PAUS PAULUS ZET ZIJ]
GEZAG OP HET SPEL
NAVIGATORS STEKEN DE
HANDEN UIT DE MOUWEN
is op den duur
en ook mogelijk
Integratie
nodig
c
Paus
verbiedt [c
de pil
voord
voor vat
idaag
Verbod druist in tegen primaat van geweten
Tijdens conferentie over discipelschap
Uw probleem
is het
onze....
Maand cel om
godslastering
Ds. W. J. van Hoek
overleden
Ontmoetingsdag in Berkel
Plattelandsjeugd dee
sprong in de ruimt
MAANDAG 29 JULI liiEL
Wie het antwoord van het evangelie in zijn leven heeft leren
kennen, heeft nog niet altijd een kant en klare oplossing voor
al zijn vragen. Lees Joh er maar op na. In hoofdstuk 9 warre
len de vragen door zijn hoofd. Graag zou hij God ter verant
woording willen roepen. Hij heeft het gevoel dat er onrecht
is gepleegd.
Maar hij beseft dat dat niet kan. God is daarvoor te groot,
te machtig, te heilig. Tegenover God staat de mens altijd zelf
in het onrecht. In zijn nood roept Joh uit: „Was er maar een
scheidsrechter tussen ons, die zijn hand op ons heiden zou
kunnen leggen" (Joh 9:33).
Maar voor ons is die „scheidsrechter"die „middelaar" er.
Het is Jezus Christus die Zijn hand op „ons heiden" heeft
gelegd: op God en op ons. Hij nam Gods toorn en Hij nam
ons onrecht. Hij bracht God bij ons en ons bij God.
Maar Hij kan ons alleen helpen als wij ons willen laten
helpen. Een middelaar kan alleen iets doen als heide partijen
zijn bemiddelingspoging aanvaarden. God wil. Maar willen
wij ook? Anders kan Christus voor ons niets doen.
De bijbel zegt: ,£)och allen, die Hem aangenomen hebben, hun
heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden." Hij
kan ons pas helpen als wij Hem als middelaar erkennen.
We lezen vandaag: I Korinthiërs 12 1231.
Kardinaal Herrera
overleden
MADRID Kardinaal Herrera
Oria van Spanje is gisteren op 81-ja-
rige leeftijd overleden aan een
ontsteking van de hersenen. Hij werd
door paus Paulus in 1965 pas tot kar
dinaal verheven.
Deze kardinaal werd pas op latere
leeftijd priester. Hij begcsn als advo
caat en stichtte het invloedrijke dag
blad „Ya". In 1940 werd hij op 54-ja-
rige leeftijd tot priester gewijd. Hij
werd later bisschop van Malaga.
Herrera is de tweede Spaanse kar
dinaal die deze zomer sterft. Op 5
juli overleed de Spaanse primaat,
kardinaal Deniel op 92-jarige leeftijd.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Rotterdam-zuid (wyk-
gem. Nieuwerkerk) - toez.: J. v.
Dok te Noordwij k-binnen.
Bedankt vooj Ouddorp (Z.H.): J.
v. Rootselaar te Barneveld.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Leerdam: A. Hooger-
land te Werkendam.
Bedankt voor Enschede: A. W.
Verhoef te Barneveld.
(Van onze kerkredactie)
Het ziet ernaar uit dat de nieuwe encycliek van de paus zal
inslaan als een bom in zijn kerk, zeker in de Nederlandse kerk
provincie. Sedert bisschop Bekkers voor de KRO-televisie sprak
over het primaat van het persoonlijk geweten" voelden velen in
zijn kerk zich vrij van schuld over het gebruiken van voorbehoed
middelen of ginger ertoe over. De nieuwe encycliek van de paus,
getiteld „Humanae Vitae" (Menselijk leven) probeert deze ont
wikkeling nu terug te draaien. Het is de vraag of hij daarvoor nog
wel het gezag heeft.
Op één enkele uitzondering na,
zijn de herdelijke brieven van de
huidige paus niet bijzonder goed
ontvangen, noch in zijn eigen kerk,
noch in de wereld als geheel. Die
uitzondering was de encycliek „Po
pulorum Progressio", waarin hij
aandrong op hulp aan landen en
mensen in nood.
