over
drijft
weer
Schaderegeling
RIJK
AMADEUS
Het NIEUWE JAAR
dot niet
wilde komen
Voor hobbyisten
in electronico
PUZZEL VAN DE WEEK
GROEI EN
WELVAART
Johnson fe
duldt geenE
kritiek E
ÏATERDAG 28 DECEMBER 1968
(Een wereld in wording)
door
John Knittel
70
Therese liep naar een bureautje, opende een handtas en
nam er een brief uit. Een ogenblik stond ze in gepeins
verzonken, waarna ze op Pauline toeliep.
„Hier is de brief, die hij mij heeft geschreven. Ik zou
graag zien, dat je die las."
En ze overhandigde Pauline Amadeus' brief. Pauline trok
de brief uit de enveloppe en ontvouwde hem langzaam.
Therese ging een eindje van haar vandaan en bleef, terwijl
Pauline las, met haar rug half naar haar toegekeerd, voor
het bureautje zitten.
„Vandaag is de dag, waarvoor ik altijd bang ben geweest,
omdat ik altijd wist, dat die komen moest. Pauline is in die
mate rond mij opgegroeid, dat ik het gevoel heb, dat de een
of andere hogere macht tegen me samenspant. Een blad
hoeft maar om te keren en ik zou mezelf in een toestand
verplaatsen, waarin ik alle besluiten van mijn leven opgeef.
Ik voel, dat er iets onherstelbaars zou gaan gebeuren, tenzij
ik mezelf met geweld vrijmaak. Ik voel me zelf schuldig, in
zoverre ik misschien in mijn gedrag tegenover Pauline on
voorzichtig ben geweest. Ik had haar van den beginne af
moeten verwijderen. Maar haar frisheid, haar schoonheid,
haar ernst en haar vitaliteit hielden me gevangen. Nu lijd ik
door alle twijfel, die ik steeds getracht heb te verwijderen.
Ik heb me steeds in een ondraaglijk chaotische toestand
gevoeld, waarin ik trachtte een compromis te vinden. Maar
ik ben nu eenmaal een man, die slechts één weg kan uitgaan.
Ik weet, dat je niet volledig gelooft in dat klare bewustzijn
in me, dat me belet een normaal leven te leiden.Maar
ondanks dat ongeloof is dat bewustzijn heden tendage even
sterk in me als ooit te voren. Maar ik ben nu bang voor me
zelf, Tessli, en dat is de waarheid. Ik weet dat de mens
bestemd is om tenslotte op een hoger niveau te komen. Dat
is zo vastgesteld in het plan van de grote Ingenieur. Ik moet
de misdaad niet bestendigen waarvoor jij geboet hebt. Daar
om geef ik haar op. Ze is jong, gezond en sterk zezal er
overheen komen.
Morgen is de dag van Paulines concert. Maar terwijl zij
het concert van Beethoven speelt, zal ik ergens in een
havenstad van de Middellandse Zee zitten. Ze zal me nooit
weerzien. Ik zal haar nooit schrijven. Jij moet haar dat
meedelen.
Ik zal waarschijnlijk lang wegblijven. Ik neem zelfs geen
afscheid van je, Tessli. Maar ik weet, dat je dapper het leed
zult dragen, dat ik je aandoe. Je bent over ergerrampen
heengekomen, en dat alleen, zonder hulp of medelijden.
Later zal ik je mijn adres, ergens in Afrika sturen.
De brief ontglipte Paulines hand en viel geluidloos op het
vloerkleed neer.
„Hebt je 't gelezen?" vroeg Therese en ze keerde zich om.
Pauline antwoordde niet. Het gevoel, dat ze een vreselijk
onherstelbaar verlies had geleden, maakte zich van haar
meester. Het was haar, alsof Amadeus plotseling gestorven
was. Onwikkeleurig verschenen er zenuwtrekkingen op haar
gezicht.
