ELISABETH LUGT:
Een ongewild Frans etiket
Samen op vakantie:
verleiding te groot?
dialoog
De moord
aan de
Vestadreel
Vrouwen In het spel
Luchtmatras met rechte
zijkant wint de test
Vorderingen
KEUKEN-ROBOT
POLITIEVERHAAL
N. A. M. WIJCHGEL
„Hoewel er gevraagd wordt of jongelui in de pen willen
klimmen, wil ik het ook niet onder me laten, zegt mevrouw
R. O. te R. „Natuurlijk is de verleiding in de vakantie groter.
Maar als de jongelui het willen, Is er a 11 ij d wel gelegenheid.
Daarom is het ook verkeerd, ze streng te verbieden, samen op
vakantie te gaan. Wel, als ouders met hen spreken en hen waar
schuwen, maar hun tevens het volle vertrouwen geven", vindt
mevrouw O. „Rechtgeaarde kinderen zullen trachten het ver
trouwen van hun ouders niet te beschamen. Zou een jongeman,
juist omdat hij z'n meisje zo innig liefheeft, niet willen vechten
om haar eer hoog te houden?"
„Ik heb de uitzending van
de NVSH ook gezien op de
beeldbuis", aldus mevrouw V.
te Z. „Ik ben het met de jon
geren in die uitzending eens,
dat de huidige maatregel, die
op het punt staat te verdwij
nen, betutteling is van de zij
de der ANWB. We leven in
een tijd, dat de verantwoor
ding ligt bij de jongelui zélf.
Degenen die helemaal samen
willen zijn, worden vandaag
de dag geaccepteerd. Zij, die
het niet doen, worden ge
respecteerd."
De heer v.d. W. te Z. vindt,
dat beheerders van kampeer-
bedrijven gelijk hebben, dat
ze geen verloofde stellen ne
men of „losreizende" meisjes.
Hij meent, dat de verant
woording voor „samen uit"
ligt bij de ouders en de ver
liefde paartjes zélf. Ze moeten
in gezamenlijk overleg uitma
ken, of ze al dan niet samen
met vakantie gaan. „Dan wél
zorgen voor goede adressen:
hotel, pension, jeugdherberg
en jeugdvakantie-centra."
(Heeft iemand uit de lezers
kring daar ervaring mee? We
horen het graag!)
Ze geven je al honderd pro
cent zekerheid.
Wij, als ouders, vertrouwen
dat. Ze zijn met de beste
voornemens bezield en den
ken beslist dat ze het aan-
kunnen. Maar dat is nooit
met zekerheid te zeggen. De
vakantiestemming, vrijheid,
dag en nacht in eikaars ge
zelschap, maakt dat de verlei
ding te groot wordt Zij wor
den zwaar op de proef gesteld
om hun verloving zuiver te
houden. Daarom, zeg dat je
hen begrijpt en helpen wilt
door geen toestemming te ge
ven om samen op vakantie te
gaan. Gelukkig de kinderen.
t i - -
In Duitsland is een
nieuwe mode ontstaan:
naaïlustigetieners
hebben een horloge op
de markt gebracht dat
met borduurnaald en
draad is gemaakt. De
nieuwe vinding blijkt
zo in te slaan, dat zelfs
ouderen er belangstel
ling voor hebben. Ze
worden dan ook niet
alleen gemaakt volgens
de nieuwste modelij
nen, maar ook in ba
rokstijl en andere (ro
mantische) vormen.
Nu al staat vast dat
de borduurhorloges
een belangrijke plaats
zullen krijgen op de
eerste Duitse „teen
ager-fair" voor han
denarbeid, die van 28
tot 31 augustus in de
beurshallen van Düs-
seldorf wordt gehou
den.
