Gastenboek
Turk E. Osbek vraagbaak
voor vele landgenoten
Meer troepen uit Amerika
naar Zuid-Vietnam
„JE BENT SNEL VERHOLLANDST"
.visioenen
Van Z. had
van andere misdrijven
Geen onredelijke
ambtenaren
Vakcentrales
achter
ambtenaren
Eis twee jaar
„employe
Oude Nol
Sowjetunie: VS
schonden Verdrag
5
WOENSDAG 14 FEBRUARI 1968
YS'
(Van een onzer verslaggevers)
VLAARDINGEN „De meeste Turken kunnen zich en beetje
erstaanbaar maken, maar wanneer bijvoorbeeld de politie moeilijke
roorden gebruikt zoals proces-verbaal of bekeuring, dan dreigen
lisverstanden. In zo'n geval roept de politie mij erbij, want in Me
erland is maar één beëdigde Turkse tolk te vinden en dat is een
riek."
IjDe 27-jarige E. Ozbek neemt onder
I paar honderd Turkse gastarbei-
jrs in Vlaardingen een speciale
aats in. Door zijn huwelijk met een
jaardingse en zijn schoolkennis van
in tv Duits raakte hij snel vertrouwd
et het Nederlands, dat volgens bui-
nstaanders als los zand aan elkaar
igt en waarmee wij ons, tot hun
Ie ojrwondering, nog aardig weten te
Iden.
'at voorbeeld van die politieagent
:t zijn bekeuring is misschien een
:tje ongelukkig gekozen. De Tur
in veroorzaken niet meer last dan
doorsnee Nederlander. „In kranten
je van die Turk heeft dit gedaan
die Spanjaard dat uitgespookt.
va'* vee' meer °P» maar ze zijn
lus niet slechter of beter", zegt zijn
™jouw.
eehONDRECLAME
man Is voor vele van zijn
een vraagbaak. Als tolk
degpedt hij op bij het arbeidsbureau,
ireau huisvesting en de rechtbank,
'aar hij vult ook formulieren in
ar4or kinderbijslag, belastingen en
pem maar op. Vele Turken weten
ectejjn woning aan de Binnensingel 200
I rJ vinden en de nieuwelingen gaan
de mondreclame af.
rm^De heer Ozbek maakte vijf jaar
md.fleden na een treinreis van drie da-
ouupn en drie nachten voor het eerst
;ere£nnis met de tochtige perrons van
Jederland. Hij komt uit Ifetan'bul,
"(aar zijn vader commissaris van
is.
ronselaar had hem met nog 34
een goed salaris bij een ma-
Jiinefabriek te Schiedam beloofd.
Jlaar wat een nettosalaris heette,
JeMeek het bruto-bedrag te zijn. Dat
In de tijd, dat deze ronselaars
goeden niet te na gesproken) on-
voorwendsels en tegen flinke
icentuele vergoeding Nederland
buitenlandse arbeidskrachten
'orzagen. Ook de heer Ozbek is
•van min of meer het slachtoffer
•orden.
èen half jaar merkte hij dat-ie
tlrouwd was, althans op papier. De
'nselaar had hem als getrouwd op-
-'geven, omdat hij dan meer zou
pnegrdienen. Sommigen bezaten zelfs,
ertrighalve een gefingeerde huwelijkse
zcn%at, vijf of zes papieren kinderen.
iis^TROVWD
le e|„De moeilijkheden begonnen toen
verkering kreeg. De politie vertel
de moeder van mijn meisje, dat ik
itrouwd was. En bij navraag bleek
derdaad, dat ik getrouwd de grens
'as gepasseerd. Nadat ik via het
insulaat schriftelijk pntwoord
•eeg, kon ik pas iedereen van het
igendeel overtuigen. Toen ik het te-
:el ontvangen loon had terugbe-
lald, was de zaak weer gezond."
De heer Ozbek heeft nu twee kin
deren. Hij heeft zich voorgoed in Ne
derland gevestigd en werkt als
scheepsbouwer bij de NV Havenbe
drijf Vlaardingen-Oost. Zijn vrouw
leerde hem grondig Nederlands spre
ken en schrijven. „Ik verbeterde hem
vaak wanneer hij een woord ver
keerd uitsprak. Wat kreeg hij daar
aan het land, maar de resultaten
hoor je nu."
