Scholieren
niet KLM
dagje uit
in Londen
RUMOER EN CHAOS
ZONDER POLITIEK
180 kinderen
Belastingcorrectie
onverkort uitvoeren
in Super-DC-8
Lenny's Troubadour
brengt Nederland
de derde zege
Liberalen eensgezind:
Mr. Van Stapele
enige directeur
van Schiphol
Luns „in de wolken
Liberalen één grote familie
Songfestival levert vier winnaressen op
11
Het werd een honderdtachtigvoudige belevenis in de ruime KLM Super
DC-8, een vliegsensatie waaraan té snel een einde kwam., (foto boven),
maar een uitstapje naar de sinistere" Tower van Londen maakt wel
veel goed, er kan zelfs een groepsfoto af, met alle 180 erop (foto onder).
(Van onze parlementsredactie)
GRONINGEN De WD
blijft onverkort vasthouden aan
de belastingcorrectie per 1 ja
nuari 1970. Een door de afdelin
gen Den Haag, Rotterdam en
Amsterdam op de algemene ver
gadering van de WD in Gro
ningen ingediende motie werd
door Kamerlid Portheine be
groet als een belangrijke steun
voor kabinet en WD-fractie.
Van uitstel zal geen sprake zijn,
aldus Portheine, deze operatie gaat
door voor de volle 900 miljoen. Vol
gens de heer Portheine is er geen
sprake van een verschuiving in de
tijd. Zoals bekend heeft minister Wit-
teveen al aangekondigd dat een deel
van de belastingcorrectie niet op 1
januari kan ingaan. Dat om de ho
gere defensie-bijdrage te kunnen fi
nancieren. Binnenkort zal het wets
ontwerp worden ingediend.
De WD-fractie zag deze motie, die
ook sprak van een blijven ijveren
voor een spoedig wetsontwerp voor
automatische teruggave van inflatoir
geïnde belasting, duidelijk niet als
kritiek op het beleid van Witteveen,
maar als een steuntje in de rug tegen,
anti-revolutionaire bedenkingen over
de omvang van de belastingterugga-
ve en het tijdstip dat conjunctureel
wel eens moeilijkheden zou kunnen
veroorzaken. Over dat laatste is met
de WD dus niet te praten. Het prin
cipebesluit is: belastingcorrectie on
verkort per 1 januari 1970.
De financiële politiek vormde
eigenlijk het enige wezenlijke punt
van kritiek vanuit de partij, die de
vergadering vrijdag nogal chaotisch
begon en zaterdag afscheid nam van
en tot ereleden benoemde voorzitter ir.
K. van der Pols en penningmeester
Sidney van den Bergh. De nieuwe
voorzitster mevrouw G. V. van Som-
ren-Downer, met veel omhelzingen
ingehaald, nam afscheid van vice-
voorzitter burgemeester drs. Roe
ien van Zwolle en bracht drie moties
in stemming die alle bij acclamatie
werden aangenomen. De motie over
de belastingcorrectie, één die waarde
ring uitsprak voor het Europese be
leid van de WD en één die ernstige
verontrusting uitsprak over de si
tuatie van de Joden in Polen.
Andere aan de orde gestelde pun
ten betroffen voornamelijk buiten
landse politiek: NAVO, Nabije Oos
ten, Biafra en West-Irian. Toxopeus
deelde mee uit goede bron v«n>omen
te hebben dat de buitenland** pers
inderdaad toegang krijgt tot ^est-
ïrian en dat de kiesmannen niet aan
gewezen, maar gekozen worden.
Senator Van Riel zei over B-«fra:
»Als u stof wilt geven aan series
Üleuwe conflicten in Afrika dan zult
u Biafra op dit moment moeten er
kennen."
Hij vroeg vertrouwen voor minis
ter Den Toom, „de allervoortreffelijk
ste minister van defensie". Het ging
over het communisme en Europa.
Voor Europa dreigt gevaar van de
kant van de Sowjetunie, aldus de
heer Van Riel, want China zal bin
nen afzienbare tijd geen agressie te
gen Moskou kunnen plegen. De keu
ze is nu maar: of men de kans op
oorlog aantrekkelijk of onaantrekke
lijk maakt.
Ondervoorzitter in de vacature-Roe
ien werd mr. H. P. Talsma uit En
schede en penningmeester A. W. J.
Caron uit Wassenaar.
