Pers op borgtochtReZaties met ver^ac^ite Hans van z.
toch in ons land Britse Caroline Gigli
5?
Daarboven bekijk je
mens heel anders
de
CNV: belastingverlaging
lijkt op boerenbedrog
HONDERDDUIZENDEN
NAAR MAGNETISEUR
(nog) geen getuige
OOK SPAR STAPT
AF VAN GRATIS
SPAARZEGELTJES
decoratieve onderzettegel voor u
ah u een nieuwe abonnee opgeeft!
Halve ton van
jecomité
opgemaakt
Oranjt
Nicola as de Bruin
overleden
Commissie:
hij vind,
ik prate
Sterke stijging
levercirrose
Student trachtte
meisje te wurgen
FRANK BORMAN IN DEN HAAG
VU herdenkt
prof. Scholten
NIEUWE LEIDSE COURANT
DEN HAAG De havenarbeider
Kazikhan, uit Indonesië naar Neder
land gekomen (o mna tien jaar schei-
ding zyn zoon te kunnen ontmoeten) en
vervolgens door de vreemdelingenpoli
tie uitgewezen, is met officiële toe
stemming terug in Nederland. Hij ver
bleef, hangende deze beslissing, in Bre
men.
De man heeft hier familie wonen,
probeerde in het verleden herhaalde
lijk een verblijfsvergunning voor ons
land te krijgen, maar dit mislukte. Hij
kwam toen maar, na op een schip naar
Nederland aangemonsterd te hebben,
op de bonnefooi.
Hij werd prompt uitgewezen. Een van
zijn vrienden, een Haagse hotelhouder,
zekere Mackertich, heeft nu een borg
som betaald van duizend gulden, waar
mee de vreemdelingenpolitie genoegen
nam. nadat zij eerst 2500 had geëist.
Omdat duizend gulden genoeg is om de
man, die de Perzische nationaliteit be
zit. naar Perzië over te brengen, kon
de vreemdelingenpolitie akkoord gaan.
Kazikhan. heeft het vaste voornemen
te trachten in Nederland te blijven. Ik
hoor hier, zegt hij. Alles zal hij in het
werk stellen om de toegestane drie maan
den daarvoor te benutten. Hij spreekt
vloeiend Nederlands en heeft 45 jaar
in Indonesië gewoond en gewerkt.
HAARLEM Een Oranjecomité,
dat van Haarlem-Noord, waarvan in
feite nog maar één bestuurslid fun
geerde is benadeeld voor een halve
ton. De man die het bedrag verduis
terde is dat enige bestuurslid-zelf,
de 60-jarige F. P., die tegenover de
politie verklaarde het geld te hebben
„geleend". Ongeveer de helft was in
een plezierjacht gestoken.
P., die nog steeds verhoord wordt,
kon gemakkelijk met het geld mani
puleren omdat er geen enkele con
trole was. De opsporingsdienst van
de belastingen ontdekte dat hij er
twee bankrekeningen op nahield. Zo
kwam de zaak aan het rollen.
Waar de 31 mille zyn gebleven
(het plezierpacht vergde 20.000 gul
den) is een kwestie van nader on
derzoek.
RIJSWIJK Zondag is op 87-
jarige leeftijd overleden de heer Ni-
colaas de Bruin, die bijna 40 jaar
onderwijzer is geweest aan de Prins
Mauritsschool aan de Kerklaan.
In 1947 ging hij met pensioen. Tot
voor kort was hij nog correspondent
van de Vrije Universiteit. In die
kwaliteit trachtte hij iedere inge
zetene te bewegen contributant van
de VTT te worden. Twee jaar gele
den werd het hem teveel en moest
hij voor deze funktie bedanken.
De heer De Bruin was ook de op
richter van het kinderkoor ..De
Zangvogeltjes" dat hij jarenlang
heeft geleid. Bovendien is hij jaren
lang secretaris geweest van de af
deling Rijswijk van het Groene
Kruis en heeft hy de gereformeerde
Kerk gediend als ouderling.
