Uitkijken geblazen voor Ajax-speierS
Celtic en Leeds United
HET VRAAGSTUK „OORLOG EN VREDE" Nü
In Waddenzee ruimte
voor aanleg van
militair oefenterrein
Kreyermaat: Feijenoord niet kansloosmaar.... Piet Keizer
verwelkomde
Militairen in strijd
om Westeuropese
voetbaltitel
Zaterdag a.s.
zaalvoetbal
in Oude Tonge
Post toch naar
Amsterdam
Harings viel -
Van Damme won
Ramsey: naar
de tandarts
Clay bokst
tegen Joiner
9
DINSDAG 9 DECEMBER 1969
Rein Kreyermaat, zoals hij op
de top van zijn roem het vijandelijke
doel op de korrel nam. Concentratie
en kracht spreken uit deze opname.
ROTTERDAM Tussen de Achille Odinot en flessen Draun-
buie is Rein Kreyermaat een realist. Een 34-jarige ijzervreter op
veteranenleeftijd, die eens als teddybeer op de toppen van voet-
balroem balancerend, zijn tijd gedaan weet. Het lijkt al weer zo
lang geleden die kille woensdagavond op 6 maart 1963. Vergeten
bijna is dat zoevende afstand-projectiel in Parijs. Wie herinnert
zich nog de wanhopig graaiende vingers van Reims-keeper Barreux
en die knallende champagnekurken na afloop.
Er klinkt heimwee door in de
woorden van de beer: ,,'t Is alle
maal zo anders geworden. Het
l|jkt byna een eeuw geleden.
Tussen het voetbal uit m|jn tijd
en dat van een Wim van Hane-
gem, daar ligt een hemelsbreed
verschil tussen."
Europa Cup
In deze tijd van Feijenoords nieu
we Europa-Cup successen glijden
Rein Kreyermaats gedachten weer
vaak terug naar zijn topdagen. Ten
slotte was hij zelf een van de vedet
ten die de avonturen van de trotse
stadionformatie eens naar iets he
roïsch, iets onwezenlijks ook, stuw
den. Rein Kreyermaat peinzend: „An
ders geworden. Ja dat zijn de juiste
woorden. Kijk, wij kregen natuurlijk
ook onze opdrachten. Tegen Reims
bijvoorbeeld luidde mijn taak: zorg
dat Raymond Kopa niet aan de bal
komt Grijp in, voordat hij gevaarlijk
kan worden. Maar ergens behielden
wij toch meer de vrijheid om naar
eigen initiatief te handelen. Momen
teel is dat een doodzonde. Een vent
die naast zijn opdracht ook nog eens
GRONINGEN De Stichting
Noord-Groningen, een organi
satie voor de bevordering van de
welvaart en het welzijn in 26
"Nootdgroninger gemeenten,
heeft de regering gewezen op de
mogelijkheid ten noorden van de
Groninger kust land aan te win
nen, waar een militair oefen
terrein kan worden ingericht,.
Op circa drie kilometer ten noor
den van de huidige zeewering zal
een nieuwe dijk moeten worden aan
gelegd, waardoor 8700 hectare land
wordt aangewonnen. Als hier een
oefenterrein wordt aangelegd, zal dat
niemand schade berokkenen.
'De Stichting wijst erop dat de hui
dige zeedijken niet meer aan de wet
telijke eisen voldoen. Om dit
probleem op te lossen, zijn er drie
mogelijkheden: het verhogen en ver
sterken van de bestaande dijk, de
totale indijking van de Waddenzee
en een tussenoplossing, waarbij een
nieuwe dijk drie kilometer uit de
kust wordt aangelegd.
ting voorgestelde plan bedragen wel-
j iswaar 210 miljoen, maar hierdoor
j wordt gelegenheid gevonden voor
een militair oefenterrein. Niemand
hoeft dan van huis en goed te wor
den verjaagd, er is bijna geen onteige
ning noodzakelijk en er hoeft geen
vervangende woongelegenheid te
worden gezocht.
Recreatie
De grootte van het nieuwe gebied
zou het mogelijk maken de 2500 hec
tare die in het Lauwerszeegebied zijn
bestemd voor oefenterrein, voor re
creatieve doeleinden te 'benutten.