20
Hij had toegegeven aan de drang van zijn intuïtie door
regelrecht naar Beilen te gaan om de oude dienstbode te
ondervragen. Hij onderdrukte de twijfel die bij hem oprees
of het niet verstandiger geweest zou zijn zich eerst bij Wim
Oldenhoeve te bepalen. Als die de schuldige was, dan had
hij hem hierdoor waarschijnlijk de gelegenheid gegeven
eventuele sporen te verwijderen. Maar de gedachte aan
Hans Timmermans stelde hem gerust. Die was zeker capabel
genoeg om bij het minst verdachte teken voorzorgsmaatrege
len te nemen. Er moest natuurlijk een of andere gedachte bij
hem voorgezeten hebben die deze drang om eerst Annichje
te bezoeken, had doen ontstaan. Vreemd dat je dat onderbe
wust aanvoelde zonder het in werkelijke gedachten te kun
nen omzetten. Het was hem in zijn loopbaan wel vaker
overkomen dat hij op deze manier iets wat niet het belang
rijkste leek, voor had laten gaan en tot nu had het hem
nooit gespeten. Op een gegeven ogenblik was het hem altijd
duidelijk geworden waarom hij aldus gehandeld had en was
hij dankbaar voor de ingeving geweest die hem in die
richting gestuurd had.
In Amersfoort stopte hij om te tanken en daarna concen
treerde hij zich op het verkeer. Hij mompelde een ver
wensing toen een donkere Mercedes bij een inhaalmanoeu
vre rakelings langs zijn voorwiel schoot. In Zwolle verloor
hij tijd door een veewagen die hem geen gelegenheid bood
om te passeren zodat hij genoodzaakt was er achter te
blijven tot het vehikel eindelijk een zijstraat inreed. Daarna
gelukte het hem tot Meppel in een behoorlijke vaart door te
rijden. Hij weerstond de neiging hier even te stoppen om
zijn dorst te lessen. Het was iets minder druk op de weg en
hij zette er wat meer vaart achter. Om tien over zeven reed
hij op de Brink te Beilen waar hij even later voor het
opgegeven adres stopte. De winkel was gesloten, maar op
zijn bellen verscheen al gauw een vrouw van middelbare
leeftijd die hem groette en met een vragende blik aankeek.
„Goedenavond, mevrouw Gesink. Ik zou graag mevrouw
Annichje Smit even willen spreken," verzocht Verster op
vriendelijke toon.
„Mijn moeder?" vroeg zij verwonderd. „Wie kan ik zeggen
dat er is en waar gaat het om?"
„Mijn naam is Verster en mijn komst betreft de dames
Huytema van Ommeren."
„O...," zei ze verrast en ging aarzelend opzij staan om hem
door te laten. „Als u hier even wilt wachten dan zal ik het
moeder gaan zeggen."
Aan het eind van de winkel werd een deur geopend en een
man van circa vijftig jaar kwam naar hen toe gelopen.
„Goedenavond," groette hij. „Wat wou meneer?" wendde
vij zich daarop tot zijn vrouw.
„Ik zou graag uw vrouws moeder even willen spreken paar
aanleiding van een ongeluk dat de dames Huytema van
Ommeren is overkomen," zei Verster voordat zij kon ant
woorden.
„Bent u misschien familie van de dames?"
Verster besloot open kaart te spelen. Hij haalde zijn
kaartje tevoorschijn en overhandigde dit de winkelier en
toonde hem zijn politiepenning. „Zoals u kunt zien ben ik
hoofdinspecteur van politie te Utrecht. De dames Huytema
van Ommeren zijn in do a:' vlopen nacht om het leven
gekomen. Het is moord en ik...."
(Wordt vervolgd)
ZATERDAG 19 JULI 1969
Kuijken
Zwart: 2, 3. 7. 8. 10 t/m 15. 17.
18. 20, 22. 25. 27
Wit: 26, 28. 29, 30. 33, 34. 35.
36. 38. 39. 40. 42. 43. 45. 47. 49
Het lijkt of zwart verloren staat.
Immers op 39 volgt 3631.
26—21. 28x6. 7—11, 29—24, 34x23.
Zwart vond echter deze redding:
13—191; indien nu 36—31, 27 x 36;
26—21. 17x26; 28x6, 7—11; 6x
17. 12x21; 29—24, 20 x 29; 33x22,
21—271; 22x31, 26x48
Agafonov
Zwart: 11. 14, 16 t/m 21. 26. 35.
Wit: 27. 28. 29. 32. 33. 34. 36.