„Ik veronderstel, dat hij met jou over zijn plannen en
ambities heeft gesproken," hernam Therese. „Je ziet lief
de speelt slechts een ondergeschikte rol in het leven van die
mannen, die bestemd zijn grote dingen tot stand te brengen.
Het is misschien voor ons vrouwen moeilijk om dat te
begrijpen."
(Wordt vervolgd)
Recht op de weg
Een van de Nederlandse auto
verzekeringsmaatschappijen maak
te onlangs reclame door nadrukke
lijk te wijzen op haar vlotte scha
deregeling. Blijkbaar is in het alge
meen het spoedig vergoeden van
autoschade een wat twijfelachtige
zaak bij de automobielassura
deuren. Als het dat niet was, maar
als een vlotte schadevergoeding in
de praktijk de gewoonste zaak van
de wereld zou zijn, dan zou deze
verzekeringmaatschappij toch niet
zoveel geld aan reclame besteden.
Dan had zij het beter kunnen
gooien op lage premies, hoge
no-claimkortingen of buitengewoon
gunstige polisvoorwaarden, even in
't midden latend of zij die heeft.
Uitgerekend reclame maken voor
snelle schadevergoeding is toch
wel een wat veeg teken. Niet voor
de betreffende assuradeur, maar
wel voor zijn collega's in schade-
verzekeringsland.
Afgezien daarvan is het een
moedige daad van een schade
verzekeraar om in zijn reclame zo
nadrukkelijk en exclusief te wijzen
op zijn vlotte schaderegeling.
Want zo'n reclame schept toch wel
zeer grote verplichtingen voor
hem.
Overigens zou deze reclame on
getwijfeld nog moediger zijn ge
weest, als niet alleen propaganda
was gemaakt voor een snelle
schadevergoeding aan de eigen
verzekerden, maar als In deze re
clame ook juichend gewezen was
op een snelle schadevergoeding
aanderden, die door de
schuld van de eigen verzekerden
worden aangereden.
Maar onze assuradeur zal mis
schien hebben overwogen, dat re
clame maken voor dat laatste niet
zo erg aanslaat en dus geld weg
gooien is, gezien het oer-hollandse
spreekwoord van dat hemd, dat
nader is dan de rok.
Want het behoort helaas nog
steeds tot de hoge uitzonderingen,
dat een automobilist, die door zijn
schuld aan een ander schade toe
brengt, er bij zijn verzekering-
maatschappij op aandringt toch
vooral spoedig de schade van die
ander te vergoeden, laat staan
erop aandringt desnoods éérst
schadevergoeding aan zijn „slacht
offer" te verstrekken en dan pas
zijn eigen autoschade te vergoe
den....»
De opa van Rijk de Gooyer ia
honderd jaar geworden. In het
boek Krentenbollen, kogels en
klatergoud vertelt Rijk over
hem: „Op zijn twintigste werd
hij ouderling van de Gerefor
meerde Kerk en dat bleef hij
tot zijn negentigste. Toen werd
hij ere-ouderling. Hetgeen hem
er niet van weerhield de kerke-
raadsvergaderingen bij te wo
nen".
Zo staat dit boek, dat Herman
Pieter de Boer schreef, vol met
overdreven verhalen. Rij|k
neemt met de waarheid een
loopje. Als het maar leuk is.
Van de „fel-realistische levens
roman". zoals op de omslag
wordt geschreven, blijft dus
niet veel over.
Maar goed, wie van die verha
len houdt, kan van deze paper
back genieten en lachen. Niets
is te dol om te vertellen. Trou
wens, Rijk hééft heel wat mee
gemaakt.
De oorlog is een wilde peri
ode in dienst van de geallieer
den. Rijk pakt Duitse oorlogs
misdadigers op. moet Himmler
ergens op de hei begraven, be
vrijdt Kopenhagen en speelt
burgemeester op het Duitse
eiland Sylt.
Verder is hij chauffeur in
dienst van het bakkersbedrijf
van zijn vader en wordt dood
graver. Daarnaast radio en tele
visie.