Bovendien kan de inrichting van
het gebied geheel aan de eisen van
het ministerie van defensie worden
aangepast, omdat het terrein „maag
delijk" is.
De Stichting zou het eventueel aan
te winnen gebied liever bestemmen
voor recreatie, bebossing, enz., maar
ze wil erop wijzen dat de aanleg van
een militair oefenterrein hier vele
voordelen heeft. Bovendien zou dit
voor het dun bevolkte gebied in
noord-Groningen van belangrijke
economische betekenis kunnen zijn.
Geen wereldtornooi
DEN HAAG De strijd om het
internationaal militair voetbalkampi
oenschap is een beetje in het slop
geraakt. Na herhaaldelijke verwikke
lingen tijdens de eindronden in de
laatste jaren heeft hetbestuur van
de CISM tijdens een congres in Rome
besloten in 1970 geen tornooi të 'hóu
den.
Dat betekent dat het Nederlands
militair elftal andermaal zonder em-
plooy is gekomen. Dit jaar zag men
van deelname af omdat de eindstrijd
in Griekenland werd gehouden. De
door Jan Zwartkruis gecoachte for
matie speelde tal van vriendschappe
lijke wedstrijden om in de roulatie te
blijven.
Nu in het komende voorjaar geen
CISM-kampioenschap zal worden ge
houden, worden pogingen in het
werk gesteld in een vierlanden-tor-
nooi te strijden om het Westeuropees
kampioenschap. Daarvoor zijn bespre
kingen gaande met België, West-
Duitsland en Frankrijk.
op eigen houtje gaat experimenteren,
kost de ploeg de overwinning. En
zonder overwinningen komen er geen
centen in 't laatje. Zo'n speler raakt
zijn plaats kwijt. Terecht. Of ik dat
ook zo konsekwent zou kunnen? Er
gens wel geloof ik. Het zou een kwes
tie van móeten, zijn. Want anders
verdien je niets. Tenslotte speel je
betaald voetbal.
0 Wdardering
Rein Kreyermaat heeft overigens
wel waardering voor het moderne
voetbal. Spelers als Wim van Hane-
gem en Wim Jansen zijn volgens hem
voor iedere ploeg goud waard. Verder
filosoferend: „Ik geloof wel dat het
ten koste van spektakel, van het
vuurwerk gaat. Het publiek komt
voor goed voetbal en een tikkeltje
sensatie. Ik ben bang dat men zich
op de tribune met al dat spelen op
balbezit, met al die vertraagde acties
ook, gaat vervelen.
FeijenoordA.C. Milan was na
tuurlijk het neusje van de zalm. Want
wat die mannen tegen Milan pres
teerden was gewoon van grote klasse.
Je mag het gerust weten, wanneer ik
zo'n Cup-wedstrijd zie, dan gaat mijn
hart open. Dat zijn de momenten
dat je bij je zelf denkt: ergens ben
ik toch tien jaar te vroeg geboren.
Om even zakelijk te worden, finan
cieel trouwens ook." Wat denkt Rein
Kreyermaat van Feijenoords kansen
op de overleving van de kwartfinale?
Kreyermaat met diepe denk rimpels
nu: „Morgen is de loting in Zürich.
Volgens mij mogen ze iedereen loten,
behalve Celtic en Leeds United.
Tegen dat soort ploegen kom je er
beslist niet met een sterk midden
veld alleen. /Die mannen slaan dat
namelijk'over. Vanuit de defensie een
lange trap naar de vleugels en dan
maar góón. Het klinkt conservatief,
ik weet het. Van Hanegem en Jansen
zullen dan ook minder tot hun recht
komen. Zeker de kromme, met zijn
beperkte loopvermogen. Dat hou je
een half uur vol, maar dan stuik je
mooi in elkaar. Echt, als je het mij
vraagt geloof ik dat Feijenoord er
niet mee gebaat is een Engelse tegen
stander te loten.1'
Drukke dagen
Het winkelbelletje rinkelt weer.