(Van een onzer redacteuren)
LONDEN Als je zo'n
11, 12 jaar bent, nooit hebt
gevlogen en dan ineens met
het grootste vliegtuig van de
KLM, een super-DC8, gratis
een dagje naar Londen mag,
wel, dan is dat natuurlijk een
feestdag, waarvoor je je zon
dagse pak of je mooiste jurk
aantrekt.
Zo'n feestdag was het zaterdag niet
voor één zo'n gelukkige, maar voor
1801 Met z'n allen, allemaal zesde
klassertjes uit alle delen van het
land, waren ze een dagje te gast van
de KLM, voor wie het op die dag ook
een beetje feest was. Evenals de kin
deren had de bemanning de
rood-wit-blauwe strik in het
knoopsgat en vrolijke stewardessen
liepen af en aan met dienbladen vol
glazen limonade.
Het was het eerste feestvertoon in
dit gouden KLM-jaar, dat in oktober
het hoogtepunt krijgt als 's werelds
eerste luchtvaartmaatschappij precies
een halve eeuw bestaat.
En die 180 schoolkinderen waren
de eersten, die dat feest konden mee
vieren: zij waren de winnaars van
een grote wedstrijd, die de Konink
lijke Nederlandse Vereniging voor
Luchtvaart had uitgeschreven ter ge
legenheid van het jubileum van KLM
en Fokker (die dit jaar ook de gou
den leeftijd bereikt).
Opdracht was een werkstuk te ma
ken, dat verleden, heden of toekomst
van de luchtvaart uitbeeldde. En dat
'hadden die 180 zo goed gedaan, dat
ze een paar weken later de uitnodi
ging van de KLM in de bus vonden.
Luchtziek
Uitgeleide gedaan door vaders en
moeders, soms door de hele familie,
stonden ze 's morgens voor de
KLM-balie op Sohiphol, waar ze
instapkaart en mini-sjerp kregen. En
een dik half uur later zaten ze in de
Abel Tasman, de meesten voor het
eerst van hun leven.
Voor zover dat nog wat onwennig
(Van een onzer redacteuren)
AMSTERDAM De NV Luchtha
ven Schiphol zal voortaan een
éénhoofdige directie hebben, heeft de
raad van commissarissen besloten na
het overlijden van directeur S. de
Mul. De leiding zal in handen komen
van de thans in functie zijnde direc
teur mr. J. C. H. A. van Stapele.
Voorts is besloten de vennootschap
onder te verdelen in twee bedrijfson
derdelen: economische zaken en be
drijfsvoering. Van de eerste afdeling
wordt hoofd (met de titel van onder
directeur) dr. D. Riemens, voorheen
hoofd financiële zaken en bedrijfs
administratie; van de tweede af
deling ir. F. E. Douwes Dekker, tot
nu toe hoofd luchtvaarttechnisch bu
reau.
KLM lokt toerist
uit Amerika
met kampeerwagen
NEW YORK De KLM zal met
ingang van april een nieuwe attractie
bieden aan Amerikaanse toeristen,
die naar Europa reizen. Voor 399 dol
lar per persoon levert de KLM een
vliegreis van New York naar
Amsterdam plus een volkswagen
busje met kampeertent.
De voorwaarden, die de KLM hier
aan vehbindt, zijn een verblijf van
minstens veertien dagen en hoogstens
drie weken in Europa. Bovendien
moet men reizen met een groep van
minstens vier personen.
Men hoopt op die manier het aan
tal toeristen aanmerkelijk te verho
gen, omdat voor veel Amerikanen de
hotelprijzen en die van de restau
rants de overweging zijn, die hen van
een Europese reis doen afzien.
HANAU Twee Nederlanders, de
29-jarige Bernhard B. en de 24-jarige
Peter V., zijn zaterdag in een hotel
gearresteerd door de Duitse politie
toen zij bezig waren met de verkoop
van hasjiesj. De politie nam in totaal
40 kilo in beslag voor een waarde
van 120.000 Dm.
Volgens de Duitse politie waren de
mannen uit Amsterdam naar Hanau
gekomen om de hasjiesj hier te ver
kopen.
99
99
In het Hiltonhotel te Amsterdam
werd het luchtvaart-lentebal gehou
den en natuurlijk moest er een gra
den en natuurlijk moest een gra-
werd de verkiezing van Miss Inter
line, een 20-jarige employé van Ai*
Lingus. Op de foto: de splinternieu
we vliegmiss na de prijsuitreiking.