Elke situatie is goed voor de
nodige verhalen. Wie niet tegen
krasse kazernetaal kan, laat de
ze levensroman maar dicht.
Zo'n gemis is dat ocfk weer niet.
(Uitgave Bom NV. 191 bl.)
Anita vond december de fijn
ste maand die er was. Eerst Sin
terklaasfeest, dan kerstfeest en
ten slotte Oud en Nieuw.
Ze was nog te klein om op
oudejaarsavond op te blijven,
maar ieder jaar mocht ze öm
half twaalf naar beneden ko
men en kreeg ze oliebollen met
een kop chocolademelk.
Als de klokken om 12 uur gin
gen luiden en de schepen hun
welkomstlied voor het nieuwe
jaar lieten horen, straalden
haar ogen, want ze wist dat va
der altijd vuurwerk afstak en
niet alleen haar vader maar de
hele buurt, en dat vond ze eigen
lijk nog het mooiste van Oud en
Nieuw.
Moeder had haar extra vroeg
in bed gestopt en al spoedig lag
ze heerlijk te dromen.
Plotseling hoorde ze iemand
huilen en snikkend mompelen:
„Verschrikkelijk, verschrikke
lijk!"
„Wie huilt daar en wat is er
verschrikkelijk?" vroeg Anita.
't Gesnik hield op en een droe
vige stem antwoordde: „Ik heb
verdriet, want het Nieuwe Jaar
wil deze keer niet komen."
Anita zag een heel oude man
met een lange witte baard zit
ten en verbaasd vroeg ze: „Wie
bent u?"
„Ik ben het Oude jaar en over
precies twee uur moet het Nieu
we Jaar mij opvolgen, maar hij
wil niet."
„Waarom niet?"
„Ik heb hem verteld, dat de
mensen een nieuw jaar altijd
vrolijk begroeten met knallen
van vuurwerk, met klokkegebei-
er en met scheepsgeloei, maar
het Nieuwe Jaar houdt niet van
drukte en herrie!"
Anita keek het Oude Jaar ge
schrokken aan.
„Maar wat gaat er dan gebeu
ren?"
„Ik weet het niet, ik ben te
oud om nog langer te leven. Va
dertje Tijd geeft een jaar altijd
precies 365 dagen, daarna moet
een nieuw jaar de zorg overne
men.
Anita dacht diep na en zei:
„Als ik nu eens met het Nieuwe
Jaar ga praten."
„Je kunt het allicht proberen,
maar het zal niet helpen."
Anita zette een harde stem op
en riep: „Nieuwjaar, Nieuwjaar,
kom eens te voorschijn, ik moet
je wat zeggen."
„Ssssst, niet zo schreeuwen,
anders luistert hij niet eens
naar je", waarschuwde het
Oude Jaar.
„Nieuwjaar", fluisterde Anita
toen, „je weet toch, dat je tijd
bijna gekomen is. Waarom ben
je niet blij, dat jij nu over de
aarde mag regeren?"
„Ach wat heb ik daar nu
aan? Al die herrie bij mijn
komst," antwoordde het Nieuwe
Jaar, dat ineens bij Anita's bed
opdook.
„Maar het is hier op aarde
reuze fijn!"
„Wat is dan fijn?", vroeg hij.
„Nou uh... oliebollen eten en
ne... feest vieren, enne..."
„Wat heb ik daar nu aan?"
„Nou ter ere van jou doen de
mensen dat en daarom is ieder
een blij als je komt en zijn de
mensen vrolijk en vriendelijk.
Moet je straks om 12 uur maar
eens komen kijken. Dan is ieder
een opgewekt en blij en zeggen
ze tegen elkaar: „Gelukkig
Nieuwjaar". Daar kun jij ook
aan meehelpen dat het Nieuwe
Jaar de mensen veel geluk
geeft."
„Hoe dan? Wat moet ik dan
doen?"
