Verdachte Joop D. „Ik
vind dit onrechtvaardig"
Eerste kievitsei in de kast...
EMMELOORD RUIM
EEN WEEK PARIJS
DAMES!
anders
dan andere
Binnenkort nota over
nieuwe bestuursvormen
Uit de Haagse hof geplukt
fr ZWEEDSE MOORDZAAK VOOR RECHTBANK
jr RAADSMAN VALT PSYCHIATRISCH RAPPORT AAN
Spuitgast
Kogelvrije vesten
voor politie
Het oude
Aarzeling
Wapendieven
maanden in cel
Twee Amerikaanse
schepen vernietigd
WITTE KRUIS
constante kwaliteit,
Senaat wil snel besluit van
regering over instelling gewesten
Het varieert
Twee doden na
verkeersongeval
JEUGDBENDE
OPGEROLD
7
WOENSDAG 19 MAART 1969
Een antivlamhelm. ofwel een
ingenieuze Japanse uitvinding
van een brandweerman, die vond
dat hij af en toe te dicht bij te
hete vuren kwam te staan en na
lang experimenteren kwam hij
tot dit ontwerp, een sproeihelm:
via een smal buisje spuit het wa
ter door kleine gaatjes in de
helm en vormt zo een bescher
mend waterpantser tegen opdrin
gerige vlammen. Binnenkort
worden alle brandweerlieden van
de stad Hokkaido met deze
sproeikoppen ulitgerust.
(Van een onzer verslaggeefsters)
ROTTERDAM De 24-jarige Joop D., die begin decem
ber 1965 in Stockholm samen met de nu 21-jarige Jan van 't H.
op gruwelijke wijze zijn landgenoot Hendrik Drost vermoordde,
heeft dinsdagmiddag de Rotterdamse rechtbank verrast door in
een goed geformuleerde verklaring het optreden van de Nederland
se regering aan de kaak te stellen.
„Het is nu bijna drie en een
half jaar geleden, dat ik mij
schuldig maakte aan een feit,
waarvoor ik nu voor de tweede
maal terecht sta. Op zich is dat
niet zo erg, gezien de ernst van
dit feit. Maar ik ben een zwak
mens en ik probeer er onderuit
te komen. Het is erg om voor de
tweede keer veroordeeld te wor
den. Ik was liever gelijk ter be
schikking gesteld. Nu wordt de
zaak opgehaald. Als dat niet ge
beurt, dan valt me dat mee.
Toen ik in Zweden veroordeeld
ben, ging ik direct naar een psychia
trische inrichting. Nou ja, dat was
wel goed. In ieder geval dat wat ik
nodig had. Toen ik daar een jaar
gezeten had, werd mijn verpleging
plotseling afgebroken en ben ik naar
Nederland overgebracht.
UTRECHT De Utrechtse politie
heeft het zekere voor hét onzekere
genomen. Ze heeft zich twee kogel
vrije vesten aangeschaft, die kunnen
worden gebruikt bij acties tegen bank
overvallen, overspannen lieden in
huizen en op daken en dergelijke.
Winston Field, die in 1946 zijn mi
nister-presidentschap van Rhodesië
moest afstaan aan Ian Smith, is
gisteren op 64-jarige leeftijd in Sa
lisbury overleden.
QOK zij die het optreden van
Richard Nixon als president met
de nodige welwillendheid gadeslaan
beginnen zich ongerust te maken over
het uitblijven van duidelijke beleids
beslissingen.
Zijn besluit, de bouw van het ABM-
systeem (anti-raket-project) in ge
wijzigde vorm voort te zetten, liet in
wezen alles bij het oude en draagt
niet bij tot voorkoming van een be
wapeningswedloop.
En dat terwijl in het Amerikaanse
congres grote bezwaren leven tegen
dit kostbare project, dat in zijn hui
dige opzet te klein is als tafellaken en
te groot als servet.