Maar er was nog een luchtige
verrassing in petto: de Interlineclub
olland heeft een „miljonair in
rliegmijlen" uitgeroepen, een man,
zoals Interlineclubvoorzitter P. W. L.
r. Tissot van Patot het kwalificeer-
i de, met ontelbare starts en landingen
op zijn naam, die zich een excellent
promotor van het verkeer door cle
lucht heeft getoond. En wie kon het
anders zijn dan eregast op het lucht-
vaartlentebal, onze minister Josep'n
Luns, toevallig even binnenslands?
De miljonair was met zijn titel in de
wolken, hoewel hij binnenkort een
vernieuwde versie voor zijn klein
kinderen in het verschiet zag: de ti
tel van vliegmijlenmiljardairwant
tochten naar maan, Mars en Venus
zullen, dan iets gewoons zijn. Tussen
haakjes, er was geen confrontatie
met het echtpaar Lennon, op dat
moment ook lentevierend in het
hotel.
was, stelden de heer F. Zandvliet,
hoofd van de afdeling luchtvaarton-
derwijs van de KLM en de beman
ning hen al gauw op hun gemak.
Maar dat nam niet weg, dat ze tij
dens de vlucht toch niet zo rumoerig
waren als men zou hebben verwacht.
Dat klwam voornamelijk omdat het
vliegtuig nogal laag vloog en daar
door niet zo rustig in de lucht lag als
normaal. Maar dat kon nu eenmaal
niet anders: om de Delta-werken in
het wat nevelige weer goed te zien,
moest gezagvoerder Zwarthoed wel
onder de 500 meter blijven.
Maar toen ze eenmaal vaste voet
op Londen-Heathrow hadden gezet,
hun briefkaarten voor thuis hadden
afgegeven, die ze in een keurig
KLM-mapje hadden gekregen en in
de tour-bus stapten, was die lucht-
ziekte gauw verdwenen. En kennelijk
had de eetlust er niet onder geleden,
want binnen een half uur waren de
vrolijk versierde tafels in de Chicken
Inn in Londens centrum leeg.
Het ijs was toen gebroken. Hoewel
niemand elkaar kende, werd er al
gauw vriendschap gesloten. Rotter
damse Bennie Boukes legde Haagse
Henk van Wijk precies uit hoe hij
zijn camera moest houden om Nelson
van Trafalgar Square er helemaal op
te krijgen en Elly Cornelissen gaf
Gerlinde van Drie goede raad bij het
maken van notities voor het opstel
Sensatie
De bustocht door regenachtig Lon
den werd voor de 180 scholieren een
sensatie. In een uur kregen ze bijna
alle bezienswaardigheden te zien, van
Scotts poolschip Discovery tot St.
Pauls cathedral, waarover de stewar
dessen alles wisten te vertellen.
Hoogtepunt van het snelle dagje
Londen was het bezoek aan de To
wer. Weliswaar bleven de kroonju
welen door de toeristendrukte onge
zien, maar er bleven nog genoeg an
dere attracties over.
Wat moe van alle indrukken, waar
aan die van Buckingham Palace na
tuurlijk niet ontbrak, stapten zij te
gen zessen weer in de Abel Tasman,
die hen binnen een uur naar huis
bracht.
Een even feestelijke vlucht als de
heenreis, met een uitgebreid etentje,
een groot kleurenboek van Londen
en wat andere KLM-presenries. En
om kwart voör zeven stonden ze
weer op Schiphol, met een volle tas
en een hoofd vol herinneringen.
De verhalen daarover mochten ze
vandaag op school vertellen. En dat
waren er hééil wat....
(Van onze parlementsredactie)
GRONINGEN Burge
meester Berger van Gronin
gen, socialist en de laatste tijd
wel eens in verband gebracht
met de oprichting van een
nieuwe socialistische partij,
had het wel goed gezien toen
hij aan het begin van de alge
mene vergadering van de
Volkspartij voor Vrijheid en
Democratie zei, dat hij zijn
fractievoorzitter ook zou aan
raden in het begin een grote
rede te houden, na een ovatie
kan men niet nog eens aan af
keuring gaan denken.
