Jubilerend Paron blij
met ton van vrienden
Paisley's
grootste
nieuwe kerk
van Ierland
Afscheidscollege van
prof. C. J. Bleeker
Kerkvoogdij vraagt
hulp voor terugkoop
Een woord voor vandaag
Baptisten doen
mee met nieuwe
Fransen
„Kom over Bru«i
Uw probleem
is het
onze...
gaan
meedoen
Unie gaat ook helpen
Aluminium tank
in Engeland
PvdA: Werk niet
mee aan hoger"
belastingen
Gaten in de begroting
komende jaren gedekt
Borstbeelden
martelaars
BEROEPINGSWER
De kerk staat he
geloof in de we£
I
DINSDAG 7 OKTOBER 1969
Paulus begint het einde van zijn brief aan de gemeente van
Philippi te naderen. Hij heeft hen net getroost met de ge
dachte dat God in al hun behoeften zal voorzien. En dan
spreekt hij de volgende zegen uit: „Onze God en Vader nu
zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid: Amen."
Dat is een vrome zin, een mooi slot voor een mooie kerk
dienst. De uitspraak herinnert aan de slotwoorden van het
gebed dat de Here Jezus de discipelen leerde bidden: „U zij
de heerlijkheid!" En toch zijn dit meer dan mooie woorden.
Toch is dit meer dan een wens.
Het is een opdracht. Er staat: „nu zij de heerlijkheid", en niet:
,,nu is de heerlijkheid". God ontvangt Zijn heerlijkheid maar
niet vanzelf. Wij moeten Hem verheerlijken. Wij moeten Hem
Heer doen zijn van ons leven, van onze wereld waarin wij
leven. We verheerlijken God door Hem Heer te laten zijn
van Zijn schepping.
Het is tegelijkertijd echter ook een belofte. De zin begint
met het woordje „nu". Eerder kon deze wens niet vervuld
worden, maar nu wel. Wat bedooelt Paulus met „nu"? Hij
bedoelt alles wat hij geschreven heeft in zijn brief. Dat opent
de deur voor de verheerlijking van God. Een zegenbede mag je
nooit losmaken van wat er aan vooraf ging. De bede wordt
slechts daar vervuld, waar het gepredikte Woord van God
gehoorzaamd wordt.
We lezen vandaag: Spreuken 120—33
Enquête over vrouw
in de kerkeraad
Op verzoek van de Hervormde ge
nerale diakonale raad is de landelijke
Hervormde Vrouwen Dienst-commis-
sie begonnen aan een onderzoek naar
'de vrouw in de kerkeraad'. Formu
lieren voor deze enquête zijn ver
stuurd naar alle plaatselijke HVD-
commissies, waarbij de landelijke
HVD-commissie rekent op actieve me
dewerking in de plaatsen waar her
vormde vrouwelijke ambtsdragers
zijn.
Het betreft hier een bescheiden en
quête met navraag of men van me
ning is, dat de vrouwelijke ambtsdra
gers) delen in alle verantwoordelijk
heden van de kerkeraad; of deze
ambtsdragers een eigen inbreng heb
ben in de kerkeraad en eventueel in
het college van diakenen; hoe de
verhouding tot de plaatselijke HVD-
commissie is enz.
,99
ARNHEM De baptisten hebben
besloten, om opnieuw mee te doen
met „kom over de Brug".
De uniecommissie en de unie-
zendingscommissie hebben beide po
sitief gereageerd op een verzoek om
medewerking van de .stichting Zen
ding en Werelddiakonaat. Ds. J.
Euwema en ds. T. Jansma zullen de
baptisten in het nieuwe bestuur van
de stichting vertegenwoordigen.
De nieuwe „Kom over de Brug"-ac-
tie wordt waarschijnlijk in 1971 ge
houden.
Brieven die niet «Un voorzien
van naam en adrei kunnen niet ln
behandeling worden genomen. Ge-
helmhouding Is verzekerd. Vragen
die niet onderling met elkaar in
verband staan moeten ln afzonder
lijke blieven worden gesteld. Per
brief dient een gulden aan
gels te worden Ingesloten.