Nixon heeft zijn eigen verantwoorde
lijkheid en hij laat die zwaar wegen.
Zó zelfs, dat hij bereid is het niet eens
zo zekere voor het onzekere te ne
men. Van verbeeldingskracht getuigt
dit niet.
Het Congres, dat de benodigde gelden
moet toewijzen, zal zich echter ook
van zijn verantwoordelijkheid bewust
zijn. Het kan de president noodzaken
zijn besluit te herzien.
TEN aanzien van Vietnam is een
duidelijke beleidsbeslissing even
eens uitgebleven. De aarzelende hou
ding van Nixon heeft dan ook in het
Congres openlijke kritiek uitgelokt.
Men ontkomt niet aan de indruk, dat
de president evenals zijn voor
ganger overigens het nemen van
beslissingen uitstelt, totdat zich een
gunstig (of ongunstig) moment voor
doet.
Op zijn persconferentie van vorige
week ontweek hij niet alleen vragen
betreffende Vietnam. Hij moest ten
slotte zelfs toegeven dat hij er nog
niets definitiefs over zeggen kon. Dit
gold eveneens voor het Nabije Oosten.
Ook nu ambassadeur Bunker van
Saigon naar Washington is gereisd,
wordt niet verwacht dat Nixon een
besluit zal nemen dat nieuwe pers'
pectieven opent. Voortzetting van het
oude beleid is waarschijnlijk.
Op deze wijze zal Amerika geen stap
verder komen op de weg naar de eer
volle vrede die Nixon tijdens zijn
verkiezingscampagne beloofde, zon-
der overigens uit te stippelen hoe hij
die weg wilde bewandelen.
EMMELOORD Langer dan
een week zal Emmeloord in tal
van opzichten doen denken aan
Parijs. Van 25 juni tot en met
5 juli zal het straatbeeld daar in
de Noord-Oostpolder de Franse
sfeer ademen.
In de hoofdstraat, de Lange Ne
ring, zal een dertig meter hoge Eiffel-
toren worden gebouwd, er komt een
Are de Triomplie én zelfs een imi
tatie Moulin Rouge. Een stukje Mont
Martre completeert dit beeld, dat
verder zal worden opgeluisterd door
Franse kunstenaars.
Wonen en werken
Er zullen tien geüniformeerde Pa-
rijse politieagenten worden ingezet
om Emmeloord te laten lijken op de
Franse stad aan de Seine. De mani
festatie, die zal worden gehouden on
der het motto „Parijs in Emmel
oord", wil tegelijkertijd het aspect
wonen en werken in de NOP naar
buiten dragen.
fVan onze correspondent)
ARNHEM De hoofddaders van
de op Oudejaarsavond in de Oran
je-kazerne in Schaarsbergen gepleeg
de wapenroof, Alex van W. (32)en
Petrus T. (30) zijn gisteren veroor
deeld rot gevangenisstraffen van vijf
en drie maanden
De officier van justitie bij de Arn
hemse rechtbank had tegen beide
mannen vijftien maanden geëist. De
vader van T., tegen wie drie maan
den was geëist, werd vrijgesproken.
De mannen waren in een café een
sergeant tegengekomen, die hen te
gen betaling wel aan wapens wilde
helpen. Uit een depot in de Oranje
kazerne ontvreemdden ze 32 pistool
mitrailleurs. Doordat de militair later
de zaak doorgaf, werden de Arnhem
mers nog dezelfde avond gegrepen.
Radio-Hanoi:
HONG KONG Radio-Hanoi
weet te melden dat de strijdkrachten
van het Zuid Vietnamese bevrijdings
front (Vietcong) twee Amerikaanse
schepen hebben vernietigd op de
rivier de Long Caoe. Er zou ook een
hefschroefvliegtuig zijn neergescho
ten.
