Ook Sinterklaas in dierenbos SINT NICOLAAS GEEFT ZE GRAAG 1.50 p. stuk Geeft elkaar met St. Nicolaas eenLEESABONNEMENT R.K. OPENBARE LEESZAAL EN BIBLIOTHEEK Ik ben prinsesje Sterremuur.. Kent u het nog? I Steensehuur 17 Leiden Telefoon 01710-22899 FILIALEN: Zweilandstraat 5 (hk Kagerstraat) Eduard van Beinumstraat 2 in combinatie met Openbare Bibllotlieek „Renvens". UITLEENPOST: Alexanderstraat achter St. Jozefkerk. U geeft dan iets waardevols ter ontspanning en ter ontwikkeling Voor de kinderen is dit ook een welkom geschenk eens iets van u? Waarom wel de kinderen en de grote mensen?" Toen zat de Sint paf van verba zing: „Grutjes!" riep hij ten slotte uit, „daar heb ik nooit aan gedacht? Zo zie je maar, een Sint is nooit te oud om te leren. Maar waarom vraagt u me dat nu pas? Het is al 1 december en ik moet nog tweedui- zenddriehonderdeenenveertig pakjes maken. Als u nu een maandje eerder was gekomen. Lootjes De kater staarde mistroostig naar de vloer: „Ach," zei hij, „we dachten dat het kwam, omdat wij geen schoorsteen hebben. Maar we zijn er een aan het bouwen. Maar ja, als het dat niet is.,,'t Is natuurlijk wel makkelijk. Dan weet ik, waar ik voortaan de pakjes moet neerleg gen," peinsde de Sint. „Dus u wilt ons wel een cadeautje geven?", vroeg Zoebiedoe. „Ja, na tuurlijk," was het antwoord. „Ik heb alleen nooit geweten, dat de dieren zich veronachtzaamd voelden. Weet je wat? Volgend jaar zal ik tijdig pakjes maken voor jullie. Nu is het helaas te laat. Maar doe het dan voor een keertje zo: laat iedereen lootjes trekken en voor een ander dier een pakje maken. Dan hebben jullie toch nog plezier." Dat vond Zoebiedoe een goed idee. „Ach ja," zei hij, „een keertje na maak-Sinterklaas is niet zo erg" en toen spoedde hij zich heen om de dieren het goede nieuws te gaan vertellen. Toen hij het had verteld juichten allen en Twakkel de wan delende tak ging haastig briefjes maken en toen trokken ze allen plechtig een lootje. Op de avond van 5 december kwamen alle dieren toeer naar de dikke beuk en legden met een geheimzinnig gezicht hun pakjes onder de pas gebouwde schoorsteen. En toen kon het feest beginnen. Touwtje Maar ach, wat een teleurstelling. Onder diepe stilte pakte Trotteltje het lieveheersbeestje het eerst zijn pakje uit. Allen rekten de halzen om het goed te kunnen zien. Met een verwachtingsvolle glimlach peuterde Trotteltje het laatste touwtje los en hield toen een zakje beukenootjes in zijn pootjes. „Wat moet ik nou met beukenootjes?" fluisterde hij teleur gesteld, daar heb ik toch niets aan. „Geef maar terug," klonk een nij dige stem. Het was de stem van de heer Eekhoorn. „Bah," riep hij, „sloof ik me uit om de beste beuke- noten, die ik kan vinden, te geven en dan vindt'ie d'r niks an." „Ssst," riepen allen, „je mag niet verraden aan wie je wat hebt gegeven. Stil nou." Het volgende pakje was voor Zoe biedoe de kater. Het bleken een paar kleurige lintjes te zijn. „Wat moet ik daar mee doen?" vroeg hij verbaasd. „Wat moet een wijze kater nou met lintjes?" en hij keek een beetje af keurend naar de kleurige strookjes zijde. Toen kon Harmen het hert zijn snuit niet meer houden. „Om aan je gewei te binden als je jarig bent, sufferd," brieste hij, teleurgesteld, omdat