Een vingerhoed zont
kost een rijksdaalder
Rechtbank onbevoegd-
in leergeschillen
Een woord voor vandaag
IN BIAFRA: VOEDSELRESTANTEN VAN EIGEN BODEM TE KOOP
BISSCHOPPEN BIJEEN
Utrechts experiment
afgewezenmaar niet
direct verboden
Classis aanvaardt
groep-V reugdenhi 1
LOLKE OSINGA GEEFT
MOMENTOPNAMEN
Biafraanse markt
bestookt: 35 doden
Zeeuwen schrijven
hun Kamerleden
Geen antwoord
op vraag over
prof. Hoovkaas
Principiële uitspraak in VS
BEROEPINGSWERK
REUMATISCHE-
EN SPIERPIJNEN
WOENSDAG 1? MAART 1969
Jezus heeft Zijn discipelen uitgelegd, dat Hij moet lijden,
gedood worden en opstaan. Dan lezen we in Marcus 8:32
>£n Petrus nam Hem terzijde en begon Hem te bestraffen."
Het lijkt de omgekeerde wereld en het is toch zo typisch
menselijk. Zo vaak in ons leven willen we God ter verant
woording roepen. Petrus doet dat later nog eens. Na Pinksteren
slaapt hij op het dak en een laken met onrein voedsel daalt
neer. God zegt hem dat hij daarvan mag eten. Maar de jood
Petrus kan dat niet. Het verschil tussen reinheid en onreinheid
zit er bij hem zo diep in dat hij zegt: GeenszinsHere."
Die woorden vloeken, zoals kleuren kunnen vloeken. Wie
„geenszins" zegt, kan niet tegelijkertijd „Here" zeggen, want
God is dan niet de Heer van ons leven. Wie „Here zegt, kan
geen „geenszins" zeggen, want wie ,flere" zegt, erkent daar
mee dat hij wil gehoorzamen.
Petrus begon Hem te bestraffen. Maar hij besefte niet dat hij
daarmee zijn eigen heil op het spel zette. Petrus immers wil
het lijden niet, maar sluit daarmee ook de opstanding uit.
Omdat Petrus de „Via Dolorosa" afwijst, loopt de uiteindelijke
overwinning als zand door zijn vingers. Ons „neen" tegen God
zet meestal onze eigen toekomst op het spel. Wie Gods weg
niet wil gaan, komt nimmer tot Gods doel.
We lezen vandaag: Mattheus 211-17.
ROTTERDAM De rooms-
katholieke priesters zqn tegen
het „Utrechtse experiment". De
studentenpaters hebben in
Utrecht predikanten van ver
schillende kerken gevraagd om
op de zondagen van de lijdens
weken de mis te bedienen. Tij
dens hun maandelijkse vergade
ring in Rotterdam hebben de
bisschoppen hun ernstige afkeu
ring hierover uitgesproken,
maar ze hebben de diensten niet
officieel verboden.
Hoewel nog geen officieel ant
woord is geformuleerd aan de her
vormde predikant van Amsterdam,
ds. D. Groeneboer, maakt de verkla
ring die de bisschoppen gisteren af
legden duidelijk dat er geen schijn
van kans is, dat hij ook als priester
zal worden erkend. De Amsterdamse
hervormde predikant wil ook erkend
worden als predikant in de Gerefor
meerde Kerken en als priester in de
Rooms Katholieke Kerk.
Zowel het Utrechtse experiment
als de aanvraag van ds. Groeneboer,
zo zeggen de bisschoppen in hun ver
klaring, raken het intieme leven van
de kerken en in het bijzonder de
ambtsbediening en intercommunie.
TOENADERING
De bisschoppen zeggen blij te zijn
over het feit dat er toenadering is.
Terecht wordt op vele plaatsen de
behoefte gevoeld om hiervan te ge
tuigen en de eenheid dieper te bele
ven.
Maar samen avondmaal vieren, zo
gaan de bisschoppen verder, grijpt in
het eigen leven van andere kerken in
en kan daarom niet zonder vooraf
gaand overleg met die kerken geno
men worden. In dat overleg zal
gesproken moeten worden over ambt
en wijding.
Een tweede onoverkomelijke moei
lijkheid, die de bisschoppen zien is,
dat de „Tafel van de Heer" door de
kerken gescheiden bediend wordt.
