dienst van de vrede aan iedereen Schip in el radiozender in Effectenbeurs was aan (kleine) teru toe gslag Gruwelijkheden van Verdoemde Dokters Varkensvlees met groene banaan Meisje stuurt Nieuwe actie Abie Nathan voor Nabije Oosten dreigbrieven o i 1* 1 Financieel weekoverzicht C. Baardman70 jaar, toch nieuwe roman Trein ontspoord: 65 gewonden DONNERBOEKEN Rusland in de ruimte Moord onder bejaarden ,Op weg naar 2000' Knap, maar onsmakelijk ZATERDAG 14 JUNMW? APELDOORN' Het negentienja rige Apeldoomse meisje M. H. P. wordt verdacht van het schrijven van talloze anonieme dreigbrieven. Zij is aangehouden door de Apel- doornse politie, na haar werkgever schriftelijk met moord bedreigd te hebben. Het meisje kondigde in haar brie ven aan, dat zij ervoor zou zorgen dat hij onderweg naar zijn woning in Heerde zou verongelukken. De werk gever maakte zich daarover zorgen en lichtte de politie in. Diepgaande verhoren lieten blijken dat mejuffrouw P. talloze anonieme brieven heeft geschreven. Aan de ou ders van twee meisjes in Rotterdam, waarin werd beweerd dat hun kinde ren waren ontvoerd, hoewel later bleek dat zij waren verdronken, aan de ouders van een kleuter in Zand- voort, waarin om losgeld werd ge vraagd voor hun zoekgeraakt kind en san het adres van een bejaarde siga renwinkelier, waarin werd gesugge reerd dat deze vermoorde man het slachtoffer was geworden van een tanrander. (Van onze correspondent) AMSTERDAM De Israëlische ex-piloot Abie Nathan gaat opnieuw een poging ondernemen vrede te stichten in het Nabije Oosten. Gistermiddag arriveerde hij in de Amsterdamse Oosterdok- haven met een kustvaarder, die hij wil uitrusten met een sterke radiozender om daarmee Israël en de Arabische landen te kunnen bereiken. Abt Nathan gaat met hulp van stu denten de kustvaarder Cita spierwit tchilderen. Het 570 ton metende tehip, dat aan het Amsterdamse Stenen Hoofd ligt afgemeerd, zal in vier talen de naam Vredesschip krij gen. Ahi Nathan, toekomstig eige naar, wil dit erop laten schilderen in het EngelsFrans, Arabisch en He breeuws. AMSTERDAM Deze week wam er een flinke koersdaling Ti de effectenbeurs tot stand, narbij internationale waarden «1 lokale hoogvliegers op de 'oorgrond traden. De daling wam tot stand onder leiding can Wallstreet, waar men onder Ie indruk was van de al maar ïoger wordende rente en de trijd om de handhaving van de tien procent belastingverhoging. Het Dow Jones-gemiddelde voor- ndustriële aandelen daalde beneden 900, terwijl dit jaar nog een loogste stand van 968 werd peno- eerd. Men vreest, dat ook in West-Europa de invloed van de hoge rente in Amerika gevoeld zal worden. In de Verenigde Staten is de zg. „prime rate", de rente voor prima «sten reeds tot 8*/s pet. verhoogd. »ïet de dure rente wil men de infla- afremmen, omdat investeringen op deze wijze niet aantrekkelijk wor den gemaakt. De Amerikaanse mi nister van financiën verklaarde, dat Amerika zich aan de rand van een Trilde inflatie bevindt; hoe verder de le gaat, hoe meer gevaar er is voor ten terugslag daarna. Het bewind-Nixon acht het noodza kelijk, dat in de strijd tegen de infla tie de tien procent verhoging van de inkomstenbelasting wordt verlengd. Maar het Congres wil niet gaarne deze impopulaire belastingverhoging fiatteren en nu tracht men met klem van redenen de noodzakelijkheid van een bestrijding der inflatore tenden- ten via een hoge rentevoet, maar ook door middel van de verlenging der 10 belastingverhoging, te bewijzen. Intussen is het de vraag, of alleen ovenstaande factoren