Van Ravens: „Ik behoor
tot de top van Europa"
Cyclecross is hier
'n soort stiefkind
Instituut bestudeert
vredesvraagstukken
Kip: bijna alleen op
Zon- en feestdagen
Onderwijs
onderweg
Topscheidsr echter
Naar WK-voetbal?
Ook Wagtmans
rebelleerde
tegen Post
Roffel directeur
Olympisch stadion
buiten spel bij
uitbetaling van
Philipssalaris
RAPPORTEN OPENBAAR
COCK VAN DER HULST: BEGRIJPELIJK MAAR
12
DINSDAG 16 DECEMBER 1969
MEXICO Voor voetbalminnend Nederland maan
denlang een magische klank. Voor bondscoach Georg
Kcsslcr en zjjn „trouwe" volgelingen bleek het uit
eindelijk te ver. Veel te ver zelfs. Toch zal waar
schijnlijk één Nederlander een vllegretourtje zonnig
Mexico kunnen bestellen. Eén landgenoot, die in het
verre Midden-Amerika het rood-wit-blauw hoog zal
moeten houden: Lau(rens) van Ravens. Neerlands,
vooral in het buitenland meest gevierde scheidsrech
ter. Op 15 februari zal bekend zijn of hij bij de WK-
voetbal wordt verwacht.
SCHIEDAM Lau van Ravens strikken voor een babbeltje valt
bepaald niet mee. Deze 47-jarige Schiedammer, gehuwd en trotse
vader van een dochter van vijftien leidt een druk, zelfs zeer druk
bezet leven. Enerzijds als vertegenwoordiger van de Drie Hoefijzers
(„Ik drink zelf slechts sporadisch alcohol"), anderzijds als één van
Europa's meest gevierde topscheidsrechters.
LAU VAN RAVENS
Wanneer het uiteindelijk gelukt is,
ontpopt Van Ravens zich als een ge
makkelijk en vlot spreker, die snel
en met opvallende vaardigheid een
antwoord weet te formuleren. Neer
lands topaibiter nummer één heeft
dan ook wel de nodige ervaring in
deze materie. Lachend zegt hij ten
minste: „De journalisten lopen mijn
deur plat. Vooral nu de wereldkam
pioenschappen in Mexico naderen".
Hij is nu een waar meester in het
listig ontwijken van lastige vragen
geworden. Gekscherend stelt hij dan
ook: „Ach, je krijgt de slag wel te
pakken in deze handel. Een paar jaar
geleden praatte ik mijn mond nogal
eens voorbij. Nu gebeurt dat geluk
kig veel minrier. Maar goed ook,
want ik word de laatste dagen wel
onder vuur genomen". En met een
knipoogje. „Ik denk tenminste dat ik
maar eens geld ga vragen voor elk
interview. Honderd piek of zo..".
Niets zinnigs
Lau van Ravens wordt spoorslags
serieus wanneer het gesprek op
Mexico komt. „Ik kan er eigenlijk
nog niets zinnings van zeggen. Offi
cieel weten wij het pas op 15 februa
ri. Dan worden in Lissabon de namen
bekend gemaakt van de scheidsrech
ters die naar Mexico gaan".
Hierbij zal ongetwijfeld ook Lau
van Ravens behoren. Het zou ten
minste wel heel raar moeten lopen
wil hij niet naar Mexico uitgezonden
worden. Hij legde dit jaar met goed
succes drie tentamens af (Barcelo-
na-Slovan, Noorwegen-Frankrijk en
Rapid Wien-Torpedo), terwijl hij op
26 november „cum laude" voor zijn
zware eindexamen, het Europa
Cup-duel Benfica-Celtic in Lissabon,
slaagde.
AMSTERDAM Na Leo Duyndam
cn Freddy Eugen is ook Rini Wagt
mans in opstand gekomen tegen het
gezag van Post in de Amsterdamse
zesdaagse. Wagtmans gordde het harnas
aan en toog maandag kort na midder
nacht op pad om zijn ongenoegen met
de gang van zaken kenbaar te maken.
Wagtmans. die door Gerrit Schulte on
der handen was genomen („jullie heb
ben een te groot maandsalaris, het kan
jullie niets meer schelen. Als je maar j
voor je boterham zou moeten rijden I
zoals wij destijds, dan zouden jullie er I
wel inknallen". had de voorganger van
Peter Post onder meer gezegd), stapte i
na dit gesprek gespannen op de fiets
en begon in zijn eentje op kop van het
veld te rijden.
