Universiteit wordt aan industrie uitgeleverd" REBELLERENDE SWDENTEN IN Mitterrand: bewind heeft zijn tijd uitgediend Ook in andere steden kwam het tot onlusten Nationaal Vastgoed een hersenschim winnaressen In Santiago ook studentenacties hoge-fluxreactor Bazelse zending draagt eigendom in Kameroen over Haags Jeugdorkest in Doelen hartveroverend Kortste en snelste weg naar Parijs loopt via Zeeland Kamervragen over Daniel Cohn-Bendit Generaal zoekt weer toevlucht tot referendum Oud-katholieke vrouwenbond hij CJVF ZATERDAG 25 MEI 19«8 (Van een onzer redacteuren) AMSTERDAM/NIJMEGEN „Het hangt van de gezags dragers af, of hier een toestand als in Parijs ontstaat. Als we óngestoord in de collegezalen kunnen discussiëren over doel stellingen en organisatie van universiteiten en hogescholen kan er niets gebeuren. Maar op het ogenblik dat de politie ingrijpt, zullen de studen ten tot tegenmaatregelen worden gedwongen." Ton Regtien (28) studeert filosofie aan de Universiteit van Amster dam, deed kandidaats psychologie, maakt de indruk van een bezonken denker, maar heeft aangetoond een snel reagerend organi sator te z(jn. Regtien richtte in 1963 de Studenten Vakbeweging op, was in 1964 voorzitter en hield zich ook daarna intens bezig met acties voor een betere positie van de student. De afgelopen week was hij een van de gangmakers van het protest tegen het rapport-Maris in Amsterdam. Hij zegt: „De SVB voerde altijd incidentele acties; we hebben eigen lijk het traditionele vakbondswerk geïmiteerd, waardoor we wel de jymptomen, maar niet de kwaal zelf aanpakten." Militaire leest Samen met een werkgroep van veertig studenten heeft Regtien in _J Nijmegen waar hij heeft gesta an deerd die kwaal proberen aan te i pakken. Wat hij onder „de kwaal" verstaat? Hij verwijst naar een bro- chure, resultaat van twee en een hal ve week studie, die de werkgroep i maakte van het rapport-Maris. I „Universiteit en onderneming" heet deze analyse, uitgevoerd door de Unie van Studenten te Nijmegen. Kern van de aanval op het rap port-Maris is het verwijt dat ir. A. G. Maris, oud-directeur-generaal van van de week Mevr. H. de Jong, Berkelse- laan 18B, Rotterdam; Mevr. Wydeven, Kantonweg 1, Uden (N-B); Mevr. E. van Raven- zwaaij, Fluitenkruidweg 245, Zaandam Mevr. J. Vloedgra ven, Epe 30, AssenMevr. C. J. Huigen-Gijsbers, De Maten 11, Den Ham. Doe óók mee aan het 3 Ster- renspel.Wln óók f 100.-. Vraag uw leverancier! Hij weet er alles van! het ministerie van verkeer en wa terstaat, hoofd van de commissie-Ma- ris, de universiteit wil uitleveren aan de industrie. De brochure drukt het zo uit: „Het rapport-Maris plant het organisatie model van de grote onderneming over op de universiteit. Gemotiveerd wordt dat door de eis van efficiency, waaraan ook de universiteit als „ka pitaal-intensief investeringsobject" (Witteveen) zou moeten voldoen." Stuwkracht voor de veel tijd en werk eisende analyse, die de studen ten hebben gemaakt, was angst. De vrees dat de universiteit een mam moetconcern zal worden, met een op militaire leest geschoeide bestuursvorm. Hoogleraren noch wetenschappe lijke ambtenaren noch studenten zul len als de plannen van de commis- sie-Maris worden gerealiseerd eni ge inspraak hebben in het in de han den van een presidium van drie le den gelegd bestuur. Vereniging de inleiding van de analyse wordt opgemerkt dat verlangen naar de hervorming van de universiteit niet is te scheiden van omwentelin gen in de maatschappelijke orde. „Veranderingen in de sociale orde van West-Europa