($|fj§§k Drs. Schmeker sou voor verkiesingen weg moeten POHER VOOR OP POMPIDOU Besettersverwerpen voorstel Sa Inspraak wordt aan VU samen nader uitgewerkt Universiteit is van ons SENAAT NIJMEGEN: IEDEREEN KRIJGT MEDEZEGGENSCHAP „RADICAAL" IDENBURG: KVP NIET UITSLUITEN WIJ VORMEN TEGENWICHT TEGEN CDU Ook in Singapore rassenonlusten Perthmentïe STUDENTEN „MAKEN" NIEUWE DEMOCRATIE *- 7 DINSDAG 20 MEI 1969 Kernwapens Europese defensiegemeenschap die met Amerika verbonden blijft is voor de Europese landen van gro ter betekenis dan de Navo waarin zij een zeer onafhankelijke positie inne men. Het pleidooi van de Westduitse mi nister van financiën, Strauss, dat En geland en Frankrijk hun kernwapens bundelen om zulk een gemeenschap mogelijk te maken, heeft dan ook po sitieve waarde. Realiseert men zich echter dat Strauss er voornamelijk op uit is de Duitsers medezeggenschap te geven over het gebruik van kernwapens, dan lijkt de nodige voorzichtigheid geboden. Met een verdeeld Duitsland in een verdeeld Europa en toenemende na tionalistische aspiraties en niet te ver mijden frustaties, mogen geen inge bouwde risico's worden genomen. Formeel wacht Bonn op een vredes verdrag tussen de geallieerden uit de Tweede Wereldoorlog en de re gering van een herenigd Duitsland. Intussen weigert het de naoorlogse grenzen in Europa te erkennen en wil het zich evenmin neerleggen bij het bestaan van de DDR, welk ge bied de Russen niet zullen prijsge ven. De voornaamste reden is, dat de Westduitse partijen stemmenverlies vrezen, als zij 24 jaar na de ca pitulatie de bestaande situatie als uitgangspunt van hun politiek gaan nemen. Het is vooral Strauss wiens in vloed groter is dan zijn plaats in het kabinet zou doen verwachten die pogingen in de richting van een voor zichtige toenadering blokkeert. Hij is ook de man die zich het krach tigst verzet tegen ondertekening van het verdrag tegen spreiding van kern wapens (non-proliferatie). Om al eer der genoemde redenen. In dit verband is dan ook begrijpe lijk, dat enkele AR-Kamerlcden de regering vragen hebben gesteld over de rol die Bonn uiteindelijk zal spe len in het zgn. ultra-centrifuge-pro ject. De definitieve inhoud van een des betreffend verdrag tussen Nederland, Engeland en West-Duitsland is i liet vastgesteld. Er is nog tijd voor een kritische analyse. (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG In de Nederlandse politieke verhoudingen is de KVP de „gebeten hond". Gebeurt er iets ver velends, dan is er altijd wel een KVP'er in de omgeving om alle schuld op zich afgewenteld te krijgen. De PvdA sprak zich uit tegen de KVP, de anti-revolutionaire radicalen hebben het in Amsterdam nog eens dunnetjes overgedaan. De woord voerder van deze radicalen, mr. P. J. A. Idenburg (34), het juiste ge middelde van het radicale geluid zoals hij ons werd aangeduid heeft echter wel hoop. „Vóór de verkiezingen van 1971 zullen de partijen gaan overwegen tot andere samen werkingsverbanden te komen dan PAK en De Achttien. Dat zijn geforceerde politieke constructies. Die periode voor de verkiezin gen zal van beslissend belang zijn. Partijen zullen tot afspraken moeten komen. Als de KVP zelf tot klaarheid is gekomen, als er een personeelswisseling is geweest Schmelzer zou bijvoorbeeld nog vóór de ver kiezingen weg gaan dan moeten we de KVP niet uitsluiten van samenwerking." „Ik geloof niet zo in een formule van progressieve partijen samen met ARP en CHU. De progressieve krachten in de KVP zijn vooralsnog groter dan in de CHU. De uitspraak vaii de PvdA was ook nog niet zo gek en onbegrijpelijk voor zover het doel is de KVP tot duidelijkheid te dwingen. De PvdA en Vondeling staan weliswaar sceptisch ten opzichte van een ontwikkeling in de KVP, maar in een persoonlijk gesprek heeft Vondeling mij verzekerd dat de PvdA de uitspraak over de KVP zou herroepen als de KVP zich zou uitspreken voor samenwer king met de PvdA." invloed De heer Idenburg noemt de