een rol in de ikse koersdaling van Wallstreet spe- Itn. Het zal misschien straks wel dui delijk worden, dat de winsten in het le kwartaal minder gestegen zijn dan de verwachtingen waren. Moeilijk Internationaal zitten we in een ■oeilijke periode, hoe prachtig de •elvaart zich ook manifesteert. De tespannen toestand op de geld- en kapitaalmarkten vormt daarvan een •pnptoom. Prof. Zijlstra heeft dezer dagen in Kn rede te Genève gesproken over it prijzeninflatie en de mogelijkheid van nieuwe monetaire storingen Hij Keende, dat de overheidsuitgaven in •tel landen zeer snel zijn omhoog Sgaan zonder dat de financiering er- voldoende gewaarborgd was, verder, dat de lonen sneller zijn •stegen dan de produktiviteit toe- et, terwijl ook de ondernemingen fch al te gemakkelijk in de infla- "espiraal hebben laten meeslepen. Niet voor niets hebben zich in de r°rige maanden valuta-manipulaties voorgedaan, omdat men vreest, dat te wisselkoersen van sommige valu- op Je helling moeten, wil een voor een evenwicht bereikt 'en. Ook hier Nu de New Yorkse beurs zo heftig «geerde op de verhoging der rente, ''eest men, dat de invloed daarvan '«k op de Westeuropese kapitaal markten merkbaar zal worden. De •nte voor eurodollars op een termijn an een paar maanden ligt op ruim 12 docent. In de VS betaalt een prima wblteur nu een effectieve rente van •vim 10 pet. In dit verband zou het toch niet verwonderlijk zijn, als in West-Europa de rente nog iets verder zou stijgen' Deze week stonden de financiële centra onder druk en de koersverlie zen kwamen als „rijpe vruchten" naar beneden. Naar onze mening was de beurs aan een terugslag wel toe, gezien de sterke stijging der koersen van dit jaar. De invloed van de jaar verslagen is nu vrijwel weg en men was deze week aangewezen op de richtlijnen van Wallstreet, die storm meldden. Gisteren was er op onze effectenbeurs een licht herstel merk baar en er werd op voorzichtige wij ze op het lager koerspeil weer wat materiaal opgenomen. Kon. Olie Zoals wij reeds opmerkten, hebben internationale aandelen een flinke veer moeten laten. Kon. Olie daalde tot ƒ178, wat neerkomt op 50 punten koersverlies. Hier is de Amerikaanse invloed oo het koerspeil merkbaar. Unilever hep terug ƒ7, dus 35 pun ten, Philips daalde van 68,60 tot ƒ62,50 om gisteren op ƒ64,60 te slui ten. Hoogovens was ook gevoelig voor de algemene tendens en liep terug van 112,70 tot 106,90. De Europese commissie waarschuwde voor een dreigende verstoring van het even wicht op de Europese staalmarkt door een te snelle uitbreiding der produktie. AKU was 30 punten lager, Zout-Organon liep terug van 166 tot 155, dus een daling van 55 pun ten, om gisteren weer op 158,40 te komen. Er is dus nogal wat koerswinst verloren gegaan in deze week. Hatéma Het bericht inzake een fusie tussen Texoprint en Hatéma heeft een ver volg gekregen. De koers der aandelen liep op tot 270 pet., terwijl een bod werd gedaan van 250 pet. Blijkbaar is er een derde in het spel, die ook j Hatéma wil kopen. Gisteren werd Hatéma op 257 pet. verhandeld, dus slechts zeven procent boven het door Texoprint uitgebrachte bod. Het oestuur. van Hatéma heeft net als van Nievelt Goudriaan, de Vee- nendaalsche en Ver. Machinefabrie ken, om zijn positie veilig te stellen, een onderhandse plaatsing van ƒ6,4 miljoen aandelen tegen 250 pel. bij „bevriende relaties" verricht, zoge naamd om financieringsmotieven, maar het ligt er dubbeldik op, dat het een afweermaatregel legen de derde (buitenlandse?) groep is. Eigen lijk is het niet „fair" tegenover de aandeelhouders, dat zonder hun be williging en buiten hun voorkennis zulk eeri onverhoedse plaatsing van een grote post aandelen geschiedt. Met deze, uiteraard buiten de terri toriale wateren te ankeren, ether- coaster, wil Abie Nathan, zoals hij gistermiddag aan boord van zijn schip „Cito" vertelde, Arabieren én Israëli's vertellen wat werkelijk vre de kan brengen. Hij wil dat gaan doen in een com mercieel radioprogramma met veel muziek (vooral ook veel pop-muziek voor de jongeren) nieuws en gespro ken woord. Mocht er winst gemaakt worden met deze „etherpiraat-voor de-vrede" dan zal die winst gaan naar zaken die de vrede kunnen die nen: scholenbouw in Nazareth, hulp aan Palestijnse vluchtelingen. Schip Overigens zal er eerst actie ge voerd moeten worden in Amsterdam. Het van het Groningse redersbedrijf Van Wijk en Paap gekochte schip is nog niet helemaal betaald. „Het schip kost ons ongeveer 150.000", vertelde Abie Nathan. „Daarvan is al tiendui zend gulden betaald. De rest moet binnen veertig dagen worden vol daan." Zodra de vereiste som bij elkaar is (en daarvoor is er een Stichting Vre desschip, giro 99912, Amsterdam) vaart het schip naar New York, om het daar volledig uit te rusten tot radio-zender-schip. Als alles goed gaat, zegt Abie Nathan, kan binnen honderd dagen de eerste uitzending worden verzorgd vanaf een punt in de Middellandse zee. Aan boord van het schip zal zich dan, onder commando van kapitein Van Wijk, een zeer gemengde be manning bevinden. Nederlanders, Fransen, Amerikanen, Arabieren en Israëli's. Deels zullen het radiomensen zijn en omroepers, deels zeelui. De bevoorrading zal dan niet vanuit Israël of Egypte geschieden, maar vanaf Cyprus of via passerende sche pen. Boodschap Op de vraag, wat voor boodschap hij, behalve de reclameboodschappen die de zaak moeten laten draaien, wü uitzenden, zegt Nathan: „Ik voel, vooral na mijn bezoek aan Kairo deze week, dat alles wat gezegd wordt in kranten en voor radio en televisie, niet de zienswijze van het volk is. Het volk wil vrede. Maar het is een politieke strijd geworden. Ik geloof dat de volkeren de wens hebben vrede te hebben. Daarom wil ik met dit schip iets gaan doen. Ik wil mijn zienswijze uidra- gen, dat de leidende politici, ook niet die van de grootste landen, er niet in zijn geslaagd tot een oplos sing te komen voor de kwestie van het Nabije Oosten. En er komt steeds meer haat tussen de volken. En het wordt steeds moeilijker dat te doen verdwijnen. Ik geloof dat hoe eerder daartoe een poging wordt onderno men hoe beter het is. Ik denk dat het niet beter kan dan door communicatie. Communicatie door de radio, waarmee we veel in formatie kunnen geven. Ik hoop in mijn eigen, gewone taal met, mijn ideeën, beide volken te kunnen berei ken. Misschien zijn er op deze ma nier wat mogelijkheden voor vrede. Natuurlijk, ik ben geen Messias, lk kan niet zeggen zo- en- zo moeten de politici het doen, maar misschien kan ik wel een beetje de weg naar de vrede plaveien. Ik vind, dat we ge woon wart moeten doen. Als gewone mensen, als volkeren." Over twee weken In ieder geval hoopt hij binnen twee weken weer uit Amsterdam weg te varen. Met een afbetaald schip. Het zal een wit schip worden. Van daag wordt het vaartuig, in een soort „happening" door een groot aantal jongeren geheel wit geschilderd. En verder hoopt hij dan maar dat er genoeg geld zal binnenkomen voor het schip. En dat er een heleboel jonge en oudere mensen op het schip komen praten, komen discussiëren over de vrede. „Weet