MARIHUANA - WAAROM NIET?
WEGWIJS IN LITERATUUR
Gezegd
ZATERDAG 31'JANUARI 1970
|3
De kwaliteit van de marihua-
na-sigaret varieert sterk. Om te
beginnen hangt de sterkte van
de actieve component af van
de herkomst: marihuana ver
bouwd in de VS is zwakker dan
het Mexicaanse produkt en dit
is op zijn beurt weer veel mil
der dan de in India verbouwde
cannabis. Maar ook brengt de
grote vraag naar marihuana de
handelaars in verleiding de ma
rihuana aan te lengen met an
der spul (van vaak onzekere
herkomst), zodat de uiteinde
lijke sterkte van een sigaret (de
concentratie van de actieve
component) onmogelijk te
schatten is.
Marihuana is ook bekend on
der andere namen, o.a.
„gras(s)", ,,pot"„ „hasjiesj" of
„thee". Via Beiroet en Tanger
wordt de meeste marihuana, de
groene Congolese, de witte
turkse, de zwarte nepal, etc.,
voor West-Europa aangevoerd.
Ze wordt ons land binnen
gesmokkeld en vindt zijn weg
naar de gebruikers vaak langs
een aantal detailhandelaren.
Uiteraard is de handel het
sterkst in de grote steden, maar
ook in sommige provinciesteden
neemt de omzet toe.
Het effect van een marihua-
na-sigaret is niet te voorspellen.
Dat hangt niet alleen af van de
individuele roker, maar ook van
de (onbekende) sterkte van de
sigaret. En hoe langer de rook
in de longen gehouden wordt,
hoe intenser de uitwerking.
Meestal beginnen de eerste
effecten al na een paar minuten
op te treden. De ademhaling
wordt langzamer, de hartslag
sneller, de oogpupillen verwij
den zich, de spieren reageren
langzamer. Een behaaglijk ge
voel van_ vrijheid van ongekend
zorgenvrij zijn komt over je.
Je raakt los van de werkelijk
heid, „buiten" jezelf, je voelt je
niet meer geremd of beperkt, je
zintuigen schijnen verder te
reiken dan normaal, je schijnt
méér en verder te zien, je fan
tasie lijkt grenzeloos, je emoties
worden feller en je beleving
van muziek en kunst is onge
kend intens. Je krijgt het ge
voel dat je alles kunt, dat je
capaciteiten geweldig zijn. Je
gedraagt je dan soms ook uit
bundig, soms droom je voor je
zelf weg, vèr van de werkelijk
heid.
ke neiging tot handtastelijkhe
den of gebruik van geweld.
Op langere termijn kunnen
de gevolgen en gevaren voor de
regelmatige gebruiker ernstig
worden, omdat de mentale
vlucht die hij in het roken van
marihuana zoekt, ook beslag
gaat leggen op zijn levenspa
troon in de rest van zijn leven.
Je kunt langzamerhand een
minderwaardigheidsgevoel krij
gen, het gevoel een mislukte te
zijn, omdat je dromen over je
geweldige capaciteiten in de
werkelijkheid een doorgeprikte
ballon blijken te zijn.
Je kunt het contact met je
omgeving, de belangstelling en
Maatstaf 7 (17e jrg., Uitgeverij De Ar
beiderspers, Amsterdam) besteedt zijn
ruim honderd bladzijden aan André Gide
1869—1951. Een dozijn kenners van zijn
werk, onder wie vier vrouwen, belichten
hem als voorloper van de nouveau
roman, als kennis van Oscar Wilde, als
de man van vernieuwing en vernieling,
als afrekenaar met het verleden, als
bezeten door haatliefde ten opzichte
van het evangelie, als bevriend met
Léautaud en Roger Martin du Gard, als
een menselijk soort klimop enz.
Aan het eind van het boekje vindt men een
beknopte bibliografie inzake werk van en over
Gide in het Nederlands, jaartallen over zijn
leven en werk in tijdvolgorde en een bladzijde
meningen over Gide van bekende auteurs.
De samenstellers noemen Gide „de meest
spontane egocentrist" (blz. 402), „volkomen
verliteratuurd'' (442). „ascetisch en sensueel
tegelijk" (407), vertegenwoordiger van het
'autobiografische' schrijverschap (450) en vol
aandacht voor technische kwesties (373, 379).