Waarom de Turken naar Nederland
komen? „In ons land zijn de lonen
laag. Sommigen komen hier om hun
ouders te kunnen onderhouden, dat is
verplicht, of hun gezin. Anderen spa
ren voor een eigen zaak of huis. Het
leven is voor de Turken in Nederland
erg duur, maar ze sparen hard, want
elke gulden hiér is daar drie gulden
waard.
Bijvoorbeeld. Een pakje sigarettan
kost 1,50. Dat is een .heleboel geld,
maar ze kunnen die 1,50 sparen met
de gedachte dat ze later in Turkije
drie pakjes sigaretten voor hetzelfde
bedrag kunnen kopen."
BEHANDELING
De heer Ozbek vindt dat de Neder
landers hun buitenlandse gastarbei
ders bijzonder goed behandelen. „Dat
is niet alleen mijn ervaring, maar
ook van Turken die in Duitsland,
Zweden of Amerika hebben gewerkt.
Ze vinden het hier beter dan waar
ook, omdat Nederland de buiten
landse arbeidskrachten het minst
aankijkt op hun vreemde nationali
teit."
Na de Italianen en Spanjaarden
kwamen de Turken naar Nederland.
De Italianen vertrokken weer voor
een groot deel, daarna volgden de
Spanjaarden, maar de Turken zijn
gebleven. Hoe komt dat? „We staan
bekend als goede werkkrachten. De
bedrijven hebben ons graag."
De heer Ozbek vertelt, dat maar
weinig van z'n landgenoten weer
naar hun vaderland terugwillen. „Na
«en of twee jaar Nederland kunnen
ze nog wel wennen in Turkije, maar
na vier of vijf jaar lukt dat niet
meer. Als ze terugkeren komen ze
weer terug. Onherroepelijk.
Wat de oorzaak is? in Nederland
word je sneller geholpen. Ik ken bij
voorbeeld een echtpaar, dat vanuit
Nederland in Turkije de nodige pa
pieren aanvroeg om te kunnen trou
wen. Die formulieren kwamen pas na
een jaar, maar toen was de baby al
geboren. Wanneer je het Nederlandse
tempo gewend bent, kun je daar niet
meer tegen. Dan ben je verhol
landst."
BIJBELLEZING
Zondagmiddag trad de heer Ozbek
als tolk op bij de eerste bijbellezing
voor Turken in gebouw De Halte. De
heer Ozbek liet zich kennen als een
bekwaam vertaler en samen met z'n
vrouw als een sympathiek echtpaar.
Hoe was deze eerste ervaring?
De heer Ozbek: „Als ik hier met
tien mensen over de godsdienst
praat, krijg ik vijf verschillende me
ningen te horen. Zijn wouw: „De
Turken zijn erg gehecht aan hun mo-
Verontrusten (7)
lel De heer Bart v.d. Berg vroeg de
uitErontrusten in de Gereformeerde
tielierken de hand maar eens in eigen
pezem te steken en maar eens voor
enspiegel om zichzelf te lachen. Heeft
ft heer v.d. Berg dat zélf al eens
ayoerden J. Nieuwland.
hej
itrJ Verontrusten (8)
;De reeks aanvallen op de visie van
dhr. v.d. Berg heeft mij verontrust.
mag het dan misschien wat (te)
iherp gezegd hebben, maar wat deze
izender heeft gedaan is niets anders
an de vinger leggen bij een soort
erontrusting, die in de hele kerk-
eschiedenis terug te vinden is.
De verontrusten-van-déze-tijd keren
ch niet meer tegen fietsen op zon-
ag, meisjessport, blote enkels enz.,
^v!'ant deze „problemen" zijn gelukkig
5 c verwonnen. Nee, nu keren zij zich
§en zaken als de vrouw-in-het-ambt,
et bezoek van een r.k.bisschop aan
in protestantse synode, preken door
$en (rechtzinnig) hervormd predikant
i de Geref. Kerken, aansluiting bij
Wereldraad van Kerken enz.
Een evenals vroeger weet men ook
ïstéu weer de „bewijsteksten" uit de bij-
biel te halen. Dat schijnt men niet af
e kunnen leren, omdat men blijkbaar
iet beseft dat op grond van bijbel-
eksten alles te verdedigen is. De
lensen die dat doen, hebben blijkbaar
log nimmer de géést van het Evangelie
b eproefd. maar zijn gevangen in een
varnet van menselijke leerregels. Bo-
endien zijn zij zeer inconsequent.