na 1945 moeten op hun beurt worden herleid tot veran deringen in de economische struc tuur: vergroting van de produk- tie-eenheden, en verwetenschappe lijking van het productieproces. De economie wordt in toenemende mate .afhankelijk van de research, en de research is de technologische ver enging van vrij wetenschappelijk- on derzoek." Het rapport constateert: „In de groeiende behoefte van het be drijfsleven aan gekwalificeerde ar beidskrachten, die het verwe tenschappelijkte productie-apparaat kunnen bedienen, ligt een tweede oorzaak van de vervlechting van uni versiteit en economie. Verwetenschappelijking van de in dustrie betekent onvermijdelijk ook industrialisering van de wetenschap. En op de industrialisering van de wetenschap volgt de invoering van het organisatiemodel van de grote onderneming op de universiteiten en hogescholen als een echo." Niet democratisch De managersfilosofie aldus 'de studenten gaat nu ook haar stem- Vijandige reacties tegen de Gaulle PARIJS Reeds kort nadat president de Gaulle zjjn tele- visierede had uitgesproken werd Frankrijk „overspoeld" door een groot aantal vijandige reacties. De meeste woord- j voerders waren van mening dat de generaal weinig heeft gedaan om het land te kalme ren. Oud-premier Pierre Mendes-Fran- ce: „Ik ben ontzet. Ik verwachtte voorstellen om de huidige grote crisis te boven te komen, maar in plaats daarvan kregen we de aankondiging van een nieuwe volksstemming. Het bewind volstaat opnieuw met het vragen van een blanco volmacht. De mensen willen niet tot juni wachten om dit voorstel te verwerpen". Georges Seguy, secretaris van het communistische vakverbond CGT: „Na tien jaar persoonlijk bewind, tij dens welk het staatshoofd de eisen van de arbeidersklasse met minach ting heeft behandeld komt hij plotse ling tot de ontdekking dat het land vernieuwing behoeft. De arbeiders vragen geen referendum, maar betere arbeids- en levensvoorwaarden. Wij zullen alle stakende arbeiders oproe pen hun druk te verhevigen". Nationale onderwijsfederatie: „Het referendum is slechts een middel om voor de publieke opinie de onmacht van dit regime te camoufleren". Het socialistische vakverbond Force Ou- vrière: „Het was niet nodig een week te wachten om zo'n verklaring af te leggen. Hij heeft geen precieze reme die voor ogen gehad". Uitgediend Het christelijk vakverbond CFTD: „De president heeft zijn eigen be wind aangeklaagd. Het is nodig de stakingsbeweging te versterken". Francois Mitterand, leider van de linkse federatie: „De Gaulle's rede voering is een laatste politieke ma noeuvre. Zijn bewind heeft zijn tijd uitgediend en moet heengaan". Democratische centrumpartij: „Een referendum schuift de dialoog opzij. Het onderstreept de autocratische tendens van het regime. De Fransen nemen minder en minder genoegen met het paternalisme van hen, die ons regeren". En, in tegenstelling tot deze talrijke andere soortgelijke reacties, tenslotte nog die van Henry Rey. gaullistische fractie voorzitter: „De president heeft een indringende analyse gegeven van de diepe oorzaken van de economische en sociale toestand van ons land, van de crisis welke het meemaakt en de gevolgen daarvan voor de toekomst van Frankrijk". Historische rede Robert Poujade. secretaris-generaal van de gaullistische organisatie: „De Gaulle heeft een historische redevoe ring gehouden, welke een keerpunt in onze politieke geschiedenis zal worden omdat de mensen zich spoe dig zullen uitspreken in antwoord op de oproep van iemand die reeds zo veel heeft