je wat de naam „Cito" betekent?", vroeg hij mjj ten slotte. „Het betekent „overal de eerste". Nou, ik wil de eerste zijn, die het Suezkanaal binnenvaart als dat kanaal weer opengaat. En reken erop, dat ik de eerste zal wezen Haarlem spoedig burgemeester DEN HAAG Haarlem zal spoe dig een burgemeester hebben, zo deelt minister Beernink mee in ant woord op vragen van de socia listische Tweede-Kamerleden Frans- sen en Voogd. Zij wilden weten of het waar is dat men met het oproe pen van gegadigden weer van voren af aan zou moeten beginnen. Dit be richt wordt door mr. Beernink on juist genoemd. (Op 1 juni jl. ging burgemeester Cremers met pensioen.) T~\E Giessendamse schrijver C. Baardman, vooral bekend gewor den door zijn boeken over de Biesbosch, vierde gisteren zijn 70ste verjaardag. Hoewel zijn gezondheidstoestand de laatste jaren te wensen laat en hij er niet meer met zijn boot op uit trekt naar de Biesbosch, laat de auteur de pen nog niet rusten. Niet tevreden blijkbaar met de omvang van zijn oeuvre, dat toch al zo'n 35 roman omvat, afgezien van de korte verhalen, feuille tons, fotoboeken enz., legt hij de laatste hand aan een nieuwe roman, die zal verschijnen onder de titel De laatste patiënt. Bovendien werkt Baardman in samenwerking met een redactie commissie aan een boek over de Biesbosch, dat wil vastleggen hoe dit unieke gebied was en is, nu grote veranderingen op komst zijn. Tal van medewerkers zullen di verse aspecten van de Biesbosch belichten in 96 pagina's tekst en er zullen 80 foto's in opgenomen wor den. Veel ruimte wordt gereser veerd voor een beschrijving van de Biesbosch in oorlogstijd, met name het werk van de crossers. De laatste jaren heeft de schrij ver zich hoofdzakelijk beziggehou den met het werk aan fotoboeken over diverse streken. Zijn lezers heeft hij ecster behouden, want de boeken van Baardman behoren tot de meest uitgeleende in diverse bi bliotheken. Ze zijn ook in tal van nieuwsbladen als feuilleton verschenen. Elk jaar Sinds zijn debuut in 1935 met de crisisroman Het défilé der overbodi- gen heeft deze auteur gemiddeld elk jaar een roman geschreven. Er zijn boerenromans bij, doktersro mans en boeken over het baggerbe drijf, de zeesleepvaart, de havenpo litie en dergelijke. Zijn grootste bekendheid kreeg hij echter door de uitgaven gewijd aan de Biesbosch en de mensen daar. Een lied van de Biesbosch met als hoofdpersonen Aaike Kie- boom, was de eerste Biesboschro- man, die later door tal van andere werd gevolgd. Ook dat wat zich tijdens de bezetting in dit gebied afspeelde is door Baardman beschreven, onder meer in een van zijn meest geslaagde romans, Mod der is gevaarlijk. Aan herdrukken was geen ge brek, onder meer in de vorm van trilogieën, later ook pockets. Enkele boeken zijn bovendien vertaald. Baardman was vroeger in het ge zelschap van de protestants- christelijke schrijvers een bekende figuur, die mede leiding gaf aan de organisatie. Hij bleef echter in de eerste plaats een zwerver, ver knocht aan zijn boot en aan de Biesbosch en een pur-sang roman ticus, die nooit uitverteld kwam over zijn werkelijke of gefan taseerde belevenissen aan de wa terkant. Het zal zijn lezers plezier doen, dat hij ondanks zijn handicap nog niet uitverteld is en nog een ruim assortiment aan anekdotische ver halen in reserve heeft. BRISTOL In Engeland, op veer tig kilometer ten zuiden van Bristol, is gisteren een sneltrein ontspoord. Zeker 65 mensen raakten gewond, van wie er twaalf in een ziekenhuis moesten worden opgenomen. In en kele wagons