Methusalem de loef afstellen
Ringrijder Houterman
wilde „nie allenig"
naar het verre Japan
★karnemelk*
lekkere, koele,
slanke, witte
★dorstlesser*
DUITSE STELSEL
Opium onder vloer
van pension
Witte benzine onder
nieuwe vlag: PLOT
HUIB PRINS WIL VOOR GEEN GELD IN EEN WONING
KRASSE 101-JARIGE: IK HOOP 1000 TE WORDEN
55
Benzinepompen
in Frankrijk
soms dicht
Overvallers
aangehouden
Emmy Y erhey mag
niet in Moskou
blijven studeren
voor
Vorstelijke gift KLEINE VERVOERDER
prins DUpE yAN MEUWE
Man dreigde
vliegtuig
op te blazen
9
VRIJDAG 5 JULU968
-
(Van onze correspondent)
HARMELEN Zijn naam
is Huibert Prins. Hij is 101
jaar, zondag wordt hij 102 en
hij onderscheidt zich direkt
al van de „over de honderdja
rigen", doordat hij de laatste
veertig jaar niet anders dan in
hutten heeft gewoond.
Uit Giessendam is hij af
komstig en de zeer krasse en
bovendien spraakzame oude
baas, piekert er voorlopig nog
niet over er het bijltje bij neer
te leggen. Ik hoop Methusa
lem de loef af te steken. Ik
wil 1000 jaar worden, schept
hij op.
Allerwege neehit men wel zijn pet
je af voor de man, die voor sommige
mensen speciaal voor zijn verzor
gers zeer lastig kan zijn, maar die
voor iedereen toch wel een goed
woord over heeft.
Erg jong was Huib toen hij in de
grienden langs de Merwede werkte.
Lang hield hij dat niet vol. Den
vreemde trok hem. Hij bond zich aan
niemand, nam zich voor om nooit te
trouwen en vertrok naar Rotterdam,
waar hij eerst in de haven werkte en
later schippersknecht werd.
Marskramer
Veertig jaar geleden gaf hij er de
brui aan. Marskramer was zijn doel
en met de bakN met garen en band
was hij in Harmeien en Kockengen
en in de buurtschappen weldra een
vertrouwd beeld. Niet dat iedereen
hem op de koffie vroeg, maar op
Huib kon staat worden gemaakt.
Prins, ze zeggen van hem dat hij af
en toe wat pessimistisch is, heeft ei
genlijk nooit woningnood gekend.
„Als ik een mooi plekje zag, bouwde
ik er een hut. Als ze me er niet
wilden hebben, vertrok ik weer en
bouwde er ergens anders een."
Dat deed hij ook enige tijd geleden
op de grens van Kockengen en Har-
melen. De twee gemeenten zagen
hem liever gaan dan komen, maar
daar hadden ze nogal problemen
mee. Huib liet zich niet meer wegstu
ren. Op zekere dag echter bleek zijn
hut van onder tot boven onder het
ongedierte te zitten. Niet dat het
Huib wat kon schelen, maar ze kre
gen hem toch zover dat hij schoor
voetend akkoord ging met een be
jaardentehuis. Een half uur bleef hij
er, toen vluchtte hij, naar zijn oude
vertrouwde omgeving.
Wasbeurt
Ik was gek, Je had daar toch geen
vrijheid meer. Hier kan ik doen en
laten wat ik wil. Ik heb mijn twee
honden, het zijn mijn lievelingen, ze
hebben het goed bij me. Alleen heb
ik eens in de week last met een
zuster van het Groene Kruis. Dat
mens komt de boel afwassen en komt
mij ook verzorgen. Dat heb ik echt
niet nodig, zegt Prins, die eigenlijk
dringend aan een wasbeurt toe is. Hij
is ongeschoren, ziet er in zijn oude
kleren, die vol met hondeharen zit
ten, smerig uit, maar wil niet anders.
„Verleden week heeft de zuster me
in mijn teen geknipt. Ze wilde mijn
nagels knippen. Wat een flauwekul."
