Wij betalen 't meest
voor hotelvakantie
R-UTiil
Werken met kralen:
veel mogelijkheden
Naar eigen smaak
keuken bouwen
Nederlanders
maken het
minst schuld
Kleuter
affiches
tandzorg
Verlichte kouseband
Christelijke ouders,
daar sta je dan...
dialoog
TUNIEKPAKJES ZIJN „IN
5
ZATERDAG 19 APRIL 1969
Waarvoor geeft men in Duitsland het meeste geld uit,
waarvoor in Italië? Waarvoor wordt in Frankrijk het
meeste gespaard en waarvoor in de Beneluxlanden? Deze
vergelijking weten we nu dank zij een statistiek over het
verbruik van de huishoudingen in de EEG-landen, die na
grondige onderzoekingen tot stand kwam.
De uitgaven in de zes landen
werden in zes parten verdeeld:
voeding- en genotmiddelen, kle
ding en schoeisel, woning, meu
bels en huisraad, ontspanning
en ontwikkeling, hotelkosten in
de vakantie, schulden en lenin
gen. De uitgaven voor ieder
deel werden in procenten uitge
drukt.
In Duitsland wordt meer dan
in de andere vijf landen aan
woningmeubels en huisraad
besteed. Daarentegen wordt er
Cijfers van de
EEG-huishouding
het minst aan kleding en
schoeisel uitgegeven, iets dat
ons niet verbaasd als je onze
oosterburen met ijsmutsen op
en badjassen tot de enkels aan
onze stranden ziet paraderen.
Als men leest dat de Italia
nen de meeste schulden maken
en de Nederlanders de minste
dan denk je glimlachend: „dat
heb ik altijd al geweten", maar
bij nader inzien blijken er toch
enige verrassingen.
Wie had er bijvoorbeeld ge
dacht dat in het part Hotel-
kosten-voor-vakantie de Neder
landers aan de kop liggen en
dat de Italianen direct daarop
de tweeede plaats bezetten.
De Duitsers komen pas op de
vierde plaats na de Fransen.
Op de laatste plaats vinden we
de Luxemburgers die echter
met kleding en schoeisel kenne
lijk de grootste luxe bedrijven.
En wie had gedacht dat de
Nederlanders het meest aan
hun ontwikkeling doen (nou ja,
wij kennen dan ook een Mam
moetwet) en de Belgische buren
het minste? In feite komt dit
onderzoek overeen met een
enquête van de vereniging van
Duitse 'boekhandelaren. Daaruit
bleek dat van alle Europeanen
de Nederlanders de meeste en
de Belgen de minste boeken ko
pen.
De speelruimte die over blijft
na deze volstrekt broodnodige
uitgaven is echter afhankelijk
van de. verschillende prijzen
voor levensmiddelen in de di
verse landen. Het deel „voe-
dings- en genotmiddelen"
neemt overal de grootste plaats
in. Het hoogst lagen de percen
tages tijdens het onderzoek in
Italië, het laagst in Nederland,
maar dank zij de BTW zullen
op het ogenblik de verhoudin
gen wel even anders liggen.
Het was dus niet verbazing
wekkend dat de Italianen de
meeste en de Nederlanders de
minste schulden maakten, hoe
wel het theoretisch mogelijk is
dat men de hoge uitgaven voor
levensmiddelen op andere za
ken weer bespaart. Dat doet
men echter alleen voor het deel
woningmeubels en huisraad
waarbij de Italianen op de
laagste plaats staan. Bij de
overige uitgaven verhouden zij
zich als de doorsnee huishou
ding in de andere EEGlanden.
Het beste gemiddelde biedt
en dat is ook een verrassing
de financiële verhouding van de
Fransen. Ze vallen noch door
een maximum noch door een
minimum op. Hoewel ze erom
bekend staan aan goed eten
grote waarde te hechten staan
ze in de statistiek pal achter de
Italianen; direct daarop volgen
de Duitsers van wie gezegd
wordt dat ze „besparen op het
eten". De cijfers wijzen uit dat
de uitgaven voor voedings- en
genotmiddelen meer van de
prijs, dan van trek of gewoonte
afhangen.