Maar steeds als hij zich uitsprak
over kerkelijke zaken hadden vele
rooms-katholieken het gevoel dat hij
achter de feiten aanstrompelde, als
een oude man, die met zijn tijd niet
meer kan meekomen.
Op 30 juni kwam hij met een „ge
loofsbelijdenis", die door secretaris
generaal Eugene Carson Blake van
de Wereldraad van Kerken werd
beschreven als een „conservatieve
uitleg van de rooms-katholieke leer."
(Van een onzer medewerksters)
OEGSTGEEST De ruim dertig deelnemers aan de veertien
daagse studieconferentie van de Navigators willen het conferentie
oord Oud-Poelgeest laten zien dat ze het geestelijke niet van het
materiele willen scheiden. Na htm conferentie, gewijd aan „Training
in Leiderschap" nemen de meisjes de zemen en de jongens de schop
in de hand om kasteel en terreinen een extra opknapbeurt te geven.
Dit werk groeide uit het thema van
de conferentie, die gewijd was aan
toerusting tot discipelschap. Disci
pelschap openbaart zich in dienen, zo
werd gezegd. Daarom eindigt de con
ferentie met dienstbetoon.
Tijdens de conferentie is in groe
pen het thema uitvoerig doorgespro
ken. Veel tijd werd besteed aan de
verschillende stadia van het disci
pelschap.
De „Navigators" vormen een we
reldbeweging die in de laatste jaren
van de oorlog in Amerika begon.
Doel is niet alleen door persoonlijk
getuigenis mensen tot geloof te bren
gen, maar ook om hen verder te on
derwijzen wat zij voor hun geestelijk
leven nodig hebben en om te laten
zien hoe dat geestelijk leven direct te
maken heeft met het dagelijks leven.
Practiirh
De conferentiegangers droegen al
len verantwoordelijkheid binnen deze
beweging. Om zo goed mogelijk
bruikbaar te zijn in het evangelisa
tiewerk. bezonnen zij zich niet alleen
op geestelijke problemen, maar volg
den ze ook cursussen voor het spre
ken in het openbaar, het schrijven
van brieven, efficiënte indeling van
een weekprogramma en dergelijke.
Zelfs huiselijke zaken, zoals het re
pareren van kleine mankementen aan
huis en auto stonden op het program
ma.
De conferentiegangers kwamen uit
alle delen van Europa. Ook was er
een 23-jarige Arabier, Sameer Zahr,
die juist is afgestudeerd aan de uni
versiteit van Beiroet. Hij staat op het
punt naar het olierijke Koeweit te
vertrekken, waar hij aan de pas op
gerichte universiteit „administratie in
het bedrijfsleven" zal gaan doceren
als lector. Hij hoopt echter in zijn
contacten met de studenten tegelij
kertijd het evangelie uit te dragen.
Woensdag gaan de meisjes die de
conferentie bijwoonden al weer naar
huis. De jongens vormen nog een
evangellsatieteam om te gaan werken
onder de Amerikaanse militairen in
Duitsland.
Genk
Soortgelijke trainingsprogramma's
werden in de afgelopen zomer ook
door de Navigators in Scandinavië en
Engeland georganiseerd.
De grootste groep van honderd
deelnemers komt over enkele dagen
bijeen in Genk in Belgisch Limburg.
Ze zullen worden ondergebracht in
het bekende kindertehuis dat onlangs
werd geopend. Om het geestelijke
met het practische te combineren
zullen de deelnemers per dag twee
uur werken aan nog onafgewerkte
projecten van dit kinderhuis en de
kerk van de Belgische Evangelische
Zending.
Op Nieuiv-Guinea
Groot tekort aan
zendingsartsen
NEUENDETTELSAU Op het
ogenblik is er een groter tekort aan
zendingsartsen, dan aan zendingspre
dikanten. Ook voor korte termijnen
zijn haast geen jonge artsen meer te
krijgen.