Gide toont „gebrek aan consideratie met
Afhankelijk van de sterkte en
de dosis van de THC zijn de
hallucinaties intenser. Kleuren
en vormen lijken verwrongen
en veranderd, je gevoel voor
tijd en ruimte wordt onwezen
lijk, afstanden kun je niet meer
schatten. Het kan gebeuren dat
je allerlei met jezelf ziet gebeu
ren, als „buitenstaander": „Ik
zweef hoger en hoger, tot ik
kilometers boven de aarde ben.
En dan begin ik uit elkaar te
vallen. Mijn vingers raken los
van mijn handen, mijn handen
los van mijn polsen, mijn li
chaam laat mijn armen en be
nen los en ik zweef overal, door
het hele heelal."
Dat alles kun je met marihu
ana beleven.
Je beeldt je een droomwereld
in die bij je terugkeer in de
werkelijkheid met een daveren
de klap in elkaar valt. Want je
kunt met marihuana echt niet
méér, je bent echt niet creatie
ver met marihuana en je krijgt
er echt niet meer inzicht of
wijsheid mee.
Wel gooit het je levensrem-
men (bewust of onbewust) los,
het maakt je incapabel tot een
goed oordeel.
Marihuana kan promiscuïteit
stimuleren, losse seksuele om
gang, omdat het je morele
reserves breekt.
Marihuana kan ook agressi
viteit of misdaad stimuleren
omdat het je je zelfbeheersing
en zelfcontrole doet verliezen.
Marihuana schept condities
voor bv. auto-ongelukken, om
dat het je goede schatting van
afstand en tijd onmogelijk
maakt.
Het grootste risico van het
roken van marihuana is de on
voorspelbaarheid van de indivi
duele reactie. De een zal er heel
anders op reageren dan de an
der. Meestal veroorzaakt het
geen kater, maar wel zul je je
na het roken hongerig voelen
en vooral naar zoet snoepgoed
verlangen. Die lichamelijke re
actie is dus geen probleem, de
mentale reacties kunnen veel
Enige dagen geleden hebben
de Romeinse autoriteiten zich
bezorgd gebogen over het pro
bleem van toenemend narcotica-
gebruik door jongeren die zich, zo
als op de foto, zelf injecteren.
ingrijpender zijn, met een ster-
lust voor je werk kwijt raken.
Je kunt je langzamerhand
a-sociaal gaan gedragen, soms
zelfs anti-sociaal, met alle risi
co's van oncontroleerbare woe
de-uitbarsting, geweldpleging of
misdaad.
Regelmatig roken brengt je
vaak in kringen van handelaren
en van gebruikers van andere,
zwaardere drugs (LSD, he
roïne) met alle risico's van
drug-escalatie.
Chronisch gebruik kan
tenslotte hersenbeschadiging
veroorzaken, kan tot psychose
en krankzinnigheid leiden en is
in een aantal gevallen dodelijk
Als je (tijdelijk) verstoken
blijft van marihuana kunnen je
mentale reacties volledig on
voorspelbaar worden en kan
zich de neiging tot zelfvernieti
ging ontwikkelen.
Marihuana veroorzaakt geen
physieke verslaving, m.a.w. het
lichaam went zich niet zo aan
marihuana dat er in een perio
de van niet roken een niet te
beheersen lichamelijke behoefte
aan marihuana ontstaat (zoals
bv. bij heroïne). Als men dan
ook van de marihuana-rookge-
woonte af wil, krijgt men niet
de pijnlijke lichamelijke ont
wenningsverschijnselen die bij
b.v. heroïne zo gevreesd zijn.
Het is echter ondubbelzinnig
bewezen, dat regelmatig mari-
huana-gebruik wèl een meer of
minder sterke psychische af
hankelijkheid, d.w.z. een men
tale verslaving veroorzaakt; de
vlucht uit de werkelijkheid, het
geestelijk „vrij" zijn wil steeds
opnieuw, steeds vaker beleefd
worden.
Is er dus reden voor ernstige
bezorgdheid bij ouders die mer
ken dat hun zoon of dochter
wel eens een keer marihuana
heeft gerookt? Nog niet. Er is
wel alle aanleiding om rustig,
aan de hand van de feiten, de
situatie door te praten. Het zou
dan onverwacht wel eens kun
nen blijken dat de ouders zelf
onbewust en ongewild die situ
atie hebben geschapen die de
jongelui met marihuana wilden
ontvluchten.
Wanneer echter van regelma
tig of van overmatig marihua-
na-gebruik kan worden gespro
ken, is verstandig ingrijpen
noodzakelijk. De hulp van een
deskundige drugadviseur kan
daarbij onmisbaar blijken.