Vraag: Wie heeft de verlo
vingsring (trouwring) uitgevonden?
Antwoord: Het gebruik van rin
gen is te allen tijde bekend geweest:
hals-, arm-, been-, neus-, oor-, lip
pen- en vingerringen. In de oude
tijd waren vingerringen het meest
verbreid, als sieraad (denk aan de
verloren zoon in het Evangelie) en
Ier aanduiding van enige waardig
heid of macht (de ring die Farao
aan Jozef schonk).
De Romeinen droegen een of meer
ringen aan elke vinger. Zij leerden
dit waarschijnlijk van de Sabijnen,
die ringen en banden droegen aan
de linkerarm. Aanvankelijk moch
ten in Rome alleen senatoren gou
den ringen dragen bij ge
zantschapsdiensten; de gewone bur
gers droegen ijzeren ringen. Ook
droegen de Romeinen reeds zegel
ringen.
De symbolische betekenis van de
ring als onderpand van trouw vin
den wij vooral in de trouwring, ook
reeds bij de Romeinen in gebruik
(zonder steen), eveneens in de pllch-
tigheid van de doge van Venetië,
wanneer hij Venetiës huwelijk met
de zee verzinnebeeldde door aan
boord van de Bucentaurus een gou
den ring in zee te werpen.
Op magisch gebruik wijst de uit
drukking „de ring van Gyges bezit
ten", wat wil zeggen „verkrijgen
wat men wenst". De Lydiër Gyges
namelijk zou door middel van een
ring zich onzichtbaar hebben kun
nen maken en zo koning Gandaulus
van de heerschappij hebben beroofd.
De elfen konden zich in zwanen
veranderen door het aanleggen van
een zwanenring.
Ook in de eredienst komt de ring
voor. De ring, welke de Romein zijn
verloofde aan de linkerringvinger
schoof, bleef in christelijke tijd ge
handhaafd. Later schonken beide
verloofden elkaar wederkerig een
ring. In de elfde eeuw verplaatste
zich dit gebruik naar het ogenblik
van de huwelijkssluiting, hetgeen
daarna weer leidde tot het dubbele
gebruik van verlovings- en trouw
ring. Het dragen daarvan aan de
rechterhand is van oudgermaanse
oorsprong, het links dragen was een
Romeins gebruik.
Vraag: Volgens het „Informatie
blad" van enige weken geleden mo
gen de kappers hun prijzen met 5
pet. verhogen. Sinds wanneer en
waar kan men klachten indienen
voor berekening van te hoge prij
zen?
Antwoord: Met betrekking tot de
tarieven in de kappersbedrijven
bestaan er twee mogelijkheden: a.
een algemen regeling, die behelst
het georganiseerd overleg vooraf
met het ministerie van economische
zaken. Eerst na goedkeuring van de
betrokken minister kan het bedrijf
in zijn geheel tot tariefsverhoging
overgaan, natuurlijk tot de maxima,
zoals op het ministerie in overleg
met de organisatie is vastgesteld.
b. een volgende maatregel betreft
de individuele prijsverhoging per
bedrijf. Het kan gebeuren dat een
ondernemer na bestudering van zijn
balans tot de ontdekking komt dat
wanneer cr niets gebeurt, aan zijn
tarieven, hij in de rode cijfers te
recht zal komen. In een dergelijk
seval zal hij persoonlijk via zijn
organisatie een aanvraag tot ta
riefsverhoging moeten indienen bij
bet ministerie. Meestal wordt in
dergelijke gevallen tariefsverhoging
toegestaan.
Tariefsverhogingen welke noch
een algemene noch een individuele
sanctie van het ministerie hebben,
zijn onwettig (in strijd met de prij
zenwet). Er bestaan geen maximum
prijzen of prijsvoorschriften voor
het bedrijf in zijn geheel. Het ta-
riefsverschll in de verschillende za
ken vindt zijn oorzaak in het feit
dat er groot onderscheid is tussen
2de, 3de. 4de en 5de klasse zaken.