„Nou de plaats van het Oude
Jaar innemen."
Het Nieuwe Jaar dacht eens
diep na, en het Oude Jaar dat
vol aandacht naar het gesprek
had geluisterd, keek ongeduldig
op de klok. Vadertje Tijd tikte
maar door en het werd al aar
dig laat."
„Nou goed dan, ik kom."
„Ik zal je wel waarschuwen",
sprak het Oude Jaar blij.
„Om precies 12 uur begint
jouw taak hier op aarde. Je zult
dan heten: „1969".
Het was inmiddels al laat ge
worden en Anita werd uit bed
gehaald. Toen begreep ze dat ze
alles maar had gedroomd. Na
dat ze haar belevenissen had
verteld werd het stil in de ka
mer. Alleen de klok tikte en
toen ineens...
„Bim, bam, bim, bam."
De klokken luiden, de scheeps
toeters loeien en daar klonk de
eerste knal van het vuurwerk
al. Anita keek haar ogen uit en
toen ze nog een paar oliebollen
had gegeten, vielen haar ogen
van moeheid bjna dicht
„Je hebt gelijk gehad, 't Is
hier fijn op aarde en wat was
het vuurwerk prachtig", hoorde
Anita zeggen toen ze in bed lag.
„Dat was zeker 1969 die dat
zei," mompelde Anita slaperig
voor zich heen, maar ze was te
moe om te antwoorden en tevre
den viel ze in een diepe slaap.
Oplossingen
PUZZEL
Vlinder A hoort bij bloem
B bij 1 en C bij 2.
DIERENNAMEN
paling, ekster en pauw.
JARIGEN
lioglar
Ikhof;
I A"1
Er zün er weer jarig, hoei0^
hoera!!! jJ
Jahaga Bosscha, Ewit BuWry.
Rika Dankers, Helmi dc Graj^uür
Tineke de Jongh, Adrie K^ningi
man, Cora Plandsoen, Antiedesl
Roos, Plonie v.d. Sar, Mich) Joh.
Tevel van harte gefellciteej)3 A
met jullie verjaardag van P., y
nichten en neven. faderr
J D
Bo u
ugdki
PRIJSWINNAARS 3° "i
urcol
7 december Janneke Eik I°°gJ
lenboom De Lier en Mar V301^
Schering Leimuiden. 14 4gat
cember Maarten de Korte M gstge
delharnis en Hanny de Lfcrswe
Vlaardingen.
Jullie krijgen je prijs
week toegestuurd.
vaan
ivrijd
de|0 uu
tort;
10 uu
irggr;
hg;
(serst
allow
Rich;
Gebo
loek;
L S
I; A
riftsti
prans
jr^Di
Dit is nu echt eetao^ui
een puzzel voor de! D
drukke dagen. Hij is
gemakkelijk en je henkers
hem gauw opgelost. Gerei
ds K
Jullie ziet om de hoitraki
jes verschillende voeru: di
werpen. De bedoeling (u: d
dat we de namen
de afbeeldingen in t
hokjes schrijven. Hoe Lerii
dat moet doen? D|ev v
mag je zelf uitzoekedstenl
Enkele letters wijzfc Z\
jullie de weg. eijer;
ude
De oplossing
worden ingezonden uo^gg,!
dinsdag 31 decemb^oeni,
n: Z
54-3. Heel zacht en doordringend klonk een eentonige
zoemtoon door de gangen, waar Lappie door de soldaten
van zijn vermomming werd ontdaan. Ons vriendje was er
niet gelukkig aan toe. Soldaten uit de 15e eeuw in een tijd
van belegering zijn niet voor humor vatbaar, dus maakten
ze korte metten met de kleine indringer. „In de cel met
dat ventje!" riep de chef van de wacht. „We hebben nu
geen tijd om hem in de gaten te houden!" Aldus gebeurde
en Lappie werd door de gangen voortgeduwd. Plotseling
spitste hij zijn oren. Hoorde hij het goed? Hij luisterde
nog eens aandachtig, en ja hoor, Lappie wist het zeker. Hij
was vlak bij de tijdmachine van de oude professor. „He
meltje, hoe moet dat nu, wanneer ik opgesloten word?"
vroeg Lappie zich af. Maar tijd om een uitweg te beden
ken kreeg hij niet, want even later werd hij zonder
pardon in een cel gezet en werd de zware deur gesloten.