Al Vaarom bijvoorbeeld wél bepaalde
leerregels van Paulus overgezet in on-
e tijd en niet bepaalde (eveneens zo-
Éenaamde goddelijke) wetten als Deu-
eronomium 23 vs. 1 (het zal je maar
1 iebeurcn bij een auto-ongeluk!) en vs.
1.
Laten de verontrusten-van-nu toch
eseffen dat hun nietige problemen
per tien jaar net zo uit de tijd zullen
pijn als vroeger de vraag of een
[vrouw haar enkel wel mocht laten
[zien.
[Gouda V. de Zwaan.
0(
Brief aan Kamer
(Van een onzer redacteuren)
UTRECHT Het overlegorgaan
van de drie vakcentrales heeft zich
in een brief aan de Tweede Kamer
uitgesproken tegen het beleid van
het kabinet voor het overheidsper
soneel.
NVV, NKV en CNV verklaren in
deze brief, dat zij de ingenomen
standpunten en de bezwaren van de
ambtenarenorganisaties delen en zij
doen een dringend beroep op de
Tweede Kamer de regering te be
wegen alsnog door middel van aan
vullende voorstellen in het georga
niseerd overleg het salarisbeleid om
te buigen en bovendien de uitvoe
ring van de intussen door de rege
ring genomen maatregelen inzake
de uitgavenbeperkingen te beletten.
Het overlegorgaan heeft „ernstige
bezwaren tegen de wijze waarop de
regering op grond van budgettaire
overwegingen een aantasting van de
rechtspositie van de ambtenaren wil
doorvoeren", aldus de brief, waarin
ook wordt gezegd dat het door de
regering voorgestelde salarisvoor
schot van 2 pet. „beslist onvoldoen
de" is.
1
UTRECHT Twee jaar gevange
nisstraf met aftrek en voorwaarde
lijke terbeschikkingstelling eiste de
Utrechtse rechtbank gisteren tegen
de 35-jarige J. J. B. wegens een serie
inbraken en diefstallen, waartoe de
Utrechter R., beter bekend als Oude
Nol, hem zou hebben aangezet.
N., die vanaf zijn zevende jaar af
is opgegroeid in gestichten en gevan
genissen, pleegde twee inbraken en
een diefstal in een proeftijd. Moei
lijkheden met de vrouw met wie hij
samenwoonde, hadden hem weer op
het slechte pad gebracht. Oude Nol
bezorgde hem „werk".
Zoals bekend zit Oude Nol in het
huis van bewaring. Hij wordt ervan
verdacht de drievoudige moordenaar
Hans van Z. te hebben aangespoord
tot het plegen van minstens een
moord en een roofoverval.
hammedaanse godsdienst." Dit, hoe
wel beiden protestant zijn.
Beiden vinden het bezwaar van de
bijbellezing, zoals deze zondag is ge
houden, dat bijna onmiddellijk over
Jezus Christus als de Verlosser werd
gesproken. „Je moet eerst naar hun
eigen geloof vragen en je dan laten
uitleggen wat het precies betekent.
Dan kun je hen vertellen wat je ei
gen geloof is en wat er voor verschil
len zijn," zegt de heer Ozbek.
Zijn vrouw voegt daaraan nog toe:
„Meneèr Kwakkelstein las een ge
deelte voor uit het Nieuwe Testa
ment en daarna gaf hij een heel dui
delijke uitleg. Maar je kunt misschien
toch nog beter de verhalen uit het
Oude Testament nemen ,die kennen
ze een beetje. Ze lijken op die uit de
Koran. Kijk, en dan kun je er mis
schien samen over praten."
Hij„Ik snap wel dat ze direct
van de Verlosser vertellen, maar
laat de mensen praten. Misschien
kunnen de Turken behalve uit
de Bijbel ook nog uit de Turkse
Koran voorlezen en de Vlaardin-
gers uit de Nederlandse Koran.
Zo komt er contact", aldus de
heer Ozbek.