gedaan voor de grandeur en het geluk van Frankrijk". Straatveger in Parijs: „Poujade kan het altijd mooi zeggen. Over dat keerpunt gesproken: hij zou best eens gelijk kunnen hebben".... SANTIAGO In de Chileense hoofdstad Santiago hebben gisteren ongeveer 3.000 studenten een uni versiteitsgebouw bezet als protest te gen een besluit tot reorganisatie van de filosofische faculteit. De betrok ken studenten waarschuwden de po litie, geen pogingen te doen om hen te verwijderen. TON REGTIEN pel op de universiteit drukken. ..De werkelijke bedoeling van de commis sie is. niet alleen het beheer, maar ook het wetenschaps- en onder wijsbeleid in handen te legen van een toporgaan, dat zich aan iedere vorm van democratische controle onttrekt." De commissie-Maris, 2 november 1965 ingesteld door de Academische Raad. had als taak „na te gaan of de instellingen van wetenschappelijk onderwijs volledig gebruik kunnen maken van de mogelijkheden tot be perkt zelfbestuur". Volgens het rapport-Maris is de huidige universiteit nagenoeg on bestuurbaar omdat er een senaat is, waarin alle hoogleraren zitting heb ben, die het onderwijs en het onder zoeksbeleid bepaalt, èn nog een Cu ratorium, dat het financieel beheer voert. Het Curatorium aan de minister verantwoording schuldig heeft echter geen gezag over de faculteiten. De commissie meent dat deze autono mie, deze zelfstandigheid van de fa culteiten onaanvaardbaar is gezien de financiële offers, die de maatschappij moet brengen voor uni versitair onderwijs. Het voorstel tot herziening van de huidige bestuursvorm door de com missie-Maris omvat het instellen van een presidium. Dit presidium is prak tisch almachtig. Het beheert financiële, personele en materiële zaken, stelt het bestuursreglement vast, en is alleen I verantwoording schuldig aan de mi- nister. Het „dualistische" van de hui dige bestuursvorm (Curatorium en Senaat) vervalt daarmee. Niet meebeslissen De studenten mogen zitting hebben in de Universiteitsraad, een algemeen overlegorgaan, vergelijkbaar met de ondernemingsraad. Maris heeft in een interview hierover gezegd: „Ik vind het nuttig, dat de studenten mee kunnen spreken en mee kunnen luisteren in 'de Universiteitsraad. Maar als u met „inspraak" bedoelt MEEBESLISSEN in het beleid, dan is mijn antwoord NEEN." Door de centralisatie van de leiding van de universiteit hoopt de commis sie-Maris te bereiken, dat de uni versiteit efficiënter kan werken en optimaal zal functioneren. De studenten vragen zich af in dienst van wie dit moet. Van mono polies als Shell, Unilever, Philips en AKU? Van de industrie, die be- roepspersoneel vraagt, dat een goede opleiding heeft? De studenten hebben geen bezwaar tegen een universiteit, die in dienst van de maatschappij staat. Maar het doel van de universiteit is kritisch ingestelde mensen af te leveren, en geen fabriek van voor de produktie noodzakelijke technologen te worden. DEN HAAG Minister mr. L. de Block van economische zaken heeft van het reactorcentrum Nederland mededelingen ontvangen. waaruit blijkt dat het ongeval met de ho ge-fluxreactor op 7 mei jl. te wijten is geweest aan menselijk falen. De bewindsman heeft de Twee de-Kamerleden ir. S. A. Posthumus en dr. ir. A. P. Oele (beiden PvdA) op hun hierover schriftelijk gestelde vragen geantwoord dat maatregelen zullen worden getroffen om de kans op een menselijk falen als hier be doeld verder te verkleinen. De bewindsman deelt voorts mee dat de veiligheidsvoorschriften van het RCN volledig hun doeltreffend heid hebben