Het gesprek stokt even. Mevrouw
wenst een Apricot Brandy. Rein wan
neer de deur toevalt: „Drukke dagen
die feestdagen. Ergens kan ik het
echter nog niet laten. Praten over
voetbal en het zelf meemaken. Ik ben
tegenwoordig Ausputzer bij eerste
klasser Overmaas. Persoonlijk zou ik
liever achter mijn voorhoede aan
draven. Maar in het belang van het
elftal leg ik me er maar bij neer.
Op die plaats kan je honderd jaar
worden. Ergens voel ik me daar nog
jong voor." Rein Kreyermaat, weer
ernstig:
„Die loting hè. Let op m|jn
woorden. Als ze Celtic of Leeds
United loten is het gedaan."
Wanneer het belletje weer rin
kelt glippen we mee naar buiten.
Rein Kreyermaat roept nog:
„Die andere vijf kunnen ze pak
ken." En tegen een dame met
pitrieten tas: „Wat had me
vrouw gehad willen hebben
OUDE TONGE De voetbalvere
niging Melissant organiseert zaterdag
a.s. in samenwerking met onze sport
redactie in de fraaie sporthal te Ou
de Tonge een zaalvoetbaltornooi,
wanneer andermaal het gdhele pro
gramma wordt afgelast.
Aan het tornooi, dat om 1 uur be
gint, kunnen tien teams deelnemen.
Twee ploegen staan reeds genoteerd:
organisator Melissant en bekerhouder
Meeuwen uit Zoutelande.
AMSTERDAM Het ziet er naar
uit dat Peter Post, Harm Ottenbros,
Rini Wagtmans en René Pijnen don
derdagavond zonder reclame op hun
shirts in de Zesdaagse van Amster
dam zullen starten.
Nadat organisator Kurt Vyth, die
eerder had aangekondigd niet van zijn
standpunt te zullen wijken, had ge
dreigd met een kort geding dat van
morgen voor de president van de
Amsterdamse rechtbank zou hebben
gediend, besloot de directie van Wil
lem II de eis tot reclame op de shirts
van Willem II in te trekken.
De heer Vyth, die met zijn raads
man, mr. Verduin naar Gent was ge
reisd om daar in zesdaagse kringen
over de affaire te spreken, kreeg gis
teren het volgende telegram van de
sigarenfabriek uit Valkenswaard:
„Hoewel wij de opwinding omtrent
shirt-reclame volstrekt niet begrijpen,
hebben wij de Amsterdamse zesdaag
se en onze renners op geen enkele
manier in moeilijkheden willen bren
gen en trekken wij onze voorwaarden
van shirt-reclame in. De Willem II
Gazelle-renners mogen wat ons be
treft conform het contract met de
stichting Acifit-sport starten".
De Nederlander J. Besjes hij
zat in het Braziliaanse vliegtuig
dat onderweg naar Rio de Janei
ro gekaapt werd en gedwongen
in Cuba te landen is sinds
gisteren weer thuis. Hier de
„gekaapte" heer J. Besjes in de
perskamer van Schiphol, naast
hem zijn vrouw en dochter.
NAPELS Te midden van de
handvol officials van Napoli, die
Ajax gisterenmiddag op het semimili-
taire Romeinse vliegveld Ciampino
verwelkomden, stond Piet Keizer.
Kompleet in het uniforme kostuum,
dat de andere vijftien Ajacieden ook
droegen. Piet Keizer had zondag in
het Olympische stadion van Rome
Napoli zijn uitwedstrijd tegen Lazio
met 20 zien winnen.
De spion bij de training zal blij
ken of zijn blessure voldoende gene
zen is om hem te laten meespelen
vond Napoli een tamelijk harde
ploeg. „Vergeleken tenminste met on
ze competitie, normaal hard wanneer
je het bekijkt volgens internationale
normen. Napoli speelde die wedstrijd
nogal verdedigend, maar zij hadden
het geluk al binnen een paar minu
ten met 10 voor te staan.
Vlak voor de rust maakte Napoli
het tweede doelpunt. Toen speelden
zij al met tien man, er was er een uit
het veld gestuurd, en in de tweede
helft heeft Lazio alleen maar aange
vallen.