De beide laatste klass-indelingen,
zijn de luxe-zaken. Er zullen zeker
grote verschillen kunnen optreden
tussen de eerste twee en laatste
twee klassen.
Egyptische godsdienst actueel
AMSTERDAM Met een
college over „De betekenis van
de oud-Egyptische godin Hathor"
heeft prof. dr. C. J. Bleeker
afscheid genomen van de univer
siteit van Amsterdam als gewoon
hoogleraar in de geschiedenis
der godsdiensten en fenomenolo
gie van de godsdienst. Hij is met
ingang van 1 september met
emeritaat gegaan.
Vermoedelijk verwachtte men voor
een afscheidscollege een meer ac
tueel onderwerp, aldus prof. Bleeker.
Hij noemde dit een vergissing. Want
de oud- Egyptische godsdienst bezit
actuele waarde. De huidige chaoti
sche, door angst en onzekerheid ge
kwelde wereld zou een voorbeeld
kunnen nemen aan het vertrouwen
in de zin van de wereldorde, dat aan
de oude Egyptenaar kracht en levens
blijheid schonk.
Door een nadere beschouwing van
haar karakterbeeld liet prof Bleeker
zien, hoe Hathor een inspirerende go
din is.
Uit het verhandelde vloeiden voor
hem twee conclusies voort: de gods
diensthistoricus mag pas tevreden
zijn met het onderzoek, indien hij de
zin der verschijnselen heeft ontraad
seld èn: de theologische betekenis
van dit vak steekt hierin, dat het een
getuigenis is van de macht van het
geloof.
Prof. Bleeker werd in 1898 te Bene
den Knijpe geboren. Hij studeerde
theologie met specialisme godsdienst
geschiedenis en in het bijzonder oud-
Egyptische godsdienst te Leiden en
twee semesters Egyptologie in Ber
lijn. Van 1925 tot 1938 was hij voor
ganger van de afdeling Apeldoorn
van de Vereniging van vrijzinnige
hervormden. Daarna was hij als her
vormd predikant te Culemborg (tot
1941) en te Enschede werkzaam. In
1946 werd hij hoogleraar.
Horizontaal: 1. metaalsoort, 5.
vrucht, 9. zangwijs, II. voorzetsel, 13.
pookijzer, 14. boom, 15. vogel, 17.
soort'gebakje, 19. baan voor balspel,
20. vreemde munt, -22. eer, 23. gelei,
24. deel, 25. de geboden som. 26. bij
woord. 28. kleefstof, 30. hoepel, 32.
smekend woord, 33. spil v.e. wiel, 34.
uitruster van schepen, 37. scheik. cle
ment (afk.), 38. stad in Italië. 40. be
zinksel, 41. greppel.
Verticaal: I. diamantafval, 2. voor
zetsel, 3. zichtbare ader van een blad;
4. groente, 5. vaarwel, 6. biersoort, 7.
per expresse (af k.), 8. plaats in Z.-I
10. verfstof, 12. plotseling, 14. voor
heen, 16. planeet, 18. dorpje in N.
Brabant, 20. boom, 21. plaats in
Gelderl., 25. vuurgloed, 27. einde, 29.
gemeenschappelijke weide, 31. salaris,
32. glazen in montuur, 35. zijtak Do-
nau, 36. gravure, 38. van onderen
(afk.), 39.' en omstreken (afk
Oplossing
vorige puzzel
1. joviaal. 2. aardbol, 3. negotie, 4.
embleem. 5. Nigeria, 6. alleman.
De zegswijze luidt: "Jan en alle
man".
Prof. Bleeker was vele jaren secre
taris en vice-voorzitter van het in
ternationaal verbond voor vrijzinnig
christendom. Sinds 1950 is hij secreta
ris-generaal van het internationaal
verbond voor godsdienstgeschiedenis.
