934. Zij regelt de opvang en emi
gratie van joodse kinderen naar Israël,
in die tijd vooral wezen of kinderen
van ouders die zelf West-Europa niet
meer konden verlaten en die hun
kinderen in veiligheid wilden bren
gen.
PRAAG Alexander Dubcek is
gisteren in het blad „Nova Svoboda"
verantwoordelijk gesteld voor een in
cident. waarbij een vrouw van haar
kleren werd ontdaan, rood werd ge
schilderd en vervolgens door de stra
ten van Kosice werd gejaagd.
Deze beschuldiging zou wel eens de
nekslag kunnen betekenen en het
einde van de politieke carrière van
de vroegere Tsjechische partijleider,
die momenteel ambassadeur is in An
kara. Hij is per brief van de beschul
diging op de hoogte gesteld.
De vrouw zou destijds niet hebben
willen bekennen dat haar man met
de Russische troepen had gecollabo
reerd. De schrijver van de brief voert
als voornaamste getuigenis aan een
interview met de zoon van het slacht
offer, en laat duidelijk merken dat
hij Dubcek liever niet meer als am
bassadeur wil zien.
Intussen is in Tsjecho-Slowakije
een aanhanger van het liberalise
ringsprogramma van Dubcek uit de
communistische partij gestoten en als
directeur van een theater ontslagen.
Het is de vooraanstaande toneelschrij
ver Frantisek Pavlicek.
De beide schrijvers Vaculik en
Have], die verdacht worden van bele
diging van de republiek en ondermij
ning van de staat zouden zich nog op
vrije voeten bevinden.
tegl
ordt
de
'ïtt'
id
(Vaneen onzer redacteuren)
'RECHT In de stellige mening
do zoetigheid maar één van de vele
,Vitt4 bedervers is en bij verstandig
uik niemand dik behoeft te ma-
richten 82 deelnemers hun stand
oor de 12e Zoetwarenbeurs, die
vrydag 10 tot en met dinsdag 14
a.s. (behalve op zondag) wordt
uden in de parterre van het
we Beatrixgebouw
Na de oorlog verschoof het werk
terrein. Oosterse landen. Noord-Afri-
ka, Oosteuropese landen boden nu
problemen. Frankrijk werd een ge
bied, dat als doorgangsland dienst
doet.
De aan de zorgen van de Alijat
Hanoar toevertrouwde kinderen gaan
nu voor het merendeel op vorz ek
van hun ouders naar Israel. Ze gaan
in veel gevallen hun ouders vooruit.
Maar de opvang en begeleiding, de
opvoeding in Israel, dat alles is ge
bleven. Sinds de onafhankelijkheid
van de staat Israel heeft de Alijat
Hanoar al meer dan honderdduizend
kinderen onder haar vleugels gehad
en er is tot nu toe altijd een aantal
van tien- tot twaalfduizend kinderen
onder de hoede van deze organisatie.
Inmiddels begon de Stichting
Vrienden van de Jeugd Alijah haar
actie voor 1970. Het adres van het
secretariaat is Grevelingenstraat *il te
Amsterdam, postgiro 612861.
Twaalf maanden geëist
UTRECHT Tegen de 21-jarige
Surinaamse Ramon G. eiste de offi
cier van justitie gisteren twaalf
maanden hechtenis waarvan drie
voorwaardelijk met een proeftijd van
driejaar
Ramon had in september zijn
32-jarige landgenoot A. Cairo in een
café in Utrecht met een broodmes
neergestoken. Cairo overleed vrijwel
onmiddellijk.
Ramon had tijdens de gevangen
schap van Cairo diens meisje Her-
mien afgenomen. Toen Cairo werd
vrijgelaten vluchtte het meisje uit
angst voor wraak naar Rotterdam.
Cairo haalde haar echter terug en liet
haar in Arnhem als prostituée voor
zich werken.
Na een verblijf in Suriname wilde
Hermien dit beroep niet meer uit
oefenen, waarop Cairo het reisgeld
dat hij had betaald, terug eiste. Her
mien zocht bescherming bij Ramon,
die haar overigens meerdere malen,
zelfs tijdens haar zwangerschap, had
mishandeld.