radicalen een stroming, die zich ook richt tot anderen dan alleen de 150 leden. Wil de achterban van de ARP niet iets anders, getuige de wil tot samenwerking bij de provinciale comités? „De provinciale en gemeentelijke verkie zingen van volgend jaar zullen een vrij ver warde situatie opleveren. Maar voor de lan delijke verkiezingen liggen de zaken an ders." Maar als nu toch...? „Als er een CDU komt, hebben wij er niet veel trek meer in. Nogmaals, de Statenver kiezingen zijn niet van beslissende invloed op de landelijke verkiezingen. D'66 blijft nu ook nog onafhankelijk. Ik hoop dat ook de democraten voor 1971 een duidelijke keuze zullen doen." Welke uitspraken van Biesheuvel zijn voor de radicalen maatgevend, de laatste die de radicalen „hoopvol" vinden of eerder gedane? „In principe zijn leiding van de ARP en radicalen het erg oneens geweest. Het verschil was, dat wij sceptischer waren, ten aanzien van „De Achttien". Maar wij consta teren de laatste tijd een grotere voorzichtig heid bij Biesheuvel en Veerman." Heeft hij niet het gevoel aan het lijntje gehouden te worden? „Nee, we moeten steeds bezig blijven. Wij vormen een tegenwicht tegen de CDU-ge- dachte, die tot voor kort sterk leefde bij de ARP-top. En daarbij had Schmelzers wens, samenwerking met de WD, grote invloed. Zo'n constructie werd steeds onaantrekkelij ker en conservatiever. Dat is nu aan het wegebben." laag pitje Kan men concluderen dat de samenwer king in „De Achttien" op een heel laag pitje staat? „Ja, zo zou je het wel kunnen zeggen. Kijk eens, het gepraat over een christelijk stembusakkoord is misbruik van de term stembusakkoord. Christelijke partijen moe ten duidelijk zijn ten opzichte van andere dan christelijke partijen. Dat vergroot hun duidelijkheid en dat moet er uitkomen voor de verkiezingen van 1971. Eventuele afspra ken met christelijke partijen moeten alleen maar gedaan worden in samenhang met af spraken met andere partijen. Dat geeft de garantie voor een progressieve koers. Ge beurt dat niet dan blijft de ARP zichzelf." Dan is er dus niets gebeurd? „Nee, inderdaad. Maar het is ook niet ons ideaal dat de ARP zichzelf blijft. Er is op dit moment een impasse in het proces van partijvernieuwing. Maar ik ben ervan over tuigd dat je vanzelf tot grotere verbanden komt. De vraag is: welke richting gaan de Mr. P. J. A. Idenburg confessionele partijen, die een bepalende rol in de Nederlandse politiek spelen, uit. Is dat een conservatief verbond?" ook psp Wat heeft hij voor aanwijzingen dat men tot andere gespreksforums zal komen dan het PAK, dat volgens de radicalen de moge lijkheden verkleint, en De Achttien? „De PAK-gedachte was te veel een zaak van drie partijen. Men wekte de suggestie dat het één grote partij zou worden. Ik zie een mogelijkheid in een gesprek in een veel lossere vorm. Een open gesprek." Ook met de PSP? „Ja, maar dat wil niet zeggen dat ik ge loof in de mogelijkheid van een progressie ve meerderheid met de PSP. Dat schrikt te veel mensen af. We zouden ze er graag bij hebben, maar beseffen dat dat de kansen verkleint. Het PAK is een vingeroefening. Er komt een ander samenwerkingsverband. Daar willen wij ook een bijdrage voor leve ren met onze „open studieconferenties." Daar zullen ook mensen van andere partijen moeten komen, een soort alternatief tegen de CDU- gedachte. En dan moeten we de KVP niet uitsluiten. Neem nu het eerste interim-rapport van De Achttien over christelijke inspiratie. Ik ben ervan overtuigd dat dat aan de KVP opge drongen is. In de KVP leven heel eigen gedachten over de confessionele organisatie. Daarom willen wij graag dat ook de KVP een bijdrage aan onze conferenties levert. Resumerende, zolang de opening naar bre dere samenwerking er niet is, blijft de ARP alleen doorgaan en zal zich moeten manifes teren als een progressieve partij." Wat hebben de radicalen voor kritiek op de fractie? Want dat willen ze toch ook aan de orde stellen op het buitengewoon