Hij had zich niet zo ongerust hoé
ven maken over zijn politieke te
genstanders: er kwam niet veel
kritiek. De liberalen hadden het
veel te druk met zichzelf, hun
buurman en de sherry- Geen poli
tieke chaos dus vrijdagavond, het
was een gewone chaos. Een gezellig
clubje liberalen, één grote familie.
In hun vrije tijd willen ze ook wel
wat aan po'itiek doen, maar dat
moet niet de spuigaten uitlopen.
Tenslotte is het al heel wat, dat ze
helemaal naar Groningen zijn ge
komen en Berger heeft zijn nacht
vergunning voor Huize Maas niet
voor niets afgegeven.
Dansen dus. van twaalf tot vier
in de naoht. Maar ver voor twaalf
doken de mensen die van politiek
hun hoofdberoep maken, de bar al
in. Van de zaal hadden ze tenslotte
ook niets te verwachten dan rose,
paarse, gele en rode lampjes, slin
gers en één gedurfde politieke
uitspraak boven de bar: Blobbers.
Toxopeus voelde zich n:et lekker.
Hij was in het keurslijf van de
politieke zendtijd gewrongen en
moest zich strikt aan de tijd hou
den. „Ik hou er niet van hè, je
kunt niet eens lekker ontspannen.
Dan kun je ze pas laten klappen
wanneer je maar wilt". Geen lek
kere grappen dus. Toch vangen we
een woord van waardering op:
„Steengoeie rede zeg, machtig".
landdag". Voorzitter Van der Pols:
„Daar werden geschillen met de
wapens beslecht. Dat is hier tot nu
toe niet gebeurd". Maar een rom
meltje is het wél.
Of is Driemaster-redacteur Van
der Meer de „dood van Pierlala"?
„Als ik dit hier zie denk ik dat we
ook wel goeds kunnen overnemen
van KVP, D'66 of PvdA". Of de
brullende afgevaardigde uit Breda,
na ieder zin met gescandeerd ge
juich begeleid: De VVD mag geen
vergaarbak van conservatieven
zijn, die hebben wel andere keuze
mogelijkheden (bravo). Ik herinner
me de woorden van Van Riel nog:
jongeren zijn welkom, maar ze
moeten zich rustig houden (bravo).
Laten wij liberalen ons distan
tiëren van uitspraken van voor
aanstaande liberalen die in strijd,
zijn met de geest van het moderne
liberalisme (bravo). Waar is het so
ciale rechtvaardigheidsgevoel van
de WD gebleven? (bravo).
De zaal blijft goedgemutst. Niets
is ze te doL Gezellig koutend gaan
de liberalen met voorzitter Van der
Pols mee naar de wijziging van
artikel 5, derde lid. „Wil iedereen
die meeleest z'n vinger opsteken"?,
vraagt hij vriendelijk. Niemand
leest mee. Een amendement. „Is er
iemand voor?". Geen hand gaat
omhoog. Het lawaai wordt oorver
dovend. Een oude ober torst im
mense bladen met glazen pils. Iede
re vijf minuten weer een vol blad.
Elke keer struikelt hij net niet
over de televisiekabels. Maar elke
vijf minuten voel ik weer plezieri
ge spanning.
Een partij
tie: de belastingcorrectie moet on
verkort doorgaan alleen geldzaken
kunnen trouwens maar de stilte
brengen, plus Wiegel met zijn
Huurdersbijdrage. Het lijkt wel of
de zaal het voelt: over hoeveel jaar
fractievoorzitter?
Imago
Het ging over het imago. Roder-
mond: „De WD is de partij van
Van Riel. Hij kan je irriteren, je
kunt kwaad ziin of n:et, hij doet je
wat". Toxopeus: „Wie viel daar
flauw?".
Vonhoff: „Van buiten de partij
komt een betere beeldvorming dan
van binnen uit. Hoor de Arjos".
Meneer Bos uit Amsterdam is niet
tevreden over Vonhoff: „Zijn be
toog klonk in mijn ogen als dat
van een slechte verkoper, één met
veel brieven en woorden maar zon
der daden, één die moet worden
ontslagen of gedegradeerd".
Het volgende politieke punt is
het afscheid en de begroeting.
Dettmeyer kan eindelijk een voor
zitter van de WD omhelzen en he-
innert zich dat Oud hem in 1948
vroeg: wie is dat aardige meisje op
de achterste rij?
