en andere vrouw zijn
Tapijt in de badkamer
vind ik overdreven
Lente
Leven op fiberglas
Kwestie
van
pruiken
het balkon
dialoog
Cello-sonates uit Rusland
GEBRUIK JE HOOFD, MEISJES
Bloemen op
^Eten kleuren
•jsoms onnodig
Filmavond
Kinderloos
ZATERDAG 17 MEI 196?
>X( e
merika is men er toe over-
slip-covers of afneembare
oa* kken te gebruiken voor
n banken. Het kostbare pro-
,l pnieuw overtrekken vervalt
Ze voldoen goed, mits
einigd kunnen worden: de
moeten genaaid zijn met
ij garen en de ritssluitingen
van kunststof te zijn.
Gebruik je hoofd, meisjes.
Met deze slagzin moedigt
een Engelse huisvrouw
vrouwen aan )}to be a sex-
kitten in the kitchen" of
wel een hoezepoes in
't huishouden. Het geheim?
Draag, iedere avond een
andere pruik. „Het werkt",
zegt mevrouw Parr.
„De zorg voor de huis
houding en de kinderen
maken je er niet mooier op,
maar ik verander mijn hele
verschijning vlak voor mijn
man thuis komt. Als ik met
vakantie naar Spanje ga,
neem ik stapelsk pruiken
mee."
Het is voor haar geen
kunst om zo'n metamorfose
te ondergaan, makkelijker
dan voor de meeste huis
vrouwen. Haar man is
namelijk importeur van
pruiken. Hij zegt dat een
pruik een grote rol kan
spelen in de relatie van een
vrouw tot haar echtgenoot,
maar hij preekt daarmee
voor eigen parochie.
Wat je allemaal voor rol
len kunt spelen binnen de
muren van je woning, wilde
mooie Mirjam, huisvrouw
en fotomodel, moeder van
een dochtertje, wel voor óns
realiseren met pruiken van
John Postmus, zoals u op
deze pagina kunt zien.
't Kan iedere dag een
vraag zijn voor manlief,
wat voor type vrouw hij nu
weer thuis zal aantreffen.
Met de juiste make up kan
de gewone Nederlandse
vrouw haar man verwel
komen in de gedaante van
de blonde schoonheid-met-
sex. Op een andere dag ser
veert ze zijn thuiskomst-
kopje-koffie als roodharige
sirene. In een dolle bui zet
ze als brunette een poppe
rige pruik op, ze is sportief
met een page-kopje, chique
met een postiche, myste
rieus met lange lokken.
Zeven pruiken per week
en als dat rollenspel u
niet bevalt zet u gewoon
weg de bokkenpruik op.
Jeanne de Vlieger
Wat zou het fijn zijn, als archi
tecten er bij hun ontwerpen aan
dachten, dat vele flatbewoners
van hun balkon een mini-bloemen-
paradijs zouden willen maken. Rob
Herwig vraagt dringende mede
werking van alle architecten van
nog te bouwen flats, en aan de
overheid begrip. Rob Herwig be
kijkt onze balkons uit plantkundig
oogpunt in zijn boekje „Bloemen
op het balkon" (uitgave L. J. Veen's
Uitgeversmaatschappij Amsterdam).
Het werd een aardige handleiding
vol met waardevolle tips; zelfs
het balkonkasje, heesters en krui
den op het balkon rekent hij onder
de mogelijkheden.
Adviezen over planten en kleuren,
onderhoud van bakken en vazen,
dat alles met tekeningen en foto's
verduidelijkt. We wensen het in
handen van vele flatbewoners,
zodat het grauw van de beton
bouw door een fleurige balkon
beplanting en vrolijke bloembakken
doorbroken wordt(110 blz., f 7,90).
Afneembare hoezen van kussens,
vervaardigd in draion kunnen we
in de wasmachine reinigen mits de
temperatuur niet boven de dertig
graden Celsius stijgt. Pluche over
trekken van draion mogen met
droogschuim behandeld worden,
niet gewassen echter.
makelij en de eethoek met
ronde tafel van onze ooster
buren. Misschien vindt u
het wat koel, maar vrolijke
bekleding en een warm
gekleurd tapijtje zorgen
voor een goed contrast. Het
moderne wonen is vooral
economisch; de doos met
was komt er bij deze
meubelen niet meer aan te
pas!
