Groot feest voor
jarige opa
Flink
AMADEUS
Moederdag
Een abuis
PUZZEL VAN DE WEEK
ZATERDAG 10 MEI 1969
7
Toen de kinderen uit bed
kwamen, zagen ze al dat er
feest was in de straat. Ieder
een had de vlag uitgestoken
en er waren een heleboel
slingers. Op een groot bord
stond: „Opa Flink is honderd
jaar".
Al heel vroeg gingen er
mensen naar zijn huisje om
hem te feliciteren, maar de ja
rige lag nog in bed.
Opa Flink dacht: „Ik ben de
hele dag jarig! Waarom zou ik
me haasten?"
Om elf uur was hij er einde
lijk. Hij ging voor het raam zit
ten om zijn pijp te roken en
druk (dat het toen werd! Ieder
een liep naar het huisje van
opa Flink om te zwaaien en te
zingen. Er kwam ook een draai
orgel dat „lang zal hij leven"
speelde. Je kon wel zien dat de
jarige het fijn vond. Opa kreeg
ook veel visite en een heleboel
mooie cadeaus. Zijn huisje was
bijna te klein.
In de middag kwam de bur
gemeester op bezoek bij de ja
rige en er was ook een mijn
heer die foto's maakte voor de
krant „Dat is me wat", zei opa
Flink". Ik heb nog nooit in de
krant gestaan!"
Maar het leukste was de hul
de van de kinderen uit de
straat. Ze gingen in optocht
naar het huisje van opa en had
den allemaal een vlaggetje in
hun hand. Opa zat voor het
raam en luisterde naar het lied
je van de kinderen. Ze zongen:
..Opa Flink telt honderd ja
ren!
We brengen hem een kist si
garen.
En voor bij zijn nieuwe jas.
Ook een dikke wollen das.
Jarige opa dat is boffen,
Kijk eens ook een paar mooie
sloffen.
Tot besluit nog een mand met
fruit.
En nu is echt ons liedje uit!"
ma uk£aj jfimpm os
karavaam e£a/ pi£s /v hst osswoub
Dag nichten en neven.
Wat kreeg ik deze week wei
nig brieven van jullie. Hoe
komt dat? Hebben jullie het zo
druk gehad? Nee toch? Deze
week verwacht ik er een „hele
boel" hoor! Je weet dat tante
Jos graag veel en lange brieven
ontvangt. Er werden ook maar
weinig opstellen ingezonden.
Vonden jullie het zo moeilijk
om een klein verhaaltje over
het oranjefeest te maken?
En nu is het morgen moeder
dag. Weer een feest! Hebben we
al iiets moois voor moeder ge
maakt of gekocht en gaan we
haar zondag fijn verwennen?
Dat laatste moet eigenlijk veel
meer worden gedaan. We vin
den het allemaal maar heel ge
woon dat ze alles voor ons doet.
Maar zo gewoon is dat hele
maal niet.
Verscheidene nichten ver
klapten in hun brief welk plan
netje ze al hebben gemaakt. Zc
schreven: „Mamma mag zon
dag niets doen. Ze krijgt thee
op bed en wij maken de ontbijt
tafel klaar en wassen voor de
hele dag alle vuil geworden kop
jes, borden, schotels, en ga zo
maar door, af. Alleen eten ko
ken kunnen we niet." Nou, ik
denk dat mamma dat ook wel
liever zelf zal doen. Aange
brand eten smaakt helemaal
niet lekker.
Hebben jullie gezierhoe
mooi het buiten in de natuur
is? De tulpen en narcissen en
bomen staan te pronken met
hun mooie licht gekleurde
groen. De lammetjes springen
en huppelen in de wei en de
zwaan broedt nog steeds op
Kasteel van lege dozen
Oef, wat een prachtig kasteell Ja, en dan te
bedenken dat ie het helemaal zelf kunt maken.