Prins leeft van de AOW. De ge
meente zorgt dat hij een gedeelte van
het geld krijgt. Voor de verzorging
door de familie Pruis, een boerenge
zin, enige meters van zijn huisje van
daan en het werk van het Groene
Kruis moet elke keer wat afgedragen
worden, zeer tegen de zin, uiteraard,
van Huib Prins.
Zondag, zo heeft de buurt verno
men, komen ze van de televisie. Het
zou geen kwaad kunnen om het hutje
wat op te knappen, hadden ze Huib
■gezegd. Maar Huib: „Wat een onzin,
het is hier mooi genoeg. Ik heb nooit
anders gezeten, we moesten het maar
zo laten".
Dat kon toch niet verhinderen
dat de zuster van het Groene
Kruis de maat kwam nemen van
een venster, om daar een nieuw
gordijntje voor te hangen. Prins
mag er op zijn verjaardag toch
wel een beetje knapjes bij zit
ten
Huib Prins (zondag 102)
(Van onze corrspondent)
MIDDELBURG De 21-jarige
Zeeuwse ringrijder Johan Vos
uit Koudekerke gaat in de herfst
een week naar Japan. Hij is uit
genodigd door de Japanse televi
siemaatschappij Fuji Telecasting
Co, die over de hele wereld naar
mensen zoekt, die spciale talen
ten hebben. Johan Vos zal per
vliegtuig naar Japan vertrekken,
een week in een hotel verblijven,
een rondreis door het land ma
ken en een zakgeld krijgen van
300 om souvenirs te kopen.
Uit heel Nederland moet een depu
tatie van vijf man komen. Hier is
ook een polstokspringer bij uit het
noorden van liet land. Naar anderen
wordt nog gezocht. Het tv-program-
ma heet „the world surprise show".
Voordat Johan Vos, die vlot zijn
medewerking verleende, voor deze
reis was aangezocht, was een gecom
pliceerde situatie ontstaan. Voor het
optreden had men aanvankelijk het
oog op de 21-jarige Cees Houterman
uit Koudekerke laten vallen, de kam
pioen van Zeeland.
„Op een dag zat mijn hut van onder
tot boven onder het ongedierte. Niet
dat het mij iets kon schelen, maar
ik ging toch schoorvoetend naar een
bejaardentehuis. Een half uur lang
bleef ik er, toen vluchtte ik weer
naar mijn hut."
Cees voelde wel voor het optreden,
maar hij had liever het geld voor de
reis dan de reis zelf. De opnamen
konden naar zijn mening best ge
maakt worden op de baan achter de
hofstede van zijn schoonvader.
De Japanse organisatoren kwamen
evenwel zonder camera's. Ze wilden
de tv-artiest in spé alleen maar in
actie zien. Indien de kleine voorstel
ling beviel zou de uitnodiging volgen
voor opnamen in Japan. Ook de taal
barrière bleek een probleem.
Een ietwat paniekerig telefoontje
naar de boerderij kondigde de komst
van twee Japanners aan, van wie er
een Engels sprak. Een tolk, die beide
partijen verstaanbaar zou maken was
er niet bij.
Voor deze situatie kwam een oplos
sing toen een van de aanwezige
verslaggevers zich voor deze functie
aanbood. Daarop kondigde zich een
tweede probleem aan. De jeugdige
ringrijder. die kampioen is van Zee
land, wilde wel voor de televisie op
treden maar niet naar Japan, althans
„nie allenig".
Hoe de tv-mensen ook praatten,
Cees was vastbesloten. „Dit is de
kans van je leven", probeerde zijn
vrouw nog, waarop Cees antwoordde:
„Da kan wè weze, maar je moe mee."
Ook het aanbod, dat zijn vrouw een
verblijf van een week zou worden
aangeboden als ze de reis zelf zou
betalen hielp niet hem van gedachten
te veranderen.
Na anderhalf uur praten kwam er
een andere naam los: die van Johan
Vos. Deze was niet thuis in Koude
kerke, maar aan het werk op een
bouwwerk in Middelburg. Het duur
de een hele tijd voordat men hem
eindelijk had gevonden, maar het
zoeken werd beloond door de vlotte
medewerking van Johan Vos.