37. 38. 44
De witspeler, die In de strijd om
het kampioenschap van Moskou
meer fraaie dingen liet zien.
beslist de partij door een dubbel-
qambiet:
15—20?; 34—30. 35 x 24; 27—
2211, 18x27; 44—40 en het spel Is
uit.
wier ouders Neen durven te
zeggen met wederzijds be
grip is er dan best een oplos
sing te vinden tot ieders te
vredenheid."
„Het feit dat het knusse
sheltertje van déze vakantie
volgend jaar te klein zal zijn
om een draagwieg je te bevat
ten, is de kern waar dit pro
bleem om draait", oppert me
vrouw S. te V. Ongewenste
zwangerschap was in onze
jeugd het spook dat menig
meisje bedreigde en haar op
„het rechte pad" hield. Te
genwoordig is echter lichame
lijke liefde losgekoppeld van
zwangerschap. Hoewel ook
mijn kinderen nog niet aan
deze toestand toe zijn ik
waardeer het nog iedere va
kantie dat we als geheel ge
zinnetje met elkaar op va
kantie gaan en daar ook de
zorg om dragen neig ik
naar de mening die mevrouw
Van der Plas al eens spuide
op BladZij: laat oudere ver
loofde paren samen uitgaan.
Het kan beslist verfrissend
zijn elkander niet alleen op
de momenten van rozegeur-
en maneschijn te ontmoeten:
Met de kleine zorgjes en te
genslagen van alledag gecon
fronteerd komen andere ka
raktereigenschappen te
voorschijn.
Een verloving is toch een
voorbereiding tot het huwe
lijk?- Willen ze geen omgang,
laat dat aan hun geweten
over. Willen ze anti-concepti-
va gebruiken, dat moeten zij
zelf weten. Ligt dit niet even
zo met bijvoorbeeld de stu
dentenwereld? Scholieren van
middelbare scholen, zélf nog
(grote) kinderen, zou ik toch
wel onder leiding uit willen
zien gaan. Ik heb groot
respect voor alle jeugdleiders
en -leidsters die in deze tijd
weer een grote verantwoor
ding nemen door de jeugd die
aan hen is toevertrouwd, op
dit punt te begeleiden. De ou
ders mogen er terecht op ver
trouwen. Ik heb 't idee dat
menig kappie en kokkie er
een avondbespreking aan wij
den. Of heb ik dat mis?"
Vorig jaar hield de Stichting Oud-Poelgeest een
ur3ue voor predikantsvrouwen. Dit jaar komt men in
trader verband bijeen. Alle vrouwen, wier echtgenoot
t een vrij beroep werkzaam zijn, zoals arts, predikant,
irist, notaris, worden uitgenodigd op Oud-Poelgeest
- Oegstgeest van 16-19 augustus.
a«
'r<f-Aan partners en gezinnen van deze vrije werkers
torden vaak speciale eisen gesteld, die in ieder
inroep anders liggen en toch onverwacht gelijk kunnen
#!ijn. De bijzondere vragen van deze tijd worden met
rvilkander onder de loupe genomen. Dat alles gezien in
het licht van de bijbelse boodschap voor vandaag.
Mensen, die zich zeer geëngageerd bezig houden
met de nieuwe leefvormen in onze samenleving, ko
men hun ideeën spuien. Voor kinderen onder de zes
jaar is er een speciaal programma.
De kosten bedragen f 50 per persoon, kinderen tot
6 jaar f 32. Inlichtingen: Stichting Oud-Poelgeest, tel.
01710 - 50383. Het lange weekend in dit vormingscen
trum wordt gehouden onder het motto: Een vrouw In
het spel, waarbij de kaarten terdege zullen worden
geschud.
SOi Correspondentie een da haar A. J.
rcj, Ivene, Frankanalag 69, Dan Haag.
ziet altijd oog wel even een „leuk
varlantje". Ook Koeperman staat
in dit opzicht zijn mannetje. Direct
na afloop van de partij gaf hij dit
aan:
33—28, 20—25; 38—33, 15—18;
28—22, 24—29II; 34 x 23. 27 x 49.