UTRECHT De drievoudige
Utrechtse moordenaar Hans
van Z. heeft de laatste tijd
„visioenen" gehad van andere
misdrijven. Hij beschreef de
tails van drie nog onopgehel
derde moorden te weten die op
de Rotterdamse lerares Elly
Hagers (23 juli 1964), de Britse
filmregisseur in Amsterdam
Claude Berkley (september
1965) en de 85-jarige G. van
Piggelen in Eist (1 april 1967).
Aanwijzingen voor het aandeel van
Hans van Z. in andere nog onopgeloste
misdrijven zijn er voldoende, maar
enig bewijs ontbreekt nog. Zo meent
een 83-jarige groentehandelaar in
Veenendaal Van Z. van de in de
kranten gepubliceerde foto's te heb
ben herkend als een van de drie
mannen die op 2 december 1966 hem
beroofden van een kistje met ruim
200 gulden wisselgeld. De bejaarde
Utrechter Oude Nol, die Van Z. zou
hebben aangezet tot een moord en
een roofoverval, herkende hij als
tweede dader. Een confrontatie tus
sen de groentehandelaar en de beide
verdachten heeft nog niet plaatsge
vonden.
Halsstarrig
Wat de visioenen van Van Z. be
treft, de politie staat voor een
raadsel. De beschrijvingen van de
drievoudige moordenaar klopten in
de meeste gevallen met de aan de
politie bekende feiten.
Het visionaire tijdperk van Hans
van Z. is overigens weer voor bi;. Hij
gedraagt zich halsstarrig, waardoor
het onderzoek moeizaam verloopt.
Weer in Europa
gisteren
Kopenhagen
onbew.
-2
0.1
Londen
motregen
6
8
Amsterdam
2
0
Brussel
motregen
5
Luxemburg
5
Parijs i
geh. bew.
7
7
Nice
geh. bew.
10
Frankfort
regen
3
0.1
MUnchen
regen
2
0
ZUrich
regen
3
2
Genève
zw. bew.
2
3
Locarno
geh.bew.
2
0.5
Wenen
-1
0.4
Innsbrück
0
1
Rome
10
0
Madrid
motregen
7
10
Majorca
half bew.
7
0
WASHINGTON SAIGON
Amerika stuurt met spoed nog
meer dan 10.000 militairen naar
Zuid-Vietnam. Dit gebeurt als
„voorzorgsmaatregel" op ver
zoek van de Amerikaanse opper
bevelhebber te Saigon, generaal
Westmoreland.
Mogelijk worden ook militairen in
geschakeld, die al eerder in Vietnam
hebben gevochten. Het besluit werd zo
onverwacht genomen, dat eenheden
worden gezonden, die oorspronkelijk
niet voor Vietnam bestemd waren.
Intussen is de strijd om Hoeé en zijn
historische citadel de derde week inge
gaan, nadat Noordvietnamese militairen
aanvallen van Amerikaanse mariniers
hadden afgeslagen. Om elke vierkante
meter moeten zware gevechten worden
geleverd.
Zo weinig mogelijk wordt gebruik ge
maakt van het luchtwapen en zware
beschietingen om vernietiging te voor
komen van paleizen en tempels in de
ommuurde citadel, waar eens de Vietna=
mese keizers woonden.
Grote delen van de stad zijn al ver
woest. Er zijn tienduizenden vluchte
lingen, waarvan een deel opeengepakt
zit in de beschadigde gebouwen van de
universiteit. Overal liggen lijken op
straat.
Ook in de hoofdstad Saigon duren de
gevechten voort. Amerikaanse B-52
bommenwerpers bombarderen vijande
lijke concentraties aan de rand van de
stad. Ook werden aanvallen uitgevoerd
op slechts 3 km van de belegerde Ame
rikaanse basis Khe Sanh ten zuiden van
de gedemilitariseerde zone,
In Saigon dreigen epidemieën. Me-
Verbitterd gaat de strijd in de
Zuidvietnamese stad Hué voort-,
ten koste van vele levens. Hier
stormen Amerikaanse mariniers
over een zwaar gehavende brug
voorwaarts in hun actie om het
bezit van de stad weer volledig
veilig te stellen.
dische ploegen begonnen met massale
inenting tegen builenpest onder de meer
dan 150.000 vluchtelingen. Ook zijn tien
duizenden tegen cholera ingeënt. Tyfus
bedreigt eveneens de bevolking van de
stad.