Echt iets voor onze neven die van knutselen
houden. Het kost niets. We hebben er alleen een
heleboel kartonnen dozen en doosjes voor nodig.
Maar die zijn wel te vinden.
De dozen plakken we aan elkaar. De ramen
worden Ingeknipt. Het schuine dak is ook niet
moeilijk te maken. Enfin, jullie kijken maar goed
naar het voorbeeld. Met plakkaatverf kunnen we
de muren van deze burcht leuk beschilderen. Vlag
getjes maak je zoveel je wilt.
Sterkte ermee, jongensl
De mooiste dag van 't hele jaar,
Dat is toch wel vandaag.
Nu breng ik mijn wensje klein,
Dat hoort u toch wel graag?
Een moeder is toch zeker wel.
De mooiste wensen waard.
Ik wens dus dat de lieve Heer,
U lang voor ons nog spaart.
Hij geve u op aard geluk.
En blijde zonneschijn.
En spaart u heel uw leven lang,
Voor droefheid en voor pijn.
JARIGEN
ER ZIJN ER WEER JARIG,
HOERA, HOERA!!!!
Margriet Akse, Renee Boter-
mans, Ria Bracht, Nicolet Chris-
tiaanse, Alie van Driel, Martin
van Drongelen, Rineke Euser,
Renée Koppert, Robert van der
Linden, Nellie Loeve. Hetty
Post en Anneke van der Voorst
van harte gefeliciteerd met jul
lie verjaardag, door de nichten
en neven.
Opstel - afstel
Nichten en neven, tante
Jos heeft maar een paar
opstellen gekregen over
het koninginnefeest
Helaas, was er niet één
geschikt voor ons hoekje.
Wel krijgen degenen, die
het meest hun best heb
ben gedaan, een prijs.
Volgende keer beter!
haar eieren. Ik heb de pinkster
bloemen al zien bloeien, jullie
ook?
Meisjes en jongens, we moe
ten er weer een punt achter
zetten. Volgende week gaan we
verder. Heel vtel sterkte op
school. Daaag,
TANTEJOS
Alie Terlouw
grappige poesjes.
tekende deze
Een dame en twee heren wa
ren in een druk gesprek gewik
keld aan een tafel in een
restaurant Waar ze het zo druk
over hadden weet ik niet. Na
een poosje begreep ik dat hun
namen, waarmee ze werden
aangesproken, niet klopten.
Wat was er gebeurd? De let
ters van hun beroep waren
door elkaar geraakt en nu had
men ze voor namen aangezien.
De juffrouw kreeg de naam van
K. Staper en de heren Ch. Sti-
nima en S. Soergier.
Weten jullie welk beroep de
ze mensen hebben?
Prijswinnaars
Henk Bragt in Bruchem en
Willie Sneep in Vlaardingen
krijgen hun prijs thuisgestuurd.
PUZZELOPLOSSING
moeder, mand, meisje, mat
roos, molentje, muts, motor, mo-
torbril, muis. muur, maan, me
neer en mevrouw.
Oplossing raadsel
Oe weg waar Piet met z'n
vader op rijden gaat naar Mos
kou.
door
John Kmttel
180
Amadeus stak zijn hand in de urn, nam er uit, wat er van
Therese was overgebleven en strooide dit over het water om
hem heen. Daarop brak hij de urn in kleine stukjes, die hij
eveneens in het water gooide. Hij wachtte net zo lang, tot ze
gezonken waren. Nu wierp hij drie van de kransen weg, die
hij nakeek, toen ze op het wateroppervlak voortdreven. Het
laatst van alles kwamen Pauline's rozen, van welke hij er
een voor zichzelf wegnam. De andere gaf hij aan het water.
Daarop keerde hij de boot en roeide naar huis terug, steeds
het oog gericht op de voortdrijvende bloemen, tot deze in de
schaduwen van de avond verdwenen.
Na een lange nachtrust, waarin hij menig verloren slaap-
uur inhaalde, begon Amadeus de volgende dag zijn moeders
papieren en brieven te verzamelen.