Napoli speelde met twee spitsen.
Het waren ook hun enige aanvallers,
maar dat kan ook zo geweest zijn
door him snelle voorsprong, doordat
zij met een man minder speelden en
doordat het een uitwedstrijd was."
GORLA MINORE De Belgische
wielrenner Albert van Damme heeft
de internationale koers van Varese
gewonnen.
Hij legde de 23,5 kan af in een tijd
van een uur en 7 seconden, gevolgd
door de Italiaanse kampioen Renato
Longo op een minuut en 45 seconden.
De Belg nam reeds in de eerste
ronde de leiding en bleef daarna aan
kop.
Als derde eindigde de Italiaan
Franco Livian. De Nederlander Huub
Harings kwam te vallen en gaf op. 35
renners uit een veld van 54 haalden
de eindstreep.
Veiligheid
Deze laatste oplossing vindt de
Stichting het meest aantrekkelijk,
omdat er land wordt aangewonnen,
de verzilling wordt teruggedrongen,
er een verhoogde veiligheid ontstaat
doordat de huidige dijken tot slaper
dijken kunnen worden bestemd en
de gelden, gestoken in de landaan
winning, zouden tot waarde kunnen
worden gebracht.
De Stichting concludeert dat het
provinciaal bestuur waarschijnlijk
het advies van de commissie-Van der
Bom zal opvolgen, waarin wordt ge
pleit voor verhoging van de bestaan
de dijken (kosten 100 miljoen).
De kosten van het door de Stieh-
LONDEN De zorgen van de En-
Sdse coach Alf Ramsey beperken
'ich niet alleen tot voetbal. De En-
felse trainer, die zich voor het doel
testeld ziet de wereldtitel voetbal in
Mexico te prolongeren, heeft de spe-
krs van zijn selectiegroep opgedra-
len naar een tandarts te gaan.
Ramsey wil hiermee voorkomen
dat zijn spelers tijdens het toernooi
hst zullen krijgen van kiespijn en
daardoor de concentratie verliezen.
Om de aanpassingsmoeilijkheden op
Mexico-hoogte te beperken moeten
de dertig spelers ook een bloedproef
ondergaan.
TULSA De voormalige zwaar-
tewichtbokser Cassius Clay zal op
10 januari te Tulsa uitkomen tegen de
undidaat voor de zwaargewichttitel
B'Hy Joiner.
Het wordt Clay's eerste gevecht
sinds zijn titel hem werd ontnomen
[omdat hij als prediker van de zwarte
I moslims weigerde dienst te doen.
De opbrengst van de wedstrijd ie
Tulsa zal ten goede komen aan het
ten behoeve van debiele kin-
(door P. G. MANTEL)
JfJET probleem oorlog heeft tal
lozen gedurende eeuwen be
zig gehouden. Veel werd ge
zocht naar een rechtvaardiging
van een gevoerde of te voeren
oorlog, terwijl ook dikwijls een
niet gerechtvaardigde oorlog
door heethoofden werd ontke
tend.
Als één van de middelen om de
oorlog uit te bannen werd de afschaf
fing van de wapens, desnoods eenzij
dig gepropageerd Enige decen
nia geleden, in de tijd van het gebro
ken geweertje, woonden we een le
zing bij onder de titel: „Hoe ik als
orthodox predikant over de oorlog
denk" Waar dat. op uitliep behoeft
niet te worden vermeld.
In verhoogde mate kwam het oor-
logsvraagstuk weer te berde* na de
uitvinding en het gebruik van de
atoombom. De verschrikking van dit
wapen bracht vele gemoederen in
heftige beroering, zodanig dat, bij ge
brek aan een betere oplossing, op de
generale synode van de Gereformeer
de Kerken onlangs gepleit werd voor
afwijzing van het kernwapen, des
noods eenzijdig. In deze synode nog
niet eerder gehoord.
MACHTEN
Voor het atoomtijdperk werd oor
log in gereformeerde kring een
„ramp" genoemd (wij menen door
Idenburg), indachtig de woorden van
de Schrift: „Er zullen zijn oorlogen
en geruchten van oorlogen" Men vat
te die niet op als een wensgedachte;
men werd geconfronteerd met de fei
telijke toestand in deze gebroken,
zondige wereld, waarin altijd demoni
sche krachten werkzaam zullen zijn.
