HUISVADER
DPEN
BRIEF
BLAD ZIJ
Eigentijdse meubelen
voor jonge mensen
Zelfstandige
baan in het
buitenland:
Dralonjas voor
sombere dagen
Gouden kookboek
ONTWERPEN PIERRE PAULIN
dialoog
NA
ZATERDAG 20 JANUARI 19<
U/ALTER STEVENSZ,
een Amsterdamse
couturier, heeft drukke
dagen achter de rug. Hij
ontwierp een charmant,
vuurrood complet waarin
aanstaande zomer tiental
len Nederlandse jonge
vrouwen in het buiten
land hun beroep zullen
uitoefenen, namelijk dat
van hostess, zeg maar
gastvrouw. Vijftig nieuwe
pakjes werden in record
tijd gesneden, voor even
zoveel nieuwe gastvrou
wen van een Eindhovens
reisbureau die onlangs
hun opleiding afrondden
in Helmond, in hotel
West End.
tiJe moet de vakantie
ganger het heste bieden wat
mogelijk is", dacht de reis
bureau-directeur. Steedsmeer
wordt gekeken naar kwali
teit. De vakantieganger wordt
eik jaar kritischer en stelt
zijn eisen hoog. Logisch, een
vakantiebudget hakt erin en
je wilt van je gespaarde
vakantiegeld zoveel mogelijk
profijt trekken. „Ons gezicht
moet in het buitenland per
fect opgemaakt zijn", dacht
de heer Van Gennip. Daarom
die opleiding en die knalrode
pakjes.
Gastvrouw
Een hostess is steun en toever
laat voor de vakantieganger. Ze
is letterlijk gastvrouw. Ze brengt
de nieuwkomers op hun plaats
van bestemming en zorgt dat de
vakantie zo aangenaam mogelijk
verloopt
Strubbelingen? Probleempjes
zoals slecht sluitende ramen van
de slaapkamer, over een kraan
die het niet doet. lost ze in een
handomdraai op. Soms krijgt een
bleekgezicht een zonnesteek door
zich hals over kop aar» de hete
zon bloot te stellen; een ander
krijgt ingewandstoornis en de
hostess waarschuwt dp dokter.
Een verloofd paartje krijgt on
derweg ruzie.... en de gastvrouw
moet maar zorgen da* de va
kantie niet in het water valt. Da
een wil weten waar je het voor
deligst snuisterijen koopt, bij de
ander laat de camera het afwe
ten. de derde wil alles weten
over architectonische aantrekke
lijkheden van zijn vakantie
plaats.
De hostess moet overal raad op
weten. Ze kan contacten leggen
en hulp bieden. Ze stelt duizen
den, die zich temidden van alle
maal onverstaanbare mensen ho
peloos verlaten voelen, op hun
gemak. Geen luxueus, gemakke
lijk leventje voor de hostess,
geen dagenlang zonnen en zwem
men. Zij werkt hard terwijl ie
dereen om haar heen "akantie
heeft. Haar taak is dienend.
Inge Lammers zegt: „Het is
Een groepje aanstaande gastvrouwen tijdens hun opleidin
teur, Martin-air directeur, Martin
Schroder, de directeur van Phi
lips Madrid werkten mee aan de
ze opleiding. De gemiddelde leef
tijd van de jonge vrouwen is on
geveer 25 jaar. Een goede gast
vrouw moet een grote eigen
persoonlij"kheid bezitten.
Ook drama
De hostess kan de vakantie van
„haar" groep tot een feest ma
ken, ze kan er ook een drama
van maken. Op haar schouders
rust een zware taak. Op Matlorca
en aan de Costa Brava valt het
misschien nog wel mee, maar in
Bulgarije, Egypte, Tunis of Tur
kije wordt van een jonge vrouw-
een grote mate van verantwoor
delijkheidsbesef en initiatief ge
vraagd.
Ze moet zich staande weten te
houden in een maatschaopij die
volkomen verschilt van die in
ons land. Ze dient vreemde talen
te beheersen, een bijzonder goede
algemene ontwikkeling te heb
ben. Men vraagt als minimum
drie talen (vaak zijn daaronder
Arabisch of Russisch!, en een
middelbare schoolopleiding.