Achterin een brandkast ontdekte hij haar dagboeken, zijn
brieven aan haar, gebundeld met linten erom. Hij trok laden
open en vond foto's, mappen vol kwitanties, die vele jaren
teruggingen. Hij kreeg een verbleekt, verfomfaaid document
in handen, dat naar de inhoud van een zekere Etienne
Mariano, een inwoner van Sion in Wallis, moest hebben
toebehoord. Zijn grootvader moest het vele jaren bij zich
hebben gedragen in een smerige, lederen portefuille. In een
doos vond hij een verzegeld pakket, dat een pak papieren
van de Gamhof bevatte, waaronder niet meer leesbare oor
konden en brieven, die aan een zekere Jacob Müller, regee-
ringsraad, waren geadresseerd, zijn grootvader, de Müller
van Gam. Er was een oude, in varkensleer gebonden bijbel,
waarvan het titelblad geheel beschreven was met de namen
van een lange reeks Müllers uit Gam, benevens al hun
vrouwen en kinderen, met data van geboorte, huwelijk en
overlijden erbij, tot in de achttiende eeuw. Enkele bladzij
den van de bijbel waven omgevouwen en hier en daar had
iemand een zin onderstreept, waarin hij troost en stichting
had gevonden.
Hij vond Tessli's eerste briefwisseling met een specialist
voor heraldiek en een lange rol, waarop haar stamboom tot
aan een tak van de hertogelijke familie van Savoye vermeld
stond. Een kwitantie van vijfhonderd frank zat er aan vast.
Na een paar uur lagen er bergen oude documenten op
tafels en stoelen. Men zou moeilijk hebben kunnen beweren,
dat Amadeus ze met de eerbied behandelde, die een zoon ter
nagedachtenis aan zijn moeder past. Integendeel. Toen hij er
/ich van overtuigd had, dat hij alle gegevens betreffende het
verleden van zijn familie verzameld had en dat geen enkel
document over het leven zijner moeder hem ontgaan was,
riep hij Louis en beval nem achter in de tuin, achter de
meloenenbedden een flink vuur te maken. Daarna liet hij
het dienstpersoneel de gehele boel in grote manden er naar
toe brengen. Spoedig daarop kwam hijzelf ook en sloeg de
hoogopschietende vlammen gade, waarvan hem de bijtende
rook in de ogen woei. Een ware vernietigingsdrift scheen
zich van hem meester te hebben gemaakt. Hij verscheurde
Tessli's dagboeken, die hij nooit gelezen had, de pakken
brieven en familie papieren en strooide de snippers in het
vuur. Hij zou zelfs de familiebijbel verbrand hebben, als
Louis hem die niet op het laatste ogenblik uit de handen
genomen had.
Toen hij het verwijt in de blikken van de chauffeurT-
bemerkte scheurde Amadeus de eerste twee bladzijden eruitr
en wierp die in de vlammen. |ee£
„De rest kun je behouden, mispunt!"
Een kleine foto viel hem tijdens dit orgie van vernieling iniMa
handen. Hij herinnerde zich, het vele jaren geleden zelli ni
genomen te hebben met een klein toestel. Het vertoonde zijtydei
vader in hemdsmouwen, terwijl hij bezig was met het snij-jet
den van een houten crucifix in zijn werkplaats. Het was eemg I
peinzend, gevoelig gelaat, een paar melancholieke ogen, diejvie
onder een hoog voorhoofd in de wereld blikten; afhangendepé
schouders, de rechter iets meer dan de linker. De gehelen
persoon scheen niet meer tot deze wereld te behoren. Zijnjudi
houding toonde die aarzelende verwachting van iemand, dkBre
na jaren van eenzaamheid en duisternis nog één keer naarjel
buiten was getreden in een wereld vol licht. Vreemd! Sederlgd
jaren had hij niet meer aan zijn vader gedacht. Maar hij-hi
veroorloofde zich geen enkele zwakheid wierp de foto in het m
vuur en trad achteruit, hoger laaide het vuur. Hij slingerde* li
blokken hout erop en een toornige vlam sproeide duizendj:
vonken naar de hemel. De papieren krulden en bewogen zicht
door de hitte. Amadeus ging ze met een mestvork te lijf enj,
wierp ze middenin de gloed, tot ze in as vervielen.
