Kerk worde „leslokaal" in
liefde en karaktervorming
We moeten weer leren bidden èn doen!
Wereldraad absoluut
neutraal in Nigeria
Kandidaten weigeren
handoplegging
Experts gaan heilig
meer onttoveren
Een woord voor vandaag
Belangrijke gedachten van
gemeentelid R. Hooijsma
Uw probleem
is het
onze...
Bisschop wil
opnieuw
stemmen
Frankrijk geen
intercommunie
BEROEPINGSWERK
Religieus beraad
over Jeruzalem
Duitse pers
reageert
negatief
Spaans belang
op protestants
tractaatje
Drie tekenen tonen in ons leven, zo zagen we gisteren, dat
we deel hebben aan het Nieuwe Verbond: We dienen God de
Vaderwe roemen op Jezus Christus, en we vertrouwen niet
op vlees, dat is op aardse dingen. En dan zegt Paulus iets heel
nuchters: „Ofschoon ik voor mij wel reden zou hebben om
ook op vlees te vertrouwen." U vindt die woorden in Philip-
penzen 3 4.
Paulus was een achtenswaardig en zeer godsdienstig mens.
Hij beschrijft in de volgende verzen de religieuze mens. Hij
heeft in godsdienstig opzicht alles mee: Hij is besneden, vol
bloed jood, ijver aar voor de wet, strijder voor het ware ge
loof.
Maar vrome mensen zijn nog geen mensen die God kennen.
U kunt in godsdienstig opzicht alles mee hebben: gedoopt
zijn, een trouw kerkganger, een strijder tegen de zonde, iemand
die de wèt tot en met houdt en zich fel keert tegen a fes wat
maar in strijd is met de bijbel, met andere woorden: kunt
een orthodoxe verontruste zijn van het zuiverste water^fjan
hebt u veel om op te roemen.
Maar een echt christen, dat wil zeggen: een kind van Go
hoeft u dan nog niet te zijn. Met dat alles roemt u wel, makr
u vertrouwt op vlees, op godsdienstig vlees, maar op vlees, tl
hebt net zo goed de verlossende kracht van Christus nodig
als de vreselijkste zondaar.
We lezen vandaag: Romeinen 13 8-14.
DONDERDAG 7 AUGUSTUS 1969
HILVERSUM Er zijn duizenden kerkmensen die ernaar
hunkeren bij de hand genomen en aan het werk, ook het gebeds-
werk, gezet te worden. Dat gebeurt niet. Ons kerksysteem stimu
leert dit niet en leert het ons niet, zodat we praktisch niet worden
gevormd in liefde en mag ik het nog zeggen? in vroomheid,
deugd en wijsheid.
Die zaak moet om. En er is nog haast bij ook. Al heb ik dan geen
complete blauwdruk, over het „hoe" kan ik misschien toch wel enige
dingen ter overweging naar voren brengen.
Aan het woord is de man die in de vier jongste nummers van
het Gereformeerd Weekblad (Kok, Kampen) onder de titel „Aan
de Kerk" belangrijke bijdragen over de geestelijke malaise in de
Kerk en onder de christenen heeft geschreven. Hij ondertekende
ze steeds heel bescheiden met „Gemeentelid".
Brieven die niet zijn voorzien
van naam en adres kunnen niet in
behandeling worden genomen. Ge-
helmhouding Is verzekerd. Vragen
die niet onderling met elkaar In
verband staan moeten In afzonder
lijke brieven worden gesteld. Per
brief dient een gulden aan postze
gels te worden Ingesloten.
Vraag: Jaren geleden deed Johan
èodegraven voor de radio een
vraag- en antwoordspel Er zijn in
dertijd boekjes uitgegeven, maar die
zijn nergens meer te krijgen. Wij
willen dit spel graag op culturele
morgens in ons bejaardenhuis hou
den.