In verscheidene delen van Zuid-
Vietnam werden gisteren gevechten
geleverd. De zwaarste waren in de
omgeving van Saigon. Het zou hier
een grootscheepse zuiveringsoperatie
betreffen van vier Amerikaanse
divisies tegen Noord-Vietnamese
eenheden.
Ik ben hier nu zeventien maanden.
In de kranten las ik dat ik in een
kliniek zou zijn, maar dat is niet
waar. Ik zit gewoon in het huis van
bewaring. Zeventien maanden gele
den werd plotseling mijn verpleging
afgebroken. Ik weet nu toch wel wat
de officier zal eisen, terbeschik
kingstelling.
Volgens mij had een tweede ver
oordeling voorkomen kunnen worden.
Niemand heeft mij gevraagd of Ik
naar Nederland toewilde. Vlak voor
de rechtszaak in Zweden heeft Ne
derland om uitlevering gevraagd.
Zweden heeft toen geweigerd en ik
ben veroordeeld. Nu Zweden ons toch
uitgewezen heeft had Nederland kun
nen zeggen, eerst wilden jullie niet,
maak nu ook maar de verpleging af".
Ik acht mij gedupeerd. Ik vind dit
onrechtvaardig. Tot mijn spijt bezit
ik de Ned&rlandse nationaliteit. Ik
mag wel zeggen, dat ik het een groot
ongeluk vind om Nederlander te zijn.
Ik heb gezegd".
Mr. A. R. Jolles, die de rechtbank
presideerde bleek van te voren een
brief van D. te hebben gekregen,
waarin hij zijn verklaring aangekon
digd had. Na de laatste felle woorden
van D., die er uit zag alsof hii even
tjes van zijn werk was weggehaald,
was het korte tijd stil in de
rechtszaal. Op de vraag van mr. Jol
les of Jan van 't H., een wat schrale,
blonde jongen, ook iets te zeggen
had, zei deze. met een duidelijke stem
van niet.
Terbeschikkingstelling
Evenals mr. Jolles besteedde de of
ficier van justitie, mr. S. J. van der
Hoeven, zeer weinig woorden aan de
zaak. Kort concludeerde hij, dat het
tenlastegelegde, moord mét voorbe
dachte rade, wettig en overtuigend
was bewezen.
De eis was voor niemand meer een
verrassing, een gevangenisstraf van
anderhalf jaar met aftrek van de
tijd, dat de jongens nu al in voorar
rest gezeten hebben (ruim zeventien
maanden) en onvoorwaardelijke ter
beschikkingstelling van de regering.
De tweede en Nederlandse behan
deling van de zogenaamde Zweedse
moordzaak had tot nu toe geen nieu
we punten opgeleverd. En van de
kant van de advokaten verwachtte
men die ook niet. Een door de twee
pleiters ingediend bezwaarschrift te
gen een tweede veroordeling was im
mers afgewezen. Eerst door de recht
bank en later door de Hoge Raad.
De raadsman van Van 't H., mr. J.
van Meurs drukte echter de recht
bank met haar neus op een
waarschijnlijk foute vertaling in het
Zweedse psychiatrische rapport, dat
aan de Nederlandse rechterlijke
macht was overgelegd.
Het Zweedse woord voor „krank
zinnigheid" was in het Nederlands
vertaald met „geestesziekte". De con
clusie had in Zweden geleid tot
ontslag van rechtsvervolging en een
verklaring van volkomen ontoereke
ningsvatbaarheid.
De Nederlandse vertaling van
„geestesziekte", wat overigens geen
letterlijke vertaling bleek, leidde tot
een verklaring van verminderde toe
rekeningsvatbaarheid met het gevolg
dat de twee jongens opnieuw voor
de rechtbank moesten verschijnen.
„Krankzinnig"
De na een jaar verpleging opge
maakte Nederlandse psychiatrische
rapporten spraken ook van vermin
derde toerekeningsvatbaarheid, maar
deze psychiaters gingen dan ook uit
van de huidige situatie. Volgens mr.