Tot slot kwam de stamboom van Therese aan de beurt, died
hij uit zijn lijst in de hal had genomen. Een laatste grote
vlam schoot omhoog en een tel later had hij geen voorouder
meer. Kleine rode vuurtongen lekten voort, zich al wendendmsl
en kronkelend om de laatste resten, totdat niets meer tejst
verslinden was. Niets bleef er over dan een zwarte, smeu-pne
lende hoop, waaruit nog wat gesis en gekraak opsteeg alsjkje
van een vuurwerk in de verte, dat voor Amadeus eenh.
nieuwe tijdrekening aankondigde. Toen hij langzaam naarje
huis liep, bespeurde hij een eigenaardig gevoel van opluch-bns
ting en dankbaarheid. Wat betekende „Villa Solitude" nutee
voor hem? Een lege schelp zonder leven, zonder verleden,fmi
heden of toekomst. Alles, wat ze voor hem had betekend,p
was weg en dood. Ja! Nu kon hij de schouders rekken en-n i
vrijer ademen. Zelfs de lucht scheen veranderd te zijn. Wiekte
buiten hem zou ooit kunnen begrijpen, wat dit grote stervenjog'
voor hem beduidde? Het was, alsof dood en vuur eindelijkuse
een ondoordringbare barrière hadden geplaatst tussen herakde
en de gebeurtenissen uit het verleden. Niets bestond meerder
dat hem ooit nog aan Tessli zou doen herinneren, geen spoorhie
van bewijs meer, dat ze ooit geleefd had. Het huis, met allesige
wat erin was, zou hij aan vreemden overdragen. Geen stukpte
wilde hij als aandenken behouden. Haar meubelcollectiesinsl
schilderijen en tapijten, al haar have en goed moestkei
verstrooid worden, zodat hem niet de minste herinnering^
aan de eigenaresse overlbeef. Het moest naar alle windstre4ja
ken verspreid worden, net als hij haar as in het meer ha<v
gestrooid, opdat de herinnering aan haar voor altijd als eer|a]
leegte overbleef om tenslotte ook te vervagen als de doocLj.
zelf. En missiën zou de macht, die tot nu toe een donkereLj
sluier over zijn leven had gevorpen, deze sluier nu wegtrek-L
ken, zodat hij ongehinderd zijns weegs zou kunnen gaan eenLj
station verder, met een last, lichter dan voorheen.
De bleke sikkel van de nieuwe maan stond boven het dalE^j
en er steeg een mist uit het meer op. Amadeus liep dec
trappen naar de nederzetting op. De lampen, welke aange-r
bracht waren om eenzame wandelaars in het donker de wegi
te wijzen, verspreidden hun schaars licht. Nu en dan stond
hij stil om naar de elektrische lichten langs de dam te
kijken, die als een reeks sterren schitterden. Toen hij op het—
terras aangekomen was, liep hij vlug door. Er brandde lichfl
in een der kantines. Hij kon een stem horen, toen hifli
naderbij kwam. Onweerstaanbaar werd hij naar het vensteilj
getrokken en hij keek naar binnen. Aan een lange tafel inL|
een hoek zaten Lionel en zijn vruiw, Peter, Caroline, MelJ
chior, Salvatore, Tiberio, Pasquale en enige anderen. Hassan"
uit Egypte was er ook en Pauline eveneens, die met de kin
op haar hand gesteund, naar een chiantifles op de tafelfer
staarde. Norman Hunt stond iets van hen verwijderd onder a
het licht en las hun met zijn buigzame stem Engelse gedich-,,|6
ten voor. Amadeus luisterde en ving de woorden op: to.