Dat hebben de vijftig uit Hel
mond dan ook allemaal Ze ko
men uit alle windstreken van ons
land. Ze zien natuurlijk bet voor
deel van een zelfstandige baan in
een vreemd land waar de
schaarse vrije uurtjes met zon
overgotgen zijn. Maar werkelijk
vrienden maken kunnen ze nau
welijks.
Tedere veertien dagen krijgt de
hostess nieuwe vakantiegangers
onder haar hoede. Ze komen en
gaan zij blijft.
In die vakantielanden zijn veel
mannen bereid haar eenzaamheid
te helpen verdrijven. Mannen,
die zo'n charmante juf uit het
hoge noorden zeer aantrekkelijk
vinden maar die het verder niet
zo nauw nemen met de gevoelens
van het vriendinnetje ook een
asDect.van het werk.
De vijftig meisjes gaan het bui
tenlands avontuur niet or voorbe
reid tegemoet In hun haute-cou-
ture pak staan ze straaks klaar:
Liebeth en Dineke en Inpe. Want
de vakantie is dichterbii dan u
denkt.
Liesbeth Hagedorn studeerde aan de
Sorbonne. Zij is geen groentje in 't
reizen.
dankbaar werk." Ze verteld op de
cursus aan haar toekomstige col
lega's over haar praktijkervaring.
„De eerste dag konden we wel
huilen", vertelt de charmante
Amsterdamse Dineke Sluiter. Zij
laat de secretaressestoel in de
steek om in Bulgarije te gaan
werken.
We dachten dat het minder
moeilijk zou zijn. Naarmate de
cursus vorderde, zagen we in dat
het een prachtbaan kan zijn",
vult blonde Liesbeth Hagedorn
aan. Zij is geen groentie in 't
reizen. Ze studeerde aan de Sor
bonne in Parijs en zwierf in die
tijd door heel Frankrijk.
Grote mannen
Natuurlijk lokt het buitenland
aan, maar ook het gastvrouw
zijn. Liesbeth: „Je treft de
mensen altijd in een goedge
luimde (vakantie)stemming."
Meer dan vijfhonderd sollicitan
ten kwamen op de oproen af. Er
bleven er honderd vijft'g over,
die een uitnodiging kregen. Ruim
honderd van hen vielen af. De
rest kreeg de opleiding in Hel
mond van een week.
Staffunctionarissen van de
KLM, grote mannen uit de recla
mewereld, een bereisde journa
list, een bankier, een hoteldirec-
Wie omziet naar een volledig
kookboek moet eens denken aan
de dikke pil die L. Coomans-Van
Munster en Beccy de Vries
schreven onder de titel Het Gou
den Kookboek. Het is de eerste
druk van een verzameling uitge
breide recepten waarin geen
woord teveel staat.
Iedere beginnende huisvrouw
kan ermee overweg. Terecht be
ginnen de schrijfsters met voe
dingsleer en de inrichting van de
keuken. Aan dat laatste stellen
ze hoge eisen waaraan niet ieder
kan voldoen, al is een „smaak
volle" keuken een droomwens
van vele vrouwen. Heel praktisch
gaan aan de recepten keukenter
men vooraf.
Het werd een bijzonder over
zichtelijk geheel met kleurenfo
to's, buitenlandse en oervader-
'andse gerechten als mosse-
lensaus, kandeel en slemp. Er
zijn recepten voor teenager
drankjes en ideeën voor onge
dwongen etentjes thuis. Zieken-
voeding en diëten ontbreken
evenmin, of dat nu zout- of vet
arm is, vloeibaar of een verma-
geringsdieet.
Wc schrijven voor u over:
SLEMP (na het schaatsenrijden).
Hi I. melk, 1 klein, ttheezakje, Vz
pijpje kaneel, 6 draadjes saf
fraan, 1 kruidnagel, 1 bl. foelie,
75 gr. suiker. De melk vlug aan
de kook brengen. Alle kruiden
toevoegen en 20 - 30 min. in de
hete melk laten trekken. Het
theezakje na vijf min. verwijde
ren. De suiker door de melk roe
ren. De melk zeven en in bekers
goed warm serveren.