Dit zegt de Neuendettelsauer zen
ding in haar jaarverslag. Deze zen
ding werkt op oostelijk Nieuw-Gui-
nea en heeft er zeven ziekenhuizen
en drie leprakoloniën.
Zendingsdirector dr. Wolfram von
Krause stelt, dat het niet de taak van
de medische zending mag zijn, om
parallel aan of zelfs in concurrentie
met de staatsziekenhuizen te werken.
Bezorgd
De Volkskrant reageerde op die
rede met de opmerking dat de paus
bezorgd is over velen in de kerk,
maar dat velen in de kerk zich nu
zorgen beginnen te maken over de
paus. De huidige encycliek zal die
bezorgdheid zeker nog vergroten. In
Humanae Vitae heeft de paus gespro
ken als een man uit een andere we
reld en een andere tijd, menen vele
rooms-katholieken.
De sterk dalende geboortencijfers
in het zuiden van Nederland wijzen
erop dat de kerkelijke voorschriften
al lang niet meer gehoorzaamd wer
den. Vele priesters hielpen hun
mensen in hun pastorale praktijk
door niet meer te spreken van een
pauselijk verbod, maar door de na
druk met bisschop Bekkers te
leggen op het primaat van het per
soonlijk geweten.
Maar deze ontwikkeling geldt niet
alleen voor Nederland. Robert C.
Cook, redacteur van „Population
Bulletin" kwam reeds in begin 1962
tot de conclusie dat rooms-katholie
ken in Italië en Frankrijk al lang
geen gehoor meer gaven aan de stem
van ae kerk. Naar mate het onder
wijs en het inkomen van de mensen
toeneemt, neemt de grootte van het
gezin af.
Verzet
Maar niet alleen de rooms-katho
lieke leken gaan hun eigen gang,
reeds lang dringen intellectuelen,
theologen en priesters aan op een an
dere houding van de kerk, die meer
gericht is op de werkelijkheid.
Tegen kardinaal Ottaviani in,
schreven in 1964 drs. A. L, M. Ar
nolds en dr. J. Hirdes in het blad
van het Nederlands Katholiek Vak
verbond, dat de rooms-katholieke
gelovigen het recht hebben om over
het al of niet gebruiken van midde
len tot geboortenbeperking te dis
cussiëren.
In datzelfde jaar schreven 120
vooraanstaande intellectuele rooms-
katholieken de paus en de bisschop
pen, in concilie bijeen. Zij vroegen
de traditionele leer van de kerk op
het punt van geboortenregeling te
herzien.
In 1965 werd bekend dat veel meer
dan de helft van de leden van de St.
Adelbert-vereniging het niet eens
was met de kerkelijke voorschriften.
Driekwart wilde een nieuwe uit
spraak met meer vrijheid ofwel he
lemaal geen Voorschriften meer.
Mazen
Tijdens het concilie greep de paus in
en wijzigde een van de rapporten zo,
dat duidelijk zijn huidig standpunt
naar voren kwam. Die wijziging werd
met fel verzet ontvangen. De paus
wilde zeggen dat de leden van zijn
kerk geen voorbehoedmiddelen mogen
gebruiken die door de kerk „zijn af
gekeurd of mogelijk afgekeurd zullen
worden."
Tot op dat moment had de kerk zich
nimmer over de anticonceptionele pil
uitgesproken. De bisschoppen kregen
het voor elkaar om te zeggen dat al
leen verboden is wat „door het leer
gezag is afgekeurd." De pil was daar
dus door de mazen van de kerkelijke
wet heengeglipt. Deze gang van za
ken gaf velen in de Rooms Katholieke
Kerk de vrijheid om de pil te gaan
gebruiken.
Daarna stelde de paus een speciale
Commissie in om het probleem van de
de geboortenbeperking grondig te be
studeren. De meerderheid wilde meer
vrijheid geven, maar de minderheid
meende dat daardoor het gezag van de
kerk zou worden aangetast. Officieel
werd de conclusie van deze commissie
nimmer gepubliceerd, maar een Ame
rikaans blad publiceerde haar toch.
f'ii
slot
Brieven die niet rijn voonlen
ven neem en adrea kunnen niet In
behandeling worden genomen. Ge
heimhouding Is verzekerd. Vragen
die niet onderling met elkaar In
verband staan moeten ln afzonder
lijke brieven worden geateld. Per
brief dient een gulden aan poetse
gels te worden Ingesloten.