PARIJS Tot zondagavond zul
len, zo heeft de ANWB vernomen,
bij de pompstations zogenaamde
verrassingsstakingen worden ge
houden, zodat niet vooruit is te zeg
gen waar precies zal worden ge
staakt.
Gisteren al gingen pompstation-
houders in staking omdat zij de door
de regering toegestane verhoging
van 2 centimes per liter in hun ei
gen zak willen steken. De oliemaat
schappijen willen hiervan ook een
deel hebben.
De journalisten van de Franse
televisie hebben gisteren besloten
hun zes weken oude staking voort
te zetten tot ze waarborgen hebben
gekregen „voor de onpartijdigheid
van de berichtgeving voor de tv."
Van Hoffman-La Roche
AMSTERDAM Afgelopen nacht
zijn vier jongemannen, die er van ver
dacht worden de gewapende roofoverval
in Heilo te hebben gepleegd, in Amster
dam aangehouden. De mannen, die tus
sen de 20 en 25 jaar oud zijn. werden
voor verhoor overgebracht naar het
hoofdbureau van politie. Aanvankelijk
werden er in totaal negen mannen aan
gehouden. Vijf van hen werden na ver
hoor weer vrijgelaten. Bij de dinsdag
nacht gepleegde overval op een kassier
van de boerenleenbank namen drie ge
maskerde en gewapende mannen 18.000
gulden mee.
ELLECOM Emmy Verhey, de
jonge Ellecomse vioolvirtuose, mag
niet langer op het Moskouse conser
vatorium lessen volgen. Zoals be
kend kreeg zij tien maanden geleden
van het Russische ministerie van
cultuur een beurs van 16.000 gulden
om te studeren bij David Oistrach.
Dezer dagen, juist toen zij met va
kantie naar Nederland zou gaan,
hoorde zij dat Oistrach haar voor
het volgend seizoen niet in zijn leer
plan heeft opgenomen. Het Russi
sche ministerie voegde daaraan toe,
dat „men ook andere jonge talenten
een kans wilde geven".
Emmy Verhey, die weer in haar
ouderlijk huis in Ellecom is, over
weegt nu te gaan studeren bij Yehu-
di Menuhin in Londen.
MIJDRECHT Prins Bernhard
heeft gisteren bij de opening van de
nieuwste vestiging in ons land van
het wereldconcern Hoffman-La Ro
che (farmaceutische industrie) een
cheque ter waarde van 100.000 Zwit
serse francs ontvangen, die hij zal
bestemmen voor menslievende doel
einden.
Hij ontving de cheque uit handen
van dr. L. Hoffman, kleinzoon van de
stichter. In zijn dankwoord merkte
de Prins glimlachend op, dat hij een
kleine correctie op de bestemming
wilde geven: mens- èn dierlievend
zal het worden.
Later bleek dat het bedrag door de
Prins als volgt zal worden verdeeld:
Natuurfonds 25.000 francs, Prof. dr.
Wever-stichting blindenzorg in on
derontwikkelde landen 15.000 frs.,
blindenzorg en onderwijs Barthimeüs
te Zeist 15.000 frs., doven- en blinden
instituut St. Michelsgestel 15.000
frs., Reumafonds Max Tailleur 15.000
frs., stichting De Blauwe Vogels
(hulp aan invalide padvinders) 15.000
frs.
JONGENS VONDEN
BEURS MET MEER
DAN 10.000
(Van onze correspondent)
SIEBENGEWALD Twee jon
gens in het Noordlimburgse plaatsje
Siebengewald vonden donderdag
middag langs een weg een ouder
wetse portemonnee. Ze stapten van
hun fiets af en openden de beurs.
De jongens schrokken van de in
houd. Ze telden en kwamen tot een
bedrag van meer dan tienduizend
gulden.