Buitenlandse recepten werden
aangepast aan de Hollandse mo
gelijkheden. Dit prachtige over
zichtelijke kookboek werd uitge
geven door Nijgh Van Ditmar,
Den Haag, telt 350 blz. en wordt
voor 32,50 het uwe.
CATTY-TIP
van de bekende dierenjoumalist
Jan van Rheenen
PILLEN SLIKKEN
Om een kat medicijnen te geven,
moet u beschikken over enige er
varing en een flinke dosis zelf
vertrouwen. Een pil of capsule
geeft u In door de mond van de
kat te openen, de kop van het
dier achterover te buigen en pil
of capsule zo ver mogelijk naar
achteren op de tong te plaatsen.
Slikt de kat deze niet onmiddel
lijk in, dan met achterkant pot
lood of vulpen pil of capsule een
duwtje na te geven. Vervolgens
sluit men de mond van het dier
en houdt deze stevig dicht,
waarna men de kat zachtjes over
de keel strijkt. Hierdoor worden
onwillekeurig slikbewegingen ge
stimuleerd en belandt pil of cap
sule zo diep in de slokdarm, dat
het dier hem niet meer terug kan
geven. Katten zijn namelijk op dit
punt bijzonder uitgeslapen en
trachten de medicijn voorin de'
keel te houden om hem uit te
spuwen zodra zij worden losge
laten.
IN boeken komt
iedereen er in
de winter zo
fleurig af als
het zonnetje bij
helder vries
weer zo vrolijk
schijnt of als de
sneeuw in dich
te vlokken om
ons heen dwar
relt.
Maar hoe is
de werkelijk
heid? Door het
gemis aan zon
zien we er wat
pips uit en die
vrolijk gekleur
de wangen die
bij het pittige
winterweer ho
ren, krijgen we
ook niet te zien.
Wij kwakke
len maar wat
an, en met ons
het weer. Regen
of motregen,
soms enige va
riatie door wat
mist, maar daar
blijft het dan
ook bij. „Mij is
Jiet best", zult u
zeggen, „hoef ik
ook niet zo veel
te stoken!" Dat
zijn we met u
eens, maar vindt u alles dan
ook niet grauw, grijs en som
ber? Vorst heeft zijn nadelen,
maar het komt ons toch eer
lijker voor dan dit klamme
gedoe.
Maar goed, al is de winter
dan grijs, wij hoeven er niet
grauw en somber bij te lopen.
Poets uw wangen wat op, zet
een vrolijke muts op uw ha
ren, en trek een gezellige jas
aan. Wat dacht u van deze
zwart-witte draion jas? Een
contrastrijk opvallertje, dat
het grijs van de winterdag
vrolijk doorbreekt.
Thermometer voor de koelkast
De koelkast is ingeburgerd.
We kunnen er kant-en-klaar
schotels in bewaren, een flinke
voorraad melk aanhouden en
diepvriesmaaltijden enige tijd in
het vriesvak opslaan. Verspilling
door bederf is beperkt.
Een Amerikaanse onderneming
brengt nu een thermometertje in
de handel dat speciaal voor de
koelkast is gemaakt. Het kan
hangen en staan en is bruikbaar
zowel in de vriesruimte als daar
buiten. De variatiemogelijkheden
in een moderne koelkast zijn ve
le. Met behulp van dit thermo
metertje kunnen gevoelige voe
dingsmiddelen precies de tempe
ratuur krijgen die hun toekomt
om ze fris en smakelijk op tafel
te brengen.
Nog een tip: hebt u resten van
kleine jjj&fchtjes? Vries eens een
stukje "ananas, een mandarijntje,
een aardbei of kers in een
ijsblokje: feestelijk in een glas
limonade!
J~)E TIENERS van vandaag zijn de getrouwde stellen van
morgen en overmorgen Hieraan heeft Pierre Paulin,
Frans ontwerper, ongetwijfeld gedacht toen hij een nieuwe
meubelserie creërde.
Pierre Paulin is al vele jaren bekend door zijn meubel
ontwerpen voor de Nederlandse fabrikant Artifort. Het
werden vaak opvallende scheppingen, die in ons land en ver
daarbuiten bekendheid verwierven.