Fraai.
Palmer
Aan het begin van haar nu achttienjarige carrière heeft de
sopraan Elisabeth Lugt, getrouwd met de Amsterdamse psy
chiater dr. P. C. van Tricht, moeite gedaan haar etiket van spe-
ciarisatie-in-Franse-liederen kwijt te raken. Achteraf bekeken
betreurt zij het geenszins dat het haar niet helemaal is gelukt.
Juist door het brengen van Franse liederen kreeg zij spoedig een
bekende naam. Zij won bovendien in 1951 het (Franse) liederen-
concours Gabriel Fauré, waartoe een Franse jury naar Amsterdam,
kwam. Mede dank zij haar prestatie in het tijdens het Holland
Festival 1951 gebrachte declamatorium Jeane d'Arc van Honeg-
ger kreeg zij nog meer bekendheid. Haar gevoel voor de Franse
taal verloochent zich niet
„Omdat ik al veel heden
daagse werken bracht (Poulenc.
Flothuis), werd ik ook voor de
nog moeilijker experimentele
muziek gevraagd, zoals voor
12-toons-muziek", vertelt me
vrouw Lugt, die in Batavia
werd geboren, kort na 1945
naar Den Haag kwam en als
jong schoolmeisje al in koor-
tjes-voor-oudere-kinderen werd
gevraagd.
„Ik vond die muziek vooral in
het begin heel moeilijk, maar ik
vond het ook erg leuk ervoor
gevraagd te worden. Misschien
heb ik mij aanvankelijk wat
verzet tegen mijn Franse eti
ketje omdat ik door Theodora
Versteeg en Corrie Bijster toch
echt wel ben opgeleid voor het
oratoriumvak. Het is een beetje
moeilijk voor je ijdelheid wan
neer je aanvankelijk voor dat
werk dan niet vaak wordt ge
vraagd. Ik moest leren aanvaar
den dat men op een ander spe
ciaal terrein meer belangstel
ling voor mij had."
„Doordat ik een typische weg
volgde, begon ik pas vrij laat
aan zang als beroep", vertelt
mevrouw Lugt. „Ik beëindigde
eerst mijn studie middel
baar-Frans A en B en gaf zelfs
nog geruime tijd les. Uit lief
hebberij nam ik naast het
Frans al wel privézanglessen.
Na mijn examen mocht ik als
beloning een maand in Parijs
zang gaan studeren bij de zan
ger Pierre Bernac, die ik zeer
bewonderde. Bernac onderwees
mij voornamelijk de muzi-
kaal-artistieke kant van het
Franse liederen-repertoire en
gaf mij tevens technische aan
wijzingen. Hij heeft mij aange
moedigd tot optreden. Volgens
hem ontbrak het mij alleen nog
aan podiumroutine."
Daar haar Franse specialisa
tie haar een beperking voor en
gagementen oplegde (hoewel
gelukkig verscheidene Neder
landse koordirigenten regelma
tig Frans werk op het repertoi
re nemen), ging ze twee jaar in
Wenen studeren. Daar richtte
onze sopraan zich vooral op
zangtechniek en op het opera-
zowel als het Duitse liede
ren-repertoire.
Als je niet het type bent dat
zichzelf graag aanbiedt, kom je
in die internationale mu-
ziekstad moeilijk aan bod. Elisa
beth Lugt kreeg wel heel leuke,
doch slechts kleine dingen te
doen en kon er niet haar brood
verdienen: dus keerde ze terug
naar Nederland, waar wel
iswaar heel veel en heel goede
sopranen zijn, maar waar ook
enorm veel werk is.
Het bieden en loven met be
trekking tot het honorarium
vindt zij de minst prettige kant
van haar werk. Slechts een en
kele maal regelt een impresa
rio dit voor haar. Voor een
standaardwerk zal zij minder
vragen dan voor een moeilijk
werk dat zij speciaal voor een
bepaald orkest moet instuderen.
„Men wil nogal een9 het hono
rarium laten afhangen van het
veel of weinig zingen op een
avond", zegt ze. „Dat vind ik
niet billijk; of ik twee regels
zing of het-hele-werk-door;
mijn avond ben ik toch kwijt!