Van Meurs nu was het onjuist op
grond van de huidige geestestoestand
van de verdachten een vonnis te vel
len.
De rechtbank zou zijn oordeel moe
ten baseren op de psychiatrische rap
porten van het jaar 1966, waarin de
jongens krankzinnig verklaard wer
den, zij het dan dat het anders ver
taald werd.
Het Nederlandse vonnis zou dus
gelijk moeten zijn aan het Zweedse,
wat kortweg zou betekenen, dat de
beide verdachten direct na hun uit
wijzing in een Nederlandse psychia
trische kliniek opgenomen hadden
kunnen worden en niet zoals straks
misschien pas na zeventien maanden
onvruchtbaar voorarrest.
Na een kort beraad met de twee
andere rechters stelde mr. Jolles de
uitspraak op 25 maart om vijf voor
twee. Met in gedachten het pleidooi
van mr. Van Meurs verklaarde mr.
Jolles „We moeten ons ernstig bera
den om verantwoord uitspraak te
kunnen doen".
De moord zelf
Tijdens deze rechtszitting is er met
geen woord gerept over het misdrijf
zelf. De feiten waren duidelijk en
trouwens tijdens de Zweedse zitting
al voldoende uitgediept. Vele krante
kolommen zorgden ,toen al voor uit
gebreide informatie. In het kort komt
het hierop neer.
Zaterdagnacht 1 december 1965 na
men D. en Van 't H. met een smoesje
de twintigjarige Hendrik Drost uit
Harderwijk, die toen vijf maanden in
Zweden woonde, naar een bouwvallig
huis in een Stockholmse sane-
ringsbuurt. Zij folterden hem met
messteken en wurgden hem. Een pre-
ciese motivering voor hun daad kon
den zij niet geven.
Vast stond dat D. een hekel had
aan Hendrik Drost en dat béide jon
gens een ziekelijke belangstelling
hadden voor literatuur over concen
tratiekampen. Later bleek, dat het
tweetal een dodenlijst had opgesteld,
waarop na Hendrik Drost nog vier
personen stonden.
helpt elke
maand
Poeders, tabletten, cachets.
(Witte Kruis spaart bovendien
de maag.)
caballero
Toneelspeelster en TWactrice Petra Laseur
25 STUKS f 1.75-EEN LAURENS PRODUKT
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG De regering
zal op korte termijn een besluit
nemen over het instellen van een
commissie, die de bestuurlijke
reorganisatie van ons land moet
gaan bestuderen.
Dat deelde minister van Binnen
landse zaken mr. Beernink gister
avond in de Eerste Kamer mee, na
dat een groot aantal senatoren daar
om hadden gevraagd.
De minister wilde nog niet meede
len of het een staatscommissie zal
worden. Enkele Senatoren hadden
zich tegen zo'n commissie verzet, om
dat van een snelle werkwijze dan
niet veel meer terecht komt, gezien
de staatscommissie Cals-Donner.
In de nota, waarin de commissie
wordt aangekondigd en die praktisch
klaar is, zal de regering alle tot
dusver verschenen rapporten over
nieuwe bestuursvormen bespreken.
Staatssecretaris Van Veen wees een
vierde bestuurslaag met klem van de
hand. Of de grenzen van de gemeen-
DOOR
De moderace giert weer
door het land. Geen stad en
waarschijnlijk weinig dorpen
blijven er van verstoken. Het
is een amusement geworden,
zoals vroeger de tableaux vi-
vants en de toverlantaarn.
In wezen is de modeshow
net zo irrëel. JeJ ziet iets
waarvan je bij voorbaat weet,
dat de werkelijkheid anders
is.
Net iets minder perfect, dat
is het nare.
Niemand, die de mannequin
ziet schrijden bedenkt zich,,
dat wij gewone mensen nooit,
dat langgerekte, balancerende
voortbewegen machtig zullen
worden. En wie heeft, wan
neer de jurk aangetrokken is,
een kapper rapvingerig achter
zich staan?