ontstond brand, die vrij snel kon worden geblust LIJNBAAN POCKETKELDER KORTE LIJNBAAN 8 -TELEFOON 132070 „Varkensvlees met groene banaan" is de intrige rende titel van het eerste deel van een cyclus over de mulattin Solitude (een Antilliaanse vrouw die in 1802 bij een opstand werd vermoord), geschreven door Simone en André Schwartz-Bart. In het boek, dat als afge rond geheel kan worden gele zen, stelt een oude negerin in zeven cahiers haar gedachten op schrift, terwijl ze zichzelf en anderen met meedogenloze scherpte bekijkt en beschrijft. Zij doet dit in een oude lie dentehuis in Parijs, waar zij haar laatste levensjaren slijt en, overgeplant in de naar geestige sfeer van een inrich ting die slechts plaats biedt aan debiele en demende be iaarden, verwijlt zij telkens weer bij de jaren uit haar jeugd toen ze nog het kleine meisje Mariotte was dat in onbekommerde armoede op groeide op de zondoorstoofde Antillen, eilanden van wild, onstuimig voortwoekerend le ven, maar ook van bederf en verrotting. Even scherp als de sfeer in het oude liedentehuis wordt het leven op de Antillen beschreven en dat laatste in de prachtige, bloemrijke en dra matisch zo indrukwekkende taal van hen die in de tropen wonen Dat leven vormt een schril le tegenstelling met het mor bide leven in het tehuis en met een chok wordt de oude, lelijke negering met haar ge beende bril telkens weer tot de werkelijkheid bepaald. Droom, herinnering en reali teit worden dooreengeweven wanneer het verhaal zijn cli max bereikt. Door de glibberige Parijse straten, waar de sneeuw ligt te dooien, gaat zij op zoek naar het Creoolse restaurant van Rosina, een oude beken de, in de verwachting daar nog een keer te mogen genie ten van een ouderwetse maal tijd van Kongolese soep, ka beljauwfilets, boserwten en misschien een stukje echt ge zouten varkensvlees. Dronken "an haar heimwee-dromen valt ze dan op straat neer. De lancune, veroorzaakt Hoor de beschrijving van slechts de ouderdom en van de prille jeugd van Mariotte. het geiten-meisje, wordt als niet bezwaarlijk gevoeld we gens de sterk levendig gege ven beschrijvingen, dermate indringend neergezet dat de •ezer van begin tot eind ademloos geboeid blijft. Ener zijds geschokt door de morbi de, vuil-trieste sfeer van het oudeliedentehuis, anderzijds verrukt door het lyrische, soms ontroerende taalgebruik. „Varkensvlees met groene banaan" is een diep indrin gend boek, geschreven met zo'n grote mate van vak manschap en gevoel voor ly risch proza, dat het een bele venis mag worden genoemd. (Uitgave A. W. Bruna en Zn., Utrecht/Antwerpen. 174 blz. ƒ9.25) DERTIEN IN EEN DOZIJN In het boek „Dertien in een dozijn" heeft Vrij Neder- land-redakteur J. van den Berg een bloemlezing samen gebracht van diverse inter views die in 1967 in 1968 in een aantal bladen zijn verschenen. De titel van het boek wordt nadrukkelijk ver klaard. Er zijn twaalf gesprekken opgenomen. Een maal hebben twee intervie wers samengewerkt en een keer zijn twee personen on dervraagd. Totaal dus dertien interviewers en dertien on dervraagden in twaalf stuk ken. Het boek bevat gesprekken van Bemlef en Schippers met de bioloog-dichter Dick Hille- nius; Trino Flothuis met G. K. van het Reve; Bibeb met de schilder Carel Willink; Martin Ruyter met eveneens de schilder Melle; Michel van der Plas met Mies Bouwman; Ischa met Willem Duys; Joop van Tijn met de bokser Rudi Lubbers; Nico Scheepmaker met ex-scheidsrechter Leo Horn; Trix Betlem met Rid der van Rappard; Martin van Amerongen met Van Heyst; Piet