Over deze gescheidenheid mag men
niet te gemakkelijk heen stappen.
Op dit punt willen de bisschoppen
niet weten van een experiment. Dit
woord wordt tegenwoordig herhaal
de)? k gebruikt, zo geven de bis
schoppen toe. Maar, vervolgen zij,
een experiment dat het leven van de
kerk diep raakt kan binnen de kerk
alleen maar gezond functioneren in
samenhang met de hele kerkge
meenschap.
Volgens de bisschoppen kunnen on
dernemingen die zich geheel buiten
of tegen deze samenhang opstellen
voor het geheel van de kerkelijke
gemeenschap niet vruchtbaar func
tioneren.
Aan het slot van hun verklaring
zeggen de bisschoppen, dat zij begrij
pen, dat er een oecumenische voor
hoede gegroeid is, die een grote over
eenstemming op liturgisch gebied be
reikt heeft. De bisschoppen zouden
echter graag zien dat deze verworven
overeenstemming allereerst in de ei
gen geloofsgemeenschap wordt bin
nengebracht en gerealiseerd.
ZWOLLE De classis Zwolle van
de Gereformeerde Kerken (vrijge
maakt) heeft de afgevaardigden van
de groep-Vreugdenhil-Bos uit Zwolle
In haar midden aanvaard.
Vorige maand had de toen nog on
gedeelde kerkeraad van Zwolle
besloten, zich niet meer op deze
classis te doen vertegenwoordigen,
omdat de classis de credentiebrief
niet geaccepteerd had. Bij de scheu
ring besloot dat deel van de kerke
raad, dat zich rond de predikanten D.
Vreugdenhil en C. G. Bos schaart, de
Instructies in te trekken en nieuwe
afgevaardigden naar de classis te be
noemen. De groep rond ds. Z. G. van
Oene heeft dit niet gedaan.
De classis Zutphen heeft een be
zwaarschrift tegen ds. K. H. de Groot
te Winterswijk afgewezen. Ds. De
Groot zou de zaaksgerectigheid van
Groot zou de zaakgerechtigheid van
trokken.
OWERRI (Biafra) „Er staan daar in de hoek van het gebouw
(het was een school voordien) een paar jongens een bestelling
af te werken voor één van de kampen. Ik vroeg hen: Voor welk
kamp is het en wét geef je aan hen? Hier volgt het antwoord: voor
een kamp met 637 vluchtelingen 45 stokvissen, drie zakjes meel, drie
zakjes melkpoeder, tien kopjes zout, negen blikjes corned-beef en
tien kopjes cassavemeel. Meer niet."
vallers, waarvan ik alleen in dit ver
band de vrijwel nachtelijke bombar
dementen op het vliegveld noem, on
danks zoveel andere tegenvallers zijn
er toch de koude cijfers van wat er
gedaan is. U moet het beslist twee
keer overlezen om een idee te krijgen
van wat er staat", schrijft Lolke.
In 1.908 kampen wordt aan 968.000
mensen voedsel gegeven. In 1.385
gaarkeukens worden per week
3.950.000 maaltijden bereid. In 76
kleine ziekenhuisjes worden 5.600
zieken verzorgd. In vijf ziekenhuizen
worden 1.100 patiënten verzorgd.
En dit is alleen nog maar het aan
tal, dat door de Wereldraad bereikt
wordt. Het Rode Kruis en de
Rooms-katholieke Kerk hebben
soortgelijke aantallen.
Als we in Holland wekelijks zo
zouden moeten leven dan waren be
paalde supermarkten in een paar we
ken failliet. Wat voor recht hebben
we in Europa om het beter te hebben
dan anderen?
Op de markt in de provincie Ower-
ri liggen de laatste restanten eigen
voedsel te koop. Een vingerhoed met
zout kost hier een rijksdaalder. Drie
maïskolven ook een rijksdaalder."
Dit schrijft Lolke Osinga. Zijn
rondzendbrief gaat over de provincie
Owerri, waar steeds meer vluchtelin
genkampen zijn gekomen. Waren er
in augustus vorig jaar vijftig, in fe
bruari werden het er 330. Duizenden
en duizenden vluchtelingen moeten
er wekelijks eten hebben. Toch is er
geen week geweest, waarin een kamp
helemaal niets kreeg.