Antwoord: De uitgeverij van
Mastklimmen, Bosch en Keuning te
Baarn, deelde ons mee dat er geen
enkel exemplaar meer beschikbaar
is. Misschien dat een leeszaal of een
lezer helpen kan.
Verzoek van lezer: Wie kan hel
pen aan het gedicht, dat begint met
de regels:
„Een boertje van het platteland
Kwam met een grote eiermand
Ter markte met de Z.H tram
Naar t overdrukke Rotterdam
Hij deed zijn zaken en 't viel mee,
Hij ging weer huiswaarts heel te-
vree,
Maar in de drukte van de stad
Zocht hij of hij het geld nog had.
Zijn zilv'ren knip met bankpapier
Vijf guldens 'of een knaak of
vier...."
Vraag: Een alleenstaande vrouw
ontvangt 328,37 AOW per maand.
Sinds 3 mei 1919 is zij in loondienst
geweest (datum van haar renteboek-
je). Heeft zij nu recht op rente van
de geplakte zegels of is dit in haar
AOW verwerkt?
Antwoord: Aangezien dit bedrag
het bedrag der AOW voor ongehuw-
den op de datum van uw brief over
trof, nemerf wij aan dat in eerstge
noemd bedrag tevens de ouder
domsrente is verwerkt De betrok
kene kan altijd inlichtingen inwin
nen bij de raad van arbeid.
Vraag: Zou een weduwe, die 10
mei 1940 's morgens acht uur een
der eerste slachtoffers van de oorlog
werd, recht hebben op een uitke
ring? In 1940 werd zij in een zieken
huis verpleegd. Nog steeds heeft zij
last en pijn, tengevolge van een ver
minking.
Antwoord: Het beste is overleg te
plegen met de sociale dienst van de
gemeente en deze kan dan nagaan,
of de daarvoor geschikte organisa
ties iets voor haar kunnen doen. Zo
nodig kan zij een beroep doen op de
Algemene bijstandswet.
Vraag: Wij hebben in Rijnsburg
deze zomer een kaart gekregen van
een meisje (dat gaat van de scholen
uit) uit de Nicolaas Beetsstraat te
Amsterdam. Nu weten wij haar
naam en nummer niet meer, daar de
kaart nergens is te vinden. Zij heeft
nog twee zusjes en een broertje. Zij
hebben ook telefoon, maar meer
weet ik niet Is het mogelijk erach
ter te komen, wie dit was?
Antwoord: Zonder naam en
huisnummer kan de burgerlijke
stand dit ook niet uitzoeken. Er is
een klein kansje dat een lezer hel
pen kan.
Vraag: Een vader drijft met zijn
broer een firma. Nu wil hij zijn
zoons in de firma opnemen. Hij zelf
is bijna 65 jaar. Kan hij nog gewoon
blijven meewerken of is dit alles
toch voor de belasting? Kan hij be
ter uittreden en alles aan zijn zoons
overdoen? Valt men niet in een la
gere belastingklasse als er meer per
sonen in de winst delen? Hoeveel
mag men bijverdienen als men
AOW heeft?
Antwoord: Inderdaad betaalt men
minder belasting als men de inko
mens gelijkmatig over de firmanten
verdeelt. Daarbij moet men nog wel
rekening houden met kinderaftrek
en andere persoonlijke omstandighe
den van de firmanten. Als men
AOW krijgt, mag men zoveel verdie
nen als men wil. Men betaalt daaro
ver normaal belasting.
Hoe groot de belasting voor elke
persoon wordt, en hoeveel alle fir
manten in totaal betalen, is niet te
begroten zonder dat alle persoonlij
ke omstandigheden bekend zijn. Het
is in elk geval goed bij beëindiging
of verandering van een firma eerst
grondig overleg te plegen met een
belastingdeskundige.