Kan marihuana voorloper
van zwaardere drugs zijn? He
laas staat hier overvloedig fei
tenmateriaal ter beschikking.
Vele onderzoekingen onder jon
ge verslaafden aan zwaardere
verdovende middelen (LSD,
morphine, heroïne) bewijzen
ondubbelzinnig dat de meerder
heid van hen via marihuana de
weg naar deze verslaving is ge
gaan. Het zo nu en dan roken
van een „ongevaarlijke" mari-
huana-sigaret, misschien op de
middelbare school, was vaak
het onschuldig lijkende begin.
Officiële instanties (Commis
sion on Narotics, van de Vere
nigde Naties, de' FBI etc.) heb
ben hierover uitgesproken me
ningen. Waarschijnlijk is de
meest aannemelijke verklaring
voor deze samenhang dat diege
nen die lichamelijk en mentaal
geconditioneerd zijn voor het
regelmatig roken van marihua
na, dit ook zijn voor regelmatig
gebruik van bijv. heroïne.
Laten we het duidelijk stel
len: Niet iedereen die regelma
tig marihuana rookt, raakt t.z.t.
aan de zwaardere drugs. Wel is
het overgrote deel van de aan
zwaardere drugs verslaafden
via marihuana zover gekomen.
David Wilkerson, de directeur
van het New Yorkse Teen
Challenge werk onder verslaaf
den (schrijver van het bekende
„Het kruis in de Asfaltjungle"),
windt er geen doekjes om: 90
pet. van alle verslaafden die we
mochten behandelen begon met
marihuana en ging daarna op
zwaardere drugs over"„hij is
met marihuana begonnen om
dat hij ontevreden was met zijn
leven en hij zal die weg hele
maal ten einde lopen".
En als we deze onderzoekin
gen aan grote groepen verslaaf
den niet hadden, zijn er
persoonlijke getuigenissen in
overvloed. Enkele zijn elders op
deze pagina afgedrukt.
Is de gebruiker van marihua
na te herkennen?
Men zal zich afvragen of er
verschijnselen zijn waaruit men
kan afleiden of iemand marihu
ana gebruikt. Over het alge
meen is dit moeilijk. Een aantal
te noemen verschijnselen kun
nen ook andere, zeer natuur
lijke oorzaken hebben.
Meestal heeft de gebruiker
rood aangelopen ogen met sterk
verwijde pupillen. Hij zal daar
om vaak een zonnebril dragen.
Ook blijft de karakteristieke
zoetige geur van marihua-
na-rook soms urenlang aan
adem of kleren hangen. Een
duidelijke aanwijzing kan
soms zijn een opvallende wijzi
ging in het gedragspatroon van
iemand die begint met marihu
ana te roken. Hiervoor werd al
aangegeven, dat rokers sterk
wisselende stemmingen hebben,
beginnend in een geanimeerde,
spraakzame soms zelfs uitbun
dige bui, worden ze later vaak
doezelig en slaperig.
Er zijn nog geen bloed- of uri-
ne-tests die indicatief zijn voor
marihuana-gebruik.
Waarom lijkt marihuana zo
aantrekkelijk voor vele jonge
lui?
Onderzoekingen hebben als
-$■ Een hallucinerend tafereel uit
een film waarmee de wereld
gezondheidsorganisatie in oosterse
landen wijst op de gevaren van
verslaving.
de drie belangrijkste redenen
aangegeven:
Met marihuana ben je „in".
Was marihuana enkele jaren
alleen nog maar een „must" om
bij enkele beatnik- of hippie-
groepen te kunnen horen, het is
thans overrompelend snel in al
le lagen der maatschappij een
instituut aan het worden, het
teken van „bij de tijd" te zijn.
Duizenden jongeren worden
door „vriendjes" overgehaald
méé te doen.
Marihuana biedt je de
vlucht uit de werkelijkheid.
Wèg van je zorgen en spannin
gen, van je leegheid en je ver-
veling, van je ontevredenheid,
met de „gang van zaken waar
aan je toch niets kunt doen",
van de zinloosheid van je leven
en van al die vragen waarop je
geen antwoord weet of krijgt.
Marihuana wordt door de
jeugd als „ongevaarlijk"
beschouwd. Hierboven is al
aangegeven hoe fataal deze
misleidende gedachte kan zijn.
„Marihuana is voor mij de ge
vaarlijkste drug van deze tijd"
(David Wilkerson).