In de brief worden enkele getallen
genoemd. In de maanden november,
december en januari kwam er
6.700.000 kilo voedsel en medicijnen
Biafra binnen. „Bedenkt u vooral,
dat alle toestellen in het donker lan
den en dat deze miljoenen kilo's bij
het licht van de zaklantaarns uitgela
den moeten worden en in vrachtwa
gens ingeladen worden. De vliegtui
gen landen niet op een vliegveld,
maar op een stuk weg tussen Owerri
en Onitsha."
Koude cijfers
„Ondanks de tegenslagen en tegen-
Wij werken door met voor zover
het kan voor diegenen te zorgen die
het nu het dringendst nodig hebben.
Dat kunnen we niet alleen doen. Er
is een organisatie ontstaan waar we,
ondanks een heleboel gebreken, trots
op kunnen zijn. Zonder de medewer
king van honderden Biafranen waren
we zeker hiertoe niet in staat ge
weest.
Er gaat niet zomaar voedsel naar
een kamp. Er is altijd een schakel
tussen om ervoor te zorgen dat het zo
goed mogelijk verdeeld wordt. De
kampcommissie ontvangt het voedsel
en verdeelt het. Zo'n commissie
bestaat uit capabele mensen. Deels
zelf vluchtelingen en deels mensen.
die ook voor de oorlog een goede
reputatie hadden.
Gaarkeukens
Er komt veel voor kijken voordat
het uitgedeelde voedsel gekookt en
bereid in de hongerige monden ver
dwijnt. In de gaarkeukens wordt het
voedsel door grote groepen vrijwilli
gers bereid. Het moet daarna uitge
deeld worden aan diegenen, die het
het meest nodig hebben: kinderen,
zwangere vrouwen en moeders met
pasgeboren kinderen.
Een en ander is niet altijd eenvou
dig in praktijk te brengen. De beslis
sing die elk moment valt: Jij hebt
het het hardst nodig. Toch zijn we in
staat om op deze manier drie keer
per week voedsel te verdelen onder j
hen, die zonder luchtbrug niet meer
in leven zouden zijn.
Afgelopen zondag was ik in een
vluchtelingenkamp, opgetrokken uit f
gras en boombladeren intussen he
lemaal verdroogd. Wanneer u van ge
tallen houdt, mits u :l? twee keer
leest, 65.000 vluchtelingen op vier
vierkante kilometer.
Een paar mannen kwamen op mij
toe. Het moest allemaal vertaald f
worden in het Engels, maar het
kwam erop neer, dat zij zonder meer
toegaven, dat ze door het eten, dat
we hen gestuurd hadden in leven
waren gebleven.
Nog steeds rijden de vrachtauto's
af en aan om het voedsel daar te
brengen waar het nodig is. Wanneer
er tegenvallers zijn, zoals de bombar
dementen op het vliegveld gebeurt
het nogal eens dat een vrachtauto
niet helemaal vol is. Maar er wordt I
voor gezorgd, dat ieder kamp en ie-
dere gaarkeuken en ziekenhuis wat t
krijgen."
Beschamend
„Ik schrijf u dit niet om er daarna
een vorm van tevredenheid van over
te houden", besluit Lolke zijn brief.
„Het is zelfs beschamend wanneer
wc bedenken dat zoveel meer gedaan
had kunnen worden. In Holland denk
ik heel in het bijzonder aan de op
brengst van de laatst gehouden Biaf
ra actie, die veel meer had moeten
opbrengen. Hoe meer er gedaan
wordt in de „betere" landen hoe
meer kinderen hier weer kunnen la
chen, wandelen en spelen.
Wat Biafra nu werkelijk is? We
houden het maar op zeven miljoen
mensen. De waarheid zal er niet ver
vandaan liggen. Willen we deze
mensen dat geven wat ze werkelijk
als minimum nodig hebben dan moet
er per dag alleen al meer dan twee
miljoen kilo voedsel en medicijnen
naartoe gevlogen worden. Ik moet er
niet aan denken dat we op dit mo
ment tien procent van dit alles in
vliegen. Meer kunnen we niet. Het
betekent, dat al ons werken nog
maar voor tien procent nood lenigen
betekent."