Nu werd ter synode gesteld, dat
„oorlog zonde" is. Men wilde het ken
nelijk scherper zeggen dan voorheen,
maar in feite was dit een vreemde
gedachtengang. want voorheen was
de oorlog evenzeer zonde. Deze
uitspraak sluit in zich, dat oorlog
i onder alle omstandigheden zonde zou
zijn, dat er geen plaats meer is voor
I «en rechtvaardige Cverdedigmgs-jCK*-
log. Hier dringt zich (als voorbeeld)
de vraag op: Wie durft te zeggen dat
Israël niet het recht heeft zichzelf te
handhaven, ook al zou zijn politiek
niet in alle opzichten onberispelijk
zijn? Wie durft Israël het recht te
ontzeggen zich een tegenpartij, die er
op uit is het te vernietigen, te verdel
gen, met kracht van wapenen te ver
zetten?
NOOIT EENZIJDIG
WIJ leven in een tijd van „ge
nuanceerd denken". Maar het
vraagstuk „oorlog" duldt geen
genuanceerd denken, het pacifisme is
onaanvaardbaar. Een hoogleraar in de
calvinistische wijsbegeerte bestempel
de het pacifisme als onchristelijk.
„Men neemt", zegt hij ergens, „de in
terpretatie van Gods Woord in han
den, die God aan zichzelf, aan Zijn
Geest heeft voorbehouden.
Zij interpreteert de woorden der
Schrift weg. voorzover die aan haar
doeleinden, hier het oorlogsvraagstuk.
niet dienstig zijn".
Het voorgaande geldt ook nu nog.
in het atoomtijdperk, nu het
vraagstuk in zijn dramatische ver
schrikking opnieuw aan de orde
wordt gesteld. Het gaat dus niet aan
het kernwapen, desnoods eenzijdig af
te wijzen. Eenzijdig, door wie? Door
Nederland alleen of door alle westerse
mogendheden?
Door Nederland alleen zou een
hoogst laakbare houding zijn, welke
er op neer komt dat de westerse groot
machten het moeten opknappen, als
wij er maar buiten blijven. En wij
weer later worden bevrijd door de
Amerikanen? Met eenzijdige, beperkt
of onbeperkt afwijzen van de kernwa
pens komt men er nooit.
Zolang e£ mensen op aarde zijn, is
er een nimmer aflatende wedloop ge
weest tussen (aanvals-)wapen en (ver-
dedigings-) schild. (Waarbij we niet
over het hoofd zien, dat sommige wa
pens geschikt zijn voor beide doelein
den.)
Nooit werd bereikt dat een nieuw
wapen werd afgeschaft in onderling
overleg tussen de betrokken staten.
Zo bijvoorbeeld met de oorlogsgassen.
De mogendheden kwamen overeen die
niet meer te gebruiken. Maar het diep
gewortelde wantrouwen houdt toch re-
met de mogelijkheid, dat de ia
nood gedreven tegenstander daartoe
zal overgaan.
Maar nu het kernwapen. Is verdedi
ging daartegen mogelijk? Daarover
bestaat geen zekerheid zolang dit in
de werkelijkheid van een oorlog nog
niet is vastgesteld. De grote machten
zoeken er nog naar. Even een opmer
king terzijde. Ook in gereformeerde
kring is gepleit voor dienstweigering;
weigeren deel te nemen aan een oor
log waarin kernwapens (kunnen) wor
den gebruikt. Verbijsterend. Hoe durft
men de verantwoording op zich te ne
men? Wat willen wij, westerse mo
gendheden, eigenlijk? Leven in vrede
en vrijheid en de kracht opbrengen
zich te verzetten tegen „het wilde
beest, dat ons zou willen verslinden".
Hier worde volstaan met een
uitspraak van de paus: „Zij die onder
de wapenen hun vaderland dienen,
moeten zichzelf ook beschouwen als
de dienaren van de veiligheid en de
vrijheid van hun volk en, in een juiste
vervulling van hun diensttijd, leveren
zij hun bijdrage tot een werkelijke
Vrede".