Trouwens, stelt u uw menu
ook niet pas samen wanneer u
weet hoe duur een bepaalde
groente is, en past u het beslist
aan bij een „goedkope aanbie
ding?"
In Den Haag geeft de Com-
missie Verbetering Voeding en
Tandzorg leuke affiches uit die
in fleurige kleuren gericht zijn
op de kleuter. De ware afmetin
gen zijn 31 x 40'lt cm. Door
middel van gesprekjes in
schoolverband of thulis kan de
aandacht op goede zorg voor
gebit en voeding gevestigd wor
den.
De wandplaten (vijf in een
serie) worden om de twee
maanden aan alle Haagse kleu
terscholen toegezonden. Gege
vens verstrekt het secretariaat
van de Commissie met de lange
naam, Stadhuis in Den Haag.
Voor de jarige op school:
slechte tractaties zijn zuurtjes,
noga, toffees, gevulde chocola
de, koekjes, biscuits: ze blij
ven kleven aan je tanden. Min
der slecht zijn: laurierdrop, pu
re chocolade, ijs, ijslollies en
roziijntjes. Ze kleven minder.
Beter kun je kiezen uit noten,
allerlei zoutjes, stukjes kaas,
worst, kortom lekkernijen die
geen suiker bevatten wat aan je
tanden blijft kleven.
Bij de serie hoort een set on
gekleurde plaatjes met dezelfde
afbeeldingen die de kleuters
kunnen kleuren na het klasse
gesprekje.
Een koelkast waarvan de
deur de verkeerde kant uit
draait, te lage gootsteen, te
weinig keukenkastjes? Tja,
de volmaakte keuken is nog
niet uitgevonden; we moe
ten het met confectie doen.
Tenzij de huisvrouw een
pasklaar verlanglijstje zou
indienen.
In IEngeland was men al
eerder zo ver. Daar kan de
huisvrouw zich een keuken
op maat laten bouwen waar
bij maar liefst 84.000 varia
ties wat kleur, maten en af
werking betreft, mogelijk
zijn. In Nederland begint
dit systeem onder de naam
Moduplan 70 eveneens naam
te krijgen.
Mevrouw stuurt een ver
langlijst op naar de fabriek
met een ruwe schets. Deze
worden door vakmensen be
keken en uitgewerkt. Soms
stellen zij verbeteringen
voor. Dan gaat de hele zaak
in de computer en vervol
gens komt de pasklare keu
ken volgens de verlangens
van de klant uit de bus.
De fabrikant spoort zijn
klanten aan etappe-gewijs
de keuken op te bouwen.
Begin met de wërkopper-
vlakken en voeg er later
kasten, koelkasten, wasma
chines en andere eenheden
aan toe.
De keukenelementen zijn
aan de buitenzijde afge
werkt met polyester en aan
de binnenkant met wit
vlekvrij en onslijtbaar me-
lamine.
Te zien in het Bouwcen
trum of in de showroom op
't Vasteland 28 van Broek
man Trading NV, te Rotter
dam.
Nadat in het verre verleden
de kouseband een Britse on
derscheiding opleverde, loopt
het kledingstuk opnieuw de
kans historie te maken, naar
mate de minirokjes korter wor
den. Sinds kort zijn in Lon-
dense boetiekjes namelijk
kouscbanden te koop die een
fluorescerende en reflecterende
werking hebben.
Automobilisten ontdekken zo
doende in donker door de
roodgloeiende kousehouder ge
makkelijk met wie ze te maken
hebben. De kans op een aanrij
ding wordt bovendien minder.
Een argument dat te weinig
steekhoudt bij de veel grotere
gevaren: waar ligt de grens van
de rokzoom? Anne Biegel wijst
in Libelle terecht de mi
ni-draagsters op hun verant
woordelijkheid: „We moeten het
wel leefbaar houden met el
kaar..."