van den Ende met de directeur van de Rekkense inrichting R. Vegelien en tenslotte J. Mathijsen met het Duitse psychiater-echtpaar Alexander en Margrethe Mitscherlich. (J. van den Berg: Dertien in een dozijn; Polak en van Gennep; 7,90) Omdat de Russen over hun ruimte-experimenten doorgaans weinig bekend maken in ieder geval veel minder dan de Ameri kanen die vooral de laatste maanden het volle licht van de publiciteit op hun pres taties lieten schijnen is het boek Rusland in de ruimte van Sjoerd van der Werf een waardevolle in formatiebron. Deze schrij ver, die al meer boeken over de ruimtevaart op zijn naam heeft staan, beschrijft de hele geschiedenis van de Russische ruimtevaart - van de eerste Spoetnik in 1957 tot de laatste Soyoez. Hoewel veel in weten schappelijke tijdschriften al was gepubliceerd, draagt de schrijver toch een aan tal gegevens aan die niet of nauwelijks bekend wa ren. De voornaamste ver dienste van dit boek is echter dat het al die be kende en onbekende feiten heeft gerangschikt. Daar door is een duidelijker beeld geschapen van de plannen van de Russen, hoe zij die ten uitvoer wil len brengen en met welke problemen zij hebben te kampen. De geïnteresseerde le vert dit boek dat zich vlot laat lezen en is geïllus treerd met talrijke foto's, tal van wetenswaardighe den opi Wie de Russische prestaties beziet, moet con cluderen dat de Russen zich niet door de Ameri kanen hebben laten over vleugelen. Rusland in de ruimte door Sjoerd van der Werf. Uitg. La Rivière en Voor hoeve. Zwolle. (193 bi., f 14,90) Over het vakmanschap van Willy Corsari valt weinig meer te zeggen. Het is bekend dat men haar boeken met plezier leest. Zo ook haar nieuwe thriller-roman „Oude mensen hebben geheimen". Door het verhaal te laten spe len in een pension waar een aantal gefortuneerde bejaar den hun laatste levensdagen genoeglijk slijten, schept zij zich weer kansen voo een boeiend mysterie; dat het „genoeglijke" van de flatbe woners wel erg verstoort. Er wordt plotseling een van de bewoonsters gewurgd en prompt raakt iedereen in het huis en ook daarbuiten onder verdenking, omdat bij het on derzoek blijkt dat er vele ge heimzinnige relaties tussen de bewoners bestaan. Nadat er nog meerdere doden vallen komt de schrijfster op de laatste bladzijden met een verrassende onthulling en wijst zij de dader aan. Na tuurlijk een figuur waarvan wij het het minst hadden verwacht. Het boek is goede ontspan ningslectuur, alhoewel men wel aan de stijl moeten wen nen. Het is een goed verzorg de uitgave van Leopold-Den Haag. (276 blz. 16.75). Drs. J. Verschuure, wetenschappelijk medewerker van het Rijks planologisch instituut heeft in opdracht van de Werkgroep 2000 een brochure samengesteld met de bedoeling een beknopt over zicht te geven van Nederland en de wereld op weg naar het jaar 2000. Uit talloze bronnen is geput om een inzicht te geven in de toekomstige samenleving. Het boek geeft desondanks weinig In zicht van wat de mens voor een levensmilieu staat te wachten. Drs. Verschuure maakt er echter ook geen aanspraak op volledig te zijn. Het zou een super sadistische roman kunnen zijn, maar Ver doemde Dokters van Christian Bernadec is werkelijkheid. Het is het afschuwelijke verslag van zogenaamde medische experi menten in Duitse concentratie kampen. Verslag, want achterin het boek bewijst de auteur dat hij getuigen en getuigenverkla ringen heeft voor wat hij heeft genoteerd. Aan te nemen valt dat het nog maar een deel is van wat de nazi's uit quasi-we- tenschappeiijk oogpunt hun