congres van de ARP? ,X)e kritiek richt zich niet tegen de fractie. Meer tegen de keuze van de part ner, de VVD. In ons verkiezingsprogram stond de hervorming van de structuur van de onderneming centraal. Daar is niets van terechtgekomen. De ARP is regeringspartij. Toch staat men te vaak automatisch aan de kant van de regeringspartijen. Het moet mogelijk zijn zich kritisch op te stellen zonder dat dit meteen een kabinetscrisis zou veroorzaken. Neem alleen maar de verwerping van de motie-Goudsmit over de vrijheid van meningsuiting van vreem delingen." Hoe vindt hij de koers van de ARP? onduidelijk „Ik zie in de ARP een ontwikkeling die ik hoopvol vind. Maar het is niet meer dan een ontwikkeling. De ARP is te vaak onduide lijk. De grotere nadruk die wordt gelegd op innerlijke ontwikkeling boven een gefor ceerd samengaan met andere christelijke partijen vinden we wel hoopvol." Dus toch een breuk met De Achttien? „Weinig mensen willen een breuk. Ik ook niet. Juist op dit moment is het proces van partij vernieuwing te wei nig gevorderd. Daar komt bij: de KVP is in wezen progressiever dan de ARP. We, moeten de KVP niet afschrijven. De leiding zal een doorslaggevende rol spelen". PARIJS Volgens de nieuwste opiniepeiling voor de Franse presidents verkiezingen zou interim-president Poher in de tweede ronde 47,9 procent van de stemmen krijgen en de gaullistische kandidaat Pompidou slechts 37,4. In de eerste ronde zou 43,5 procent op Pompidou stemmen, 36,9 procent op Poher en 6 procent op Deferre. Zowel Poher als Deferre hebben in een interview met het weekblad Match gezegd dat zij Engelands toetreding tot de EEG zouden toejuichen. De Trotzkistische kandidaat Krivine heeft de arbeiders en de studenten opgeroepen de revolutie van vorig jaar mei voort te zetten. Bij botsingen tussen aanhangers van Krivine en communisten in Parijs werd een Trotzkist gewond. AMSTERDAM De studen die het Maagdenhuis van- morgen nog steeds bezet hiel den hebben gisteravond voordat de politie in actie kwam een voorstel tot ontruiming van burgemeester Samkalden van de hand gewezen. In een brief had dr. Samkalden, SINGAPORE In Singapore is h'oedige rassenon- sten gekomen toen ongeveer vijftig linezen een aanval deden op Ma- ise marktkooplieden. Politiemannen militairen moesten de orde lètellen. De veiligheidstroepen in t stad zijn volledig in staat van arm gebracht om botsingen zoals in it aangrenzende Maleisië, te voor noen. In Singapore zijn de Maleiers de minderheid. die tevens president-curator van de Gemeentelijke universiteit is, gezegd bereid te zijn de vaste commissie van onderwijs uit de Tweede Kamer te vragen op de kortst mogelijke termijn een commissie van deskundigen te benoemen, die een bindend advies moest uitbrengen. Dit voorstel was echter gebonden aan de voorwaarde, dat het Maagdenhuis vóór elf uur gis teravond ontruimd moest zijn. De „bezetters" wezen dit voorstel van de hand. „Een gesprek is pas mogelijk wanneer de politie wordt teruggeroepen en de telefoon aansluiting wordt hersteld", was het antwoord van de „bezetters". Dr. Samkalden, die de brief op een persbijeenkomst voorlas, zei dat hij de brief besproken had met minister Veringa en over de procedure overleg had gepleegd met de voorzitter van de Tweede Kamer de heer Van Thiel. Zeer gedecideerd weigerde de bur gemeester te spreken over eventuele maatregelen wanneer het Maagden huis niet wordt ontruimd. „Ik moet ervan uitgaan dat dit een redelijk voorstel is en dat het aan redelijke mensen is voorgelegd. Ik ben van n: (Van onze onderwiJsredacteur) IJMEGEN Ontstemming ver de uitkomst van de open- are senaatsvergadering die gis- rmiddag werd gehouden, leid ertoe dat 's avonds het •ureau van de academische se- laat in Nijmegen door een roepje studenten werd bezet. In het gebouw voor wis- en na- urkunde was tegelijkertijd een enbare vergadering van de univer- aire gemeenschap aan de gang. Na tn uitvoerige discussie sprak een nke meerderheid