DIASPORADISCH Cees Bouw vindt inspiratie in industriële omgeving Een Hij mint mij... hij mint me niet... Populaire jeugdromans Ze vets dagen verder Europa in de branding ZESTIG DAGEN 15 M ONDER WATER Dikker met een zoetje ZATERDAG 23 NOVEMBER 1948 Naar aanleiding van Saul van Messel, Het beloofde land, loodse gedichten, uitg. Het Wereldvenster, Baarn, 40 blz. Woorden die op -isch uit gaan schijnen ook als titel, voor dichters iets aantrek kelijks te hebben. Guillaume van der Graft publiceerde in 1950 zijn bundel Mytholo gisch, Saul van Messel doet in zijn pas verschenen ver zenbundel Het beloofde land de vondst van het woord „diasporadisch" en Inge Lie- vaart noemt haar jongste poëtische publicatie Dialo gisch. Het zou een aardig onderwerp voor een scriptie zijn om het gebruik van woorden en titels met deze uitgang (de spelling -les staat een beetje vies) In de poëzie van na de oorlog na te gaan. De Joden tn de verstrooiing (diaspora) leven diasporadisch. maar die verstrooiing Is gedeel telijk doorbroken vanwege het twintigjarig bestaan van de staat Israel. Zo zegt Van Messel wel iswaar „naar 't oosten staande zitten wij klem diaspora disch biddend om de her bouw van Jeruzalem", maar een paar bladzijden verder laat hij een remigrant (Jored) op pesach zingen; „na de selder zong een hese stem: het vorig Jaar nog f In Jeruzalem." Het Jeruzalem van het helmwee van voor 1948 valt blijkbaar niet samen met het Jeruzalem van ra Juni 1967, althans niet voor de orthodoxe Jood. Jacob Israël de Haan leefde In zijn tijd (een klei ne halve eeuw geleden) al In de pijn van de ambivalentie tussen Jeruzalem ©n Amsterdam: an Messel vertolkt een dergelijk ge voelen. Wonen In Heemstede vrijwaart niet van gevoelens van ontheemding. Ik las juist gisteren In George Steiner's Language and Silence (Londen, 1967) over de breuk In de humanistische cultuur en literatuur door de ont zettende dingen die In twee we reldoorlogen gebeurd zijn. De taal breekt machteloos Ineen en de fantasie verschrompelt ten overstaan van de demonische werkelijkheid. De Joodse dichter, ook Van Messel, zoekt het In een minimum van woorden, gela den met een maximum aan ex pressie. Maar de woorden zijn niet bij machte de expressie over te dragen; ze doen een beroep op de lezer, maar hier moet de lezer wel In Einfühlung tekort schieten. De deur van het Joodse leed staat bij hem in die gedich ten maar op een kier. Zo zijn deze Joodse verzen verwijzingen, signalen, morsetekens geen In- zlchzelf besloten, zelfgenoegza me poëzie. Hier wordt Iets aan gereikt, te zwaar en te brandend om met blote handen te worden aangevat. Om een paulinische gedachtengang te gebruiken; de SAUL VAN MESSEL (PSEUDO NIEM VOOR DR. JAAP MEIJER) kracht van het leed wordt vol bracht In de zwakheid van het vers. ieder spatje herinnering had hij uitgeveegd maar een vingerafdruk op een droom werd hem noodlottig Het Is goed dat verzen als in deze bundel worden geschreven: goed voor de dichter, en goed voor ons en de later geborenen. Om het in de taal van de dichter te zeggen (het vers „later" op bl. 10): san de binnenzijde van versleten woorden zullen verse bloeddruppels worden herkend. Geen documentatie kan de wer kelijkheid zo dicht aan ons hart leggen als het moeilijk stamel&n van een dichter In zijn meest waarachtige ogenblikken. Dr. C RIJNSDORP In de jaren twintig toonden de Amerfkanen Garner en Allard aan, dat de lengte van de dag, de hoeveelheid licht, de groei van de