Terugziend op het vooraf
gaande, vraag je je af wanneer
er voldoende aanleiding kan
zijn toch „mee" te doen met
marihuana. Wanneer loop je
daarvoor het grootste risico?
Het antwoord op die vraag
wordt bepaald door de inhoud:
de richting van je eigen leven.
We hebben gezien hoe leegheid
van het leven, ontevredenheid
met een bestaande situatie, een
behoefte om te vluchten uit de
verantwoording en de werke
lijkheid, vaak de aanleiding
konden zijn tot het (regelmatig)
gebruik van marihuana.
Diegenen die het leven met al
zijn teleurstellingen toch be
wust aanvaarden, verantwoor
ding durven nemen er iets van
proberen te maken met een
duidelijk doel voor ogen, diege
nen met een concreet ideaal en
een nuchter engagement met
hun eigen omgeving lopen hier
duidelijk de minste risico's. Ze
hebben geen tijd voor, noch be
hoefte aan, een vlucht uit hun
bestaan. En evenmin behoefte
om „in" te zijn in een kring die
duidelijk een ander ideaal
heeft. Met andere woorden: Hét
antwoord luidt: geef inhoud
aan je leven, wees een jong
mens met een zinvol ideaal.
collega's of in het algemeen met anderen"
(4Ó3); „om krachtiger zichzelf te zijn komt hij
er niet voor uit wie hij Is" (400). Hij leert zijn
lezers schijnbaar-edele motieven te wantrou
wen (427) en proclameert wantrouwen als een
van de hoogste deugden (441). Het geheel
heeft de strekking Gide's oeuvre te actualise
ren: de vertaling van Les faux-monnayeurs van
J. A. Sandfort uit 1948 Is herdrukt als co-pro-
duktie van Atheneum - Polak Van Gennep
en de Bezige Bij, onder de titel De valsemun
ters.
José de Ceulaer. Belg uiteraard, is al eerder
te gast geweest bij Nederlandse auteurs. Hij
heeft nu een boekje gemaakt van twaalf inter
views met Vlaamse schrijvers en dichters. Het
zijn Ernest Claes, Raymond Brulez, Gerard Wal
schap, Maurice Gilliams, Marnix Gijsen, Karei
Jonckheere, Louis Paul Boon, Johan Dalsne,
Bert Decorte, Frans van Isacker, Hubert Lampo
en Hugo Claus.
Het werkje. Dat zei Claes, dit zegt Claus, is
uitgegeven bij Nijgh Van Ditmar, 's-Graven-
hage/Rotterdam (114 blz. f 8,50). Men vindt ef
gegevens in over de auteurs en over hun
belangrijkste werken. Behalve de foto's in het
boek treft men achterin twaalf uitneembare fo
to's aan. voor de bewonderaars. Het is een
aardig, informatief werkje dat men in een paar
uurtjes gemakkelijk uitleest
Enkele uitspraken schrijf ik voor U over.
Marnix Gijsen: „Iedere godsdienst wordt een
fanatisme" (bl. 37). „Ik mag zeggen dat ik iets
van de wereld heb gezien" (38) Hugo Claus:
„Bij ons is de houding van de literatoren over
dreven pseudo-serieus" (108). Raymond Brulez:
„Ik heb mij altijd onbehaaglijk gevoeld in een
grote massa" (14). Maurice Gilliams: „Ik heb
een goed hart, maar een slecht karakter" (42).
Karei Jonckheere: „Ik heb geen volstrekt
standpunt in niets" (50). Alles te nemen met of
zonder zout. naar verkiezing.
Literaire verkenningen, een uitgave van Sijt-
hoff te Leiden, is een nieuwe en modern op
gezette reeks voor het onderwijs in de Neder
landse letterkunde In de hoogste klassen van
Door Dr. C. Rijnsdorp
het VWO en HAVO en op Paedagogische Aca
demies (kweekscholen en M. O. Nederlands
opleidingen), onder redactie van Prof. Dr. Mar-
tien J. G. de Jong. Ik ontving ter aankondiging,
onder het hoofd Eerste tijdvak, van prof. dr. G.
Degroote Oude klanken en nieuwe accenten,
De kunst van de rederijkers (139 blz., f9,45).