Lolke Osinga, die onder de vluch
telingen in Biafra werkt ziet af en
toe nog kans een rondzendbrief
naar Nederland te sturen om iets
te vertellen over de voedselhulp in
het zwaar getroffen gebied.
Stukken van die brief, die hij
op 27 februari schreef, nemen wij
in onderstaand artikel over.
Tot de oorlog uitbrak was Lolke
jeugdwerker in de Nigeriaanse
havenstad Port Harcourt, uitgezon
den door Dienst over de Grenzen.
Hij kwam terug naar ons land,
maar op verzoek van de bekende
zendingsarts dokter Middelkoop
werkt hij nu in Biafra.
Op Biafraanse kindergezichtjes staat de ernst van oude mensen getekend.
Ze hebben in korte tijd dan ook meer meegemaakt, dan veel Europeanen
in een heel mensenleven. „Wat voor recht hebben we in Europa om het
beter te hebben dan anderen?", vraagt Lolke Osinga, die beide foto's
zelf maakte.
LAGOS Volgens Radio Biafra
zou een Nigeriaans vliegtuig gisteren
een aanval hebben gedaan op de
markt van Oemahia. Er zijn volgens
deze radio 35 mensen gedood en 80
gewond. Op de markt ontstond pa
niek. De radio meldde voorts dat een
Biafraans dorp met raketten is
bestookt. Daar werden acht mensen
gedood en 20 gewond.
CADZAND De hervormde en
gereformeerde soos- en instuifcom-
sies in Zeeland hebben een brief
geschreven aan de Zeeuwse kamer
leden over de oorlog in Biafra.
Zij vragen hen, er bij de regering
op aan te dringen, dat zij het zover
weet te krijgen, dat Engeland en
Rusland hun wapenleveranties aan
Nigeria zo snel mogelijk zullen sta
ken. Verder menen zij, dat erken
ning van Biafra door Nederland een
stap zou kunnen zijn tot een po
litieke oplossing.
Het voedsel wordt zo eerlijk mogelijk verdeeld, maar het blijft mondjes
maat zolang er geen goede permanente luchtbrug is. Biafranen met
zorgelijke gezichten wachten geduldig hun beurt af.
(Van onze onderwijsredacteur)
DEN HAAG De ministers Ve
rin ga en Polak geven het Eerste-Ka-
merlid Van Wijk (pac.) geen ant
woord op de vraag hoe het mogelijk
is geweest dat iemand als prof. dr. J.
P. Hoovkaas in zijn loopbaan achter
eenvolgens benoemd kon worden tot
raadadviseur bij het ministerie van
justitie, raadsheer in het Amsterdams
gerechtshof, advocaat-generaal bij de
Hoge Raad en hoogleraar staatsrecht
Tijdens een kamp voor eerstejaars
studenten maakte prof. Hooykaas
verscheidene omstreden opmerkingen
over het krijgen van kinderen, meer
en minder begaafden, enz. De juri
dische faculteit van de Utrechtse
universiteit had zich van deze
uitspraken in het openbaar willen
distantiëren, maar dit is niet meer
gebeurd omdat prof. Hooykaas
ontslag nam.
Over deze affaire werden in no
vember van het vorig jaar uitvoerige
vragen gesteld door de PSP-senator.
Vlak voor de behandeling van de on
derwijsbegroting in de Eerste Kamer
heeft Veringa, mede namens Polak,
deze vragen nog beantwoord.
Voor een blinde student werd van
het college een bandopname ge
maakt; na het college werd een vraag
gesteld die tezamen met de beant
woording niet meer op de band is
gekomen. Prof. Hooykaas zou gezegd
hebben dat intelligente kipderen uit
lagere standen onwettige kinderen
zijn. maar de verklaringen spreken
elkaar op dit punt tegen. Nu objectief
niet vaststaat in welke zin prof.
Hooykaas zichheeft uitgelaten, zegt
Veringa dat op de vragen „hoe het
mogelijk is geweest enz." geen ant
woord hoeft te worden gegeven.
2
3
4
S
6
7
8
9
2
3
4
S
7
8
9
Hor.: 1. kleur - Rom. Keizer. 2.
kleur - vorderen. 3. vriend (Fr) -
gravure - water in Z. Holland. 4.
bijwoord - ontgonnen land. 5. myth,
figuur - tegenstelling van west. 6.
houten hamer - zoen. 7. tuchtroede -
bootje. 8. hoekpijler - lipbloemige
plant. 9. muzieknoot - Europeaan -
natuurlijk waterbekken.