Sinds 1960 is hij hoofdredacteyr van
het godsdiensthistorisch tijdschrift
Numen. Hij ontving een eredoctoraat
van de universiteit van Straatsburg.
LONDEN Engeland heeft een
aluminium tank, de Schorpioen, die
als verkenningsvoertuig zal worden
gebruikt, ontwikkeld. Door zijn lage
gewicht kan hij gemakkelijk door de
lucht vervoerd worden.
Ook de verplaatsbaarheid in moei
lijk terrein, zoals over sneeuw, in
veen of moeras, is bijzonder goed
vanwege de geringe asdruk.
Men ziet deze tank als een voor
loper van meer aluminium gepant
serde gevechtseenheden. De bescher
mende werking van het aluminium
pantser is even groot zo niet groter
dan die van staal.
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG In een brief
aan alle gemeentebestuurders
van de Partij van de Arbeid
vraagt het partijbestuur bij de
behandeling van de gemeente-,
begrotingen niet mee te werken
aan financiële maatregelen, die
het welzijnsniveau (gemeen
schapsvoorzieningen) verder
zullen aantasten. Belastingver
hogingen zullen alleen nadelig
werken voor de laagste inko
mens. De PvdA wijst dat van de
hand.
„Wy ontveinzen ons niet dat dan
een situatie kan ontstaan waarin het
Rfjk bepaalde maatregelen gaat af
dwingen door Gedeputeerde Staten
wijzigingen in de begrotingen te laten
aanbrengen", schrijft het partijbestuur.
„Maar het is dan tenminste duidelijk
waar de verantwoordelijkheden lig
gen".
„Het zal dan van de omstandigheden
in uw gemeenten afhangen welke po
sitie u met het oog op de belangen
behartiging van de bevolking op dat
ogenblik moet innemen. Voor de le
den van de colleges van GS, die door
het Rijk belast zijn met het toezicht
op de gemeenten, geldt uiteraard het
zelfde", aldus het partijbestuur.
Het bestuur vergaderde gisteravond
over de brief die de PvdA-gemeente-
bestuurders vorige week naar het par
tijbestuur zonden en waarin werd aan
gekondigd, dat vele bestuurders het
gevoerde gemeentebeleid van het ka
binet-De Jong niet meer met hun ge
weten in overeenstemming zullen kun
nen brengen.
(Van onze kerkredactie)
PARON, Frankrijk De gezichten van de bestuursleden van de
christelijke school in het Franse Paron glommen zondagmiddag.
Een grote oude bierton was de tent binnen gedragen, die de Neder
landse immigranten in Frankrijk en hun gasten uit het oude vader
land feestelijk onderdak bood. Uit die ton verrees een jongen in
toga. En hij overhandigde aan het bestuur een cheque van honderd
duizend gulden.
Het bedrag was zelfs nog iets hoger,
om helemaal precies te zijn
101.769,08. Maar zelfs dat bedrag
bleek al gauw veoruderd. Dr. N. J.
Hommes, de onvermoeibare voorzitter
van de Stichting „Vrienden van Pa
ron", kon mededelen dat begin vol
gend jaar nog 2750 gulden gegeven
zal worden.
En het duurde niet lang of er
dwarrelden nog wat briefjes van
honderd neer op de bestuurstafel. En
ook de aanwezige in Frankrijk woon
achtige gereformeerden en leden
van tal van andere kerken boven
dien lieten zich niet onbetuigd. Er
werd op die feestdag nog eens een
kleine tienduizend Franse franken
gecollecteerd.
GEWELDIG FEEST
En zo werd het vierde lustrum van
deze school, die trots de naam draagt
van de rechterhand van Johannes
Calvijn, Theodore de Beza, een ge
weldig feest. Niet alleen waren er
honderd Nederlandse gasten, maar
uit heel midden-Frankrijk waren de
Nederlanders en de oud-Nederlanders
naar Paron gekomen om mee te jubi
leren.