Men had juist de middernachtsprints
achter de rug en maakte zich op voor
de dagelijkse derniekoers.
De strijd van Wagtmans werd die van
een dolende ridder. Want de Zwitser \T11 11 1
Loui, Pfennig die op papier de V UKI M)I1 (1*1)3IlKCll
ploegmakker van Wagtmans is. maar 1
nauwelijks een woord met de Braban
der heeft gesproken, vertikte het om
uit zijn cabine te komen en samen
met Wagtmans in de vuurlinie te tre
den. Ongeveer vijftig ronden lang reed
„Don Quichotte" Wagtmans aan het
hoofd van de verbaasde zesdagentrein,
die een dergelijke rebellie niet had
verwacht. Toen greep wedstrijdleider
Arie van Vliet in en liet tegen de zes-
dagengewoonte in de jacht afbellen.
..Het normale programma moet door
gang kunnen vinden er zitten 7.000
mensen op de dernies te wachten", was
zijn motivering. Het verzet van Wagt
mans was gebroken.
De stand in d« zesdaagse van Amster
dam was dinsdagochtend om vijf uur bij
de neutralisatie: 1. Bugdahl Kemper
(Wdld) 122 pnt. Op 1 ronde: 2. Post De
Loof (Ned/Belg) 312 pnt. Op 4 ronden: 3.
Koel De Wit (Ned) 224 pnt. 4. Gilmore
Lawrle (Austr.). 181 pnt. 5. Ottenbros i •-J
Renz (Ncd/Wdld) 12! pnt, Op 5 ronden: Volksbank, die is verbonden met het
6. Oldenburg Loevestejln rwdld/Ned) 2ifi NKV, is eveneens ingeschakeld voor
p„t. OP 6 ronten: schutee - «n~» de salarisuitbetaling. Maar. zo merkt
AMSTERDAM De heer O. Roffel
is met ingang van 1 maart 1970 be
noemd tot directeur van het Olympisch
Stadion in Amsterdam, aldus is heden
besloten op een buitengewone aandeel
houdersvergadering van „Het Neder
lands Sportpark Olympisch Stadion".
De heer Roffel is oud-doelverdediger
van de Groningse ere-divisievoetbal-
club GVAV.
DEN HAAG Secretaris R. Baar-
da van de metaalbedrijfsbond NW
heeft in de vandaag verschenen „Me
taalkoerier" kritiek geuit op het feit
dat Philips de salarissen van het
personeel o.m. gaat uitbetalen via
door het bedrijf zelf aangewezen
bankinstellingen. De banken van het
NW en van het CNV zijn hierbij
„gepasseerd". Alleen de Centrale
door
ROB HARTOG
Een wedstrijd waaraan Lau van
Ravens met veel plezier terugdenkt.
Hij kreeg immers van UEFA-rappor
teur Dr. Franchi de hoogste waarde
ring die een scheidsrechter kan beha
len: een tien. Zelf zegt hij dat hij dit
cijfer verdiende door zijn enorm soe
pel optreden. „Slechts even is het
lastig geweest. Vlak voor de rust
raakten achter mijn rug twee spelers
slaags. Je begrijpt dat het publiek als
gekken tekeer ging. Ik ben er naar
toe gerend. Haalde ze uit elkaar en
liet verder spelen. Dr. Franchi zei me
na afloop, dat ik dat fantastisch gere
geld had".
Voorzichtig
Toch blijft de slimme Schiedam
mer wat zijn kansen voor Mexico
betreft, ondanks deze tien, uiterst
voorzichtig. „Over een ruim een
maand weet ik het zeker. Goed, ik
geef mezelf een uitstekende kans. Ik
behoor dacht ik wel tot de top van
Europa. Maar zeggen „Ik ga naar
Mexico" durf ik toch nog niet. Daar
wacht ik liever nog even mee".