(Van onze kerlcrcclactie)
ZWOLLE De Engelse bisschop
van Southwell, Gordon Savage, heeft
voorgesteld dat de anglicaanse kerk
vergadering opnieuw zal stemmen
over fusie met de methodisten. De
stemming van juli heeft niet de ver
eiste meerderheid van 75 procent op
geleverd. Vele tegenstemmers waren
niet tegen de fusie, maar wel tegen
de wijze waarop de kerken zich zou
den integreren.
De bisschop heeft een voorstel in
gediend om over een jaar, „na twaalf
maanden gebed en rustig overleg" de
stemming opnieuw te houden. Hij ge
looft dat vele anglicanen achter een
dergelijk v\K>rslel staan.
Lange tijd denkt de heer R. Hooij
sma, oud-onderwijsman bij de zen
ding in Indonesië, al over deze din
gen na. Ze zijn voor hem, zijn vrouw
en anderen een voortdurende zaak
van gebed.
Hij heeft er met velen over gespro
ken. Vervolgens ging hij een en an
der op papier formuleren. Schreef en
herschreef men wordt zo gauw
verkeerd begrepen zette alles op
stencils opdat ook anderen ermee aan
de gang zouden gaan. Het liefst on
der het motto: niet te lang meer pra
ten: eindelijk eens gaan doen.
Beetje leuren
Hij benaderde ook de kerkelijke
pers. 't Werd wel een beetje leuren.
Toch hield hij vol, omdat hij de zaak
zo uitermate essentieel vindt. Tot hij
„een grote toean" (prof. Herman Rid
derbos) bereid vond de zaak wat ver
der te 'brengen.
De heer en mevrouw Hooijsma be
horen tot degenen bij wie je heel
gemakkelijk je entree maakt, 't Zijn
oudere mensen, bij wie de daad hoog
genoteerd staat, die hun laatste le
vensjaren doorbrengen in een oude
iHilversumse villa, bosrijk gesitueerd
in de omgeving van de NCRV-studio.
Nog altijd actief, uiten zij hun
christen-zijn op een natuurlijke, van
zelfsprekende manier. Waardoor het
geen ze zeggen juist zo geloofwaardig
is.
Hij is een Fries uit de Stelling-
werfse hoek (altijd al een apart volk
je geweest). Eenvoudige ouders. Toch
nog onderwijzer geworden.
Van 1920 tot 1947 in Indonesië,
waarvan het grootste deel als hoofd
van een christelijke school in Purwo-
redjo. Vergroeid met dat land; hij
mist het nog elke dag. Redelijk door
de kamptijd gekomen. Vijf kinderen,
nu weer allen in de buurt.
Praktisch
De heer Hooijsma typeert zichzelf
al enigszins als hij enkele figuren
noemt die invloed op hem hebben
gehad. Allemaal figuren van het
„praktische christendom" (wat een
term eigenlijk): Tournier, Stanley Jo
nes, Kagawa, Buchman, C. S. Lewis,
maar vooral de moraal-theoloog prof.
Friedrich, Wilhelm Foerster, die met
name tussen de beide wereldoorlogen
bij Nederlandse „leken" veel meer
ingang vond dan bij Nederlandse
theologen.
Enkele van Foersters werken, „die
een positief en levend Godsgeloof
predikte als de enige bron van inspi
ratie": „Christus en het menselijk le
ven", „Godsdienst en karaktervor
ming", „Wedergeboorte van staats-
en volksleven".
Wat nu houdt het gemeentelid
Hooijsma bezig en in welke richting
R. Hooijsma, oud-onderwijsman bij de zending op Java, probeert samen
met zijn vrouw wat te veranderen aan wat zij zien als de malaise in de
kerk. Meer praktisch christendom, zeggen zij.
Blake verzekert nog eens
(Van onze kerkredactic)
GENÈVE Secretaris-gene
raal dr. E. C. Blake heeft een
brief geschreven aan de Raad
van Kerken van Nigeria, waarin
hij opnieuw de absolute neutra
liteit van de Wereldraad van
Kerken in het Nigeriaanse con
flict bevestigt.