De teraardebestelling vindt plaats
op donderdagmiddag om één uur op
de algemene begraafplaats aan de
Sir Winston Churchillaan te Rijs
wijk.
UTRECHT Tot de achttien
getuigen die door het openbaar
ministerie zijn opgeroepen in de
zaak tegen Hans van Z. (het
monsterproces is vanmorgen be
gonnen) behoort niet de nu 46-
jarige Britse Caroline Gigli, die
zo'n belangrijke rol heeft ge
speeld in het leven van Van Z.
Begin vorig jaar kwam ze in het
nieuws, nadat bekend was geworden
dat ze ongeveer 2V* jaar intieme re
laties had onderhouden met de ver
dachte. De officier van justitie achtte
haar aanwezigheid als getuige niet
belangrijk.
Toch bestaat nog de mogelijkheid
dat Caroline in het getuigenbankje
komt. Alsnog zou kunnen blijken dat
rechtbank en/of verdediging prijs
stellen op haar getuigenis. Caroline
verblijft nog steeds incognito „ergens
in Nederland". De politie heeft haar
paspoort. Ze mag het land niet verla
ten. De officier van justitie kent haar
verblijfplaats en kan haar indien
nodig meteen voor de rechtbank
laten verschjnen.
Caroline zal een belangrijke getui
ge kunnen zijn, want zij is slechts één
van de weinige levenden die het
privé-leven van Hans van Z. van na
bij heeft meegemaakt. Hoewel Caro
line in die tijd vermoedens had over
de levenswandel van haar jonge
partner, bleef ze tot op het laatste
moment aan zijn zijde ondanks al
lerlei vernederingen en mishandelin
gen. Een keer tuigde Hans van Z.
zijn Britse vriendin zo ernstig af, dat
de Utrechtse politie er aan te pas
moest komen.
Genezen
Caroline, die eigenlijk Camela heet,
maar Hans van Z. noemde haar Caro
line, is nu volkomen genezen van
haar genegenheid jegens de zich al
tijd netjes voordoende jongeman. „Ik
wil hem hem het liefst nooit meer
zien- Ik haat hem nu", zegt ze op
bittere toon. Haar hele romance met
hem werd een grote mislukking.
Het begin van haar contact met
Hans van Z. dateert van medio 1965.
In een Amsterdams café ontmoette ze
hem tijdens een korte vakantie in
ons land. Haar huwelijk met de naar
Vietnam als militair vertrokken en-
gelsman Hoare had schipbreuk gele
den.
Hans van Z. was zeer voorkomend,
voerde lange gesprekken met haar in
perfect Engels en stelde zich voor als
advocaat er ontstond een weder
zijdse genegenheid. Hans wist haar te
overreden van haar man te scheiden
en voorgoed naar Nederland te ko
men hoewel hij haar geen zorgeloos
leven in ons land kon garanderen.
In 1967 werd de scheiding officieel
een feit. Caroline bleef in Nederland
en aanvaardde een kantoorbaan in
Amsterdam. Hoewel ze Hans regel
matig zag, wist ze eigenlijk niet pre-
cips wat hij uitvoerde. Als rij hem
daarover vroeg klonk het altijd
steevast: „even met de auto wegge
weest".
Caroline herinnert zich nog goed
hoe ze in Utrecht terecht kwam. „Hij
kwam op een avond bij me in
Amsterdam en eiste dat ik direct mee
zou gaan naar Utrecht. Van dat mo
ment af is onze verhouding eigenlijk
steeds wankeler geworden", aldus
Ca-oline. Met enige spijt vertelt ze.
dat haar spaarcentjes 3.500) in
handen van Hans van Z. spoedig wa
ren verdwenen.
Caroline woonde eerst met Hans
van Z. bij zijn ouders in de Rivieren-
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM In navolging van andere grote kruidenlersconccrns heeft
nu ook De Spar besloten de gratis kortingzegels af te schaffen en de prijzen
van eigen merken met 10 procent te verlagen. Deze omschakeling gaat mor
gen (12 februari) in.