plan ten beïnvloedt. Aan deze ontdekking dankt de jaarrondcultuur, die nu ook bij de chrysanten wordt toegepast, haar ontstaan. Nadat in Ame rika de chrysant een „jaarrondbloem" was geworden, volgde Enge land dit voorbeeld als eerste in Europa. In 1960 begon men er in Nederland mee. Thans behoort de chrysant tot één van de vier hoofd soorten van de bloementeelt. De jaarrond-chrysant begint in Neder land een gevreesde concurrent te worden van rozen, anjers en fre sia's. Van de Europese „jaarrondproducenten" van chrysanten komt Ne derland op de tweede plaats met ruim 50 ha. Duitsland neemt de eerste plaats in, daar kweekt men jaarrondchrysanten op ongeveer 80 ha. Op de derde plaats komt Engeland, dat ongeveer 40 ha met jaarrondchrysanten heeft. Er is iets gaande met de chrysant. De statige bloemdie tot nu toe de komst van herfst en winter aankondigt, die vaak een plechtige, maar trieste gast is op begrafenissen en herden kingsplechtigheden, is bezig naar de voorgrond te schuiven. De chrysant heeft, stevig op haar pezige stengeltje staande, zich ontwikkeld tvt een echte „streber", op weg, het gehele jaar met haar charme te veroveren en dat lukt bijzonder goed. Wie denkt er nog aan dat de chrysant eens als wilde ganze- bloem de weilanden overwoekerde? De chrysant heeft alle bescheidenheid verloren en met wat ellebogenwerk brengt ze rozen, anjers, fresia's en andere kinderen van Flora in ver drukking. Men mag haar dat niet verwijten. Mensen hebben haar zo gemaakt. Toen ln 810 een tuinman van de Japanse keizer Gosaga verschillende soorten chrysan- door DAMMIS DE GEUS „Ik raak verwonderd door de dingen om me heen. Dat zie je aan de details in mijn schilderijen en objecten. Voor mij is het ontwerpen van be paalde dingen zinloos, omdat hetgeen je omgeeft reeds goed van vorm is". De 25-jarige Schiedamse schilder Cees J. Bouw beschouwt zichzelf niet als een outsider. Integendeel, hij probeert zoals hij uitdrukt „zichzelf te creëren". Hij is een uitvinder, die tracht in zijn werk tot nieuwe vormen en nieuwe lijnen te komen. Tot en met 16 december wor den in het Schiedams Stedelijk Museum dat zich terecht de bijnaam heeft verworven van „proefstation voor de moderne kunst" veertien hard edge paintings Cees Bouw: „Zeg maar koele kunst" en drie objecten van zijn hand geëxposeerd. „Mijn werk sluit zich bij de koele kunst aan, maar het is zeer zeker geen imitatie", ver telt hij ons in zijn zolderwoon kamer aan de Fabristraat 41 b In Schiedam. In de serie „Con frontatie". die museumdirecteur J. Paalman heeft bedacht, neemt het werk van Cees Bouw een belangrijke plaats in. Door een toeval kreeg hij een éénmansexpositie, want omstan digheden maakten een ten toonstelling van werk van drie eigentijdse kunstenaars onmo gelijk. Bij het zien van zijn felkleu- rige schilderijen wordt men ge confronteerd met de gewoonste zaken die dagelijks in ons leven te zien zijn. Een beetje gewij zigd misschien, zoals bijv. dat detail van het oplichten van een stuk vloerbedekking, waar van hij een strak, leikleurig lij nenspel heeft gemaakt. Bouw werkt met primaire kleuren „om niet van zijn pnderwerp te vervreemden". Vorm is voor hem een dynamisch lijnenspel en met de ideur brengt hij het ruimtelijk aspect in zijn schil derijen op „kille" wijze naar voren. Zijn composities hebben De klassieke jeugdroman laat zich niet verdringen door het stripverhaal. „Gul liver's reizen" doet het nog steeds en onze kinderen le zen met even rode oren in ,Jlobinson Crusoe" als hun overgrootvaders destijds. Uitgeverij Meulenhoff. Den Haag. heeft daarom, nu de Sint weer even energiek als altijd tot geven aanspoort, een groot aantal van deze evergreensdoen verschijnen. 