zijn cadeau zo slecht werd ontvangen. „Maar ik heb geen ge wei," merkte Zoebiedoe op. „Ik heb trouwens niets dat uitsteekt of zo, waar ik die lintjes aan vast kan binden. Zelfs mijn snuitje is wat vlakjes." Hippiekleu ren Tja, dat was zo. En het werd steeds erger. Ekster de wegnemer werd vreselijk nijdig toen hij een lief, parelmoeren slakkenhuisje uit pakte en Sloefje huilde zilte traan tjes, omdat hij had gedacht dat iedereen wel een reservehuisje kon. gebruiken en dat bleek niet waar te zijn. Gnoeffel het konijn had van Twak kel de wandelende tak een verfbusje met schutkleur gekregen en daar had Gnoeffel niets aan. En Kroeft de kraai kreeg een penseeltje en wat zwarte verf „om zijn stippeltjes mooi bij te houden", zoals Trotteltje zei, waarop Kroeft boos en veelbete kenend opmerkte, dat hij geen stip pels had, maar dat hij egaal zwart was en niet „in van die rare hippie- kleuren rondliep, zoals zekere perso nen in het bos". Ach, ach. En Harmen het hert kreeg van Ekster de wegnemer een zilveren theelepeltje en hij had nog nooit van zijn leven een kopje thee gedronken en zo werd het steeds er ger. Het bleek gewoonweg, dat elk dier aan een ander dier datgene had gegeven, wat hij zelf dolgraag zou hebben gekregen. Eerst schreeuwden en tierden alle dieren door elkaar en daarna huilden ze een beetje. Misverstand Tot Zoebiedoe de zaak maar weer oploste. „Dieren," zei hij, „een groot misverstand heeft ons allen getrof fen. Maar staakt het huilen. In feite hebben we allemaal een goede les gehad. Die les is: je moet nooit een ander iets geven, waarvan je niet zeker weet of hij het wel mooi vind. Ik stel voor dat we allemaal onze eigen cadeautjes weer terugnemen, zodat we toch nog iets aan ons Sin terklaasfeest hebben. Volgend jaar zal de Sint het wel beter doen." Zo gezegd, zo gedaan. En na een poosje, toen alle dieren elkaar de cadeautjes weer hadden teruggege ven, was het leed geleden. Trotteltje het lieveheersbeestje bleef met de heer Eekhoorn nog even achter. Genoeglijk probeerde hij zijn zwarte verf en vroeg: „Kijk eens naar m'n stippen, zijn ze niet mooi zwart?" „Prachtig," antwoord de de heer Eekhoorn en nam een b eukenootje. Sindsdien staat er ieder jaar bij de dikke beuk een fraaie schoorsteen, zodat de goede Sint elke keer de juiste plek kan vinden. En elk jaar, op 5 december, worden ook de die ren blij gemaakt. het eerste-en-beste kodo 'n foto- of filmgeschenk van Breestraat 123 Haarlemmerstraat 102 en ik was uit de grote eik gevallen en toen kwam ik bij de boze houthakker Het onvergetelijke sprookje van Rotman. Mis schien wel het beste verhaal van deze be roemde striptekenaar/schrijver. Speciaal voor u! He» Kwartet liet voor alle abon nees dit kostelijke boekje her drukken. 56 bladzijden met 113 verrukkelijke plaatjes. Een boekje dat door jong en oud ge lezen en herlezen wordt, 'n Fijn St. Nicolaascadeautje voor uw kinderen of kleinkinderen! De prijs is zo laag mogelijk gehouden: U kunt ze kopen bij ons kantoor of bestellen door overschrijving van 1.90 1.50 0.40 verzendkosten) op onze girorekening 58936, waarna toezending per post volgt. Verzendkosten voor 2 of 3 boekjes ƒ0.80, 4 boekjes ƒ!.-.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 16