Mevrouw G. v. d. H. te B. opent onze laatste, innerlijk beschaafde, dialoog: „Zoals men het verschil tus
sen aangeleerd en beschaafd direct onderkent, zo ook met de beschaving. Voorbeeld: Toen er na de oorlog
geen benzine was, moesten ook zij die gewend waren zich met eigen wagen te verplaatsen, van openbaar
vervoer gebruik maken. Ik stond eens te wachten bij een tramhalte. Een heer wachtte bescheiden zijn beurt
af, terwijl de meesten drongen om In de bus te komen. Nog zie ik hem staan, de armen over de borst
gekruist, waardoor een gouden armbandhorloge zichtbaar werd, zijn kleding was navenant. Maar de min
achting voor deze manier van reizen, alsmede voor zijn medereizigers, was duidelijk op zijn gezicht te
lezen.
Ook stond ik eens op het punt de brug bij Alblasserdam af te dalen, toen een werkman de trap be
steeg. Toen hij zag dat ik een kind achter op de flets had, nam hij de fieta van me over, hees het kind er
uit en zei: „Neemt u het kind maar, Ik breng de flets wel beneden." Deze werkman had een aangeboren
beschaving, de „heer" had het aangeleerd."
Mej. N. W. te H. vertelt ons
ook een staaltje: „Mijn vader, 85
jaar oud, trouw kerkganger, wat
doof, heeft een vaste plaat6
dichtbij de kansel. De zondag
van Pasen was hij wat later dan
gewoonlijk. In de vestibule hing
hij zijn jas op. Man, vrouw en
jongen van twaalf jaar schoven
voorbij en groetten. Zij kennen
hem, zitten meestal dicht bij zijn
vaste plekje. Toen hij de kerk
binnenkwam, bleek het erg vol te
zijn. De familie had mede zijn
plaats bezet. Vader weifelde
even, keek naar de jongen, die
uitdagend terugkeek. Man en
vrouw keken opzettelijk niet
Mijn vader is op de galerij te
rechtgekomen en heeft niet veel
van de preek gehoord, innerlijke
beschaving?" vraagt zij zich af.
Een volgende brief Is van een
moeder die voor haar dochter op
komt. Zij haakt In op de brief
van mevrouw N. te N., die
schreef over werknemers onder
elkaar. Zij wil dit aanvullen over
de ongehuwde vrouw op kantoor
(maar het kan evengoed in een
winkel of waar ook gebeuren).
„Mijn dochter wordt door gehuw
de mannen lastig gevallen, van
collega's tot chefts toe. ZIJ is In
de veertig en Is van dit soort
avances niet gediend. Ze zou
voor geen goud het huwelijk van
een ander stuk willen maken.
Maar ze moet wel sterk zijn.
Ze is dat ook. Daarom noem ik
met recht: een edel karakter Is
het mooiste bezit.
Ik weet ook van vrouwen die
er niet tegen opgewassen waren
en met de gevolgen bleven zit
ten. Ik dacht wel, dat daar eens
wat meer aandacht aan besteed
moest worden. Voor ongehuwde
vrouwen Is het een zeer moei
lijke en gevaarlijke tijd.
Ik dank God dat mijn melske
zo sterk Is, en zelfs op telefoon
tjes zo nuchter reageert, Zij is
de dochter van een zee
mansvrouw. Mag ik zeggen:
goed voorbeeld doet goed vol
gen in dit geval? Daar was
kracht voor nodig, ik vind dat er
ook te weinig aandacht voor zee
mansgezinnen is", meent me
vrouw K. de V.
Zo tussen de regels door wor
den er nog al wat beschuldigen
de vingers uitgestoken naar die
en gene. Ligt de schuld ook niet
vaak bij de ouders? werd er on
der meer in deze rubriek ge
vraagd. In rechtbankverslagen, in
populaire opvoedingsartikelen
worden ouders vaak aange
klaagd. Maar meent mevrouw
N. te B.
„Hoe vaak staan wij als ou
ders niet machteloos tegenover
onze kinderen? Wij waren vroe
ger wellicht ook niet zo lief.