Zijn meubelen waren tot nu
toe niet „hip". Nu heeft hij zich
daar (ook) aan gewaagd. Veel
jonge mensen die willen wonen
met eigentijdse voorwerpen om
zich heen, zullen deze modieuze
meubelen willen bezitten. Pierre
Paulin zocht voor zijn ontwerp
naar een modem materiaal, na
melijk glasfiber. Zo kwam een
buitenmodel kuipfauteuiltje tot
stand, uitgevoerd in felle kleuren
en met opvallende bekleding.
De meubeltjes komen tegemoet
•an ruimtegebrek: ze kunnen
desgewenst eenvoudig worden
togestapeld. Wanneer dat nodig
is bij een invasie van vrienden of
vriendinnen, is er snel een zit
groep gevormd.
„Zitvoorwerp"
Een ander opvallend ontwerp
is een „zitvoorwerp". Het kan
bijna tot „plastiekbestempeld
worden, dat toevallig een ruimte
siert. Ook dit meubeltje is stapel-
baar. Het is vervaardigd van
ronde buis met zeildoek, waar-
overheen schuimrubber en een be-
kledingsstof. Hiervoor gebruikte
men fijne kwaliteiten in ook
weer felle tinten of opvallende
dessins, zoals we die in het Ste
delijk Museum in Amsterdam al
eerder zagen. Ze zouden zonder
uitgesproken doel in een wille
keurige ruimte geplaatst kunnen
worden, als hadden ze een eiger.
bestaansrecht.
Impuls
Men verwacht dat Pierre Pau
lin een sterke impuls heeft gege
ven met zijn ontwerpen tot be
langstelling bij de jeugd voor ei
gentijdse meubelen.
Hippies houden van dol, kleui
en buitenissig. Niet alleen de kle
ding. ook het meubilair kan een
avontuur worden.
In Amerika zijn trouwens al
wegwerp-tapijten gesignaleerd.
Het moet nu maar eens uit zijn
met de degelijkheid, zeggen de
jonge ontwerpers. Creativiteit
staat hoog genoteerd, en daarmee
bedoelen ze snel veranderen.
WE HEBBEN nog géén
brief van een huis
vader gehad! Over de huis
vrouw kregen we ontzet
tend veel brieven van
dames; de huisvaders hou
den zich echter bescheiden
op de achtergrond. Maar
reken erop dat zij 't lezen!
De man van mevrouw B. te
L. is sinds vier jaar invalide
en helpt zijn vrouw nu thuis:
„We doen het zo dat mijn man
meer de huishoudelijke werk
zaamheden doet zoals vaat-
wassen, groenten schoonma
ken en aardappelen schillen.
Hij doet het graag en heeft
dan niet het gevoel van onnut
of uitgeschakeld te zijn.
Ik zoek nu meer mijn bezig
heden in naaien, machinaal
breien, enz. Het gaat er maar
om hoe we de dingen in ons
leven het best opvangen en
aanpassen. Als er maar liefde
voor elkaar is, vinden we ook
wel een weg."
Vroeger angst
„Het lijkt wel of het woord
huisvader niet meer zo past in
onze tijd", vindt mevrouw O.
te B. „Natuurlijk zijn ze het
nog wel, maar je merkt het
niet zo goed als vijftig jaar
geleden. Nu is er tussen
vrouw en man een kame
raadschappelijke houding in
alles, ook in het gezin. Ik zie
dat in onze jongere gezinnen:
vader steekt ook een hand uit,
haalt de kinderstoel bij tafel,
bindt een slab aan, enz.
Vroeger was er meer een
soort angst voor de vader,
kinderen mochten niet praten,
ook niet de krant lezen voor
vader hem uit had. Ik geloof
dat de opvoeding van de te
genwoordige moeders ook
meehelpt om de mannen be
hulpzamer te maken. Vroeger
hoefde een jongen nooit iets
te doen, werd bediend door
moeder en zusters. Het is nu
veel fijner. Bij de kerk staan
nu de vaders vaak met de
kinderwagens om moeder af
te halen. De mannen van
vToeger wilden niet eens op
die manier door hun vrouwen
afgehaald worden!"