Uit een consumenten-onderzoek is
gebleken dat diverse huisvrouwen
enige aversie hebben tegen „ver
plicht sparen", zoals het gratis-zegel
systeem genoemd zou kunnen wor
den Wél zijn de meeste vrouwen
voor een vrijwillig zegelspaarsysteem
en daarom kunnen zij met ingang
van morgen ook bij De Spar voor
elke bestede gulden een zegeltje van
10 cent kopen.
Deze zegels kunnen dan later voor
contanten worden ingewisseld (waar
bij uiteraard iets meer wordt terug
geven dan betaald is), terwijl ook de
mogelijkheid bestaat om met de ze
gels een deel te betalen van huis
houdelijke gebruiksgoederen, die
door De Spar tégen aantrekkelijke
prijzen zullen worden aangeboden.
Toch heeft De Spar niet helemaal
van het gratis-zegelsysteem willen
afstappen: naast de koopzegels wordt
een puntenstelsel ingevoerd op de
eigen merkartikelen. Deze punten
hebben ook zegelwaarde. Deze waar
de is ƒ14 voor 137 zegels, ƒ28 voor
250 zegels en ƒ42 voor 395 zegels.
Met de hele omschakeling en de
daaraan verbonden reclame-campag
ne is een bedrag van ca. 6 miljoen
gemoeid. Op langere termijl gezien
stuurt het Sparconcern tot 1975 aan
op een omzet van meer dan 1 mil
jard per jaar (in 1968 ƒ610 miljoen).
buurt. Later verhuisde het tweetal
naar de Westerkade en de Leidseweg.
Hans vertoonde zich steeds minder
thuis, maar eiste wel dat Caroline in
de woning bleef. Caroline beseft nu
dat hij haar steeds meer als slavin is
gaan beschouwen en later ook zoda
nig behandelde. Hij maakte steeds
meer scènes bij thuiskomst: de ruzies
werden een dagelijks voorkomende
„ritueel".
Driftbuien
Caroline vertelt met enige wrang
heid in haar stem hoe Hans van Z.
vaak schreeuwend thuis kwam en
haar ook veel sloeg. In zijn driftbui-
ten riep hij vaak „Ik word gek" en
ook richtte hij veel vernielingen in
huis aan. „Ik moest dan maar zien
dat ik alle voorwerpen ontweek".
Ze heeft zich toen enkele malen
tegenover de politie beklaagd over
dit optreden van Hans. De Utrechter
heeft haar ook verschillende malen
bij de keel gegrepen. „Het ls duide
lijk", aldus Caroline, „dat er van een
verhouding geen sprake meer was.Ik
heb tal van malen er vandoor willen
gaan, maar ik was nu eenmaal aan
hem overgeleverd."
De vrouw denkt ook nog terug aan
de kranteverhalen in die tijd, waarin
werd verteld dat ze ook voor Hans
heeft getippeld. Hij heeft mij veel
leed aangedaan, maar dit soort op
drachten heb ik nooit behoeven uit te
voeren. Hans vroeg daar niet om en
ook als hij dit wel had gedaan zou ik
hebben geweigerd. Dat werk ligt mij
nu eenmaal niet."
Caroline zegt het met veel overtui
ging, zoals ze ook overtuigd is van
een nieuw bestaan in Nederland, om
dat ze het ondanks alles in dit
land toch prettiger vindt dan in En
geland cn zelfs in haar geboorteland
Italië.
GRONINGEN De Spel
lingscommissie die op verzoek
van minister Veringa ook de
werkwoordsvormen bekeken
heeft, schijnt geporteerd te zijn
voor de schrijfwijze Jiij vind en
hij antwoord (enz.) zonder t
dit in tegenstelling met voorstan
ders van hij vint en hij antwoort.
Voor de verleden tijd zou de
commissie de schrijfwijze ik pra
te (enz.) voorstaan. Aldus een ar
tikel "Spelling, stilte na de
storm" in het maandblad Reso
nans.