Zo komen wij tot de conclusie, dat
het eenzijdig afwijzen van het kernwa
pen tegelijk onmogelijk en onaan
vaardbaar is en moet worden verwor
pen.
HOE?
WIJ zulllen dus met het kernwa
pen moeten leven. Maar hoe?
Daarop willen we nu een ant
woord trachten te geven.
Eerst een woord over de morele uit
werking van de in 1945 op Japan afge
worpen atoombommen. De zestiende
augustus van dat jaar gonsde het de
gehele dag in een groot kamp van
officieren-lcrijgsgevangenen in Thai
land van geruchten, dat de oorlog ten
einde was. 's Avonds werden alle ba
rakcommandanten bijeengeroepen bij
de Japanse kampcommandant. Daar
bevond zich een majoor van het
hoofdkwartier uit Bangkok. Deze be
gon met het uitleggen van een kaart
op tafel en toonde ons het uitgestrek
te gebied in Zuid- Oost- Azië, dat de
Japanners bezet hielden. Daaruit
moest blijken dat de Japanse strijd
krachten niet verslagen waren. Toen
kwam het hoge woord er uit: de Ame
rikanen hadden Nagasaki en Hiroshi
ma bestookt met atoombommen (een
voor ons toen nog onbekend begrip,
De uitwerking was z verschrikke
lijk, dat de keizer had 'bevolen te capi
tuleren. De oorlog verder voort te zet
ten zou betekenen, dat het gehele Ja
panse volk zou worden uitgeroeid. Dat
zou, aldus de keizer, betekenen dat de
Japanse cultuur verloren zou gaan,
hetgeen een onherstelbaar verlies
voor de wereld zou zijn.
Uit latere publicaties bleek op wel
ke tegenstand de keizer was gestuit
van de zijde van zijn bevelhebbers
van de weermacht. Het duurde enkele
dagen van confereren en disputeren
voor de keizer zUn onherroepelijk be
sluit nam.
Na de oorlog ging ook Rusland kern
wapens construeren. Een wedloop in
deze bewapening nam een aanvang,
terwijl de kernwapens steeds huive
ringwekkend sterker werden. Na Na
gasaki en Hiroshima zijn de regeringen
aan weerszijden van het ijzeren gor
dijn zich in hoge mate bewust gewor
den welk een verschrikking het ge
bruik van kernwapens met zich zou
brengen.
SPANNINGEN
En men mag naar onze mening ge
rust zeggen, dat er na de Tweede We
reldoorlog spanningen hebben ge
heerst, welke voor het nucleaire tijd
perk een nieuwe wereldbrand hadden
kunnen doen uitbreken. Men denke
aan Berlijn, aan Cuba, aan het Suez-
conflict, aan Israëls uit zelfbehoud op
Egypte uitgevoerde aanval, aan Viet
nam. Gode zij dank hebben de regerin
gen uitermate grote zelfbeheersing be
toond in die conflicten. Een factor is
waarschijnlijk ook, dat men blijkbaar
onvoldoende zeker was van de moge
lijkheid zich tegen atoomaanvallen te
beschermen. Dit alles overwegende
mag men, dunkt ons, ook zeggen dat
er een positieve werking uitgaat van
de kernwapens.
Maar, de verschrikking in het oog
houdende, werd allerwegen ook ge
zocht naar ontspanning. Die zou al
leen kunnen worden bereikt door
overleg voor het wederzijds verminde
ren v»n de kernbewapening.
Daar nu schuilt een groot struikel
blok. De westelijke natiën willen
openhartig overleg, maar men stuit
steeds op de sphinx- achtige houding
van de heersers achter bet Ijzeren «o**
dijn. Zij hebben zich bloot gegeven
met het optreden tegen Tsjechoslowa-
kije. Of er nog verdere agressieve
doeleinden worden nagestreefd, kun
nen wij niet bevroeden. Zolang dit zo
blijft moet het Westen sterk blijven
en zorgen, dat er op zijn minst een
evenwicht wordt gehandhaafd.