Cairo zou menig maal hebben ge
dreigd het tweetal te willen vermoor
den. Tegen het advies van de politie
in, toog Ramon op de avond van de
moord naar een café, waar kort na
zyn aankomst ook Ciro binnen
kwam. Het kwam tot een gevecht
een derde kwam echter tussenbeide
en werkte Cairo r.aar buiten. Deze
keerde na korte tijd terug in het café.
In de daaropvolgende vechtpartij
stak Ramon zijn belager, naar zijn
zeggen, uit zelfverdediging neer.
acht. Voorshands zou men genoegen
nemen met handhaving van het huidi-
I ge niveau en met uitbreiding van de
j kinderbijslagregeling voor alle zelf-
I standigen tot het eerste en tweede
kind. Ook de tweede groep van de
sectie staat niet geheel afwijzend te
genover dat laatste idee.
Een en ander is vervat in een rap
port dat de nationale contactcommis-
sie voor gezinsbelangen heeft gepu-
j bliceerd.
PHNOM PENH Het Amerikaan
se munitieschip Columbia Eagle heeft
vandaag koers gezet naar de Philip-
pijnen.
De Cambodjaanse regering had de
bemanning van het schip, dat op 13
maart werd gekaapt, beladen met
10.000 bommen voor de Amerikaanse
luchtmacht in Thailand, toestemming
gegeven de haven van Sihanoekville
te verlaten.
De beide kapers van de „Eagle"
hebben in Cambodja politiek asiel ge
vraagd en gekregen.
Volgens het Amerikaanse ministe
rie van buitenlandse zaken is de be
manning tijdens hun verblijf in Cam
bodja goed behandeld.
HILVERSUM Koningin Wilhel
mina heeft nimmer het voormalige
Nederlands Indië bezocht, omdat haar
dit door haar dokter verboden was.
Zij had hoge bloeddruk en kon niet
tegen de warmte. Om diezelfde reden
bracht zij ook nooit een bezoek aan
Suriname en de Nederlandse Antil
len.
Dit zei prins Bernhard in een gis
teravond uitgezonden vraaggesprek
voor de televisie in de NOS-rubriek
Scala. Het interview werd enige tijd
geleden gehouden op het terrein van
de wereldtentoonstelling in Osaka te
Japan.
Een bezoek van koningin Juliana
aan Indonesië, waarvoor in dit land
volgens de prins grote belangstelling
bestaat, zal eerst mogelijk worden,
nadat president Soeharto Nederland
heeft bezocht. ..Het is gewoonte," al
dus de prins, „dat een jonger staats
hoofd eerst een bezoek brengt aan
het oudere staatshoofd."
Dat is heel simpel. Tanden,
bestaan voor een groot
deel uit 'kalkverbindingen'
(calciumfosfaat). Kaas bevat ze
in een makkelijk opneembare
vorm. Vooral kinderen die hun
tanden nog moeten 'bouwen'
hebben dat hard nodig. En
volwassenen moeten hun tanden
onderhouden. Daarom is 't een
goed advies om 'kaas uit het
vuistje' te geven aan kinderen in
de groei - en zelf ook es een stukje
ter hand te nemen. Da's het
leuke van zo'n blokje
kaashet is lekker,
goedkoop en doet nog
een heleboel goed ook.
De vooïzitter van de Amerikaanse
republikeinse partij, Rogers C. B.
Morton, brengt een bezoek aan Ne
derland. Gistermiddag gaf hij een
persconferentie in Hotel des Indes in
Den Haag.
(Van onze speciale verslaggever
Link van Bruggen)
ISMAILIA Een koel briesje
betopt het water van het Suez
kanaal en beroert de veldvruch
ten van de groene ijldelta
Egypt es graanschuur sinds de tijd
van de Farao's. Benige landarbei
ders zwoegen en zweten op hel
vruchtbare land. dat gekoesterd
tvordt door zonnestralen.
In een van de vele zoetwaterkana
len oefenen militairen in volle oor
logsuitrusting met landingsvaartuigen
en lichte stukken geschut. Niet ver er
vandaan staan een paar jongens te
vissen. Ze zijn meer geïnteresseerd in
de drijfbewegignen van hun dobber
dan het afduwen van boten en het
op- en afrijden van kanonnen, dat
allemaal onder veel onnodig lawaai
geschiedt.
Ver weg in het noorden, klinkt het
droge geblaf van luchtafweergeschut.