bewezen. Op 7 mei jl kwam in de reactorhal van het RCN in Petten radioactiviteit vrij als ge volg van het bezwijken van de om hulling van een splijtstofstra- lingsexperiment. Vorige week dinsdag kon, na reiniging van de hal, de reactor weer op vermogen worden gebracht. YAOENDE De Bazelse zending, die in nauwe samenwerking met de Nederlandse Hervormde Kerk zen dingswerk verricht in Kameroen, heeft al haar eigendommen in dit land overgedragen aan de uit haar voortgekomen Presbyteriaanse Kerk van West-Kameroen. Tijdens een plechtigheid in het Mankon-stadion van Bamenda ont ving synodepraeses dr. J. C. Kangsen daartoe een oorkonde uit handen van dr. Fritz Raaflaub. Afrika-secretaris van de Bazelse zending. De overdracht betrof twee zieken huizen, een leprakliniek, twee tech nische werkplaatsen, twee kraamkli nieken, een drukkerij, zeven boek winkels en de huizen van meer dan vijftien zendingsposten. Enkelen honderden arrestaties (Vervolg van pag. 1) Ik stond by het cordon van voer- tuigen dat de gendarmerie rondom het plein had opgesteld. Honderden j en nog eens honderden behelmde en I met gummistokken en schilden uitgeruste politiemannen om de karabijnen en pistolen dan maar te vergeten stelden zich in diohte drommen op. Toen de horde, die de hele Rue de Lyon over de volle breedte vulde,, grote vernielingen begon aan te richtener sneuvelden spiegelrui ten, van bouwmaterialen, klinkers en auto's werden barricaden opge richt, en ook werden ontelbare branden gestiaht naderde de spanning een hoogtepunt. Traangas i De gendarmes zetten stofbrillen op en bonden zich doeken voor de neus en de mond (tegen het de ogen en de ademhalingsorganen aantastende I traangas), terwijl de meegebrachte I waterkanonnen in stelling werden gebracht. Op dat moment sprak president De Gaulle zijn zeven minuten durende redevoering uit. Het leek 'even stil te worden. Beide partijen luisterden vla transistorradio's mee. Toen het Franse staatshoofd zijn laatste dramatische woorden had uit gesproken, ging een luid gejoel op. „De Gaulle moet verdwijnen!" rie pen ze in koor. Een commando voor de aanval heb ik niet gehoord. Die kwam vanzelf nadat enkele oproerkraaiers, die zich ongemerkt in de hal van een hoger gelegen spoorwegeindpunt hadden verschanst, een regen van glas en klinkers op de politiemannen neer deed dalen. De charge, die gepaard ging met luide knallen van ontploffende rook bommen en traangasgranaten, was zo krachtig dat binnen vijf minuten de hele Rue de Lyon was schoonge veegd. ROTTERDAM Dat was hart veroverend musiceren vrijdag dag in de Grote Doelenzaal, waar het Hofstads Jeugdorkest ter ge legenheid van zijn 45-jarig be staan zo'n kleine honderd jonge lui op het podium had gebracht, een aantal waarvan mevrouw mevrouw Tilly Talboom-Smits, toen zij op 14 april 1923 met een klein groepje het eerste concert gaf in het Haagse Diligentia, ze ker niet heeft gedroomd. De gemiddelde leeftijd is zestien jaar, maar er is een bassist van tien bij, die nog niet tot aan de krul van zijn toch al kleine instrument reikt, en twee violisten strijken dapper mee op driekwart viooltjes. In januari 1964 droeg mevrouw Talboom de leiding over aan een lid van het orkest. Lex Veelo, nu violist bij het Residentie Orkest. Hij leidde zijn jonge musici vrijdagavond voor treffelijk, zodat zij tot bijzonder fraai orkestspel kwamen in de Ouverture van de komische opera „Candide" van Leonard Bernstein, het „Ricer- care" van Hendrik Andriessen en de „Eerste Symfonie in C" van Georges Bizet, die. toen hij