Het tijdschrift herinnert aan
het rumoer van twee jaar gele
den over de spelling. Kort na
zijn optreden vroeg minister Ve
ringa de commissie Pée-Wesse-
lings de kritiek op haar voorstel
len nog eens na te lopen. Dat is
gebeurd. RESONANS zegt dat
aan het bezwaar tegen een ge
lijke schrijfwijze van cytologie
(celleer) en sitologie (leer van de
voedingsmiddelen) wel tegemoet
kon worden gekomen. Ook moe
ten er concessies zijn gedaan in
verband met het bezwaar tegen
het wegvallen van de tussen-s in
woorden als meisjesschool en
bonnetjesstelsel en de kritiek op
de schrijfwijze odeklonje, kas jot,
marsjeren, sjapieter, sjofeur enz.
De minister vroeg ook om een
advies over de kwesties ei/ij en
au!ou. Een voorstel ei om te spel
len tot ij zou het meest voor de
hand liggen, maar de spel
lingscommissie schijnt een volle
dige omschakeling op ij (ijnd,
klijn, mlijsje) niet aangedurfd te
hebben: op dit punt zou men de
zaken willen laten zoals ze nu
zijn. Hetzelfde geldt voor de
omschakeling van au op ou.
Maar waarom zijn de eind
voorstellen, die de Spellingscom
missie driekwart jaar geleden in
diende, niet in de openbaarheid
gebracht, zo vraagt Resonans. De
minister verklaart keer op keer
dat hij voor een zo groot moge
lijke openheid is. Spoedige publi-
katie van de eindvoorstellen
vormt een schone gelegenheid dit
weer eens te bewijzen. Tenslotte
gaat het niet om defensiegehei-
men, maar om de spelling: een
publieke zaak bij uitstek.
„Welvaartskwaal"
GENÊVE Door het toenemend
alcoholgebruik heeft „levercirrose"
verschrompeling van de lever zich
in de afgelopen tien jaar ontwikkeld
tot een soort „welvaartskwaal". Uit
een onderzoek van de wereldgezond
heidsorganisatie, waarvan de resulta
ten in Genève bekend zijn gemaakt,
blijkt, dat het aantal ziektegevallen
met dodelijke afloop sinds 1956 voor
al is gestegen in landen als Oosten
rijk, België, Tsjechoslowakije, Frank
rijk, West-Duitsland' Griekenland,
Italië en de Vprenigde Staten.
Levercirrose leidt bij alcoholici in
driemaal zoveel gevallen tot de dood
als bij niet-alcoholici. Frankrijk staat
met 32 sterfgevallen per één miljoen
inwoners bovenaan de lijst, gevolgd
door Portugal met 304. In
West-Duitsland steeg het aantal ge
vallen in tien jaar tijd van 137 tot
225 per een mi'joen inwoners.
Rechter: negen maanden
BREDA De Bredase rechtbank
heeft de 32-jarige student P. L. ver
oordeeld tot negen maanden gevange
nisstraf met aftrek van voorarrest en
voorwaardelijke terbeschikkingstel
ling van de regering. Op 31 juli van
het vorig jaar had hij geprobeerd zijn
ex-verloofde in een flat te Breda te
wurgen. Het meisje wist te ontkomen.
Later op de dag trachtte hij haar met
zijn auto te overrijden, toen zij op
een bus stond te wachten. Ook dat
mislukte.
Sportnieuws (3)
De heer J. Keijzer te Voorburg wil
een „christelijke krant" voor moderne
mensen (met zondagsport). Als dat zou
gebeuren (en in sommige christelijke
bladen is dit helaas zo), zou men dat
dan evengoed kunnen noemen een
„moderne" krant voor christelijke
mensen!
Hoe de heer Keijzer tot deze sug
gestie gekomen is ontgaat mij. Hij
zegt zelf de gereformeerde beginselen
te belijden; dan zou hij er toch van
overtuigd moeten zijn dat ieder
christen, die nog naar het 4e Gebod
wil leven in onze tijd, er geen belang
bij heeft, ja, dat zelfs verwerpt, om 's
maandags in zijn krant met de sport
van zondag te worden geconfronteerd!