Snel verwijderden zich de soldaten om zich verder aan
hun taak te wijden....
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal: 1. zekere dans, 5. lichaamsdeel, 9. hoog nest van een
roofvogel, 14. eenmaal, 16. rekening, 18. stof ter vervanging van
spiritus, 19. gemoedsbeweging, 21. genoeg gekookt, 22. meisjesnaam,
23. muzieknoot, 24. glijvoertuig, 26. spil van een wiel, 27. verdriet,
29. beneden, 31. zeer brandbaar koord, 32. lichaamsdeel, 34. vreemde
munt. 35. jongensnaam, 37. greppel, 39. het oosten, 41. muzieknoot,
42. niet vast, 43. buitenhaven, 45. voorvoegsel, 46. bosgod, 47. water
in Friesland, 48. honden verblijf, 50. profeet, 52. jongensnaam, 53.
waterkering, 55. aardsoort, 56. speer, 57. ontsmettingsmiddel, 60.
jongensnaam. 61. muzieknoot, 62. klank, 64. meisjesnaam, 65. rivier
in Rusland. 06. prei (ZN), 68. spijltje, 70. plaats in Gelderl., 72. taaie
aardsoort, 74. gil. 75. soort soep, 76. koppelriem voor jagershonden,
77. eenmaal.
Verticaal: 1. plaats in Limburg, 2. behoeftig persoon, 3. jongens
naam, 4. gebloemd katoen. 6. meisjesnaam, 7. plomp, 8. oogziekte,
10. voorzetsel, 11. bestuurder, 12. optocht, 13. deel van een gebit,
15. graanelevator. 17. voedsel om te lokken, 20. eenmaal, 25. lieden
van adel, 27. ovenkrabber, 28. bloeiwijze, 30. een zeker, 31. jaar
getijde, 32. lelieachtig gewas, 33. soort onderwijs (afk.), 35. bosgod,
36. de fijnste veren, 37. glijvoertuig, 38. meisjesnaam, 40. strook op
japon, 41. op die plaats, 44 boomloot, 46. aardworm, 48. graafschap
in Engeland, 49. plaats in Gelderl., 51. soort onderwijs (afk.), 52.
feestelijke wapenschouw. 54. schijf vis, 56. misprijzen, 57. pinakel
(bouwkunde), 58. boom, 59. deel van schrijfmachine, 60. plof, 61.
muzieknoot, 63. akelige, 64. telwoord, 67. buitenhaven, 69. water
in Z.H., 71. bijwoord, 73. muzieknoot
Smidje Verholen en de Knap-Mutator
1104: Doctor Polnyck stond zelf aan het stuur van de onderzeeër
en Kille Klansky speurde ijverig door de periscoop. „Niks te
zien, doctor", zei hij. „U hebt gelijk. We kunnen ongehinderd
wegvaren." „Tóch vind ik dat gek", zei Polnyck. „Plimmp
wéét dat we Sjeems Pond in onze macht hebben, en daarom
heeft hij beslist alle grenzen laten afsluiten om te voorkomen, dat
we 009 over de weg uit het land voeren. Waarom sluit hij dan de
Vale Kale Baai niet af?" „Omdat-ie niet wéét, dat we per
onderzeeër het land uitglippen", antwoordde smidje Verholen.