Een uitzending naar Mexico zou
wel de kroon zetten op de stormach
tige scheidsrechterscarrière van Lau
van Ravens. Hij debuteerde als arbi
ter op 12 november 1948 in de
wedstrijd ASB 3 - NRC 2, gespeeld
in de reserve vierde klas van de afde
ling. Binnen tien jaar betaald voetbal
en inmiddels al weer vier jaar op de
internationale lijst. Lau van Ravens
heeft nu alweer 45 internationale
wedstrijden gearbitreerd.
In die 45 wedstrijden kruiste hij
door heel Europa. Alles wat in dit
werelddeel te bereiken is heeft hij al
gehad. Alleen de wereldkampi
oenschappen voetbal in Mexico zou
nog een nieuw avontuur voor hem
vormen. Hijzelf staat er echter nog
nauwelijks bij stil. Laat ftaan dat hij
reeds bijzondere voorbereidingen
treft. „Dat ben ik niet van plan ook.
Ik train momenteel hard genoeg. Ik
ben echt niet van plan nog meer van
mijn gezin weg te zijn. Als het zover
is zal ik me alleen in verbinding stel
len met een arts. Vanwege de hoogte
verschillen. Maar waar praat ik ei
genlijk over. Het is toch nog lang
j geen 15 februari?".
Lau van Ravens heerlijk relaxend bij „Ome" Teun Meyer
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Studie, voor
lichting en vorming, dat zijn de
taken van de stichting Neder
lands instituut voor vredesvraag
stukken, die gisteren is opgericht.
De stichting gaat zich bezighouden
met vraagstukken van oorlog en vre
de, en wil een service-instituut zijn.
Zij wil een bijdrage leveren aan vor
mingsinstituten die op dit gebied
werkzaam zijn.
De openbaarheid die het instituut
wil betrachten, zal tot uiting komen
in het uitgeven van rapporten en ad
viezen aan o.m. overheid, parlement
en politieke partijen. Het instituut
onderscheidt zich van de universitai
re polemologische instituten door
voorlichting en vorming als eerste ta
ken te stellen. Men wil het instituut
de verbinding laten zijn van uni
versiteit en maatschappij.
Om de zelfstandigheid te garande
ren, worden de bestuursleden van de
stichting niet benoemd, voorgedragen
of aangewezen door particuliere or
ganisaties of de overheid, doch be
noemd door een raad die de leden
kiest op grond van hun kwaliteiten
c.q. belangstelling voor de vredespro-
blematiek.
Mr. M. van der Stoel (Tweede-Ka
merlid voor de PvdA) noemde de
stichting een non-gouvernementeel,
onafhankelijk instituut. Wel zal de
overheid een subsidie voor 1970 van
750.000 geven.
De subsidie zal. als het instituut
goed van de grond is, wellicht wor
den verhoogd. Op den duur streeft
men ernaar de financiering door par
ticulieren te doen geschieden.
Raad
Naast dc stichting is een raad op
gericht die dient ter voorkoming van
een eenzijdig karakter van de
doelstelling. Deze raad bestaat uit
negen leden en zal bepaalde
bestuursbesluiten moeten goedkeu
ren.
Het bestuur van de stichting
bestaat voorlopig uit mejuffrouw drs.
C. I. Dales en de heren C. J. Canters,
J. van Dapperen, jhr. W. R. I. van
der Does de Willebois, prof. dr. J. de
Graaf, prof. mr. P. H. Kooijmans, dr.
L. J. M. ter Steeg, mr. M. van der
Stoel en dr. K. S. Wiarda.
Zij zullen worden bijgestaan door
een college van advies waar de Gro
ningse hoogleraar in de polemologie
(wetenschap van oorlog en vrede)
Röling, voorzitter van wordt.
Resultaten
Het instituut, waartoe in 1964 de
eerste aanzet werd gegeven door de
ministers Luns en de De Jong, zal de
eerste resultaten pas over geruime
tijd kunnen presenteren. Eerst moe
ten nog zes wetenschappelijk mede
werkers worden aagesteld, die pas
rond april-mei hun werkzaamheden
kunnen aanvaarden.
Wdld/Ned) 194 pnt. Op II ronden: 8. Daler
Pijnen (Tsjecho/Ned) 259 pnt. Op 18
ronden: 9. Van \2ldden Van der Lans
CNed) 245 pnt. Op 24 ronden: 10. Wagtmans
Pfenrvlnger (Ned/Zwit> 170 pnt.