Het verhaal is al vaker verteld.
Maar het is waard om opnieuw ver
teld te worden. Ruim twintig jaar
geleden werd ds. H. .J Winter, die
zijn ambtelijke loopbaan in Antwer
pen begonnen was, door een groep
Nederlandse emigranten in het
Franse Sens beroepen.
Terwijl veel Nederlandse boeren in
die tijd droomden van een nieuw be
gin in Canada of Australië, waren er
ook die hoorden dat er boerderijen
leeg stonden in Frankrijk. De
meesten hadden grote gezinnen en de
zekerheid dat hun kinderen in Ne
derland beslist nooit een boerderij
zouden bemachtigen. Wie Canada te
ver vond, wilde wel een kansje in
Frankrijk wagen.
GEREFORMEERDE KERK
Het aantal gereformeerden was het
grootst. En zij waren de eersten om
een eigen kerkgemeenschap te stich
ten. Al gauw kwamen ook leden van
andere kerken die met open armen
ontvangen werden, maar het was nu
eenmaal al een gereformeerde kerk
en dus bleef het een gereformeerde
kerk.
Maar ds. Winter weigerde bijna
naar Sens te komen. Hij vond het
prachtig dat deze mensen een eigen
kerkgemeenschap wilden stichten.
Maar, zei hij, ik zie voor jullie geen
geestelijke toekomst als er ook niet
een christelijke school komt. Om ds.
Winter te kunnen krijgen, werd er
Op de school van Paron zijn op
het ogenblik 49 leerlingen. Er
zijn heel wat vlaskoppen onder
die hun Nederlandse afkomst dui
delijk verraden. Er komen nu
ook meer en meer Franse kinde
ren wier ouders hun kinderen
niet thuis kunnen hebben en die
ze naar Parron sturen.
Maar voor vele ouders is dit
een zware last. Wil de school fi
nancieel rond komen, dan zou er
eigenlijk voor ieder kind zo'n
3000 gulden per jaar moeten bin
nenkomen. En er zijn ouders die
drie kinderen op de school heb
ben. Daarom kan deze school zon
der hulp niet financieel bestaan.
Maar deze week bleek weer eens
dat Paron vele vrienden heeft,
zowel in Frankrijk als in Neder
land.
een christelijke school gesticht.
Dat laatste is misschien wat te veel
gezegd. Maar voorzitter P. Tilma, een
landbouwkundig ingenieur, die een
boerderij van 600 hectare exploiteert,
erkende zondag wel dat de school
gesticht werd, omdat het voor die
mensen van toen vanzelf sprekend
was dat hun kinderen naar een
christelijke school gingen.
BIJNA TE VEEL
Bijna vertilde de kleine ge
meenschap van mensen met zeer
verschillende achtergronden zich aan
dit plan. Al gauw kwamen ze tot de
ontdekking dat de Franse protestan
ten hen helemaal niet begrepen. Die
wilden uit angst voor het feit dat de
Rooms Katholieke Kerk opnieuw een
vinger in de onderwijspap zou ste
ken, niets weten van „christelijke"
scholen. En de staat weigerde ook
maar één cent subsidie te geven.
Het bleek niet zo eenvoudig om het
plan uit te werken. Ook niet toen een
klein chateau, kasteel is een te wijds
woord, gekocht kon worden in het
plaatsje Paron. De mensen in het ge
bied tussen Parijs en de Loire, zelden
meer dan één protestants gezin op een
dorp, zagen geen kans om de kinde
ren 's morgens te brengen en 's
avonds te halen. Het moest een inter
naat worden.
En altijd was er geld te weinig. En
waar geld te weinig is ontstaan span
ningen. Waar mensen gespannen zijn
staan ze gauw op elkanders tenen. De
kinderziekten bleven de school van
Paron dan ook niet bespaard.
TON VOOR PARON
Dr. Hommes, die onlangs met eme
ritaat is gegaan, ging van Nederland
uit de school helpen. Hij stichtte een
beweging „De Vrienden van Paron".