„Ik geloof, dat je gelijk hebt, Pjotr", peinsde doctor Polnyck. „Ik
denk, dat we je nog maar wat langer voor smid laten spelen,
want dat heeft een gunstige invloed op je denkvermogen. Ja,
ja die Plimmp moest het eens weten van onze onderzeeër
Maar Plimmp wist meer dan Polnyck vermoeden kon, want
hoog op de rotsen van de Vale Kale Baai bevond zich een radar
post. Geoefende matrozen speurden de baai af en op een gegeven
moment kregen ze de onderzeeër in de peiling. „Daar gaat-ie!"
gromde een van hen. „Een dieptebom er op, dat zou het beste
zijn." „Dat feest gaat niet door, zeuntje", sprak de bevelvoe
rende officier. „Er zijn twee landgenoten van ons aan boord, en
dus laten we ze rustig gaan. Zo luiden de instructies." Hij greep
een veldtelefoon, draaide een geheim nummer en sprak: „Ahoy!
Hier volgt een mededeling voor kolonel P. van Pieter. Oom
Smid V en tante S.P. 009 per huwelijksboot het land uit, circa
zes meter diep„Wat zou-ie daar nou mee bedoelen?"
vroeg een der matrozen zich af, die verbaasd toeluisterde. Maar
ja, de brave kerel kon niet vermoeden, dat hij in een broeinest
van internationale spionage terechtgekomen was
Voor hobbyisten die al enige
ervaring hebben met het bou
wen van electron ische toestel
letjes zyn twee voortreffelijke
boekjes verschenen b(j Gebr.
Zomer Keunings uitgevers
maatschappij in Wageningen. Ze
vormen de inzet van een serie
over transistorschakelingen.
In het eerste deel geeft R.
Leger achtendertig schakelingen,
variërend van een automatische
parkeerlichtschakelaar, tot een
10 watt Hi-Fi versterker. De
schema's zijn op groot formaat
getekend en beknopt toegelicht.
H. Glaser behandelt in het
tweede deel schakelingen met
Dat de nieuwe generatie
steeds groter wordt dan ou
ders en grootouders Is geen
nieuws. Vindt u figuren afge
beeld op oude schilderijen,
preekstoelen, standbeelden,
óók zulke kleine mensen?
Het is écht Iets voor onze
oosterburen om het nu alle
maal eens grondig uit te zoe
ken. Tweehonderdduizend
schoolkinderen zijn er voor
onderzocht. Het blijkt nu dat
14-Jarige Jongens over het al
gemeen tien cm en meisjes
van dezelfde leeftijd ongeveer
acht en een halve cm langer
zijn dan twintig |aar geleden.
Zij zijn daarbij overeenkomstig
zwaarder in gewicht.
Eerder was reeds vastge
steld dat baby's tegenwoordig
bij hun geboorte ongeveer
twee cm langer zijn dan twin
tig jaar geleden.
130: c
Brei
Gerei
1 17 1
d Ha
Chr
Cai
jensd
Gerei
ïn; n
Duda.
Gere:
esdiei
Evan
hee
thyristoren en transistoren. HiRemi
zijn de ontwerpen al wat moëens
lijker en meer bestefhd voor pend<
amateturs met kennis van z®°°P
ken en lust tot experimentere
Hapt:
nismaking met de zoveel mej y.s"d
mogelijkheden biedende thyri^
toren. Deze zijn hier toegep^e
in o.a. een lichtsterkteregelaae
een alarminstallatie, een tijdr ver
lais, snelheidsregeling van véOud-
schillende motoren, een the
mostaat en een acculaadstrooj JfjH'
AQVC
i°m£^5i
Jerfe™
OPLOSSING VAN DE
VORIGE PUZZEL
Hor. 1. maart, 5. zadel, 9. kamer
13. bark, 15. les, 16. palm, 17 rij,
19. mare. 21. dons, 22. kg, 23. Ede,
25. pertinent, 28. kee, 29. leep, 31.
mee, 32. eed, 33. Bern, 34. luim, 36.
nevel, 38. bars, 40. week, 42. nep,
43. kerk, 45. es, 47. reep, 49. baan,
50. ha, 51. pose, 52. poorter, 53.