„Het is bijna onmogelijk, om tot
een stellingname te komen, die geen
bewoordingen vraagt, die voor de ene
of de andere partij politiek onaan
vaardbaar zijn. zelfs niet als het lou
ter om de hulpverlening gaat. Dat
spijt mij bijzonder", schrijft Blake.
Blake doelt hierbij op een brief,
die hij eind juni heeft geschreven
aan kerkelijke leiders aan beide kan
ten. Hij vroeg hen daarin, alles te
doen wat in hun vermogen lag, om
de voedselhulp weer op gang te bren
gen.
De Nigeriaanse Raad van Kerken
heeft tegen deze brief scherp gepro
testeerd. Ze zag hierin een politieke
stellingname van de Wereldraad. Het
werd Blake vooral kwalijk genomen,
dat hij de brief had gezonden aan de
Raden van Kerken aan beide zijden.
Hiermee zou de Wereldraad de vor
ming van de Biafraanse Raad van
Kerken hebben gelegaliseerd.
In zijn antwoord zegt Blake, dat de
Wereldraad de facto te maken heeft
met dat deel van haar leden, dat zich
bevindt in „de afgescheiden staat."
Onderhandelen
In een telegram heeft de Raad van
Kerken van Nigeria Jount Church Aid
opgeroepen, om net als hel Internati
onale Rode Kruis te gaan onderhan
delen met de Nigeriaanse regering
om te komen tot legale vluchten.
„Christen in Nigeria zouden anders
aan njoeten nemen, dat u christenen
en het christelijk geloof in Nigeria in
gevaar wilt brengen", aldus het tele
gram.
PARIJS In Frankrijk is de tijd
nog niet rijp voor intercommunie
tussen rooms-katholieken en pro
testanten.
Dit wordt gezegd in een rapport
van een oecumenische werkgroep,
ondertekend door de twee voorzit
ters, kardinaal Gouyon en ds. Hébert
Roux. Gevraagd wordt, om alles te
vermijden, wat op intercommunie
zou kunnen lijken, maar wat in wer
kelijkheid alleen maar verwarring
wer*'*
NED. HERV. KERK
Beroepen te Kesteren: J. P. Verkade
te Nieuwe-Tonge.
Bedankt voor Winterswijk (vac. J.
van der Vange): J. H. Bokhove te
Neede.
GEREF. KERKEN
Berocpbaarstclling door de classis
Rotterdam: kandidaat C. J. van der
Drift, Rodenrijseweg 425 te Berkel.
Door
Ton van der Hammen
gaan zijn gedachten? Samengevat
komt het ongeveer hierop neer. In de
Kerk met een grote K, dus in de
ruimste zin gedacht, moet naast enige
hoopgevende aspecten (onderlinge
toenadering, werelddiakonaat) een
erbarmelijke geestelijke crisis wor
den geconstateerd.
De liefde wordt er onvbldoende, zo
in het geheel niet, geleerd. Evenmin
het bidden. Nog minder: het doen.
Door een gezapige gewenning verwe
reldlijken christenmensen langzaam
maar zeker volkomen. Er is sprake
van een geestelijk verwelkingsproces.
Specifieke taken als „het zout der
aarde" en „de stad op een berg" te
zijn worden hoe langer hoe minder
serieus genomen.
Niets aan gedaan
Dit alles wordt weliswaar in de
kerken geconstateerd, maar nooit an
ders dan te hooi en te gras: nu eens
wat vermaninkjes, verzuchtingen en
uitroepen in de preek, dan weer in
het kanselgebed en dan weer eens
een keertje in het kerkblad. In elk
geval wordt er bijzonder weinig aan
GEDAAN.
Terwijl we er al vele jaren mee
aan de gang moesten zijn. We? Jaze
ker, want wij ZIJN toch de Kerk?
Maar als het er op aankomt ons aan
die lethargie, die Versuffing, te ont
worstelen zijn we ineens heel onze
ker. Of erger: we weten het niet
meer. Dus welterusten.