TAAK
1?N daarmede komt men op de
_j taak van de Nederlandse de
fensie in Navo- verband. Deze
is breedvoerig uiteengezet in de re
cente nota van ons departement van
defensie. Hierin wordt aanvaard de
verdediging volgens het principe van
„crisisbeheersing" met een „flexibele
response", het „aangepaste antwoord"
op daden van agressie.
Het is hier niet de plaats voor aan
halingen uit de nota. Wij zullen trach
ten een samenvatting te geven. Vooraf
zij opgemerkt dat het „aangepast ant
woord" duidelijk wijst op een defensie
ve houding; het is wars van agressie,
wil 'deze laatste slechts afweren.
Hel doel van de Navo, dus ook v»n
Nederland, is een daad van agressie
tegemoet te treden met alle ter be
schikking staande politieke en militai
re middelen, en dat niet door een al
gemene tegenaanval, maar door be
heerst optreden, dat wel doet blijken
van ernst met de weerstand, maar
toch ook de agressor gelegenheid
biedt alsnog terug te treden.
ANTWOORD
De vraag dringt zich op, hoever
men met het „aangepaste antwoord"
zou willen gaan. Tot geheel Europa
onder de voet is gelopen? Daarop ant
woordt de regering in de memorie
van antwoord 1970:
....„Anders dan veelal wordt begre
pen, beoogt die strategie niet een flexi
biliteit in de tegenweer in die zin, dat
onder alle omstandigheden zolang mo
gelijk een verdediging in de diepte
wordt gevoerd, waarbij in achtereen
volgende lijnen of zones weerstand zal
worden geboden om zodoende de op
mars van de tegenstander te vertra
gen en tijd te winnen voor diploma
tiek overleg.
Een dergelijke tevoren vastgestelde
verdedigingswijze zou betekenen, dat
d» Westeuropese landen bereid zou
den zijn grote verliezen aan gebied,
mensenlevens en strijdkrachten te aan
vaarden alvorens een keuze te moeten
maken al dan niet nucleaire middelen
in te zetten. Niet in eerste maar in
laatste instantie zou de tegenstander
met het gevaar van nucleaire escala
tie worden geconfronteerd, hetgeen
hem slechts zou kunnen aanmoedigen
inwilliging van politieke verlangens
met beperkte conventionele geweldple
ging af te dwingen.
De beoogde flexibiliteit in de strate
gie heeft dan ook geen betrekking op
het militaire optreden op zichzelf,
maar uitsluitend op de keuze van de
toe te passen methoden en middelen".
En verder: „De tegenstander dient
de zekerheid te hebben dat hem bij
agressie tegenweer kan en zal worden
geboden, maar moet overigens geheel
in het onzekere blijven over de mate
en vorm waarin dat zal gebeuren."
Het zal uit het voorgaande duidelijk
zijn welk functioneel verband er ligt
tussen de kernmacht en de conventio
nele wapenen. Bezat Amerika geen of
te zwakke kernwapens, dan zou West-
Europa gemakkelijk onder de voet
kunnen worden gelopen. Van de kern
wapens achter de hand gaat dus een
sterk preventieve werking uit.
TE ZWAK
Anderzijds: zijn de conventionele
wapens op het Continent te zwak, dan
zou Amerika gedwongen kunnen wor
den, in geval van agressie, eerder
naar het kernwapen te grijpen dan
het in feite wenst. Daar is men ook
huiverig voor.
Daaruit laat zich dan 'ook verklaren,
dat de Verenigde Staten meermalen
aandringen op door de verhoudingen
vereiste versterking van de strijd
krachten in Europa. Dit alles om ontij
dig ingrijpen van de kernwapens te
ontgaan.
Er moet dus een verantwoord even
wicht bestaan tussen kernwapens en
conventionele, die tezamen een
krachtig tegenwicht vormen tegen een
mogelijke agressor.
Bij dit alles moet er onafgebroken
op alle daarvoor in aanmerking ko
mende niveaus naar worden gestreefd
door overleg te komen tot wederzijdse
vermindering van de bewapeningen
en aldus ontspanning te bereiken in
de bestaande verschrikking. j