AMSTERDAM De vlucht van Leo
Duyndam en Freddy Eugen uit de
Amsterdamse zesdaagse heeft voor bei
de coureurs geen financiële konsekwen-
ties gehad. Want nadat hij maandag de
contracten met de renners nog eens
nauwkeurig had bestudeerd, besloot de
heer Kurt Vyth zowel Duyndam als
Eugen het hun toekomende geld (drie
dagen gage) achterna te sturen.
Vrijwel tegelijkertijd ging er ook van
hem een brief uit naar de Zwitserse
voorzitter van de vereniging van baan-
directeuren. de heer H. Haechtler in
Zürich, waarin de heer Vyth er op
aandringt op de in januari te houden
vergadering van deze organisatie de af
faire te bespreken. De heer Vyth heeft
het in die brief ook weer over „de
dictatoriale houding" van Post. die alle
coureurs dirigeert.
de heer Baarda op, de directie van
het bedrijf „Volt" in Tilburg heeft
ook die Centrale Volksbank niet aan
gewezen.
Een andere grief die de heer Baar
da spuit, heeft betrekking op de in
voering van een zgn. lentevakantie
bij Philips. Al eerder had het be
drijf de vakbonden voorgesteld de
werktijdverkorting die volgens de
cao per 1 januari wordt ingevoerd, te
benutten voor e'en dergelijke va
kantie. De bonden vonden die ge
dachte niet onaantrekkelijk, maar
wilden er eerst met de leden over
praten.
Voordat de bonden dit hebben kun
nen doen, is door de raad van
bestuur van Philips, blijkens een
rondschrijven aan de vestigingen
besloten de lentevakantie te bepalen
op de eerste week van mei 1970.
l'TRECHT In 36 procent van de
Nederlandse gezinnen komt 's zon
dags carbonadc op tafel. Kip komt
met 28 procent op oen goede tweede
plaats.
Dit blijkt uit een onderzoek door
het Nederlands instituut agrarisch
marktonderzoek in opdracht van het
Produktschap voor pluimvee en eie
ren.
Kip wordt vooral gegeten met
kerstmis en verjaardagen. De „ge
makkelijke dag" is niet de gelegen
heid bij uitstek om kip of kippesoep
te maken. De huisvrouw prefereert
'dan carbonade of ei.
Dc „feestelijke maaltijd" wordt ge-
C7
kenmerkt door het gebruik van kip.
Van de 1100 ondervraagde huisvrou
wen uit 70 gemeenten noemde 37
procent kip voor een dergelijke gele
genheid als eerste in aanmerking ko
mend produkt.
Deze gegevens verklaren voor een
deel. waarom de consumptie van ge
vogelte in Nederland nog lang niet
het peil heeft bereikt van bijvoor
beeld West-Duitsland en Amerika.
Kip wordt in ons land nog steeds als
iets bijzonders beschouwd, niet voor
een gewone dag.
Veertien procent van de huisvrou
wen zeiden vaker kip te zullen kopen
als er recepten bij worden verstrekt.
Door Ger Stolk
NOORDWIJKERHOUT
Onbekend maakt onbemind.
Coek van der Hulst, èèn van
dat selecte handjevol dot in dit
fietsland bij uitstek aanspraak
maakt op het. predikaat spe
cialist cyclecross, stuurt zijn
witte VW Variant 1600 met
een vaardigheid die door een
examinator van het CBR ze
ker als lichtzinnige noncha
lance zal worden uitgelegd
door het Leidse verkeer. We
praten, hoe kan het anders,
over de wielersport in het al
gemeen en de cyclecross in het
bijzonder.
Krasse uitspraak van Cock
van der Hulst: „Het crossen
wordt door velen niet voor vol
aangezien. Het is een soort stief
kind in de wielersport. Wanneer
Eef Dolman kampioen van Ne
derland op de weg wordt, is hy
jaren later, nóg de man. Dan
gryp ik de hoogste eer bij de
cyclecrossers. Het is dan wel zó,
dat de wielerfans by een cross
naar het programmaboekje
moeten grypen. En na een vluch
tige blik tot de conclusie komen:
hé die nummer dertig, ja, dat is
Van der Hulst uit Zoeterwoude".