van deze verga- ering zich tegen de bezetting uit 621 stemmen tegen, 268 voor). Hier- werd de bezetting opgeheven. Tevoren was er in het debat grote val gekomen voor prof. Vendrik, ie op bewogen toon de verdedigers an de bezettingsactie toeriep: „Als wantrouwen wilt hebben, moet u 'et zö doen. Maar zeg dan liever te en de hoogleraren: welk standpunt ook inneemt, kan me niet schelen, k wil doorgaan met die actie". Dat een meerderheid van de ver lader in g de bezetting afwees, was *ooral omdat de actie buiten de de mocratische besluitvorming om was gegaan. Men bleef verschillende besluiten van de senaatsvergadering afwijzen. Er werden later op de avond en in de nacht vergaande resoluties aan genomen, waarbij van de kant van de hoogleraren aan de lopende band concessies over de openbaarheid van vergaderingen werden gedaan. Beginsel Belangrijkste principebesluit van de senaat: zij aanvaardde als begin sel van de universitaire bestuurs structuur medebeslissingsrecht voor alle geledingen van de universiteit op alle niveaus bij alle aangelegen heden. Een ander besluit was dat vóór 1 juni een nieuwe algemene universi teitsvergadering bijeen zal worden geroepen die zich beraadt over de concretisering van de toekomstige universiteitsraad. Toen de bezettingskwestie uit de weg was geruimd, werd de verstand houding weer beter. Om tien over een in de nacht liepen de discussies af. Vrijwilligers gevraagd voor het opruimen van de zaal. Een roep: „Duynstee". Prof. Duynstee: „Ik ga naar de kroeg". mening dat de onredelijkheid duide lijk moet worden aangetoond voor wij een volgende stap ondernemen", aldus de heer Samkalden. Ontoelaatbare schade De burgemeester1 beklemtoonde nogmaals dat het bezetten van het Maagdenhuis ontoelaatbare schade aan het normaal functioneren van de universiteit toebrengt. Er zijn omstandigheden ontstaan die niet kuTmen worden toegelaten. De stu denten weten heel goed dat deze be zetting niet kan worden getolereerd. Tevoren had men gepoogd tot een gesprek te komen met ASVA-vo.orzit- ter J. Middendorp. Maar deze kwam niet op de afgesproken plek opdagen waar rector-magnificus prof. Belin- fante en prof. Verburg, die kortgele den nog een bemiddelingspoging had gedaan, op hem hadden gewacht. Bezettingswoede De bezettingswoede van de studen ten van de universiteit van Amster dam duurt voort. Na het Maagden huis, de aula, de universiteitsbibli otheek is gisteren ook het instituut voor de wetenschap der andragogie bezet. Ook het ASVA-kantoor aan de Weesperstraat is bezet. Maar dit Is bedoeld om „de absurditeit van de bezetting van het Maagdenhuis dui delijk te maken", zo motiveerden de studenten, die dit kantoor hebben be zet. „Wij willen alleen maar duidelijk maken, datwaj in het Maagdenhuis gebeurt, niet representatief is voor de Amsterdamse studenten. Wij staan wel achter de ideeën van de bezet ters. maar wij keuren hun methode scherp af". IHet dagelijks bestuur van de Christelijke Historische Unie heeft in een verklaring de bezetting afge keurd. Het gebruik van onwettige en ondemocratische middelen door een aantal Amsterdamse studenten keurt het dagelijks bestuur af, zo staat in een verklaring. Ook het hoofdbestuur van de jon- geren-KVP is deze mening toege daan. Het meent dat hierbij funda mentele rechten zijn geschonden en vreest dat een belangrijke stap terug is gezet op de weg naar de zo nood zakelijke democratisering van het universiteitsonderwijs. De studentenraad van de Vrije Universiteit heeft zich evenwel soli dair verklaard met de bezetters van ATHENE Vier leden van de communistische partij in Grieken land zijn gisteren in Athene door een militair tribunaal voorwaardelijk veroordeeld tot resp. 20, 8, 5 en 2 jaar. Zij zouden zich schuldig hebben gemaakt aan onwettige activiteiten. Gistermiddag op Schiphol even een glimp van het summum van charme uit het zuidelijk halfrond: miss Australië komt in Nederland poolshoogte nemen, hoe de stand van zaken