Zo nu en dan worden de venijnige
knallen overstema door lang nadreu
nend gerommel. Bommen? Granaten?
Ik weet het niet. Er is niets te zien;
-uwsgierig publiek heeft er geen
mg. maar de winkeliers vinden
en uitgebreide collectie biscuit,
n en banket, suikerwerken en
te t olade. waarbij de kerstcollectie al
orlijk is vertegenwoordigd en de
>re Sinterklazen ook hun vroeg
te opwachting maken.
he c 'Jl>waL
derland is een snoeplustig land:
set per jaar voor een miljard gul-
aan lekkers op. Daaraan draagt
Nederlandse zoetwarenindustrie
921 miljoen bij (de rest is im-
en zorgt ook nog voor een ex-
>en Van 792 milj°en gulden,
aan l alles, naar wij vernemen op een
in conferentie ter inleiding van de
s. middels 143 biscuit-, koek- en
^-.etfabrieken, 83 suikerwerk en 34
fjfflloladefabrieken.
oudsher heeft Nederland vele
e en kleine zoetwarenfabrieken
lg„d. bedrijven met veel ambachte-
r Werk. dat eertijds met lage lonen
in betaald. De stijging van de
'or" kosten en het mechaniseren van
de bedrijven heeft een goed aantal
kleine industrieën de kop gekost.
Tot fusies is het echter nog niet
gekomen: daarvoor bestaat nog geen
noodzaak. Wel maakt men zich nu
zorgen over de BTW-regeling 1971,
die wel gunstig uitvalt voor de koek
en biscuit, maar niet voor de choco
lade en suikerwerken.
Ontevredenheid heerst er onder de
grossiers (en zij hebben dit de fabri
kanten juist laten weten) over het
feit dat de zelfbedieningszaken
rechtstreeks van de fabriek kunnen
betrekken tegen groothandelsprijzen.
terwijl zij de kleine winkels moeten
bedienen tegen detaillistenprijzen en
bovendien nog zitten met de onrenda
bele orders voor kramen, camping
winkels e.d. De fabrikanten zijn wel
geneigd de hand in eigen boezem te
steken, maar over een oplossing zal
nog moeten worden geconfereerd.
FORT BRAGG De militaire arts
kapitein Jeffrey Mac Donald wordt
ervan verdacht op 17 februari zijn
vrouw en twee kinderen te hebben
vermoord. Hij mag zijn legerplaats
Fort Bragg in Noord Carolina niet
verlaten. Volgens het relaas van de
arts, die zelf zwaar gewond was door
messteken, werden zijn vrouw en
kinderen vermoord door een bende
I hippies. J
In Gouda geven de politiemannen
nu een visitekaartje af, wanneer
men met ze te maken krijgt. Een
nobel streven tot verbetering van de
relatie politie - publiek.
De televisie heeft ons een voor
beeldje laten zien. Pats-boem aanrij
ding en heel de rompslomp van het
verbaal, toen de zaak geregeld was,
kreeg de onfortuinlijke automobilist
zijn papieren terug plus het visite
kaartje.
Een kolossale regiefout werd ge
maakt. Het kaartje kwam pas als
allerlaatste te voorschijn na een on
derhoud, dat duidelijk heel bemin
nelijk gevoerd was.
Ik denk terug aan de zwarte
nacht, dat ik met een collegaatje,
een beginnelinge in het vak, door de
stille Haagse straten naar huis wan
delde. De stad sliep en alleen onze
voetstappen klonken tegen de gevels
In een stille woonstraat staken we
over; net verscheen om de hoek een
politieagent op een fiets in rustig
peddelgangetje.
We liepen allang weer op het trot
toir. toen hij bij ons kwam en riep:
„Wat mot dat?"
We droegen geen jutezakken met
eventuele inbrekersbuit; noch ge
reedschappen om brandkasten te
kraken.
Verbaasd staarden we naar zijn
dreigend gezicht, uit zijn boze mond
klonk het weer; „Nou zeg op, wat
most dat daar zoëven?"
We haalden de schouders op en
kuurtje
vroegen: „Wat bedoelt u?" „Je stak
daar zomaar schuin over," siste hij.
Vermoeid van de lange werkdag,
snapten we het niet meteen.
„Wal deden we?"