Mocht gebeuren wat de heer Keijzer
voorstelt, dan is er m.i. in het geheel
geen onderscheid meer tussen onze
christelijke en de z.g. „neutrale" bla
den. Er is immers toch al zoveel we
reldgelijkvormigheid onder hen die
zich christenen noemen, laten we er
voor waken niet alles van de „we
reld" over te nemen! Daarom begrijp
ik niet hoe dhr. Keijzer, als gerefor
meerd belijder, tot deze gedachte ge
komen is.
Ongepast vind ik het. dat hij de
„echte" vromen (zoals hij die noemt),
beschuldigt van struisvogelpolitiek.
Waarom zouden deze mensen het niet
menen als zij zich uitspreken voor
heiliging van de Dag des Heeren?
Laat dhr. Keijzer eraan denken dat
heiliging van de zondag een Godde
lijke eis is!
En wat onze christelijke pers betreft
(in dit geval „Het Kwartet"), het is
niet te hopen dat men op deze
voorstellen ingaat. Als onze cnrisle-
lijke pers zich op de zuivere basis van
Gods Woord plaatst, kan zij o n m o -
g e 1 ij k de ontheiliging van de zondag
goedkeuren door verslagen te geven
over wedstrijden op die dag gehouden.
Rotterdam
A. van Dommelen
Ik geef
op als
nieuwe
abonnee:
Als beloning voor
mijn aktiviteit ont
vang ik een onder,
zettegel. De nieu
we abonnee krijgt
onze krant veertienj
dagen gratis.
Ether-ethiek
Mijn dank voor de schrijver van het
artikel „Grenzen van ethiek zijn in de
ether weggevaagd", van 7 februari.
Eindelijk eens een waardig protest,
dat bij zovelen leeft en zo weinig goe
de uiting vond als in uw artikel.
De dingen van Gods rijk zijn nap
zéér heilig iets in een door en door
onheilige menselijke samenleving. Er
is altijd en alleen met eerbied mee om
te gaan.
Maar 't schijnt, dat we in deze tijd
teruggevallen zijn in de anale Ie-
ensfase van een mens, waarin het
kind speelt met zijn eigen uitwerpse
len en alles ermee besmeurt.
Ik denk aan het indertijd door de
oud-vlootpredikant ds. J. H. Sillevis
Smit meesterlijk geschreven boekje
tegen taalverwildering onder de alles
zeggende titel: „Spoel je mond eens".
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG De man, die
met zijn astronauten-team de
wereld op haar kop zette door
tienmaal de maan te ronden,
Frank Borman, vond gistermid
dag bij de aankomst op het sta
tion Hollandse Spoor in Den
Haag, slechts de Amerikaanse
ambassadeur Tyler en diens
echtgenote en een ambtenaar
van het ministerie van buiten
landse zaken ter verwelkoming
op het perron. Niemand van het
Haagse gemeentebestuur, nie
mand ook van het kabinet, dat
samen met de astronaut in ho
tel Wittebrug de lunch zou ge
bruiken. Die lunch ging wel
door, maar zonder Borman: toen
hij aankwam, zaten de ministers
al aan tafel
Een wat vreemde ontvangst dus,
die maar ten 'dele kan worden
toegeschreven aan de onverwachte
wijziging van het programma. Zoals
bekend, kon het vliegtuig, dat Bor
man met echtgenote en twee zoons
van Brussel naar Schiphol zou bren
gen, door mis* n«et opstijgen en
moest men dus gebruik maken van
de trein. Daarnaast werd het pro
gramma ook nog in de war gestuurd
door een lichte ongesteldheid van de
astronaut, waardoor hij zijn twee
daags bezoek met één 'dag moest be
korten.
Overigens hebben de enkele hon
derden, onder wie Koningin Juliana
en het bijna voltallige kabinet, daar
's middags in het Haagse Congresge
bouw niets van gemerkt. Borman
deed er zeer opgewekt zijn praatje
bij de kleurenfilm, die het team
vanuit de Apollo-8 van maan en
aarde had genomen en beantwoord
de tal van vragen.