Het was Haja en rij smeekt
scheidende Sydney van den Bergh
nu: „Ik hoop dat u als u geen pen
ningmeester meer bent, de WD
niet helemaal links zult laten lig
gen". Van den Bergh laat de finan
ciën overigens in deplorabele
toestand achter: hopeloos, maar
niet ernstig.
Ernstig
Pierlala
Wel poppentheater. Vonhoff be
nadrukt de poppenkast door zo nu
en dan over de rand te hangen als
een vlezige cherubijn, die van de
boze schurk een klap met de knup
pel heeft gehad. Dat zou Sjoerd
Rodermond kunnen zijn: „Deze
vergadering lijkt wel op een Poolse
Het wordt Van Riel te machtig.
Hij klampt Berger aan en samen
gaan ze voor het spreekgestoe'te in
conclaaf. Gaat het over een nieuwe
partij? Van der Pols gooit roet in
het eten. Hij vertelt de zaal dat er
nu een interessant voorstel in
bespreking is, al tien minuten lang.
De zaal luistert niet. Van Riel wel.
Schuldbewust neemt hij zijn plaats
in de poppenkast weer in.
Het loopt tegen twaalven Vlug
worden statuten aangenomen.
Dansen, slaatjes, bier. Haja heeft
het gezien en haar les geleerd. De
volgende morgen slikt het congres
de vermaning: een vergadering als
deze is niet bevorderlijk voor het
imago, en applaudiseert berouwvol.
De persvertegenwoordigers fun
geren nu als buffer tussen podium
en zaal. Het is niet eens symbo
lisch. De lang verwachte kritiek
blijft uit. De Tweede-Kamerfractie
omarmt een goed voorbereide mo-
Witteveen worstelt met een an
der financieel probleem, vertrouwt
collega Polak van Justitie het con
gres toe: ernstig maar niet hope
loos. De minister van Justitie geeft
wat diepere betekenis aan Haja's
smeekbede door te verklaren, dat
het hem niet verbaast dat hij de
naam Van den Bergh nooit heeft
aangetroffen in de lijst van faillis
sementen.
De nieuwe voorzitter moet nog
heel wat afgezoend worden voordat
het congres aan zijn einde komt
Wie krijgt gelijk? Toxopeus, die zei
dat de VVD „een oase van rust is
in de woestijn van haat en nijd"?
Of Van Riel: „Voor iedere politieke
partij zullen er ook andere dagen
komen"?
Van de andere dagen zal de ge
zelligheidsvereniging voor Vrijheid
en Democratie waarschijnlijk geen
last hebben. Geen band zo sterk als
de familieband.
(Van onze radio- en tv-redactie)
MADRID „Als ik maar een paar
puntjes halen mag, ben ik blij", zei
Lenny Kuhr vlak voor de grote dag
van het Eurovisie Songfestival, maar
ze haalde er, dank zij een grote pun-
tengift van Frankrijk 18 en daardoor
ontstond de unieke en een ogenblik
tot paniek leidende toestand, dat de
eerste plaats door vier zangeressen
moest worden gedeeld. Viermaal dc
Grand Prix de la Chanson 1969 op
dit dolle 14e festival... en voor Neder
land de derde zege. Volkomen ver
diend door Lenny met haar char
mante „Troubadour".
Voor Lenny is ontegenzeggelijk de
triomf het grootst: zij schreef zelf de
indringende, meeslepende melodie
voor haar liedje, begeleidde zichzelf
op de gitaar en gaf een stuk presenta
tie dat vakwerk was. Dat zij bij haar
tweede optreden van het enthousias
te Spaanse publek in het prachtige
Teatro Real 'tot tweemaal toe een
open doekje kreeg waarna men het
refrein bleef meeklappen, was een
hulde die haar welverdiend als ex
traatje toeviel.
Uniek
Lenny heeft met haar prestatie
Nederland in één klap teruggebracht
in de eerste rijen van het jaarlijks
Eurovisie-licdjesfestijn: gerekend
naar de resultaten van 14 jaren won
Frankrijk nu viermaal, Nederland
driemaal, Engeland en Spanje, die de
andere eerste plaatsen bezetten, elk
tweemaal.
