raag gelaten en zonder hoop nieuw jaar in Amalia Rodrigues groot zangeres Laat Van Rappard geknoei van raad eens bewijzen! krant van formaat OUDEJAARSCOLLECTE1969 Onder jeugd alleen nog passief verzet VIER STATENLEDEN VRAGEN: OPROEP TOT REBELLIE IN VS Voor de Hervormde Kerk is de oudejaarscollecte belangrijk, want er is zovéél te doen: jeugdwerk, vormingswerk, maatschappelijk werk, oplei ding, kerkelijk opbouwwerk in streken waar bijzondere voorzieningen nodig zijn, werk in de havensteden, werk onder Nederlanders in het bui tenland en nog veel meer. Wilt U ons helpen? Met uw bijdrage. Gewoon in geld. In de oudejaars collecte. Dan kan het werk in 1970 worden voortgezet en uitgebreid. Misschien vraagt U: hoeveel moet ik geven. Als het kan, geeft U dan één duizendste deel van uw jaarinkomen. Dan zijn wij goed geholpen. U kunt geven in de kerk, op de oudejaarsdag. Of op giro 50292 van de Nederlandse Hervormde Kerk, Den Haag. Of op de rekening van de Nederlandse Hervormde Kerk bij de Amro-bank, Den Haag. Schrijft U dan op het girobiljet of de bankopdracht: Oudejaarscollecte 1969. De oudejaarscollecte aan het eind van 1969 is belangrijk. Zij kan voor ons een goed begin betekenen voor het werk in 1970. Maak het einde tot een goed begin! MAANDAG 29 DECEMBER 1969 De zangeres Amalia Rodrigues. grootmeesteres van de Portugese fado, heeft dit weekeind in De Doelen te Rotterdam in de Hol landse winter wat zuidelijke warmte gebracht. Voordat zij in De Doelen excelleerde, was zij zaterdagavond gaste bij Wim lbo in zijn programma Cabaret- taria. ROTTERDAM Ondanks de kou *as de grote Doelenzaal zondagavond Ditverkonht voor een optreden van de leroemde Portugese zangeres Amalia Rodrigues. Zy heeft indertijd het Por- lugese volkslied met de zogenaamde -fado's" over de hele wereld bekend gemaakt. Haar eerste successen stammen reeds vanaf het eind der jaren veer tig. Het is dan ook ongelooflijk dat zij net haar zuivere, ondefinieerbare «tem al twintig jaar aan de top staat en haar liederen met nog steeds even veel levenslust en enthousiasme zingt. Er is vrijwel geen land te noemen waar zij niet is opgetreden; het was ditmaal aan Dick Binnendijk te dan ken dat wij deze zangeres ook nog «ens in Rotterdam konden beluisteren, tot genoegen van vele bewonderaars. Amalia Rodrigues, begeleid door twee gitaristen, viel het niet moeilijk de hele zaal in haar ban te krijgen. Nummers als Coimbra, Ai muraria, Tendinho en natuurlijk Fado corrido en het beroemde Una casa Portugesa, het kwam er allemaal even zuiver en overtuigend uit Twee toegiften waren het enthousiaste publiek niet voldoen de, appplaudisserend bleef het om -haar stem" vragen. Met een zangeres van dergelijk ka liber is het altijd moeilijk een voor- Programma van enige kwaliteit te vullen. Dat lukte gisteravond uitste kend met een sfeervol optreden van Liesbeth List. Geïnspireerd bracht zij twaalf liedjes, waarvan die met Ne derlandse tekst nog het meest indruk op ons maakten, met name de Brel- vertolkingen. Liesbeth werd prima begeleid door het trio Louis van Dijk. J. Boddaert (Van een onzer verslaggevers) DEN HAAG/GORKUM Dedeputeerde Staten van Zuid-Hol- land moeten bevorderen dat de burgemeeser van Gorkum. nir. R. L. J. Ridder van Rappard. aantoont dat elf uitgetreden gemeente raadsleden met onder meer aannemingssommen zouden hebben geknoeid. De vandaag weer in functie gekomen burgemeester heeft de gramschap opgewekt van de statenleden drs. J. Borgman. J. Brandsen. W. Th. Remie en rnr. A. Q. C. van Ruiten. In een interview in Elseviers over deze uitlatingen al heeft aange boden. zoals wij zaterdag hebben be- richt, willen de vragen stellende sta tenleden dat ..man en paard" genoemd worden, ..omdat er anders onder meer een verdenking op de (uit getreden) raadsleden blijft rusten." Indien de heer Van Rappard geen bewijzen zal kunnen aanvoeren, ach ten de statenleden het juist dat gede puteerde staten de burgemeester hem op het ongepaste van zijn handelwij ze attenderen, mede omdat gesugge reerd zou kunnen worden dat het Weekblad van 15 november zegt de heer Van Rappard: „Die rot- jongens (raadsleden), die had den angst, dat ik (Van Rappard te veel zou openbaren, want