deze compositie op zijn twintigste jaar schreef, niet heeft kunnen vermoeden dat zij nog eens zou worden uitgevoerd door spelers, die jonger waren dan hii. De jeugdige Hagenaars hadden twee solisten meegebracht. Het oud lid van het orkest Peter Hoekstra, nu eerste violist in het Residentie Orkest, speelde de „Havanaise op. 83" van Camille Saint-Saëns, muzikaal, zuiver en met een mooie toon, en het orkestlid Hansje Gerritsen (18 jaar), blies voortreffelijk de solo in het „Concert in c voor hobo en or kest" van Vincenzo Bellini. Bewon derenswaardig was het samengaan van solisten en orkest. Het talrijke publiek vooral veel geestdriftig meelevende jongeren hield niet op met een laaiende ovatie vóór er een toegift kwam: de „First Elizabethan Suite" van Eric Coates, bekend uit de televisie-uitzendingen van de Forsyte Saga. En daarna hield het applaus niet op, vóór mevrouw Talboom op het podium verscheen om een hulde in ontvangst te nemen. Nogmaals, het was een hartver- overende avond, die het alleen deed betreuren, dat Rotterdam geen me vrouw Talboom heeft gehad. G. M. DERSJANT Op een veilige afstand trok ik achter de politietroepen aan. Voort durend moest ik me tegen gevels aandrukken om stenen en andere projectielen, waarmee van de daken werd gegooid, te ontwijken. De straat zag er als een ruïne uit. Van het begin tot het einde lekten er vlammen naar boven. Benzine- blikken, die in het vuur waren ge gooid, zorgden zo nu en dan voor daverende explosies. Van alle kanten doemden de glimmende, getraliede bussen van de gendarme op. In looppas begaven ze zich naar het zich snel verplaat sende strijdtoneel. Tientallen ver tegenwoordigers van de sterke arm, die door de rondvliegende stenen of andere voorwerpen getroffen wer den, moesten door Rode-kruishul pen worden weggedragen. Op de Boulevard Diderot werd de aanval even onderbroken. Het vuur van de barricaden, die daar in brand gestoken waren, laaide daar op ver schillende plaatsen meters hoog op. De brandweer moest er aan te pas komen om de hindernissen met hun spuiten uit de weg te ruimen. De tegenstanders van de Gaulle maakten door de nauwe straten rondtrekkende bewegingen. Op alle hoeken moest de chargeren de politiemacht de nodige manschap pen achterlaten om niet in de rug te worden aangevallen. Verstikkend Door het traangas, dat een verstik kende nevel veroorzaakte, huilde en hoestte ik zo dat ik moeite had iets te zien. Een helpster van het Rode Kruis liet me op de grond knielen en diende me oogdruppels toe, die on middellijk een verlichtende werking hadden. Hetzelfde deed ze met tientallen andere verdwaasd rondlopende jour nalisten. De gewelddaden in de omgeving van het Gare de Lyon hielden tot diep in de nacht aan. Het verplaatste zich naar het Quartier Latin, waar dit droeve hoofdstuk in de geschiedenis van Frankrijk nog eens werd her haald met dezelfde décors, effecten en gevolgen. Arrestaties De politie heeft verscheidene hon derden arrestaties verricht. Enkele van de aangehouden betogers waren in het bezit van wapens en walkie- talkies. Het laatste „bastion" van de demonstranten viel even voor vjjf uur op de Place Denfert-Rochereau, waar bomen waren omgezaagd. Ook kwam het tot onlusten en be togingen in Lyon, Nantes, Straatsburg, Clermont Rerrand, Le Puy, Toulouse en Bordeaux. In Lyon, waar ook bar ricaden werden opgeworpen, vielen ruim tweehonderd gewonden. Toen de dood van commissaris Rene Lacroix bekend werd, trokken de meeste stu denten zich terug. In Straatsburg leverde de politie slag met