Spijker op kop
Woorden waarmee de coureur uit
rustiek Zoeterwoude de spijker op de
kop slaat. Want is het niet zo dat de
meeste renners de cyclecross slechts
zien als een middel gedurende de
wintermaanden de conditie op peil te
houden? En is het niet frappant dat
een Eef Dolman in tegenstelling tot
crossspecialist Cor Rutgers vrolijk la
chend over de meet freewheelt bij
een cross in Rotterdam. Als...twin-
tigste?
In het gezellige clubcafé van de
Leidse rennersclub Swift geeft Cock
van der Hulst dat later ronduit toe.
Hij vindt het zelfs begrijpelijk dat
een triomf, behaald op de weg, hoger
wordt aangeslagen dan een zege in
een cyclecross. „Je mag van mij we
ten. dat ik liever op de weg zou
vlammen. Waarom ik dat niet doe?
Dat is heel simpel. Het prepareren op
een wegkoers vergt nou eenmaal veel
tijd. En die heb ik niet. Tenslotte
moet ik de kost voor een vrouw en
twee bloedjes van kinderen verdie
nen. Voor een wegkoers heb je kilo
meters in de benen nodig. Een cycle
cross is korter. Ik kan bij het crossen
uitblinken omdat ik in de korte tijd
die ik voor training beschikbaar heb
keihard train. Noem het zoals je wilt.
Woekeren met de mogelijkheden,
voor mijn part met de tijd in dit
geval."
0 Vit gesloten
Is het volgens Cock van der Hulst
mogelijk om èn gedurende het zo
merseizoen op de weg èn tijdens de
wintermaanden bij de cross een grote
tol te spelen? Van der Hulst resoluut:
„Uitgesloten. Wanneer je dat klaar
speelt ben je een wondermens. Ik
heb het wèl geprobeerd. Een jaar of
drie geleden. Maar in mei, wanneer
een ander net lekker gaat koersen,
stuik je gegarandeerd in elkaar, zo-
kers aan dc orde zijn, goed voorbe
reid aan de start verschijnt. Een Rolf
Wolfshohl en een Huub Harings zijn
volgens mij uitzonderingen."
Beulswerk
Cock van der Hulst heeft, zo blijkt
later, wat zijn training betreft niets
te veel gezegd. Het prepareren op de
cross is zondermeer beulswerk. Den
nennaalden hebben het rulle
karspoor in de Noordwijkerhout tus
sen de met rijp beladen bomen hier
en daar berijdbaar gemaakt. Cock
van der Hulst zwoegt, transpireert
en ziet af. Op de fiets, naast de fiets,
en de pedalen ranselend rijdt hij de
verplichte trainingskilometers moei
zaam vol. Iets meer dan een uur. Dan
hijgt hij: „Nou, heb ik iets te veel
gezegd? Hoe noemde je dat ook weer?
Woekeren met de tijd?"
Wanneer we later achter een kop
vers geurende koffie zitten komt het
crossen opnieuw ter sprake. Cock
van der Hulst: „Ik heb nogal last
gehad van mijn rug, heb zelfs in de
ziektewet gelopen. Op andere jaren
ben ik al verder dan nu. Maar zo
omstreeks de wereldkampioenschap
pen moet ik, heb ik uitgekiend, zo'n
beetje het mannetje weer zijn. Ik ge
loof dat Zolder de WK worden in
1970 in België verreden mij wel
ligt. Veel gras en zo. Daarom rijd ik
nu zo veel mogelijk op soortgelijk
terrein. Wie weet schop ik het nu
wel verder dan een paar jaar geleden
in Luxemburg toen ik derde werd."
0 Prijzenschema
Het fragiele racekarretje wordt
even later gedemonteerd, keurig ach
ter in de wagen opgeborgen. Cock
iets kost maanden, e seizoen is dan van der Hulst: „Weet je waar ze eens
wel naar de knoppen. Een jongen als
Dolman doet het verstandiger. Die
i maakt zich geen enkele illusie voor
de eindoverwinning. Wanneer hij de
j wedstrijd uitrijdt is hij al dik tevre
den. Hij bereikt er mee dat hij
straks, wanneer de voorjaarsklassie-
tets aan moeten doen in Nederland?
Aan het prijzenschema. Als je eens
wist hoe duur die campagnolo kosten.