Dankbaar
„Ik ben nog altijd de predi
kant dankbaar, die ons zei:
„Laat de man altijd bij de
maaltijden hardop bidden, doe
het 's avonds voor het slapen
gaan om de beurt." Begin er
meteen mee", zegt mevrouw
V. te W. „Het is in het begin
heus wel eens moeilijk ge
weest, maar het geeft een die
pe verbondenheid en een el
kaar steeds beter leren begrij
pen.
Mevrouw v. O. te L. heeft
jaren in het buitenland ge
woond, waar zij altijd perso
neel had. „Nu wonen we sinds
negen jaar in Nederland. We
hebben een groot huis en
personeel is erg duur. Daarom
helpt mijn man mij sinds hij
gepensioneerd is. Hij helpt met
alles. Als ik niet goed ben,
doet hij zelfs de was. Zo ziet
u wat een „Hulp in de
huishouding" een man kan
zijn."
Ongeduld
Mevrouw N. te B haalt iets
aan, wat menigeen ervaren
heeft: „Als we vragen of onze
man ons met iets wil helpen,
zal hij dat zeker doen. Mis
schien niet direct opspringen,
maar ons wat laten wachten.
Nu zijn er genoeg vrouwen,
vaak opvliegend van aard die
het ziekenhuis gelegen. Dan
heeft een man het zwaar, zijn
werk, het huishouden en de
narigheid.
Het is wel goed, ook als je
gezond bent, de man iets van
het huishouden te leren. Je
kunt nooit weten hoe je dat
later van pas komt. Er zjjn
mensen die vinden dat een
man het zwaarder heeft dan
een vrouw, maar waarom?
Als een vrouw zorgt dat in
normale omstandigheden
(ziekte uitgesloten) het
huishouden goed draait, het
geld goed beheert, probeert
om altijd goed gehumeurd te
zijn, waarom zou een man het
dan zwaarder hebben?
Als er geldzorgen zijn (en
welk gezin maakt dat niet
mee?) kan een huisvrouw die
meestal beter het hoofd bie
den dan een man. Een man
denkt dan al gauw dat hij
niet genoeg verdient, wat na
tuurlijk niet waar is. Is er
geen geld voor tv. koelkast of
buitenlandse reis, zeur er niet
dagelijks om, de man krijgt
het gevoel of hij tekort schiet.
Zeg liever dat met vroeger
vergeleken, u het toch heel
wat beter heeft!"
Machtsvertoon
Mejuffrouw D. te H. stelt in
haar brief dat „pantoffelhel
den" thuis vaak dictators op
hun werk zijn (Wat is nu pre
cies een pantoffelheld?). „De
genen die onder zo iemand ge
plaatst zijn, hebben vaak een
moeilijk leven. Geen collegiale
samenwerking, wel machts
vertoon zonder inhoud. Ook
mensen die „anders'' zijn, ge
nieten op deze manier van on
lustgevoelens afreageren. Een
bedrijf is geen liefdadige in
stelling, wel een hard econo
misch geheel."
dan onmiddellijk zeggen: „O.
geen zin of geen tijd, ik zal
het zelf wel weer doen." Als
moeder dan niet geholpen wil
worden, denkt vader dan al
gauw dat ze 't zelf ook wel AaiMIACllt
kan. En zo maken wij het er,
door ons ongeduld, zelf naar
dat we alles alleen moeten
doen."
Leren
Mevrouw N. te N. is veel
ziek geweest en haar man
heeft haar in die tijd goed
geholpen: „Alleen stof afne
men. dat deed hij niet. Ik heb
in zes jaar tijds vier keer in
„Een ideale man en vader"
zegt mevrouw O. te R. „is wel
die man, die ondanks zijn
drukke werkzaamheden aan
dacht heeft voor vrouw en
kinderen, vraagt naar cijfers
van school enz. En, ondanks
het feit dat het werk van
commissies en vergaderingen
hard nodig is, toch een paar
avonden voor zijn gezin weet
vrij te maken. Maar het aller
belangrijkste is wel, dat hij
priester behoort te zijn.
Zelf kom ik uit een groot
gezin waarin veel ziekte was.