Op moeilijk werk moet ik echt
hard studeren, ook al is mijn
bijdrage klein. En zing ik een
grote partij, bijvoorbeeld in een
drieëneenhalf uur durende Mat-
theuspassie, dan sta ik wellicht
ook als ik alles bij elkaar optel
maar gedurende twintig minu
ten te zingen."
Wil een zangeres alleen van
haar concerten kunnen leven,
dan zijn er véle concerten nodig
en kan het concertleven wel
eens te inspannend worden.
Mede daarom aanvaardde onze
Elisabeth Lugt in 1966 een
functie als docente aan het
Maastrichtse conservatorium,
maar zeker niet alléén daarom.
De meeste musici vinden
les-geven boeiend; het is fijn
om je eigen ervaringen en ken
nis door te geven; het is leuk
om met jonge mensen te wer
ken en niet in de laatste plaats:
je leert zélf veel van les-geven.
Geen wonder dat mevrouw
Lugt nog altijd wekelijks graag
voor twee dagen naar het zui
den vertrekt.
„Onder mijn veertien leerlin
gen zijn verscheidene sopranen,
maar eveneens enkele jnez-
zo-sopranen, een tenor en een
bariton", vertelt mevrouw Lugt,
die best geaccepteerd wordt
door de mannelijke leerlingen.
„Je kunt altijd aan elke stem
horen welke kwaliteiten en mo
gelijkheden erin schuilen. Het
is echter wél makkelijker aan
iemand met je eigen stemsoort
les te geven, omdat je dan zelf
kunt proberen en ook kunt
voordoen hoe een moeilijkheid
kan worden overwonnen. Je
kent alle kneepjes van je eigen
stemsoort het beste.
Elke stemsoort kent haar ei
gen moeilijkheden. Zo moet de
sopraan ervoor zorgen dat ze de
hoge noten haalt zonder ze
scherp te doen klinken.
Verscheidene sopranen hebben
juist geen laagte; door voortdu
rend oefenen en nog eens oefe
nen komen zij steeds een half
toontje lager (indien nodig ook
hoger).
Er zijn makkelijke en moei
lijke stemmen. Stemmen die bij
wijze van spreken nauwelijks
les nodig hebben en stemmen
die steeds weer problemen heb
ben. Er zijn zangers en zange
ressen die alles wat ze studeren
in hun stem moeten zétten die
dèn eens met hoogte en dèn
weer met laagte sukkelen. Al
leen door intense studie (èn
goed gedisponeerd zijn) komt
elke gewenste noot tijdens een
concert op de juiste wijze voor
het voetlicht!
MONIQUE FLOOR
Tijdens de vakantie willen
we heerlijk uitrusten en
dus: lekker slapen. Een
goede matras is dan een
eerste vereiste. Wie rug
klachten heeft, doet er goed
aan kennis te nemen van het
onderzoek dat de Ned. Con
sumentenbond met de
ANWB heeft gehouden over
de kwaliteit van luchtbed
den die thans in de handel
zijn. Conclusie: wat lig-
comfort betreft voldoen
soufflé-bedden duidelijk be
ter dan zitbedden. Zij zijn
echter minder sterk dan de
meeste zitbedmodellen. Een
soufflé-bed kan men dan
ook beter niet als speelvlot
of zonnebed gebruiken.
Het duurste model bleek het
beste te voldoen (f36.75) maar
dat van f 24.95 komt er ook nog
redelijk af. Bij aankoop dient
de breedte in verband met
de grootte van de slaaptent
met zorg le worden gekozen:
meet in opgeblazen toestand
(van het bed, wel te verstaan
Een luchtbed dient niet te
stijf opgepompt te worden.
Naar de mening van de ANWB
gaf een „beddespanning van ca.
0,04 atm. overdruk een goed
beslaapbaar bed". Hebt u geen
spanningsmeter bij de hand?
Wel. bij deze spanning voelt het
bed vrij slap aan; wanneer men
midden in het bed gaat zitten
en even opveert voelt men bij
het neerkomen nét de grond. Op
een luchtbed dien je stabiel te
liggen: je moet er niet afrollen,
maar als de partner op een
tweepersoonsbed zich omdraait,
moet je ook niet opwippen.