7.e zijn gebonden in een stev ige band en tegen een re delijke prijs te koop. Om te beginnen met lectuur voor de kleintjes: Bolke de Beer blijkt nog steeds een zeer geliefde figuur te zijn. In zesde druk verschenen van A. D. Hildebrand ..Het grote besluit van Bolke de Beer" en Bolkes zoon en Dorns Das naar \ederland". Beide tellen ruim honderd bladzijden met grap pige illustraties van J. R. van Reek. De boeken zijn als paper, back uitgevoerd en kosten JjW. In de serie Klassieke Jeugdro mans kan de jeugd weer genieten van de avonturen van ...Moby Dick of de Witte Walvis" van Herman Melville (154 bis.). Kinderen van Kapitein Grant" van Jules Ver ne (144 blz.). GulliirrReizen" van Jonathan Swift (J37 blz.) .J)e Avonturen van Tom San er" van Mark Twain (1SS blz.) .JJet Schat- eiland" door R. L. Stevenson (156 blz.) en „Robinson Crusoê" van Daniel Defoe (153 blz.). De hoe- ken zijn aantrekkelijk en in kleur geïllustreerd door Red. B. Stimson en Roberto Sgrilli, die ook het omslag verzorgden. Ze kosten in stevige band 5,90. Voor de jeugd die. u-at lezen betreft, een iets langere adem heeft, zijn er dan nog vier omni bussen: Van Gabriel Ferry ,J)e Woudloper", ,J)e strijd om de Goudvallei" en „Op het spoor van de halfbloed" (201 blz.). van Mark Tuain „Tom Sawyer als Kwajon gen", ..Tom Sawyer als Zeerover" en „Tom Satiyer als Speurder" (201 blz.) Van Jonathan Swift „Gulliver bij de Dwergen" en ..Gulliver bij de Reuzen" (201 blz.) en van Louise Alcott „Onder Moeders Vleugels". Vier- meisjeshuis" en ,J)e juffrouwen March" (202 blz.) De vier omni bussen zijn stevig gebonden en niet geïllustreerd. 3.90 per boek). De nieuw verschenen boeken .Noodlanding in Kandahar" en „Een zomer in Cornwall" van An- nnmaria Ferretti en .Eaura's De buut" van Rossana Guarnieri voor meisjes vanaf twaalf jaar mogen we eigenlijk ook wel lot de „ever greens rekenen", want beide schrijfsters zijn zo langzamerhand al oude bekenden. De boeken zijn ivrdig uitgevoerd met romantische illustraties ran A. Raita en tellen gemiddeld zo'n 145 bis. Ze kosten 6.90. Tenslotte nog twee .Jeugdflamin- go's",JHet verstoorde bivak" van Frits van Vlijmen en ,J)e kinderen van het woud" door P. de Zeeuw J. Gzn. Het eerste boek telt 151 blz. en is traditioneel geïllustreerd door John Hummel. Het kost 5,95. Het tweede boek telt 104 blz., is geestig verlucht door Kitty de Gryter-Burgersdijk en kost J4SS. geen naam. Dat is ook niet no dig. Ze spreken voor zich. Toen hij op de Salon van de Maassteden vertegenwoordigd was met twee olieverf-schilde rijen, die hij „Simplicity" en „Outsider" noemde, kreeg hij kritiek op deze naamgeving. „Nu vind ik dat niet belangrijk meer. Ach, je moet 't zo zien dat 't toen mode was. De gekste namen waren nog niet goed ge noeg". Bouw's objecten daarentegen zijn dynamisch-speels, maar nog niet afgerond. Als „object maker" staat hij aan het begin van een ontwikkeling, die zich bij hem als schilder in gunstige richting voortbeweegt. In Schiedam exposeerde hij voor 't eerst bij Galerie Wieg man. tijdens zijn diensttijd in het GEVO-lokaal op de Vlieg basis Ypenburg en bij een Amsterdamse meubelzaak. Zijn naam kwam landelijk in 't nieuws door „Galerie Hon ger" die hij in een garage van de nieuwbouwwijk