Maar het geloofsleven van va
der viel mij altijd op. Het in
nige gebed aan tafel voor een
zieke, het danken voor
herstel. Vader was voor ons
als kinderen een rots, waar
we ons in alle omstandighe
den aan vast klampten, en een
steun voor moeder. Die in
drukken van een vader, ik zie
het nu bij mijzelf toch, ver
geet je nooit. Een blij ge
loofsleven van de vader is een
stimulans voor de kinderen en
voor z'n vrouw. Voor zo'n va
der hebben de kinderen, ook
in deze tijd respect en. ont
zag."
Mevrouw V. te P. schrijft
hoe ze eens logeerde bij een
oom en tante. „Zij een stille
vrouw, hij een vrolijke man,
altijd vol grappen. Hij ging
aan tafel voor met bijbellezen
en gebed, heel gewoon. Maar
's avonds om negen uur kniel
de jong en oud voor z'n stoel
en oom bad om bewaring in
de nacht, maar ook om verge
ving voor alles wat we die
dag verkeerd deden. Hij ver
gat daarbij ook zichzelf niet
De meest lastige, drukke jon
gen van zeventien jaar lag stil
geknield, het hele gezin ge
knield in die grote boerenkeu-
ken.
Wat denkt u, kregen die
kinderen wat mee in hun le
ven? Ik zou het zo graag we
ten en hoop daarom dat mijn
stukje geplaatst wordt."
JAAR aanleiding van de
Brief van de vorige week
de veelvuldige en zeer uiteenloj
pende reacties daarop, wil ik u ak
lereerst een kleinigheid vertellet!
iets wat overal, in de beste famï
lies voorkomt. Enkele jaren geler
den, toen mijn dochtertjes nor
klein waren, gingen er altijd twel
op woensdagmiddag naar de kin!
derbibliotheek, een afdeling vaicel
de Openbare Leeszaal, nogal vem,
van ons huis. Ik gaf ze twee dub^
beitjes mee voor de tram vanwegi
de zware tas met boeken waar
is de tijd gebleven dat een rit eei 21
dubbeltje kostte vier dubbeltje) °l
dan, voor heen en terug. ra
En nu voelt u het al, wat dedeife/>£
ze dan? Ze liepen een keer eif/P1
kochten voor het uitgespaard! V.
dubbeltje een ijsje. Later vertellfo
den ze het me lachend, en ik lieL./,{
het zo, ze moesten zelf maar kifeje
zen. Het ligt haast voor de hand
vind ik, dat je zo doet. Drie kwart"
tier lopen? Nooit smaakt een ijsjr0'
zo lekker. Twee dubbeltjes méé» 1
en er is niets meer aan. BovenH
dien: de gemeenschappelijke herur
innering, het zusjes-zijn, de ge^j
sprekken onderweg, het samen ge
nieten, wat waardevol is dat allei
Ik kan daar als moeder zo inkojj.
men, vind het zo wiedes, vind d
spanning van het z.g. stiekume z
prachtig, en de vrijheid van keuz
voor de kinderen van zo groot bej 1
lang, dat ik hiervoor nooit eeij tv
preek zou kunnen afsteken. En zlaf
is geloof ik daarom ook de eerstfcfl]
(natuurlijk stiekume) sigaret, heLr,
eerste straatje-om voor een afL
spraakje zonder grote deining verf
lopen.
Door de grote vrijheid kwam eln
geen extra spanning op te staan 11
was er geen vlucht in geheimnt
en daarmee verbonden: angst. Gin is
ikzelf ook veel beter zien wat e tz
wèl toe deed en niet toe deed. Kon
den we samen zoeken, als ouder
en kinderen, waar waarachtighei
ligt en waar je jezelf voor de ge
houdt. Dat laatste is heel wat moei
1 ijker dan verbieden, dat verzekei
ik u.
lir
"jVTATUURLIJK krijgt zo'n han
1 delwijze allerlei commentaar
De een vindt het vooral van bef)*
lang dat je de vriendschap en hel
vertrouwen van je kinderen be
houdt, de ander echter mist eei|nfj
strakke lijn in je beleid, en
moedt en kan die iemand ooL.
niet gelijk hebben, soms? wij doe;
als mensen alles met vallen en op
staan dat je op den duur hele
maal niet meer kimt verbieden.