duizend studenten die ver sperringen oprichtten op het grote plein in het centrum. Daar werden twintig personen gewond. In Nantes gebruikten betogers een bulldozer als tank bij de bestorming van de prefectuur, maar ze werden teruggeslagen. Het is de linkse studenten leider Daniel Cohn-Bendit (op de voorgrond) niet ge- lukt Frankrijk binnen te ko men. Hier zien we hem in het kantoor van de Franse douane in de grensplaats Forbach voor hij als onge wenste vreemdeling zou worden uitgewezen. DEN HAAG Is het waar dat aan de Franse student Daniel Cohn-Ben dit de toegang tot België is gewei gerd en de toegang tot Nederland is toegestaan. Dit hebben de Eerste-Ka- merleden jhr. mr. L. E. de Geer van Oudegein en dr. J. W. van Hulst (bei den ch) schriftelijk aan de minister van justitie gevraagd. Vraagstellers willen weten of. indien deze vraag bevestigend wordt beantwoord, deze toelating dan geconditioneerd is en zo ja. waarom dit is gebeurd en welke deze condities zijn. PARIJS Het is de vijfde maal dat president De Gaulle gebruik maakt van een referendum om in tijden van crises een duidelijke uitspraak van het volk te vernemen. Hij gebruikte dit middel ter goed keuring van een grondwet voor de vijf de republiek, een uitspraak over de verlening van volledige onafhanke lijkheid aan Algerije, de goedkeuring van de vredesovereenkomst met Al gerije en ter verandering van de grondwet, zodat de president in alge mene verkiezingen kon worden geko zen. In alle gevallen kreeg De Gaulle een overweldigende meerderheid van het volk achter zich. Kort geding voor Haagse rechtbank DEN HAAG Voor de presi dent van de Haagse rechtbank, mr. J. Schaafsma, is gisteren het kort geding behandeld, dat het Nationaal Vastgoedfonds n.v. had aangespannen tegen vijf perso nen, die zich hadden terugge trokken van een eventuele be noeming tot commissaris van het trust- en bestuurskantoor van de n.v., of die niet meer bereid wa ren in de raad van toezicht van het fonds zitting te nemen. Mr. A. H. Zanoli betoogde namens eiseres, dat dit onrechtmatig was geschied en dat het voortbestaan van het fonds daardoor onmogelijk zou worden gemaakt. Mr. E. A. J. Nysingh noemde (na mens gedaagden) liet vastgoedfonds een hersenschim. „Dc kleine spaar ders zouden participatiebewijzen krijgen. De hoogste macht zou bij het bestuurskantoor berusten. De leden van de raad van toezicht, alsmede commissarissen zouden worden be noemd door dc houders van de be wijzen. Maar dergelijke benoemingen zijn nog nooit tot stand gekomen." Mr. Nysingh stelde een tegeneis: hij vroeg mr. Schaafsma het fonds te verbieden zijn prospectus verder te verspreiden, die is uitgegeven voor de uitgifte van participatiebewijzen onder kleine spaarders. In dit prospectus worden namen genoemd van mensen, die lid zouden zijn van de raad van commissarissen of de raad van toezicht, maar dit in werke lijkheid niet zijn. De n.v. is voortgekomen uit de stichting Nieuw Wonen, waarvan bestuursleden o.m. waren de minister van staat mr. J. M. L. Th. Cals. bur gemeester W. J. van Dijck te Maassluis, drs. H. A. J. Geursen te Driebergen, laborant D. Verlee te Den Haag en petrochemisch adviseur A. van Vliet te Vlaardingen. Geen van hen bleek nadien evenwel ver trouwen te hebben in de lieer W. Frenkel, directeur en oprichter van het fonds. De president zal op 6 juni uit spraak doen. UTRECHTDe bond van oud-ka tholieke vrouwen in Nederland heeft zich aangesloten bij de christen jonge vrouwen federatie-YWCA. De CJVF bestaat nu uit vijf orga nisaties, te weten