Vert.: 1. kosteloos - bitter vocht. 2.
wijnglas - meisjesnaam. 3. viervoetig
dier - vogel - voorzetsel. 4. plaats in
Gelderland - vreemde taal. 5. keurige
- plaats in Gelderland. 6. holte in een
muur - cilindervormig voorwerp -
toiletartikel. 7. zilveruitje - biersoort.
8. bereids - vereniging. 9. telwoord
(Eng.) - gravure - aardsoort.
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
Hor.: i. klerk, 4. Po. 5. om, 7. laks,
9. open, 11. Ria, 12. Inn, 14. las, 16.
R.K., 18 LK., 19. me, 20. in, 21. do,
22. st. 23, Ot, 25. ge, 27. rok, 29. eik,
31. een, 33 peer, 35 mand, 37. re, 39.
L.S., 40. kraag.
Vert.: 1. kok, 2. ei, 3. kop, 4. paar,
6. melk, 7. li, 8. si, 9. on, 10. na, 11.
romer, 13. nu, 15 satan, 17 kit, 18.
log, 23. oker, 24. ei, 26 eens, 28 op,
29. er, 30. km, 32. ed, 34. eek, 36. alg,
38. ha.
(Van onze kerkredactie)
WASHINGTON Het
opperste gerechtshof van
de Verenigde Staten
heeft uitgesproken, dat
rechtbanken niet be
voegd zjjn, om een oor
deel uit te spreken in
zake leergeschillen bin
nen of tussen christelijke
kerken.
Met deze uitspraak zijn
de uitspraken van lagere
gerechtshoven in de staat
Georgia vernietigd in een
geschil om kerkelijke goe
deren van twee presbyteri
aanse gemeenten in Savan
nah.
Deze rechtbanken hadden
vastgesteld, dat de 950.000
zielen tellende Zuidelijke
presbyteriaanse Kerk in
strijd was gekomen met
haar oorspronkelijke
grondslag.
In 1966 scheidden twee
plaatselijke gemeenten van
deze kerk in Savannah aan
Amerika's oostkust zich af
van het kerkverband.
Zij waren het niet eens
met de toelating van de
vrouw in het ambt, de
steun van de kerk aan het
afschaffen van Bijbel en
gebed op de openbare
school, het lidmaatschap
van de nationale raad van
kerken, uitspraken van de
kerk over economische, so
ciale en politieke zaken
(met name over de oorlog
in Vietnam) en zondags
schoolliteratuur, die in
strijd zou zijn met de belij
denisgeschriften.
Volgens de kerkorde van
de Presbyteriaanse Kerk
(en van de meeste Ameri
kaanse kerken) vallen het
kerkgebouw en de andere
eigendommen van een ge
meente. die zich afscheidt,
automatiscr toe aan het
kerkverband. De classis
Savannah wilde daarom het
beheer van de kerkelijke
goederen overnemen, totdat
er weer nieuwe kerkeraden
zouden kunnen worden ge
kozen (er waren twee ou
derlingen overgebleven).
De afgescheiden gemeen
ten wisten dit echter In een
kort geding te verhinderen.
De rechtbank van Savan
nah bevestigde dit later.
Verwijderd
De grond van de
uitspraak van deze recht
bank was, dat de kerkorde
in dit geval niet opging,
omdat de Presbyteriaanse
Kerk zich aanzienlijk had
verwijderd van het geloof
en de praktijk, die ze had
op het tijdstip, dat de ge
meenten in Savannah wa
ren gesticht
Het gerechtshof van
Georgia bevestigde deze
uitspraak weer. Daarop
ging cïe Presbyteriaanse
Kerk in appel bij het op
perste gerechtshof in
Washington, dat de eerdere
uitspraken nu vernietigd
heeft, als in strijd met het
beginsel van scheiding tus
sen kerk en staat.
Het Eerste Amendement
bij de Amerikaanse grond
wet verbiedt rechtbanken,
om uitspraak te doen over
de interpretatie van kerke
lijke leerstellingen en het
belang van die leerstellin
gen, zei het opperste ge
rechtshof. Daarom kan een
rechtbank nooit kerkelijke
goederen toewijzen op
grondslag van de interpre
tatie en de betekenis, die
die rechtbank toekent aan
onderdelen van de kerke
lijke leer.