Nieuwland in Schiedam vestigde. Hij pro beerde de kunst op deze wijze naar de mensen te brengen. Dat gebeurde twee keer zo raak dat een enorme rel ontstond door het optreden van de anti - rook- magiër Robert Jasper Grootveld en de Japanner Yoshio die een zak met waterverf over zijn hoofd leeg liet lopen tot consternatie van het saam- gestroomde publiek. En of 't nog niet genoeg was, verbrand de Bouw zijn niet-verkochte werk op een kille avond op de Schiedamse Zandvlakte. Cees Bouw is deze „puber- teitsfase" te boven. Getuige zijn werk, bewandelt hij de weg der volwassenheid, die hem tot een karaktervast kunstenaar heeft gevormd. Over zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam wil hij niet te veel zeggen. „Ik geloof niet dat 't nadelen heeft gehad, 't Is belangrijk het materiaal en de compositieleer te beheersen. Maar ze leren je ook clichémati ge dingen waar je je van los moet proberen te maken. Het is gevaarlijk om constant aan 't schilderen te blijven. Je moet wel eens van omgeving veranderen." Daarom gaat Cees Bouw, die tijdens de opening van de exposite al twee schil derijen verkocht, met zijn vrouw enkele maanden naar Spanje en Marokko. ten in de keizerlijke tuin plant te, werd de monarch zo door deze bloem gefascineerd, dat hij haar tot nationale bloem maak te. In Europa wist men waarschijnlijk nog niet wat een chrysant was. De Japanners za gen echter niet slechts haar schoonheid, maar vonden chrysanten een bijzondere lek- kernii. en dachten zich van een lang leven te verzekeren door de bloemen bij het diner te verorberen. Oorspronkelijk is de chrysant, de „gouden bloem", uit China afkomstig. In 1688 zou een Nederlander de eerste chrysant naar Europa hebben gebracht. Inmiddels geniet de chrysant in vele landen grote populari teit. Het zijn weer Nederlan ders, die daar de hand in heb ben. De huisvrouw, die in de zo mer een bosje margrieten koopt, zal waarschijnlijk niet weten, dat ze eigenlijk chrysan ten naar huis draagt. Ook de graag gekochte „spinnen" zijn nauwelijks als chrysant te her kennen. De chrysant lonkt in vele gedaanten, sinds Neder landse kwekers met hun bui tenlandse collega's haar de ene schoonheidsbehandeling na de andere hebben- laten ondergaan en sinds men haar het hele jaar kan laten bloeien. In Frankrijk, het land waar de plastiekbloemen nogal in de smaak vallen, heeft de chrysant het niet zo erg gemakkelijk. Men wil haar daar niet anders zien als „begrafenisbloem". Een chrysant bij een feestelijke ge legenheid wordt als een beledi ging opgevat. Toch hebben de Nederlan ders, die in dit land chrysanten op de markt brengen, er na tuurlijk iets op gevonden. De groene bladeren worden ver wijderd, de bloem wordt „mar griet" genoemd en over chrysanten hoor je niemand spreken. Deze kleurige margrie ten, met de smalle bloemen- door EDITH WITZLEB krans rond een geel stuifmeel- hartje (in Nederland noemen we ze asters; het zijn echter chrysanten) zijn in Frankrijk Misschien omdat Frankrijk nog steeds de naam heeft het land te zijn waar de liefde zo belangrijk is. Voor menig min nend hart immers was de mar griet al van oudsher een be langrijke bloem. Verliefde vin- duur, maar wel gewild, gers telden haar blaadjes om antwoord te krijgen op de brandende vraag: „Hij mint me... hij mint me niet.... hij mint me!" Dat is natuurlijk bij een holhoofdige chrysant met haar honderden haarfijne blaadjes onbegonnen werk.... Dit „houden van" is ook voor de kweker