als je 37 jaar burgemeester van een gemeente bent, dan weet je wel wat hoor, dat is waar. Geknoei met aannemingssommenik noem maar wat. Ik had man en paard kunnen noemen, ik had zulke klappen kunnen uitdelen, maar ik hield en hou dat slot op mijn mond." Verdenking Hoewel de omstreden burgemeester in een gesprek met de minister van binnenlandse zaken mr. H. K. J. Beernink zijn verontschuldigingen VAN RAPPARD provinciale toezicht op de gemeente- financiën van Gorkum niet voldoen de is geweest Mochten de beweringen van Gor- kums burgemeester op waarheid be rusten, dan willen de statenleden gaarne van GS weten in hoeverre het dan goed is te praten dat deze feiten achterwege worden gelaten. Dit laatste mede gezien in het licht van de overweging dat door het achter houden van gegevens een goed toe zicht door gedeputeerde staten op besluiten van de raad en van het college van B. en W. wordt bemoei lijkt. Daarnaast wil men graag vernemen of de term „rotjongens", die onge twijfeld betrekking heeft op de uit getreden raadsleden, gemeentebelan gen schendt. FLINT Aan het begin van een vijfdaagse bijeenkomst heeft een groep militante .<»tudenten opgeroepen tot rebellie, uitbreiding van het ge weld en het toepassen van revolutio naire praktijken om zodoende in 1970 de Amerikaanse machtsstructuur in een te doen storten. De 22-jarige voorzitter Mark Rudd voorspelde, dat ,.er op zodanige schaal gevechten zullen uitbreken tussen militante groepen en „var kens" (politie) dat alles wat tot nu toe in de jaren zestig is gebeurd meer zal weg hebben van een pick nick op een zondagsschool". islavplein, vaal etalagelicht, pt namiddagduisternis ver- rstï ;efs probeert te breken. Kerst voorbij. Praag wacht op het lieuwe jaar. Gelaten, in een eer, die nauwelijks aan een eestmaand doet denken. Hier n daar prijkt nog een kerst oom en in een enkele etalage leurt nog het dennegroen en immen de kerstballen. Maar e massa's voetgangers, die er ond vier uur, als de fabrieken it zijn, passeren, besteden er auwelijks aandacht aan. Praag in deze dagen voor de arwisseling leeft somber, wat daten. Wie de Pragenaar ireekt voelt het tastbaar. De eer is onbestemd. Op straat en de winkels, die voor de feest agen overstroomd zijn en nu oor een goed deel uitverkocht. Wat de Pragenaar kón kopen, eeft hij gekocht. Want niemand eet of het er volgende week reer zal zijn. De bevoorrading an de winkels verloopt grillig, lis er nieuwe partijen komen, ijn ze meestal binnen een week Veer uitverkocht en de etalages «g. De Pragenaar leeft van de dag op e dag. Vooruitzien heeft hij afge- »erd. De meeste Tsjechen zien die Dekomst ook niet zo. De vraag wat et nieuwe jaar zal brengen, beant woorden ze met een schouderopha- tn. Een oude man in een van de res- aurants aan het grote plein: „Na- uurlijk, we blijven hopen. Maar die oop is nu wel heel klein geworden, olang er Russen zijn, zolang zij ons conomisch uitbuiten, zolang zij onze rijheid om ons te uiten ontnemen, al er weinig veranderen." Tc kort Het Is vooral die ontnomen pcr- Donlijkc vrijheid, die de Pragenaar et meest drukt, want materieel is ij er weinig minder aan toe dan orig jaar. Weliswaar zijn de prijzen iet zo'n tien procent gestegen, maar ok de Ionen gingen omhoog (al was et slechts een geringe reële verho- ihov] art onze verslaggever r gel Dick Ringlever) gevë 3hoi3 Jaarwisseling in gefraag anno 1969. Triester nog an vorig jaar is de stad nu. loddersneeuw op de straten in eet centrum rond het Wens- ging en hangt het spook van de in flatie nog steeds boven de nationale economie). De Tsjechen geven het zelf toe: de enkele maanden van het Dubcek - bewind waren te kort om werkelijke verbetering te brengen. Maar die ver betering zou gekomen zijn; daarvan zijn zij overtuigd. Dat de klok nu weer twee jaar is teruggedraaid, ver oorzaakt alleen maar een chaos, die niet bevorderlijk is voor de produk- tie. Dat blijkt niet alleen uit statistie ken. Ook de individueel reizende va kantieganger merkt het. Op het vlieg veld van Praag kan hij nauwelijks een taxi krijgen en wil hij met de trein, dan moet hij rekenen op eén tot drie uur vertraging. Het ontbreekt de meeste Tsjechen aan lust om te werken. Zij