Als eerste vandaag het woord
aan een leerlinge van een Ma
vo-school, Hermien W. te S. „Toen
ik na de paasvakantie weer naar
school ging, was ik zo zenuwach
tig. Als er me iets gevraagd werd,
wist ik niets meer. Op het schrifte
lijk examen was het helemaal over.
In de Duitse vertaling zaten veel
moeilijke woorden vond ik.
Er zijn kinderen die helemaal
geen last van zenuwen hebben.
Eén van de leerlingen kwam zelfs
tien minuten te laat op 't examen.
Een ander meisje was wanhopig:
O, 'k heb dit verknald en dèt ver
knald! Dat meisje vond het weer
heel erg. Toen ik 't lokaal binnen
kwam viel er een beklemming op
me. Maar er was een aardige sur
veillant die ons gerust stelde. Van
één examinator werd je crazy. Die
was zo gehaast en zenuwachtig!
Eén examencandldate had geel
zucht gekregen, dat was ook een
teleurstelling.
Nu nog het mondeling. Ik zie het
meest op tegen geschiedenis en
Frans. Die taal verstaan lijkt me
moeilijk, ik kan 't wel (langzaam)
spreken en schrijven. Pilletjes heb
ik niet geslikt. Moeder zei: doe 't
maar niet, hoor! Als ik slaag, ga
ik naar de kleuterkweek. Ik kon
nog aangenomen worden, was één
van de eerste aanmeldingen."
„Géén examen doen? Dat over
kwam ons in 1945. Tijdens de hon
gerwinter waren we niet naar
school geweest. Sommige jongens
waren naar Duitsland getranspor
teerd, anderen ondergedoken. Veel
meisjes naar Friesland. In de
laatste maanden voor 't examen,
mei en juni werkten we dan ook.
keihard om de schade zo goed en
zo kwaad als 't ging In te halen.
Toen de anti-climax: geen examen.
Wel een schooldiploma „dat gelijk
waardig was aan andere diplo
ma's" aldus de preek van de baas.
Weet u, dat ik zelfs toen ik al
getrouwd was nog wel eens
droomde dat ik examen moest
doen, of weer in de examenklas
zat tussen veel jongere kinderen?
Alleen maar om toch een écht di
ploma te halen? Ik gun alle exa-
mencandidaten de bevrijdende vol
doening van het met glans
doorstaan van de proef-op-de-som.
En kom nou, examinatoren zijn
toch geen bullebakken? Op hun
tijd zijn zij ook weer slachtoffer
aan de andere kant van het exa
mentafeltje..." aldus mevrouw O.
te R.
Mevrouw M. te M., vindt dat het
mondeling examen een ware han
dicap kan vormen: „Eén onzer kin
deren kan meestal als hem iets
gevraagd wordt geen antwoord ge
ven, of beter gezegd, geen geluid
voortbrengen. Hij kan goed leren.
Maar helaas, naar de tuin
bouwschool kon hij niet. Daar
moet vooraf een mondeling exa
men gedaan worden, en daar zag
ook zijn leraar geen heil in. Hij
kan nou eenmaal niet préten. Het
is jammer, want mijn zoon werkt in
de tuin maar kan nooit op eigen
naam beginnen omdat daarvoor
het tuinbouwdiploma vereist is
Daarom stem ik met allemaal mee:
het mondeling examen afschaffen."
Mevrouw A. v. d. P. te G. zegt
iets over „beloning": Onze oudste
vroeg: Mam, wat krijg Ik als ik
slaag? Dan zei ik: kind. wees
dankbaar dat je leren mag en kan!
Als je slaagt, is 't feest voor jou
en ons. Zelf was ik twaalf Jaar
toen ik al werkte, ik had graag
verpleegster of onderwijzeres ge
wórden. Ik weet nog dat een
klasgenoot een draagbare radio
kreeg, omdat hij voorwaardelijk
over was, naar de vierde klas van
de ulo. Examen heeft hij nooit ge
daan. Onze zoons hadden een
krantewijk tot de laatste dag voor
't examen. Jongeren rijden nu al op
een brommer omdat ze die krijgen
als ze slagen. Die cadeaus, nee,
dat vind ik verschrikkelijk overdre
ven. Denken anderen er ook zo
over? Onze kinderen studeerden
na hun diploma verder in de avond
uren".