is op het schoonheids front. Zij is op een wereldreis van acht weken, deze aanvallige twin tigjarige Suzanne McClelland uit Perthen blijft gedurende drie dagen in Nederland. Op de foto: een bloemenwelkom voor Suzanne. Gebelgde prof. Sizoo wilde weglopen AMSTERDACuratoren, directeuren, wetenschappelijke en technische staf, maar vooral studenten van de Vrije Univer siteit waren gistermiddag rijkelijk vertegenwoordigd in het ge bouw van de Vrije Gemeente, dat vlak bij het nieuwe complex van de VU aan de Boelelaan is gelegen. Er is daar urenlang vrij moedig en vaak geëmotioneerd gedelibereerd over de studenten- eisen inzake medezeggenschap, een term, die de studenten liever door medebeslissingsrecht zagen vervangen. De leiding berustte bij de student Jan de Vries, die zich niet alleen in (conventionele) kleding en haardracht van de meesten zijn°r collega's on derscheidde, maar ook en vooral qua nuchter, beheerst en werkelijk bestuurkundig optreden. Zonder stemverheffing had hij de zaal door zijn natuurlijk overwicht volledig in de macht, liet iedereen aan het woord komen en coupeerde (ook „au toriteiten"), als daar aanleiding voor was. De middagvergadering moest een avondvergadering worden alvorens men de nodige beslissingen had geno men. Zoals gemeld hebben directeu ren én curatoren in overeenstem ming met de senaat medezeg genschap van alle geledingen binnen de VU-structuur toegezegd. Vormen voor uitwerking van dit beginsel wil len zij mede helpen zoeken. Deze formulering wilden de stu denten via een daartoe aangenomen motie alleen accepteren indien onder „medezeggenschap" ook zeer duide lijk „medebeslissingsrecht" zal wor den verstaan. Een andere aanvullende motie, die vervolgens werd aangenomen, hield in dat het zoeken naar zo'n nieuwe structuur door werkeenheden in de diverse faculteiten zal worden ge daan met als instrument om er de vaart in te houden een. stuurgroep, waarin alle geledingen van de VU (zie aanhef) zullen zijn vertegen woordigd. Deze stuurgroep kan als de opvol ger worden beschouwd van het actie comité, dat nu zijn taak heeft vol bracht. Reeds is er een eerste bezin ning over de nieuwe structuur in de diverse faculteiten geweest, waarbij de overgrote meerderheid der facul teiten zich niet alleen voor meepra ten, maar ook voor medebeslissen heeft uitgesproken. Het voortgezette overleg zal weer resulteren in een uit te schrijven ple naire vergadering, waarin men een flink eind verder hoopt te komen Van een bezetting der gebou wen van de VU zal vooralsnog geen sprake zijn. In de vergadering van gisteren bleek herhaaldelijk, dat er van een vertrouwenscrisis sprake is. Wan trouwen, zo noemde prof. Sizoo, die het meeste als woordvoerder voor di recteuren en curatoren optrad, het herhaaldelijk. Toen een der studenten hem (bij toegestane interruptie) onderbrak door vast te stellen, „dat wantrouwen tegenover autoriteiten die je niet kunt controleren volledig legitiem is", reageerde professor (hardnekkig door de studenten meneer) Sizoo ge noemd met: „als u zo doorgaat, ver laat ik deze vergadering". Om daar la ter, verzachtend, aan toe te voegen: Tenzij de voorzitter wenst dat ik blijf. Dat wenste de voorzitter. Tumult Tumult ontstond, toen een der stu denten aan prof. De Gaay Fortman vroeg waarom hij over een motie niet bij handopsteken had mee- gestemd. Prof. De Gaay Fortman: Ik stem niet in een vergadering die een minderheid van alle faculteiten ver tegenwoordigt. Waarop een felle stu- dentenstem uit de zaal: U stemt toch ook in de senaat en is daarin dan geen vérgaande minderhi id? Openbaarheid was een thema dat ook herhaaldelijk ter sprake kwam. Het duidelijkste vond men deze eis geformuleerd in een „muurkrant", die achter de „bestuurstafel" was aangebracht. Er stond o.m. te lezen: „Gelijkwaardigheid van alle gele dingen met betrekking tot de besluit vorming (dit is: medebeslissen), im pliceert openbaarheid van alle verga deringen van universitaire