Door een jaarlijkse bijdrage werd
een klein fonds gevormd dat de te
korten kon aanvullen. Dat wil zeg-
.gen: soms. Soms ook niet. Er zijn ook
daarna nog weken geweest dat er
geen geld meer was om voedsel voor
de kinderen te kopen.
Toen Paron vijftien jaar bestond
schonken de Nederlandse vrienden de
school drie klaslokalen.
Toen het vierde lustrum naderde
zei dr. Hommes: „En nu gaan we een
ton bijeen brengen." Verleden zondag
werd eerlijk erkend dat de
bestuursleden en vrienden van de
school een vet vraagteken achter het
plan zetten. Maar het is hem weer
gelukt. Dit geld zal gebruikt worden
om tot een sluitende begroting in de
komende jaren te komen.
Er liepen een paar merkwaardige
gasten in Paron rond, het afgelopen
weekeinde. Daar was, eerst dr. J. J.
Buskes, de hervormde emerituspredi
kant, die in die gereformeerde bijt
een lustig deuntje „meekwaakte" (zo
als hij zelf zei). Hij bewees weer eens
opnieuw zijn liefde voor het christe
lijk onderwijs.
GETUIGEN WORDEN
En die liefde werd tijdens dit jubi
leum nog verdiept. Ds. A. L. Janse de
Jonge die zijn laatste week doorbracht
in Frankrijk hij wordt predikant
in Italië legde er sterk de nadruk
op in zijn prediking dat de „kolo
nisten" in Frankrijk zich niet mogen
terugtrekken in een Nederlands get
to, maar een opdracht hebben in hun
nieuwe vaderland.
Duidelijk bleek dat de school al
lang niet meer een Nederlandse zaak
is, maar open staat naar de Franse
samenleving. Er wordt ook al lang
nietmeer in het Nederlands onder
wezen, maar in het Frans. Vele kin
deren spreken helemaal geen Neder
lands meer.
„Velen van ons ouderen," zei ds.
Janse de Jonge, „spreken nog altijd
alleen maar moeizaam Frans. Dan is
het heel moeilijk om van ons geloof
te getuigen. Maar de school moet ons
als ouders er aan meehelpen dat onze
kinderen wel in staat zijn om een
geloofsgetuigenis in de Franse sa
menleving uit te dragen."
Een andere gast was dr. G. J. Sta
pelkamp, bestuurslid van de Unie
„School en Evangelie." Hij erkende
(Van onze kerkredactie)
BELFAST Onder enorme
belangstelling heeft ds. Ian
Paisley zaterdag aan de Raven-
hill Road zijn nieuwe kerk in
gebruik genomen. Deze kerk, die
de naam Martelaarskerk heeft
gekregen, biedt plaats aan 2500
mensen en is daarmee de groot
ste van Ierland.
Antiek had niet verkocht mogen worden
IJSSELMUIDEN De Kerkvoogdij van de hervormde gemeente heeft een
oproep gericht tot de gemeente, om financieel te willen bijdragen in de te
rugkoop van een zeventiende-eeuwse avondmaalstafel met de daarbij behoren
de banken.
De kerkvoogden hebben tafel en banken enige tijd geleden aan een
opkoper verkocht voor 1100 gulden.
Te laat kwam men er achter, dat de prijs die bedongen was, ver beneden
de werkelijke waarde lag en dat bovendien dit antiek helemaal niet ver
kocht had mogen worden, omdat het onder monumentenzorg viel.
Sindsdien hebben de IJsselmuidenaars vruchteloos geprobeerd om het
avondmaalmeubilair terug te kopen. De huidige eigenaar is een Arnhemse
antiquair. Hij heeft het meubilair grondig gerestaureerd, maar vraagt er nu
25.000 gulden voor. Dat kan de kerkvoogdij niet betalen.
Een lid van de gemeente heeft al vierduizend gulden aangeboden.