Sion, 54. el, 55. meel, 57. Lent, 59.
Po, 60. peer, 61. lik, 63. toen, 65.
eend, 66. leges. 68. geit. 70. hert,
71. vee. 72 els, 74. neus, 76. alk, 77.
langsteel, 80. rit, 81. at, 82. pols,
83. mier, 85. ne, 86. peek. 87. hom,
89. neen, 91. trant, 92. keker, 93.
negen.
Vert. 1. morel. 2. A. B.. 3. ram,
4. trap, 6. al, 7. demi, 8. es, 9.
kant, 10. als, 11. mm, 12. Regen.
14. krem, 16. pond, 18. ijdel, 20
eren, 21. deel, 22. kers, 24. eeuw.
26. teen, 27. neep, 28. kerk, 30. pie
rement, 33. barnsteen, 35. mee, 37.
veertig, 38. Bea. 39. repel, 41. ke
per, 43. karet, 44. kanon, 46. sol.
48. pol, 49. bel, 50. hop, 56. eed,
58. nog. 60. Perk, 61. leeg, 62. keet.
64. nier, 65. eelt, 66. lens, 67. slem.
69. tuin, 70. haast, 71. valk, 73.
sein, 75. stem, 77. loet, 78. slok,
79. Leen, 82. pen, 84. ree, 86. pa.
87. hé, 88. me, 90. N.G.
INZENDINGEN
Inzendingen worden voor don
derdag a.s. op ons bureau
verwacht Oplossingen mogen uit
sluitend op een briefkaart worden
geschreven- In de linkerboven
hoek vermelden: „Puzzel-oplos
sing". Er zijn drie prijzen: een
van 10,- en twee van 5,-.
C
A
R
0
L
1
N
A
Y
E
S
beveiliger.
De in deze boekjes opgenoi
schakelingen zijn op veler)
terrein toe te passen. Autom^^
bilisten zullen belangstelliivolh
hebben voor een transistor-ori de 1
stekingen en zender voor #ink
standbediening van de garag^bo^
deur. De kampeerder vin;
ideeën om huishoudelijke appPe"
raten (voor verlichting, kokr
en scheren) in de openlucht
gebruiken door midden van or
vormers. En zo zijn er nog ta
loze mogelijkheden voor de li^®^
hebbers van knutselen met elef t?
tronica. (80 blz. en ƒ5,90 pru.
deel). ds
- I0u:
de
ngsk
udsh
jrwej
oord,
èfebt
I i Ca
•oetii
urn;
WASHINGTON Protesten
tegen de oorlog in Vietna?orn,
tijdens een ontvangst vo?.g5fl
kunstenaars en intellectuelen Ca
het Witte Huis bezorgden prfe,ai;
sident Johnson van deze meijeenl
sen een afkeer, die hij wellideuw;
nooit meer zal kwijtraken. Gen
Dit schrijft Eric F. Goldmalnsda
een vroegere adviseur
Johnson, die nu in Princet<jnda|
geschiedenis doceert. Zijn boe^
„De tragedie van Johnso^_ut_
komt spoedig uit. Het tekei <j£
de president als een man, dBO u:
geen kritiek kan velen. s. W
Gen
„Hij maakt weinig ondefiO u
scheid tussen kleinzielige ^nsd*
verantwoorde kritiek, zelfs niiChr
tussen hen die vóór of tegrom:
zijn Vietnambeleid waren. Zi.fgdip
oordeel was: het zijn niet a'0ud
leen schoften, maar ook dw^ji,
zenfaarx
Goldman, die het festivIRen
moest organiseren, spaart oii ds.
de kunstenaars en intelle(Leg
tuelen zijn kritiek niet. lenk
>mgs
Typerend voor Johnson is hl Y°'
gesprek onder vier ogen, waai0
in hjj zich afvroeg: „Beseff«£
ze dan niet dat ik hun emi
president ben en dat er ee|óin1
oorlog aan de gang is?"