belangrijk. De popu lariteit van de bloem bepaalt de omzet van de kweker. Fransen zijn nu ook aan de C6te d' Azur begonnen wat chrysanten in kassen te kwe ken. Maar de Nederlanders zijn hen voor geweest. Enkele kilo meters reizen van Nice, ligt in Le Muy tussen de sinaasappel bomen en de schijfcactussen een vijf ha. groot glasareaal, door Nederlanders daar neerge zet. Het is een chrysantenkwe kerij, ofschoon er geen bloem te zien is. De enorme kassen, van vijf tot zes meter hoog, zijn slechts kraamkamers. Hier worden het gehele jaar door moederplanten met zorg omringd. Met z'n allen zorgen ze voor ruim 150 verschillende soorten chrysan tenkinderen. Elke moederplant levert tien „spruiten", of beter: stekjes. En per jaar gaan zo'n 50 miljoen stekken met een goede Franse opvoeding de deur uit. Ze gaan naar Duitsland, Zwitserland, Frank rijk, Scandinavië en natuurlijk Nederland. Continu, het hele jaar door. Die stekjes kunnen nog niet in eigen onderhoud voorzien, maar komen bij beworte- lingsbedrijven, vanwaar ze ze eenmaal stevig op grond staan doorgezoni worden naar de kwekers. En de kweker kan de bloem schoonheid ten volle ontvj wen. De weg van stek bloem legt de plant in elf ken af. Tegenover deze ko periode tot aan haar volwasse heid staat een lange peric van leven: in een vees in huiskamer blijft ze °1 i weken haar luister behoud Er komen vele handen aan pas om de chrysant groot brengen. Alleen op het bedi h in Le Muy dat een zusterl drijf in De Lier heeft ken 150 mensen, plus een co puter, die de produktie bei kent. Behalve dat, is men voorzien van de modernste paratuur. De chrysant is een pende-band-produkt geword Wie „in de chrysanten spreekt niet meer van tuur", maar van „indust Wat aan haar schoonheid ni afdoet. Door deze „industr kunnen wij van de chrysant hele jaar genieten. ,,C' f (and „Zi i kje. el Meisje tussen „Spinn^P^; ii i IN EUROPA is deze week weer van alles aan de hand. Een totale herziening van de monetaire verhoudingen komt in spoedberaad te Bonn aan de orde op de Gaulles 78ste verjaardag, vrijdag, vrijwel de zeker heid van een geringe deva luatie van de Franse frank. Het Brits pond, net een jaar geleden gekelderd, schijnt nu te zijn gered. Duitsland volstaat met exportbeper king. Europa in de belangstelling ook door het krachtige ge luid in het slotcommuniqué van de Navobesprekingen (handen af van Europa., toch streven naar ontspanning). Gromiko wil wel ontspannen zegt hij. Griekenland: de kolonels schijnen gezwicht voor de druk uit vele landen om de ter dood veroordeelde Panagoulis te spa ren. Italië: het kabinet-Leone treedt af midden in een massale staking. Praag: studenten hou den dagenlang een sit-down-staking vol; Dubceks macht wordt meer en meer be knot. Van verder weg in de wereld: Vier Amerikaanse geleer den gaan gedurende zestig dagen vijftien meter onder de zeespiegel wonen en werken. Ze worden in twee cilindervormige, rechtop staande ruimten neergelaten in een baai van het National Park van Virgin Island, bij de kust van St. John op de kleine Antillen. Het water is op deze plaats warm en helder en er is een overvloedige tro pische fauna en flora. Er zal dus veel te zien en te on derzoeken zijn voor deze geleerden, die als ze „naar buiten" willen, een kleine tweepersoons onderzeeër zullen gebruiken. Het doel van hun studie omvat het verrichten van langdurige wetenschappe lijke waarnemingen op de oceaanbodem en het nagaan van de gedragingen van de mens, die zich