(Wordt vervo
We hebben dit keer
een grappige en gemak
kelijke puzzel, meisjes
en jongens. Je hoeft er
beslist niet lang op te
zwoegen.
Aan de linkerkant
van het plaatje zien
jullie verscheidene
voorwerpen getekend.
De bedoeling is dat je
de naam van de afbeel
dingen gaat invullen
plus of min de letter
die er achter staat. Er
ontstaat dan een nieuw
woord.
Zo krijgen we dus zes
woorden, die je moet
inzenden vóór dinsdag
13 mei.
In de maand april zijn deze kleine beertjes drie maanden oud ge
worden en mochten ze voor het eerst naar buiten. Moederbeer let goed
op haar kleintjes. Wat zijn ze blij dat ze nu heerlijk hun spel buiten kunnen
spelen. Je zou de kleine diertjes zo eventjes in je armen willen nemen
1. ,Hoe voel je je nu, Lappie, nu je weer met tan
denborstels en schoencrème langs de deuren moet?"
vroeg Jonas, toen ze op een buitenweg aangekomen
waren. „Ach, ik hou wel van een beetje rustig. Dit
is tenminste normale verkoop en je hoeft niet bang
te zijn van politie-agenten en zo. Jonas knikte. „Daar
heb je wel gelijk aan, Lappie, maar een avontuurtje,
zo af en toe, is ook wel aardig". Ze naderden een
herberg. „Hé!" zie Jonas, „zullen we een kopje koffif0
gaan drinken?" „Dat lust ik altijd", antwoordde Lappij
opgewekt. Ze klommen drie treedjes op en opender
de deur. Lappie keek de kamer waar verschillendl
mensen van koffie of limonade zaten te genieten, eenj
rond. Plotseling stootte hij Jonas nerveus aan. ,.Moi!
je daar nu eens kijken, Jonas. neen, daar!"
Lappie opeens.
50. meisjesnaam; 51. water In Llmb., 53. Europeaan; 54 beschaafd van
toon, kleding, uiterlijk enz.
VERT.: 1. gekleurde plaat; 2. is een cirkel; 3 plechtige gelofte. 4
vreemde munt (afk.); 5. lichaamsdeel; 6 denkbeeld; 7. bijwoord; 8. hoog
ste punt; 9. bloem; 10. plaats in N.-Brab.; 14. soort; 15. lusthof; 16. onder
richt; 19. bedrag der belasting; 20 knijpbril; 22. gistmiddel. 24. dichter
25. lichaamsdeel; 26. voegwoord; 27. baan voor balspel; 29. nauw; 34.
edelknaap; 36. kruipend dier; 38. smalle weg; 39. zijtak Donau; 40. rang
42. glljvoertuig; 44. plaats in Gelderl.: 45. palmboom; 46. aardworm; 48.
plechtige gelofte. 50. water in Z.-H 52. rechten inbegrepen (afk 53.
lidwoord.
HOR.: 1- wijze van bouwen waarvan alle onderleden zoveel mogelijk
van tevoren pasklaar zijn gemaakt; 11. deel van een schip; 12. schans;
13. eind; 14. wezenlijk; 17. zaadkorrel van een vrucht; 18. na dato (afk.):
19! toekomend deel; 21. schelk. element (afk); 22. halsdoek; 23. zeep
water; 25. kippenloop; 26. voorvoegsel; 28. stok; 30. bundel (ZN.); 31.
bestuurder; 32. ingewand van haring; 33. graafwerktulg; 35. zelfkant; 37.