Geen kleur
Wat hij het gevaarlijkste moment
had gevonden? „Het opnieuw in
werking stellen van de Apollo-mo-
tor toen de cabine uit de maanbaan
moest worden gestoten. We wisten,
dat de motor langdurig was getest,
we wisten, dat hij 3000 maal was
ontstoken zonder dat hij weigerde,
maar we waren toch blij, dat hij het
deed".
Het meest opwindende moment:
„De terugreis naar de goede aarde,
het enige lichaam in het onmetelijke
niets, dat nog kleur had. De maan
toonde zich slechts in zwart en
wit, net gebrand gips." Dat
de film een groen oppervlak liet
zien, weet Borman aan een verkeer
de belichting.
De astronaut was ervan overtuigd,
dat alles wat de mens wil nu tech
nisch uitvoerbaar is. „Het hangt er
alleen van af. hoeveel geld men er
wil insteken. In dit verband vertel-
Frank Borman, die met Kerstmis
vorig jaar een vlucht naar de
maan maakte met de Apollo-8,
is gisteren per trein in Den Haag
aangekomen, maar de matige
snelheid van dit ondermaanse
vervoermiddel ontnam hem zijn
goed humeur niet. Op de foto
zien we hem hand in hand met
een jeugdige bewonderaar bij
het verlaten van het station.
de hij, dat aan het hele Apollo-pro-
ject 400.000 mensen werken en dat
alleen al de combinatie van Apol-
lo-cabine en raket zes miljoen on
derdelen telt
Over de toekomst van het ruim
te-onderzoek was hij optimistisch.
Hij geloofde, dat president Nixon
zeer positief staat tegenover verde
re experimenten. Hij zag de ruimte
vaart als een belangrijke bijdrage
tot vreedzame coëxistentie van de
volkeren. „Als je zo duizenden mij
len van de aarde af bent krijg je
een heel andere kijk op de mens.
Dan is de wereld één geheel en zie je
geen grenzen".
Vulkanen
Enkele andere opmerkingen: „hoe-
wl het voorlezen door Anders van
een deel van het scheppingsverhaal
uit Genesis, in het vluchtplan was
opgenomen, gaf het precies onze
emoties weer"; toen de film opna
men van het interieur van de Apollo
liet zien: „dat zal premier De Jong
herinneren aan zijn onderzeëers";
hij vergeleek de cabine met een
Volkswagen-bus, „de Gemini was
maar een gewoon Volkswagentje";
over zijn training: „voor de start
leefden we als atleten, we deden
veel aan sport, nu niet meer, met het
gevolg, dat ik 5 kilo te zwaar ben";
over het gebruik van slaappillen:
„de eerste keer gebruikte ik één pil,
sliep vijf uur, maar voelde me 's
morgens beroerd; daarna nam ik
een halve pil, met het gevolg, dat Ik
half zo lang sliep en me ook half zo
slecht voelde..."; over de gaswolk,
die vanaf de aarde zichtbaar was
nadat men de brandstof uit de derde
rakettrap in de ruimte had laten
wegstromen, omdat deze trap zijn
werk had gedaan: ,dat was een
schitterend gericht, net een
sneeuwstorm"; over ontdekkingen
op de maan; „we hebben duidelijke
tekenen gezien van vulkanische ac
tiviteiten, onder meer grote la
vastromen."
Expositie
Na afloop van zijn lezing opende
Borman de NASA-expositle van fo
to's, die hij met Lovell en Anders
van maan en aarde had gemaakt
Tijdens 'de rondtocht gaf hij de Ko
ningin uitleg en toonde haar een
model van de maantaxl, waarmee de
ze maand drie astronauten rond de
aarde gaan experimenteren.
Vandaag is hij weer vertrokken
(de bezoeken aan het nationaal
lucht- en ruimtevaartlaboratorium
in Amsterdam en de Estec in Noord-
wijk werden afgelast) om zijn Euro
pese trip voort te zetten. Hij houdt
nog lezingen in Bonn, Rome, Madrid
en Lissabon.