Vraag: Welke torren zijn dit? Ze
komen binnen en eten plantenblade-
ren.
Antwoord: Deze kevers behoren
tot de snuitkevers en wel tot de
soort druivenhaantjes. Ze vreten
aan druivenscheuten en allerlei
zachte plantendelen. Ze heten ook
lapsnuittor of otiosynchus sulcatus.
Bestrijding geschiedt door wegvan
gen en doden, voorts door stuiven
met een insecticide of basudinestuif.
Vraag: Hierbij enkele kevertjes.
Ze komen voor in het achterdeel
van onze boerderij, in en bij de keu
ken, waarboven de hooizolder is.
Ook In de kelder zijn ze volop.
Antwoord: Dit zijn broodkever-
ties. Het wijfie legt 50 eitjes los in
kastjes, enz. De kleine larven gaan
op zoek naar voedsel, zoals allerlei
droge levensmiddelen bv. macaroni,
beschuit, ook gedroogde zaden. Be
waar de levensmiddelen zoveel mo
gelijk in afgesloten bussen en laat
geen etensresten achter. Neem de
kasten van tijd tot tijd uit met wa
ter en echte zeep. Laat ze goed dro
gen en neem de planken eruit zodat
nergens losse eieren kunnen achter
blijven. 0<">k kan u ze bestrijden met
een niet-giftige insecticide, doch al
leen wanneer dit strikt noodzakelijk
is en sluit de levensmiddelen van
tevoren goed weg.
Vraag: Welke liim moet ik gebrui
ken voor het lassen van plastic bui
zen in het toilet?
Antwoord: Voor dit lasser voldoet
eigenlijk geen enkele lijmsoort daar
plastic niet oplost. Bovpndien zetten
de buizen bij temperatuurvi-sohil-
len te veel uit. Er zijn echter "<b-
berverblndingen in de handel, c'e 'i
gemakkelijk over de twee te trH:r-
den delen kan heenschuivcn en die
meerekken bij de uitzetting.
Znid-Air ik tt on Bijn probleem (II
De situatie voor de kleurlingen
is het allermoeilijkst. Zij zijrr
enige tijd geleden ook op de weg
van eigensoortige ontwikkeling
gezet. Daarmee verloren zij de
mogelijkheden, die in het vroe
gere verkeer in de wereld der
blanken voor hen bestonden.
Met name voor de ontwikkelde
kleurlingen was dit een ernstig ver
lies en een grievende terugzetting.
Het hachelijke van deze maatregel
die in wettelijke zin ook dubieus te
achten is. is dat de kleurlingen niet
in eigenlijke zin een volk vormen en
dat hun levenswijze en cultuur al
thans voorzover deze ontwikkeld
zijn, aan de westerse wereld zijn ont
leend.
Daar staat echter ook wel wat te
genover. De meeste kleurlingen zijn
in ontwikkeling nog ver achtergeble
ven, zodat hun leefwijze eerder te
vergelijken is met die der Bantoes.
Integratie betekende voor hen dan
ook een soort laissez faire stelsel,
waarvan zij voortdurend de dupe
bleven. Voor allen gold in de prac-
tijk, dat zij weliswaar in juridische
zin maar daadwerkelijk nooit gelijke
kansen hadden. In hun eigen gebied
en onder eigen beheer komen thans
alle posten voor hen open. Ook is te
bedenken, dat de Bantoes, die zich
trots verheffen boven de kleurlingen,
hun achterstelling t.o.v. de kleurlin
gen moeilijk zullen kunnen aanvaar
den.
Het is van harte te hopen, dat de
toestand der kleurlingen door de ei
gensoortige ontwikkeling snel zal
verbeteren. Lang kan de apartheid
tussen de blanken en de kleurlingen
dunkt mij niet volgehouden worden.