Rechtbanken kunnen in
dergelijke zaken alleen
uitspraak doen, als er spra
ke is van „bedrog, sa
menspanning of willekeur",
in ieder geval van niet-reli-
gieuze zaken.
Instemming
Dit proces heeft zeer de
aandacht getrokken in
ke-rkelijke kringen. Leiders
van verschillende kerken
hebben de uitspraak met
instemming begroet. Zij
menen, dat hierdoor
versplintering van hun ker
ken kan worden voorko
men.
Vier kerken hadden hun
meningen aan de rechtbank,
overgelegd, waarin zij zich
aan de zijde van de Presby
teriaanse Kerk plaatsten.
Zo zei presiderend bisschop
John E. Hines yan de Pro
testantse Episcopale Kerk:
„Als de- gemeenten in Sa
vannah het recht zou wor
den toegekend, om zich op
deze grond af te scheiden,
dan zou dit een precedent
zijn voor alle gemeenten,
die het niet eens zijn met
bepaalde veranderingen in
hun kerk. Dat zou onze
kerken verwoesten."
Overigens kan het ju
ridische steekspel om de
kerkelijke goederen in Sa
vannah nog jarenlang
voortduren. De classis moet
nu een nieuw proces aan
hangig maken en de af
gescheiden gemeenten krij
gen dan de kans, om de
aanspraak van de classis op
nieuwe gronden te be
twisten.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Hoogeveen: J. Kruyt
te Rotterdam-Hillegersberg; te Vlis-
singen (pred. v. buitengew. werkzmh.-
geestel. verzorging ziekenhuis Bethes-
da)-toez.: J. Kwast te Vlissingen
(wijkgem. 1); te Gasselternijveen
(toez.): C. M. v. Endt, kand. te
Utrecht; te Capelle a.d. IJssel: R. E.
Kuus te Voorthuizen.
Aangenomen naar Emmen (pred. v.
buitengew. werkzmh, geestel. verzor
ger diaconessenhuis): J. G. H. Eggink
te Bolsward; naar Assen (pred. v. bui
tengew. werkzmh-geestel. verzorg
ster Hendrik van Boeyenoord zieken
huis): vie. mej. S. v.d. Wal aldaar.
Bedankt voor Hollandscheveld: G.
C. Post te Giessendam-Nederhar-
dinxveld.
GEREF. KERKEN
Beroepen 'te Amsterdam-Noord-
Buiksloot: H. Sweepe te Schevenin-
gen.
Benoemd tot hulppred. te Renkum-
Heelsum: J. G. Adema te Rotterdam-
Delfshaven.
GEREF. KERKEN (vrijgem.)
Beroepen te Delfzijl: P. Schelling
te Wetsinge-Sauwerd.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor 's-Gravendeel: J.
Plantinga te Rozenburg.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Slikkerveer en te Rot-
terdam-Zuidwijk: J. C. Weststrate te
Meliskerke; te Veenendaal: A. W.
Verhoef te Barneveld.
LOCHEM Het bestuur van de
stichting „Elisabethbode" heeft de
redactie van dit gereformeerde evan
gelisatieblad uitgebreid.
Naast ds. E. I. F. Nawijn en ds. W.
A. Wiersinga zijn benoemd ds. G.
van den Berg te Groningen en ds. E.
Th. Thijs te Kampen.
(Advertentie)
Onmiddellijke verlichting van
"Doorstraalt" verlichtend weefsels en
spieren tot in de gewrichten
Deumatische pijnen, spit, zenuwpijnen,
verstuikingen, stijve nek en ledematen
niets werkt sneller, niets werkt aangenamer
ter verlichting van pijn dan Algcsal-halsem.
Onmiddellijk In de huid doordringend, werkt
Algesal diep op de wepfsels in tot aan de
haard van de pijn (zonder oppervlakkige
warmtcscnsatle of irritatie van de huid to
veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend
weefsels en spieren tot in de gewrichten.
Reumatische pijnen en stijfheid maken
spoedig plaats voor een durend gevoel van
verlichting en welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreekt I Zorgt
dat U thuis altijd een tube Algesal bij de
hand hebt om zodra het nodig is de pijn te
verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en drog.