instanties en inzage in alle stukken". Met als voetnoot daaronder: „Dit zijn geen concretiseringen die bediscussieert kunnen worden, maar directe conse quenties, dus vanaf morgen! Wie in deze dagen de vergaderzalen in Tilburg en Leiden, in Amsterdam en Nijmegen (en waar niet) langs gaat, ziet een nieuwe vorm van demo cratie groeien. Met moeite, maar er gebeurt zo veel dat het bijna ondenkbaar is dat die brede generatie van jonge intellectuelen daarmee straks niet meer zal willen doen. Het dwingt vele in siders in het universitaire leven en zeker bui tenstanders ijlings bij te sturen. Vaak moet men zijn oordeel corrigeren. Gisteravond in Nijmegen een frappant beeld van een hoogleraar (prof. Mertens), die opgewekt een massaverga dering presideert, waar men zich bezighoudt met de vraag of een bepaald gebouw al dan niet terecht bezet is. Het woord „bezetting" heeft doorgaans een geladen klank, maar voor de meeste studenten betekent het niets anders dan het in gebruik nemen van een gebouw dat men als van zichzelf beschouwt Het geval van het Maagdenhuis is tot nu toe een geval apart. Een Nijmeegse student maakte wel een ver gelijking met het gerechtvaardigde van het overvallen van distributiekantoren in de oorlogsjaren, maar een an der zegt: als wij personeelsdossiers tegenkomen, brengen wij ze niet de straat op, maar zullen we ze verbranden. Volgt een theorie over het kwalijke van het vastleggen van beoordelingen in dossiers. VERKWIKKEND De idee „de universiteit is van ons" speelt ook sterk mee bij, de intensiviteit waarmee men zich bij dag en bij nacht m de discussies werpt. Het kan best zijn dat het weer allemaal voorbij zal gaan, maar op dit moment is het elan van de debatten voor de journalist die meer duffe dan boeiende vergaderingen bijwoont een verkwik kende ervaring. „We hebben zo vaak gezegd: hoe krijgen we die stu denten toch los nu is het dan zover", zei prof. Arriëns gisteren in een Nijmeegse senaatsvergadering. En prof. Van Wijnbergen: „Ik moet toegeven dat de studenten zich meer in de bestuurskwesties verdiept hebben dan de hoogleraren". Prof. Hoefnagels: „De machtsverhoudingen zijn in twee jaar totaal anders komen te liggen. De officiële structuur is kaduuk". Nieuwe vormen zijn bijvoorbeeld dat men in Nijmegen diverse beslissingscolleges wil laten vergaderen met een publieke tribune bij en dan een tribune, die ook een bepaald spreekrecht krijgt. Een idee van de Tweede Ka mer? Daar vallen op de publieke tribunes soms heel rake commentaren te beluisteren op wat er in de vergaderzaal gebeurt. NIET IDEAAL Het is niet allemaal ideaal. Er zat gisteren in Nijmegen een gevaar in dat de meerderheid door een minderheid „gemanipuleerd" zou worden. Daarop moest alert gerea geerd worden. En soms is het helemaal niet ideaal. Als in Amsterdam studenten zeggen: „We moesten dat Maagdenhuis wel in, want die barricades (die overigens maar weinig voorstelden) lokten daartoe uit, wordt het al te gortig. Maar misschien vormen de Amsterdamse verhoudingen toch wel een geval apart. Je zou zeggen dat de wereld van het Maagdenhuis zich aan het verwijderen is van wat in de Nederlandse studentenwereld- nieuwe- stijl normaal geacht mag worden. Normaal is de geestelijke strijd, waarbij vele studenten de hoogleraren pittig partij geven. Alleen kan men een wat in de Nederlandse studentenwereld-nieuwe-stijl men ln de masnsavergaderingen. Bij het tellen van dui zend handen in een menigte die te hoop is gelopen voor de directe democratie is het onmogelijk nauw te kijken. Dat doet de traditionele democratie beter. Ton Ellasi Het is een moeilijke zaak de raciale vrede in Maleisië te handhaven en daarom is er een verzoetingscomité opgericht om de oorzaken van de bloedige onlusten op te sporen en de bevolkingsgroepen nader tot elkaar te brengen. Op de foto licht premier Tengku Abdul Rahman het doel van het verzoeningscomité toe.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1969 | | pagina 7