Zo kreeg ik na de Open Brie t
van de vorige keer complimentei
en kritiek. Met diepe verwonde
ring heb ik ze gelezen.
„Je geeft jezelf een pluimL
zegt een vriendin, „al besef je h<
niet. Chris". Want kinderen d
zo onbevangen aan tafel durve
spreken, zijn niet bang
„maatregelen" zoals bij ons
ger thuis. Als wij een woord uil
spraken zoals je zoon, dan was
net zo lang gemierd, net zo
gedreigd met .straf of inhoudt
van zakgeld, tot we hadden
zegd van wie we het hadden
hoord, en dan was ons verbodi
met die persoon om te gaan,
niet erger."
Iemand anders zegt echlt
„Men ziet bij u duidelijk waartc
een opvoeding leidt die niet A
reet de zaken fors aanpakt,
prenten de kinderen bij de eers
gelegenheid al in wat goed
kwaad is. Straf doet het niet m<
bij de zachte pedagogie van dei
tijd, maar persoonlijk vind ik d>
zonder warm eten naar bed u'
nog altijd best doet.
„Dan volgen voorbeelden die
niet vermeld op verzoek van
briefschrijver de kinderen zoi
den de krant eens kunnen lez<
En een derde reactie geeft aal
hoe goed het volgens de schrijf!
ster werkt als je de kinderen ïeU
belooft: schaatsen bij een goef
rapport, een brommer als je zonf
der een keer te blijven ziten dt
HBS doorloopt, geld op je 18e I
niet-roken.
TV/TENS zijn betekent omgang, deel
■LM name. Vroeger geschiedde dill
omgang in grote voorzichtigheid
het kind was onmondig, kwam n«
kijken, grote mensen gaven de rol
len aan. deelden de lakens uit, e a
deze voorstelling van zaken wa
een stevige facade. Keek het kin
er wat vroegtijdig achter, sprak he
harop uit wat het voelde, werd he;
recalcitrant, non-conformist, da
waren er direct sancties: geen baai
geen huis, vloerbedekking, achtin
van zijn groep, geen vooruitzien
ten. En dan bond je wel in. Wan
je kunt niet zonder omgang, zonde
groep die toejuicht, op z'n mini
goedkeurt wat je doet. Zelfs d
gekste hippe jongen met zilvere J
bloempjes op de wangen heeft no 1
twee. drie lui nodig die vinden da i
hij gelijk heeft.
Nu zijn de facades gevallen. Kin
deren „weten" van zaken. Ze heb
ben geen ontzag meer voor de ou
deren. Ze vinden die wereld va
iets presteren, geacht worden (doo
wie? door even grote saaie pres
teerders) soms gewoon zielig. Eei.
jongen die ik ken en wiens vade t
hoopte dat hij een groot econoom zoi
worden vroeg zich op een momen
af, kijkend naar de imposante meu
bels thuis en naar de kennissen di
zoveel aardigs deden maar zie
ook zo duidelijk uitverkoren en be
ter voelden dan anderen.: wat dol
ik. waar streef ik naar? en wer
cellist in een orkestje in een Lon
dens restaurant.
Dat kan. Dat kan als spron
Anders, voor zijn gevoel, was h
Jan geworden die met het geld va
zijn 18e verjaardag op zijn doo
puur geluk (een HBS doorlopen i
niet alleen je best doen) en zegei
van goed verstand verkregei
brommer een reisje gaat makdn
schaatsen mee: beeld van wat moe
der van hem hebben wou. Maa
■nog niet zich ZELF. In nota ben
een wereld die de mens presenteer
met het masker af. De mens i
niet mooi. Wisten wij het niet, d
kinderen weten het al lang.
Zij kennen geen lief medelijden
Maar zij accepteren. Waren wi
neerbuigend, zij lopen op de an
der toe. Zij begrijpen Jezus betel
dan wij in Zijn gesprek met dt
van de duivel bezeten man: JezuJ
blijft. Er is een mogelijkheid tol
rust. Maar dan niet buiten dez*
wereld. Integendeel: aan de yoeten
yan Jezus er MIDDEN IN.