Modeshows zijn eigenlijk
lessen. Je steekt er wat van
op, maar alles beklijft niet.
Boeiende lessen zijn het
dikwijls, maar het allerboei-
endste is het publiek zelf.
Dat varieert zo heerlijk. Op
de heel chique, heel exclusie
ve shows, waar prijzen dingen
zijn waar men niet over
spreekt, is de wat overspan
nen sfeer van beschaafde
kreetjes en stille wenken naar
bescheiden, maar alziende
zich achterafhoudende ver
koopsters.
Veel rondborstiger is het op
populaire shows, waar ruiter
lijk de prijzen knallen en het
applaus klatert afgewisseld
met een goedkeurend oeiiii....
Maar wat onverbrekelijk
met de show verbonden is, dat
blijft het thé-complet: het
bordje met het koekje, het
hapje, het chocolaatje, het pe-
tit-fourtje, het plakje cake.
Soms een lekker voedertrogje,
soms een verzameling oud
bakkenheid, waar thuis het
veto over vallen zou.
Op de show echter een por
tie, die men opmaakt. Het is
immers in de prijs inbegre
pen?
Er zijn er, die dit onver
bloemd erkennen en eten.
Fors en zolang mogelijk. Maar
er zijn er ook, die achteloos
nippen. Onzichtbaar knabbe
len. Nauwkeurig verdelen en
indelen.
Het bordje is precies leeg
als de finale triomfantelijk
gehouden wordt.
En er zijn de zeer sterken,
die het zoet zoet laten en aan
de lijn denken. Die achteloos
na het laatste applaus opstaan
en de kleurige heerlijkheden
schijnen te vergeten.
Dan zijn er de laatsten, die
treuzelen, die nog een sjaaltje
omplooien, die de mantel op
de stoel gehangen hebben om
niet bij de garderobe behoe
ven te wachten, zoals ze zeg
gen.
Ze drentelen in de achterhoe
de weg, wat onhandig soms
botsend tegen de tafeltjes. Net
de tafeltjes met de ongeschon
den bordjes...
Thuis verrassen ze de kin
deren met een snoepje, het is
hun geheim hoe ze er aan
kwamen...
Behalve dan van de me
vrouw, die achter me in de
tram opgewonden tegen de
vriendin fluisterde: „Ik heb er
negen... allemaal kersebon
bons..."
ten moeten worden verwijd, of er
moeten regionale samenwerkingsvor
men (streek- en stadsgewesten) ko
men. De regering moet zorgen voor
een gunstig wettelijk klimaat, de ge
meenten moeten de rest doen binnen
het raam van de wet gemeenschappe
lijke regelingen (Die overigens bin
nenkort zal worden gewijzigd).
Minister en Senaat bleven verdeeld
over de duur van een studie. Minister
Beernink dacht dat het wel vijf of
zes jaar kan duren voordat een
bestuurlijke herstrukturering een feit
is.
De Eerste Kamer, met aan het
hoofd de socialisten Troostwijk en
Niers vroegen een duidelijke
uitspraak van de minister, dat de
bestuurlijke hervorming niet weer
naar een volgend kabinet wordt
verwezen.
De heer Niers: „De overheid mag
de gemeenten niet alleen aan nieuwe
vormen voor locaal bestuur laten
knutselen. Zo loopt de minister ach
ter de onloochenbare feiten aan. Het
wordt een borduurwerkje met tel
kens nieuwe ministers."
Getorpedeerd
Hij was niet ondersteboven van de
argumenten van de minister de wet
gemeenschappelijke regelingen aan te
passen om zo meer ruimte te schep
pen voor de in financiële nood verke
rende gemeenten. Bovendien verweet
hij de minister de „gewestwet" al bij
voorbaat te hebben getorpedeerd.