Voorburg
J. H. Scheurer
Geen bezwaar tegen
politiek op school
DEN HAAG De staatssecretaris
van onderwijs en wetenschappen mr.
J. H. Grosheide heeft in het alge
meen geen bezwaar tegen het be
kendmaken van bijeenkomsten op
rijksscholen door politieke partijen.
In bepaalde concrete gevallen zou
den de aard van de bijeenkomsten en
de tijd, waarop zij worden gehouden,
wel bezwaren kunnen doen rijzen, zo
zegt hij in antwoord op vragen van
het Tweede Kamerlid, mr. J. W.
Masman (PvdA). Hij is het met het
Kamerlid eens, dat van de leiding
van scholen voor voortgezet onder
wijs mag worden verwacht, dat zij
eraan meewerken, dat scholieren zich
op politiek en maatschappelijk ter
rein willen oriënteren.
Rhodesische tabak
in België gelost
ANTWERPEN Het Belgische
vrachtschip Mokaria, dat volgens de
Britse regering met een zending (ver
boden) Rhodesische tabak op weg
was naar Europa, is in de Antwerpse
haven aangekomen.
De rederij deelde mee. dat ze op
instruktie van de Belgische regering
nauwgezet de VN-résolutie inzake
vervoer van Rhodesische goederen
toepast. De tabak was door een ca
mouflageverpakking echter niet te
herkennen.
UTRECHT Wie is er eigen
lijk mee gebaat dat minister Wit-
teveen verlaging van de loon-
en inkomstenbelasting wil door
zetten door allerlei andere belas
tingen te verhogen.
Deze vraag stelt het Christelijk Na
tionaal Vakverbond In zijn blad De
Gids. „Als de minister de belasting
druk op de middelbare en hogere in
komens wil verlichten, moet hij die
druk via andere belastingen over de
gehele bevolking uitsmeren en wor
den ook de grote groepen gezinnen
met lage inkomens belast Dat is uit
sociaal oogpunt gezien onaanvaard-
Voor velen ..de laatste strohalm"
s. Y plaats:
Postzegel is niet nodig als u op de envelop schrijft:
Nieuwe Leidse Courant, Antwoordnummer 267, Leiden.
UTRECHT Een onderzoek
heeft uitgewezen dat twaalf pro
cent van de bevolking van de
stad Utrecht tussen de 21 en 65
jaar wel eens naar een onbevoeg
de genezer gaat.
Als dit percentage representatief is
voor het gehele land, betekent dit,
dat vele honderdduizenden Nederlan
ders wel eens door een kruidendokter
of magnetiseur zijn behandeld, aldus
drs. E. Th. Cassee, wetenschappelijk
medewerker van het Nederlands insti
tuut voor preventieve geneeskunde
TNO, dat het onderzoek eind 1967
instelde.
Van de mensen die nog nooit naar
een onbevoegd genezer zijn gestapt,
kan ongeveer dertig procent zich
voorstellen ooit eens naar zo iemand
toe te zullen gaan. De ondervraagden
stonden vaker positief dan negatief
tegenover onbevoegde genezers. On
geveer de helft vond het goed dat er
kruidendokters en magnetiseurs zijn.
Duidelijk blijkt dus dat degenen die
zich voor adviezen tot kruidendokters
wenden, niet méér sympathie hebben
voor deze genezers dan de mensen
die er niet heen gaan.
Uit de patiëntenkaarten van de ge
nezers kan worden opgemaakt dat ve
len afkomstig zijn uit forensenge
meenten en kleine steden. Ook zijn er
onder hen veel mensen van middelba
re leeftijd en veel vrouwen.
Het instituut concludeert nog dat
men de hulp van deze genezers niet
ziet als een alternatief, een vervan
ging, voor de hulp van de huisarts.
Veelal is er sprake van een aanvul
ling.
Men gaat over het algemeen naar
ccn magnetiseur of kruidendokter toe
als men weet of denkt dat de me
dische wetenschap niet meer kan hel
pen. Het is vaak de laatste strohalm
waaraan men zich vastklampt, aldus
het instituut.