Zij is in dit geval ook het minst
overtuigend, omdat er vele grensge
vallen bestaan, waarover beslissingen
genomen moeten worden, die kunst
matig aandoen en die in het licht var
de kleine apartheid door velen als
een schrijnend onrecht ondervonder
zullen worden.
Het in een sneller tempo dan el
ders opheffen van maatregelen der
kleine apartheid in het gebied rond
om Kaapstad en bij behoud van de
voordelen van ontwikkeling in een
eigen gebied is misschien mogelijk.
Het viel mij op, dat verschillende
vooraanstaande Zuidafrikaners met
de behandeling van de kleurlingen
geen vrede hadden en dat zij integra
tie op de duur nodig en ook mogelijk
achtten.
Kerken
Over de kerken en de apartheid is
hierboven niet gesproken, Het is ook
niet mijn bedoeling dit vraagstuk aan
de orde te stellen. Ik wil volstaan
met enkele opmerkingen. Voor ieder
die in Zuid-Afrika reist, zal het dui
delijk zijn dat de kerkdienst en het
gemeenteleven bij de Bantoes en de
blanken zeer verschillen, zodat geen
van beide ernaar uitziet om op dit
punt te integreren. Zelfs geschiedt de
evangelisatie door de Bantoe onder
zijn stamgenoten op een wijze, die
ons onmogelijk zou zijn. die we ook
zeer bedenkelijk zouden vinden,
maar die wel succes heeft.
Intussen behoeven deze verschillen
niet tot isolatie te leiden. Het is zeer
wel mogelijk, en het wordt ook door
één der kerken in practijk gebracht,
om oecumenische synodes te vormen
en vervolgens, plaatselijk, oecume
nische kerkeraden. Op die wijze kan
een begin gemaakt worden met het
beleven van de eenheid in Christus.
Als vanzelf zal dit moeten leiden tot
avondmaalsviering der keijken op ge
zette tijden.
Het over en weer kerken bij elkaar
ligt niet voor de hand. er bestaat
geen belangstelling voor, maar het
blijft een moeilijk te verteren zaak,
dat het nog lang zal duren, voordat
de Bantoe, die daar behoefte aan
heeft, of die op zekere zondag geen
andere gelegenheid heeft, de kerk
van de blanken zonder wederzijds be
zwaar binnenstapt. Dat zal er ten
slotte toch van moeten komen.
Sleutelpositie
De vraag of. en de wijze waarop
Zuid-Afrika zijn uniek en zeer zwaar
orobleem tot oplossing zal brengen is
van groot belang voor de toekomst
van dc wereld. Zuid-Afrika neemt in
meer dsn één opzicht een sleutelposi
tie in de wereld in en het zal me!
name één van de belangrijkste punter
zijn vanwaaruit hulp aan de ontwik
keling van geheel Afrika geboden za)
moeten worden.
Met het oog d->arop en uit billijk
heid tegenover Zuid-Afrika zelf is
Waarom heeft de paus zich ge
schaard aan de kant van de conser-
bezig. Het meest waarschijnlijke ant-
vatieven? Die vraag houdt reeds velen
woord is dat de paus zich sterk ver
bonden voelt met Pius XII, de voor
ganger van Johannes XXIII. Hij heeft
onder hem gediend en voelt zich nauw
met hem verwant.
Juist hij keerde zich scherp tegen
het gebruik van voorbehoudsmidde-
len. Paus Paulus ziet hem als een
heilige. Hij wil niet dat er aan zijn uit
spraken gedokterd wordt.
Maar tussen hem en Pius XII staat
de figüur van Johannes XXIII, en tus
sen hem en zijn kerk staat diezelfde
paus Johannes die de rooms-katholie
ken een vleug frisse lucht liet in
ademen. Het ziet er niet naar uit dat
zij nu terug willen naar de atmosfeer
van geboden en verboden van het ver
leden. Paus Paulus heeft met deze
encycliek, meer dan met enige andere,
zijn gezag op het spel gezet.