©inslag; 39. onbep. voomaamw 41 staat soms boven drukwerk; 43. ge-
j^eekrachtige wortel; 46. oude inhoudsmaat (afk.); 47. biersoort; 49. meisje,
OPLOSSING VAN DE
VORIGE PUZZEL
HOR.; 1. krokus; 6. bes: 8. aar
dig; 13. madera; 14 tolker; 15. at;
17. pen; 18. Ada; 20. sen; 21. in-,
22. non; 24. Arras; 26. end; 27.
item; 28. kanarie; 30. 6nee; 31. gas.
32. bar; 33. met; 35. gel; 36. karos;
38. dolen: 40. alles; 42. Namen; 44.
geest; 47. arts; 48. ten; 49. gems;
50. lakei; 52. keten; 54. Lethe; 56.
lover; 58. noren; 60. sla; 62. nel;
64. Ran; 65. arm; 67. tent; 68. re-
gelet; 71. orde; 72. eek; 74. negen;
76. Gen; 77 en; 78. pan; 80. nen;
81. oom; 83. R.T.; 84. Selene; 85.
eender; 87. spatie: 88. tol; 89. san-
der
VERT.; 1. kranig. 2. om, 3. kap;
4. Uden; 5. sen; 6. Baarn; 7. staar;
8. als; 9. Aken; 10. ren; 11. Dr.,
12. gondel; 16. totaal; 19. dras; 21.
ineens; 23. nes; 24. Aaron; 25. Si
mon; 26. eng; 28. kar; 29. eel; 32.
bastion: 34. Tegelen; 36. kerel; 37.
sater; 38. Denen; 39. nemen; 40.
aal; 41. lak; 43. met; 45. Est; 46
toe; 51. alleen; 52. kelen; 53. No
ren; 55. herder; 57. ver; 59. rat;
60. steeds: 61. ank; 63. lege; 65
arg; 66. mentor; 69. genet; 70. le
pel; 73. pali; 75. soda; 78. pet; 79
nee; 81. ons; 82. men: 84. sa; 86.
R.D.
INZENDINGEN
Oplossingen, uitsluitend op
briefkaart, worden voor donderdag
aan ons bureau verwacht In de
linkerbovenhoek vermelden: „Puz
zeloplossing". Er zijn drie prijzen:
een van f 10 en twee van f 5.
1214: Smid je Verholen trok peinzend aan zijn pijp en zei toen:
„Er klopt iets niet in uw verhaal, meneer Gozewijn..." „Kom
nou!?" riep de boekhandelaar geprikkeld uit. „Het staat toch zelf
in mijn familiekroniek! En als wij van Uylens een geschiedenis
noteren, dan noteren we die goed, dat verzeker ik U!" „U zegt,
dat huize Uylenborgh tot de grond toe afbrandde," hernam
smidje Verholen. „Maar waar bevinden wij ons nu..., U en ik?
Nou. vertel 'es op! In huize de Uylenborgh! Of niet soms? Pak
uw mooie gravure er maar bij, dan ziet U het zelf!" Onthutst
keek Gozewijn van Uylen zijn gastheer aan. „Sakkerloot..., U
heeft gelijk...." mompelde hij toen. „Maar misschien is de Uylen
borgh later weer opgebouwd!" riep hij na een poosje. „Dat zou
Het geheim van de Uylenborc
dan meteen een verklaring zijn voor het ontbreken van die mo
trapgeveltjes! Ja ja, zo moet het gegaan zijn...: de Uylenborgh
later weer opgebouwd, maar zonder trapgeveltjes, want die
ren toen geen mode meer! Alleen rijst nu de vraag..., wie
voor die wederopbouw verantwoordelijk zijn? Mijn familieki.
niek zwijgt daarover..." „Weet ik veel," zuchtte smidje Verh
len. „Misschien dat onze archivaris U die vraag beantwoord
kan." En hierbiee treedt dan een nieuwe figuur dit rorm
tische verhaal binnen. En dat Is de heer Andries Mufckens, e
stofdroge geleerde, die zijn ganse arbeidzame leven doorbrai
tussen de eeuwenoude boeken en paperassen van de voortvan
de gemeente Rijkhuyzen....