de hervormde vrouwen groep-CJVF, de meisjesle den van het christelijk jongeren ver bond, het jonge vrouwen gilde, de toorts en de bond van oud-katholieke vrouwen in Nederland en voorts uit een groep van individuele leden. In het totaal heeft de CJVF nu ruim vijftigduizend leden. Alle organisaties zijn autonoom. In hun federatieve samenwerking bren gen zij hun aansluiting bij de we reldbond YWCA tot uitdrukking. Door de aansluiting van de oud- ka tholieke bond blijkt, meer dan tot nu toe bij individueel lidmaatschap het geval is, dat het lidmaatschap van de CJVF voor leden van alle kerken openstaat. (Van onze verkeersredacteur) ROTTERDAM Met het doel vakantiegangers duidelijk te ma ken dat de snelste weg naar Pa rijs via Zeeland loopt, heeft de NV Provinciale Zeeuwse Brug Maatschappij de uitslagen gepu- ceerd van twee vergelijkende autoritten: één van Rotterdam via Antwerpen en Brussel en één via Zeeland en Lille. De conclusie luidt dat de oude route over Brussel 25 kilometer langer is dan die over de Zeeuw se bruggen en dammen. De eer ste is 464 km lang. de tweede 438. De tweede conclusie: op de westelijke route kan de auto- mobolist een aanzienlijk hogere gemiddelde uur snelheid halen. Na het rijden der alternatieve rou - tes door een equipe van de maatschappij (met een VW Stan daard 1200, bouwjaar 1966) konden de volgende feiten worden genoteerd. De effectieve rijtijd (exclusief dus eventuele rusttijden) via de Zeeland- route van Van Brienenoordbrug, Rotterdam, naar Porte de la Chanel- le. Parijs, bedroeg 5 uur en 58 minu ten. Een gemiddelde uursnelheid van 73.4 km. De effectieve rijtijd via de Brus selse route (zelfde start- en eindpunt, maar dan in omgekeerde volgorde: bedroeg 7 uur en 24 minuten, een gemiddelde uursnelheid van 62.9 km. Tijden Het verschil ten voordele van de Zeelandroute bedroeg 1 uur en 26 minuten, terwijl de gemiddelde uursnelheid 10,5 km hoger lag. Van het verschil in tijd moest 20 minuten worden afgetrokken voor de reis met de veerboot tussen Vlissingen en Breskens. zodat 1 uur en 6 minuten overbleef. Wanneer men daarvan nog een kwartier wachten bij de boot af trekt. rest nog een voordeel van 51 minuten. Dat de route via Brussel enkele tientallen kilometers langer is. komt door een aantal lange omleidingen in enkele Belgische gemeenten en voor al door het feit dat de officiële rich tingborden in België het doorgaande verkeer oostelijk van Antwerpen voeren en verder via Mechelen naar Brussel, waar opnieuw „extra" kilo meters nodig zijn om via een rond weg op dc weg naar Bergen te ko men. De route over de autoweg Antwer pen - Brussel is waarschijnlijk kor ter. maar zojang deze weg in re constructie is. is het rijden hierop niet aangenaam De weg van Brussel naar Bergen laat eveneens veel te wensen (druk en voor een groot deel lopend door bebouwde kommen). Ook het gedeelte Breda - Antwerpen is niet prettig, de weg bestaat hier uit slechts twee rijstroken. Autoiro/f Op de westelijke route heeft men die nadelen niet. De enige flessehals is de Barendrerhtsehrug, maar als In de loop van volgend iaar de Heinen- oordtunnel gereed is, zal ook deze laatste hindernis zijn verdwenen. Voordeel van de route is nok. dat men over de volle lengte gehru'k kan maken van de nieuwe autoweg van Lille naar Parijs Rijdt men via Brussel, dan komt men daar pas bij Bapaume op. Nadeel van de Zeeland-route vor men de kosten: voor personenauto's hetaalt men f8 aan tol- en veergel den.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1968 | | pagina 9