Het plezierigst liggen
soufflébedden waarvan de tus-
senschotjes in dwarsiichting lo
pen. Met het oog op warm-
te-isolatie raadt men aan op het
luchtbed altijd een matje van
bijv. schuimplastic te leggen.
Een oude wollen of katoenen
deken voldoet ook goed. Blaas
een luchtbed niet met de mond
op. Hierdoor komt vocht in het
bed, waardoor de lijmverbin-
dingen verzwakt kunnen wor
den.
Voet-pompjes voor luchtbed
den kunnen een zo hoge span
ning bereiken dat zij de meeste
bedden kunnen stukpompen.
voorzichtig aan dus. Er zijn
drie soorten luchtpompjes in de
handel, de halve rubberbollen.
de balgen en zelfs electrische
pompjes die op de auto-accu
kunnen worden aangesloten.
Ook daarvan geeft de Kam-
peerkampioen de uitslag van
een test. Electrische pompjes
geven een hinderlijk hoog en
doordringend geluid, dat sto
rend kan zijn voor mede-kam
peerders. Een overweging
waard, voordat u tot aanschaf
overgaatl
-liflOnz# dammers zijn nog volop in
ie^tie en nog niet aan zomerva
kantie toe. Na het Brinta-toernooi,
it zijn eerste lustrum op waardi-
n(ty wijze vierde, komt volgende
jrttek de landenwedstrijd tegen de
owjetunle In Riga. Daar tussen-
lor werd nog „even" het 3e in-
dernatlonale Residentie Toernooi
ze^speeld.
Nog altijd hebben de Russische
elelers de sterkste troeven In han-
e)n Zij winnen vrijwel alles wat er
i winnen velt. Onze topspelers
Jjken niet gelijkmatig genoeg en
)m|rdiepen zich naar de mening van
m« Russen teveel in het berekenen
w<)n energieverslindende varianten
m| plaats van meer praktisch te
Jjven. Daarnaast speelt ook het
l8M>eren van de llchamell|ke con-
stvtie een rol.
maken wij gestage vorde-
al blijft met name het op-
van onze nationale kam-
wat beneden de verwachtin-
in. In Nederland beschikken de
felere over veel persoonlijke vrij-
M, terwijl in de Sowjetunle de
nwli7innen zonder meer worden
hetgeen de prestaties
goede komt.
blijven in deze rubriek nog
in Samarkand om vervolgens
te reizen via Moskou:
De Ruyter
Goeljaew
irt: 6. 8. 9, 13, 19, 20, 24 27
30. 33. 34. 35. 36, 38. 43.
a), 2430I; 25x 12, 30 x
i het spel was remise.
Niet alleen Harm Wiersma
Mevrouw G. te D. schrijft:
„Vele ouders trekken rimpels
in 't voorhoofd als hun kinde
ren verkering krijgen, ver
loofd raken en met vakantie
plannen komen. Liefst samen,
of met nog een stel, naar het
buitenland. Veertien dagen
kamperen, knus met de tent.
Ze zijn wel zó zeker van el
kaar, weten waar ze aan toe
zijn, ze kunnen die verant
woording wel dragen. Trou
wens, als je „iets wilt", kan
dat altijd en overal. Nee. hun
vakantie heeft géén gevolgen,
dus van hun kant is alles oké.
Het is dan wel geen keu
ken-robot maar toch een han
dig hulpje in de keuken. Deze
keukenmachine kan doperw
tjes doppen, bonen snijden,
groenten en gruyère raspen,
wortels en aardappels in
schijfjes snijden en dat is
heel wat voor ƒ49,50. Het ap
paraat Is van helder wit
plastic en roestvrij staal ge
maakt, heeft zestien onderde
len waarvan drie snljschlj-
ven. Dankzij een zuignapsys
teem blijft deze „hulp" uit
zichzelf stevig en recht op het
werkvlak staan. In warenhui
zen en zaken voor goede
huls»"— --Mkelen in
voo