Hij beslobt: „Als de minister een
staatscommissie niet uit zijn hoofd
kan zetten, laat die commissie dan
uitzoeken of er nieuwe provincies
moeten komen".
De heer Elfferich (a.r.) was het
daarmee eens, hoewel hij geen hekel
aan staatscommissies had. mits er
maar termijnen worden gesteld. Ook
liberaal Van de Vliet laakte de af
wachtende houding van de minister.
De heer Van Eeten (a.r.) had genoeg
aan een uitbouw van de wet ge
meenschappelijke regelingen. De heer
Troostwijk zag over enkele jaren nog
maar een paar honderd gemeenten,
wat de minister wel overdreven vond.
Hij oogstte veel waardering voor het
beleid inzake hërindeling van ge
meenten.
De minister was bereid „zijn ge
dachten te laten gaan" over het kie
zen of benoemen van een burgemees
ter. Hij was wel bereid provinciale
Cel en boete geëist
Houtbewerker
vergreep zich
aan meisje
UTRECHT Tegen de houtbewer
ker C. P. (63) heeft de officier van
justitie bij de rechtbank in Utrecht
gistermiddag veertien weken gevan
genisstraf en tweehonderd gulden
boete geëist. Twaali weken van de
celstraf Ajn voorwaardelijk.
De noutbewerker stond terecht om
dat hij zich vergrepen had aan een
meisje dat jonger was dan, zestien
jaar. Het meisje was toen al (van
een ander) in verwachting.
LICHTENVOORDE Het ver
keersongeval dat zondagavond ge
beurde op de kruising Boschlaan -
Twenteroute in Lichtenvoorde heeft
toch twee doden geëist.
Gisteren overleden de 23-jarige J.
Nijhof uit Levelde en de 33-jarige
Th. Verbeek uit Marienfelde in het
ziekenhuis. Zij zaten beiden in een
personenwagen, die frontaal in
botsing kwam met een andere wagen.
AMSTERDAM De Amsterdamse
politie heeft vorige week een goede
vangst gedaan. De recherche Van het
bureau Singel arresteerde in de nacht
van vrijdag en zaterdag vijf jongelui,
die zich schuldig hebben gemaakt
aan een reeks berovingen in de
hoofdstad en een inbraak in een
Wassenaarse villa.
De bende, in leeftijd variërend van
zeventien tot negentien jaar, opereer
de nogal hardhandig. De 17-jarige
monteur Bert U.. die wordt gezien als
de leider, presteerde het in een geval
een overmeesterde man in het' water
te gooien zonder zich om hem te be
kommeren.
DEN HAAG - Het Tweede-Ka
merlid S. van der Ploeg (soc.) heeft
vragen gesteld ovei de onderhande-
lingen van de collectieve arbeidso
vereenkomst voor het bouwbedrijf.
Het overlegorgaan van de drie vak-
centralen heeft de ministerraad gis
termiddag telegrafisch laten weten,
dat z(j onrust vrezen als de bouw-cao
niet wordt goedgekeurd.
staten inspraak te verlenen bij de
benoeming van een nieuwe commis
saris der Koningin.
SITTARD Niemand weet meer
waar het met eerste kievitseieren naar
toe moet. De opperwachtmeester van
de Marechaussee in Sittard, A. Hun
ting, is het gelukt, voorzover hij
weet, het eerste kievitsei te vinden.
Dit jaar wil de Koningin het echter
niet hebben.
Het ei werd gevonden in de wei
landen rond de Daf-fabriekcn bij
Born. De opper vindt het „onspor
tief" het kievitsei aan de com
missaris der Koningin of de burge
meester aan te bieden. Daarom be
waart de heer Hunting zijn vondst
voorlopig maar zuinig in de kast...
Al jaren wordt het eerste kievitsei
buiten Friesland gevonden; ook vorig
jaar had Limburg de primeur, en wel
op 12 maart (in 1966 en 1967 was de
vinddatum 7 maart, in 1965 pas
20 maart).