Mevrouw C. K. v. H. te Z. meent
dat men heus niet misprijzend
hoeft te doen over de examens op
nijverheidsscholen. Het is voor de
kinderen net zo spannend en een
zo'n grote opgaaf als voor de
hb8'er of de gymnasiast, evenals
voor hun moeders... Ik had nooit
gedacht zo in de zenuwen te zitten
nu mijn zoon elke dag repetities
krijgt op school, nu hij volgende
week toelatingsexamen voor de
mts moet doen, zodat hij voor
twee scholen tegelijk moet leren.
Al slaagt hij voor het toela
tingsexamen, dan is het nog de
vraag of hij op die hogere school
geplaatst kan worden, er zijn voor
zijn richting, electrotechnlek, nog
maar zo weinig scholen in ons
land. Er zijn meer kandidaten dan
plaatsen, dus né het examen zitten
we nog in spanning."
Een zeer vermeldenswaardige
opname verscheen op Melodia
(Le Chant du Monde) onder nr.
LDX 78.385 van twee sonates
voor cello en piano van de twee
belangrijkste Russische toon
dichters van de laatste decen
nia: Sjostakowitsch en Proko-
fieff. De opname voldoet tech
nisch aan de hoogste eisen, an
dermaal een bewijs van het
feit, dat men in Rusland op dit
gebied zo langzamerhand aardig
„bij" begint te raken.
De sonate voor cello en piano
van Sjostakowitsch werd ge
componeerd in 1934 en vertoont
een grote rijpheid. De in andere
werken van de maker wel eens
optredende banaal aandoende
passages zijn hier afwezig. Het
is een buitengewoon geïnspi
reerd geschreven en zeer con
trastrijk stuk muziek, dat de
iuisteraar vrijwel van begin tot
eind in spanning houdt. Voor de
vertolking kon men zich geen
beter duo denken: de weergalo
ze cellist Mstislav Rostropo-
witsch en de componist zelf.
Prokofieffs sonate is meer
bekend; zij behoort tot de
mooiste werken op dit gebied
uif deze eeuw. Met volmaakt
meesterschap geschreven, een
toonbeeld van vormbeheersing,
maar tevens van melodische en
harmonische vindingrijkheid,
wordt deze sonate, die behoort
tot de laatste werken van de
toondichter, terecht regelmatig
op de grote podia vertolkt. Er
bestaan alleen zeer weinig op
namen van en daarom is deze
plaat mede van harte aan te
oeveïen.
De vertolking berust weer bij
Mstislav Rostropowitsch, die nu
evenwel samenspeelt met de
vermaarde pianist Svjatoslav
Richter een duo dat al vaker,
ook voor de grammofoonplaat,
van zich heeft doen spreken,
nl. met de bekroonde opname
van de cello-sonates van Beet
hoven.
Ook hier werd dat zeldzaam
hoge interpretatie-niveau be
reikt als in genoemde platen.
Men zal deze plaat vele malen
opnieuw willen beluisteren, niet
in het minst door de rea
listische kwaliteiten van de op
name.
Mirjam; foto's: Rob Collette.
Ongeveer 790 keer per dag komt
in Nederland een nieuw mensen
kind tot leven. Na aftrek van het
aantal voortijdig beëindigde zwan
gerschappen blijft het aantal van
650 levend geboren kinderen per
dag over. Dat betekent dat onge
veer elke twee minuten een Neder
lands kind ter wereld komt.
Toch blijft ongeveer tien percent
van alle huwelijken ongewild kin
derloos. Naar schatting roept één
van de zeven echtparen in ons
land de hulp in van dokters om tot
moederschap te komen.
Wie deze badkamer betreden
wil. kome op blote voeten of
zachte muiltjes. De badkamer is
namelijk bekleed met... hoogpolig
tapijt. Het is vervaardigd van dra-
Ion. De slaapkamer heeft hetzelfde
tapijt, zij het in wit, de badkamer
is blauw gestoffeerd. Tapijten van
synthetische vezels laten zich ge
makkelijk reinigen en zijn sterk.
Evenals een goed wollen tapijt
heeft draion geen last van plet
ten. Het vervilt niet en daardoor
blijft het aanzien van de pool bij
zonder mooi. Als de lucht in de ka
mer bijzonder droog is en hoe
vaak komt dat niet voor met cen
trale verwarming en dubbele ra
men komt het voor dat synthe
tisch tapijt electrostatisch is gela
den. Meestal merkt men daar niets
van.