„Schuin oversteken, het verkeer In
gevaar brengen", snauwde hij.
We stiklachten al. „Welk ver
keer?"
Maar dat was helemaal mis.
„Geen brutale bek hebben „Ik
kan jullie op de bon slingeren."
Toen waren wij ook nijdig.
Vertelden hem, dat we hem niet
kenden en niet op zijn ge-"je en
jou" gesteld waren, dat hij maar een
bon moest uitschrijven als hij dat
graag wilde, maar dan wel opschie
ten omdat wij naar huis verlangden.
„Barst," zei hij, stapte op de fiets
en reed doldriftig aan de linkerkant
van de straat weg.
Het was allemaal zo bespottelijk,
dat we niet eens meer kwaad waren.
Maar dat zou een prachtig tele
visie-staaltje zijn geweest met als
slot het overhandigen van het visite
kaartje.
De Goudse bedoeling is goed. maar
hoe het in de praktijk, bij echte
conflicten, zal werken, is mij nog
een vraagteken.
De aardige agenten hebben het
niet nodig, de onaardige zullen wel
net als driekwart van de mensheid
op het kritieke ogenblik net geen
kaartje in de zak hebben.
er is geen vliegtuig te horen. Nie
mand let er trouwens op. De landar
beiders niet, d»? vissende knapen niet
geen mens of dier neemt ook maar
de moeite om te kijken
Ongewenst
Het valt in Egypte niet mee tot het
Suezkanaal door te dringen. Van Port
Said tot Suez, een afstand van ruim
170 kilometer, is de Kanaalzone mili
tair gebied wat betekent dat potten
kijkers ongewenst zijn.
Toen ik eindelijk toestemming
kreeg erheen te gaan, was dat in
groepsverband en onder begeleiding.
Suez, dat volgens de Egyptenaren
plat ligt. bleef verboden terrein. Is-
maila, halverwege de internationale
waterweg, die siras juni 1967 niet
meer wordt gebruikt, was de enige
plaats die ik betreden mocht.
Een autotocht van Kairo naar het
Suezkanaal duurt ongeveer twee uur.
De bestndslijn met Israël, de west
zijde van de Sinai-woestijn dus, mag
maar langs één route, die een omweg
betekent, benaderd worden
Hoe dichter men deze bestandslijn,
dit front kan men ondertussen wel
zeggen, nadert, hoe intensiever wordt
het militaire verkeer. Russische
trucks en jeeps, geschilderd in een
fletse zandkleur, camouflagenetten
van dezelfde tint wachtposten, kam
pementen. hier en daar een tank,
eveneens van Russische makeiyk.
In de zoetwaterkanalen, die de an
ders zo vredig aandoende Nijldelta
doorsnijden, liggen pontonbruggen
voor een snelle aanvoer van strijd
krachten en mater.eel. Onwillekeurig
dringt zich de gedachte op dat ze ook
gebruikt kunnen worden voor een
ten minste even snelle aftocht
Ontvolkt
Waar het groen plotseling ophoudt
en het woestijnzand begint, komt
men in het eigenlijke militaire ge
bied.
Nieuwe, nog strengere wegcontro
les, het nauwkeurig bekijken van offi
ciële papieren en officiële stempels,
En dan bevindt men zich meteen in
de ontvolkte Kanaalzone, die nog
slechts bewoond v ordt door burgers,
die bij dienstverleningen van open
baar belang betrokken zijn en waar
natuurlijk grote aantallen troepen ge
legerd zijn.
Zeker een half miljoen mensen, die
in de Kanaalzone woonden, zijn naar
andere delen van Egypte geëva
cueerd. Om in hun onderhoud te
kunnen voorzien, ontvangen ze van
de staat ongeveer een gulden per dag
naar Egyptische maatstaven een
zeer behoorlijke sleun. Er zijn miljoe
nen landarbeiders die minder verdie
nen.
De begeleidende Egyptische officie
ren zorgen er wel voor dat de bezoe
ker niet te veel van de Kanaalzone
ziet. Het Suezkanaal krijg ik nauwe
lijks onder ogen. Als reden wordt op
gegeven dat de Israëliërs, die achter
hoge zandheuvels aan de overkant
liggen, op alles schieten wat ze op
Egyptische bodem zien bewegen.