zien er het nut niet van in omdat zij voelen alleen maar voor de Russen te wer ken. Een voorbeeld ervan geeft een em ployé van een staatsexpartorganisa- tie: „Wij moeten van de Russen wa gonladingen dure ruwe ijzererts ko pen, die voor 80 procent uit steen bestaat. Wanneer wij die hebben ver werkt, zijn we verplicht ze weer voor een prik aan hen te verkopen. Met olie is het net zo. Het i3 gewoon een verkapte manier van uitzuigen." Passief De Tsjech accepteert het omdat hij niet anders kan. Weliswaar zijn de Russen voor het -gezicht verdwenen, zelfs uit de omgeving van Praag (de meesten van de 100.000 liggen in de omgeving van de Russische grens), maar hun invloed reikt verder dan voorheen. Een student: „Er zijn geen tanks nodig als je op alle belangrijke pos ten Tsjechische partijmensen van de oude garde plaatst; en dat is nu ge beurd. De Russen hebben via deze mensen een greep op het land, die sterker is dan ooit tevoren." Actief verzet wordt daarom zelfs in studentenkringen als nutteloos ge zien. Zelfverbrandingen komen niet meer voor. „We geloven, dat dit sys teem het niet waard is." Passief verzet is er echter wél. Dat blijkt onder meer uit het feit, dat in een klein jaar 00.000 van de 1,9 mil joen partijmensen voor hun lidmaat schap hebben bedankt. Het blijkt ook uit duizend - en - één kleine zaken. Zoals uit de nog steeds lege rectors- stoel van de Praagse Karei - universi teit. sinds de vorige rechtor, prof. Goldstücker vluchtte. De nieuwe re geerders hebben wel een nieuwe voorgesteld, maar die werd door het universiteitsbestuur niet geaccep teerd. Een student in de filosofie: „Er zijn geen demonstraties meer. er wordt nauwelijks meer over politiek gesproken; dat is nu te gevaarlijk. Maar je voelt wél, dat er nog iets leeft. Ook onder de hoogleraren. Je merkt het zelfs in officiële toespra ken. Als je vroeger promoveerde, kreeg je van je prof altijd het stereotiepe verhaal te horen. Met je nieuw ver worven kennis moest je de socialisti sche idealen dienen; je moest je reali seren, dat je dank zij het volk had kunnen studeren. Bij de laatste pro motie zei de hoogleraar alleen: „Ik hoop, dat jullie je kennis zult gebrui ken in dienst van de waarheid." Kijk, dat is ons lijdelijk verzet." Gevangen De ervaring in Tsjechoslowakije heeft geleerd, dat veel méér dan pas sief verweer niet mogelijk is. De nieu we recente zuiveringen hebben over duidelijk gemaakt, dat de teugels strakker zijn aangetrokken. Het enige lichtpunt in die zuiverin gen ziet men in de overplaatsing van Dubcek als ambassadeur in Ankara. Verschillende leden van bet partijbe- Even somber als het straat beeld l(jkt het perspectief voor de Pragenaar. stuur hadden een proces tegen hem gewild. Maar zij moeten hebben be seft, dat zoiets een nieuwe storm door het land zou hebben laten gaan. President Svoboda heeft daar ernstig tegen gewaarschuwd. De partij heeft nu het midden geko zen. In Ankara zal het nationale vrij- heidssymbool weinig kwaad meer kunnen. Het volk heeft zich daar gelaten bij neergelegd en viert oud en nieuw met een somber perspectief. Ook al omdat men weet gevangene te zijn. Sinds het nieuwe bewind aan de macht is, kan de Tsjech niet meer naar het buitenland, tenzij hij naar eerstegraads familie gaat, die finan cieel voor hem borg staat. Voor de anderen zijn de grenzen gesloten. Zo hermetisch, dat de mees te vluchtpogingen radicaal worden verijdeld. De passencontrole op de luchthaven van Praag is strenger dan ooit en ook op de grenswegen zijn de mazen dichtgetroicken. De Tsjech, die er doorneen wil, ris- 1 keert zijn leven. Zoals die jongeman, die enkele weken geleden probeerde uit te wijken do«r zich op het Praagse vliegveld vast te klampen aan het landingsgestel van een ver trekkend CSA - toestel. Toen de wie len op 300 meter hoogte werden inge trokken, viel hij naar beneden- Een voorval, dat in de kranten nooit is gemeld, want de censuur is weer even streng als twee jaar gele den. Ook wat dat betreft is de klok teruggedraaid. Voor hoelang nog, lijkt on voorstelbaar. Vooralsnog gaat de Tsjech de jaarwisseling weer even somber in als zovele malen eerder

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 7