De oorzaak van het opladen is
dat synthetische vezels geheel ge
sloten zijn en bijna geen vocht kun
nen opnemen. Wol bijvoorbeeld kan
wel dertig procent vocht opnemen
éér het vochtig aanvoelt. Bij cen
trale verwarming dienen we dus
voldoende (gevuldeI) verdampings
bakjes te hebben, dan wel een
luchtbevochtiger.
De statische electricltelt trekt
vuil aan, maar dat dringt niet In
de vezel, het tapijt laat zich snel
weer reinigen. Zelfs inkt-, wijn- en
koffievlekken gaan er makkelijk
uit.
Bij dralontapijt verwijderen we
wasvlekken met benzine, wijnvlek
ken met bleekwater en vetvlekken
met vlekkenwater. Voor een alge
mene opfrisser is droogschuim de
aangewezen weg. Werkt u met wa
ter, dan mag dat niet warmer zijn
dan dertig graden Celslus. Draion
behoort niet tot de goedkoopste
bekledingsstoffen. Het is uiterlijk
niet van wol te onderschelden. Het
is veerkrachtig en blijft lang mooi
en kleurecht.
ut van het kunstmatig kleu-
levensmiddelen met behulp
urstoffen is niet altijd even
ln t. Dat men de voorkeur
ip an „mooi" gekleurd Ijs en
ie e is een duidelijke zaak.
Yenst de meerderheid van
iumenten dat vermicelli en
irood kunstmatig geel wor-
(leurd?
luden de consumenten er
ledig aan wennen als onze
djams, paneermeel en der-
ilet meer met kleurstof wor-
In het geval van
tomatenpuree wordt kleurstof aan
de Nederlandse produkten toege
voegd om te kunnen concurreren
aan het sterk gekleurde Italiaanse
produktl
Het is voorwaarde dat toevoe
gingen van een stof aan een le
vensmiddel niet de oorzaak is van
misleiding van de consument. Al
dus een artikel van prof. dr. J. F.
Reith van het Voorlichtingsbureau
voor de voeding.
Was de vermicelli maar wit en
de tomatenpuree wat minder ge
kleurd. 't Kleeft aan borden, afwas
teil, vaatdoek, gootsteen, kortom
afschuwelijk spul dat kleursel. Voor
ons hoeft 't niet!
Wie een aanvullende film zoekt
voor zijn verenigings- of club
avond tippen we even, dat de N.V.
Koninklijke Nederlandsche Zout-
industrie 'n Hengelo gratis voor
uitlening beschikbaar heeft de film
„Het zout des levens", vervaardigd
door Charles Huguenot van der
Linden. De speelduur is vijfen
twintig minuten, op 16 en 35 mm.
Uw aanvragen telefonisch aan de
heer Van Hilten, (05400) 5 32 41,
toestel 311 - 546. Dit bericht hoeft
u niet met een korreltje zout te
nemen
iririris-üirü-trü'irtrüirirififirirtHrCrüirfz^'
In het voorjaar kent iedere
vrouw dat ontembaar verlangen
om iets nieuws te kopen. Het
mantelpakje is een traditionele
aankoop, en als het donker
blauw met wit is, kleedt dat
zeker chique.
Dit seizoen is het complet
terug in een plezierige versie.
De japon met bijpassende man
tel zullen we veel zien dragen
en dat is fijn in ons klimaat
waar mouwloze jurkjes soms te
kil zijn. Een fijne combinatie
ziet u hier in wit met bleu. Let
op de halsuitsnijding van de
mantel en de mooi aangesloten
mouw. Door het effect van de
streep in de lengte kunnen ook
zwaardere figuren dit complet
heel goed dragen.
ameublement bezat, of een
„old finish" stel, compleet
met een zwaar dressoir, ligt
achter ons. Meubels worden
speelser. Dit voorjaar zijn
zelfs meubelen uitgevoerd
in fiberglas. Onze foto toont
een bankstel van Italiaanse
Ontwerpers van deze tijd
besteden veel aandacht aan
de vormgeving. Dit geldt
stellig ook in de meubel
industrie. Het moderne
meubel moet degelijk zijn
en mooi van vorm. Onder
„mooi" verstaan we dan
niet langer allerlei tiere
lantijnen, maar een even
wichtige en logische con
structie. De tijd dat vrijwel
iedereen een Queen Anne