Wat een verrassing, wat een opval-
'ende toestand werd het! Het Song
festival 1969 gaat als uniek de his
torie in. Het karakter van de char
mante strijd, die werd uitgevochten
op een klassiek podium met moderne
sier van de kunstenaar Salvadore
Het gelukkige
viertal
Op de foto de vier gelukkige
zanggodinnenvan links naar
rechts „onze" Lenny Kuhr, Frida
Boccara Frankrijkwinnares
van het vorige jaar. de Spaanse
Massiel, Salomé (Spanje) en
Lulu (Engeland).
Dali, tussen dure bloemvelden, in ex
travagante toiletten en met liedjes
vol vaart en ritme, leverde meteen al
meer zwier en spanning op dan in
voorgaande jaren.
Er was veel meer vreugde en een
stuk minder liefdessmart in de lied
jesparade en tussen de snelle compo
sities waarbij de ene 'vocal group na
de andere voor de nodige peo zorgde,
viel de muzikale gedragenheid van
Lenny's Troubadour zowel als van
het Franse „Un jour, un enfant,, ge
zongen door de onbekende Frida Boc
cara, sterk op.
Met het lustige „lai-la-la" in het
refrein gooide Lenny hoge ogen; ook
al waren er veel meer goede liedjes,
haar „Troubadour" had iets aparts,
dat was duidelijk genoeg.
Spanning
Opmerkelijk was niettemin de uit
slag. Al gingen als vanouds
Frankrijk en Engeland aardig aan de
kop, toch waren er geen oovallende
uitschieters. Niet één land bleef zon
der punten en Noorwegen was het
f-nige, dat er slecehts 1 ving. Nooit
•rder bleef de algemene spanning
nj de puntentoekenning er zo lang
n. Toen het er naar uitzag 'dat Ne
erland een eervolle vierde plaats
'ng bezetten met een punt of 12, 13,
af plotseling, enkele minuten voor
et einde, Frankrijk er 6 en daarmee
eranderde alles.
Ineens had Nederland de leiding,
n Pim Jacobs, dde al zoveel pech
ad gehad omdat gedurende het hele
■'Stijn zijn geluidslijn het niet deed,
on nu bescheiden vreugdekreten sla-
en. Nog 2 Portugese punten- voor
'oanje en de gelijkmakers voor Enge-
md en Frankrijk brachten het on-
erwachte resultaat van vier winna-
■•ssen tevoorschijn. Toen de Spaanse
resentatrice erdoor van de wijs
aakte, was er gelukkig een lakonie-
:e meneer die alles in een ommezien
-egelde, en gewoon vier eerste prij
zen toekende.
Feest
Het werd een feest na een feest (al
kwam het grootste na afloop, en dat
duurde tot ver in de nacht), opgeto
gen d'«-,"f"'pn omarmden elkaar, Ca-
taleense Massiel. winnares 1968. deel
de kussen en gouden plakken uit, er
werden bloemen aangedragen en feli
citaties vlogen over en weer. Toen
kregen de 250 miljoen kijkers nog
eens alle winnende liedjes te horen,
waarbij wij ons erg trots voelden op
zegevierende Lenny Kuhr.
Met 18 van de 160 punten een Song
festival winnen... het is er nog nooit
eerder bij geweest, maar ditmaal luk
te het. Monaco's „Heintje", de 12-
jarige Jean Jacques, brak niet zo gek
veel juryharien: hij moest het doen
met 12 punten, waardoor hij achter
Zwitcc-'and vierde werd.
Nederland kreeg de 18 punten als
volgt bii elkaar: 2 van Luxemburg, 3
van Italië, 4 van Zw:,*?rland, 6 van
Frankrijk en 1 van Monaco, België
en Noorwegen. De Nederlandse jury
schonk 2 punten aan Frankrijk en
Monaco, en 1 ?an Luxemburg. Ier
land, Engeland, Zweden, België en
Finland.
De winnaressen
en hun liedjes
Lenny Kuhr, die stijlvol haar
„Troubadour" zong, won voor het
grootste deel op eigen kracht, een
fijn succes voor haar en voor Neder
land. Britse Lulu, in eigen land al
een geliefde pon-artieste, haalde de
prijs voor haar land met de meezin
ger „Boom bana a bang".
Heel mooie Spaanse Salomé, even
onbekend op internationaal niveau
als varia jaar Massiel, won met het
pr<Ti''-« lied ie ..Vivo Cantando".
Fridia Boccaro haalde voor
Frankriik de prijs binnen met een
sterk, breed opgezet chanson „Un
jour, un enfant", dat door 9 landen
met punten werd bedacht.