Prof. Degroote geldt vooral als kenner van de
periode der Bourgondisch-Nederlandse letter
kunde, van de rederijkers en van Erasmus en
diens invloed op het Nederlandse geestesle
ven. Martien de Jong meent dat dit boek ieder
onbevooroordeeld lezer zal doen ervaren, „dat
de veelomstreden rijmende burgers uit de gil-
dentijd in hun gelukkigste momenten poëzie
hebben geschreven die een tijdsafstand ^an
ruim vier eeuwen moeiteloos overbrugt". Als
ter zake niet deskundig moet Ik mij tot deze
aankondiging beperken.
Met meer recht kan ik meepraten over het in
het „Vierde tijdvak" geplaatste boek van prof.
dr. M. Janssens uit dezelfde serie, getiteld
Tachtig jaar na Tachtig, met de ondertitel; „De
evolutie van het personage in de Nederlandse
verhaalkunst van Couperus tot Mlchiels". (140
blz., 9,70).
Het gaat over werk van de auteurs Louis
Couperus, Arthur van Schendel, Maurice Roe-
lants, F. Bordewijk, Willem Elsschot en Ivo
Mlchiels. De Inleiding, „Van personage naar
persona" maakt de bedoeling van de samen
steller volkomen duidelijk.
De traditionele romanheld is (althans in de
modernistische literatuur) dood. Het „diepe
personage" heeft afgedaan. De hedendaagse
vooruitstrevende romancier tekent geen perso
nages meer, maar biedt de lezer een compacte
dwarsdoorsnee van een bewustzijnsleven aan.
Dit nieuwe, post-psychologische personage
noemt de auteur „persona" (masker, rol).
Prof. Janssens tekent deze evolutie (mis
schien te verkiezen boven 'afgang', maar beide
termen houden een waarde-oordeel in) aan da
hand van de volgende rGmans: Couperus (De
stille kracht, 1900), Van Schendel (Angiolino
en de lente, 1922), Maurice Roelants (De jazz
speler, 1928), Bordewijk (Karakter, 1938), Wil
lem Elsschot (Het dwaallicht, 1946) en Michiels
(Het boek alfa, 1963). Na blz. 86 volgen
leesstukken met fragmenten uit de behandelde
romans.
Ook als men de geschetste ontwikkeling een
afgang zou vinden, verandert men niets aan
het feit dat de getekende lijn parallel loopt met
een gewijzigd levensgevoel, dat men nu een
maal als feit heeft te aanvaarden. Ik heb voor
dit boek grote waardering; het is deskundig,
leerzaam en boeiend.
Bart Mesotten, De overkant van het gedicht.
(Uitgeverij De Roerdomp, Brecht/Antwerpen,
243 blz., Belg. frs. 160.-), is een boek voor
leraars, Intelligente leerlingen en voorts voor
belangstellenden in poëzie. Het handelt over
poëzie-techniek en bespreekt op verdienste
lijke wijze een behoorlijk aantal verzen, waar
onder Zuid-Afrikaanse. Ik heb de indruk dat dit
boek goed is afgestemd op de praktijk van het
lesgeven, maar zoals gezegd: uit ervaring kan
ikhrer niet spreken.
liebh
plaat
ALS HET WAAR IS wat sa
logen beweren, dat de hoogte
de rokken met de welvaart st
gaan we slechte tijden tegemi berel
want Parijs schrijft weer lenj
op-de-kult voor.
hoev
derw
afwe
vers*
Yo
naar
het
levei
Deze
voetbaloverwinning Nederland tafel
raël, het Amerikaanse succes
de Haagse Shocking Blue, i
daag op de verjaardag van o
kroonprinses, het Europese k
pioenschap schaatsen dames i
Heerenveen en natuurlijk nog
vergeten het Europese kampl!
schap van Ard Schenk, op
nipper bevochten op Dag
naess.
Zo eindigt de eerste maand
1970 op dezelfde manier
veel andere maanden: veel
drijvigheid om welvaart en
zijn, en hier en daar een spet
noot: de mode, de (povere)
ren l
In
pet
wati
een
brei
plaa
kige
Di
plaa
voorspoedige geboorte te NpIJss:
gen van koningin Juliana's rssriis l
kleinzoon: Carlos Xavler fcerr^!£
do, zoon van prinses Irene kus|
haar man Charles Hugo.
Vertedering deze week om
Vraagtekens om de positie
dr. Jonckkeer: moet zijn be
ming tot goeverneur van de
tillen worden ingetrokken or
hij daar niet zo geliefd zou
Minister Bakker gaat het
plaatse peilen.