Maar brutaal of ongehoorzaam
zijn was er toch niet bij. Dan
werd er altijd gezegd „kracht
van opvoeding". Dat zouden wij
nu nog zo graag willen.
Hoe komt het dat vaak kinde
ren uit hetzelfde ggzln 20
verschiHen van aard? Hoe dik
wijls zie je niet dat er in gezin
nen één of twee kinderen tegen
de draad ingaan? Nooit tevreden.
Het lijkt wel of ze het pas naar
hun zin hebben als ze Iemand
kunnen krenken en beledigen.
Toch trachten de ouders ze al
lemaal netjes en beleefd op te
voeden. Je krijgt een duw als ze
ineens „groot" doen en vloeken.
Daar sta je dan, daar krijgen wij
als ouders dan de schuld weer
van, dan zijn wij die christe
lijke ouders met kinderen die
vloeken als bootwerkers. En
waar blijven wij, met ook die
moeilijke kinderen beschaving bij
te brengen?
Resumerend: vele lezers heb
ben vraagtekens gezet bij onze
beschaving. Er mankeert nog al
wat aan. Maar, wie zijn verwach
tingen niet hoogspant wordt ver
rast, soms in het verkeer, soms
door een jongere van wie ja het
niet verwachtte, soms door een
oudere van wie je weet dat ze
voor je bidt.
Om bij mezelf te blijven: door
een trouwe lezeres, die knipoogt
zo af en toe met een persoon
lijke brief, ben je fit genoeg voor
je krant.
Er is genoeg om je over op te
winden in deze wereld, bijvoor
beeld: Examen. Gaat uw gang
allemaal, examinatoren en candi
dates leerlingen en leraren,
moeders en gezineleden van jon
gelui die „onder 't mes" moeten:
er is ruimte voor u in Dialoog.
Lulu, Engelse prijswinnares
van het Songfestival droeg een
kleedje dat knap geborduurd
was met kralen. Kralen zijn te
genwoordig mode. Natuurlijk
kunt u bij uw nieuwe pakje of
japon een contrasterende ket
ting inct bijbehorende clips ko
pen om er aardig uit te zien,
maar waarom zou u zelf het
genoegen van zélf vervaardigen,
kiezen, keuren, rijgen, niet gun
nen? Aan de hand van het aller
aardigste boekje SIERADEN
VAN KRALEN door Maria
Schafhcutle (Nederlandse be
werking A. Duyser, uitgave in
de serie Vaardige handen van
Zomer Keuning 3.75) kunnen
kleurrijke resultaten bereikt
worden.
Moeilijk is het werk niet en
de variaties zijn vele. Wie een
maal begint behoeft de gegeven
ontwerpen beslist niet na te ma
ken, maar ontdekt al snel de
mogelijkheden. Een ketting,
oorclips, een broche of arm
band, oorhangers, en wie wat
gevorderd is maakt zelfs een
total look, zoals het voorbeeld
op deze pagina van schoenclips,
broche en avondtasje. Desge
wenst kunt u er ook nog sier-
knopen van vervaardigen. Om u
een beeld te geven hier de
werkwijzen.
Avondtasje:
Nodig: 1 tasbeugel boven
breedte 14 cm, 20 cm fluweel of
stof van de japon 90 cm breed,
20 cm voering (140 cm breed),
22 rose pijpjeskralen, 2 rose
glazen kralen, 9 honingkleurige
pijpjeskralen, 1 bruine glazen
kraal, 10 witte pijpjeskralen, I
witte glazen kraal, 29 lichtgroe
ne pijpjeskralen, 1 lichtgroene
glazen -kraal.
We knippen voor elk van de
delen waaruit de tas bestaat 40
x 20 cm stof en voering. Op
beide kanten wordt een versie
ring met pijpjeskralen genaaid.
Andere motieven zijn het over
denken waard. De twee helften
naaien we aan elkaar, zodat we
een „zak" krijgen, die van on
der en boven open is. Deze zak
binnenstebuiten keren. De zij
naad tot aan de beugel verder
dichtnaaien en de tas aan de
beugel bevestigen.