De jongens, de elfjarige Willy
Erens en de twaalfjarige Johnny
Coenders gingen met de vondst naar
hun ouders, die aangifte deden bij
de politie. De man die de portefeuil
le had verloren, werd door de poli
tie opgebeld. Het was een kippen
houder uit Barneveld. Hij had zijn
portemonnee niet gemist. Wel gaf
hij de vinders een beloning van
125.
HEERLEN In het ziekenhuis te
Heerlen is donderdagmiddag de
19-jarige P. Smeets uit Linne overle
den. Hij werd 30 juni jl. ernstig ge
wond toen hij te Maasbracht met
zijn bromfiets tegen een stoeprand
reed.
in goedkope, echte liters en nog thuis bezorgd ook
(Van onze sociaal-economische re
dactie)
UTRECHT Hoewel op het ogen
blik het Duitse vervoersplan van mi
nister Leber steeds meer in de be
langstelling komt, blijven de Neder
landse vervoersorganisaties met na
druk aandacht vragen voor de reeds
ingevoerde contingentering van het
wegvervoer tussen Nederland en
West-Duitsland.
Het plan-Leber kan bij eventuele
invoering het wegvervoer in
West-Duitsland extra lasten en extra
beperkingen opleggen, maar wanneer
een Nederlandse vervoerder geen
vergunning krijgt, kan hij helemaal
niet rijden. Dit laatste acht men in
vervoerderskringen altijd nog het
ernstigste probleem dat de meeste
aandacht verdient.
De Nederlandse vervoerders, die
bij controle aan de Duitse grens geen
vergunning blijken te hebben, wor
den op het ogenblik opgeschreven
maar nog niet teruggestuurd. De ver
voersorganisaties vrezen echter, dat
de Duitsers wanneer zij de huidige
contingentering handhaven spoe
dig tot uitvoering van hun maatrege
len zullen overgaan.
Niet de grote Nederlandse onderne
mingen, die soms ook nog wel vesti
gingen in Duitsland hebben, zullen
dan het slachtoffer worden, maar
vooral de kleinere ondernemingen
met een of twee wagens, die slechts
voor een of twee dagen vergunningen
krijgen om op Duitsland te rijden.
Kleine vervoerders, die al jaren
lang hard gezwoegd hebben om hun
bedrijf op te bouwen, niettegenstaan
de de jaarlijks stijgende bedrijfslas
ten (belasting, benzineprijs enz.), zul
len gedwongen worden het bijltje er
bij neer te leggen: een troosteloos
einde van een moeizaam bestaan.
Hier gaat het niet om gebrek aan
efficiency, activiteit en onder
nemingszin, maar om een kortsluiting
tussen twee landen op vervoersge
bied, ondanks hel bestaan van een
Europese Economische Gemeenschap.
ONBILLIJK
De Duitsers willen niet meer dan
1950 Nederlandse wagens per dag op
de Duitse wegen hebben, maar on
danks reeds maandenlang durend
welwillend overleg van Nederlandse
zijde met Duitse ambtenaren is er
DEN BOSCH De Bossche re
cherche heeft de grootste partij
opium in handen gekregen, die ooit
in Nederland is gevonden. Het ging
om ongeveer elk kilo, die op de
zwarte markt een waarde vertegen
woordigt van ruim tien mille. De
partij werd aangetroffen onder de
vloer van een zolderkamertje in een
pension aan de Bossche Westwal,
dat gehuurd was door de 32-jarige
Turkse gastarbeider H. B. Hij en de
eveneens in Den Bosch wonende
schrijver H. V. zijn gearresteerd.
De vondst werd gedaan na een tip
LAS VEGAS Een gedetineerde
die onder geleide van twee politie
mannen per vliegtuig van Kansas
City naar San Francisco werd over
gebracht dreigde donderdag het
toestel met dynamiet te laten ont
ploffen als men hem niet naar Mexi
co bracht.