Maar die impasse moet worden
doorbroken
Liefde voor de ander, daadwerke
lijk, door biddend doen, moet. onder
wezen worden. Dat is niet iets wat je
hebt of niet hebt. Het is een kunst
die je alleen door volhardende, toege
wijde oefening kunt leren.
Liefde voor de ander, daadwerke
lijk, door biddend doen, moet onder
wezen worden. Dat is niet iets wat je
hebt of niet hebt. Het is een kunst
die je alleen door volhardende, toege
wijde oefening kunt leren. Zoiets
krijg je niet in je eentje voor elkaar.
We zijn geen wondermensen. Daar
heb je gemeenschappen voor nodig.
De Kerk. Die moeten we niet vergui
zen. afzweren, maar veranderen en
opbouwen. Als de Kerk niet functio
neel meer is, vaak dood als een pier,
dan hebben wij dat ervan gemaakt.
Déze kerk moet het niet zijn: ge
looft u? Prachtig, dan bent u klaar.
We zijn verzoend, hébben de prijs
dus al, ga maar weer fijn in tot uw
eigen welvaart, consumeer maar door
en dan maar weer tot volgende week
(of niet).
Krachtstation
Maar déze Kerk moet het wèl zjjn:
het krachtstation, geestelijk èn daad
werkelijk, wat niet van elkaar te
scheiden is. Dat laatste door „ons
naasten heil te willen". Dus niet te
kunnen hebben dat er iemand lijdt,
te kort komt om minder heeft dan
wij.
In meerderheid vangen kerk
mensen daar in de praktijk van alle
dag weinig mee aan of doen deze
essentiële zaak af met wat gewe-
tensgeld in het zakje of over de giro.
Je hebt overal je mensen voor, niet
waar?
Hoe velen menen niet uit volle
overtuiging, dat koelheid, gereser
veerdheid in de samenleving gebóden
kan zijn, in elk geval eerlijker is dan
het éllen liefhebben, immers onmoge
lijk en dus gehuichel? Over „Uw
vriendelijkheid zij ALLE mensen be
kend" lezen zij dan kennelijk ge
makshalve heen.
Is het overdreven te stellen, dat de
tendens van vandaag, ook onder
kerkmensen, is, dat ze hoe langer hoe
ongevoeliger, gereserveerder, killer
worden? Begrip voor de ander, LIEF
DE, wordt steeds minder onder ons
gevonden. Maar het is een geslagen
mens, die daar onze deur verlaat, een
grimmig iemand, die aan de andere
kant de telefoon op de haak legt.
Helpers vormen
Er is zoveel te doen in onze directe
omgeving dat we gewoon nalaten!
Denk de sfeer in gezinnen, waar
veelal een gebrek aan harmonie is en
kracht, zodat men de kinderen niet
opvoeden kan tot geestelijk gezonde
mensen met idealen. Er is gebrek aan
wijsheid en liefde ten opzichte van
een jeugd, die vaak al kapotte zenu
wen hééft. Zij kunnen straks onmoge
lijk helpers en dragers worden, eer
der verdoolden en hulpbehoevenden.
Genadigheid, wijze mildheid, har
telijkheid voor alle mensen, wat is er
een nood in. Als de gemeente daar
groot in kon worden, wat een gene
zing en sterking zou daarvan uitgaan.
Waarom zit het toch zo fout? En
waarom wordt over dit soort zaken
nu nooit eens gepreekt?
Wat voor Kerk hebt u dan voor
ogen, kan men zich afvragen. Litur
gische diensten, discussiediensten,
zangdiensten? - Laten we maar
rustig van de bestaande dienst uit
gaan, waar de nadruk valt op de
preek. We stellen ons de kerkruimte
dan maar eens even voor als een
groot leslokaal, waar we geestelijk
worden gevormd, gebouwd en tot
christelijke daden aangespoord.