(Van onze kerkredactie)
NEW YORK In Westminster in
de Amerikaanse staat Maryland zit i
de twintigjarige Irving K. West een
straf van dertig dagen uit, die hem is
opgelegd wegens godslastering.
Op 20 juni werd hij gearresteerd
bij een vechtpartij in Westminster.
De rechter veroordeelde hem tot der
tig dagen en een boete van negentig
gulden, omdat hij „de naam des He
ren op een openbare plaats misbruikt
had". West kreeg bovendien nog ne
gentig gulden boete wegens
weerspannigheid.
De veroordeling wegens godslaste
ring geschiedde volgens een wet van
Maryland uit het jaar 1723. Rechter
Charles J. Simpson zei: „Soms is een
onduidelijke wet als deze de enige
mogelijkheid, om dergelijke proble
men op te lossen."
Oorspronkelijk bepaalde deze wet,
dat een godslasteraar de tong door
boord werd. Bij herhaling moest hem
de letter B (van „blasphemy") in het
voorhoofd gebrand worden en bij de
derde maal werd hij ter dood veroor
deeld. In het jaar 1890 werd de maxi
mumstraf gewijzigd in zes maanden
cel en een boete van honderd dollar.
ALPHEN Op 65-jarige leeftijd is
in Alphen a. d. Rijn overleden de
gereformeerde emeritus predikant ds.
W. J. van Hoek. Hij werd op 6 de
cember 1902 geboren. Zijn ambtswerk
begon hij op Terschelling in 1930. In
1946 vertrok hij naar Zuilichem en in
1952 werd hij bevestigd te Aarlan-
derveen. Hij was in februari met
e "ïritaat gegaan.
Weer in Enrnna
V
pn
het vereist om op grond van de fei
ten, de normen en de doelstellingen
tot een mede in zijn evenwichtigheid,
rechtvaardige beoordeling te komen.
Daartoe is ook een vereiste, of men
bij bezwaar op enig punt een andere
weg kan wijzen, die gelet op het ge
hele vraagstuk beter is.
De gecompliceerdheid van het
vraagstuk en de onzekerheden van de
toekomst brengen mede, dat verschil
len in de beoordeling zullen blijven
bestaan. Dat is niet zo erg, indien
maar recht gedaan wordt aan het
probleem, het beleid en de uitvoering
ervan. Want in dat geval zal Zuid-
Afrika open staan voor constructieve
critiek en zal de wereld een bijdrage
kunnen leveren voor de oplossing
van het vraagstuk.
weer
max temp
gisteren
Kopenhagen
20
Londen
Amsterdam
20
20
Luxemburg
onbew.
25
Parijs
half bew.
25
Nice
Frankfort
24
Mtlnchen
22
Zürich
onbew
22
Genève
26
Locarno
26
Wenen
19
Innsbruck
23
Rome
onbew.
26
Madrid
37
Majorca
licht bew.
31
rij
De nieuwe encycliek van de p 1U.
werd openbaar gemaakt op een pi ie,
conferentie door bisschop Lamb |ic
schini. Volgens hem wil de pai jj]
lijke brief „het gevaar van doginc
tisch relativisme vermijden en gelfr,
tijdig een dam opwerpen voor
moreel relativisme". Het docum?ai
is vastgeknoopt aan de „geloofswc
lijdenis" van de paus op 30 juni, ra!
de Vierde Assemblee van de Wer oó\
raad van Kerken schokte om hiei
conservatieve benadering. op
Een belangrijke zin uit het s 1
is „dat elke echtelijke daad ojwi
moet blijven voor de overbrenf n*
van het leven." Deze zin sluit i ten
alleen gebruik van voorbehoedt: he
delen uit, maar houdt volgens wasij
nemers in Rome ook een afkeuiw<
in van periodieke onthouding
voortdurende praktijk.
TJ
De paus zegt: „Zelfs een gedeëoi
lijke vernietiging van de geslacld*
lijke gemeenschap en haar doel Di
strijdig met het plan van God en
wil."