De piloot kon hem van dat plan
afhouden door te zeggen dat hij niet
genoeg brandstof had. De man ging
hierop zijn escorte te lijf; hij kon
echter worden overmeesterd, waar
na hij na de landing in Las Vegas
achter de tralies werd gezet.
van de Amsterdamse recherche die
Bossche collega's erop attent maak
te, dat B. opium in zyn bezit zou
hebben. Toen de politie een inval
deed, vond zij de Turk ziek op bed
en in het nachtkastje 600 gram ruwe
opium. Later ontdekte zij, op aan
wijzing van de hospita, de rest van
de elf kilo onder een losse vloer
plank.
Volgens B. had hij de opium toe
gestuurd gekregen uit Turkije. De
Bossche schrijver zou slechts zijde
lings met de zaak te maken hebben.
De politie neemt aan dat de Turk
niet in een complot zit en de opium
voor eigen gebruik is geweest. Zijn
vriend uit Zaandam eveneens een
Turk wordt thans in Amsterdam
verhoord omdat hij er eveneens van
wordt verdacht opium in zijn bezit
te hebben.
nog geen systeem bereikt, waarbij
het vaststaat, dat er per dag ook in
derdaad tenminste 1950 Nederlandse
wagens op de Duitse wegen zijn. Per
dag worden tientallen vergunningen
geweigerd, maar het is wel zeker, dat
er per dag aanzienlijk minder Neder
landse wagens in Duitsland rijden.
De onbillijkheid van dit nieuwe
systeem dreigt op het ogenblik wat
op de achtergrond te geraken nu in
West-Duitsland het plan-Leber volop
in de belangstelling staat. Het Neder
landse ministerie van verkeer en wa
terstaat is tot nog toe zoet gehouden
met kleine concessies, die niet veel
om het lijf hebben, aldus het com
mentaar van de zijde van de Neder
landse bond van protestants-christelij
ke beroepsgoederenvervoerders.
Voor enkele weken van het jaar Is
er een regeling gekomen voor beder
felijke produktcn zoals groenten en
fruit, de lege ritten zijn uitgezonderd
van de vergunningen, maar hiermee
zijn de concessies ongeveer uitgeput.
Voor het transitovervoer is nog
geen regeling gekomen. Door het Ne
derlandse vervoer naar andere lan
den, dat via Duitsland gaat, onder
het vergunningenstelsel te laten val
len, wordt in wezen de vrijheid van
handel aangetast, hoewel de Duitse
grondwet deze vrijheid erkent.
Naar wij vernemen overweegt de
Nederlandse regering bij het Euro
pese Hof een proces aanhangig te
maken tegen het op komst zijnde
plan-Leber, dat alle verkeer op de
Duitse autowegen wil onderwerpen
aan een hogere belasting en boven
dien bepaalde goederen geheel van
de Duitse autowegén wil weren ter
versterking van de concurrentieposi
tie van de Duitse spoorwegen. Dit
plan staat geheel los van de bilatera
le overeenkomst tussen Nederland en
West-Duitsland inzake het aantal we
derzijdse vervoersvergunningen.
Inmiddels heeft minister Leber zijn
plan al moeten matigen onder druk
van de CDU-oppositie. Het weren
van bepaalde goederen op de Duitse
wegen is geschrapt. Daartegenover
zou de minister echter de bevoegd
heid krijgen incidenteel bepaalde we
gen geheel voor het goederenvervoer
te mogen afsluiten. De betekenis van
deze maatregel hangt volledig af van
de wijze waarop de bewindsman deze
maatregel toepast. Te verwachten
valt overigens, dat het plan niet meer
voor 1 januari 1969 gereed komt, zo
dat ook de Duitse verkiezingen nog
een rol gaan spelen en het hele
plan-Leber dus nog bijzonder wan
kel staat.
Tegen deze achtergrond wrdienf
het in de ogen van de Ned'landse
wegvervoerders aanbeveling zich op
dit moment niet teveel blind te sta
ren op het onzekere plan-Leber,
waarover zonodig ook op EEG-niveau
nog wel harde noten gekraakt zullen
moeten worden. „Het gevecht tegen
het Duitse vergunningenstelsel moet
onverminderd worden voortgezet in
het belang van een groot aantal Ne
derlandse bedrijfstakken, die voor de
afzet van hun produkten mede af
hankelijk zijn van het Nederlandse
vervoersbedrijf", aldus het commen
taar van de zijde van de PCB.