GENèVE Hel hoofd van de
Russische vertegenwoordiging bij de
ontwapeningsconferentie in Genève,
Rosjtsjin, heeft de VS gisteren
beschuldigd van flagrante schending
van de internationale verdragen door
met kernbommen buiten de Ameri
kaanse grenzen te vliegen.
In verband met het neerstorten
van de B-52 bommenwerper met vier
kernbommen aan boord op Groen
land herhaalde de Rus als eis dat
dergelijk vluchten worden stopgezet.
„Wie kan garanderen dat het volgend
ongeluk met een Amerikaans vlieg
tuig dat kernbommen aan boord
heeft niet zal gebeuren in een dicht
bevolkt gebied", vroeg Rosjtsjin, die
het Amerikaanse optreden in strijd
achtte met het Verdrag van Moskou
van 1963, dat voorziet in een gedeel
telijke stopzetting van kernproeven,
met het doel verontreiniging van be
volkte gebieden door radioactieve
stoffen te voorkomen.
Steden in Australië
na regen geïsoleerd
BRISBANE Als gevolg van
stortregens wordt het noorden van
Queensland in Australië door ern
stige overstromingen bedreigd. Tal
rijke wegen, bruggen en de voor
naamste spoorwegverbindingen zijn
al afgesneden, waardoor vele kust
plaatsen zyn geïsoleerd.
Ik weet het ook niet meer, lijkt
president Johnson in het Witte Huis
te zeggen. Hij ontving een aantal
studenten en natuurlijk kwam de
oorlog in Vietnam ter sprake. De
president zei letterlijk: „De VS zijn
zover gegaan om vredesbesprekingen
tot stand te brengen als fatsoenlijke
mensen maar kunnen gaan". De stu
denten spraken de hoop uit, dat Oe
Thant in Parijs enig resultaat zal
mogen boeken.
Schrijver van onderstaand artikel over de moeilijkhe
den in de wereld der ambtenaren is de heer J. ten
Heuvelhof, voorzitter sedert 1959 van de Nederlandse
christelijke bond van overheidspersoneel, alsmede van
de overkoepelende Christelijke centrale van overheads-
en onderwijzend personeel (CCOOP), een centrale met
meer dan 100.000 leden. De heer Ten Heuvelhof is 49
jaar en onder meer wethouder van Leidschendam.
TN de Christelijke centrale van overheids- en onderwijzend personeel
heerst ernstige ontstemming en ongerustheid. Wat is er nu feitelijk aan
de hand? Waarom winden wij ons zo op? Misschien doen wij er goedaan
voor de behandeling van de begroting van Binnenlandse zaken de punten
noe eens samen te vatten. Wij komen dan tot het volgende.
Salarisverhoging 1968: 2 pet. is te laag. Na diverse besprekingen waar
bij voor 1968 een stijging van de loonsom per werknemer van 5 pet. wordt
verondersteld, komt de SER tot de conclusie dat „voor werknemers met
een inkomen beneden de loon- en premiegrenzen met een gezin met twee
kinderen, een loonsverhoging van 3 pet. per vervaldatum van een^ee -
jarige cao gemiddeld betekent, dat het reëel beschikbare inkomen in 1968
enigszins daalt".
Het toekennen van een bijzonder laag voorschotpercentage werkt het
meest nadelig voor de lagere ambtenaren. De nacalculatie wordt namelijk
berekend van de „naakte" wedde. Herberekening van ploegen- en
onregelmatigheidstoeslag, tarieven, overwerk, vakantietoelage enz. vindt
niet plaats. Wel wordt loonbelasting geheven volgens het bijzondere tarief
loonbelasting en 10 pet. pensioenpremie.
Centen/procenten en minimumloon. Het Centraal Orgaan stelde deze
kwestie duidelijk en goed in zijn circulaire van 20 november 1967. ^"""er
dat het Centraal Orgaan zo gauw door de knieën is gegaan. Wij hadden
voor een steviger houding van dit Orgaan meer respect kunnpn opbrengen
dan nu. Verschillende malen is door de staatssecretaris een andere indruk
gewekt. Wij menen, dat deze zaak gemaakt wordt tot een vicieuze cirkel,
waarover men in- en uitpraat.