Broche: Nodig: rastermontuur
middel!. 2,5 x 4 cm., 4 m ny
londraad, 32 rose pijpjeskralen,
2 grote rose glazen kralen, 15
lichtgroene pijpjeskralen, 1 gro
te donkergroene glazen kraal,
15 witte pijpjeskralen, 1 grote
Lichtblauwe glazen kraal, 15 ho-
ningkleurige pijpjeskralen, 1
grote bruine glazen kraal, 77
naturel borduurkraaltjes, 1
sluitringetje.
De draad wordt onder het
raster geknoopt, naar boven
gestoken en er worden vijf gro
te glazen kralen aangeregen. De
kralen gelijkmatig over het
raster verdelen. Om deze vijf
kralen naaien we pijpjeskralen
in passende kleuren als volgt:
draad doorsteken naar boven in
een opening naast de glazen
kraal, een pijpjeskraal en een
borduurkraaltje aanrijgen, door
de pijpjeskraal en dezelfde ope
ning terugsteken. Op deze ma
nier worden de openingen om
de glazen kralen opgevuld met
rechtopstaande pijpjes. Begin
en eind van de draad afwerken
en het montuur in elkaar zet
ten.
Schoenclips: Maak twee
strikjes van 16 cm en twee
stukken van 7 cm lengte flu
weel of andere stof. Op elk een
grote rose-kraal, borduren met
pijpjeskralen als voorbeeld;
voor de steeltjes zijn twee groe
ne pijpjes gebruikt. Met enkele
steken de strikjes vastzetten op
twee rastermonturen van 12 cm
middellijn.
Oorclips: Rastermontuur van
12 mm, met rose pijpjeskralen
en naturel borduurkraaltjes
borduren om de twee grote rose
glazen kralen zoals de broche.
Deze plezierige leidraad met
vele foto's en werktekeningen
van harte aanbevolen. Leuk
geschenk voor een creatieve
tiener, voortreffelijk als hand
leiding op handenarbeidcursus-
sen; commercieel gebruik van
de werkstukken en ontwerpen
slechts met toestemming van
ontwerpster en uitgever.
J. DE V.
99
Terwijl wij de voorjaarsgar
derobe uan de kinderen aanvul
len en er over peinzen wat er
deze zomer allemaal nog komt
kijken, hebben fabrikanten de
wintercollectie kinderkleren al
klaar. Spinners, wevers, breiers
en konfektionairs van kinder
kleding werken met elkaar sa
men voornamelijk voor wat be
treft de kleuren. Zo zijn vooi
het komende sdizoen weer veer
tien typische klnderkleuren
aanvaard als maatgevend. Kle
ren, die afkomstig zijn van
verschillende fabrikanten, kun
nen toch met elkaar combine
ren.
Mooi voorbeeld daarvan geeft
de Amsterdamse modiste Bar
bara Farber. In samenwerking
met een Nederlandse firma ont
wierp ze dertig meisjeskle
dingstukken die getoond zijn op
de Vakbeurs Het Kind. Het
gaat om een collectie mantels,
jurkjes, pullovers, rokjes, over-
gooiers, pantalons. Net als bij
de mode voor moeder 2fijn tu-
niekpakken „in". De modelle
tjes zijn voornamelijk vervaar
digd van draion en vistram. Dat
betekent makkelijk onderhoud,
modieus en draagbaar.
Links twee jurkjes met
speelse schulpen aan schouder
pasjes, kraag en manchetten,
rechts een modieus tuniekpak
praktisch en warm. Als simpele
versiering koperen knopen die
we komende winter veel zullen
zien als garnering, evenals
gespen. De jurkjes zullen extra
kort zijn maxi staat een kind
eenvoudig niet daaronder
bijpassende of contrasterende
maillots. De stoffen zullen zacht
zijn, van weefsels die het kind
in al zijn of haar bewegingen
volgen, prettig aanvoelen en
niet jeuken. Kortom, grote-
mensenmode op het kinderlijf
gesneden.