Het zou. leuk zijn wanneer je niet
alles zelf hoefde te betalen. Ik zeg
maar zo een hoger prijzenschema zou
geen overdaad zijn..M"
8 mm-film
Een soortgelijke belevenis als
voor de school de opkomst van de
geluidsfilm naast de stomme film
en later van de televisie naast de
geluidsfilm is geweest, belooft de
invoering van de 8 mm-onder-
wijsfilm naast de 16 mm-film te
worden.
Als er van onderwijsverwikke-
lingen sprake is, denkt men
meestal aan agerende studenten,
boze docenten, kritische onderzoe
kers en vragende kamerleden en
slechts zelden aan agitatie in de
technische hoek. Toch wordt meer
dan eens juist daar bijzonder fel
slag geleverd. De complicaties bij
de intrede van het „8 mm-tijdperk"
(de term komt uit het huis van de
Nederlandse Onderwijs Fillm) vor
men er een levendig voorbeeld van.
Pas toen de 16 mm-film met ge
luid en kleur ontwikkeld werd, kon
het medium film voor de school
een rol van enige betekenis gaan
spelen maar er zijn nog altijd
grote bezwaren aan verbonden:
kosten van de films en de appara
tuur, verduistering van de lokalen,
enz. De 8 mm-film neemt een aan
tal van die obstakels weg.
In het begin van de jaren zestig
kwamen onderwijs en industrie in
Europa en de Verenigde Staten tot
de algemene conclusie dat er voor
alle vakken en alle schooltypes be
hoefte bestond aan bewegend
beeldmateriaal met een speelduur
van 4 éi 5 minuten. Er zouden klei
ne leerstofeenheden gepresenteerd
moeten worden: van de werking
van een motor in een bewegend
schema tot de juiste opslag bij vol
leyball, de werking van het hart
zogoed als van een sluis, hoe be
vrijdt een vogel zich uit het ei, enz.
Maar het zou onzinnig zijn voor
zo'n kort filmfragment de 16
mm-apparatuur op te stellen, het
lokaal te verduisteren, film te ver
tonen, terug te spoelen etc. Techni
color was de eerste die dit pro
bleem oploste door met een dag-
licht-lusfilmprojector voor 8 mm
op de markt te komen. Uit het on
derwijs kwamen zeer positieve re
acties; vooral het beroepsonderwijs
voor jongens droeg honderden on
derwerpen aan die de scholen
graag bewerkt wilden zien. Het be
dienen van de apparatuur bestond
uit niets meer dan het in de pro
jector steken van een cassette en
het omdraaien van een knop.
Waarschuwing
Het Technicolor-project leek op
de internationale schoolmarkt een
rozige toekomst tegemoet te gaan,
tot Kodak geheel nieuw 8 mm-op
namemateriaal lanceerde voor de
amateurmarkt Voor de school was
bij de Technicolor-opzet een be
zwaar dat de onderwijsfilm en de
apparratuur („software" en „hard
ware") aan elkaar gekoppeld wa
ren: men zat vast aan het Techni-
color-laboratorium.
De nieuwe ontwikkeling bij Ko
dak bracht andere apparatenbou-
wers, ook Technicolor, ertoe even
eens projectoren voor 8 mm te ont
wikkelen. Daarbij kwam ook aan
de orde het aanpassen van de ap
paratuur aan verschillende projec
tiesnelheden. Het zat erin dat deze
ontwikkeling op de amateurmarkt
zou doorwerken op de schoolmarkt.
Het internationale lichaam waar
bij de Nederlandse Onderwijs Film
is aangesloten, de ICEF, heeft toen
in samenwerking met een commis
sie van de Raad van Europa een
waarschuwende vinger tegen de in
dustrie opgestoken o.a. om te berei
ken dat 8 mm cassettes bruikbaar
zouden blijven bij alle projectoren.
Sinds 2Vz jaar bestaat er nu een
Europees overleg over de standaar
disatie.
Als vrucht van o.a. dit overleg
konden in het najaar van 1967 acht
industrieën het prototype van een
„euro-cassette" tonen. Vrijwel tege
lijkertijd bleek dat Kodak-Amerika
een andere cassette ontwikkeld had
met het voordeel van voor- én ach
teruitspoelen. Kodak beheerst 85
procent van de fotografische we
reldmarkt....