Nu moeten we ons gaan afvragen
of de doorsnee-preek van heden dat
doet. Er is daarin, zoals we dat noe
men, Woordbediening, verkondiging,
waardoor zo menen we nog altijd
in meerderheid het doel wel in
hoofdzaak kan worden bereikt.
Eelt op de ziel
Maar is dat zo? Hebben we die
woorden, al die woorden al niet vaak
gehoord? Is hét misschien mede
daardoor dat we eelt op onze zielen
hebben gekregen? Mag dit dan nog
wel verkondiging heten, of zijn het
alleen nog maar bekende klanken die
ons omspoelen, waardoor we het ge
voel moeten krijgen "er wat aan te
hebben" om toch niet helemaal leeg
en waardeloos te zijn?
Arme dominee, die zich in alle
bochten moet wringen om het toch
maar zo boeiend, pittig, geestig en
pakkend mogelijk te zeggen. Arme
gemeente, die door dit preken en
niets dan preken de uitlating is
notabene van de bijna vergeten dr.
Abraham Kuyper op de krukken
van een redenaar moet lopen.
"Dominee zal vanmorgen niét pre
ken, want hij heeft wat te zéggen", is
een satyrische opmerking, die eens
op een conferentie werd gemaakt.
Daar is nu onder woorden gebracht
wat in het geding is. Het is zo
verschrikkelijk nodig dat in de Kerk
eindelijk eens iets gezegd wordt,
waar we wat mee kunnen. We moe
ten er wat mee aan!
Dat de dominee het alléén moet
doen, niemand die dit beweert. Het is
een eigenaardige gewoontevorming
geworden, dat iedere dominee in elke
gemeente elke week maar weer "iets
eigens" zou moeten bregen. Punt één:
hij is ook maar een mens, die het
van de gemeenschap moet hebben,
Punt twee: ook voor zijn ambt geldt
dat velen geroepen zijn, maar weini
gen uitverkoren.
Serie waaroms
Waarom dus geen preken over het
grote gebod, gericht op de daad, ge
maakt in teamverband: dominees sa
men en of met specifieke deskundi
gen, dan wel coachende commissies
uit de gemeente? Gemeenteleden la
ten hun voorgangers (ook) wat dit
betreft lelijk in de kou staan.
En waarom mag een dominee niet
reproduceren wat "gezalfden" (tijd
genoten en uit het verleden) over de
ze dingen al hebben gezegd? Waarom
geen speciale praktische ether-leer
gangen hierin, gestimuleerd door sy
nodes? Waarom geen actuele illustra
ties voorgelezen op de kansel uit
boek, krant, tijdschrift? Waarom
geen gelegenheid in de kerkdienst om
de nodige notities over het geleerde
te maken? Waarom geen preken over
Taizé en andere moderne krachtcen
tra? Warom al vast niet op grote
schaal begonnen met het meest voor
de hand liggende: het bezoeken van
vepleeg-, zieken- en bejaardenhuizen,
waar honderden mensen eenzaam
zijn? Gebruik daar dan de zondag
middag voor als men meent de twee
de kerkdienst niet meer te moeten
bezoeken. Elke activiteit is dienstig
om deze allesoverheersende zaak
weer bij de kerkmensen te brengen,
zodat ze geïnspireerd raken en
doe-christenen worden.
Dit is nodig
Wat de Kerk moet gaan geven zijn
praktische leefregels en raadgevin
gen. Zij moet aan christelijke karak
tervorming gaan doen. Weg consume
rende christenen; allemaal actievelin-
gen in Gods dienst in liefdebetoon, in
gebed. Alleen zo zal de Kerk haar
Heer weer leren en blijven kennen,
weer leren en blijven dienen.
Door systematisch in het groot te
"doen" kan de Kerk nog Kerk wor
den. Blijven we voortmodderen in de
huidige lijn, dan resteren straks al
leen nog wat vergrijzende mannetjes
en vrouwtjes die altijd horen, maar
nooit tot kennis komen.