ge vangenen aandeden. Duizenden zijn onder de vreselijkste pijnen gestorven on der de handen van de nazi-artsen van wie een groot aantal zelf gevangen was. Het zijn de ver doemde dokters van Hitlers rijk die de vrije hand kregen om Boeiend beeld van vliegveld Een vliegveld is meer dan een haven voor vliegtuigen. Het is een stad op zichzelf, met alle voorzieningenij van een grote stad. met de zelfde verscheidenheid aan mensen die ook allen hun problemen hebben en die el kaar treffen in. rond en bo ven de luchthaven. Dit heeft de auteur Arthur Hailey trachten te beschrij ven in zijn roman ..Airport. Luchthaven onder hoogspan ning". Hij is er in geslaagd. En dat is niet toevallig. Hij heeft voor hij aan het boek begon ruim acht maanden langs alle grote luchthavens gereisd. Hij heeft ze bestu deerd en heeft het leven on dergaan. Zijn conclusies, heeft hij in romanvorm weer gegeven. Het is een boeiend boek ge worden. Niet alleen door de spannende gebeurtenissen, maar vooral door de knappe opzet van het verhaal. Arthur Hailey heeft precies één avond beschreven. Een abnordmale avond misschien met een sneeuwstorm die al enkele dagen duurt en die het vlieg bedrijf dreigt lam te leggen, een actiegroep die tegen het lawaai ageert, een levensmoe de man die een ontploffing in de lucht veroorzaakt, en een amusante oude verstekelinge en enkele liefdesaffaires. Daardoor laat hij extra scherp het leven in een der gelijke luchtvaartstad zrten. (Uitg. Z.H. Uitg. Mij Ad. M. C. Stok, Den Haag. f 19.90. 393 blz.) eindeloos te experimenteren met levend materiaal. Nadat eerst echte doktoren hadden geëxperi menteerd, glng&n later steeds meer bewakingspersoneelsleden van de kampen er ook toe over. Zij wilden bij het naderen van de Russen en Amerikanen wel eens weten hoe veel pijn men heeft als een kogel Iemand raakt en hoe lang het duurt voor men sterft. Ze namen gevangenen en schoten er lustig op los en be keken de reacties. Dit is maar een van de talriike gruwelijke wreedheden die Christian Ber nadec heeft genoteerd. Van de naar schatting zeven tot achtduizend behandelde proef personen zijn er minder dan vijf honderd in leven gebleven. Ber nadec heeft een groot aantal van hen bezocht. De meesten zijn wrakken, lichamelijk en geeste lijk. Bernadec wilde kennelijk niet alleen verslag doen. In zijn voorwoord waarschuwt hij dan ook dat wanneer ergens een met Hitier vergelijkbare tiran en de magoog de macht krijgt, deze afschuwelijke episode zich kan herhalen. Hij heeft als hoofd van de Franse televisie talrijke oorlogen (o.a. Vietnam. Algerije. Kongo. Jemen en Laos) gezien maar schrijft: ..Zelfs niet bij de primi tiefste volken heb Ik op mijn reizen zo'n sadisme, zo'n bestia liteit ontmoet." Uitgave In den Toren, Baarn. 57 oagina's. prijs F 9.90. Dokter Jonas, die al van huis uit buiten de normale samenleving staat, komt in contact en ook spoedig in conflict met Yvonne, die overmatig veel sex blijkt te bezitten. Bij nacht en ontij valt ze hem ermee „lastig" hoewel de jonge dokter er niets voor voelt. Het huwelijk loopt vast: in zijn eigen huis betrapt hij haar met een pia noleraar. De dokter lijdt dan een bi zar bestaan en jaren later ontmoet hij diezelfde Yvonne weer en wel op een plaats die niet waard is te worden omschreven. Een knap geschreven verhaal maar met een onsmakelijke inhoud. (158 blz., 9.50). 32 december, de grote liefde van een „verloren" dokter door Jakob Carrossa, uitgave Veen's uitgeversmaatschap pijen NV. Amsterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 11