Op het parkeerterrein waren twee
grote tenten opgericht om hen die
geen plaatsje in de kerk konden be
machtigen, in de gelegenheid te stel
len de dienst te volgen via een geslo
ten televisie-circuit.
De kerk heeft anderhalf miljoen
gulden gekost, een bedrag dat geheel
bijeen is gebracht door vrijwillige gif
ten van Paisley's volgelingen. Aan de
buitenkant zijn Luthers 95 stellingen
in brons te zien. Binnen zijn verschil
lende borstbeelden opgesteld van pro
testantse martelaars. Het is de eerste
kerk, die in Belfast, stad van een
half miljoen inwoners, sinds de oor
log is gebouwd.
Aan dezelfde Ravenhill Road be
gon Paisley zijn loopbaan als predi
kant 23 jaar geleden.
In 1946 hij was toen twintig jaar
werden hem door zijn vader de
handen opgelegd. Zijn vader was bap
tistenpredikant in Ballymena, maar
had met de unie van baptisten ge
meenten gebroken en stond sindsdien
op zichzelf.
Eigenlijk was er geen gemeente,
waarvoor Paisley jr. predikant werd.
Hij werd predikant van een zaal, de
„Ierse evangelische zendingszaal",
waar aanvankelijk maar een handje
vol mensen kwam. Onder zijn predi
king groeide het aantal kerkgangers
echter sterk, vooral sinds hij in 1951
de naam veranderde in „Vrije Presby
teriaanse kerk."
Met de gelijknamige kerk in Schot
land heeft Paisley geen enkele bin
ding. Ook is zijn preektrant niet be
paald klassiek presbyteriaans. Ze her
innert meer aan die van opwekkings
predikers.
Zo gebeurt het, dat hij op het hoog
tepunt van zijn prediking zijn gehoor
oproept om „voor Jezus te stemmen"
door handopsteking. „Kom vriend.
doe het nu. Kom tot Jezus. Laat mij
het zien", terwijl het orgel zacht be
gint te spelen.
Het lukte Paisley, om in meer plaat
sen gemeenten te stichten van zijn
kerk, waarvoor hij ook verschillende
predikanten bevestigde.
In totaal telt de Vrije Presbyte
riaanse kerk van Ulster thans vol
gens opgaaf van Paisley 20.000 leden
in dertig gemeenten. Dat is nog niet
anderhalf procent van de bevolking
van Noord-ierland. Zijn politieke
aanhang bedraagt echter minstens
het tienvoudige.
De laatste tijd hield hij kerk in de
Royal Ulster Hall, de grootste zaal
die hij in Belfast kon huren. Deze
zaal zat dan tweemaal per zondag
vol met meer dan tweeduizend men
sen.
Positieve bijdrage
minderheidskerken
WENEN Vertegenwoordigers
van kerken uit zestien landen waren
present op de eerste conferentie van
hervormde minderheidskerken in
Europa, die de Hervormde Wereld
bond in Wenen had georganiseerd.
Gesproken werd over de gevaren
van een kerkelijke minderheidssitua
tie, vooral het gevaar van de gettoïse-
ring en dat van een loutere anti
houding. De minderheidskerken kun
nen zorgen voor een positieve bij
drage in het oecumenisch gesprek.
Daarvoor is allereerst nodig, zich in
te stellen op de postconciliaire hou
ding van de Rooms-Katholieke kerk
en de verwarring onder de gemeente
leden tegen te gaan door een ver
sterkte theologische informatie.
De voorzitter van het schoolbe
stuur, ir. P. Tilma (links), in
gesprek met dr. J. J. Buskes
(midden), één van de eregasten
van de jubilerende christelijke
school van Paron. Rechts vandr.
Buskes staat de penningmeester
van de Vrienden van Paron, de
heer F. C. Meyster.
dat in het verleden de jaarlijk
uniecollecte te zeer een eigen inten
Nederlandse zaak was. We hebben
het verleden te veel naar onszelf g
zien, zei hij. Maar daar is iets
veranderd. We zien ook een taak bu
ten onze eigen grenzen.