HERZIENING
W7"IJ willen ook gaarne nog enkele opmerkingen maken over de zg.
uitgavenbeperkende maatregelen. Waarover gaat nu in wezen het
Binnenlandse zaken stellen terecht in de v,an commentaar voorziene
nota aan de Tweede Kamer, dat het uitgangspunt te vinden is bij de
behandeling van de regeringsverklaring op 18 april 1967; namelijk, het
onontkoombaar zijn van een herziening van het uitgavenpakket der over
heid. Dit pakket moest kritisch bezien worden. Dat moest dit kabinet ook
wel, want het kabinet-Cals was mede daarom ten val gebracht.
De leden van de Centrale Commissie gingen dan ook niet met een gerust
hart met vakantie, want zij waren gewaarschuwd dat voor de indiening van
de begroting voor 1968 wel eens een spoedvergadering van de Centrale
Commissie zou kunnen plaatsvinden. Dat gebeurde in augustus, toen de
voorstellen ons bereikten inzake een verslechtering van de kindertoelagere
geling en de premiespaarregeling, waarover op 29 augustus in de Centrale
Commissie werd gesproken.
In de ter tafel liggende stukken kwam de zinsnede voor dat deze
voorstellen waren gedaan mede met het oog op de beperktheid van de
financiële mogelijkheden van de regering. Vanwege deze zinsnede en verder
vernemende, dat een verdere uitwerking en een nadere cijferopstelling in
de begrotingsstukken te vinden zou zijn, wenste de personeelsdelegatie die
stukken eerst af te wachten en te bestuderen. Het budgettaire aspect deed
toen reeds zijn intrede. De centrales echter wensen niet over voldongen
feiten én mini-posten in de begroting te praten.
De twee in de nota genoemde redenen van uitbtel waren slechts
bijkomende en niet de hoofdzaak voor het verlangde uitstel.
Wat de verdere ontwikkeling en de uiteindelijke weigering om advies uit
te brengen betreft, moge worden opgemerkt dat de Centrale Commissie
nóch de taak, nóch de bevoegdheden heeft begrotingsposten te wijzigen of
bij schrappingen van min-posten andere dekkingsmiddelen aan te geven.
Met een vooropgestelde min-post van 15 miljoen gulden voor bepaalde
onderdelen van de rechtspositie van het overheidspersoneel kan bezwaarlijk
gesteld worden dat over de merites van de voorstellen wel overleg ge
voerd kan worden.
Daarom onze stellingname: eerst het budgettaire element eruit; anders
kunnen wij niet praten. Daarom is heropening van het overleg „zonder
meer" zinloos. Wij hebben geen budgetrecht, dat heeft alleen de Tweede
Kamer, zij kan posten wijzigen en dekkingsmiddelen aangeven. Doet zij
zulks dan kan heropening van het overleg zinvol zijn!
KINDERTOELAGE
"TEN eerste en pikante bijzonderhid is, dat als gevolg van de
interventie van de Tweede Kamer de vermindering van kindertoelagen
zal ingaan op 1 maart 1968. Dit betekent dat de kindertoelagen normaal
verhoogd worden op 1 januari 1968 (en uitbetaald) en daarna als er niets
gebeurt de bevriezing voor de eerste twee kinderen en de afbouw voor
de volgende per 1 maart gaat beginnen naar de toestand van 31 december
1967. De teruggang krijgt daardoor een extra accent. Ook de ambtenaren
met een of twee kinderen ervaren dan een kleine vermindering van maxi
maal 1,20 per kind per maand. De „afbouw" van 0,2 pet. voor het derde en
volgende kind geeft hogere cijfers te zien.
Bij 3 kinderen plusminus 36,- in het eerste jaar, bij 6 kinderen plm.
144,- en bij 10 kinderen plm. 290,- in het eerste jaar.
En dat herhaalt zich vijf maal. (cumulatief!) Geen wonder dat de
overheid zich in die vijf jaar 100 miljoen bespaart. Dat gebeurt dan door de
gezinnen met drie of meer kinderen. Dit geschiedt dan in een tijd waarin
nergens sprake is van bestedingsbeperking. Is het een wonder dat wij
hierover verontwaardigd zijn?