Een belangrijk punt. Maar ik kan
niet controleren Ox het waar is. „Ik
draag de volle verantwoordelijkheid
voor uw veiligheid." zegt de inne
mende majoor, die al een paar keer
vriendelijk, maar beslist geweigerd
heeft me wat dichter bij het Suezka
naal te brengen. „Als er iets met u
gebeurt, zal ik hft erg moeilijk krij
gen."
Hij wil tenslotte wei toegeven dat
er ook andere redenen zijn om het
Suezkanaal zovee' mogelijk buiten
mijn gezichtsveld te houden. De noe
mer waaronder deze redenen vallen,
heet staatsveiligheid. In elke buiten
lander ziet men een potentiële spion,
omdat deze na het verlaten van het
land zonder veel moeite naar Israël
door kan reizen. Van de kant van de
Egyptische opperbevel is het eigenlijk
wel te begrijpen. Het is oorlogstijd
voor de in de Kanaalzone liggende
militairen althans en de posities
van de stellingen wil men natuurlijk
geheim houden.
stad dus, troosteloos en verlaten; bo-
vendieri nog zwaar getroffen door Is
raëlische bommen en granaten.
Van Ismailia, waar eens de machti
ge Suezkanaalmaatschappij zetelde, is
volgens Egyptische opgave 60 procent
van de huizen en gebouwen bescha
digd. Geen vrouw geen kind heeft
mogen blijven. De enige vrouw die ik
tussen een groepje rondlummelende
mannen op een straathoek zie, is een
in zwarte sluiers gehulde platte
landse, die dode duiven een lek
kernij, waar de Egyptenaar verzot
op is te koop aanbiedt.
„Ik maak de eenzaamste periode
van mijn leven door." zegt de bejaar
de Italiaanse pate- Justin, die toe
zicht houdt op het prachtige bedehuis
St. Vincent do Paul. waarvan dc bij
gebouwen enkele Israëlische voltref
fers te incasseren kregen. „De verve
ling hangt me h!er dik de keel uit".
Sinds de oorlog van 1967, die In d«
Suezkanaalzone overigens opnieuw
lijkt te zijn begonnen, zijn er in Is
mailia tussen de vijf- en zeshonderd
burgers gedood door Israëlische ko
gels, bommen en granaten. Daarnaast
moesten nog eens duizend gewonden
naar ziekenhuizen in het achterland
worden afgevoerd
•fe Gouverneur
Dit zegt althans Mohammed Moba-
rik Rifai, de gouverneur van de pro
vincie Ismailia, die aals hoogste Egyp
tische gezagsdrager is achtergebleven.
„Waarom?" vraag ik. „Wat berei
ken de Israëliërs met aanvallen op
een afstand op ope« steden?"
„Met hun beschietingen en bombar
dementen", verklaart de heer Rifai,
„proberen de Israëliërs het volk te
demoraliseren. Ze zijn erop uit de
economie en het dagelijks leven in
deze stad te treffen. Als gevolg hier
van drukt op de schouders van de
bestuurlijke autoriteiten een lood
zware last."
Als ik voor het verlaten, maar
zwaar beschadigde station van Ismai
lia sta, begint ergens aan de horizon
het afweergeschut opnieuw te blaf
fen.
„Een Israëlische luchtaanval," zegt
mijn begeleider
„Waar?" vraag ik hem.
„Ver weg." zegt hij, „heel ver weg.
In het noorden, eigens boven de Nijl
delta."
H?t gebulder wordt heviger en
komt wat dichterbij. Ik zie echter
geen pluimen aan de wolkenloze he
mel: van vliegtuigen merk ik even
min iets.
„Zullen we naar een schuilkelder
gaan?" vraagt de officier doodernstig.
„Het lijkt me een beetje overdre
ven." antwoord 'i- „Vind uzelf niet?"
Hij zegt niets, lacht alleen een
beetje. Een kwartier later wijst hij
een puinhoop aan.
„Eens woonden hier mensen," ver
telt hij. „Ook zij vonden het overdre
ven dekking te zoeken, toen het ge
schut begon te bulderen en er bom
men vielen. Welnu, ze zijn niet
me?r..."
Triest
Ismailia met zijn vele riante villa's
is een trieste, een geteisterde stad.
Van de 150.000 inwoners zijn er meer
VOORDE
SLANKE