Traditioneel
Volgens bisschop Lambruchini hi
de paus „tegenover de nieuwe t
denzen zich geplaatst met een kra
tige herbevestiging van het tradi
nele standpunt zelfs in het bewim
zijn dat dit vele zal misbehagen." V€
Niettegenstaande zijn kracht p<
verklaring tot rooms-katholieke ecj*
paren dringt de paus er bij de priw,
ters op een begrip te tonen voor
echtparen. Theologische waarneniht
menen dat dit kan betekenen dat pte
toors, hoewel contraceptie voor
kerk een zonde is, in individuele h
vallen, afhankelijk van de omstam le
heden, deze kunnen toestaan.
Aan het slot van de encycliek ritej
de paus zich tot de overheden i
het verzoek de morele waarden ij*
lig te stellen. Tot geleerden wordt
zegd dat zij zich erop moeten toelvi
gen „de verschillende omstandigheut
uit te vorsen, die gunstig zijn v w
een gezonde beperking van de menie
lijke voortplanting volgens de wenir
van het concilie".
Voortrekkersmonument, Pretoria
DOOR PROF. DR. IR.
H. VAN RIESSEN
Aan de gangbare, ongenuanceerde
veroordeling van Zuid-Afrika in de
wereldopinie kunnen de Zuidafrika
ners slechts schouderophalend voor
bijgaan. Verschillende malen is mij
in Nederland gevraagd, hoe toch dat
harde en onrechtvaardige oordeel
kon ontstaan. Dat is geen eenvoudige
kwestie, maar enkele oorzaken kun
nen wel aangewezen worden.
Oorzaken
Ik denk daarbij aan het slechte
koloniale geweten van Europa. Ook
het anti-kolonialisme van de Ameri
kanen is van betekenis. De Ameri
kaan heeft een diepe eerbied voor de
vrijheid en de gelijkheid van alle
mensen. Deze visie heeft leiding ge
geven bij de liquidatie van het kolo
niale stelsel.
Aan de andere kant kan niet ont
kend worden, dat de verwantschap
voor genoemde Idealen met de geest
van de Franse revolutie de Amerika
nen aanhangers heeft gemaakt van
een verabsoluteerde vrijheid en ge
lijkheid, waarmee zij in een idea
lisme vervallen zijn, dat hen herhaal
delijk met de praktijk in conflict ge
bracht heeft.
Voorbeelden daarvan zijn de naïve
teit, waarmee Roosevelt de bedoelin
gen van Jhurchill wantrouwde en de
woorden van Stalin voor zijn plan
nen en daden aanzag, een fout waar
onder Oost Europa nog steeds gebukl
gaat: de spanning tussen een absolute
idee van gelijkheid en een feitelijke
apartheid heeft Amerika zeil thans
in de greep van verschrikkelijke on
lusten gebracht: de ongenuanceerde
veroordelling van Zuid-Afrika is een
volgend voorbeeld.
Een absolute veroordeling past ook
in de communistische probleemstel
ling. Men kan er een zekere bewon
dering voor hebben, dat de commu
nisten na twintig jaar volharding met
hun methode om eigen balk te ca
moufleren en onze splinter te cultive
ren velen onder ons beginnen te win
nen voor hun probleemstelling.
Ontwikkelingslanden
Het overwicht van de ontwikke
lingslanden in de wereldorganisaties
is natuurlijk ook van grote invloed
op de oordeelsvorming.
Ook speelt een zekere onevenwich
tigheid in de vorming van de publie
ke opinie een rol. Een bepaald soort
vooruitstrevendheid bezet de eerste
rangen van de publieke tribune en
wil zich aan ons denken opdringen.
Zij rebelleert tegen het bestaande en
koestert ondoordachte idealen: zij
acht gezag gering en ziet de vrijheid
volstrekt. Zij veroordeelt de geschie
denis zonder haar te kennen, zodat
haar volgelingen, zoals eens gezegd
ia, de geschiedenis wel zullen moeten
overdoen. Zuid-Afrika kan van deze
progressiviteit niet veel goeds ver
wachten. maar wij dunkt mij even
min.