(Van een onzer redacteuren)
AMSTERDAM Met een col
lege van prof. mr. I. A. Diepen
horst heeft de juridische faculteit
der Vrije Universiteit gistermid
dag prof. mr. L. W. G. Scholten
herdacht.
Prof. Diepenhorst sprak de waar
dering van de faculteit uit, dat prof.
Scholten zich tot het laatste toe vol
ledig heeft gegeven. Nooit werd te
vergeefs een beroep op hem gedaan.
Hij beheerste zijn stof volledig.
Meester In het gesproken, docerende i
woord, konden hem de aanvallen op
de hoorcolleges onberoerd laten.
Scholtens denkbeelden omschreef
prof. Diepenhorst als een gezagsge
trouw 'nvidualisme. Hij toonde zich
een leerling van B. C. de Savornin
j Lohman. die evenals zijn bekende
I oom nogal Groeniaans dacht, meer
I aristocratisch dan democratisch.
Daarom had Scholten moeite met
Kuyper, dte meer man van de vrij
heid was dan man van het gezag.
Bewondering had hij voor Colijn,
met wie hij de beklemtoning van de
koninklijke macht, de onaantastbaar
heid van het particulier eigendom en
de afkeer van schotjesgeest gemeen
had. In Schoutens leiding miste hij
tezeer de christelijk-nationale ge
dachte.
Kritisch stond prof. Diepenhorst
tegenover de brochure van Scholten
over het beleid van de ar Kamerfrac
tie in 1962. Hier dreigden de beginse
len de feiten weg te drukken.
baar", vindt het CNV.
Volgens het verbond, dat spreekt
van „de schijn van boerenbedrog", Ls
er veel meer aan de orde dan een
Inflatiecorrectie, omdat het beginsel
„belasting naar draagkracht" steeds
meer wordt aangetast naarmate de
belastingdruk wordt verschoven van
de inkomsten naar de goederen en
diensten, die men gebruikt.
Het CNV meent dan ook, dat de be
lastingvoorstellen die minister Witte-
veen heeft aangekondigd niet zonder
meer kunnen worden behandeld. „Ze
zullen moeten worden beoordeeld in
het licht van een grondige bezinning
op de grondslagen van ons belasting
stelsel, want anders dreigt het ge
vaar dat het draagkrachtbeginsel ge
ruisloos overboord wordt gezet.
LUNS: NIET TÉGEN
SUPRANATIONAAL
EUROPA
DEN HAAG De regering kan de
verklaring van de voorzitter van de
Europese commissie Barre, als zou
niet een van de zes landen bereid
zijn een supranationaal Europa te
aanvaarden, met onderschrijven. Mi
nister Luns zegt in antwoord op wa
gen van het socialistische Twee
de-Kamerlid A Oele, dat de heer
Barre zijn persoonlijke mening heeft
weergegeven en dat de Nederlandse
regering niet van plan is hem de
mond te snoeren.
Weer vliegtuig
gekaapt
MIAMI Ondanks berichten, dat
vliegtuigkapers op Cuba niet welkom
zijn en dat zij vaak gedwongen wor
den zware landarbeid te verrichten,
houdt de stroom van vliegtuigen, die
gedwongen worden koers te zetten
naar Cuba. niet op. Maandag was het
de beurt aan een vliegtuig van de
Amerikaanse maatschappij Eastern
Airlines, die al vele toestellen een
dergelijk lot zag ondergaan. Een pas
sagier van een DC-8 met 119 mensen
aan boord dwong de gezagvoerder
koers te zetten naar Cuba inplaats
van naar Miami.
NERJA De Belg Eric Leman heeft
maandag de eerste etappe van de Ronde
van Andaiusle. een rit over 103 km van
Malaga naar Nerja gewonnen. Leman
versloeg in de eindsprint een groep van
negen andere renners, die In de zelfde t4)d
3 uur 9 m'nuten en 27 seconden, over de
eindstreep kwam.