(Van onze verkeersredacteur)
HELMOND Vier-en-vijftig
brandstofhandelaren zijn een
belangengemeenschap aange
gaan en komen gezamenlijk
met een eigen merknaam voor
de vloeibare en vaste brand
stof. De vloeibare brandstof
(witte benzine, huisbrandolie
en petroleum) worden, zoals
we reeds berichtten, op de
markt gebracht onder de naam
PLOT, de vaste brandstof (ko
len, hout en andere aanmaak-
artikelen) onder de naam PIT.
De gemeenschap is gedoopt
Commak Nederland N.V.
Een van de belangrijkste activitei
ten is het gezamenlijk aanbieden van
witte benzine. Gisteren is daartoe in
Helmond het eerste PLOT-station ge
opend. Dit jaar volgen er nog veer
tien.
Door samen in te kopen, kunnen de
handelaren de benzine voor ten
minste 2 procent goedkoper verkrij
gen. Leverancier is „een in Neder
land werkende oliemaatschappij, die
niet tot de grote zes behoort".
Op de kwaliteit van de benzine
wordt toegezien door analyses van de
maatschappij te controleren en ook
monsters bij de pompen te testen. Op
de kwaliteit wordt garantie gegeven.
Bij het eerste station wordt super
aangeboden voor 51 en normaal voor
49 cent. De motorolie wordt 30 pro
cent goedkoper op de markt ge
bracht.
In principe kunnen alle Nederlandse
eigenaars van witte en vrije pompen
tussen de 1200 en 1500 zich aansluiten
de bij de N.V. Ze dienen zich dan
echter wel te onderwerpen aan een
kwaliteitscontrole.
Wat betreft de vaste brandstoffen:
deze zullen niet onder de geldende
prijzen worden verkocht, maar de bij
de N.V. aangeslotenen zullen wel ga
rantie op hun produkten geven. Er
wordt naar gestreefd zoveel mogelijk
in verpakte vorm te leveren.
Aanleiding tot de oprichting van de
belangengemeenschap is het onlangs
gereedgekomen „adviesrapport voor
samenwerking in de brandstoffen-
handel" van prof dr. H. O. Gold-
schmidt, hoogleraar aan de economi
sche hogeschool in Tilburg en expert
in de middenstandsproblematiek.
Daarin wordt gesteld, dat
brandstoffenhandelaren jaarlijks
twee miljoen gulden kunnen bespa
ren door gezamenlijk in te kopen, te
distribueren en administratie te voe
ren.
Prof. Goldschmidt maakte de stu
die naar aanleiding van de penibele
situatie, waarin tal van brandstof
handelaren waren komen te verkeren
na de introductie van het aardgas.
Hierdoor zijn van de 6.500 bedrijven,
die ons land enkele jaren geleden
nog telde, er thans 1.000 van afgeval
len.
Hoewel de twee miljoen ton
huisbrandolie, die in Nederland
wordt omgezet, voor een aantal
brandstofhandelaren nog wel interes
sant is, dreigt een grotere groep in
ernstige financiële moeilijkheden te
komen. Dat was ook de reden, waar
om velen tijdig overschakelden op de
levering van witte benzine.
Aandeelhouders
Directeur C. H. Pols onderstreepte
gistermiddag op een persconferentie,
dat Commak Nederland geen enkele
verwantschap heeft met de destijds
opgerichte Stichting Norm. Deze
stichting, die nooit van de grond is
gekomen en officieus al weer ter zie
le is, richtte zich meer op de controle
van de kwaliteit der door de leden
geleverde witte benzine. Commak
Nederland is een naamloze ven
nootschap, waarvan de 54 handelaren
alle aandeelhouders zijn. Men ope
reert daarom ook gezamenlijk.
Van deze aandeelhouders is 60 pro
cent in het zuiden en 40 procent in
de rest van het land gevestigd. Ze
ventien handelaren bezitten reeds
een witte pomp.