Tenslotte is het feit dat Zuid-Afri
ka zeer ver weg ligt een invitatie tot
lichtzinnig oordelen.
Men kan allerlei gegronde bezwa
ren hebben tegen de toestand in Zuid-
Afrika. maar het komt mij voor. dat
het samenstel van bovengenoemde
Invloeden deze bezwaren misvormen
tot een onbilliike en ook onvruchtba
re veroordeling van Zuid-Afrika.
Maar in feite bleef men met bqz:
benen op de grond.
Tijdens de maaltijd sprak de
co-burgemeester van Berkel, de h°
A. de Vrij, een woord van welki
's Avonds was het woord aan
cabaretgroep Mijeur. Er was
plaats onbezet in de grote zaal v
Rehoboth. De groep bracht een
en op peil staand programma. Te
ren was nog afscheid genomen
Els Schep, die zeven jaar lid ls
weest van het dagelijks bestuur,
jaar was ze presidente. Ze werd h
telijk toegesproken.
Prij;
zen
Van onze correspondent)
BERKEL en RODENRIJS „Ont
moeting op Kosmos". Zo had de
Christelijke Plattelands Jongeren Or
ganisatie Zuid-Holland haar Provin-
ciade 68 genoemd, die zaterdag is ge
houden In en bij de tuinbouwveiling
van Berkel en Rodenrijs.
Die ontmoeting in het heelal
bestond dan onderandere uit het be
oordelen van vee, een behendig
heidswedstrijd op de trekker,
bloemschikken, een fulz, handarbeid,
ringrijden en sportwedstrijden. En
vooral niet te vergeten de gezamen
lijke. gezellige maaltijd in de kantine
van de veiling en 's avonds het
ontspanningsprogramma met cabaret
ln het verenigingsgebouw Rehoboth.
Voor deze ontmoetingsdag, officieel
georganiseerd door het streekverband
Delfland, bestond grote belangstelling
zelfs uit het buitenland. Er heerste
sfeer en met animo namen de leden
aan de verschillende programma-on
derdelen deel. Ook nu bleek weer dat
de CPJO in tegenstelling tot vele an
dere verenigingen, een bloeiende or
ganisatie is met een gpheel eigen ka
rakter.
Planeten
Gezellig was het vooral in de grote
bloemenhal. waar onder het opschrift
van planetennamen de verschillende
evenpmenten werden gehouden. De
versiering van de hal gaf haast de I Krantenknippen: k. scniak, Polen.
idep dat deze' ontmoetinesdae ppn °e af<lc1lngSwodstrlJd deden met
aa.T °eze ontmoetingsdag een „es(<> preslalies) ,verd gcwonncn door
„sprong in de ruimte was. I derdorp.
Ook werden nog de prijzen uitj®
reikt van deze geslaagde dag.
Het voetbaltornooi werd gewjd
nen door de Alblasserwaard. Vijg r
renlanden. Het streekverband
Hollandse Eilanden won het voll(i
ballen.
Andere kampioenen (winnaars
prijs) waren: Veebeoordelen: J. T. Kor
ve, N'oordeloos. Melkwcdstrljd (24 juli
Maasland gehouden): N. Noer, Slledre
Bloemschikken: Mejuffrouw W. A.
Rossum. Dlrksland. Hardlopen: P. Beu
man. Tlnte (Voorne). Hardlopen mei»
Kei Leefland. Alphen aan de Rijn. nar
pen met hindernissen: B Schakel,
senstreek. Touwtrekken: Afdeling Flakl
Houtskooltekenen: Mej. P. Hoogend
Drtebruggen. Houtlnbranden: Me.l L.
gers, Ver. Staten. Wnndschllderen: Mej,
v. d. Hoog, Oud-Alblas, Quiz: G. P. Ml
burg, Leiderdorp Quiz bedrllfscconon
B. Meln iert. Berkel. Gewlchtschatl
Frcd. v. d. Meer. H. I. Ambacht. V
keersqulz: H G. Slappendeel. PIJnacI
Trekkerwedstrijd: A van Bergeljk. He
llngen. Ringrijden met paren: .1. Hordi