(Advertentie)
Het Bestuur van de
STICHTING RHODESIA-ZENDING
wenst hierbii haar vorige advertentie
voor alle duidelilkheid te rectificeren in
die zin, dat de D.V. op 6 september a s.
te houden zendings-bij eenkomst UIT.
SLUITEND van haar uitgaat.
Voorts wenst zij de door een misverstand
gewekte indruk, dat er een binding met
de Stichting tot handhaving van de Sta
tenvertaling zou bestaan weg te nemen.
AMMAN De rooms-katholieke
bisschop van Amman is van plan, om
islamitische en christelijke religieuze
leiders uit te nodigen voor een confe
rentie over het „gevaar voor het reli
gieuze karakter van Jeruzalem", nu
Israël het Arabische deel bezet
houdt.
Hij wil onder meer paus Paulus en
patriarch Athenagoras vragen. „De
kwestie Jeruzalem ligt meer op het
religieuze, dan op het politieke vlak",
aldus bisschop Nimeh Al-Samaan.
Frans verzet nu ook in Duitsland
(Van onze kcrkredactie)
STRAATSBURG De kandi
daten in de theologie die op het
ogenblik beroepbaar ztfn in de
Franse protestantse kerken wil
len wel genieenten gaan dienen,
maar niet bevestigd worden. Ze
zien geen heil in deze vorm van
initiatie. Bevestiging is volgens
hen een „soort overbodige doop
voor ambtdragers".
Ze hebben hun inzichten voorge
legd aan de algemene synode van de
Franse Gereformeerde Kerk, nadat
de ambtscommissie hen beroepbaar
had verklaard. Volgens hun eigen
zeggen is dit geen rebellie, maar een
poging om de kerk weer te bepalen
bij het algemene priesterschap van
alle gelovigen.
Het pastoraat moet ontclericali-
seerd worden, zeggen ze. Tevens wil
len ze dat de kerk andere vormen
van ambtsbediening erkent. Ze ge
loven dat hun visie terug te vinden
is in de brieven van Paulus. Zou dat
niet zo zijn: dan „is dat nog niet erg.
want de christelijke gemeenschap is
vrij om zich een organisatievorm te
kiezen die nodig is in een bepaalde
tijd", zeggen zij.
De weigering van de kerkelijke be
vestiging tot predikant leek tot nu
toe een typisch Franstalige actie te
zijn. Niet lang geleden hebben ook
aanstaande predikanten in Genève
de bevestiging geweigerd.
Deze actie is echter nu ook overge
slagen naar Duitsland. Ook in Würt-
temberg wijzen kandidaten in de the
ologie de bevestiging af. „Het Nieu
we Testament kent geen aparte
stand van geestelijken", zegt de Ver
eniging van Vicarissen in Wurttem-
berg, „De speciale bevestigingsdienst
tilt de predikant te ver boven de
gemeente uit."
De vereniging keert zich scherp te
gen een nieuw ontwerp voor een or
de van een dienst waarin een predi
kant bevestigd wordt. Afgewezen
wordt dat de kandidaat knielt en
hem de handen worden opgelegd.
Aan de kerkelijke leiding is al een
verzoek voorgelegd om kandidaten
die de bevestiging afwijzen vrijstel
ling te verlenen.
Defregger
MÜNCHEN De zelfrecht
vaardiging voor de Duitse tele
visie van Matthias Defregger,
hulpbisschop van München heeft
averechts gewerkt. Vele Duitse
kranten reageerden met scherpe
kritiek. „Hij verschuilt zich ach
ter een patriottisch front,"
schreef de Süddeutsche Zeitung.
Deze krant vervolgde: „De idee
dat niet alle vroegere en huidige sol
daten en leden van zijn kerk met
hem door dik en dun willen gaan is
hem vreemd."