Het lijkt ons toch ook instructief om in dit verband nog eens te citeren
uit de Toelichting d.d. 20 november 1962 van de Kindertoelageregeling
Overheidspersoneel (ingaande 1 januari 1963) in relatie tot de Algemene
Kinderbijslagwet. Wij citeren hieruit het volgende: „Deze aanvullende kin
dertoelage wordt voorgesteld, omdat de tot dusverre voor het overheids
personeel en voor het onderwijzend personeel geldende kindertoelage
regelingen gunstiger waren dan die, vervat in de Algemene Kinderbij
slagwet. De ondergetekenden menen dat er geen aanleiding is de aan
spraken van bedoeld personeel in dit opzicht te verminderen".
Voor wat het eigen karakter van de kindertoelageregeling betreft ver
meldde de Memorie van Toelichting toentertijd het volgende: „Voorge
steld wordt de aanspraken op kindertoelage op voornoemde percentages
en bedragen te bepalen. In dit vereenvoudigde systeem (waarbij
de progressiviteit naar kindertal gevonden wordt in de bedragen van
de Algemene Kinderbijslagwet) komt het eigen karakter van de over-
heidskindertoelageregeling tot uiting en wordt duidelijk de relatie tussen
wedde en kindertoelage gelegd, ten gevolge waarvan de kindertoelage
vrijwel automatisch de ontwikkeling der ambtenarensalarissen zal kunnen
volgen".
VERDRAAIING
0OK de motivering van de staatssecretaris, dat de bepalingen betreffen
de het recht op kindertoelage in de overheidsregeling geheel gelijk
luidend zijn aan die van de kinderbijslagwetten, hetgeen naar zijn mening
ook weer een aanwijzing is dat de ambtenaren in dit opzicht geen andere
positie innemen dan de particuliere werknemers, is een verdraaiing van
de historie, hetgeen van deze bewindsman niet mocht worden verwacht.
In het aan het einde van 1962 gevoerde overleg is overeengekomen de
bepalingen van de Kindertoelageregeling Overheidspersoneel zoveel moge
lijk te doen aansluiten bij die van de Algemene Kinderbijslagwet, ten
einde een vlotte uitvoering in samenhang met de toepassing van deze
wet te bevorderen.
Indien zulks met ingang van 1 januari 1963 is geschied teneinde een
aanzienlijke administratieve vereenvoudiging te verkrijgen, is het ongeoor
loofd dit thans als een argument aan te voeren om de bedragen gelijk te
schakelen. J
Dagelijks heen en weer reizen. Hier valt weinig van te zeggen. Het is
een „ordinaire bezuiniging van verhoging van grensbedragen, beperking
van de duur en volledige afschaffing van bepaalde tegemoetkomingen.
En dat, terwijl de toegezegde nota over woningtoewijzing en huisvestings-
r5lïoveriegenaren Jar6n Pr"kt bij de "°g te behandelen zaken in het
PREMIESPAARREGELING
W^\T met de ene hand gegeven wordt (verhoging maximum spaarbe-
behoeve ^an" erkende'^bested'i'ngen^6'1'1''1^ V°°r P<M'iodieke betali"®e"
,.!,nerf»SU™d,dSïr je hter .?chmelz" hebben tienduizenden ambtenaren
èen tènrèïafn februik gemaakt en hebben daarvoor verplichttn-
gen aangegaan bij verzekeringsmaatschappijen, spaarkassen enz Ook
dingen'' k,nderen waren veel voorkomende „beste-
zu?„!gi£gïL7^ïef°k'n Zij" Ui,Writi"e aandoende be-
Het zal een ieder die bovenstaande regelen gelezen heeft thans naar
wy vertrouwen duidelijk zijn dat er beslist niel gesproken kan worden
personeel ambtenaren of overdreven verlangens van het overheids-
Integendeel! Het gaat hier om uitermate belangrijke zaken én formol
en materieel. Onze leden en alle leden van de rrnnp formeel
doorehenlapnft6lling,tn gr°te sPannin8 naar het optrèden tan de ?ok
Fr gekozen volksvertegenwoordigers te dezer zake
srhermiLWifIilenS ?ie zeggcn dat ambtenaren de beste rechtsbe-
N 4 ParIement mede over hun belangen waakt
M K »lf," unnen worden of dit waar is of niet.
Met belangstelling zien wij dan ook de debatten tegemoet.