geïsoleerd in een vreemd milieu bevindt en dus onder een bepaalde druk staat. Dit experiment wordt uitgevoerd door drie Amerikaanse instanties (Ma rine, Naza en het departe ment van Binnenlandse Za ken) in samenwerking met General Electric Company (USA). De capsule, waarin de geleerden twee maanden lang zullen leven, wordt be gin volgend jaar tot zinken gebracht. Drinkbaar water en een mengsel van zuur- en stikstof (voor de adem haling) wordt aangevoerd door buizen die de capsule met het waarnemingscen trum aan wal verbinden. Vanuit dit centrum zullen specialisten op het gebied van de menselijke gedra- gingeh en geneesheren de vier mannen gade slaan door middel van een geslo ten televisiecircuit. De laat- sten zullen telefonisch con tact kunnen opnemen met de buitenwereld. De Nasa verwacht dat het observeren van de gedra gingen van groot nut zal zijn voor langdurige ruimte reizen. het staatshoofd van Mali (N.W. Afrika), Keita. moet wijken voor militairen. Rood-China wordt ook dit jaar niet tot de Verenigde Naties toegelaten. Zuid-Vietnam zendt nu toch een delegatie naar de Parijse vredesbesprekingen. Ook in ons land deze week veel internationale belangstel ling. Steun van de Kamermeer derheid voor het Navobeleid (afgezien van de dekking voor de gevraagde 250 miljoen extra voor de defensie). Minister Luns doet min of meer vage mededel'ngen over bemiddeling in het Nabije Oosten, vredespo gingen in Nigeria-Biafra en in formaties bij de VN over de komende volksstemming in West-lrtan. Minister De Block belooft de Kamer dat Neder land alleen in uitzonderlijke omstandigheden de gulden zal revalueren. De Eerste Kamer is er ook nog. Senator Kloos (NVV-voor- zitter) oogst verontwaardiging over een felle persoonlijke aan val op minister Rooi vink en diens portemonnee En minister Schut knjgt van de senaat de wind van voren als hij zijn wetsontwerp voor een huurbe lasting met intrekt, In de metaalniiverheid dnei- gen grote moeilijkheden door het vas'lupen van het loonover- leg. D* Sociaal-economische raad adviseert tot een herzie ning var de regelingen rondom de ondernemingsraden. Nieuwe huizen morden door de BTW 7 procent duurder. De sociale voorzienir gen eaan mensen met inkomens boven f 16 600 meer kosten maar verschillende soci ale uitkeringen worden mis schien al per 1 november ver hoogd, en dat extraatje kan menigeen in de dure december maand best gebruiken. W lat oar ad] DEZE WEEK GEZEGD ISt tap m d „De frank devalueren? ■H g zou de grootst mogelijke waan |(ar zin zijn." (De Gaulle). mg e 1 >aa Er lesli We worden als maar dikkef e nemen minder en minde lichaamsbeweging en we a,ctoen steeds meer. En daarom neme we, als het even kan zoetstoffen in dranken voedsel als slaapverwekkert i'oor het geweten en als wapen in de strijd voor de slank lijn. Suiker bevat nu eenmaal vit) calorieën per gram en is van de eerste dikmakers zoetstof bevat geen enkele calo*fcnje rie dachten we Tn sommioe f' vallen gaat die vlieger helemt niet op Bij een onderzoek door Mill!,. Zweeds Instituut voor <4n?bafi>'Het en Industrie bleek dat brooi looi gebakken met een synthetischj |kc zoetstof bij oeliik newicht meet entnripöu bevat dan brood ge- hakken met suiker Teven) bep bleek dat -owel het aroma oh het uiterlijk van de bakke- rij-produkten aanzienlijk of- neemt Mi het gebruik van den zoetstof Dit laatste tras natutlh lijk te voorzien. "f;krui rUCC-IOTU olir

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 14