De liberale Frankfurter Rundschau
noemde zijn televisieoptreden „een
ramp". Het bl'ad sprak van „goedpra
terij" en vervolgde: „Hij is de stijf
koppige exponent van een Katholieke
Kerk waarvan de geloofwaardigheid,
en terecht, tot vernietiging gedoemd
zou zijn als al haar vertegenwoordi
gers waren als de priester Defreg
ger."
Die Welt constateerde verbaasd dat
Defregger niet begrijpt dat niet alles
wat over hem geschreven wordt be
doeld is als een aanval op de kerk.
Defregger zelf klaagde na afloop van
de uitzending dat de zaak, wat hij
ook doet, maar niet tot rust wil ko-
(Van onze correspondent)
MADRID Spaanse autoriteiten
hebben de volledige oplage van een
protestants tractaat getiteld: „Is
Christus verdeeld?" in beslag geno
men. De schrijver die het tractaatje
liet drukken had geen toestemming
gevraagd aan de Spaanse censuur.
Had hij. dat wel gedaan, dan zou hij
zeker toestemming gekregen hebben
om het uit te geven. Hij zal nu voor
de rechter moeten verschijnen.
In de afgelopen twee jaar hebben
de Spaanse autoriteiten niet éénmaal
hun toestemming geweigerd als pro
testanten een boek of tractaatje wil
den uitgeven. Zelfs verspreiding op
straat is niet langer verboden.
Dit nieuwe geval van censuur is
slechts een gevolg, zeggen pro
testantse uitgevers, van onbekend
heid met de Spaanse wetgeving. De
buitenlandse zendeling had geen
overleg gepleegd met en ook geen
inlichtingen ingewonnen bij Spaanse
christenen die wel op de hoogte zijn
met hun situatie.
De tragiek is, klagen de Spaanse
protestanten, dat wij meestal de prijs
moeten betalen van de houding van
dergelijke buitenlandse christenen
die ons land binnenkomen en doen
alsof er geen christelijke ge
meenschap is.
1
2
3
4
S
6
7
8
9
2
3
4
5
6
7
8
9
Horizontaal: 1. bestuurder - optel
ling; 2. godin van de vrede - stad in
Italië; 3. wonder - spil van een wiel;
4. afkorting op visitekaartjes -
verslag; 5. bekende afkorting - titel
(afk) - navigatiemiddel; 6. Europeaan
- onzes inziens (afk.) - behoeftig
persoon; 7. stad in Duitsland - voeg
woord - boom; 8. jaargetijde - onge
vulde; 9. plaats in N. Brab. - muziek
noot.
Verticaal: 1. plooi - bergweide; 2.
dopheide - maanstand - voedsel; 3.
jongensnaam - een zekere; 4. voeg
woord - bijb. figuur - trustee (afk.);
5. achterdeel v. d. hals - tuinhuisie;
6. schedelboor - soort onderwijs
(afk.); 7. alleenzang - werf; 8. fami
lielid - teken in de dierenriem - ik
(Lat); 9. gebruikt men voor het land -
vlaskam.
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
1. Nora, 2. Oman. 3. rang, 4. Ange-
ren, 5. rede. 6. Eder, 7. nergens, 8.
Elia, 9. nier, 10. Sara.
(Van c
kerkredactiei
MOSKOU In Midden-Rusland ligt het Swetlojar-meer. In dit meer is
volgens het volksgeloof de stad „Kitesj" verzonken. Deze stad heeft steeds
een rol gespeeld in het religieus bewustzijn van het Russische volk. Nog
steeds worden pelgrimages naar het meer gemaakt en wordt aan het „heilige"
water genezende kracht toegeschreven.
Dat is een kolfje naar de hand van de anti-religieuze propaganda. De we
tenschappelijke redactie van het blad Literatoernaja Gazeta heeft een expe
ditie samengesteld van historici, archeologen, folkloristen, geologen en hydro
logen, die het nu eens haarfijn gaan uitzoeken.