Twee a.r. ministers in de sti
der kritiek: Roolvink wint zijn
tijgenoten in de Kamer niet
twee-drie als het om de ve:
ging van AOW-uitkerlng en -f
mie gaat. Hij doet een beroep
de Eerste Kamer, zijn loonwet
aanvaarden en belooft het
streden artikel 8 zeer zuinig
te passen.
De ander is bouwminister Sd 'ev'
maar het rumoer bedaart nu t
en een PvdA-poging om hem
wippen, strandt al gauw; ook I
doet daar niet aan mee.
belooft trouwens meer woni j®
bouw en allerlei andere maa ®j
gelen, en individuele huursubs
per 1 juli.
Minister Nelissen is gi
klaargekomen met het lijstje
sen die Verolme in betrouwtn
der vaarwater moeten leiden:
Shellman Scheffer als direct
Verolme zelf als president-ci
missaris, enkele regeringscomf
sarissen, CNV-oud-voorzltter
Eibergen namens de arbeiders,
een stel andere knappe kop!
als adviseurs.
Het voortgezet onderwijs ki
mondelinge eindexamens zor>
gecommitteerden, de ex-kwe
scholen krijgen een vrijer colle
systeem. De met opheffing
dreigde onrendabele spoorlij
worden voorlopig niet opgehei
Autogordels worden in nia
auto's verplicht. De opbrengst
de BTW over 1969 valt tegen,
lonen in het streekbusven
worden met die van de stf
chauffeurs gelijkgesteld. De K
lijdt over het derde kwartaal
nngal verlies.
In het buitenland gaat de
dqcht, behalve naar het orf
doxer communistische bewind
Praag, het overleg tussen Bc
en Moskou en de hernieu»
Amerikaanse luchtaanvallen
Noord-Vietnam, vooral naar
raël, dat niet ophoudt Egypte
bestoken.
Europanen hebben geen
voor rechtvaardigheid, geen m«
selijke gevoelens en geen chr bl
telijk geweten. En als ze die
hebben, blijkt daar niets van fl -
zij met Afrikanen in aanraking bl
men. (Radio Nigeria).
Marihuana is „in". Het gebruik van dit verdovende middel verbreidt zich de
laatste jaren onverwacht snel. In de VS bijvoorbeeld schat men dat reeds
300.000 tot 400.000 studenten regelmatige gebruikers zijn. En ook in de West-
europese landen neemt het gebruik in allerlei maatschappelijke kringen hand
over hand toe, vooral onder de jeugd. Terecht leidt dit laatste tot bezorgdheid
bij vele ouders, leraren en anderen die nauw bij de volksgezondheid betrok
ken zijn. In zo'n gespannen situatie kan een gebrek aan feitelijke kennis van
zaken leiden tot onnodig wanbegrip, meningsverschil of misverstand. Met dit
artikel, waarin feiten-materiaal bijeen is gebracht, hopen wij bij te dragen tot
de individuele oordeelvorming
door dr. ir. J. Ph. Poley
de schrijver verbonden aan een researchlaboratorlum van de Shell
is in zijn vrije tijd medewerker van Teen Challenge. De werkers In di
internationale organisatie (zelf geen druggebruikers), zien het als opdra I
verslaafden aan verdovende middelen bij te staan, er op hopende dat c
deze mensen gegeven zal zijn in de plaats van de zgn. geestverruimen
middelen het evangelie van Jezus als levensvervulling te leren aanvaard
In ons land is Teen Challenge gevestigd te Den Haag, Korte Hoj;
straat 18, telefoon 070-11.73.42.
Marihuana wordt vervaardigd uit de bloeiende top en de
bovenste bladeren van de vrouwelijke Indiaanse hennep-plant
(Cannabis Sativa L.). In warme vochtige gebieden over de hele
wereld werd deze plant meestal geteeld om uit de meterlange
holle stengel henneptouw te kunnen maken. Maar sinds enkele
tientallen jaren gaat het voornamelijk om de bloemen en de
langwerpig getande bladeren, die een component (THC, tetra
hydrocannabinol) bevatten die fantasieën en hallucinaties kan
veroorzaken. Bloemen en bladeren worden gedroogd en, net als
tabaksbladeren, in reepjes gesneden, klaar voor gebruik in,
bijvoorbeeld, een sigaret. De kleinhandel in deze marihuana
gaat meestal in lucifersdoosjes. Met een normaal vloeitje wordt
er een sigaret van gerold die aan twee kanten wordt dicht
gedraaid.
Tekening van de Cannabis
plant, die de marihuana levert.