Hij hoopte dat de uhie-collecte d
jaar een miljoen gulden zal opbrei
gen. Via vrije giften is reeds een t<
binnen, en de plaatselijke comit
moeten nog hun geld afdragen. Mas
zei hij, inmiddels hebben de Unie i
de Vrienden van Paron elkaar alj g
holpen en het is zeker dat de Unie j
school zal adopteren.
En daarom was het geen wondj
dat zondagmiddag in die overvol
tent de gezichten van de bestuursl
den glommen van plezier. De volge:
de morgen keken ze wel wat slaper
ze haddèn hun gasten bijna ni
,naar bed kunnen laten gaan, zo g
zellig vonden ze het bezoek uit Hc
land maar nog even blij. Voorloj
is de school weer even vrij van final
ciële zorgen.
neD. herv. kerk
Beroepen te Randwijk: J. P. Ve
kade te Nieuwe Tonge; te Vlaardii
gen: J. Th. W. Quak te Koudekei
a.d. Rijn.
Bedankt voor Hijkersmilde: T. Tij
ma te Sexbierum.
geref. kerken
Beroepen te Harderwijk: D. Pasmi
te Alkmaar, die bedankte voor Hart
(Gr.).
Aangenomen naar Terneuzen (va
wijlen W. H. Gispen): P. v. d. Vet
te Roosendaal.
geref. kerken (vrijgem.)
Beroepen te Chatham (Ont.-Ca
Ref. Church): A. Kooij te Emmen.
geref. gemeenten
Beroepen te Rijssen (vac. J. v. Ha.
ren - Zuiderkerk): Jj.. Hoogerland
Werkendam.
Bedankt voor Scherpenisse: C. Wis
te Elspeet; voor Haarlem: W. Suyki
te Lisse; voor Leerdam: W. Hage
Krabbendijke.
evang. luth. kerk
Aangenomen naar Hilversum: B. C
te Winkel te Gouda-Bodegraven.
vrije evang. gem.
Aangenomen naar Emmeloord (Oo:
telijk Flevoland - met evangelisatii
opdracht): J. H. K&relse te Oudt
Pekela.
Charles Davis:
HUDSON, WISCONSIN Charl
Davis, de Britse theoloog die i
Rooms Katholieke Kerk de rug to
keerde, zegt dat de institutione
kerk het geloof van de mensen in i
weg staat. Zij waardeert de eïgt
instellingen hoger dan de mensen
heeft zich steeds tegen de voorui
gang van de maatschappij verzet.
Leken, priesters en bisschoppen, 2
hij, moeten actief rebelleren tegen l
huidige structuren van hun kerke
Zij moeten haar van haar verdichtsj
len ontdoen en de greep die zij hee
'breken." Davis ontkende echter ni
■dat.kerkelijke instellingen nodig zij
Hij zei: „De mensen verlaten i
kerk of blijven er uit weg, omdat
waarden koesteren die christeli
zijn en die hun in de kerk onthoudt
worden of daar worden vernietigd
verward."
Prof. dr. Davis trad in decemb
1966' uit zijn kerk, waarin hij ei
vooraanstaand theoloog was. H
trouwde enige tijd later en doceö
nu theologie aan de Universiteit vj
Edmonton in Canada.
Het hoop in Lin-npa
gisteren
neers
weer
max temp.
Amsterdam
h. bew.
20
0
Brussel
1. bew.
23
o
Frankfort
mist
n
Genève
geh. bew.
11
0
Innsbruck
mist
20
n
Kopenhagen onbew.
14
0
Locarno
zw. bew.
21
0
Londen
geh. bew.
18
Luxemburg
mist
Madrid
1. bew.
o
Majorca
München
mist
18
Nice
onbew.
24
Parijs
1. bew
24
0
Rome
onbew.
0
Wenen
1. bew.
18
0
Züricb
geh. bew.
12
0.