De ICEF, die geen commercieel
belang vertegenwoordigt, maar
Kennisoverdracht
door Ton Elias
uitsluitend voor de internationale
onderwijskundige belangen op
komt, is erin geslaagd het bij een
nieuw overleg zover te krijgen dat
alle geïnteresseerden besloten de i
Kodak-cassette tc aanvaarden als
universele cassette voor dc gehele
wereld, met uitzondering van Ja
pan.
Daarna volgde een andere inge
wikkelde internationale discussie,
namelijk over de vraag of men zich
moet instellen op een 8 mm-toe-
komst mét of zonder geluid;
mm-geluidsfilmprojectoren zijn di
rect alweer zwaarder en duurder
dan de stomme 8 mm-lichtgewicht-
projectoren.
Terwijl het gesprek hierover nog
druk aan de gang was, kwam er
echter in het begin van dit jaar een
verrassing, welke de industrieën
die juist bezig waren zich in te
stellen op de Kodak-cassette, in
grote verlegenheid bracht: de
grootste apparatenbouwer, Bell and
Howell presenteerde nog weer an
dere technische kwaliteiten. De
zaak schijnt nu vast te zitten.
Geen advies
Dit alles gehoord tijdens een vre
dige bijeenkomst waarop de NOF
haar eerste 8 mm-korte onder-
wijsfilms (niet, zoals de 16
mm-films, te lenen, wel te koop)
introduceerde. De ontwikkeling van
die filmpjes staat nog in de kin
derschoenen, maar het is (zoals bij
alle hulpmiddelen voor het onder
wijs) nu ai duidelijk, dat de uit
rusting van de scholen met 8
mm-films en bijbehorende projec
toren commercieel gezien een bij
zonder interessant object wordt
Zonder spektakelstukken als e.d.
wordt hierbij internationaal een
harde strijd van grote concerns ge
voerd. De NOF onthoudt zich
dit moment van alle adivezen over
het kopen van welke projector dan
ook.
Attisch
Nu iets over kennisoverdracht in
ccn andere tijd. Kerstvakantie en
Paasvakantie vormen by het onder
wijs altijd hoogtepunten van hei
verenigingsleven. De organisatie die
het vergaderen het stevigst aan
pakt, is de Algemene bond van on
derwijzend personeel: zoals gebrui
kelijk trekt deze bond ook dit jaar
voor zyn algemene vergadering drif J
dagen uit. I
De beschrijvingsbrief is dit keen
versierd met de hierbij afgedrukte'
afbeelding van een Attische rood
kleurige drijfschaal uit omstreeks
465 voor Christus. Toelichting van
het Rijksmuseum van Oudheden te
Leiden: „De jongeman die de dub
belfluit bespeelt, leunt in onge
dwongen houding achterover in een
gemakkelijke stoel. Hij begeleidt
de zang van een naakte jongen. Om
het bovendeel van het vlak te vul
len, zijn het foudraal ^an de fluit
en een rond doosje aangebracht".
Vraag: wat is de zin van deze
voorstelling bij een jaarvergade
ring van onderwijzend personeel?
Een woordvoerder van de ABOP
antwoordt: dit is een van-de oudste
voorstellingen van kennisover
dracht.
Een actuele uitleg van dit At
tische beeld zou kunnen zijn (inter
pretatie van bovengetekende) dat
de naakte jongeling de gewone on
derwijzer voorstelt die het ook al
lemaal niet meer weet vandaag. In
de 'behaaglijk achterover leunende
figuur herkent men de deskundige
die het wel eens even zal voorflui
ten. Wat het museum van otidhe-
den vlakvulling noemt, moet bij
deze uitleg dan maar de vergader-
ingsdocumentatie zijn: 78 pagina's
vol voorstellen en preadviezen.
En verder
moet men niet menen dat al
leen in Nederland scholen en uni
versiteiten tobben met een wat
moeizame verhouding tussen on-
derwijsautoriteiten en de mensen
van het onderwijs zelf. Gelezen in
het Belgisch boekje 'Universitaire
Vernieuwing': „Men dient zich te
hoeden voor de technocratische
visie, volgens dewelke mevrouw
Curie zich zou dienen aan te bie
den bij een ambtenaar om een for
mulier in te vullen, waarop ze de
apparatuur en de tijd zou aange
ven, die zij nodig zal hebben om
radium te isoleren".
